Of kleine rijstboeren zullen profiteren van exportdeal 30.000 ton witte rijst is onduidelijk
'In Guyana krijgen de rijstboeren alle ondersteuning van hun regering, hier kennen we dat niet'
Volgens informatie zal de Venezolaanse regering 700 Amerikaanse dollar neertellen voor een ton witte rijst vanuit de Surinaamse haven naar Venezuela. Al de vrachtcomponenten en bijkomende onkosten zijn inbegrepen in dit bedrag, aldus het Dagblad Suriname vandaag, vrijdag 1 maart 2019. ‘De rijst moet tot de haven van Venezuela geleverd zijn’, zegt voorzitter Harrynannan Oemraw van de Surinaamse Padieboeren Associatie (SPBA).
Of de export van 30.000 witte rijst naar Venezuela de opkoopprijs gunstig zal beïnvloeden, blijft vooralsnog een raadsel voor de kleine padieboeren. ‘Het is wel een heel goede exportprijs’, merkt hij op. Het afgelopen seizoen bedroeg de opkoopprijs voor een baal natte padie gemiddeld Srd 82. Hoeveel het dit seizoen bedraagt, weet Oemraw nog niet. De oogst van padie is reeds in volle gang.
Of de kleine rijstboeren ook zullen profiteren van de exportdeal van de 30.000 ton witte rijst naar Venezuela, hier staat Oemraw sceptisch tegenover. De padieboeren-voorzitter laat duidelijk doorschemeren, dat zij in alle facetten afhankelijk zijn van de opkopers c.q. verwerkers. ‘We hebben niet eens een schuur, droger en pelmolen.’
Na de oogst moet de padie binnen enkele uren direct gedroogd worden, anders gaat dit product inboeten aan kwaliteit. ‘We verkopen onze padie vanuit het veld. Het planten, verzorgen, oogsten en deze bezorgen tot de bak van de truck van de opkopers is onze zorg. Hierna is het niet meer ons risico wat er met de padie gebeurt’, aldus Oemraw die de gang van zaken voor de kleine rijstboeren binnen de rijstteelt verduidelijkt.
Hij heeft er altijd voor gepleit dat de overheid een bemiddelende rol vervult in het bepalen van een gunstige padieprijs samen met de verwerkers. Volgens een recent gemaakte kostencalculatie bedragen de onkosten voor het verbouwen van padie met inbegrip van een winstmarge van 15%, Srd 133 per baal padie.
Oemraw schroomt er niet voor aan te halen, dat in Suriname, juist de rijstboeren de overheid subsidiëren, waar het juist het tegenovergestelde moet zijn. ‘In Guyana krijgen de rijstboeren alle ondersteuning van hun regering. Hier kennen we dat niet.’
Integendeel worden beloftes uitgesproken aan het adres van de padieverbouwers niet waargemaakt. ‘Op 14 februari 2015 had de vorige minister van LVV, Soeresh Algoe, ons een brandstofcompensatie beloofd van 60 Amerikaanse dollar en 1 zak ureum en 1 zak NPK-mest per ingezaaide hectare padie. Hiervan hebben we maar Amerikaanse dollar 30 per ingezaaide padie gekregen’, vertelt Oemraw. Volgens de toen gehanteerde koers van 3.35 voor de Amerikaanse dollar kregen de rijstboeren het bedrag van Srd 100 per ingezaaide hectare padie uitgekeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten