zaterdag 29 december 2012

Media maken van Afobakaweg een 'dodenweg'

Over de kop geslagen busje met elf Nederlandse toeristen trekt aandacht NOS en ANP

'Tientallen dodelijke ongelukken in 2011' zijn er 'slechts' vijf.....

27-12-2012  Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – Surinamse was Eerste Kerstdag weer eventjes nieuws in Nederland. De aanleiding was een verkeersongeluk op een van de bekende wegen in Suriname, de pas in 2009 van een asfaltlaag voorziene rode bauxiet Afobakaweg, naar het binnenland. Een personenbusje was over de kop geslagen en de inzittenden bleken elf Nederlandse toeristen waarvan er acht lichtgewond raakten en voor slechts eentje was een bezoekje aan een ziekenhuis even noodzakelijk.

Het noodlottige ongeluk gebeurde ter hoogte van het dorpje Marshallkreek, ongeveer tachtig kilometer ten zuiden van Paramaribo. De eerste Surinaamse berichten meldden dat de oorzaak een klapband was en dat vervolgens het busje over de kop was geslagen.
Vermeld werd dat een 25-jarige K.M. naar het Academisch Ziekenhuis Paramaribo moest worden vervoerd. Later, toen Nederlandse journalisten lucht hadden gekregen van het ongeluk, zei een woordvoerder van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken dat die K.M. niet in levensgevaar verkeerde en dat enkele anderen lichte verwondingen hadden opgelopen.

‘De Afobakaweg is enkele jaren geleden geasfalteerd. Sindsdien staat de weg bekend als dodenweg. Er gebeuren veel ongelukken, omdat automobilisten vaak te hard rijden’, aldus berichtte ‘s avonds de NOS in Nederland. Ook de Telegraaf berichtte over het ongeluk, gevolgd door andere media in Nederland.

Verongelukt busje zou te hard hebben gereden
Een van de elf passagiers uit deze bus zocht zelf publicitaire aandacht en plaatste op dezelfde dag nog een reactie op de populaire Surinaamse ‘alles-en-nog-wat’ website waterkant.net, onder een berichtje over het ongeluk. dat de klapband het gevolg was van onverantwoord rijgedrag van de chauffeur. Volgens ene ‘Bart’ had het busje met een snelheid van 120 kilometer per uur over een brug gereden, waardoor deze een klapband kreeg. De chauffeur verloor vervolgens de macht over het stuur.
Kennelijk had die Bart een drang om de wereld te laten weten wat er nu precies op die Afobakaweg was gebeurd. Kennelijk had die Bart goed zicht gehad op de snelheidsmeter in het dashboard voor de buschauffeur......

Via diezelfde website trachtten Eerste Kerstsdag ’s avonds het Nederlandse persbureau ANP en NOS-correspondent in Suriname Harmen Boerboom contact te zoeken met die Bart door deze berichtjes/oproepjes te plaatsen:

Dinsdag 25 december 2012 om 23:19 uur, door David
Beste Bart,
Het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP) hoort graag van je wat er precies is gebeurd. Als je je verhaal wilt doen tegenover het ANP, zou je dan een e-mail willen sturen naar nieuwsdienst@anp.nl met daarin het nummer waaop je te bereiken bent?
Met vriendelijke groet,
David

Woensdag 26 december 2012 om 01:34 uur, door Harmen Boerboom
Ha Bart, ook de NOS is geinteresseerd in je verhaal. Wil je me mailen op nos.paramaribo@gmail.com?
Ik ben correspondent in Suriname.
Groet, Harmen Boerboom.

Waarom deden het ANP (die, net als de NOS, ook een eigen correspondent heeft in Suriname, in de persoon van Annelies Brinkman, eindredacteur bij de Ware Tijd en bij het makelaarsblad Surgoed Magazine) en de NOS dit? Mogelijk zaten David en Harmen zich te verkneukelen om een mooi smeuiig sensatieverslag te brengen uit de mond van een ‘slachtoffer’. Mogelijk waren ze journalistiek verblind geraakt door het aantal van elf (Nederlandse toeristen) en waren zij voornemens om van een ongelukje een ramp te maken.

Geen tientallen, maar slechts vijf dodelijke verkeersslachtoffers in 2011.....
Overigens berichtten diverse media ’s avonds Eerste Kerstdag ‘In 2011 vielen er volgens Surinaamse media tientallen dodelijke slachtoffers.’
Geen idee welke Surinaamse media dat zouden hebben gemeld, want in 2011 zijn dus echt niet tientallen dodelijke slachtoffers’ op de Afobakaweg gevallen, neen, slechts vier...... Het gemak waarop Nederlandse media dit hebben vermeld in hun korte artikelen over het ongeluk getuigt van een gebrek aan eigen onderzoek.

Het ANP bleek waarschijnlijk overigens geslaagd te zijn in haar oproep’opzetje’, want dit persbureau meldde nog dezelfde avond dat Bart ene Bart van de Ven uit het Brabantse Boekel is, die in Suriname op vakantie is met familie. ‘De chauffeur reed als een dwaas. Omdat hij zo hard reed, kreeg de bus een klapband. We zijn vier of vijf keer over de kop geslagen. Het is een wonder dat we het allemaal hebben overleefd.’

Niet vermeld wordt of de Nederlandse toeristen tijdens de rit de chauffeur hadden geattendeerd op zijn ‘dwaze’ rijgedrag. Zouden ze met samen geknepen billen op de stoeltjes in het busje hebben gezeten?

Afobakaweg kan geen ‘dodenweg’ worden genoemd
Maar, kan de Afobakaweg werkelijk het stempel ‘dodenweg’ opgedrukt krijgen door vooral ‘journalisten’? Neen, is mijn antwoord en de feiten bewijzen het tegendeel. Natuurlijk, het ‘bekt’ lekker, dodenweg, en nadat de weg was geasfalteerd valt niet te ontkennen dat vele weggebruikers deze weg als een racebaan zijn gaan gebruiken en de bermen als een soort publieke vuilnisdump, terwijl er een maximumsnelheid zou gelden van slechts 40 kilometer per uur. En ja, er zijn sindsdien diverse ongelukjes en ernstige ongelukken geweest, die voor een groot deel te wijten zijn geweest aan onverantwoordelijk en onveilig rijgedrag van weggebruikers. Maar, dodenweg? Neen.

Pas sinds eind 2009 geasfalteerd
De Afobakaweg kent een lange, zanderige, geschiedenis vol ergernissen en frustraties van een deel de naar schatting jaarlijks 20.000 toeristen die via deze bauxietweg hun weg naar het binnenland zoeken, tot het moment waarop in 2009 begonnen werd met de asfaltering. Halverwege januari 2007 werd de weg door toeristen zoveel als mogelijk vermeden door de slechte staat. Bussen, vrachtwagens geladen met zand en boomstammen en auto’s bleven vastzitten in de rode modderpoelen. Vlak voor 18 januari vertrok een voorlopig laatste groep toeristen voor een avontuurlijke reis over de Afobakaweg via Brokopondo naar Sipaliwini.
Gelukkig waren er  toen de eerste geluiden te horen, dat het ministerie van Regionale Ontwikkeling voornemens was de weg te laten asfalteren.

In februari 2009 startte het Chinese asfalteringsbedrijf Dalian met de eerste voorbereidende werkzaamheden voor het asfalteren van de Afobakaweg. Maar, alle begin is moeilijk. Dalian ging in de fout en maakte de weg deels onbegaanbaar, omdat een lateriet van inferieure kwaliteit was gebruikt, waardoor grote modderpoelen ontstonden. Dalian trachtte op Chinese wijze de kuilen te dichten, maar het materiaal dat gebruikt werd bevatte meer klei, waardoor de weg bij de minste en geringste regenbuien nog slechter begaanbaar werd.  Grote gaten in de weg werden met grind dichtgegooid.

Toenmalig president Venetiaan start asfalteringswerkzaamheden
Vier maanden later startte de asfaltering van de Afobakaweg officieel. Het was niemand minder dan toenmalig president Ronald Venetiaan die op 5 juni 2009 ter hoogte van Suralco LCC met assistentie van Dalian-werknemers de eerste meters asfalt walste aan het begin van het 250 kilometer lange wegvak Paranam - Afobaka. Voordat hij het startsein gaf, zei Venetiaan dat de asfaltering een wezenlijke verbetering en het mensvriendelijker maken zou zijn van de wegverbinding met de districten Para, Brokopondo en Sipaliwini. Tijdens de diverse toespraken werd diverse keren gewezen op de verkeersveiligheid en dat de weg niet als racebaan gebruikt moest gaan worden. Voor de weg zou zo’n 200.000 m³ lateriet, 400.000 m³ gradation steenslag en 126.000 ton asfalt gebruikt gaan worden.

De nieuw geasfalteerde Afobakaweg werd 24 november 2009 met veel ceremonieel in gebruik genomen. President Venetiaan sprak daarbij terecht van een mijlpaal. Een paar maanden eerder was echter al een dodelijk verkeersslachtoffer op de weg te betreuren. Een 19-jarige inzittende van een personenbusje verloor 24 september het leven bij een ongeluk tussen Marshallkreek en Klaaskreek. Het busje was onderweg van Paramaribo naar Victora en kreeg, terwijl het vermoedelijk met te hoge snelheid had gereden, een klapband kreeg en vervolgens een aatal malen over de kop sloeg. Een maand later verloor een bromfietser het leven die vanuit een inrit de Afobakaweg op reed. Hij zou geen voorrang hebben verleend aan een met hoge snelheid naderende DAF-truck, die op hem inreed. De vrachtwagenchauffeur werd na het ongeluk door omstanders met een stuk hout mishandeld en moest aan een hoofdwond worden behandeld in een ziekenhuis.

Vlak voor de officiële opening van de geasfalteerde weg was er al kritiek te horen op de duurzaamheid. Directeur Frank Playfair van het bedrijf Sintec, dat samen met Sunecon de directievoering van het asfalteringsprogramma voerde, liet 27 november 2009 weten dat overbeladen en oude langzaam rijdende houtvrachtwagens een gevaar voor die duurzaamheid vormden. De randen van de weg werden al door die trucks aangetast. Dit soort vrachtwagens vormen ook een gevaar voor het verkeer.

Te hard rijen en macht over het stuur verliezen
Vlak na de officiële opening van de van een asfaltlaag voorziene bauxiet Afobakaweg was er al een verkeersongeluk waarbij iemand om het leven kwam. Een 54-jarige automobilist reed op 2 januari 2010 vanuit de richting Powaka in de richting van Paranam en verloor door waarschijnlijk te hoge snelheid de macht over het stuur. De man raakte zwaargewond en overleed drie dagen later.

Bij een verkeersongeluk op 16 november 2010 vloog een auto van de weg en belandde op de kop naast de Afobakaweg. Ook in dit geval reed de bestuurder te hard en verloor de controle over het stuur. Bij dit ongeluk raakten drie inzittenden gewond en werd een baby onder het wrak van de wagen dodelijk verpletterd.

Ook in 2011 was de Afobakaweg het ongevraagde toneel van een paar verkeersongelukken. Het aantal dodelijke slachtoffers bleef echter beperkt tot vijf.
Maar liefst drie auto’s knalden op 20 april op elkaar, waarna de wagens in brand vlogen. Twee inzittenden overleden ter plekke en een derde overleed een dag later in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Een van de auto’s bleek te zijn uitgeweken naar de rechterrijhelft en raakte daarbij een tegenligger. Een auto daarachter raakte vervolgens ook bij de botsing betrokken. De brandweer moest gealarmeerd worden om enkele inzittenden uit de wrakken te bevrijden.

Vier ongelukken op één dag op de Afobakaweg. Dat was het geval op 26 september 2011. In totaal werden drie personen met letsels naar het Academisch Ziekenhuis Paramaribo vervoerd.

Op de laatste dag van 2011 verongelukten twee vrouwen dodelijk, ter hoogte van Mast 61. Hun busje raakte van de weg en sloeg over de kop. Uit onderzoek bleek dat de chauffeur van het busje met hoge snelheid had gereden in de richting Atjoni toen hij de controle over het stuur verloor. Drie inzittenden raakten gewond.

Bouterse voorspelt verkeersdoden
President Desi Bouterse verklaarde in de eerste week van februari 2012 dat al bij het ontwerp van de asfalteringswerkzaamheden van de Afobakaweg voorspeld was dat er verkeersdoden zouden vallen. Zo was er bezorgdheid over de breedte van de weg, die slechts zeven meter is. Bouterse liet verder weten dat de politie er alles aan doet om via
voorlichting de weggebruikers erop te attenderen dat zij verantwoordelijker moeten gaan rijden.

In dezelfde maand werd bekend dat het Canadese goudmijnbedrijf IAmGold, eigenaar van Rosebel Gold Mines NV te Brokopondo, veiligheidsvoorzieningen op de Afobakaweg wil mede-financieren. De Canadezen zeiden het aanbod te hebben gedaan, vanwege  haar maatschappelijke betrokkenheid bij de ontwikkelingen in Brokopondo waar ze haar productieactiviteiten heeft en omdat het bedrijf een veiliger weg wil. De regering reageerde enthousiast en liet weten dat in ieder geval  verkeersborden, vangrails, verkeerslichten en andere voorzieningen zoals rumble strips en straatverlichting nodig zijn. Het ministerie van Openbare Werken was al begonnen met de aanleg van pechhavens langs de weg, zodat automobilisten met pech of bij het uitlaten van passagiers kunnen uitwijken en niet op de rijbaan hoeven stil te staan.

Op 8 maart 2012 verloor een inzittende van een auto het leven ter hoogte van Paranam. De auto waarin hij zat was over de kop geslagen. Drie inzittenden werden gewond afgevoerd naar het Academisch Ziekenhuis Paramaribo.

Een personenbusje belandde 17 oktober in de Klaaskreek. Het busje reed in de richting Paramaribo en bij de brug van Klaaskreek stopte deze om tegemoet komend verkeer voorrang te verlenen over de brug. De chauffeur van een achter het busje rijdende vrachtwagen bemerkte te laat dat het busje had afgeremd en knalde achterop waardoor het voertuig in de kreek belandde. Een inzittende van het busje raakte lichtgewond.

Geen sprake van 'dodenweg'
Uit het voorgaande overzicht blijkt dat het aantal dodelijke verkeersslachtoffers op de Afobakaweg meevalt. Van een ‘dodenweg’ is dan ook absoluut geen sprake. Er is wel sprake van onverantwoordelijk gedrag van weggebruikers. Tot die conclusie kwam 5 december 2012 ook het Korps Politie Suriname. Leden van het korps hadden verkeerscontroles gehouden op de Afobakaweg en kwamen tot de slotsom dat te veel automobilisten te hard rijden. Eén automobilist werd bekeurd, omdat die met een snelheid van 134 kilometer per uur over de Afobakaweg ‘reed’....

Kortom, jaarlijks valt slechts een op één hand te tellen, van de in totaal tientallen, dodelijke verkeersslachtoffers op de Afobakaweg. Niemand kan bij het volle verstand beweren dat deze weg een ‘dodenweg’ is. Maar, zoals eerder al gesteld, het ‘bekt’ zo lekker. Het zou ‘journalisten’ sieren om zich van feiten te bedienen en niet om zich heen te slaan met ongefundeerde opmerkingen om een sfeer van ‘angst’ rond de mooie historische Afobakaweg te creëeren.
Verantwoord rijgedrag kan het aantal (dodelijke) slachtoffers op in ieder geval de Afobakaweg tot nul reduceren.....