Betrouwbaarheid de Ware Tijd in het geding..... Veel Surinaamse 'journalisten' zijn gewoon opstelschrijvers
10-08-2014 Door: Paul Kraaijer
Paramaribo – Het is weer de Ware Tijd. Het is weer de overgewaardeerde 'journalist' Ivan Cairo. De gemakzucht van die man staat ver af van hoe een serieus journalist zijn werk behoort te doen: gedegen, eigen onderzoek, informatie verifiëren, doorwrocht, foutloos, enzovoorts. U weet het. Artikelen van Cairo in 'zijn' de Ware Tijd lezende kun je je gaan afvragen hoe betrouwbaar die krant is en zij, die artikelen, bevestigen de gemakzucht van deze man.
Cairo is de journalist op de redactie van de Ware Tijd die met een vergrootglas op Google-zoekwoord 'Suriname' buitenlandse media op het internet afspeurt naar Suriname-gerelateerde artikelen. Dat was dit weekeinde weer eens het geval.
In de online-editie van de krant van vandaag, zondag 10 augustus 2014, schrijft hij de volgende inleidende alinea bij een artikel:
'Staatsolie wil twee nieuwe onshore olievelden in productie brengen en zoekt daarvoor partners op onder andere Trinidad en Tobago. Tijdens een lunch donderdag in Port-of-Spain hebben Staatsolie-toppers Marny Daal-Vogelland en aankomende directeur Rudolf Elias de investeringsmogelijkheden aan potentiële partners gepresenteerd. Dit is gemeld door verschillende media op het Caribische eiland. (…)'
Gemakzucht hoort niet bij goede journalist
'Dit is gemeld door verschillende media op het Caribische eiland.', aldus Cairo, zonder dus de naam van een specifieke krant te noemen.
- Maar, is Cairo zelf niet een van de grootste blèrende jammerkonten onder het Surinaamse journaille die zich eraan ergert wanneer bij overname van een artikel van hem door een andere krant of nieuwswebsite zijn naam of die van de Ware Tijd niet wordt/worden vermeld? -
Klopt, diverse Trinidadiaanse kranten berichtten afgelopen vrijdag, dat het Surinaamse Staatsolie zoekende is op Trinidad & Tobago naar bedrijven om twee onshore olievelden te gaan exploiteren. Zo zijn er artikelen over te vinden in de Trinidad Express en in de Trinidad & Tobago Guardian. Cairo heeft echter, zeer waarschijnlijk, gebruikt gemaakt van alleen het bericht in laatstgenoemde krant. Bij zijn artikel wordt ook een foto uit de Guardian geplaatst, zonder de naam van de fotograaf, Tony Howell, te vermelden.
Verder vermeldt Cairo, dat de lunch donderdag werd genuttigd 'in Port-of-Spain'. Dat is echter een leugen. Nee, dat is een gevolg van gemakzucht en een gebrek aan vermogen om na te denken. Het artikel in de Trinidadiaanse krant, en ook in de Trinidad Express, vermeldt duidelijk, dat de lunch werd genuttigd in een hotel (Cara Suites Hotel en Conference Centre) te Claxton Bay en dat is toch echt een stad ten zuiden van hoofdstad Port-of-Spain. Wellicht dacht Cairo, dat Claxton Bay een wijk is in de hoofdstad? Maar, als journalist moet je niet denken, maar zeker weten, zeker zijn, dus check en verifieer. Dat is echter net iets te veel werk.
Natuurlijk, wie maakt zich over dit leugentje of staaltje onnadenkendheid druk? Maar, door artikelen van vermeende journalisten als Cairo en de fouten, foutjes en leugens, leugentjes in artikelen, ga je toch echt twijfelen aan de betrouwbaarheid van kranten als de Ware Tijd.
Opstelschrijvers
- Maar, is Cairo zelf niet een van de grootste blèrende jammerkonten onder het Surinaamse journaille die zich eraan ergert wanneer bij overname van een artikel van hem door een andere krant of nieuwswebsite zijn naam of die van de Ware Tijd niet wordt/worden vermeld? -
Klopt, diverse Trinidadiaanse kranten berichtten afgelopen vrijdag, dat het Surinaamse Staatsolie zoekende is op Trinidad & Tobago naar bedrijven om twee onshore olievelden te gaan exploiteren. Zo zijn er artikelen over te vinden in de Trinidad Express en in de Trinidad & Tobago Guardian. Cairo heeft echter, zeer waarschijnlijk, gebruikt gemaakt van alleen het bericht in laatstgenoemde krant. Bij zijn artikel wordt ook een foto uit de Guardian geplaatst, zonder de naam van de fotograaf, Tony Howell, te vermelden.
Verder vermeldt Cairo, dat de lunch donderdag werd genuttigd 'in Port-of-Spain'. Dat is echter een leugen. Nee, dat is een gevolg van gemakzucht en een gebrek aan vermogen om na te denken. Het artikel in de Trinidadiaanse krant, en ook in de Trinidad Express, vermeldt duidelijk, dat de lunch werd genuttigd in een hotel (Cara Suites Hotel en Conference Centre) te Claxton Bay en dat is toch echt een stad ten zuiden van hoofdstad Port-of-Spain. Wellicht dacht Cairo, dat Claxton Bay een wijk is in de hoofdstad? Maar, als journalist moet je niet denken, maar zeker weten, zeker zijn, dus check en verifieer. Dat is echter net iets te veel werk.
Natuurlijk, wie maakt zich over dit leugentje of staaltje onnadenkendheid druk? Maar, door artikelen van vermeende journalisten als Cairo en de fouten, foutjes en leugens, leugentjes in artikelen, ga je toch echt twijfelen aan de betrouwbaarheid van kranten als de Ware Tijd.
Opstelschrijvers Hier, in Suriname, werken nauwelijks journalisten bij kranten, maar ondeskundige, ongeïnteresseerde opstelschrijvers die kennelijk niet met plezier aan het werk zijn. Werk je immers met plezier en enthousiasme en neem je dat werk serieus, dan zou je je wat meer inspannen bij het schrijven van een eigen artikel of bij het vertalen van een artikel uit een buitenlandse krant.
Betrouwbaarheid in het geding
Betrouwbaarheid in het geding
Het bovenstaande is maar een minuscuul voorbeeldje van de wijze waarop vermeende journalisten hier werken. Te lui om zelf wat research te doen en nadenken?? Nadenken?? Het ergste is dat de betrouwbaarheid van een krant als de Ware Tijd door dergelijk gemakzuchtig gedrag van een 'journalist' in het geding komt.....
