dinsdag 30 augustus 2016

SVJ-voorzitter vindt kritiek Assembleevoorzitster op journalisten 'gevaarlijke trend'

Leeuwin heeft moeite met kritische opmerkingen in parlement over journaille

SVJ-man vreest invoeren wetgeving om journalistiek te beknotten....


30-08-2016  Door: Paul Kraaijer


De voorzitter van de Surinaamse Journalisten Vereniging (SVJ), een zeer passieve vereniging die al twee jaren niets uitvoert, Wilfred Leeuwin, journalist bij de Ware Tijd, heeft gisteren in een ingezonden stuk in 'zijn' krant (zie hieronder) op een ongenuanceerde en ongefundeerde wijze van leer getrokken tegen de voorzitster van het parlement, De Nationale Assemblee, Jennifer Geerlings-Simons.

Dat Leeuwin dit heeft gedaan is onbegrijpelijk en komt waarschijnlijk voort uit een persoonlijke frustratie, omdat een deel van de kritiek uit de mond van Geerlings-Simons zeer waarschijnlijk betrekking heeft op door hemzelf geschreven artikelen voor de Ware Tijd. Leeuwin heeft er een handje van om slechts als SVJ-voorzitter naar buiten te treden en te jammeren wanneer er kritiek is op het Surinaamse journaille. Nimmer uit hij zich eens uitgebreid over de matige inhoudelijke- en andere kwaliteiten van dat journaille en over het welhaast dagelijks negeren van journalistieke ethiek en normale fatsoensnormen.

In het onderhavige geval ware het goed geweest wanneer de SVJ-voorzitter met meer concrete voorbeelden was gekomen van door Jennifer Geerlings-Simons gedane kritische opmerkingen en dergelijke over berichtgevingen, zodat de lezers een beter beeld hadden gekregen van het hoe en waarom van de geuite opmerkingen.

Iedereen is vrij om zijn of haar kritiek te uiten op wie of wat dan ook, ook parlementsleden en hun voorzitster. Een jammerende Leeuwin schetst echter een zeer somber en wat overtrokken beeld en vreest zelfs het ergste voor de journalistiek in Suriname. Zo'n vaart zal het niet lopen, zeker niet wanneer de SVJ eens in dialoog gaat met een criticaster als mevrouw Geerlings-Simons in plaats van op haar te vuren via een ingezonden stuk. Maar, dat is iets in de genen van Suriname, elkaar beschimpen en bekritiseren via de media in plaats van via een meer normale directe dialoog.

Overigens is het positief, dat de SVJ in haar stuk toch ook kritisch is richting haar eigen achterban en zijn kwaliteiten. Misschien zijn de meeste opmerkingen van Geerlings-Simons een gevolg van juist die povere journalistieke kwaliteiten, maar helaas is daar binnen de eigen sector weinig aandacht voor, te weinig.



INGEZONDEN: AANVAL OP JOURNALISTEN IN DNA GEVAARLIJKE TREND

29/08/2016 18:07
De redactie van DWT Publishing NV stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud daarvan schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van DWT Publishing NV. De redactie behoudt het rec ht om stukken niet te plaatsen, in te korten of te redigeren zonder dat die uit de context worden gehaald.
De redactie van DWT Publishing NV stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud daarvan schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van DWT Publishing NV. De redactie behoudt het rec ht om stukken niet te plaatsen, in te korten of te redigeren zonder dat die uit de context worden gehaald.  
Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings Simons heeft tijdens openbare vergaderingen van het parlement op meerderemomenten haar kritiek geuit op berichtgevingen of artikelen van verschillende mediabedrijven. Op zich zou een algemene kritische opmerking zoals ‘Morgen ga ik in de media weer lezen dat…’, ‘Wat in de media staat hoeft niet waar te zijn’ et cetera, geen punt van bezorgdheid hoeven te zijn. Anders is het wanneer ingezoomd wordt op zinsconstructies, op wat de bedoeling van een artikel of bericht wel of niet zou kunnen zijn, of een ongefundeerde uitspraak doen dat journalisten aan het ‘verzinnen’ zijn.

Ik zal de eerste zijn om behoorlijk kritiek te leveren op mijn vakgenoten met betrekking tot de kwaliteit van het journalistieke beroep. Zeker als het gaat om het nalaten van het hanteren van journalistieke beroepsethiek en gedragscodes. In mijn positie als voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten(SVJ), die in haar statuten 'waken over de doelen en de kwaliteit van het beroep' heeft opgenomen, kan het dan ook niet anders. De kritiek van binnenuit is mijns inziens terecht, zeker omdat er (nog ) geen beroepsinstantie is waar derden die zich verkeerd en onjuist bejegend voelen door journalisten, hun beklag kunnen doen. Deze beroepsinstantie kan, zoals die in het buitenland goed werkt, een zogenoemde 'raad voor de journalistiek' zijn, een orgaan, niet bij wet maar wel gebaseerd op artikel 19 van de Grondwet en de internationale en nationale gedragscodes voor journalisten.

Kritiek op journalisten van buitenaf door organisaties en individuen is een maatschappelijke werking en inherent aan het journalistieke beroep, maar meer nog een goede beleving van het recht op vrije meningsuiting en de democratie. Artikel 19 is namelijk niet slechts voorbehouden aan journalisten en media, maar is een grondrecht waarbij elke burger het recht heeft vrijelijk zijn of haar mening te ventileren, met in acht neming van de in hetzelfde artikel opgenomen beperkingen ('behoudens'). Het is overigens de maatschappelijke en publieke opinie die als een schifting fungeert op het werk van journalisten.

Ook de individuele parlementariër mag als burger kritiek hebben, zeker wanneer die verkeerd of onjuist wordt besproken in de berichtgeving. Echter kan die kritiek niet geuit worden op een politiek en staatsrechtelijk forum als de Nationale Assemblee, of vanuit de raad van ministers of de rechterlijke macht. Dit zijn machtsorganen die het prerogatief hebben door middel van wetgeving, missives en besluiten de samenleving te ordenen. Overigens kunnen leden van de regering en de Nationale Assemblee, volgens artikel 88 van de grondwet, strafrechtelijk niet verantwoordelijk worden gesteld voor wat zij in het parlement zeggen.

Journalisten zijn en behoren geen politieke vertegenwoordigers te zijn. Hun werk is het verslaan, becommentariëren, onderzoeken en stellen van kritische vragen over met name het beleid van deze staatsorganen alsook andere maatschappelijk instituten en publieke personen. Dat gebeurt mede op basis van geraadpleegde bronnen en feiten; zo produceren zij een zo betrouwbaar mogelijk journalistiek product dat via een medium wordt gepubliceerd. In de Surinaamse praktijk gebeurt het vaker dat journalisten bewust en onbewust een scheve schaats rijden in hun publicatie of verslaglegging. Het staat een ieder vrij om, in dit soort gevallen, de journalist dan wel het medium daarover aan te spreken of in geval van het bestaan van een raad voor de journalistiek, daar een klacht in te dienen.

Zoals het hoort in een democratische samenleving, en waar het recht op vrije meningsuiting bij de Verenigde Naties en in het Internationaal Verdrag voor Burgerlijke en Politieke Rechten is aangemerkt als een belangrijk grondrecht voor elke burger, is ook bij wet gezorgd voor een beroepsinstantie. Die is niet de regering, ook niet het parlement of het gezag van de stoel van de voorzitter van het parlement, maar de onafhankelijke rechter, zoals staat vermeld in de Grondwet.

Het gebruiken dan wel misbruiken van het gezag van de stoel van de voorzitter van het parlement of welke willekeurige zetel in dit staatsorgaan, is de basis voor een gevaarlijke trend. Het kan leiden tot het schenden van het recht op vrije meningsuiting en roept de vrees op voor een 'overnight' aangenomen wetsproduct tegen de journalistiek dat indruist tegen alle democratische normen en waarden. Ik denk dat het goed is al in een vroeg stadium onze bezorgdheid hierover te laten horen.

Wilfred Leeuwin,
Voorzitter Surinaamse Vereniging van Journalisten


Lees meer: INGEZONDEN: Aanval op journalisten in DNA gevaarlijke trend - DWTonline.com http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2016/08/29/ingezonden-aanval-op-journalisten-in-dna-gevaarlijke-trend/#ixzz4IpOWa4m3

zondag 21 augustus 2016

Den Blauwvinger: President Bouterse misbruikt democratische wetgeving voor 'ondemocratisch' handelen

COLUMN: Even een wet wijzigen en Bouterse en zijn NDP kunnen verder 'dictaturen'

Democratie, wetgeving en oppositie staan democratische dictatuur en dictatoriaal handelen toe ten gunste van één individu

21-08-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Amnestiewet 1980.
Gewijzigde Amnestiewet april 2012 (WET van 5 april 2012, houdende wijziging van de Wet van 19 augustus 1992, houdende het verlenen van amnestie aan personen die te rekenen van 1 januari 1985 tot het tijdstip van de inwerkingtreding van deze wet, bepaalde hierin omschreven strafbare feiten hebben begaan (“Amnestiewet 1989") (S.B. 1992 no. 68).
Artikel 148 Grondwet (De Regering bepaalt het algemeen vervolgingsbeleid. In het belang van de staatsveiligheid kan de Regering in concrete gevallen aan de Procureur-Generaal bevelen geven met betrekking tot de vervolging.).
Wet Terugroeping Volksvertegenwoordigers (Wet van 22 februari 2005 tot regeling van terugroeping van volksvertegenwoordigers, zoals bepaald in artikel 68 lid 1 aanhef en onder c van de Grondwet van de Republiek Suriname en artikel 6 lid 1 aanhef en onder c artikel 20 lid 1 aanhef en onder c van de Wet Regionale Organen (Wet Terugroeping Volksvertegenwoordigers.).
Wet van 17 augustus 2016 houdende regels voor het beëindigen van het lidmaatschap van De Nationale Assemblee.

Nieuwe vermeende Terugroepwet democratisch tot stand gekomen
Er is veel over geschreven en gezegd, de nieuwe Terugroepwet. President Bouterse, de coalitie en Assembleevoorzitster Jennifer Geerlings-Simons hebben de Wet Terugroeping Volksvertegenwoordigers op slinkse wijze gewijzigd in feitelijk een geheel nieuwe wet. Hierdoor kunnen de dissidenten, nog steeds leden van de Pertjajah Luhur, en rechtsgeldig teruggeroepen Raymond Sapoen en Diepakkoemar Chitan gewoon op hun pluche in de vergaderzaal van het parlement blijven zitten en vergroot de coalitie haar meerderheid. Een succes voor de coalitie en haar baas Bouters. Zij hebben simpelweg op democratische wijze gebruikt gemaakt van hun recht en vooral van een meerderheid in De Nationale Assemblee, aangevoerd en gestuurd door de voorzitster van het parlement om een geheel nieuwe Terugroep in sneltreinvaart door het parlement te jagen. Uitgesproken vonnissen in diverse rechtszaken inzake de terugroeping van Sapoen en Chitan blijken nu niets waard meer te zijn. De meer importante Anti-Corruptiewet laat echter nog steeds op zich wachten. Uiteraard, de dictatuur van de democratie zit niet te springen op behandeling van die wet. Maar, wat let de dictatuur om ook die ontwerpwet dusdanig te verkrachten, dat zij geen kracht meer heeft? Werk aan de winkel voor de oppositie...


Het volgende Harry Houdini-kunstje van Bouterse
Wat let Bouterse om via zijn coalitie de Grondwet dusdanig te veranderen, dat hij voor het leven wordt benoemd als president? Dan blijft hij onschendbaar, dan blijft hij uit handen van Justitie en politie en de Amerikaanse justitiële autoriteiten (!). Gaat dat het volgende kunstje van de hoofdverdachte in het 8 decemberstrafproces worden, na gebruik in zijn functie van president van het land van artikel 148 van de Grondwet, om dat proces te traineren en zijn strafvervolging te voorkomen? Zijn al die inspanningen van de hoofdverdachte trouwens feitelijk niet een schuldbekentenis van een zenuwachtige in een hoek gedreven man met het bloed van 15 slachtoffers aan zijn handen? Immers, waarom anders niet gewoon het proces voortgang doen laten vinden? Neen, de baas vreest een veroordeling.

Nauwelijks sprake van krachtige oppositie
We wachten af op het volgende Houdini-kunstje van Bouterse. In ieder geval heeft hij met zijn nieuwe Terugroepwet een nieuw succes behaald. De oppositieleden van de VHP, NPS, ABOP en Pertjajah Luhur zitten aangeslagen en vernederd op hun stoelen in 's lands vergaderzaal. Ze balen van het kunstje dat ze is geflikt door de coalitie, Bouterse en Geerlings-Simons. Maar, ze kunnen nog zo balen nog zo hard schreeuwen om hun ongenoegen over de gang van zaken rond de gewijzigde Terugroepwet te uiten, feit is dat ze geen poot hebben om op te staan en dat weten ze. Het is de democratie die op vileine wijze door diezelfde democratie om zeep is geholpen. Het is nu eenmaal de oppositie die steeds weer het onderspit delft in het parlement door haar minderheid. De coalitie-meerderheid geeft die coalitie een niet te onderschatten macht. Een macht die neigt naar dictatuur, een macht veroorzaakt door falende partijen op weg naar en tijdens de verkiezingen van 25 mei 2015 en na de verkiezingen. Er is nauwelijks sprake van echte oppositie. Neen, de oppositie loopt liever weg uit de vergaderzaal, weg van haar verantwoordelijkheden naar haar kiezers toe. Dat is geen oppositie voeren, dat is laf gedrag en gedrag dat lijkt op angst voor een confrontatie met de coalitie.

Het wordt tijd, dat...
Het wordt tijd, dat de oppositie stopt met schreeuwen en jammeren.
Het wordt tijd, dat de oppositie krachten gaat bundelen met andere oppositionele partijen in het maatschappelijk veld en gezamenlijk een krachtig inhoudelijk oppositioneel geluid gaat laten horen tegen de regering Bouterse-II en het door haar gevoerde wanbeleid.
Het wordt ook eens tijd voor burgerlijke ongehoorzaamheid tegen de zogenoemde volkspresident en zijn regeerteam. Het zijn immers de burgers die het zwaarst worden getroffen door het wanbeleid van de regering Bouterse-II.
Het wordt tijd voor meer en grotere vakbondsacties, ondersteund door alle oppositionele krachten in het maatschappelijk veld.
Het wordt tijd, dat gedweeë, meegaande, oppositionele passiviteit plaats maakt voor actie.

Suriname lijkt tevreden met Bouterse-II
Maar, daar ziet het allemaal niet naar uit. Suriname is kennelijk toch content met Bouterse en zijn team. De oppositie, een paar bonden en een actiegroepje zijn de enigen die iets van zich laten horen. Maar, het zijn en blijven jammerende kleine keffertjes die geen idee hebben hoe ze Bouterse en zijn regering het beste kunnen aanpakken. Met iedere keer schreeuwen en jammeren over het gevoerde beleid van de regering en de vileine acties van Bouterse en zijn clan schiet je niets op. De meerderheid regeert en die meerderheid is de coalitie, de NDP en dus president Bouterse. Zoetjesaan is Suriname de weg van dictatuur ingeslagen en alle oppositionele krachten lijken machteloos toe te zien. Wordt de oppositie nog wakker geschud of kan Suriname, mede dankzij een passieve oppositie, nog vier jaren regering Bouterse-II en wanbeleid tegemoet zien?

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
21 augustus 2016
Amsterdam-Paramaribo

zondag 14 augustus 2016

Den Blauwvinger: Het succes van een Olympisch Surinaams sporter, een schare van opgewonden dames als fans

COLUMN: Badmintonspeler Opti met een lekker gevoel huiswaarts

Atleet Themen is tevreden, omdat hij achter Usain Bolt aan heeft gerend – Teleurstellend optreden sporters signaal naar in gebreke zijnde regering en Surinaams Olympisch Comité

14-08-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Jammer, maar helaas. De zes Surinaamse Olympische sporters kunnen weer huiswaarts keren, met niets, slechts een persoonlijk record en een herinnering en voor atleet Jurgen Themen de wetenschap, dat hij weer heeft kunnen lopen tegen Usain Bolt (en dat is toch leuk voor de latere tori's), voor judoka Yigal Kopinsky de wetenschap dat hij toch wat beter de spelregels van te voren had moeten doornemen en daardoor diskwalificatie had kunnen voorkomen en voor zwemmer Renzo Tjon A Joe een persoonlijk en Surinaams record op de 50 meter vrije slag, 22,23 seconden.

In ieder geval kan badmintonspeler Sören Opti zich verzekeren van een schare van opgewonden dames die hem maar wat mooi, sexy, vinden, zo bleek uit de vele reacties op social media na de openingsceremonie toen hij de Surinaamse vlag droeg. Een mooie herinnering voor een kennelijk mooie jongen, die zijn sportblamage snel doet vergeten.

Maar, wat is de zin om sporters af te vaardigen naar een Olympische Spelen als eigenlijk vooraf al vast staat, dat zij geen deuk in een pakje Gele Bek kunnen slaan.
Nu lijken de Spelen meer op een leuk uitstapje voor de sporters, hun begeleiders en de 1, 2, 3 meegereisde zogenoemde sportjournalisten die - de sportjournalisten - na het vertrek van de sporters gewoon nog enkele dagen in Rio blijven.... tja, waarom niet, het is toch een leuk uitstapje naar de mooie stranden van Rio de Janeiro.

Jurgen Themen zei zelfs na afloop van zijn teleurstellende 100 meter 'Suriname, sorry'. Hij wijdt zijn verlies aan de slechte voorbereiding, zo zei hij in de Ware Tijd van gisteren, zaterdag 13 augustus 2016. Schoonmaakwerkzaamheden doen om de eindjes financieel aan elkaar te kunnen knopen zijn niet echt bevorderlijk voor een goede voorbereiding. 'We moeten het als land beter doen en wat wordt beloofd op tijd in orde te maken.'

Met deze wetenschap had Themen wellicht beter kunnen besluiten niet naar Rio moeten gaan en is het natuurlijk achteraf wel wat te gemakkelijk om de beschuldigende vinger te wijzen in de richting van zijn eigen voorbereiding. Hij heeft toch zelf bewust het risico genomen om op zijn gezicht te gaan. Neemt niet weg, dat dit toch ook een duidelijk signaal is in de richting van de Surinaamse regering en het Surinaams Olympisch Comité om toekomstige Olympische sporters beter te begeleiden en te faciliteren en ze niet in het diepe te laten zwemmen. Het is feitelijk een schande hoe in Suriname met topsport en zwetende en ploegende topsporters wordt omgegaan.....

Overigens geldt dit voor meerdere landen die sporters afvaardigen waarbij je je afvraagt, in Godsnaam waarom? Waarom laat je je sporters voor een wereldpubliek in hun hemd staan met hun 'sportieve prestaties' voor hun land? Misschien iets om over na te denken voor diverse landencomités van de Olympische Spelen.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
14 augustus 2016
Amsterdam-Paramaribo





Hoe presteerden de Surinaamse Olympische sporters?

Yigal Kopinsky nam het zondag 7 augustus in de -66kg klasse op tegen de Algerijn Houd Zourdani. Na 1 minuut en 31 seconden werd Kopinsky echter al gediskwalificeerd, omdat hij naar de benen van de tegenstander greep, terwijl deze nog stond.

De 21-jarige zwemster Evita Leter stond rond twee uur zondagmiddag 7 augustus op haar startblok voor de 100 meter schoolslag. Haar tijd van 1:14.96, waarmee ze in haar heat als 5e eindigde, was echter niet voldoen om door te gaan naar de halve finale.

Renzo Tjon A Joe heeft donderdagmiddag 11 augustus zijn Olympische heat gewonnen tijdens de 50 meter vrije slag. Hij deed dat in een nieuw nationaal Surinaams en persoonlijk record van 22,23 seconden. Het oude record van 22,30 stond sinds 17 juli 2015 op zijn naam. Maar, het was onvoldoende om door te gaan.

Het verschil tussen de wereld nummer 1 in de badmintonsport Lee Chong Wei uit Maleisië en Sören Opti was donderdag 11 augustus duidelijk erg groot. Hij moest het met 2-21 en 3-21 afleggen tegen de Maleisiër. Opti verloor ook zijn tweede match tegen Van Zi Lang Derek Wong uit Singapore met 21-5, 21-6.


Atlete Sunayna Wahi (25) liep vrijdag 12 augustus in haar eerste heat op de 100 meter sprint een tijd van 12,09 seconden en werd daarmee eerste in haar heat. Juichend van blijdschap rende ze over de finish. In haar tweede heat eindigde zij echter op de laatste plaats met een tijd van 12,25. Haar persoonlijk record is 11,47 seconden.

Jurgen Themen heeft zaterdag 13 augustus in baan 1 van zijn heat een tijd neergezet van 10,47 op de 100 meter sprint en werd daarmee 8e in die heat. Zoals verwacht eindigde sprintkanon Usain Bold als eerste in deze heat. De Surinaamse atleet heeft een persoonlijk record achter zijn naam staan van 10,13.

dinsdag 9 augustus 2016

Den Blauwvinger: President Bouterse haalt rode streep door onbegrijpelijk cao-akkoord EBS

COLUMN: Gênante gang van zaken door onderhandelaar raadsadviseur Abrahams die president gewoon negeert

Afgesproken Srd 500 bruto loonsverhoging en Srd 1.200 eenmalige uitkering zijn onverantwoord

09-08-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


De vakbond binnen de NV Energie Bedrijven Suriname, OWOS (Ogem Werknemers Organisatie Suriname), bereikte eind juli met de directie van het bedrijf een cao-akkoord waarin onder andere is opgenomen een salarisverhoging van Srd 500 bruto per maand, een eenmalige uitkering van Srd 1.200 (zogenoemde lumpsum) – te verdelen over twaalf maandelijkse termijnen –, een verhoging van de Kinderbijslag en va studietoelagen. Het principe-akkoord kwam tot stand door tussenkomst van raadsadviseur Ramon Abrahams, namens het Kabinet van de President, en president-commissaris Patrick Peneux.

Ongeloof
Een zeer opmerkelijk en verbazingwekkend akkoord. Het land zit in een financieel-economische crisis, overal moet (op) bezuinigd worden, prijzen van producten in de winkels rijzen op onverantwoorde en niet gecontroleerde wijze de pan uit (een product kan in de ene supermarkt Srd 10 kosten, terwijl het in een snesi tweehonderd meter verderop in de schappen staat voor Srd 16,75), de wisselkoers van de Amerikaanse dollar en Europese euro is op hol geslagen en lijkt niet te temmen en de burger moet gedwee en slaafs pinaren en hosselen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Daarenboven zijn er groepen in de samenleving die al jaren op de nullijn staan en geen enkel zicht op welke salarisverhoging dan ook hebben. Denk eens aan de leerkrachten die al jaren op een salarisverhoging wachten en waardering voor hun vak. En dan komen daar zomaar die ongelooflijke loonsverhoging en extra's voor het EBS-personeel uit de lucht vallen en dat is hard en vol ongeloof en onbegrip aangekomen in de samenleving.

Ongeloof en woede en dat juist bij de EBS, een bedrijf in opspraak met van corruptie verdachte oud-directeuren en een bedrijf dat het hoofd boven water tracht te houden door het verhogen van de stroomtarieven.

Bouterse draait afspraken terug
Maar, tot ieders verrassing ook ongeloof bij president Bouterse, aandeelhouder (lees: de Staat Suriname) bij de EBS. Op 4 augustus werd bekend, dat hij het niet eens was met alle financiële injecties voor het personeel en floot – hoe verrassend in meerdere opzichten – zijn onderhandelingsteam onder leiding van raadsadviseur Ramon Abrahams en president-commissaris Patrick Peneux terug.
Minister Regilio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) droeg als gedelegeerde van de aandeelhouder de Raad van Commissarissen (RvC) op om zaken onmiddellijk terug te draaien. De directie van EBS, de vakbond en De Nationale Assemblee werden hiervan ook op de hoogte gesteld. Overigens werd een paar dagen later een en ander weer wat afgezwakt door te zeggen, dat de gemaakte afspraken niet van de baan zijn, maar door de aandeelhouder zijn opgeschort tot 2017.....

De aandeelhouder stelt, dat met de sociale partners overeengekomen is dat gezien de precaire situatie nu geen loonsverhoging kan worden toegekend. OWOS maakte ook deel uit van de afspraken die gemaakt zijn met de Raad van Vakcentrales in Suriname, RaVakSur. Er is een belastingvrije koopkrachtversterking van Srd 100 afgesproken met de vakbeweging en het bedrijfsleven. Verder een belastingheffingskorting van Srd 125 per maand.

OWOS-voorzitter reageert als aangeschoten wild Steve Geerlings, voorzitter van de OWOS, reageerde meteen als aangeschoten wild en liet duidelijk blijken, dat de gemaakte afspraken met de directie overeind blijven staan. 'Als men problemen heeft met bepaalde privileges van de EBS, dan worden die meegenomen in de volgende onderhandelingen van 2017. Alles blijft overeind wat er is afgesproken.'

Daarenboven heeft RaVakSur coördinator Robby Berenstein tegengesproken, dat met de sociale partners overeengekomen is, dat vanwege de precaire financieel economische situatie, nu geen loonsverhoging kan worden toegekend.

Onderhandelaar negeert zijn baas Bouterse
Overigens dient nog opgemerkt te worden dat raadsadviseur Ramon Abrahams een fikse misstap, blunder, heeft begaan. Hij onderhandelde met de bond en directie van de EBS uit naam van de aandeelhouder, de Staat Suriname in casu president Desi Bouterse. Je zou dus verwachten, dat Abrahams op het moment dat het tot een principe-akkoord komt, eerst in contact treedt met baas Bouterse om te overleggen en meteen te horen of de aandeelhouder zich in gemaakte afspraken kan vinden. Dat is toch een normale gang van zaken. Maar, Abrahams opereerde op eigen houtje en heeft niet het fatsoen en onderhandelings finesses gehad om Bouterse even te bellen en te vragen of hij zich kon vinden in het onderhandelingsresultaat. Die - Bouterse - op zijn beurt, reageerde overigens met het verwerpen van de afspraken in een laat stadium, een paar dagen nadat 'de cao-deal' door zijn onderhandelingsteam was gesloten met de OWOS en de EBS-top.

Houden bonden en de Staat Suriname poot stijf?
Het is nu wachten op een vervolg. Blijven de bonden hun poot stijf houden en blijft de aandeelhouder vasthouden aan zijn standpunt, dan zal nog een strijd uitgevochten moeten worden, wellicht voor de zogenoemde groene tafel met als mogelijk verwachtbare uitkomst dat de afspraken, zoals gewenst door de aandeelhouder, definitief worden opgeschort tot 2017. Maar, dan rest de vraag wat er gaat gebeuren als de financieel economische situatie van het land komend jaar nog niet echt is veranderd. Enige garantie dat die situatie in 2017 in positieve zin is veranderd is er niet en kan door niemand worden gegeven. Immers, op onbetrouwbare constant schommelende goud- en olieprijzen in de wereld kun je als regering geen beleid ontwikkelen, het valt ook nog eens te bezien wat de nieuwe goudmijn in het Meriangebied van de, niet overal goed bekend staande, Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont de Staat gaat opleveren (die moet in 2017 volledig operationeel zijn en de regering staart zich nu al op zeer naïeve wijze blind op een vermeende stroom geld die vanuit de mijn zou moeten gaan vloeien naar de Staat) en daarenboven moet de regering ook nog eens diverse forse internationale leningen (gaan) aflossen. Worden dan de cao-afspraken bij de EBS in 2017 door de Staat Suriname definitief van tafel geschoven en kunnen nieuwe cao-onderhandelingen worden aangevangen?


In ieder geval heeft de aandeelhouder nu zijn tanden even laten zien en zullen de keffertjes van de OWOS en RaVakSur ongetwijfeld nog even door blijven jammeren en blaffen.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
9 augustus 2016
Amsterdam-Paramaribo

zaterdag 6 augustus 2016

Den Blauwvinger: Laat SuriPop decadentie overboord gooien

COLUMN: Diverse clips geven verkeerd, decadent, beeld van het echte Suriname

Grote paleizen en overdreven luxe moeten plaatsmaken voor gewone Surinaamse houten woningen en gewone mensen

06-08-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Wat is dat toch met het tweejaarlijks terugkerend SuriPop-spektakel? Wanneer gaan producers van clips eens voor een song een video opnemen gewoon in en bij een woning in een volksbuurt van Paramaribo en niet in zo'n decadente grote luxe woning die onder andere te vinden zijn aan de Anton Dragtenweg in Paramaribo en aan de weg naar Domburg? Zo'n woning is zo a-Surinaams en doet geen recht aan het land en het merendeel van de bevolking.

Wat is er mis met een mooie echte Surinaamse oude houten volkswoning, waarvan je het hout kunt ruiken? Niets mooier en authentieker toch dan dat?


Dus, graag in 2018 geen decadente paleizen meer en geen kitscherige badkamers, wenteltrappen met tientallen brandende waxinelichtjes op de treden en 'gelikte' zogenoemde heren en dames, maar echte Surinaamse woningen, mensen en omgeving!!

Oh ja, en ook graag wat meer inhoud, diepgang, in de teksten en niet meer van dat zoetsappige 'ik hou van jou en blijf je trouw' gezwijmel. In de 2016-editie heeft slechts een song echte inhoud en dat is een treurige constatering.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
06 augustus 2016
Amsterdam-Paramaribo