Den Blauwvinger: Surinaamse huis- en zwerfdieren en wild wachten al jaren op wettelijke bescherming

COLUMN: Dieren behandeld als gevoelloze objecten: tijd voor 'No Dierenmishandeling'-campagne?

29-12-2014  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Huis- en zwerfdieren en wild in Suriname wachten al vele, vele jaren op wettelijke bescherming, op een wet die ze moet beschermen tegen mishandeling, verwaarlozing, tegen knalvuurwerk en andere zaken die voor een normaal mens niet door de beugel kunnen. Het echter de niet normale mensen onder ons die dieren mishandelen, verwaarlozen en (illegaal) verhandelen.

In 2012 werd een conceptwet Dierenwelzijn, door een gelijknamige commissie, ingediend bij de toenmalige minister van Justitie en Politie. Sinds 2010 was aan het concept gewerkt. Het is een compleet wetsvoorstel conform internationale richtlijnen en aangepast aan de specifieke situatie van Suriname. Het is inmiddels 2015 en de conceptwet heeft De Nationale Assemblee nog niet bereikt. Dat zou geconcludeerd kunnen worden uit het feit, dat op de website van het parlement die wet nog niet is gepubliceerd, zoals het geval is met alle overige ingediende conceptwetten. Dieren zijn kennelijk niet belangrijk voor de regering, laat staan dierenwelzijn en dierenbescherming.

Monki monki's (doodskopaapjes) en diverse papegaaiensoorten, zoals ara's, worden voor de verkoop in veel te kleine kooien aan de straat geplaatst.
Jagers en anderen knallen onbestraft beschermde diersoorten, als de jaguar (Panthera onca of, zoals in Suriname wordt gezegd, 'tigri'), dood en gaan vervolgens lachend met de buit op de foto.
De mooie rode ibis wordt nog steeds zonder pardon uit de lucht geschoten.
Groene leguanen worden gevangen en gedood voor consumptie en gewoon voor de lol. Wat is er nou leuker voor kinderen om met stenen een leguaan uit een boom te gooien, te vangen, de pootjes aan elkaar te binden en een verschrikkelijke dood te laten sterven....
Zwerf- en straathonden worden als grofvuil behandeld. Vervuild, broodmager, onder de wonden en krakkemikkig kreupelen ze over straten, waar ze kunnen (en) worden doodgereden door het voortrazende verkeer.
Een rustig in een berm opgerolde anaconda (aboma) loopt het risico doodgeslagen te worden door mensen die zonder enige reden het dier vrezen.
Honden worden veel te vaak op percelen vastgebonden met veel te korte kettingen waardoor ze nauwelijks bewegingsvrijheid hebben, als slaven....geketend, ook in de stromende regen. Voor dierenvrienden te erg om aan te zien, om van te walgen. Niemand doet iets, iedereen kijkt toe en loopt of rijdt door.

Wie herinnert zich niet de foto in het Dagblad Suriname van 18 december, waarop te zien is op welke afschuwelijke wijze een aantal koeien werd vervoerd in een vrachtwagen n Paramaribo? Gaat Suriname zo met haar runderen om? Heeft het land geen fatsoenlijke veewagens?

Wie herinnert zich niet de ophef die ontstond na
publicatie media oktober vorig jaar op Facebook en op een Nederlandse video-website van een video waarop te zien is hoe een peuter in Paramaribo door zijn moeder wordt aangemoedigd om een jong katje aan zijn staart rond te slingeren. Suriname leek te klein. Zelfs Britse media besteedden er aandacht aan.

Nu blijkt er plotseling een spontane No Kwik-campagne te zijn gestart om mensen bewust te laten worden van de risico's van kwikgebruik in vooral de kleinschalige goudwinning. Bekende Surinamers die plotseling beweren alles over kwik te weten werken eraan mee, in filmpjes, leuk, aardig, voor vooral de eigen naamsbekendheid. Maar, wat wil de organisatie bereiken, als je ook niet de regering en heren en dames Assembleeleden benaderd en er bij hen op aandringt dat er eindelijk toezicht komt op het gebruik van kwik, dat kwik op goudvelden in beslag wordt genomen en dat gebruikers ervan worden beboet. Immers, kwikgebruik is verboden, de import ervan ook. Kwik vernietigt het milieu, kwik verontreinigt het water van kreken, rivieren en stuwmeer. Inheemsen en marrons maken gebruik van dat water, met alle gevolgen voor de volksgezondheid van dien.

Zou het niet goed zijn om ook een No Dierenmishandeling of een 'SuAid for Animals' te starten, om de bevolking bewust te laten worden van het feit, dat ook dieren gevoel hebben en ervaren, dat ook dieren pijn kunnen leiden, dat ook dieren recht hebben op een onbezorgd en vooral beschermd leven en dat je juist veel plezier aan dieren kunt beleven zolang ze maar goed worden verzorgd en zolang ze maar wettelijk worden beschermd......

Met een leuke muzikale videoclip van bij elkaar geraapte Surinaamse artiesten, met tranen trekkende beelden van huis- en zwerfdieren en wild en natuurlijk aan het einde van de clip het rekeningnummer van een lokale dierenbeschermingsorganisatie.... Doneer, vooral om dierenbeschermingsorganisaties in staat te stellen nog beter op te kunnen komen voor de belangen van het dier! De dieren verdienen uw steun, uw zorg en vooral uw bescherming...

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

29 december 2014

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Halfslachtige en late reactie Surinaams Jeugdparlement op kwestie 'Bullet'

COLUMN: Geen actie tegen positie artiest en lid Jeugdparlement 'Otjeman'

26-12-2014  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


De meerderheid van het Nationaal Jeugdparlement heeft zich afgelopen woensdag, 24 december 2014, pas gedistantieerd, vele weken na de ophef in de lokale samenleving, van de teksten in het anti-homolied ‘Bullet’ van onder andere de artiesten King Koyeba en Otjeman. 'Dit besluit is zaterdag unaniem aangenomen tijdens de openbare vergadering', aldus het Jeugdparlement in een uitgebrachte verklaring. Beter laat dan nooit zal voorzitter Priya Sital, die zich in deze kwestie steeds zeer terughoudend heeft opgesteld, gedacht moeten hebben. Maar, de verklaring is halfslachtig, het optreden van het Jeugdparlement is halfslachtig.

'Het Jeugdparlement heeft respect voor de vrijheid van vrije meningsuiting en voor het recht op dezelfde behandeling voor iedereen. Om deze reden geven wij aan dat geen enkele Surinamer gediscrimineerd dient te worden in woord of daad en dat de uitlatingen van de gedachten van de collega's niet representatief zijn voor de gedachten van alle leden van het Nationaal Jeugdparlement', zo is in de verklaring opgenomen.

Maar, het jongerenparlement gaat op geen enkele wijze in op de positie van het lid Otnil 'Otjeman' Babel die deelneemt aan het lied en de daarbij behorende videoclip en tegen zijn gedane uitspraken over homo's in de media, in reactie op de ophef, en op zijn Facebookpagina, waarin hij onomwonden verklaart tegen homo's te zijn. Zijn positie in het Jeugdparlement lijkt echter onaangeroerd te zijn gebleven.

Tijdens het Nationaal Jeugdcongres werd op 2 december al een motie door iets meer dan driehonderd jongeren afgewezen waarin gevraagd werd dat Babel zijn verontschuldigingen zou moeten aanbieden. Slechts acht jongeren stemden voor de motie. De toon was toen al gezet. Babel wordt geaccepteerd.

Natuurlijk is iedereen vrij om zijn of haar mening te uiten, ook over homo's. Maar, die uitingen moeten wel binnen de lijnen van de wet blijven en het lied 'Bullet' passeert de lijnen van het wettelijk toelaatbare. Immers, discrimineren, bedreigen en feitelijk het oproepen van haat tegen een bevolkingsgroep zijn strafbaar gestelde gedragingen. Het Nationaal Jeugdparlement lijkt hier volledig aan voorbij te zijn gegaan.

Volgens Babel gaat 'Bullet niet over homo's, maar over zogenoemde 'Batty Boys'. Dat liet hij 6 december weten in een interview voor de Nederlandse radiozender FunX. 'We rappen nooit het woord homo. Met Batty Boys bedoelen we materialistische jongens die niet willen werken voor hun geld en niet naar school gaan. Zij gedragen zich als homo om aan geld te komen. Dat gedrag keuren we af.' Verder zei hij te geloven, dat iedereen met een beperking is geboren.

'Zo heb je ook mannen die meer vrouwelijke hormonen hebben, dan normaal. Als je als een echte man bent geworden, moet je je niet in het geheim gedragen als een homo en even later doen alsof je van de straat bent.'

Het Jeugdparlementslid Babel mag uiteraard als artiest en ook als jeugdparlementslid zeggen wat hij wil, maar feit is dat hij heeft deelgenomen aan een lied en bijbehorende videoclip met anti-homoteksten die juridisch, strafrechtelijk, waarschijnlijk niet door de beugel kunnen. Hierover had het Jeugdparlement en zeker haar voorzitter zich in felle bewoordingen moeten uitspreken. Daarenboven had het Jeugdparlement in die context actie moeten ondernemen tegen het lid Otnil Babel. Dan zou dit jongerenparlement serieus kunnen worden genomen als politiek jongereninstrument.

Nu heeft het Jeugdparlement weer eens getoond geen vuist te durven maken en daarenboven zichzelf niet serieus te nemen met een verklaring waarin het zich distantieert van de teksten in het lied 'Bullet' zonder ook maar de naam Babel te vermelden......

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
26 december 2014
Amsterdam-Paramaribo

Natuurlijk kan een journalist geen giften aannemen

(Bron foto: Starnieuws)

SVJ vindt dat journalisten kleine giften mogen aannemen: onafhankelijkheid journalist in het geding

SVJ-voorzitter Leeuwin jammert weer over salaris

24-12-2014 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – 'Een journalist moet ten allen tijde een attitude tonen, dat die niet omkoopbaar is.' Met deze woorden drukte Wilfred Leeuwin, voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) en webredacteur bij Starnieuws, zijn collega’s via de Ware Tijd van woensdag 24 december 2014 op het hart om terughoudend te zijn bij het aannemen van kerstgeschenkjes van bedrijven of instanties.

SVJ-voorzitter 'politiek correct'

Een bedrijf of instantie die door een journalist in de publiciteit is gebracht, kan daarvoor als waardering een gift naar de betreffende journalist sturen. Of dit gebaar als een waardering of juist beïnvloeding beschouwd moet worden, werd door Leeuwin 'politiek correct' in het midden gelaten.

Volgens Leeuwin speelt de waarde van een geschenk geen rol bij de vraag of je als journalist dat geschenk moet aannemen of niet. 'Natuurlijk ga je geen erf, wagen of huis aannemen.' De SVJ-voorzitter weet kennelijk geen duidelijk standpunt in te nemen. Immers, hij suggereert dat het wel als journalist is toegestaan om iets aan te nemen, als het maar niet te veel of te groot is.

Wat voor 'discutabele' giften en aan en van wie.....

Vervolgens ging hij doodleuk verder, door te stellen dat een 'klein pakket' ook 'kwade bedoelingen' zou kunnen hebben. Leeuwin: 'Het kan zijn dat zo iemand van mening is, dat je positief hebt geschreven over hem en dat ook in de toekomst verwacht.' Hij beweert, dat gevallen waarbij journalisten 'discutabele' giften hebben aangenomen, zich al hebben voorgedaan zonder met welk voorbeeld dan ook te komen. Iedereen zal zich nu natuurlijk afvragen wat die 'discutabele' giften zijn geweest.

Volgens de SVJ-voorzitter, die overigens altijd nauwelijks daadkrachtig en doortastend in zijn functie overkomt, is ethiek van groot belang voor de journalist. 'Weet voor jezelf, ik ben niet om te kopen en ik accepteer niet alles.' Weer laat hij ruimte over en keurt het aannemen van giften dus niet af, terwijl hij dat feitelijk wel zou moeten doen.

Tot slot maakt hij duidelijk, dat het al of niet accepteren van giften door journalisten een vingerwijzing is in de richting van directeuren van mediadirecteuren om hun werknemers beter te waarderen. Leeuwin beweert, dat journalisten heel vaak bijklussen om zichzelf te kunnen onderhouden, omdat het salaris alleen niet toereikend is. 'Hierdoor staan ze open om ook giften te accepteren.'

Repeterend gejammer, maar nooit welke actie dan ook actie

Het is weer het altijd repeterende gejammer van de SVJ-voorzitter over het salaris van het journaille. Maar, Leeuwin, met jammeren schiet geen mens, en zeker je achterban, die paar journalisten, niet op.

Wil de SVJ, als journalistenvereniging, dat er iets wordt gedaan aan de hoogte van het salaris van de journalist, dan wordt het tijd dat zij eens een keer in actie komt. Maar, actievoeren zit niet in de genen van het lokaal journaille. Neen, ze blijven liever om de zoveel tijd jammeren, klagen en mopperen over het salaris en de vermeende onderwaardering.

Zoals ik al vele malen heb geschreven, laat het journaille eerst eens wat gaan doen aan de inhoudelijke kwaliteit van hun producten alvorens te gaan klagen over salaris en onderwaardering. Kwaliteit wordt immers beloond, in vele opzichten.

Den Blauwvinger: Op hol geslagen krasi Surinaamse jeugd op social media

COLUMN: Seksfilmpje op Facebook zorgt voor 'ophef' en veel kijkers....

22-12-2014  Door: Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Met de komst van zogenoemde social media als Facebook lijken vele mensen enig besef van moraal en fatsoen te hebben verloren. Onder die vele mensen vele jongeren, jeugd, pubers, kinderen. Van alles en vooral nog wat plaatsen zij op hun persoonlijke Facebookpagina's. Vooral foto's van zichzelf en in mindere mate filmpjes. Vooral uitdagende foto's, hoe bloter hoe beter en mooier, hoe erotischer hoe beter en opwindender. Kinderen denken nauwelijks na. Vinden het allemaal maar wat spannend en onderschatten de consequenties van hun naïeve handelen.

Suriname werd afgelopen week hoegenaamd 'opgeschrikt' door in de ogen van velen een pornografisch filmpje op Facebook. Een jonge scholiere was op dat filmpje zichtbaar een jongen oraal aan het bevredigen ofwel zij was die knaap aan het pijpen onder toeziend oog van andere geile, opgewonden scholieren. De rapen waren gaar en de cassave was gaar. Schande werd erover gesproken en vooral geschreven en 'gepost'. Het meisje en de jongen werden terstond van hun school geknikkerd. Zelfs de politie ging zich er tegenaan bemoeien, omdat 'het' strafbaar zou zijn.
Tja, dan moet je maar niet zichtbaar en herkenbaar voor de hele wereld elkaar staan te bevredigen.
Overigens zal het filmpje, dankzij de publiciteit, vele, vele, vele malen zijn bekeken en velen zullen dat in opgewonden staat hebben gedaan. Hypocrisie en schijnheiligheid vieren immers overal hoogtij.

Een vermeend deskundige werd door een televisieprogramma voor de camera gesleept om haar reactie op het filmpje te geven. Emmy Hart, die de stichting Rumas leidt, is vaste gaste – tot vervelends toe - van het STVS-ochtendprogramma Mmanten Taki. Rumas werkt sinds augustus 2009 met jongens tussen de 12 en 24 jaar oud, die niet meer naar school gaan of school dreigen te verlaten. Maar, Hart is geen psychologe, laat staan seksuologe. Dat bleek al snel uit haar reactie: er zou volgens haar meer seksuele voorlichting op scholen moeten worden gegeven. Seksuele voorlichting? Welk kind zit tegenwoordig nog op zoiets ouderwets uit de vorige eeuw stammends te wachten?

Kinderen hebben toegang tot internet en kunnen zich daarop verlekkeren aan honderdduizenden pornovideo's en foto's. Ze hebben internet op hun mobieltjes, op hun tablets en laptops en weten ook wat googelen is. Kinderen van tegenwoordig weten dondersgoed hoe alles werkt en sommigen, de meest opgewonden onder ze, willen dat ook maar wat graag laten zien in eigen filmpjes die ze op hun social media-pagina's plaatsen.

Neen, geen seksuele voorlichting dus, dat heeft de Surinaamse jeugd echt niet nodig, maar voorlichting over moraal en vooral over social media en de risico's daarvan. Vergeet ook de ouders niet en hun toezicht op hun kroost en wat dat kroost allemaal uitspookt op internet en op cellulairs.

Vergeet ook de leerkrachten en schoolleiders niet. Ook zij hebben een toeziende en corrigerende functie, maar de basis van opvoedend gedrag ligt thuis.

Neen, geen seksuele voorlichting dus, maar bewustwording bewerkstelligen over vooral de risico's die verbonden zijn aan social media. En nu maar wachten op het volgende onthullende filmpje.....

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
22 december 2014
Amsterdam-Paramaribo

Surinaamse politiek in 2014 nagenoeg lam gelegd door 'quorumprobleem': quorum als politiek wapen - een terugblik

Oppositie en coalitie misbruiken quorum als 'politiek wapen' om elkaar te dwarsbomen

Kinderlijk gedrag politici leidt tot politiek vacuüm in parlement en schofferen kiezer

Kiezer zal op 25 mei 2015 mogelijk quorumgedrag afstraffen

21-12-2014  Door: Paul Kraaijer/De Surinaamse Krant


De politieke arena van Suriname, het parlement (De Nationale Assemblee, DNA), was in 2014 vooral het toneel van een spook, het quorumspook, en niet van volwassen debat. Nadat de voorzitter van het coalitieberaad, NDP-voorzitter en president Desi Bouterse, op 14 april de fractie van de Pertjajah Luhur uit de coalitie had gezet omdat die onbetrouwbaar zou zijn, ontstond er een penibele situatie voor de coalitie. Immers, met 26 parlementsleden had de coalitie nog slechts een nipte meerderheid, waardoor er wel quorum was en een openbare vergadering van het parlement doorgang kon vinden, maar kon zich feitelijk niet veroorloven om met minder dan die 26 de openbare vergaderingen bij te wonen.

Na die 14e april leek de politieke arena te zijn verworden tot een politiek toneel met vooral veel drama, kinderlijk gedrag van parlementsleden en een over en weer van elkaar beschuldigen van het willens en wetens geen quorum willen verlenen om de ander te dwarsbomen. Het quorum was een politiek wapen geworden en de politici zorgden voor beschamende vertoningen in de Assemblee.

Het quorumspook werd een doorn in het oog van Jennifer Geerlings-Simons (NDP), voorzitter van De Nationale Assemblee, en van de paar parlementsleden die hun werk wel serieus namen en van de Surinaamse samenleving. Assembleeleden zijn volksvertegenwoordigers en zijn door hun kiezers gekozen om hen te vertegenwoordigen in het parlement en daar ontvangen ze maandelijks een riante vergoeding voor van rond de 15.000 Surinaamse dollar netto. Door weg te blijven, door openbare vergaderingen en dergelijke in het parlement niet bij te wonen, geven Assembleeleden er blijk van hun kiezers en de ontwikkeling van Suriname niet serieus te nemen.

Het aantal van 26 parlementsleden in de coalitie, inclusief de parlementsvoorzitter, werd sinds 14 april gevormd door 17 politici van de NDP, 3 van de partij van Ronnie Brunswijk de ABOP (Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij), 2 van Nieuw Suriname, 2 van de PALU (Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie) en 2 van de KTPI (Kerukunan Tulodo Prenatan Inggil, hetgeen in het Engels betekent: Party for National Unity and Solidarity of the Highest Order). De Assemblee telt 51 leden....

Het politieke jaar 2014, door misbruik quorum, heeft democratie beschaamd

Een overzicht

30 januari en 4 februari: coalitie zorgt niet voor quorum

In de laatste week van januari, donderdag 30, en op dinsdag 4 februari, zag parlementsvoorzitter Jennifer Simons zich genoodzaakt een huishoudelijke vergadering af te gelasten vanwege ondervertegenwoordiging van de coalitie. De oppositiebankjes daarentegen waren volledig bezet. Het VHP-Assembleelid Shailendra Girjasing reageerde met de opmerking, dat leden van de coalitie al op campagne waren en het werk in De Nationale Assemblee kennelijk niet belangrijk genoeg vonden. ‘Het niet verlenen van quorum is een instrument om je misnoegen te uiten over zaken die niet goed gaan’, zei Girjasing.

‘Waarom moeten wij quorum verlenen als wij niet eens bestaan voor de coalitie? Dat merk je ook allemaal bij de verdeling wanneer er buitenlandse reizen worden gemaakt, maar ook bij de spreektijden, waar de oppositie minder spreektijd krijgt, terwijl er behoefte is aan meer.’

Reacties van NPS'ers Ruth Wijdenbosch en Ivan Fernald

Een paar dagen later, 9 februari, liet de waarnemend-voorzitter van het parlement, Ruth Wijdenbosch (NPS), weten nog nooit meegemaakt te hebben, dat zoveel vergaderingen achter elkaar niet waren doorgaan, alleen maar, omdat er geen quorum was. Volgens haar waren er politici in de coalitie die opzettelijk niet kwamen.

Er heerste over en weer tussen coalitie en oppositie argwaan en wantrouwen, soms zelf bij het paranoïde af en de ruimte tussen beide posities in het parlement lag bezaaid met ongefundeerde beschuldigingen.

Ivan Fernald, coördinator van het wetenschappelijk Bureau van de NPS (Japin) en oud-minister van Defensie zei 16 februari naar aanleiding van het quorumprobleem, dat er 'in principe' rekening moest worden gehouden met 'een parlementaire boycot'. 'Dit is een ernstige zaak met vergaande politieke, juridisch-staatsrechtelijke en psychologische gevolgen. De Nationale Assemblee etaleert een innerlijk onvermogen.’ Volgens hem was De Nationale Assemblee vleugellam geraakt en kon 'de hoogste grondwettelijke plicht' niet vervullen. ‘Wij leven in een parlementaire democratie en het is onaanvaardbaar dat de wetgevende macht door partijpolitieke strubbelingen niet kan functioneren. Dit hoogste college van Staat is geruime tijd niet bij machte om de soevereine wil van het volk tot uitdrukking te brengen zoals het zo duidelijk omschreven is in de Grondwet. In principe vindt er ernstige stagnatie plaats van het parlementaire werk en geeft DNA in feite zichzelf een brevet van ongeschiktheid’, aldus Fernald. ‘Drie opeenvolgende huishoudelijke vergaderingen zijn afgeblazen door gebrek aan quorum. De voorzitter van DNA is moedeloos geworden, getuige het feit dat zij tot nader order geen vergaderingen zal uitschrijven. Kennelijk mikt zij op politiek overleg en verplichting van coalitieleden waarna mogelijk het politiek klimaat dusdanig zal veranderen, dat er een goede kans bestaat op daadwerkelijke voortgang van het parlementair werk.’

Die voorspelling van Fernand is echter niet bewaarheid geworden, integendeel. Het werd erger en beschamender.

Vrijdag 11 april 2014: geen huishoudelijke- en openbare vergadering vergadering door gebrek aan quorum

De openbare vergadering over de wijziging van de wet op ‘nationaliteit en ingezetenschap’ zou om half een 's middags beginnen. Het VHP-Assembleelid Radjkoemar Randjietsingh beweerde, dat er ‘Wij hebben allemaal onze afspraken. De voorzitter houdt totaal geen rekening met wat er is afgesproken en schrijft gewoon een vergadering uit.’ Er waren duidelijke afspraken gemaakt: er zou alleen op de dinsdag en donderdag worden vergaderd, behalve als het om de begrotingsbehandeling zou gaan of andere belangrijke zaken.

Maandag 14 april: geen openbare vergadering – coalitie zorgt niet voor quorum door afwezigheid zeven parlementsleden, waaronder voltallige fractie Pertjajah Luhur

De voorzitter van De Nationale Assemblee blies de openbare vergadering van maandag 14 april 2014, die rond half elf 's morgens zou beginnen, af. Op de agenda stond de start van de begrotingsbehandeling. Van de coalitie hadden 19 personen de presentielijst getekend, maar er zijn 26 leden nodig om een vergadering te beginnen, aldus meldde Starnieuws. Maar, volgens de Ware Tijd Online hadden 21 Assembleeleden de presentielijst getekend, waaronder 2 van de oppositie.

Paul Somohardjo, voorzitter van de Pertjajah Luhur (PL), was verrast door het afblazen van de vergadering. Hij beweerde, dat hij zich samen met zijn fractie op de eerste verdieping bevond, waar ze hadden vergaderd. Afgesproken was om quorum te verlenen voor de vergadering. ‘Maar, omdat we wisten dat Ronnie Brunswijk er nog niet was, zijn we niet naar beneden gegaan’, stelde Somohardjo. ‘En zonder enige afstemming, heeft de parlementsvoorzitter de vergadering afgeblazen. Er is niemand naar boven gestuurd om ons te roepen, we zijn verrast.'

Met de 6 leden van de PL-fractie zou het aantal coalitieleden uitgekomen zijn op 25, dus was de aanwezigheid van Brunswijk cruciaal. De Ware Tijd Online schreef, dat Ronnie Brunswijk tegen elf uur binnen kwam wandelen: ‘Ik geef toe dat ik laat ben.’

Desi Bouterse, voorzitter van het coalitieberaad, deelde na het afblazen van de openbare vergadering Somohardjo mee, dat hij de samenwerking met en vertrouwen in zijn partij beëindigde. De NDP en de ABOP zetten de coalitie voort. Bouterse zei tegen Somohardjo, dat samenwerken te maken heeft met vertrouwen en dat dit al maanden zoek was tussen partijen. Bouterse sprak van chantagepolitiek door de PL. Directe aanleiding was de afwezigheid 's morgens 14 april van de PL-Assembleeleden bij de openbare vergadering van het parlement, waar begonnen zou worden met de behandeling van de begroting 2014. Het was voor de president de bekende druppel die de emmer deed overlopen.

In reactie op het quorum-gedoe en het de 14e april uit de coalitie verwijderen van de Pertjajah Luhur, omdat de partij niet had meegewerkt aan het verlenen van quorum, zei DOE-fractieleider Carl Breeveld er geen moment over te peinzen om het wapen van quorum in te zetten bij zijn deelname aan vergaderingen in De Nationale Assemblee. ‘Wij zullen altijd quorum verlenen, omdat we daarvoor gekozen zijn. We zullen er zijn om te vergaderen, tenzij dat ons onmogelijk wordt gemaakt.'

Het niet verlenen van quorum door de Pertjajah Luhur-fractie op 14 april voor aanvang van de begrotingsbehandelingen, was volgens het NDP-parlementslid Rachied Doekhie de reden dat de PL uit de Megacombinatie was gezet. ‘Wanneer je daar zit en we hebben niets aan je, we kunnen je niet gebruiken, kan je toch beter uit de combinatie stappen?’ Hij zei zich niet in te kunnen denken, dat de fractie van de PL wel in het gebouw van De Nationale Assemblee aanwezig was, maar het vertikte om de presentielijst te tekenen. ‘Dan desavoueer je de eigen ministers toch ook? Je werkt je eigen ministers ook tegen door geen quorum te verlenen', aldus Doekhie.

Bestuurskundige August Boldewijn zei 17 april in de Ware Tijd: ‘Politiek voeren met een smalle basis van 26 zetels is een risico. Als er een of twee leden wegblijven vanwege ziekte of naar het buitenland moeten, heb je een probleem.’ Boldewijn vond dat de ontstane situatie in het parlement het gevolg was van ‘het onverantwoordelijk gedrag’ van parlementariërs, verwijzend naar het sporadisch verlenen van quorum.

Dinsdag 29 april 2014: quorumprobleem en irritatie centraal tijdens huishoudelijke vergadering parlement

Het NDP-Assembleelid Lesley Artist kreeg dinsdagochtend 29 april 2014 een fikse tik op de vingers van de Assembleevoorzitter. Ondanks de krappe meerderheid van 26 zetels die de coalitie had, kwam Artist pas om elf uur de vergaderzaal van De Nationale Assemblee binnen wandelen. De huishoudelijke vergadering die om negen uur zou beginnen, was al verdaagd nadat er eindelijk quorum was.

‘Meneer Artist goede dag, u bent rijkelijk laat, u bent vaak laat en komt vaker niet’, sprak Simons in de richting van haar partijgenoot. Het lid tekende de presentielijst en liep snel naar zijn stoel.

Fractievoorzitter Randjietsingh (VHP) van de Nieuw Front oppositie stelde in een punt van orde, dat eigenlijk de vergadering verdaagd had moeten worden, omdat er geen quorum was. ‘We hebben de afspraak en we hebben vanmorgen al een uur gewacht op quorum om de huishoudelijke vergadering te beginnen.’ Hij wilde zijn punt maken en aangeven dat de coalitie verantwoordelijk is voor het verlenen van quorum.

Simons: ‘Wanneer ik wacht om de vergadering te beginnen dan is dat in landsbelang. Ik ga niet wachten op personen die in het gebouw aanwezig zijn en wachten tot anderen hebben getekend. U hebt dan geen recht van praten over quorum, omdat u wel aanwezig bent, maar de presentielijst niet tekent. De oppositie heeft er al geruime tijd werk van gemaakt, pas de presentielijst te tekenen wanneer de coalitie het vereiste aantal van 26 stemmen heeft gehaald om een vergadering te beginnen. U hebt geen recht van praten, omdat u niet op andere wacht maar op uzelf.’

Dinsdag 22 juli 2014: openbare vergadering afgeblazen – 22 politici tekenden presentielijst

De openbare vergadering van dinsdag 22 juli 2014 werd afgeblazen, vanwege weer eens een gebrek aan quorum. Tweeëntwintig leden hadden de presentielijst getekend. De leden Ronnie Brunswijk (ABOP), Anton Paal (PALU) en Frits Moesafirhoesein (NDP) waren afwezig. Ook Harish Monorath en Premdew Lachman van Nieuw Suriname waren er niet.

Vicepresident Robert Ameerali en de ministers van Binnenlandse Zaken, Volksgezondheid en Ruimtelijke ordening, Grond en Bosbeheer waren voor niets naar De Nationale Assemblee gekomen. De regering zou het parlement in eerste ronde antwoorden op de vragen die waren gesteld in het kader van de behandeling van de Algemeen Pensioenwet, de wet Minimum Uurloon en de Wet Nationale Basiszorgverzekering.

Assembleevoorzitter Simons zei dat in de laatste week van juli 2014 constant overleg zou zijn geweest binnen de coalitie over het quorumprobleem. ‘Eigenlijk doen we dat altijd al, het is niet iets van nu.’

Het niet verlenen van quorum is volgens Simons een politiek instrument dat overal ter wereld wordt gebruikt. ‘Alleen moet wel een juiste belangenafweging worden gemaakt. Je kunt niet bepalen wat op de agenda komt, maar je kunt wel een politiek belang hebben in wat wel of niet door het parlement wordt behandeld en welke wetten die belangrijk zijn voor het volk, worden aangenomen. Daar kan je als parlementariër en als fractie wel mee scoren. De manier waarop quorum nu wordt gebruikt is politiek niet de beste, maar dat is mijn persoonlijke mening.’

Hoewel Simons van mening is, dat het verlenen van quorum een verantwoordelijkheid is van alle 51 leden, zei zij dat de coalitie de druk op zich heeft om te zorgen dat er quorum is, als zij wil regeren. Het ging immers om de behandeling van drie nieuwe sociale wetten, belangrijke wetten voor de regering, met de verkiezingen over enkele maanden in het vooruitzicht.

‘Het volk moet en mag zich nu uitspreken over het parlement, vooral over de leden die zij hebben gekozen om in het parlement hun belangen te dienen. Zolang de samenleving dit gedrag accepteert zal dit blijven doorgaan’, stelde Simons.

Maandag 11 augustus 2014: geen quorum voor huishoudelijke vergadering en openbare vergadering parlement

De oppositie komt pas naar vergadering als coalitie aanwezig is met al haar 26 leden...

Slechts 25 van de 51 Assembleeleden waren maandag 11 augustus 2014 in de vergaderzaal aanwezig en dat was voor de voorzitter reden de vergadering niet door te laten gaan. Onder andere het NDP-Assembleelid Frits Moesafirhoessein was, wegens ziekte, afwezig en zijn partijgenoot Rashied Doekhie was om onduidelijke redenen niet op komen dagen.

De oppositie stelde zich op het standpunt, dat pas nadat de coalitie in staat zou zijn met minstens 26 leden de presentielijst te tekenen, zij naar de vergaderingen zou komen.

Het NDP-Assembleelid Melvin Bouva, coalitie, reageerde teleurgesteld te zijn in de oppositie. Volgens hem had de oppositie quorum moeten verlenen om te kunnen vergaderen.

‘Gezien het karakter van de vergadering, verwachtte ik wel dat de oppositie haar verantwoordelijkheid zou nemen’, zei Bouva. De openbare vergadering had op de agenda staan de invoering van een algemene pensioenregeling, de ontwerpwet Minimum Uurloon en Basiszorgverzekering.

Donderdag 28 augustus 2014: onderhuidse spanningen binnen oppositie

Oppositie niet aanwezig bij definitieve behandeling en goedkeuring drie sociale wetten

De strategie om de openbare vergadering van het parlement te torpederen mislukte donderdag 28 augustus 2013, nadat een fractielid, NPS'er Patrick Kensenhuis, tegen de gemaakte afspraken in toch de presentielijst ondertekende. Hierdoor was er quorum en kon de vergadering beginnen. Hij beweerde niet op de hoogte te zijn geweest van enige afspraak. Bepaalde oppositieleden uitten later openlijk hun argwaan tegenover de NPS’er door hem voor de voeten te werpen dat hij door coalitiepartijen zou zijn omgekocht. Op de agenda stonden wederom de drie sociale wetten.

Boos vanwege de gang van zaken bleven de overige fractieleden van Nieuw Front, BEP en Pertjajah Luhur weg. Het NDP-Assembleelid Frits Moesafierhoesein was weer wegens ziekte afwezig en zijn fractiegenoot Charles Pahlad was om onduidelijke redenen niet in het parlement aanwezig. Assembleevoorzitter Jennifer Simons verbleef al enkele dagen wegens dringende persoonlijke redenen in Nederland. Met moeite waren 26 leden aanwezig, een nipte meerderheid, in de vergaderzaal, waardoor een marathonvergadering kon worden gehouden.

Door het ontbreken van quorum was de huishoudelijke vergadering die vooraf zou gaan aan de openbare sessie al afgeblazen.

Brunswijk laat Assembleelid met politie-escorte vanuit Nickerie naar Assemblee vervoeren

Een dag later zei het Assembleelid Harish Monorath van Nieuw Suriname, de drie sociale wetten te belangrijk te hebben gevonden voor het land om geen quorum te verlenen om te kunnen stemmen bij de behandeling ervan in De Nationale Assemblee. Hij zei Ronnie Brunswijk, die de vergadering 28 augustus leidde, de erkentelijkheid, de ‘grani’, te geven, dat onder zijn hamer drie belangrijke wetten konden worden goedgekeurd.

Fractiegenoot Premdew Lachman kwam nog in de late avond vanuit Nickerie, opdat de vergadering doorgang kon vinden. Brunswijk liet Lachman met politie escorte van Nickerie naar Paramaribo komen. Lachman vertrok om zes uur ‘s avonds.

'Niet collegiaal en barbaars’, zo omscheef het ABOP-Assembleelid Marinus Bee het optreden van de oppositie 28 augustus in De Nationale Assemblee. ‘Dit is niet in het belang van het land en zeer betreurenswaardig’, luidde de reactie van de NDP’ers Melvin Bouva en Rashied Doekhie. De oppositie heeft getoond niet in het belang van het volk te handelen, aldus beide parlementsleden.

Randjietsingh (VHP) vond echter, dat de oppositie niet de behandeling van de belangrijke wetten heeft geboycot, maar dat er teveel onduidelijkheden in de wetsteksten waren. De gedachtegang was volgens de parlementariër wel goed, maar het leek erop of de coalitie en de regering deze wetten zo snel mogelijk wilden laten goedkeuren om zo goed te scoren bij de komende verkiezingen van 2015. Volgens de fractieleider van het Nieuw Front gaven de wetsteksten het Nieuw Front aanleiding om enkele opmerkingen te maken en vragen te stellen. Deze vragen werden dan in de eerste ronde gesteld, waarna het de bedoeling was dat de regering deze vragen in de tweede ronde zou behandelen. Maar, de antwoorden in de tweede ronde bleven uit. De oppositie besloot vervolgens weer om enkele brandende vragen te stellen zonder resultaat. Uiteindelijk werd de maat voor de oppositie vol en werd besloten om niet meer in de vergaderzaal te blijven.

Dinsdag 2 september 2014: Oppositie boycot uitleg president over energiecrisis in Assemblee

De oppositie toonde dinsdag 2 september 2014 weer beschamend gedrag in het parlement door weg te blijven van de uitleg die president Desi Bouterse gaf over de energiecrisis. Slechts zeventien Assembleeleden bleken de presentielijst getekend te hebben voor de openbare vergadering.

Waarnemend parlementsvoorzitter Ruth Wijdenbosch was genoodzaakt de bijeenkomst te sluiten, omdat er geen quorum was. Leden van het Nieuw Front, de BEP en de Pertjajah Luhur hadden de presentielijst niet getekend.

ABOP-voorzitter Ronnie Brunswijk zei dat hij het gedrag van de oppositie ‘benedenmaats vindt en ronduit kinderachtig’. Hij zei ook, dat het juist de oppositie was die had aangedrongen op de komst van de president in het parlement. Volgens Ruth Wijdenbosch (NPS) waren er echter ook heel wat coalitieleden niet aanwezig. Volgens haar kon de schuld dan ook niet alleen in de schoenen van de oppositie worden geschoven. De oppositieleden waren in het Assembleegebouw, maar besloten de vergadering te boycotten.

NDP'er Ricardo Panka, fractieleider van de Mega Combinatie, was boos over het niet doorgaan van de openbare vergadering van De Nationale Assemblee dinsdag 2 september 2014. Hij probeerde nog overeenstemming te bereiken met de fractieleider van het Nieuw Front, Radjkoemar Randjietsingh (VHP), maar zonder resultaat. Panka nam het ook zijn eigen coalitieleden kwalijk die zonder grondige reden verstek lieten gaan. Hij zei, dat de vergadering waarin belangrijke mededelingen gedaan zouden worden aan het volk, door de oppositie werd geboycot. Hij zei ook het een dieptepunt te vinden, dat zaken zo gelopen waren. Nieuw Front-fractieleider Randjietsingh stelde echter, dat de afwezigheid van een deel van de coalitie zou aangeven, dat president Bouterse geen draagvlak meer heeft en er goed aan zou doen om op te stappen. De VHP'er stelde ook dat het Nieuw Front wel mee vergaderd zou hebben als de coalitie zelf voor quorum had gezorgd. Nu dat niet zo was, hadden ze bewust niet getekend.

DOE-parlementariër Carl Breeveld was geïrriteerd over de gang van zaken. ‘Dit is geld, energie en ik weet niet wat nog meer, vergooien. Dit is niet goed, dit is niet mooi. Ik neem het alle parlementariërs die hier hadden moeten zijn kwalijk dat dit gebeurd is.’

Woensdag 1 oktober 2014: Oppositie verlaat vergaderzaal bij Jaarrede president

De samenwerkende partijen in de oppositie hebben op het moment dat president Desi Bouterse woensdagochtend 1 oktober 2014 zijn Jaarrede begon massaal de vergaderzaal van het parlement verlaten. Het DOE-Assembleelid Carl Breeveld bleef wel in de zaal. Om de vergadering te laten beginnen hadden de leden van Nieuw Front, BEP en Pertjajah Luhur de presentielijst wel getekend.

‘We hebben wel quorum verleend, maar hebben ons in onze fractiekamer teruggetrokken om van daaruit de vergadering te volgen. Wij doen vanuit onze fractiekamer ons werk en vertegenwoordigen dat grote deel van het volk dat door de president en zijn regering worden genegeerd’, zei het VHP-Assembleelid Chandrikapersad Santokhi.

Het NDP-parlementslid Amzad Abdoel begreep niet helemaal waarover de samenwerkende oppositiepartijen het hadden. ‘Hoe hebben ze quorum verleend? Assembleeleden van de coalitie waren ruim op tijd aanwezig op de vergadering. Wij waren verzekerd ervan dat de president zijn jaarrede kon houden.' Frits Moesafierhoesein (NDP) was weer wegens ziekte afwezig. De Assembleeleden Harish Monorath en Premdew Lachmon (Nieuw Suriname), die tot de coalitie behoren, verleenden ook quorum door hun aanwezigheid, evenals Carl Breeveld van de DOE, die altijd de presentielijst tekent. Er waren 28 Assembleeleden aanwezig. Abdoel stelde dan ook, dat de coalitie niet afhankelijk was van de aanwezigheid van Nieuw Front, Pertjajah Luhur en BEP.

Donderdag 6 november 2014: geen quorum voor huishoudelijke vergadering

De huishoudelijke vergadering van De Nationale Assemblee ging donderdag 6 november 2014 niet door, omdat er niet genoeg leden aanwezig waren, ofwel er was weer eens geen quorum, om te kunnen vergaderen. Slechts 25 parlementsleden hadden de presentielijst getekend. Van de coalitieleden waren niet aanwezig de NDP'ers Rashied Doekhie en Frits Moesafirhoessein wegens ziekte. Ook de Nieuw Suriname-Assembleeleden Harish Monorath en Premdew Lachman lieten verstek gaan.

Oppositieleden, die wel in het parlementsgebouw aanwezig waren, tekenden de presentielijst niet. De voorzitter van de Pertjajah Luhur, Paul Somohardjo, reageerde met de mededeling, dat de regering geen parlementair draagvlak heeft.

Donderdag 13 november 2014: geen quorum voor openbare vergadering en geen behandeling ontwerpwet Constitutioneel Hof

De ontwerpwet 'Constitutioneel Hof' kon donderdag 13 november 2014 niet worden behandeld, omdat slechts 24 leden de presentielijst hadden getekend. Hierdoor kon de vergadering geen voortgang vinden. De oppositie werkte niet mee aan de vergadering wegens principiële bezwaren tegen het ontwerp. Kennelijk hadden de leden van de oppositie ook geen trek om hun bezwaren te delen met hun collega's en bovenal met hun kiezers en kozen de meest makkelijk weg door gewoon maar weer eens weg te blijven....

Ook Harish Monorath (Nieuw Suriname) tekende de presentielijst niet. Waldi Adjaiso van de A-Combinatie (BEP) en Rashied Doekhie van de Mega Combinatie (NDP) bleven zonder bericht van verhindering weg. Binnen de ABOP tekende Walter Bonjaski om onduidelijke redenen de presentielijst niet, Diana Pokie was afwezig vanwege ziekte evenals Soetimin Marsidih van de Pertjajah Luhur.

Chantagepolitiek door Nieuw Suriname?

De volgende dag liet fractieleider Monorath van Nieuw Suriname weten: 'Wij zijn in een positie gedrukt om dit pressiemiddel van geen quorum te verlenen toe te passen, omdat de voorzitter van het parlement zich niet heeft gehouden aan met ons gemaakte afspraken.' Dat voortaan zou worden afgezien om de coalitie te voorzien van een meerderheid, had alles te maken met de afspraken tussen Nieuw Suriname en Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons om tenminste drie conceptwetten op de agenda te plaatsen voor behandeling. Volgens Monorath werd die afspraak niet nagekomen. 'We hebben duidelijk afgesproken, dat voor het einde van deze regeerperiode, de Klimaatwet, de Investeringswet, de Wet Dierenbescherming, de Toerismewet en de Wet op de Advocatuur worden behandeld. Zolang deze wetten niet worden behandeld zal Nieuw Suriname geen quorum verlenen', aldus Monorath. Dit leek heel sterk op een vorm van chantagepolitiek van de zijde van Nieuw Suriname.

Bonjaski (ABOP): NDP'ers schuldigen aan quorumprobleem

Volgens het ABOP-Assembleelid Walter Bonjaski, op 17 november 2014, in het Dagblad Suriname, waren zijn collega's van de NDP, waaronder Doekhie, de schuldigen aan het quorumprobleem. Bonjaski zei onder andere, dat coalitiegenoot Doekhie steeds wegblijft zonder bericht. ‘Hij heeft er een gewoonte van gemaakt’, zei de parlementariër.

Doekhie reageerde overigens 14 december 2014 op de kritieken op zijn afwezigheid. Via Starnieuws liet hij weten dat hem door vier behandelende artsen zou zijn afgeraden zich teveel te vermoeien. 'Ik moet vijf dagen per week voor behandeling in het ziekenhuis zijn. Daarnaast heb ik het heel druk met politieke activiteiten in Nickerie. Wij zijn dichtbij de verkiezingen en mijn prioriteit is zoveel mogelijk zetels te behalen in Nickerie. Ik ga echt geen 250 kilometer afleggen om te horen dat er geen quorum is. Als er belangrijke wetten worden behandeld, dan ben ik daar. Dat heb ik bewezen toen de sociale wetten werden behandeld en de begroting. Tot diep in de nacht, ondanks mijn gezondheid, was ik er. Als de begroting van Binnenlandse Zaken op de agenda staat of de treinverbinding, zal ik er zeker zijn. Als je niet zeker weet dat je quorum hebt, moet de vergadering niet worden uitgeschreven, want het kost het land Srd 75.000 per dag. Ik ga echt niet naar een huishoudelijke vergadering om mee te beslissen wie naar Marokko gaat of een ander land. Voor mij is het veldwerk belangrijk. In Nickerie hebben we scholen gebouwd, een ziekenhuis, een apotheek, we hebben Kinderdag gevierd, volgende week is er een pop Jawa, we hebben wijkvergaderingen. Ik ga mijn tijd niet verspillen in de Assemblee als er geen belangrijke wetten worden behandeld die hard nodig zijn voor het volk', aldus Doekhie die dus kennelijk eigen belangen belangrijker vindt dan het landsbelang.

Dinsdag 18 november 2014: geen quorum voor openbare vergadering parlement

Assembleevoorzitter Simons moest voor de zoveelste keer een openbare vergadering cancelen vanwege een tekort aan quorum. Voor de tweede keer kon daardoor de behandeling van de ontwerpwet Constitutioneel Hof niet doorgaan. Drie leden van de Mega Combinatie waren afwezig. Het ging natuurlijk weer om Rashied Doekhie, die vaak zonder afmelding afwezig is, en Amzad Abdoel, beide van de NDP, en Rifano Wongsoredjo van de KTPI. Ook waren weer niet aanwezig de twee Assembleeleden van Nieuw Suriname (NS).

Presentielijst openbare vergadering 18 november:

In een reactie op het weer niet kunnen vergaderen vanwege quorum, zei parlementsvoorzitter Simons, dat ingrijpen van NDP-voorzitter Bouterse broodnodig was om het parlement in vergadering bijeen te kunnen krijgen, hij zou volgens Simons de laatste strohalm zijn. Het parlement kon dus ook niet bijeenkomen voor het behandelen van wetsvoorstellen en ook de begrotingsbehandeling liep gevaar. Het waren vooral NDP-Assembleeleden die het lieten afweten. Door het verschuiven va de zes parlementariërs van de Pertjajah Luhur naar de oppositie is het sinds medio april 2014 lastig gebleken om quorum te halen.

Shailendra Girjasing (VHP) zei op 4 december 2014 in het Dagblad Suriname: ‘Men is niet in staat om quorum op te brengen, omdat men binnen de coalitie ontevreden is.' Volgens Girjasing werden op deze manier signalen uitgestuurd om aan te geven dat men niet wil vergaderen. Een heel machtig wapen zei hij de quorumsanctie van zijn Nieuw Suriname-collega Harish Monorath te vinden. Op die manier kan de minderheid de meerderheid dwingen in een bepaalde richting. Het uiteindelijk resultaat is dat de Dierenwelzijnswet toch op de agenda is geplaatst. ‘En men moet niet komen kletsen met het Constitutioneel Hof en zaken die op dit moment niet van belang zijn.'

Donderdag 11 december 2014: geen quorum voorkomt openbare vergadering Assemblee

Politici gebruiken drogredenen om te bepalen welke ontwerp behandeld moet worden  
De coalitie en de oppositie beschuldigden elkaar drogredenen te gebruiken over welke ontwerpwet wel of niet eerst behandeld moest worden. De oppositie, die het document van de Surinaamse Voetbalbond (SVB) over dubbele nationaliteit ingediend had als een initiatiefvoorstel, vond deze conceptwet belangrijker dan de ontwerpwet Constitutioneel Hof. 'Er is geen consensus over de inhoud en de behandeling van de conceptwet Constitutioneel Hof', zei Nieuw Front-fractievoorzitter Randjietsingh (VHP).

'Door eerst de ontwerpwet Constitutioneel Hof op de agenda te plaatsen, wil de voorzitter ons gebruiken om quorum te hebben. Wij hebben steeds gezegd, dat wij geen quorum verlenen voor de behandeling van de conceptwet Constitutioneel Hof. Voor die wet zal de coalitie zelf voor quorum moeten zorgen, omdat zij alleen er baat bij heeft', aldus Randjietsingh.

Fractieleider Ricardo Panka van de Megacombinatie (NDP) verweet de oppositie niet eens aanwezig te willen zijn bij de behandeling van een conceptwet die ze als voorstel heeft ingediend. 'Hieruit blijkt duidelijk de drogredenen van de oppositie. Ze wil haar eigen initiatiefvoorstel niet behandelen, maar wil steeds ruzie maken en geen quorum verlenen. De oppositieleden menen het niet met het volk. De voorzitter heeft duidelijk gezegd dat zij een commissie wil benoemen voor de nationaliteitswet, maar zij hebben geen vertrouwen in wat de voorzitter zegt.'

Van de coalitie waren de leden Noreen Cheung, Rashied Doekhie en Jenny Warso, allen van de NDP, afwezig. Warso was ziek, Cheung bevond zich in het buitenland en Doekhie stuurde weer geen bericht van verhindering.

Natuurlijk kon, naar aanleiding van de uitlatingen van Panka, een reactie vanuit de oppositie niet uitblijven. En het was het VHP-parlementslid Mahinder Jogi die zijn NDP-collega in het Dagblad Suriname van dinsdag 16 december aanviel. 'Gedurende tien jaren zat Panka samen met zijn oppositie onder de amandelboom. Wij hebben nog nooit onder de boom gezeten. Panka moet blij zijn dat we bereid zijn om quorum te verlenen. Hij moet ons geen verwijten komen maken. Hij moet als fractievoorzitter de hand in eigen boezem steken en zijn eigen mensen discipline bijbrengen. Het blijkt nu weer eens dat hij geen gezag heeft om zijn eigen mensen in het gareel te houden. Panka doet alsof wij het niet verlenen van quorum hebben uitgevonden. Terwijl vanaf 1948 en ervoor het hebben van quorum steeds een aangelegenheid is geweest van de regeringsfractie. Kan Panka niet zien, dat de coalitie uit elkaar is gevallen, het enige wat hen rest is hun biezen pakken en naar huis gaan.’

Dinsdag 16 december 2014: geen quorum voor huishoudelijke- en openbare vergadering parlement

Weer kon niet vergaderd worden in De Nationale Assemblee, omdat er onvoldoende parlementsleden aanwezig waren. Weer kon de ontwerpwet Constitutioneel Hof niet worden behandeld. Zoals te verwachten was het NDP-Assembleelid Rashied Doekhie weer niet aanwezig.

Ronnie Brunswijk, Assembleelid en voorzitter van de ABOP, was in het binnenland, maar had aangekondigd met een helikopter naar de stad te komen als er 25 leden aanwezig zouden zijn. Dit was echter niet het geval.

Donderdag 18 december 2014: voor vijfde achtereenvolgende keer geen quorum

Voor de vijfde keer schreef Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons een openbare vergadering van het parlement uitgeschreven met dezelfde agendapunten. Om half elf 's morgens stond een huishoudelijke vergadering gepland en om een uur 's middags een openbare vergadering met de ontwerpwet Constitutioneel Hof bovenaan de agenda.

Assembleevoorzitter Simons had deze dag ook een fractieleidersoverleg om te bespreken hoe oppositie en coalitie minimale afspraken zouden kunnen maken, om het parlementaire werk voort te kunnen zetten. De oppositionele partijen willen wel meewerken om de begroting en diverse wetten, zoals de Advocatenwet, de Dierenwelzijnswet, de Anti-Corruptiewet en de wet dubbele nationaliteit, te behandelen in De Nationale Assemblee, maar niet meewerken aan de behandeling van de ontwerpwet Constitutioneel Hof.

Zoals te verwachten was, gingen ook 18 december de vergaderingen niet door. Slechts 25 parlementsleden, waaronder van de oppositie het DOE-parlementslid Carl Breeveld, hadden de presentielijst voor de huishoudelijke vergadering getekend en 17 voor de openbare vergadering.
Weer was Rashied Doekhie niet aanwezig, vanwege afspraken die hij had in het streekziekenhuis te Nieuw Nickerie. 'Ik ben gebeld door onder andere voorzitter Ronnie Brunswijk van de ABOP en vicepresident Robert Ameerali. Ik heb ze gezegd, dat ik net klaar ben in het ziekenhuis in Nickerie. Als jullie willen wachten, ben ik ongeveer half zes vanuit Nickerie in Paramaribo', zo liet hij weten..... Ook Noreen Cheung (NDP) was afwezig wegens verblijf in het buitenland.

Ergernis bij Assembleevoorzitter

De Assembleevoorzitter begon zich meer en meer te ergeren aan het door Assembleeleden zelf bewust gecreëerde quorumprobleem. 'De oppositie verleent nooit quorum, wil niet vergaderen, maar wil wel bepalen hoe de agenda van de vergadering en uit moet zien en wanneer er vergaderd moet worden. Als ik dat toesta breng ik mezelf als voorzitter, alle toekomstige voorzitters het parlement en de democratie in gevaar', aldus Simons.

De Assembleevoorzitter stelde, dat de oppositie haar politiek wapen niet als norm moet gebruiken voor het parlement. 'Dit parlement heeft tot nu toe kunnen vergaderen, omdat de coalitie en de heer Breeveld altijd quorum verlenen. Ik kan nu niet alleen luisteren en doen wat de oppositie vraagt. Er zijn meerdere fracties. De oppositie kan ook niet alleen voor quorum zorgen', zei Simons.

Volgens Randjietsingh (VHP) probeerde de oppositie juist een impasse van niet vergaderen te doorbreken. 'Wij zijn bereid quorum te verlenen wanneer we overeenstemming bereiken over een aantal wetten waarvoor er voldoende draagvlak is in de samenleving. De wet Constitutioneel Hof moet eerst door deskundigen worden bekeken en een advies worden gegeven aan het parlement. Wij begrijpen de haast hierachter. Het heeft alles te maken met de Amnestiewet die ook al in strijd is met de Grondwet.'

NDP-Assembleelid Theo Vishnudatt laat gisteren, zaterdag 20 december, via Starnieuws weten geen goed woord over te hebben voor de quorumacties van de oppositie. Volgens hem is de oppositie naïef als ze denkt dat regeringsleider Desi Bouterse er niet bij stil heeft gestaan, dat er een quorumprobleem zou kunnen ontstaan door op 14 april van dit jaar de Pertjajah Luhur de laan uit te sturen. De NDP'er vindt de boycothouding van de oppositie een ernstig plichtsverzuim naar haar kiezers toe en het vertrouwen van deze kiezers in het individuele oppositielid is door deze opstelling zeer ernstig geschaad.

'De lijn doortrekkend moeten leden die vergaderingen boycotten afzien van hun maandelijkse schadeloosstelling van zo'n Srd 15.000. Om geloofwaardig over te komen moeten ze die moed wel kunnen opbrengen. De behandeling van de begrotingen 2015 van de diverse ministeries verkeert door deze ondoordachte obstructiepolitiek van de oppositie in de gevarenzone.'

Quorumspook zal tijdens laatste maanden regering Bouterse boven Assemblee blijven hangen

Het quorumspook zal het functioneren tot het einde van de huidige regeerperiode blijven achtervolgen. Assembleeleden uit zowel oppositie als coalitie zullen met vuil blijven smijten naar elkaar en elkaar verwijten blijven maken over het al dan niet rechtmatig gebruikmaken van dat spook. Het is verworden tot een welles-nietes-spel.
Ondertussen ligt de politiek feitelijk stil.
Politici gooien eigenhandig zand in de motor van het parlement.
Kinderachtig gedrag leidt tot het schofferen van de kiezer en de democratie.
Het merendeel van de parlementsleden was in 2014 debet aan een beschamende politiek-bestuurlijke vertoning in de vergaderzaal van De Nationale Assemblee, waarbij landsbelang ondergeschikt werd gemaakt aan het eigen persoonlijke en politieke belang.

Gaat kiezer partijen en politici in mei 2015 afrekenen vanwege hun quorumgedrag?

Uit het voren gaande overzicht moge duidelijk zijn, dat naarmate 2014 vorderde parlementsleden steeds vaker quorum zijn gaan misbruiken als een politiek wapen om opponenten in de wielen te rijden. Maar, door bewust afwezig te blijven in de Assemblee en niet te willen debatteren over diverse ontwerpen en ontwerpwetten te willen behandelen, hebben de heren en dames parlementsleden hun kiezers en dus ook de democratie niet serieus genomen.
Integendeel, de kiezers en de democratie zijn in 2014 door vele Assembleeleden door hun kinderachtige quorumgedrag aan de kant geschoven.
Van enige politiekvoering was geen sprake meer. Coalitie- en oppositieleden bleven weg, terwijl sommigen wel de presentielijst hadden getekend, als het hun uit kwam.

Eigen politiek belang bij vele politici prevaleerde boven landsbelang in 2014 en het quorumspook werd zichtbaar als politiek wapen. Op 25 mei 2015 zal duidelijk worden in hoeverre het gedrag van Assembleeleden in 2014 van invloed zal zijn om het stemgedrag van de kiezers en of politieke partijen en politici voor hun gedragingen worden afgestraft.

Vier jaar ordening goudsector in Suriname heeft te weinig opgeleverd: het failliet van een commissie

Presidentiële Commissie Ordening Goudsector bestaat vier jaar

Illegale goudwinning tiert welig, kwik wordt onverminderd gebruikt, goudpontons actief op stuwmeer en rivieren en biodiversiteit vernietigd

Registratie en 'biomedische pas' goudzoekers leveren niets op

20-12-2014  Door: Paul Kraaijer/De Surinaamse Krant


De presidentiële Commissie Ordening Goudsector bestaat vandaag, zaterdag 20 december 2014, precies vier jaar. Vier jaren van ordening van de kleinschalige goudsector zal ongetwijfeld het nodige hebben opgeleverd. Maar, terugkijkend op de afgelopen vier jaren ordening moet helaas geconcludeerd worden, dat er nog bar weinig werkelijk structureel geordend is. Van ordening lijkt nauwelijks sprake te zijn. Het is een beleid dat drijft op gedogen en pappen en nat houden.

De commissie werkt vaak ad hoc, reageert op problemen in het veld, is weinig tot niet proactief, lijkt een gesloten commissie waarvan een van de woordvoerders, de leider van het Managementteam Gerold Dompig, moeite heeft met kritieken op het functioneren van zijn commissie en die zelden tot nooit naar buiten treedt met eigen persberichten, verklaringen, laat staan met rapporten en financiële verantwoordingen en van gedane toezeggingen en beloften is weinig tot niets terechtgekomen.

Daarenboven worden nu en dan wat illegale goudzoekers (porknokkers) uit bepaalde gebieden verwijderd, die binnen de kortste keren weer terug zijn, omdat ze niet snel genoeg nieuwe werkgebieden toegewezen krijgen.

Een van de eerste taken van de commissie was het registreren van goudzoekers. Ook werden zij voorzien van een zogenoemde biomedische pas. Maar, wat die registratie en het verstrekken, tegen een forse betaling overigens, van die pas hebben opgeleverd is vandaag de dag onduidelijk. Tegen het gebruik van kwik wordt niet opgetreden. De grenzen van Suriname zijn zo lek als een mandje, dus zolang er niet tegen het gebruik van kwik op de goudvelden wordt opgetreden, blijft kwik Suriname binnen gesmokkeld worden. Tegen de aanwezigheid van de zogenoemde scalians ofwel goudpontons op rivieren en het stuwmeer is ook niet of nauwelijks opgetreden. Neen, omdat de eigenaren van deze vernietigende drijvende goudfabrieken de staatskas flink vullen via forse opgelegde belastingaanslagen.

De website van de commissie is verre van actueel. Zo is bij de 'Agenda' dit te lezen als laatste agendapunt:

'De ordening goudsector heeft diverse activiteiten en werkzaamheden. Op dit moment staat gepland:

Registratie van goudopkopers

vanaf woensdag 6 juli 2011 (ongoing)

maandag - vrijdag tussen 8.00 en 15.00 uur

Hoofdkantoor: Mr. J. Lachmonstraat 181, Paramaribo'

Onder het kopje 'Documenten' is het laatste gepubliceerde document een presentatie van Gerold Dompig over de stand van zaken van de werkzaamheden van de commissie van 14 maart 2013.

De commissie lijkt niet echt veel actuele informatie te willen delen met het publiek via haar website. Verantwoording wordt niet door de commissie afgelegd, terwijl er miljoenen Surinaamse dollars in het functioneren van de commissie worden gepompt. (In de ontwerpbegroting 2013 van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen was ruim Srd 26 miljoen hiervoor uitgetrokken. Vergeleken met 2012 betekende dat een stijging van ruim Srd 9,5 miljoen.)

Kritiek uit oppositie en coalitie
Van veel toegezegde en beloofde zaken door de commissie is de afgelopen vier jaren nauwelijks iets tot helemaal niets terechtgekomen. Begin dit jaar kwam er meer en meer kritiek op het functioneren van de commissie en zelfs de roep om het opheffen ervan, vooral uit de politiek en zowel uit de oppositie als uit de coalitie in het parlement.

'De commissie Ordening Goudsector (...) heeft haar langste tijd gehad. Het is een totale flop waarin de Staat elk jaar steeds weer miljoenen stopt.' Dit zei (coalitie) parlementariër Marinus Bee (A Combinatie/ABOP). Volgens hem is het de hoogste tijd dat de president deze commissie ontbindt, zo liet hij op 10 februari dit jaar via de nieuwswebsite Starnieuws weten. Bee: 'De illegale porknokkers zouden een legale status krijgen en ook terrein om te werken. De Staat zou meer aan belasting innen uit deze kleinschalige goudsector. Niets hiervan is bereikt, het rendement evenaart de nul, terwijl we elk jaar zien dat er miljoenen worden opgebracht op de begroting van Natuurlijke Hulpbronnen voor de ordening. Ik ben bereid de discussie aan te gaan met wie dan ook over de output. Een van de belangrijkste reden voor het falen van de ordening in de goudsector is ook dat het vertrouwen tussen het veld en de commissie totaal is geschaad.'

Ruim een maand later, 14 maart, kwam het parlementslid Asiskumar Gajadien van de Verenigde Hervormings Partij (VHP) met documenten op de proppen in De Nationale Assemblee (het parlement) waar moest blijken dat te veel betaald was voor de zogenoemde Mining Service Center-kantoortjes van de commissie in het dorp Atjoni. Volgens Gajadien ontving Global Vastgoed-directeur Ajai Bhiekhemsing voor de post te Brownsweg, kilometer 34, 352.750 Surinaamse dollar. ‘Over het algemeen kosten bouwwerken die wij in het binnenland opzetten vaak het dubbele van wat aannemers in de kustvlakte zouden vragen’, was de reactie van Dompig tegenover Starnieuws. Hij stelde dat de transportkosten van materialen hoger zijn. Ook moet extra voor arbeidskosten worden betaald, omdat overnachting en voeding van de arbeiders ingecalculeerd moeten worden. In de praktijk blijken volgens hem ook maar weinig aannemers bereid te zijn in de verre binnenlanden hun arbeiders voor langere tijd uit te besteden.

Vrij recent, zei het BEP-Assembleelid Ronny Asabina in het Dagblad Suriname: ‘De Commissie Ordening Goudsector is een vloek voor de goudsector. Waar de binnenlandbewoners met veel fanfare deze commissie hebben verwelkomd, blijkt dat ze nu opgescheept zitten met een regelrechte vloek.’ Volgens de politicus bezorgt de commissie slechts problemen binnen de sector in plaats van dat zij de goudsector daadwerkelijk ordent. ‘Nog nooit heb ik zoveel roofovervallen en moorden meegemaakt op de goudvelden.’
Asabina hekelt vooral het feit, dat er te weinig wordt gecommuniceerd met de belanghebbenden. ‘Ordening moet inhouden, dat het delven van goud in de illegale sfeer wordt gelegaliseerd. Maar, deze is nog steeds niet gerealiseerd. Ook is het onduidelijk wat de functie en de taakstelling zijn van de leden van de commissie die riante salarissen uitbetaald krijgen.’
Er bestaat volgens Asabina geen twijfel over, dat er met geld over de balk is gegooid ten behoeve van deze commissie.

Waar blijft fonds voor goudzoekers?

In het ‘Ontwikkelingsplan 2012 – 2016 – Suriname in Transformatie’ van de regering Bouterse-Ameerali daterend van februari 2012, is onder ‘III.5.1. Goud en Ordening Goudsector' onder andere te lezen:

‘(...) De Regering zal op korte termijn een staatsbesluit slaan, betreffende de instelling van een investeringsfonds, ten behoeve van de ontwikkeling van de goudsector. Dit fonds zal het financieren van activiteiten in de sector die ondersteunend zijn naar de complete ordening en de duurzame ontwikkeling van de sector ter hand nemen. Kleine en middelgrote ondernemers alsook de overheid en Niet Gouvernementele Organisaties, NGO’s, zullen in aanmerking kunnen komen voor financiering van initiatieven en activiteiten, gericht op het opheffen van de chaotische, illegale en onveilige situatie in de goudrijke gebieden.’

Al op 6 november 2011 liet Gerold Dompig, weten dat er een investeringsfonds moest komen om kleinschalige goudzoekers te voorzien van een financiering. 'Er zijn nog wat haken en ogen hieraan. Wat doe je als de mijnbouwer failliet gaat of de lening niet kan betalen? Dit alles moet nog uitgewerkt worden en volgend jaar wordt het gepresenteerd', zei Dompig op de nieuwswebsite Starnieuws.
Inmiddels is het bijna 2015 en het fonds is er nog steeds niet. Wel blijkt de commissie recent de beschikking te hebben over een eigen verplaatsbaar milieuvriendelijke goudwinningsmachine waarbij voor de winning van goud geen kwik hoeft te worden gebruikt, zo blijkt uit een promovideo van de commissie (zie elders in dit artikel de video). Maar, wat is nu een van zo'n machine in het complete binnenland? Een druppel op een gloeiende plaat.....

Kwik, ondanks toezegging, nog steeds niet uitgebannen

Een andere door Gerold Dompig gedane toezegging is ook niet bewaarheid geworden, integendeel. Hij verkondigde in 2012 dat per 1 januari 2013 kwik zou zijn uitgebannen van de Surinaamse goudvelden. Feitelijk een onzinnige aankondiging. Iedereen weet immers, dat de grenzen van het land zo lek zijn als een mandje en dat kwik ongemerkt vanuit buurlanden als Guyana het land in wordt gesmokkeld. Nu en dan wordt er wat kwik bij Burnside, in het district Coronie, bij toeval, tijdens een routine verkeerscontrole, onderschept. Porknokkers en garimpeiro's (Braziliaanse goudzoekers) maken nog steeds op grote schaal gebruik van kwik (worden in geen enkel opzicht vanuit Paramaribo gestimuleerd en gemotiveerd om over te stappen op milieuvriendelijke winningsmethoden en –apparatuur) en verontreinigen daardoor het water in de kreken en rivieren en schaden de gezondheid van de inheemsen en marrons in het binnenland die van dat water dagelijks gebruikmaken. Denk aan de bewoners van Apetina en Anapaike (Wayana’s) bij de Lawarivier, bij wie een aantal jaren geleden uit onderzoek bleek, dat zij een te hoog kwikgehalte in hun haren hadden.

Geen enkele controle op kwikgebruik door goudzoekers binnenland

De regering en dus de Commissie Ordening Goudsector neemt echter nog steeds geen 'stevige' maatregelen om het gebruik van kwik uit te bannen. Er wordt op het gebruik ervan niet tot nauwelijks structureel gecontroleerd, bijvoorbeeld door onaangekondigde veldbezoeken, door agenten en/of militairen ofwel door de gewapende machten. De eerste hoeveelheid kwik moet nog in het binnenland in beslag worden genomen en de eerste goudzoeker die deze stof gebruikt moet nog beboet worden.

Voor milieu schadelijke goudpontons (scalians) worden gedoogd om staatskas te spekken

Medio juli 2011 werkte de Commissie Ordening Goudsector aan een plan om alle goudpontons te verwijderen. Dat was nog netjes, aldus Dompig, gelet op de manier waarop Frankrijk in buurland Frans-Guyana hiermee omging: ‘De Fransen zagen ze in tweeën door.’ Tegenover De Ware Tijd van 21 juli zei Dompig, dat het beleid van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen ‘duidelijk’ is. ‘Er worden geen vergunningen verstrekt om goud te winnen in de wateren van Suriname.’

Dompig liet eind juli tijdens een persconferentie weten dat het verboden is om naar goud te zoeken in het stuwmeer. ‘Niemand mag goud zoeken op het meer. Zelfs een kind kan begrijpen dat als je daar iets op de bodem gaat doen, de stuwdam kan worden ondermijnd. Vandaar dat er geen vergunningen worden afgegeven voor het goudzoeken of andere materialen zoals grind, zand of wat dan ook’, aldus de woordvoerder van de Commissie Ordening Goudsector. Over een geheimzinnige ‘scalian’ op het stuwmeer zei Dompig: ‘Dat ding mag daar niet zijn, vandaar dat wij hebben gezegd vanaf dag één, u moet hier weg, en uiteindelijk is het gevaarte daar weggehaald. In het kader van algemeen beleid gaan we kijken wat we gaan doen met deze grote ‘scalian’, maar ook met die tweehonderd kleintjes die staan op de Marowijnerivier, Surinamerivier en alle andere rivieren.’

Het bleken weer loze woorden van Dompig. De ‘scalian’ bleek op 27 december 2011 nog steeds niet te zijn verwijderd. Waarom dat niet was gebeurd, ondanks de woorden van Dompig, bleef onbekend.

Goudponton op stuwmeer. (Bron foto: Ronny Asabina)

Op 20 juli 2012 werd bekend, dat de Commissie Ordening Goudsector de goudwinningsactiviteiten van een groot ponton in de Marowijnerivier bij Langetabbetje had stopgezet, op verzoek van een van de lokale gezagsdragers. Volgens Gerold Dompig waren de goudzoekers bezig de structuur van het eiland aan te tasten. Naast het stopzetten van de activiteiten van het ponton werden ook de bouwwerkzaamheden van een ander ponton stopgezet. Ook in de Surinamerivier tussen de recreatieoorden White Beach en Berg en Dal zijn goudwinningsactiviteiten. ‘Ten aanzien van de pontons op de Surinaamse wateren is er een belangrijke operatie op komst’, aldus Dompig in de Times of Suriname van 20 juli. Die operatie gaat uitgevoerd worden, omdat goudzoekers al jaren illegaal op het water opereren en zich verrijken zonder dat ze een kopercent aan belasting betalen, aldus de krant. Dompig: ‘Inmiddels hebben eigenaren van de meeste actieve pontons op het water forse belastingaanslagen gehad van de Belastingdienst.’

Het optreden tegen goudpontons bleek begin september 2012 niets meer en niets minder dan een wassen neus te zijn. Bekend werd toen, dat de eigenaren van zestien grote goudpontons belastingaanslagen van gemiddeld vijf miljoen Surinaamse dollars hadden ontvangen. Volgens Dompig zouden ook eigenaren van kleine pontons aanslagen gaan ontvangen. De pontons riskeren verwijderd te worden als na onderzoek blijkt dat het milieu teveel schade van hun activiteiten ondervindt, zo berichtte De Ware Tijd op zaterdag 8 september 2012. De regering leek hiermee de aanwezigheid van goudpontons in de Surinaamse wateren te gedogen om de staatskas te kunnen spekken. De overheid gaat totaal voorbij aan eigen wetgeving die het zoeken naar goud in wateren in het land verbiedt. De regering kijkt toe hoe de bodem van diverse rivieren en van het stuwmeer op plaatsen wordt omgewoeld, wordt vernietigd door die drijvende goudfabrieken.

Nog recentelijk, donderdag 4 december, werd bekend dat negen goudpontons actief zijn op het stuwmeer en op diverse rivieren. Volgens het parlementslid Asiskumar Gajadien van de Verenigde Hervormingspartij, VHP, in het Dagblad Suriname op die dag, zouden die vaartuigen 'toebehoren aan personen die dichtbij de contreien van president Desi Bouterse zitten'.

Registratie en 'biomedische pas' leveren niets op

De commissie startte haar werkzaamheden op 10 januari 2011 voortvarend met de registratie van werknemers in de kleinschalige goudsector. In twee dagen tijd hadden zich al ruim zevenentwintighonderd personen gemeld bij de diverse registratieposten. Meer dan vijfentwintighonderd mensen hadden zich gemeld bij de posten te Merian, in het oosten van het land, en Afobaka en in Paramaribo bij het kantoor van de commissie in het onderkomen van de Geologische Mijnbouwkundige Dienst tweehonderdentien, vooral concessie- en machinehouders. Iedereen die werkzaam is in de goudsector of directe verdiensten heeft uit die sector was opgeroepen om zich te melden. Bij de registratie moesten mensen hun naam, werkgebied en nationaliteit doorgeven.

Tien maanden later zei Dompig in het STVS/SRS-programma 'Mmanten Taki', dat in 2011 ruim tienduizend goudzoekers waren geregistreerd en tweehonderd machinehouders. Er zouden ongeveer dertigduizend porknokkers actief zijn in het binnenland. Begin maart 2012 maakte het lid van de Commissie Ordening Goudsector Melvin Linscheer bekend dat 14.500 goudzoekers waren geregistreerd. Daarvan slechts 3.827 Surinamers en maar liefst 10.849 buitenlanders, voornamelijk Braziliaanse garimpeiro's.

In de tweede week van juli 2012 begon de commissie met het verstrekken van legitimatiebewijzen aan alle geregistreerde goudzoekers. Volgens Dompig vormt het pasjessysteem een belangrijk onderdeel van de herstructurering van de goudsector. Het gaat om ID- kaarten, waarop alle biomedische gegevens van de houder, zoals vingerafdrukken, zijn opgenomen. Het pasjessysteem is een kostbare, maar noodzakelijke, operatie geweest. De software zou rond de 200.000 Surinaamse dollar hebben gekost. De ID-kaarten hebben een watervast laminaat laagje met ingebouwde chip, waarop de persoonsinformatie van de goudzoeker is vastgelegd. De beveiliging van de chip was nodig om te voorkomen, dat de gegevens gemakkelijk gekopieerd kunnen worden voor fraudegevoelige handelingen. De chip registreert alle bewegingen van de kaarthouder, waardoor de verantwoordelijke instanties exact kunnen weten in welke mijn een goudzoeker zich bevindt. Vanwege de hoge kosten van de operatie wordt eenmalig een bedrag van Srd 700 voor lokale goudzoekers in rekening gebracht. Buitenlandse goudzoekers moeten Srd 1.700 moeten betalen voor hun pas.

(Born foto: Dagblad Suriname)

De eerste mijnbouwpas voor goudzoekers werd pas op vrijdag 7 september 2012 door Dompig overhandigd aan een Braziliaanse goudzoeker uit het Meriangebied. De Commissie Ordening Goudsector was twee maanden eerder begonnen met de tweede registratiefase van goudzoekers die in aanmerking kwamen voor de pas. Volgens Dompig liet de pas iets langer op zich wachten vanwege technische problemen en problemen met de stroom- en internetvoorziening. ‘Wij konden geen vingerafdrukken naar Paramaribo sturen voor onze database. Maar gelukkig zijn de problemen al opgelost’, zo zei Dompig tegenover de Times of Suriname van 8 september. Maar, volgens die krant, waren er slechts tien pasjes gereed die spoedig verstrekt zouden worden.

De pas heeft voor zowel de overheid als de goudzoeker voordelen. Met de pas wordt een goudzoeker gekoppeld aan het belastingsysteem van de overheid, mag de goudzoeker werken in de goudsector en wordt hij lid van de School of Mining. Als lid van de School of Mining kan de goudzoeker gratis trainingen volgen die verzorgd zullen worden door de Commissie Ordening Goudsector.

'Het is belachelijk als ik bij moet houden hoeveel pasjes er zijn verstrekt'

Nadat op 7 september 2012 de eerste biomedische pas aan een goudzoeker was overhandigd, werd al snel duidelijk dat de meeste porknokkers en garimpeiro's niet zaten te springen om een dergelijke pas. Twee maanden later moest Gerold Dompig erkennen, dat de verstrekking van de identiteitspass een ‘klein onderdeel’ was in vergelijking met het andere werk dat zijn commissie moet verzetten. Hij bleek niet eens te weten hoeveel pasjes waren verstrekt. ‘Het zou belachelijk zijn als ik bij moest houden hoeveel van die pasjes al verstrekt zijn’, zo zei hij in de Ware Tijd van 9 november 2012. '

Februari 2013: slechts 100 pasjes verstrekt

De Commissie Ordening Goudsector maakte op 7 februari 2013 bekend, dat 20.000 goudzoekers waren geregistreerd, maar dat het verstrekken van pasjes aan de goudzoekers om toegang te kunnen verkrijgen tot aangewezen gebieden door de commissie, stroef verliep. Slechts honderd personen beschikten op 7 februari 2013 over een pasje.....

Sindsdien is er geen enkele informatie meer door de commissie verstrekt over de gang van zaken rond de pasjes, hoeveel goudzoekers inmiddels een dergelijk pasje hebben en of en zo ja, hoeveel, er aan belasting wordt afgedragen door geregistreerde goudzoekers.

Commissie rommelt en weet zich geen raad met Brownsberg Natuurpark

Zoals eerder aangegeven heeft de commissie zo nu en dan goudzoekers her en der uit illegale goudwinningsgebieden laten verwijderen. Maar, dat bleek geen zoden aan de dijk te zetten, omdat de uitgezette goudzoekers in een mum van tijd weer terugkeerden en verder gingen met hun voor het milieu vernietigende werk.

Commissie aan het werk in Brownsberg Natuurpark.

Dat was en is ook het geval in het beschermde (!) Brownsberg Natuurpark dat onder beheer staat van de Stichting Natuurbehoud Suriname, Stinasu. Het unieke natuurgebied, wereldwijd geroemd vanwege haar biodiversiteit, is onder toeziend oog en met instemming van de overheid (lees: Commissie Ordening Goudsector) deels verwoest door illegale goudzoekers. Goudzoekers zijn er uit gezet, maar kwamen weer snel terug.

Uiteindelijk zag de commissie in het uitgeven van een stuk grond van het natuurpark aan porknokkers de beste manier om het probleem van de aanwezigheid van de vernietigende illegale kleinschalige goudzoekers in het natuurgebied op te lossen. Dat curieuze voorstel heeft de commissie al in mei van dit jaar gedaan aan het ministerie van Ruimtelijke ordening Grond- en Bosbeheer (RGB), waaronder Stinasu valt. De overheid wil 1.000 hectare grond in dat natuurpark toegewezen krijgen voor goudzoekers om legaal naar goud te mogen mijnen. Aan het zuidelijke deel van het natuurgebied zou ter compensatie een stuk gebied ter grootte van 4.000 hectare worden toegevoegd, als goedmakertje. Maar, op 15 november dit jaar liet de nieuwe directeur van Stinasu, Lucien Tholen, weten geen hectare grond te willen afstaan aan goudzoekers. 'Als we dat gaan doen, gaan we dweilen met de kraan open, want al worden er grenzen vastgesteld de goudzoekers zullen toch over de grenzen gaan', aldus Tholen. Het lijkt er nu dan ook op, dat het zoveelste plan van Dompig de grond in dreigt te worden geboord. Opmerkelijk genoeg wordt dat absurde plan wel gesteund door het WWF Guianas. Woordvoerster Karin Spong ziet het zelfs als een duurzame en realistische oplossing en zei 17 mei van dit jaar in de Ware Tijd: 'Vooral, omdat die ruim 1.000 hectare toch al helemaal vernietigd is door goudzoekersactiviteiten. En het feit dat er in het zuiden van het park 4.000 hectare bij komt, is positief.'

Dus, omdat een groot aantal hectares en dus een unieke biodiversiteit toch al kapot is gemaakt door de illegale porknokkers, zouden ze, als het aan de Commissie Ordening Goudsector ligt, elders in het gebied een nieuw stuk grond hebben gekregen om vervolgens dat ook weer te vernietigen en dat zou in de ogen van het WWF een 'duurzame' oplossing zijn. Kennelijk zien zowel de overheid als het WWF niet, dat met deze 'oplossing' een probleem wordt verschoven naar de toekomst en ook nog eens letterlijk naar een ander deel van het natuurpark en dat dit natuurlijk dweilen met de kraan wagenwijd open is.
  

Commissie in aanvaring met president

Dat de commissie kennelijk slecht communiceert met de kleinschalige goudzoekers werd 17 december 2014 pijnlijk duidelijk, toen bekend werd dat president Desi Bouterse een actie van de commissie heeft uitgesteld en mogelijk zelfs geheel niet door wilde laten gaan. De commissie had aangekondigd om tezamen met politie en het Nationaal Leger de wegen naar de Roma-goudput, in het concessiegebied van de Canadese goudmijnmultinational IAmGold, af te sluiten. Met die actie wilde de commissie de in het gebied actieve illegale goudzoekers, uit vooral Nieuw Koffiekamp, afsluiten van de aanvoer van bijvoorbeeld materialen, waardoor hun het mijnen feitelijk onmogelijk zou worden gemaakt. Maar, Bouterse heeft gesproken met een vertegenwoordiging van de vereniging Makamboa, de organisatie van kleinschalige goudzoekers in Nieuw Koffiekamp, en naar aanleiding van dat gesprek besloten de afsluiting van de wegen vooralsnog uit te stellen. Hieruit zou geconcludeerd kunnen worden, dat Bouterse kennelijk meer oog en oor heeft voor de problemen van de goudzoekers dan de heer Dompig van de Commissie Ordening Goudsector. Er zijn dus scheurtjes zichtbaar geworden in de relatie tussen de president en zijn eigen presidentiële commissie

Dweilen met de kraan open

Dweilen met de kraan open, dat is feitelijk wat de Commissie Ordening Goudsector de afgelopen vier jaren vooral heeft gedaan. Een aaneengeschakelde exercitie van mislukkingen, loze beloften, een goudconferentie, een goudbeurs, mooie bestickerde 4-wheel drives voor het eigen personeel om het binnenland te doorkruisen, de ene na de andere helikoptervlucht, de laatste maanden een paar promovideo's met als titel 'Goudkoorts onder gezag' (waar absoluut na vier jaren nog steeds geen sprake is) laten samenstellen over de werkzaamheden, een milieuvriendelijke operationele goudwinningsmachine en vele weggegooide Surinaamse dollars. Het rendement laat zich nauwelijks zien en verantwoording afleggen door de leiding van de commissie (lees: Gerold Dompig) blijft vooralsnog achterwege. Dompig lijkt verantwoording afleggen uit de weg te gaan.

(Bron foto: de Ware Tijd)

Dompig wil alleen vragen beantwoorden op zijn voorwaarden

Ook deed hij moeilijk om een zevental vragen van de redactie van De Surinaamse Krant te beantwoorden over voornoemde aangehaalde zaken. Bij herhaling werd hem vriendelijk verzocht onderstaande vragen te beantwoorden. Slechts een reactie kwam 26 november binnen van de commissie bij monde van Raisa R. van het secretariaat van het Managementteam en die luidt:

'Meneer Dompig wenst te weten welke burgers u wenst te informeren verwijzend naar de laatste alinea van uw brief. Hebt u het over de burgers in Nederland?

Deze vraag vanwege het feit dat de burgers in Suriname uitgebreid geïnformeerd zijn van onze werkzaamheden via televisieprogramma's in Suriname.'

De redactie van De Surinaamse Krant had in haar brief c.q. e-mail aan de commissie deze, laatste, zin opgenomen:

'Wij hopen dat u de zeven vragen spoedig wilt beantwoorden om de burgers zo volledig mogelijk te informeren over de actuele stand van zaken in de kleinschalige goudwinning en over het werk van uw commissie.'

De e-mail met vragen aan de heer Dompig van 23 november 2014:

Uiteindelijk bereikte de redactie dit bericht van de commissie op vrijdag 5 december:

'Dhr. Dompig heeft aandachtig uw email berichten gelezen en heeft besloten niet op uw verzoek in te gaan om schriftelijk te antwoorden op uw 7 vragen. Uw krijgt echter wel de mogelijkheid om uw vragen telefonisch beantwoord te krijgen onder voorwaarde dat dit gesprek door ons wordt opgenomen.'

Kennelijk moet alles gebeuren op een wijze zoals de heer Dompig het wil. Ook laat hij via zijn secretariaat in de e-mail weten, dat het telefonisch gesprek alleen op een bepaalde dag en op een bepaald uur kan plaatsvinden. De redactie heeft de heer Dompig laten weten niet akkoord te kunnen gaan met zijn voorstel en dat zij graag ziet dat hij de antwoorden via email beantwoord, hetgeen alsdan aan duidelijkheid niets te wensen kan overlaten na publicatie. 'Aan de inhoud van een geschreven beantwoording valt niet te tornen en de verzender slaat altijd zijn of haar verzonden e-mail op. Telefonische interviews, of die nu wel of niet en door wie of wat dan ook worden geregistreerd ofwel opgenomen, zijn vatbaar voor verkeerde weergaven van het gesprokene vooral op een telefoonverbinding tussen Nederland en Suriname die niet altijd optimaal is.'

Het is de redactie volstrekt onduidelijk waarom de heer Dompig weigert om de vragen via e-mail te beantwoorden.

Dat de commissie de burgers in Suriname uitgebreid informeert over haar werkzaamheden via televisieprogramma's, is natuurlijk onzin. Immers, die beelden zijn niets meer en niets minder dan promovideo's waarin Dompig door een presentatrice wordt geïnterviewd die geen enkele kritische vraag stelt over de werkzaamheden van de Commissie Ordening Goudsector.

Dompig krijgt juist in die programma's de mogelijkheid een positief beeld te schetsen, maar dat is een onvolledig en deels onjuist beeld.

Met het weigeren om vragen via email te beantwoorden toont voor de zoveelste keer de wijze waarop Dompig en zijn commissie naar het publiek toe werken. Dompig, als de woordvoerder en de spreekbuis van de commissie, vertoont arrogant, hautain gedrag en lijkt alleen zichzelf serieus te nemen.