 |
| Sarayaku-vrouwen (Bron foto: AP) |
Concessies verstrekt aan transnationale bedrijven in
'gesloten deur overeenkomsten'
De tropische
Andes van Ecuador bovenaan wereld biodiversiteit hotspots-lijst in termen van (endemisch) gewervelde diersoorten en endemische planten
Door:
John Seed, oprichter en directeur van het Australische Rainforest Information Centre
De Ecuadoraanse regering heeft
in 2017 stilletjes mijnbouwconcessies verleend in meer dan 4,25 miljoen hectare
bosreservaat en inheemse gebieden aan transnationale bedrijven in
gesloten deuren deals zonder publieke kennis of toestemming.
De tropische
Andes van Ecuador staan bovenaan de wereld biodiversiteit hotspots lijst in termen van (endemische) gewervelde diersoorten en endemische planten. Ecuador heeft meer soorten orchideeën en
kolibries dan Brazilië, dat 32 keer groter is, en meer diversiteit dan
de hele VS.
Het verlenen van die concessies is een directe schending van de Ecuadoraanse wetgeving en
internationale verdragen en zal de water ecosystemen en biodiversiteit hotspots van wereldwijde betekenis
decimeren. Ecuadoraanse organisaties denken echter dat er weinig kans is om
de uitgifte van concessies te stoppen met behulp van de wet, tenzij er een vloedgolf
is van tegenstand van de Ecuadoraanse samenleving en sterke uitingen
van internationale bezorgdheid.
De vicepresident van Ecuador, die
optrad als coördinerend directeur voor het bureau van 'Strategische
Sectoren ', die deze concessies promootte en onderhandelde, is tot zes jaar gevangennisstraf veroordeeld voor corruptie. Dit heeft echter niet de enorme weggeefactie van ongerepte land aan
mijnbouwbedrijven gestopt.
Van de nevelwouden in de Andes tot de inheemse
gebieden in de bovenloop van de Amazone, heeft de Ecuadoraanse regering
deze mijnbouwconcessies heimelijk verleend aan multinationale mijnbedrijven
uit onder meer China, Australië, Canada en Chili.
Het eerste land ter wereld dat de rechten van de natuur van Pachamama in
zijn Grondwet heeft geschreven, negeert nu die verplichting. Zij zijn
hier eerder geweest. In de jaren '80 en '90 dumpte Chevron-Texaco 18
miljard gallons ruwe olie daar in de grootste aardolieverontreiniging
in het regenwoud in de geschiedenis. Dit heeft het water van
tienduizenden mensen vergiftigd en heeft onherstelbare schade
toegebracht aan ecosystemen.
Een kaart met de
mijnbouwconcessiesbinnen en buiten het inheemse gebied in Ecuador:
Nu is 14% van het land in handen van mijnbouwbelangen. Dit omvat een
miljoen hectare inheems land, de helft van alle territoria van de Shuar
in de Amazone en driekwart van het grondgebied van de Awa in de Andes.
Als oprichter en directeur van het
Rainforest Information Centre
(RIC) heb ik een lange geschiedenis van betrokkenheid bij de
regenwouden van Ecuador. Terug in de late jaren '80 hebben onze
vrijwilligers talrijke projecten in het land geïnitieerd en een van deze
projecten, de oprichting van het
biologische reservaat Los Cedros,
werd geholpen met een substantiële subsidie van de Australische
overheid, AusAID. Los Cedros ligt in de Tropical Andes Hotspot, in het
noordwesten van het land. Los Cedros bestaat uit bijna 7.000 hectare
premonteen en lager bergachtig-, nat tropisch- en nevelwoud-gebied vol met
zeldzame, bedreigde en endemische soorten en is een cruciale zuidelijke
bufferzone voor het ecologische reservaat Cotocachi-Cayapas van een
kwart miljoen hectare. Geen wonder dat wetenschappers van over de hele
wereld zich hebben verzameld voor de verdediging van Los Cedros. In 2016
waarschuwde een
persbericht van een
Canadees mijnbouwbedrijf ons voor het feit, dat zij op de een of andere manier een mijnbouwconcessie voor Los Cedros had verkregen!
We huurden een paar Ecuadoraanse onderzoekers in en langzaam drong het
tot ons door, dat
Los Cedros slechts één van de 41 'Bosques Protectores'
(beschermde bossen) was die in het geheim waren goedgekeurd. Bijvoorbeeld, alle
van de 311.500 hectare Bosque Protector 'Kutuku-Shaimi', waar 5.000
Shuar-families wonen, is in concessie uitgegeven.
In november 2017
publiceerde RIC
een rapport van Bitty Roy,
hoogleraar Ecologie aan de Oregon State University en haar collega's,
waarin de volledige omvang van de horror die wordt gepland in kaart
wordt gebracht. Hoewel veel van deze concessies bedoeld zijn voor
exploratie, anticipeert de mijnbouwindustrie op een achtvoudige groei van de
investeringen tot $ 8 miljard in 2021 als gevolg van een 'herzien
regelgevingskader', tot grote vreugde van de mijnbouwbedrijven. Het
verlenen van minerale concessies in reservaten houdt in dat die
niet langer daadwerkelijk worden beschermd, aangezien, als winstgevende
deposito's worden gevonden, de reserves worden gedolven en vernietigd.
In Ecuador mobiliseert het maatschappelijk middenveld zich en heeft het de recent verkozen regering gevraagd om industrieel mijnen te
verbieden 'in waterbronnen, in het
nationale systeem van beschermde gebieden, in speciale
beschermingszones, in beschermde bossen en kwetsbare ecosystemen'.
De
inheemse volkeren vechten al meer dan een decennium tegen de mijnbouw in
Ecuador. Regeringen hebben meer dan 200 inheemse activisten vervolgd
met behulp van de anti-terrorismewetten en inheemsen die zich openlijk uitspreken
tegen de vernietiging van hun territoria zijn tot forse
gevangenisstraffen veroordeeld. Gelukkig heeft de nieuwe
regering gesignaleerd openheid te betuigen aan de zorgen van inheemse en
maatschappelijke organisaties, die niet zijn geuit door de vorige
regering.
In december 2017 marcheerde een grote delegatie van inheemse volkeren naar Quito en president Lenin Moreno beloofde geen nieuwe olie- en mijnbouwconcessies te verstrekken en op 31 januari 2018 trad de
Mijnbouwminister van Ecuador af, een paar dagen nadat de inheemse en milieugroeperingen hem tijdens een demonstratie hadden gevraagd af te treden.
Op 31 januari kondigde de
Confederatie van Inheemse Nationaliteiten van Ecuador,
CONAIE, hun steun aan voor het platform dat wordt gedeeld door de rest van
het maatschappelijk middenveld dat betrokken is bij anti-mijnbouw activiteiten. Op
15 februari riep CONAIE de regering op om '
Ecuador vrij te verklaren van industriële metaal mijnbouw',
een iets radicalere eis dan die van de rest van het maatschappelijk
middenveld. Maar, we zullen een enorme internationale verontwaardiging
nodig hebben om de bestaande concessies te herroepen: vele miljarden
dollars aan winsten van mijnbouwbedrijven versus enkele van de meest
biologisch diverse ecosystemen op aarde en de honderden lokale
gemeenschappen en inheemse volkeren die ervan afhankelijk zijn. Vanaf
2006 is Ecuador, onder de regering Correa-Glas, recordniveaus van
externe schulden aangegaan voor infrastructuur voor snelwegen en
waterkrachtcentrales om de mijnbouw te subsidiëren.
Buitenlandse investeringen werden gegarandeerd door een
bedrijfsvriendelijk internationaal arbitragesysteem, gefaciliteerd door
de Wereldbank, die eerder de weg had geëffend voor de huidige ramp door
mineralogische overzichten van nationale parken en andere beschermde
gebieden te financieren en de regering adviseerde over de
ontmanteling van wetten en voorschriften ter bescherming van het milieu.
Na 2008, toen Ecuador 3,2 miljard Amerikaanse dollar aan staatsobligaties incasseerde,
leende het $ 15 miljard uit China, terug te betalen in de vorm van olie-
en minerale export. Deze deals zijn beladen met corruptie.
Onderbieding, omkoping en het witwassen van geld via offshore-rekeningen
zijn routinepraktijken in de Ecuadoraanse zakenklasse, en de Chinese
bedrijven die nu concessies hebben in uitgestrekte stukken Ecuadoraans
land zijn niet schoner.
Voordat Correa-Glas aftraden
verwijderden zij veel van de regelgeving die de mijnbouwindustrie in toom
hield. En de corruptie gaat veel dieper dan louter steekpenningen. De
aantrekkingskracht van mijnbouw is een dodelijke luchtspiegeling.
De
gevolgen van grootschalige open mijnbouw in regenwouden
stroomgebieden omvatten massale ontbossing, erosie, de verontreiniging
van waterbronnen door giftige stoffen zoals lood en arsenicum en
woestijnvorming. Een weelderig regenwoud verandert in een dorre
woestenij die niet in staat is om ecosystemen of mensen te onderhouden.
Zonder een enorme ophef zowel binnen Ecuador als over de hele wereld,
zullen de biologische edelstenen en ongerepte rivieren en stromen worden
vernietigd. Maar, het hoeft niet zo te zijn. Het maatschappelijk
middenveld heeft een open gesprek met de staat nodig. Ecuador heeft een
enorm potentieel om zijn economie te ontwikkelen op basis van
hernieuwbare energie en de rijke biodiversiteit kan een grote
ecotoeristische industrie ondersteunen.
In 2010 verbood Costa Rica mijnbouw in de open lucht, en vandaag zijn de sociaaleconomische indicatoren beter dan die van Ecuador.
Het Rainforest Information Centre lanceert een
CROWDFUND
om Ecuadoraanse NGO's te mobiliseren en een publiciteits- en
educatiecampagne op te zetten en een dialoog te bevorderen in heel
Ecuador en daarbuiten: 'Extractivisme, economische diversificatie en
vooruitzichten voor duurzame ontwikkeling in Ecuador'.
Wanneer u de
PETITIE tekent, bereikt u niet alleen
de president van Ecuador en zijn kabinet. De petitie is ook gericht aan
de andere actoren die de weg hebben geëffend voor deze ramp, namelijk:
de Wereldbank die een project financierde dat geochemische gegevens
verzamelde van 3,6 miljoen hectare westelijk Ecuador, waaronder zeven
nationale beschermde gebieden en tientallen bosreservaten die daarmee
bezig waren de basis voor de mijnbouw.
(Suriname Mirror/Mint Press News)
Het is een gewoonte geworden om zes maanden wel en zes maanden geen stroom te hebben
