Onderzoek naar veiligheid in Newmont’s Australische Boddington goudmijn

Newmont wil grote goudmijn in aan biodiversiteit rijk Nassaugebied 

Onderhandelingen met Surinaamse regering slepen zich al paar jaren voort

30-09-2012  Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Australische media hebben zaterdag 29 september 2012 bekendgemaakt dat Newmont’s Boddington goudmijn - zeventien kilometer ten noordwesten van Boddington in West-Australië -  door de autoriteiten gesloten is vanwege veiligheidsgebreken die zouden kunnen leiden tot de dood van- of het veroorzaken van ernstig letsel bij arbeiders. Het ministerie van Mijnbouw en Olie doet onderzoek naar vier ernstige gebreken in de laatste maanden, waaronder een voorval waarbij een arbeider werd verpletterd door een één ton wegende metalen plaat. Dankzij snelle reanimatie overleefde de werknemer het ongeluk.

Teveel veiligheidsincidenten

De Boddington-goudmijn

Daarnaast zijn er incidenten geweest met een truck geladen met cyanide die reed op een weg die alleen gebruikt mag worden door schoolbussen, een truck die kantelde en een geladen kraan die kantelde. Ze maken deel uit van in totaal vijftig veiligheidsincidenten in die mijn dit jaar. De Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont Mining Corporation ontving zes zogenoemde ‘verbodsmededelingen’ sinds 1 januari.

Een klokkenluider bij Newmont bestempelt de goudmijn als een ‘dodelijke val’ en verklaarde: ‘Een ieder van die incidenten had kunnen leiden tot potentiële dodelijke slachtoffers. Je had een schoolbus vol dode kinderen op je geweten kunnen hebben als die bus op de verkeerde plaats en op het verkeerde tijdstip daar had gereden.’

Intussen zijn in het deze week door het ministerie uitgebrachte jaarlijkse rapport details van veiligheidsincidenten opgenomen, waaronder 41 ongelukken bij op-en overslag  en ongelukken met het transport van gevaarlijke goederen ongevallen en dat zijn er 15 meer dan in het  voorgaande boekjaar.

Newmont wilde niet in de media reageren op incidenten die onderwerp van onderzoek zijn, maar een woordvoerster liet wel weten dat ieder veiligheidsincident ‘grondig en onmiddellijk onderzocht’ wordt en dat preventieve maatregelen worden genomen.

Onrust

Australië is niet het enige land waar Newmont actief is en met regelmaat onder vuur ligt vanwege personele-, milieu- en culturele kwesties. Problemen zijn er (geweest) in Indonesië, Nieuw-Zeeland, Ghana en Peru. 

In Peru is de bouw van de Conga goudmijn tijdelijk stopgezet vanwege hevig verzetvan inheemsen die vrezen dat de mijn hun watervoorziening (een paar bergmeertjes in de regio Cajamarca) zal vervuilen. De regering zag zich zelfs genoodzaakt om de staat van beleg af te kondigen.

Wereldwijd ontstaat meer en meer verzet van lokale bewoners en inheemsen tegen de komst van goudmijnen van veelal buitenlandse multinationale ondernemingen. Vaak vloeit dat verzet voort uit angst voor aanzienlijke milieuschade en uit vrees dat die ondernemingen zich verrijken over hun ruggen en dat (te) veel dollars verdwijnen naar de landen van waar die ondernemingen zijn gevestigd in plaats van dat die dollars gepompt worden in de lokale gemeenschappen en economieën.

Suriname onderhandelt met Newmont

De Surinaamse regering voert al een paar jaar onderhandelingen met het Amerikaanse bedrijf. Eind maart 2010 werd bekend dat de regering vòòr de verkiezingen van 25 mei al een deal wilde sluiten met Newmont voor het opzetten van een goudmijn in het oosten van het land.  Toenmalig minister Gregory Rusland van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen liet weten dat zijn ministerie er alles aan zou doen om ‘de goedkeuring nog in deze regeerperiode in orde te hebben. Als het niet lukt, moet er wel genoeg gedaan zijn, zodat mijn opvolger het verder kan oppakken.’

Kort voor het aftreden van de regering Venetiaan werd een conceptakkoord door de Ministerraad goedgekeurd. Maar, de na de verkiezingen aangetreden nieuwe minister van Natuurlijke Hulpbronnen, Jim Hok, maakte al direct in augustus 2010 bekend opnieuw te willen kijken naar het akkoord. In dat akkoord was voor Suriname een twintig procent aandeel afgesproken. Maar, in maart dat jaar bleek al dat Assembleeleden van de NDP een deal van twintig procent onvoldoende vonden. Ook waren zij van mening dat de regering Venetiaan vlak voor de verkiezingen in mei een nieuwe regering niet kon opzadelen met een dergelijke deal.

Bouterse spreekt ‘Newmont’ in New York

Ruim een maand later, medio september 2010, werd in New York in goed onderling overleg tussen vertegenwoordigers van Newmont en een Surinaamse delegatie, onder leiding van president Desi Bouterse, afgesproken dat de conceptovereenkomst opengebroken zou worden. Bekend werd gemaakt dat een hoge delegatie van het Amerikaanse bedrijf in oktober naar Suriname zou afreizen voor verdere besprekingen. In New York zei de Surinaamse minister van Buitenlandse Zaken, Winston Lackin, dat Newmont duidelijk was gemaakt dat geïnvesteerd moest worden in werkgelegenheid, volkshuisvesting, onderwijs en gezondheidszorg. Daarenboven zou de Amerikanen ook zijn gevraagd een bijdrage te leveren aan de ordening van de kleinschalige goudsector. Volgens de bewindsman zou Newmont positief hebben gereageerd en begrip hebben voor de visie van de Surinaamse regering.

In april 2011 werd duidelijk dat de regering en Newmont er waarschijnlijk wel uit zouden komen en dat een deal kon worden verwacht. De in december 2010 ingestelde presidentiële commissie Ordening Goudsector ging namelijk over tot de ontruiming van een deel van het concessiegebied van Newmont in het Meriangebied.  Het concessiegebied van de multinational bestaat uit twee delen. Het Meriangebied ligt in een gebied ter grootte van 8.000 hectare. De lokale Paramaccaanse gouddelvers mogen van het bedrijf in het andere deel hun activiteiten gaan ontplooien. Na 17 april moesten alle kleinschalige goudzoekers (porknokkers en Braziliaanse garimpeiros), winkels en al hun materieel uit het gebied zijn verdwenen.

Suriname Gold Company LLC (Surgold) - een joint-venture tussen Alcoa en Newmont - kon in mei de exploratie hervatten in het Meriangebied, nabij het Nassaugebergte, nadat het gebied door de commissie Ordening Goudsector was ontruimd.

Bouterse spreekt ‘Newmont’ in Peru

President Bouterse had eind juli in Peru – waar hij de installatie van de nieuwe president Ollanta Humala Tasso bijwoonde - een zakelijk gesprek met enkele functionarissen van Newmont met als doel afspraken te maken voor het snel bereiken van een overeenkomst. Bouterse maakte bekend dat Newmont al in 2014 met de productie van de goudmijn wilde starten. ‘We kunnen dan 1.500 tot 2.000 man aan werk helpen. De gebieden die nu door de commissie Ordening Goudsector zijn ontruimd, bieden ruimte voor de mensen om daar te werken, zodat ze als zelfstandige ondernemers zaken kunnen doen met Newmont’, aldus Bouterse tegenover de media na terugkeer uit Peru. Verder liet hij weten dat een commissie in het leven zou worden geroepen om de onderhandelingen te beginnen met de Amerikanen. ‘Newmont is aangeschreven dat het ons menens is. Het zou heel goed zijn voor de economie en ons image als we Newmont aan boord kunnen krijgen en ik denk dat het bedrijf erg geïnteresseerd is.’

Het onderhandelingsteam, onder leiding van Henk Ramdien, jarenlang directeur van Suralco, werd zaterdag 6 augustus 2011 al geïnstalleerd.

De door Newmont op te zetten goudmijn zal ruim 2.000 nieuwe banen creëren. Dit zei Manuel Esteban Crespo, ‘manager of government affairs’ van het bedrijf op 7 augustus op de Surinaamse nieuwswebsite Starnieuws.. Volgens hem waren al meer dan zestig Surinamers werkzaam bij Newmont.  Crespo zei voorts te verwachten dat de onderhandelingen met de Surinaamse regering binnen een jaar zouden kunnen worden afgerond.  Hij durfde niet te speculeren over hoe de uiteindelijke deal met Suriname eruit gaat zien, maar zei voor beide partijen een goede toekomst te zien. Tijdens de onderzoeksfase was al aangetoond dat er voldoende goud in de bodem zit en dat werd de basis voor het besluit om een goudmijn op te zetten.

Deze maand werd bekend dat het Surinaamse onderhandelingsteam en Newmont verwachten dat eind oktober een definitieve deal  kan worden getekend. Veel tijd in de onderhandelingen zou zijn gaan zitten in de voorwaarden. Suriname zal ook participeren in de op te zetten goudmijn. Er wordt nog onderhandeld over het aandeel dat de staat zal hebben in de mijn. Aangezien Newmont en Alcoa (Surgold) een meerderheidsaandeel zullen hebben, moet goed afgesproken worden wat de beslissingsmomenten zullen zijn, aldus berichtte Starnieuws op 23 september.

Newmont wereldwijd ‘geplaagd’ door problemen en conflicten

.

Peru

In september 2006 werd Newmont in Peru al geconfronteerd met hevige protesten van bewoners uit de regio Cajamarca bij de Carachuga-goudmijn in het Andesgebergte. De mijn werd zelfs geblokkeerd door bewoners. Watervoorraden van de lokale inheemsen werden door de mijn gebruikt en ook ernstig vervuild. Ook de Yanacocha-mijn in het noorden van Peru werd geblokkeerd.

Indonesië

In Indonesië exploiteerde Newmont sinds halverwege de jaren 1990 een goudmijn te Buyat Bay op Sulawesi. Bewoners van Buyat Bay kregen ernstige gezondheidsproblemen (huidziekten, tumoren), veroorzaakt door het dumpen door Newmont vanchemicaliën, waaronder kwik, cadmium en koper in de baai. Ook nam het aantal vissen in de baai drastisch af sinds het storten van mijnafval. 

 

De directeur van de Indonesische milieuorganisatie WALHI (Milieudefensie Indonesië), Longgena Ginting, verklaarde in augustus 2004: ‘De Buyat Bay milieuramp laat zien dat mijnbouw gemeenschappen en volksgezondheid vernietigt in plaats van dat de activiteit ten goede komt aan de arme leefgemeenschappen.’ De New YorkTimes berichtte op 5 augustus 2005 onder andere dat Newmont dagelijks 2,000 ton afval (‘tailings’) in de baai dumpte. Overigens bleek, aldus de New York Times, in 2001 uit een eigen intern onderzoek binnen Newmont, dat tussen 1997 en 2001 managers van de mijn toestonden dat 33 ton kwik kon ontsnappen en in de lucht en in de baai terecht kwam.

Begin augustus 2011 heeft een coalitie van milieuorganisaties weer een klacht ingediend bij het Ministerie van Milieu, omdat de vergunning voor het jaarlijks dumpen van 51 miljoen ton afval uit de Batu Hijau goud- en kopermijn op het eiland Sumbawa in de oceaan, op 5 mei was verlengd. Dat afval zou zeer schadelijke gevolgen hebben voor het leven in de oceaan. Newmont heeft op 3 augustus haar Nusa Tenggara’s Batu Hijau goud- en stilgelegd, nadat boze afgewezen sollicitanten de toegang tot de mijn hadden geblokkeerd. Zij zijn het niet eens met de door Newmont gehanteerde sollicitatieprocedure. Ruim 5.500 mensen haddden gesolliciteerd, maar niet meer dan zo’n 230 zijn aangenomen.

Ghana

Ingang Ahafo-goudmijn in Ghana

Ghanese media berichtten in augustus2011 uitgebreid over de wijze waarop de Amerikaanse goudmijnmultinational omging met de inwoners van de gemeenschap Yayaso in het Birim Noord District in de Oostelijke Regio. In commentaren werd zware kritiek geleverd op het bedrijf. Newmont Gold Ghana Limited wilde een koninklijk mausoleum en diverse heilige graven van dorpshoofden en andere hoogwaardigheidsbekleders ruimen om plaats te maken voor een locatie waar het bedrijf haar afval kan dumpen afkomstig van het Akyem (goudmijn) Project (deze mijn moet in 2013 operationeel zijn). Dat afval zou bestaan uit zo’n 396 miljoen ton gesteente en 116 miljoen ton ijzer dat uit de mijn komt in een periode van vijftien jaar. Het Amerikaanse bedrijf wil de graven, maar ook de bewoners, verplaatsen naar de gemeenschap Adausena een paar kilometer verwijderd van Yayaso.

‘Newmont Ghana verrijkt buitenlandse witte belangen ten koste van de degradatie van de grond van lokale bewoners, waarbij zelfs de doden niet worden gespaard’, zo luidde een commentaar in de krant The Ghanaian Chronicle op 3 augustus 2011. In de Akan gemeenschappen zijn de doden heel belangrijk. Begraafplaatsen worden gezien als heilige locaties. Een koninklijk mausoleum, zoals in Yayaso, is zo’n gewijde locatie en in iedere Akan gemeente is het zelfs voor de lokale bewoners verboden om er ook maar één voet binnen te zetten. Iedere poging van buitenlanders om zo’n heilige grond te vernielen wordt gezien als een oorlogsverklaring. De bewoners van Yayaso stelden dan ook alles in het werk om Newmont te beletten de graven te ruimen. Bewoners bewaakten het mausoleum en de graven.

Zij kregen steun van het ‘Centre for Social Impact Studies’ (CeSIS), een onderzoeks- en juridische non-gouvernementele organisatie die gemarginaliseerde gemeenschappen steunt. In een op 1 augustus 2011 uitgegeven verklaring stelde CeSIS het verachtelijk en afschuwelijk te vindtendat een buitenlands multinationaal goudmijnbedrijf het durft om een van Ghana’s meest heilige symbolen van haar tradities en gebruiken, een begraafplaats, te schenden. ‘Met een dergelijke onverantwoordelijke daad, heeft Newmont alle grenzen van fatsoen overtreden door onze tradities en gebruiken te beledigen. Hoe kan zo’n mijnbouwmultinational naar ons land komen en het Koninklijk Mausoleum in een gemeenschap vernietigen?’ De organisatie had ook grote moeite met de wijze waarop de politie een demonstratie van inwoners van Yayaso uit elkaar heeft geslagen : ‘De wijze waarop zwaar tot de tanden bewapende politie een kleine gemeenschap heeft bestormd en ongewapende vreedzame inwoners heeft geterroriseerd, geeft reden tot zorg en brengt afschrikwekkende beelden naar boven van Newmont’s staat van dienst als het gaat om mensenrechtenschendingen in andere delen van de wereld. In Peru en Indonesië, waar Newmont ook goudmijnen operationeel heeft, is het bedrijf beschuldigd van de ontvoering en dood van activisten die tegen de mijnbouwactiviteiten waren.’

Newmont werd in Ghana in mei van ditjaar ook geconfronteerd met beschuldigingen dat door haar  toedoen duizenden dode vissen dreven in de Awonsuo Rivier. Door de Ahafo goudmijn zou het giftige cyanide nabij gelegen wateren in zijn gelekt. Maar, volgens Newmont waren de vissen door zware regenval en zuurstofgebrek gestikt. De beschuldigingen aan het adres van de Amerikanen was niet zo vreemd. Immers, in oktober 2009 was cyanide van de Ahafo goudmijn terechtgekomen in de Subririvier en ook toen leidde dat tot de dood van vele  vissen.

Nieuw-Zeeland

Naast de problemen in Ghana, Indonesië, Australië en Peru, ondervindt het bedrijf ook lokaal verzet tegen een goudmijnplan in Nieuw Zeeland. Daar heeft het Amerikaanse bedrijf al ruim vijfentwintig jaar drie mijnen in Waihi, tussen Auckland en Tauranga: de bovengrondse mijn Martha en de ondergrondse mijnen Favona en Trio. In augustus 2011 kondigde Newmont aan om haar ondergrondse activiteiten uit te willen gaan breiden. Newmont wil onder haar Martha mijn gaan werken en een nieuwe Correnso mijn opzetten met een diepte tussen honderdertig- en driehondervijftig meter.

Vanaf het moment van de aankondiging wordt Newmont met verzet, acties, demonstraties, marsen en protestengeconfronteerd, vooral georganiseerd door ‘Waihi's Distressed Residents Action Team’.

Ongeveer eenendertig woningen bevinden zich boven de voorgestelde nieuwe goudmijn en vijftien er naast. Newmont wil mensen die het dichtst bij haar operaties wonen financieel compenseren. De bewoners verlangen echter meer dan hetgeen door de Amerikanen wordt geboden. Zij willen ook dat het bedrijf gaat investeren in hun gemeenschap, ter compensatie van waardeverlies van hun eigendommen, overlast door trillingen, stof en lawaai. Het meeste verzet komt overigens volgens Newmont niet van lokale bewoners, maar van de politieke groene partij ‘Greens’.

Newmont kritisch tegemoet treden

De Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont voert anno september 2012 nog steeds achter de schermen onderhandelingen met de Surinaamse regering. Het bedrijf zal ongetwijfeld een deal weten te sluiten met de regering Bouterse.

Maar, gelet op de problemen van Newmont in andere landen, mag verondersteld worden dat het team van Bouterse tijdens de gesprekken met het bedrijf ook oog en oor heeft voor al die problemen en voor de diverse milieuaspecten bij het opzetten van een grote goudmijn. Het team kan feitelijk niet om het milieu heen, nu Bouterse tijdens diverse gelegenheden zich heeft uitgelaten over de schoonheid van de Surinaamse natuur en dat deze beschermd dient te worden.

Maar, in het onderhandelingsteam zitten echter geen milieudeskundigen of een of meer vertegenwoordigers van Surinaamse natuurbeschermingsorganisaties zoals het WWF Guianas, de Suriname Conservation Foundation of Conservation International Suriname.

De vraag rijst dan ook in hoeverre het onderhandelingsteam met Newmont spreekt over de uiteenlopende problemen die het bedrijf wereldwijd ondervindt. De komst van Newmont zou goed zijn voor de Surinaamse economie en voor de werkgelegenheid en daarom toe te juichen. Maar, dat neemt niet weg dat de Amerikanen toch kritisch tegemoet getreden zouden moeten worden, vooral als het gaat om de bescherming van de unieke biodiversiteit die het Nassaugebied rijk is.

Gaan Emirates en Corendon wel of niet via Gambia op Suriname vliegen? - Corendon start 1 oktober wel met vluchten op Gambia.....

Maatschappijen ‘ontkennen’ berichtgeving in De Ware Tijd 

Corendon start 1 oktober wel met vluchten op Gambia....

24-09-2012   Door: Paul Kraaijer

Paramaribo –  De Ware Tijd 18 september 2012: Emirates en Corendon gaan gezamelijk via Gambia op Suriname vliegen. De krant berichtte die dag dat de in Dubai gevestigde luchtvaartmaatschappij van de Verenigde Arabische Emiraten, Emirates, en de Turkse vliegmaatschappij Corendongezamenlijk via Gambia op Suriname zouden willen gaan vliegen. Consul-generaal Roy Lieuw A Sie van Suriname in Nederland zou tegenover journalist Eric Mahabier van De Ware Tijd verklaard  hebben een verzoek daartoe te hebben ontvangen.

Een vreemd verhaal waarbij meteen vraagtekens geplaatst kunnen worden. Het gaat immers om twee zeer verschillende luchtvaartmaatschappijen en de manier waarop zou worden gaan gevlogen (naar Gambia en vervolgens acht dagen later door naar Suriname) is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk te noemen.

Emirates, dat op 1 augustus van dit jaar beschikte over een vloot van maar liefst 158 vliegtuigen, vliegt op dit moment alleen, voor wat Zuid-Amerika betreft, op São Paulo, Rio de Janeiro en Buenos Aires. De maatschappij is ook bekend geworden, omdat het sponsor is van diverse voetbalclubs, zoals het Spaanse Real Madrid CF, Arsenal FC (Engeland), Hamburger SV (Duitsland), het Italiaanse AC Milan en Franse Paris Saint-Germain.

Corendon Airlines maakt onderdeel uit van Corendon International Travel B.V., gevestigd in het Nederlandse Lijnden. De maatschappij heeft een vloot van slechts acht Boeings. Feitelijk gaat het om een zogenoemd low-costluchtvaartmaatschappij, die vluchten biedt naar Turkije vanuit België, Duitsland en Nederland. Het hoofdkantoor is gevestigd in de Turkse stad Antalya. De maatschappij is sinds 2005 actief en buiten Europa wordt gevlogen op onder andere vier bestemmingen in Egypte, waaronder Hurghada, en op vier bestemmingen in Iran, waaronder de hoofdstad, Teheran.

En deze beide maatschappen zouden op Suriname willen gaan vliegen......Klein Duimpje en de Grote Reus samen op weg naar het ‘kleine’ Suriname. Hoe geloofwaardig is dat?

Geen reactie vragen aan Emirates en Corendon, maar wel aan twee Assembleeleden

Mahabier baseert zijn verhaal alleen op uitlatingen van de consul-generaal. Uit het artikel blijkt niet dat de journalist voor een reactie Emirates en Corendon heeft benaderd, om de uitlatingen van Lieuw A Sie te verifiëren. Een doodzonde, want je suggereert met je artikel wel iets dat interessant zou kunnen zijn voor het land Suriname (toerisme, inkomsten) en in de normale westerse journalistiek is hoor en wederhoor gebruikelijk. De onthulling is mogelijk geen onthulling.....

Maar, Mahabier zal de inhoud van zijn artikel ook niet hebben verzonnen.

Overigens heeft de journalist wel de Assembleeleden Guno Castelen (SPA) en Melvin Bouva (NDP) van de departementale commissie Transport Communicatie en Toerisme (TCT) om een reactie gevraagd, in het Belgische Antwerpen. Beide heren verklaren positief gestemd te zijn over dit verzoek, maar dat de de regering eerst alle pro’s en contra’s op een rij moet zetten. Mahabier sprak beide politici in Antwerpen waar zij met de voorzitter van de Nationale Assemblee, Jennifer Simon, verbleven om zich te laten informeren over nieuwe onderwijsmethodieken die in België zijn doorgevoerd. Ze bezochten in die stad en in Brussel een aantal onderwijsinstellingen.

Journalist Eric Mahabier heeft er een gewoonte van gemaakt om ‘prominente’ Surinamers, vooral goed bevriende politici en ministers, uit Suriname die een bezoek brengen aan Nederland of omliggende landen op te sporen om ‘nieuwtjes’ en dergelijke uit ze te trekken. Veelal levert het een serie aan elkaar gebreide artikelen met als basis een gesprek met zo’n bezoekende Surinamer.

Obsession Magazine: Emirates en Corendon weten van niets......

De redactie van Obsession Magazine, die ook haar twijfels had over het waarheidsgehalte van het artikel, deed dat - wederhoor - wel en kwam tot de conclusie dat beide maatschappijen van niets zouden weten.

‘Het is gewoon niet waar. Het gesprek heeft nooit plaatsgevonden. Wij vragen u daarom het bericht van uw website te halen’, aldus een zeer verontwaardigde woordvoerster sprekend namens de Turkse luchtvaartmaatschappij Corendon, op 20 september 2012 tegenover een redacteur van Obsession Magazine.

Een medewerkster van het consulaat reageerde zeer verbolgen op vragen van de redactie van Obsession Magazine ten aanzien van het bericht dat 18 september 2012 verscheen in De Ware Tijd en werd overgenomen door Obsession Magazine. ‘Het is niet ons probleem, maar het uwe, wanneer men van u eist het bericht van de site te halen.’ 

Ook Emirates ontkende tegenover Obsession Magazine ten stelligste, via haar communicatiemedewerkster bij de Nederlandse vestiging gesprekken te hebben gevoerd  met het Surinaamse consulaat om vluchten uit te voeren via Gambia op Suriname. Een officiële reactie van de maatschappij luidde 20 september echter: ‘Emirates has no immediate plans to launch services to Surinam.’ Ofwel, de maatschappij heeft geen  plannen om binnenkort met vluchten te beginnen op Suriname. Hieruit kan worden afgeleid dat er waarschijnlijk wel plannen zijn. Mogelijk zijn beide maatschappijen niet blij met de door de consul-generaal tegenover De Ware Tijd gedane uitlatingen. Mogelijk had het nieuws nog onder tafel moeten blijven.....

Formele verklaring Emirates en Corendon blijft uit

De nieuwsafdeling van de website van Obsession Magazine berichtte 20 september verder dat ten aanzien van deze kwestie Corendon op zeer korte termijn een schriftelijke verklaring uitgeeft. De Surinaamse consul-generaal Lieuw A Sie was voor de redactie niet bereikbaar voor commentaar. Op verzoek van de woordvoersters van beide maatschappijen heeft de redactie van Obsession Magazine overigens hun namen uit het artikel op de website van het blad verwijderd. Duidelijk moge zijn, dat zowel Emirates als Corendon niet blij zijn met de plotselinge aandacht en publiciteit.

De aangekondigde schriftelijke verklaring was op 24 september nog niet verschenen. Dat is toch opmerkelijk te noemen. Kan hieruit worden afgeleid dat de woorden van de Surinaamse consul-generaal op waarheid berusten en dat zowel Emirates als Corendon het bericht formeel niet willen weerspreken?

Wie zwijgt stemt toe.....?

Hoe hadden de maatschappijen gereageerd wanneer ze meteen door Mahabier voor een reactie waren benaderd? Dan hadden ze waarschijnlijk ontkennend gereageerd. Nu blijft het gissen naar het waarheidsgehalte van het artikel van 18 september in De Ware Tijd. Gaan Emirates en Corendon nu wel of nooit binnenkort via Gambia op Suriname? Degenen die het antwoord weten zwijgen vooralsnog, geschrokken door de uitlatingen van ene Roy Lieuw A Sie in De Ware Tijd van 18 september. Wie zwijgt stemt toe?

Corendon start wel vluchten op Gambia....

Overigens werd op 12 september bekend dat Corendon Airlines op Gambia gaat vliegen. De krant Daily Observer in Gambia berichtte op 13 september dat een dag eerder een toestel van Corendon met 198 passagiers was geland op  Banjul Internationale Luchthaven. 'De Nederlandse Boeing 737-800 werd welkom geheten door Fatou Mass Jobe-Njie, de minister van Toerisme en Cultuur, die onder andere werd vergezeld door medewerkers van het ministerie van Toerisme en van de Gambia Tourism Board.'

Volgens de krant waren onder de passagiers H.J.W. Phusquin, de consul genetaal van de Republiek Gambia in Nederland, en journalisten. Tegenover de aanwezige media sprak minister Jobe-Njie zijn blijdschap uit over de start van de vluchten van Corendon op Gambia.

Corendon maakte bekend dat in oktober begonnen wordt met een vlucht wekelijks en vanaf 1 november zal drie keer per week op Gambia worden gevlogen. De maatschappij zegde toe dat het Gambia gaat promoten in Nederland.

Opvallend is dat Corendon haar uiterste best heeft gedaan om de vlucht van 12 september onder de aandacht te brengen. Zo werden zelfs via een 'vrouwenwebsite' gratis tickets voor die eerste vlucht aangeboden:

NOS richt haar pijlen weer op president Bouterse

Volgens Nationale Recherche is Bouterse nog steeds betrokken bij drugshandel’

Namen ‘Bouta’ en ‘Dino’ duiken op in afgeluisterd telefoongesprek Surinaamse hoofdverdachte Piet Wortel in grote strafzaak tegen internationale drugsbende

17-09-2012  Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - De Nederlandse omroep NOS heeft gisteren, zondag 16 september 2012, weer eens suggestief bericht over de Surinaamse president Desi Bouterse. De Nationale Recherche zou aanwijzingen hebben dat Bouterse nog steeds bemoeienis heeft met drugshandel in zijn land. Dat zou blijken uit stukken uit het onderzoek naar de internationaal opererende drugsorganisatie van de Nederlandse Surinamer Piet Wortel, die de NOS in handen heeft. Van Wortel zijn telefoongesprekken afgeluisterd en tijdens een van die gesprekken zouden de woorden 'Bouta' en 'Dino' zijn gevallen.

Waarom komt de NOS met dit verhaal......

Maar, wil dat zeggen dat Bouterse en/of zijn zoon werkelijk betrokken zijn (geweest) bij drugshandel? Hoe betrouwbaar zijn de woorden van Piet Wortel? Maakt het simpelweg noemen van het woord ‘Bouta’ de Surinaamse president (een) verdacht(e)? De Nederlandse advocate van Bouterse, Inez Weski, stelt terecht in een reactie dat Bouterse geen verdachte is.

Wat heeft de NOS bezield om met een dergelijk suggestief artikel naar buiten te komen? Welk doelt dient het? Er valt zoveel over Suriname te berichten, maar iedere keer weer heeft de NOS met name haar pijlen gericht op Bouterse.......

Wie weet heeft de Nationale Recherche gelijk, maar wat geeft het Nederlandse journaille het recht om op voorhand in haar berichtgeving te suggereren dat het een vaststaand, bewezen feit zou zijn dat Bouterse nog steeds zijn handen in drugshandel heeft?

Het ‘afluisterverhaal’

Het bericht van de NOS werd meteen opgepikt door kranten als de Telegraaf, Volkskrant, NRC en Trouw.

Het huis van Piet Wortel in Amsterdam was door een speciale eenheid van de politie volgehangen met microfoons. In afgeluisterde telefoongesprekken praat Wortel onder meer over ‘Bouta’ en diens zoon Dino. In een afgelopen donderdag 29 maart afgeluisterd gesprek tussen Piet Wortel en een medeverdachte vertelt Wortel dat hij door een kennis is benaderd over een vliegtuig met vermoedelijk 400 kilo cocaïne dat is dat gestrand op een afgelegen plaats bij Tibiti in het zuidwesten van Suriname. De kennis vraagt Wortel naar het vliegtuig te gaan. Deze Wortel zou ‘Bouta’ en Dino hebben benaderd. Hieronder letterlijk citaat uit het proces-verbaal van de dienst Nationale Recherche, zoals door de NOS op haar website is gepubliceerd:

Piet Wortel
(Bron foto: crime-bron.nl)

P: Je ziet hoe ik leef toch Harry? Vanaf de grond ben ik gekomen en ben gaan groeien.
H: Klopt
P: Niet door anderen verkregen. God ziet alles wat ik heb. Dus vanaf dag één was ik die mannen hun target, van hoe maken we Piet kapot.
H: Mensen zijn jaloers Piet.
P: Die mannen hebben Mark uit mijn handen genomen. Alle goeie mannen van mij hebben die mannen, eh ik dacht oh. Maar die mannen zien dat ik niet kan vallen. Begrijp je? Tot aan Bouta, zelfs. Bouta zelf ?(storing)? Piet ik smeek je, ik smeek je. Ik zei wat is er? Nu, nu. Ga een vliegtuig nemen om naar Tibiti te gaan. Die mannen hebben daar een handel in Tibiti, een veld. Harry, ik ben nooit geweest hoor. Er is daar een veld met 400 kilo van die mannen. Het vliegtuig is kapot. De politie heeft het gezien, die mannen hebben getipt en die mannen trekken nu naar het gebied toe. Er is maar 1 man die naar het gebied kan gaan en dat is Bouta en Dino.
H: In dat gebied?
P: Hmmm
H: Waarom?
P: Die mannen kennen het gebied toch. Dus die mannen weten er snel te komen, voordat de politie komt.
H: Ok.
P: Ik zei, is goed, maak je niet druk. Ik ga wel naar die man. Ben toen naar Bouta gegaan, ik zei zo en zo. We hebben Dino gestuurd. Dino is dat ding gaan halen. Geen probleem. Als Dino daar is dan verbrandt Dino het vliegtuig en dan is de tori klaar. Dat wil zeggen dat als ik die mannen niet zou hebben geholpen, Biga en Beppie, die uhhh... die mannen gaan daar en die mannen nemen de handel en sluiten de mannen op, nog erger. Bouta heeft de helft genomen, vraag het aan Jerry.
H. Bouta heeft de helft?
P: Bouta heeft de helft van de handel genomen en ik heb die mannen de helft gegeven. (?)

Uiteindelijk zou dus Dino de drugs bij het vliegtuig in veiligheid hebben gesteld.

Wortel in april dit jaar in Barcelona opgepakt

Wortel werd – met vier medeverdachten – op 3 april 2012 gearresteerd, op verdenking door de Nationale Recherche van de smokkel van ruim 3.000 kilo cocaïne vanuit Zuid-Amerika naar Europa, toen hij in het stadion van Barcelona ‘zijn’ skybox verliet na de wedstrijd tegen AC Milan.

De politie heeft geconstateerd dat Wortel op grote voet leefde, veel reisde en geregeld wedstrijden van CF Barcelona bezocht. In Suriname is bekend dat de zoon van Desi Bouterse, Dino (40), een goede bekende is van Wortel. In stukken van het onderzoeksdossier, dat de NOS in handen heeft, blijken ook zakelijke banden tussen Piet Wortel en Shaheed ‘Roger’ Kahn, een grote crimineel in Guyana. Uit uitgelekte geheime diplomatieke stukken (WikiLeaks) van de Amerikaanse ambassade in Paramaribo stond opgetekend dat Bouterse stevige relaties onderhield met Khan.

Hij werd in Suriname opgepakt en in de VS veroordeeld voor drugshandel. Zijn organisatie zou daarna gewoon door zijn gegaan met criminele activiteiten. Uit het dossier blijken ook relaties in de sfeer van cokehandel tussen Wortel en ene Little Mark een ‘soldier’ van Kahn

Inze Weski: 'Bouterse is geen verdachte.'
(Bron foto: ANP/Leidsch Dagblad)

Reactie advocate Weski van zowel Wortel als Bouterse

In reactie op de berichtgeving van de NOS over het opduiken van de naam ‘Bouta’ in het Nederlandse onderzoek naar Piet Wortel stelt advocate Inez Weski in gesprek met dezelfde omroep nadrukkelijk dat voorzover haar bekend de Surinaamse president momenteel geen verdachte is. Weski is advocaat van zowel Desi Bouterse als Piet Wortel. Verder zegt ze: ‘Deze flarden tekst hebben niet tot een zaaksdossier, noch tot enigerlei verdachte hebben geleid.’

Het Openbaar Ministerie heeft zich van commentaar over de NOS-berichten onthouden. Weski: ‘Naar ik aanneem zal het Openbaar Ministerie ook bevestigen dat de heer Bouterse geen verdachte is in dit geheel. Steeds weer bleek tot nu toe in het dossier van Piet Wortel dat allerlei afgeluisterde gesprekken niet juist waren verstaan en/of verslagen. Intussen worden wel allerlei vergaande conclusies getrokken.’ Weski wil de rechtbank de mogelijkheid vragen om de afgeluisterde gesprekken te kunnen beluisteren en controleren.

Weski: ‘Het begint steeds meer te lijken op een dossier dat is samengesteld rond geruchten en de uitleg van ondervangen flarden tekst. Zoals daar dus zijn het vermeend hebben van een skybox bij Barcelona, hetgeen feitelijk niet klopt of het feit dat cliënt veel zou reizen, hetgeen terug te leiden blijkt naar enkele vooral met vakantiefoto’s gelardeerde bewegingen.’

Op 28 september is er weer een tussenzitting in de zaak. Weski vindt het zeer opmerkelijk dat de stukken nu naar buiten komen. Volgens haar creeëren deze berichten voorafgaand aan de zitting een ‘beladen beeld’. Over het gespreksfragment dat zou gaan over cocaïne bij Tibiti zegt Weski:

‘Er wordt überhaupt niet gesproken over cocaïne of over drugs in het betreffende fragment. Een fragment, dat slechts in losse stukjes is opgebouwd met weggevallen delen en 12 minuten storing. Onduidelijk is wie bedoeld wordt en vooral onduidelijk is over welke onderwerpen en personen in welk verband wordt gesproken.’

Volgens Weski is het niet vreemd als in het kleine Suriname Dino Bouterse en Piet Wortel elkaar zouden kennen, maar dat bewijst niet dat ze met drugs bezig zijn. Ze verwijt de politie ‘een specifieke strafrechtelijke uitleg te geven’ aan de tekstflarden.

Weski werkt op dit moment aan een herzieningsaanvraag bij de Hoge Raad in de zaak waarin Bouterse is veroordeeld voor drugshandel. Ze zegt zich niet aan de indruk te kunnen onttrekken ‘dat de betreffende vergaande eenzijdige uitleg van een dergelijke fragmentje de herziening voor mijn cliënt Bouterse, waarin ik inmiddels in een vergevorderd stadium verkeer en de volstrekte ongegrondheid van die veroordeling zou kunnen aantonen, moet belasten.’

Surinaamse reacties op NOS-berichtgeving

Natuurlijk ontstond in Suriname de nodige ‘ophef’ over de mediaberichten in Nederland dat de Surinaamse president Desi Bouterse nog steeds betrokken zou zijn bij drugshandel. Nederland zal ‘nooit ophouden om met vuil te smijten en Suriname proberen zwart te maken. Dat merk ik regelmatig bij mijn internationale contacten. Ik had al eerder gesteld dat Nederland niet zal stoppen met verdachtmakingen’, aldus minister Winston Lackin (Buitenlandse Zaken) maandag 17 september 2012 op de Surinaamse nieuwswebsite Starnieuws. ’Het is frustrerend voor politiek Den Haag dat het niet lukt om Suriname klein te krijgen’, stelt Lackin.

Tegenover dezelfde nieuwswebsite liet de perswoordvoerder van het Kabinet van de President, Clifton Limburg, weten dat er nog geen bewijzen geleverd zijn over de vermeende betrokkenheid van Bouterse en zijn zoon Dino bij een internationale drugsbende.

‘Waarom hebben ze het koninklijk huis niet in verband gebracht met drugs, toen de foto van de verdachten in gezelschap van kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima in de media verscheen? Dit verhaal is gewoon een afleider, maar het gaat Nederland niet lukken om ons van ons pad af te brengen. De president is hard bezig met de ontwikkeling van het land’, aldus Limburg.

Piet Wortel (rechts) samen met de Nederlandse kroonprins
Willem-Alexander en prinses Máxima
tijdens het WK Voetbal in 2010 in Zuid-Afrika. (Bron foto)

Limburg verwees naar een foto waarop Wortel zich heeft laten fotograferen met de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima tijdens de finale van het wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika in juli 2010.

Wortel en SV Notch

Na de arrestatie van Wortel in het Spaanse Barcelona verschenen er diverse berichten over Wortel in de media, ook in Suriname. Surinaamse media maakten wereldkundig dat Wortel de hoofdsponsor was van de Surinaamse voetbalclub SV Notch en van clubmanager Joël Martinus, alias Bordeux, die rondreed in een dure ‘Dodge’ die hij van Wortel had gekregen.

‘Sinds de arrestatie heb ik persoonlijk en als manager van de club nogal moeilijke tijden’, aldus Martinus medio april van dit jaar in een vraaggesprek met de webredactie van Starnieuws. SV Notch is het afgelopen jaar naar de hoofdklasse gepromoveerd van de Surinaamse Voetbalbond. Martinus verklaarde verder niet beter te weten dan dat zijn sponsor zich niet bezig houdt met drugs. ‘Ik weet dat de man in de hout-, goud- en transportbusiness zit. Ook heeft hij aandelen in veel bedrijven’, aldus de SV Notch manager. Op basis hiervan vindt Martinus dat zijn hoofd- en persoonlijke sponsor moet worden vrijgelaten. Wortel zorgde ook voor de complete uitrusting van de SV Notch manager.

De rechtszaak

Begin juli van dit jaar moesten Wortel en zijn kompanen in Rotterdam voor de rechter verschijnen. Volgens het NRC van 30 juni ‘groothandelaren in cocaïne en fanatiek toegewijde supporters van voetbalclub FC Barcelona’. In totaal zou het gaan om 8.117 kilo cocaïne. Het grootscheepse onderzoek kreeg als codenaam gekregen ‘Operatie Tidore’ en is een van de grootste strafzaken van het Nederlands landelijk parket en de Nationale Recherche van de afgelopen twee jaar. ‘Alle mogelijke opsporingsmiddelen zijn in het onderzoek gebruikt’, zei een bij het onderzoek betrokken bron tegenover de krant die ook bevestigde dat onder meer de Amsterdamse woning van de hoofdverdachte volgestopt was met microfoons om hem maandenlang te kunnen afluisteren.

Officier van Justitie J. Patist zei tijdens de zitting dat Piet Wortel niet met zijn handen in de cocaïne zat maar dat overliet aan anderen.

Advocaat Nico Meijering, die de 38-jarige verdachte Mengalvio (Menkie) W. bijstaat, verklaarde tegenover het NRC dat ‘het bijna griezelig is om te zien welk een enorme opmars het opnemen van gesprekken van de verdachten in deze zaak heeft genomen’. Hij noemt het ‘gigatappen’. Volgens Justitie is het echter de enige manier om te kunnen bewijzen dat de verdachten – allemaal van Surinaamse afkomst – zeer professioneel partijen van duizenden kilo’s cocaïne vanuit Zuid-Amerika, via Afrika naar Nederland smokkelden. ‘Menkie’ woonde overigens al tien jaren in Barcelona. Hij was dik bevriend met de Surinamers die de afgelopen jaren speelden bij de Spaanse voetbalclub, aldus het NRC. Menkie W., zelf een verdienstelijk voetballer, heeft tegenover de politie verklaard dat hij personal assistant was van hoofdtrainer Frank Rijkaard en zijn assistent-trainer Henk ten Cate. Zij werkten tussen 2003 en 2008 bij FC Barcelona. Menkie vertelde hoe hij samen met Piet Wortel en de trainers van FC Barcelona reisde naar wedstrijden in het buitenland. En niet alleen met de Surinaamse sportlieden was hij bevriend. Menkie zegt dat hij een auto kreeg – een Audi Q7 – van de Franse voetballer Thierry Henry die ook bij Barcelona speelde. Menkie reisde naar eigen zeggen met Henry naar New York, Mexico, Chili en Argentinië.

De politie onderscheptte bijvoorbeeld in oktober 2011 onder andere een partij van 1.500 kilo cocaïne op de Kaapverdische Eilanden waar volgens Justitie de bende van Piet Wortel achter zat. Eerder werd daar een ongeveer even grote hoeveelheid cocaïne in zee gedumpt toen ontdekking dreigde.

(Bron foto: Openbaar Ministerie)

De verdachten zouden ook de handelaren zijn van drugs die in januari 2010 in een container, afkomstig van Jamaica, in de Rotterdamse haven werd gevonden. Tussen 90 dozen King George V Whisky stonden 74 dozen met 1.017 kilo cocaïne, aldus berichtte het NRC op 30 juni 2012.

Maar in het dossier schuilt daarnaast nog de verdenking van andere ‘transporten’ uit Jamaica en Colombia. Han Jahae, de advocaat die Wortel begin juli bij de Rotterdamse rechtbank bij stond, sprak van een ‘vaag verhaal’, en dat tot nu toe niet erg duidelijk is geworden waarvan zijn cliënt nu precies wordt verdacht.

Tegenover de rechter verklaarde ‘Menkie’ dat hij zijn geld verdiende met zijn eigen evenementenbedrijf in Barcelona, M &D Events and Incentives. ‘Een no-nonsens bedrijf, wij doen waar wij goed in zijn ’, aldus de website. Menkie handelde in kaartjes voor FC Barcelona en organiseerde ‘onvergetelijke bedrijfsuitjes’ rondom het voetbal. Als zanger Justin Bieber de Barcelonaspelers wilde ontmoeten, regelde Menkie het. Dit werk leverde hem een maandinkomen van 5.500 euro netto op. ‘Geen reden om me te bezondigen aan drugshandel’, aldus de verdachte.

De politie stelde vast dat de verdachten de hele wereld over reisden. Van Rusland tot Cuba en van Japan (finale voor clubteams) tot Suriname. Ze bezochten ook de finalewedstrijd van het Nederlands elftal tegen Spanje van het WK-voetbal in 2010 in Zuid-Afrika.

Justitie verwachtte begin juli 2012 nog zeker een jaar nodig te hebben voordat de strafzaak inhoudelijk zou kunnen beginnen. Volgens het Openbaar Ministerie wordt er vooral in het buitenland nog onderzoek gedaan.

Toen de rechtbank aan Piet W. om commentaar vroeg, zei deze dat wanneer de ‘onderste steen boven is’ zijn onschuld wel zou blijken.

NOS gaat door.....

Amnestiewet wordt erbij gesleept met dank aan Van Maele en Evers
Het door de NOS op 16 september de wereld in gebrachte bericht over de nog steeds vermeende betrokkenheid van president Bouterse bij drugshandel, bleek nog niet voldoende munitie te zijn geweest. De omroep is vandaag verder gegaan, maar tapte nu uit een ander vaatje: het vaatje van de Belgische journalist Pieter Van Maele, die werkzaam is in Paramaribo, en zijn Nederlandse collega Ivo Evers (webredacteur bij het Nederlandse actualiteitenprogramma EenVandaag en oud-correspondent van Trouw in Suriname). Beide heren beweren namelijk in hun deze maand te verschijnen boek ‘Bouterse aan de macht’, dat de advocaat van Bouterse in het 8 decemberproces, Irwin Kanhai, de geestelijk vader zou zijn van de omstreden vernieuwde Amnestiewet.

Reden genoeg voor de NOS om ook hieraan uitgebreid aandacht te besteden en de beide schrijvers, ter promotie van hun boek en in hun streven om in samenspraak met de NOS de Surinaamse president nog ‘zwarter’ te maken voor de microfoon, een podium te bieden.

Van Maele en Evers doen in hun boek onder andere een poging om de totstandkoming van de omstreden Amnestiewet, die op 5 april dit jaar werd aangenomen door het Surinaamse parlement, te reconstrueren.

Advocaat Kanhai trok bij Bouterse aan de bel toen het ernaar uitzag dat die veroordeeld zou worden voor de Decembermoorden in 1982. ‘Indien u geen veroordeelde president wilt zijn, dan is nu het moment aangebroken om in actie te komen’, kreeg Bouterse, volgens Evers en Van Maele, te horen.

Kanhai vond dat het een politiek gemotiveerd strafproces was. Hij adviseerde zijn cliënt dan ook om er politieke maatregelen tegen te nemen, zo beweren beide schrijvers in hun boek. Een boek dat ongetwijfeld zal leiden tot veel kritiek vanuit allerlei Surinaamse kringen in Suriname en Nederland.

Door de nieuwe Amnestiewet gaan de verdachten, inclusief hoofdverdachte Bouterse, vrijuit als ze veroordeeld zouden worden voor de vijftien moorden die gepleegd werden op 8 december 1982 in Fort Zeelandia. Sinds de wet werd aangenomen, ligt het proces vrijwel helemaal stil in afwachting van de komst van een Constitutioneel Hof, dat de wet moet toetsen aan de grondwet. Dat hof moet nog worden opgericht.

Volgens Van Maele en Evers was de Amnestiewet al langer in voorbereiding, maar werd er haast achter gezet toen bleek dat medeverdachte Ruben Rozendaal alsnog een zeer belastende verklaring zou afleggen.

In mei 2010 had Rozendaal gezegd dat Bouterse niet in Fort Zeelandia was tijdens de moorden. Twee jaar later besloot hij het tegenovergestelde te verklaren. De Krijgsraad laste een extra zitting in om hem nog een keer onder ede te horen. Het kamp Bouterse zou daardoor, althans dat beweren de twee auteurs, in paniek zijn geraakt.

Van Maele en Evers volgden Bouterse in de berichtgeving tijdens de aanloop naar zijn verkiezing tot president in 2010 en de eerste jaren van zijn bewind. Ze beschrijven, aldus de NOS, gedetailleerd hoe Bouterse voortvarend te werk gaat nadat in zijn woorden de politiek onder oud-president Venetiaan ‘in slaap was gesukkeld’ en die ‘corruptie oogluikend had toegelaten om zijn regering niet te laten vallen’. 

Bouterse neemt volgens het duo broodnodige beslissingen, zoals het devalueren van de Surinaamse dollar, maar neemt ook een aantal dubieuze maatregelen en benoemt ambtenaren voor exorbitant hoge bedragen. Economisch gaat het Suriname relatief voor de wind en bovendien legt Bouterse veel contacten in de regio en ook met China en de Verenigde Staten. Alleen Nederland bevriest de betrekkingen.

In het boek wordt ook beschreven dat sommige Nederlandse diplomaten Bouterse aanvankelijk het voordeel van de twijfel gunnen en positief zijn over de ingeslagen weg.

Volgens Van Maele en Evers bereikt Bouterse door het invoeren van de Amnestiewet niet wat hij eigenlijk zo graag wil: president worden van alle Surinamers. Zijn verleden blijft hem achtervolgen. De polarisatie in het land bereikt een hoogtepunt. Bouterse trekt steeds meer macht naar zich toe en trekt zich weinig aan van het parlement, aldus de auteurs in gesprek met de NOS.

Weinig onthullend

De beweringen over advocaat Kanhai van Van Maele en Evers zijn feitelijk weinig onthullend. Iedereen met een dosis gezond verstand had tot dezelfde conclusie kunnen komen. Maar, de NOS weet het samen met de twee schrijvers als een soort ‘onthullend’ nieuws te brengen. Snel, snel, na de commotie die de omroep een dag eerder al had veroorzaakt met haar suggestieve berichtgeving. Het zou mij niets verbazen als de heren Van Maele en Evers zelf contact met de omroep hebben gezocht om nog wat olie op het 'Bouterse-vuurtje' te gooien in Suriname.

‘Bouta’ en Bouta.....en?

Gelukkig zijn ondertussen de Surinaamse autoriteiten gehard en weten zij zich te wapenen tegen het verderfelijke Nederlandse spervuur dat enkel en alleen tot doel heeft het zwartmaken van president Bouterse. De Nederlandse media bereiken echter het tegenovergestelde. Juist dergelijke berichtgeving maken de positie en de persoon Desi Bouterse juist sterker. Natuurlijk. Want, want moet je met alleen maar suggestieve en verdachtmakende berichten in de Nederlandse media die totaal niet gebaseerd zijn op bewezen feiten......

Dat zijn het: ongefundeerde verdachtmakingen, gebaseerd op het noemen, door de Surinaamse hoofdverdachte Piet Wortel in een grote drugszaak, in een door Justitie afgetapt telefoongesprek van slechts het woordje ‘Bouta’.........



Maar dat ene woordje ‘Bouta’ is voor het Nederlandse journaille voldoende munitie om te stellen dat de Surinaamse president, die in Suriname ook bekend staat onder zijn koosnaampje Bouta, betrokken zou zijn bij internationale drugshandel........ Overigens, en niet onbelangrijk, de naam Bouta iis n Nederland ook een gewone familienaam - met andere woorden, in Nederland wonen mensen die deze achternaam dragen.......

Illegale kleinschalige goudsector: pappen en nathouden

Zwalkende regering pakt milieuvernietigende porknokkers niet aan en gedoogt goudpontons

BEP-Assembleelid Asabina: ‘Jammer en triest om te zien hoe ons milieu wordt vernietigd

09-09-2012  COLUMN   Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Deze week liet de eind 2010 ingestelde presidentiële commissie Ordening Goudsector (COG) weer eens van zich horen. Maar niet in al te positieve zin. Ordening van de sector blijkt onvoldoende om de illegale milieuvernietigende activiteiten van porknokkers in het binnenland en op het stuwmeer en rivieren aan te pakken. Het ontbreekt de overheid aan daadkracht. Geen enkele illegale porknokker wordt beboet en goudpontons worden oogluikend toegestaan om hun milieuvernietigende werk op rivieren en het stuwmeer te kunnen verrichten.

Dompig, altijd een glimlach.....

Eindelijk: de mijnbouwpas

De voorzitter van het Managementteam van de COG, Gerold Dompig, vond het tijd om weer eens op een in zijn ogen positieve wijze de nieuwspagina’s te halen met zijn commissie. Zo overhandigde hij de eerste zogenoemde ‘mijnbouwpas’ met ingebouwde chip, waarin informatie over de goudzoeker en een vingerafdruk is verwerkt, aan een Braziliaanse goudzoeker. Feitelijk wordt hiermee de eerste stap gezet naar echte registratie van de duizenden goudzoekers in het land, die overigens met die pas ook direct gekoppeld zijn aan de Belastingdienst. Positief dus.

Maar, hier verlopen zaken zelden meteen vlekkeloos. Het verstrekken van de pas gaat niet soepel. De goudzoekers moeten 700 Surinaamse dollar neerleggen voor het pasje en niet iedere goudzoeker in het binnenland loopt met zoveel geld op zak rond. Het gaat dus ongetwijfeld zeer lang duren alvorens alle goudzoekers in het bezit zijn van de pas.

Goudpontons

Dompig liet verder weten dat de eigenaren van zestien grote goudpontons, ofwel scalians, onlangs belastingaanslagen van gemiddeld 5 miljoen Surinaamse dollar hebben ontvangen. De pontons opereren al jaren in diverse rivieren, maar de eigenaren hebben nooit eerder belastingaanslagen ontvangen.

Goudponton/scalian op Stuwmeer. Foto: Ronny Asabina

Dit is opmerkelijk nieuws, omdat het bloot legt hoe ‘serieus’ de Surinaamse overheid de bescherming van de biodiversiteit neemt en hoe de regering haar eigen wetten aan de kant zet. Met het innen van belastinggelden bij de eigenaren van de varende goudfabrieken lijkt de regering de aanwezigheid van goudpontons in de Surinaamse wateren te gedogen. Natuurlijk! Om via de Belastingdienst de staatskas te kunnen spekken. Maar, volgens de wet is het verboden om in wateren naar goud te zoeken. Door de pontons en dus het zoeken naar goud in wateren te gedogen om de staatskas aan te kunnen vullen, gaat de overheid voorbij aan door haarzelf goedgekeurde wetgeving en zet zij zichzelf in het hemd.

Sinds de installatie van de COG heeft zij nooit echt opgetreden tegen de goudpontons in het land. Nu en dan haalde eentje – op het stuwmeer - het nieuws, omdat er geruchten de ronde gingen over de mogelijke identitei van de onbekende eigenaar ervan. Naar mijn weten is er nooit een ponton in beslag genomen of is een eigenaar beboet, laat staan voor de rechter gesleept. Natuurlijk niet, de pontons blijken nu een in andere zin een goudmijn te zijn voor de regering. En weer blijkt de unieke biodiversiteit en de flora en fauna op, in en rond rivieren en het stuwmeer voor de overheid ondergeschikt te zijn aan economische belangen.

Wie overigens actuele informatie van de commissie hoopt te vinden op de website van de commissie komt bedrogen uit: de website bevat totaal geen nieuwsoverzicht, laat staan actuele informatie. De COG heeft kennelijk geen behoefte om de Surinaamse bevolking adequaat te informeren over haar werkzaamheden. Alleen Gerold Dompig trekt nu en dan zijn mond open tijdens persconferenties of als gast van een actualiteitenprogramma op televisie. En Dompig heeft altijd 'goed' nieuws.......

Dompig beloont illegale goudzoekers Brownsberg Natuurpark

Maar, de commissie Ordening goudsector bleek deze week nog meer nieuws in petto te hebben. Dompig maakte namelijk ook bekend dat zijn commissie en de Geologische Mijnbouwkundige Dienst (GMD) een ‘belonings’ plan hebben bedacht om 12.000 hectare grond in de omgeving van Brownsweg ter beschikking te willen stellen aan de illegale goudzoekers in het Brownsberg Natuurpark. ‘Maar daar zijn natuurlijk voorwaarden aan verbonden’, aldus Dompig zogenaamd geruststellend.

Volgens hem is het nimmer de bedoeling van de COG geweest om goudzoekers die productief bezig zijn uit hun werkgebied te verwijderen. ‘Ons streven is om ze te brengen van illegaal naar legaal, want dan heeft de Staat ook inkomsten uit deze sector.’

Tja, mooie woorden, maar feitelijk is het plan te zot voor woorden. Want, wat nu gaat gebeuren lijkt op het belonen van illegale porknokkers. Geen ‘gewone’ illegale goudzoekers, maar porknokkers die gedurende jaren onder toeziend oog van de overheid en milieuorganisaties een beschermd natuurgebied hebben vernietigd en nu daarvoor beloond dreigen te worden met een stuk grond van 12.000 hectare, in plaats van dat zij beboet of voor een rechter gesleept worden voor hun vernietigende activiteiten in het Brownsberg Natuurpark.

Krijg ik een nieuwe auto van de regering, als mijn auto in de prak is gereden door een wagen met een blauw kenteken? Krijgt een opgepakte inbreker c.q. dief van een winkeleigenaar een nieuwe lcd-tv na een mislukte inbraak waarbij schade is aangericht in de winkel en wat goederen zijn buitgemaakt?

Asabina: ‘Suriname, waarheen...?’

Het Assembleelid Ronny Asabina van de Broederschap en Eenheid in de Politiek, BEP, is een van de weinige politici in Suriname die zich zorgen maakt over de ontwikkelingen in de goudsector in het binnenland.

Naar aanleiding van de recente ‘ontwikkelingen’ zegt hij in een reactie het ‘jammer en triest’ te vinden om ‘te zien hoe ons milieu wordt vernietigd’. Asabina: ‘Erger nog, een handeling en ontwikkeling die door de Staat wordt gevoed en in bepaalde gevallen ook geinitieeerd. Ik blijf erbij dat de ordening totaal onduidelijk, inconsistent en niet voorspelbaar is. Je kan geen touw eraan vastbinden. Volgens de Mijnbouwwet mogen mijnbouwrechten niet worden verhuurd. Maar, wij zien dat een grote meerderheid van de exploitanten werkt op concessies van derden.’

Over de nog steeds aanwezigheid van goudpontons op Surinaamse wateren en op het stuwmeer reageert Asabina alsvolgt: ‘De Mijnbouwwet voorziet niet in het winnen van goud op de bodem van rivieren, maar we maken mee dat het wordt gepropageerd. Tja..Suriname waarheen...?’