maandag 10 juni 2013

Herdenking 25 jaar SLM-vliegramp in 2014 leidt nu al tot aangestuurd conflict

Spaans Surinaamse notoire onruststoker denkt alleenrecht te hebben over herdenking

De arrogantie van voorzitter st. Mondiaal Kleurrijk Voetbal is stuitend

‘Depothouder’ ‘de Gek van Ceuta’ lijkt meer op een ‘wc-rolhouder’

10-06-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal is tegen het voornemen van het Comité 7 juni om in 2014 een grootse herdenking te organiseren in de Amsterdamse voetbaltempel Arena in verband met 25 jaar SLM-vliegramp. Dat heeft de stichting zaterdag 8 juni in een persbericht wereldkundig gemaakt. Het is niet de eerste keer dat deze stichting en haar voorzitter willens en wetens voor onrust zorgen en de herdenking van de ramp claimen op een verderfelijke wijze.

Bij de ramp met de Douglas DC8 Super 62 van de SLM op 7 juni 1989, kwamen 176 mensen om het leven, waaronder de voltallige bemanning van 9 personen en 167 passagiers. Er waren 11 overlevenden. Onder de slachtoffers bevonden zich voetballers van het ‘Kleurrijk Elftal’.

Liesdek bij monument. (Foto: R. Hoost)
Plan voor grootse herdenking in 2014 
In Nederland werden vrijdag 7 juni 2013 bij het monument voor de slachtoffers van de vliegramp in Amsterdam bloemen gelegd door nabestaanden.Ruim 300 personen woonden de herdenking op het ‘s Gravensandeplein in Amsterdam-Oost tegenover het Oosterpark bij. De Staat Suriname liet echter op schandelijke wijze verstek gedaan bij de herdenking.
Marcel Liesdek van het Comité 7 juni en oud-aanvoerder van het kleurrijk voetbalelftal zei bij de herdenking, dat er plannen zijn om volgend jaar een grootse herdenking te organiseren in de Amsterdamse voetbaltempel Arena. Hij vertrok in juni 1989 een dag later dan de rampvlucht, via de Verenigde Staten van Amerika, naar Suriname. Liesdek riep oud-collega’s op om in 2014 bij de herdenking van 25 jaar vliegramp Zanderij, in de Arena mee te doen aan een voetbalwedstrijd in een te vormen wereldelftal ter herdenking van de bij de ramp omgekomen voetballers. Een mooi initiatief dat zeker steun verdient en dat geen behandeling verdient zoals nu het geval is door de zogenoemde Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal.

Nabestaanden, vrienden en kennissen en bestuurders van de Amsterdamse stadsdelen Oost en Zuidoost herdachten de slachtoffers die 24 jaar geleden vielen, met zang, toespraken en het leggen van kransen bij het monument ter herinnering aan de slachtoffers op het plein. De Draver Boys zorgden voor de muzikale omlijsting. Veel leden van deze muziekformatie kwamen om bij de vliegramp te Zanderij.

Mondiaal Kleurrijk Voetbal vindt dat het rouwen afgelopen moet zijn.....
De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal meldt in haar persbericht, dat in 2009, bij 20 jaar SLM-vliegramp, bewust besloten is de rouwperiode af te sluiten. ‘Deze stichting besloot na ampel beraad en bewust, om in 2009 de jaarlijkse herdenkingen te beëindigen. Wij bevonden dat ieder jaar opnieuw de langzaam helende zielenwonden van de nabestaanden openhalen, een kwelling was geworden. Daarom sloot zij de rouwperiode na 20 jaar, door middel van een culturele ‘Puru Blakka’ op 7 juni 2009 bij het Vliegramp Monument in Suriname, succesvol af.’

In het persbericht dreigt de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal met een rechtszaak als Liesdek doorgaat met zijn plannen, omdat de rouw vier jaar geleden al is beëindigd. ‘Iedere poging om die afsluiting middels nieuwe activiteiten te doorkruisen, is te vergelijken met cultuur barbarisme en zal ongetwijfeld juridische consequenties hebben.’

Liesdek neemt stichting en dreiging rechtszaak niet serieus
De autoritaire trekjes van de stichting maken gelukkig echter geen indruk op Liesdek. Hij liet zondagavond 9 juni weten, in een interview bij het Amsterdamse Radio Tamara in het programma ‘Welgeinformeerd’, een eventuele rechtszaak met vertrouwen tegemoet te zien. Hij vraagt zich af wie hem kan verbieden om te herdenken. Hij zegt dat de vliegramp Zanderij een van de grootste rampen is uit de Surinaamse geschiedenis en dat niemand het recht heeft een ander te verbieden de slachtoffers te herdenken.

Veel belangstelling bij herdenking SLM-ramp 7 juni 1989 in Amsterdam. (Foto: R. Hoost)

De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal haalt in haar persbericht uit naar Liesdek, die volgens haar in een artikel in de Ware Tijd ‘twee storende uitspraken’ zou hebben gedaan.
Volgens de stichting is Liesdek ‘nooit en te nimmer betrokken geweest bij het Kleurrijk Voetbal’, maar beweert dat ‘op 7 juni jongstleden de voetballers van Suriprofs werden herdacht’. ‘Dit is bezijden de waarheid en bovendien geschiedvervalsing. Immers, de Suriprofs zag door toedoen van de oprichter van het Kleurrijk Voetbal in Nederland, de heer Sonny Hasnoe, pas in 1996 het levenslicht. De vliegramp dateert zoals een ieder wel weet van het jaar 1989’, aldus de stichting. De Miranda vergeet te vermelden dat Liesdek niet door journalist Eric Mahabier is geciteerd..... Het kan dus een verschrijving ofwel een fout zijn van de correspondent van de krant in Nederland, Mahabier.

De stichting draaft in haar bericht verder door: ‘Marcel Liesdek verhaalt voorts over plannen om bij de 25ste herdenking van de Vliegramp een voetbaltreffen in de Amsterdamse Arena te zullen organiseren. Het kan niet anders, of in die voetbaltempel, zou men willen pogen het Kleurrijk Elftal te herdenken. Als depothouder van het Merk Kleurrijk in relatie tot voetbal, herinnert de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal de heer Marcel Liesdek aan de onverkwikkelijke taferelen rond de herdenking van het tienjarige bestaan van de SLM Vliegramp. Deze verwijzing betreft de publiekelijk uitgevochten rel tussen andere organisaties en de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal en waarbij in het geding was, het onrechtmatig gebruiken van de het Voetbalmerk Kleurrijk Elftal. Een voetbalformatie die niets van doen heeft gehad en nu nog heeft met het Kleurrijk Elftal, wenste in Rotterdam tegen de FC Feyenoord uit te komen. Ternauwernood werd een door onze stichting voorbereid Kort Geding tegen de plegers van die onrechtmatige daad, door tussenkomst van de toenmalige Ambassadeur van de Republiek Suriname in den Haag en wijlen ds. Rudy Polanen die een akkoord tussen de strijdende partijen wisten te bereiken, afgeblazen.’

‘De Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal eist niet alleen, maar sommeert zo nodig de heer Marcel Liesdek en zijn 7 juni Comité, het niet opnieuw zover te willen laten komen dat er een groot schandaal ontstaat en waarbij het belang van niemand is gediend. Zeker niet en op de laatste plaats, de zielenrust van de omgekomen Kleurrijkvoetballers met hun Staf, die ernstig zal worden verstoord.

De depothouder in deze, de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal heeft, het zij herhaald, doelbewust de rouwperiode rond het tragisch verscheiden van haar Elftal en technische staf op 7 juni 2009 in het land waar het Vliegdrama plaatsvond, cultureel zowel moreel afgesloten. Iedere poging om die afsluiting middels nieuwe activiteiten te doorkruisen, is te vergelijken met cultuur barbarisme en zal ongetwijfeld juridische consequenties hebben.’

Spaans Surinaamse onruststoker/intrigant Roy Raymond de Miranda
Herdenken SLM-vliegramp is 'cultuur barbarisme'.......
Het persbericht van de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal is ondertekend door ‘R.R. de Miranda/Voorzitter’ ofwel de Spaanse Surinamer Roy Raymond de Miranda.

Een man die niet nadenkt bij wat hij schrijft: hoe kun je in vredesnaam het willen herdenken van 176 passagiers van de SLM-rampvlucht van 7 juni 1989 omschrijven als 'cultuur barbarisme'? Als je het onfatsoen en gebrek aan respect hebt om dat te doen, dan ben jezelf geen respect, op geen enkele manier, waard.

Een man die er niet voor terugdeinst om conflicten uit te lokken en om personen persoonlijk aan te vallen en te beledigen.

Een man die woonachtig is in het veilig en ver weg geleden Spaanse Ciudad De Ceuta, Andalucia, aan de noordkust van Afrika, in het westen grenzend aan Marokko en aan de overzijde van de Middellandse Zee Gibraltar.
Een man die een hoge dunkt van zichzelf heeft en graag laat zien dat hij op de foto staat met de ‘president van de FC Barcelona, Sandro Rosell’.....maar, of je daar nu mee te koop moet lopen. Veel duistere types laten zich immers, maar wat graag op de gevoelige plaat vastleggen met een bestuurder van ‘Barca’ (ik denk onder andere aan de Surinaamse crimineel Piet W. en kornuiten).

De Miranda en de 'president' van FC Barcelona... (Foto: R.R. de Miranda, Facebook)

Een man die zich neerzet als ‘depothouder’ van de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal, alsof hij een soort octrooi/patent heeft op het woord ‘kleurrijk’.
Een man met een spoor van ruzies en conflicten in zijn kielzog. Niet alleen als het gaat om ‘Kleurrijk Voetbal’, maar ook als het gaat om personen, zoals de in Nederland woonachtige Surinamer Romeo Hoost 
(voorzitter van het Comité Herdenking Slachtoffers Suriname en drijvende kracht achter de vervolging van Bouterse in Nederland), die zich in bijvoorbeeld zogenaamde ‘groepen’ op de social media website Facebook en elders negatief uitlaten over de Surinaamse president Desi Bouterse en of over zijn partij, de NDP (Nationaal Democratische Partij). Dat werkt als een rode lap op een paarse Spaanse NDP-stier en die stier, Roy Raymond de Miranda, kan zeer goed briesen....
Een man die vermoedelijk op allerlei social media websites berichten plaats onder diverse ‘aliassen’ en anoniem tekeer gaat tegen andersdenkenden.
De man achter de in 1997 opgerichte vermeende ‘organisatie’ die zich Clean Files Tribunal (Schone Dossiers Tribunaal) noemde. Deze ‘organisatie’ wilde onder meer dat Nederland het internationale opsporingsbevel tegen Bouterse wegens drugshandel en het witwassen van zwart geld zou intrekken. Clean Files Tribunal kreeg ruimte op de officiële website van de NDP tot eind april 2010, toen Clean Files Tribinal na weer eens conflict, door de NDP van de website werd gehaald.
Alle teksten van Roy Raymond de Miranda werden verwijderd.

 

Clean Files Tribunal was niets meer en niets minder dan slechts de persoon De Miranda. Van een organisatie was en is geen sprake.

‘Kleurrijke’ door De Miranda ontsponnen conflicten
Maar, terug naar De Miranda en zijn ‘Kleurrijk Elftal’ initiatieven die vaak leidden tot conflicten. Zo was er een conflict in april 1998.

Het NRC schreef op 25 april dat jaar: ‘Een politiek getint conflict verdeelt de Surinaamse voetbalgemeenschap in Nederland. De Suriprofs, het team van Nederlands-Surinaamse profvoetballers, distantieert zich openlijk van het Kleurrijk Elftal, een initiatief van de Stichting Platform Mondiaal Kleurrijk Voetbal 2000.’

Met de Surinaamse Voetbalbond presenteerde dit platform in het Utrechtse Breukelen een plan om met ‘uitwisselingsprojecten, financiële en materiële ondersteuning' het noodlijdende voetbal in Suriname op een hoger niveau te brengen. De belangrijkste doelstelling van de stichting was deelname van het Surinaamse voetbalelftal aan de Olympische Spelen in Sydney 2000. De plannen werden bekendgemaakt door mr. R. de Freitas, vicevoorzitter van de Surinaamse Voetbalbond, en voorzitter Roy Raymond de Miranda van het platform.

Uit een vertrouwelijke brief van De Miranda aan De Freitas, gedateerd 2 februari 1998, werd onomwonden duidelijk, dat politieke motieven ten grondslag lagen aan het samenwerkingsverband, aldus het NRC. Het ging De Miranda vooral om ondersteuning van de regering in Suriname en de regerende Nationaal Democratische Partij (NDP) van partijvoorzitter en regeringsadviseur Desi Bouterse. ‘Ik denk dat bij realisatie (...) de Regering en de Partij er publicitair en propagandistisch wel bij zullen varen’, aldus De Miranda in zijn brief over de plannen. De Miranda ontkende natuurlijk, zoals hij altijd ontkend, dat hij deze brief geschreven had en sprak van ‘intriges’ en een ‘pure falsificatie’.

Enkele weken voordat het plan van De Miranda bekend werd gemaakt, had de Stichting Suriprofs de clubs in het Nederlandse betaalde voetbal al per brief er nadrukkelijk op gewezen dat het Kleurrijk Elftal geen enkele relatie had en heeft met de Suriprofs. Het NRC benadrukte in haar artikel dat ook blanke spelers deel uitmaakten van het ‘Kleurrijk Elftal’.

Toenmalig trainer van de Suriprofs, Henk ten Cate, kon niet begrijpen waarom de Surinaamse Voetbalbond samenwerkte met het platform van De Miranda.

Dat De Miranda nu en dan last blijkt te hebben van ‘tropenkolder’ bleek onder andere in augustus 1999 toen hij namens de Stichting Mondiaal Kleurrijk Voetbal 2000 (zijn stichting lijken constant van naam te veranderen....) aankondigde verregaande plannen te hebben om in Amsterdam, naast Ajax, nog een professionele voetbalclub te willen oprichten.In alle geledingen moesten voormalige Surinaamse profs, die op internationaal niveau hebben gespeeld, de leiding hebben. Roy de Miranda, voorzitter van de stichting dacht, dat het Nederlandse voetbal en de stad Amsterdam daarmee 'een geweldige impuls' zouden krijgen. ‘Amsterdam is in Nederland het mekka van technisch en creatief voetbal. In de top van het amateurvoetbal constateren we elk seizoen opnieuw dat kleurrijk spelende teams het beste en meest aantrekkelijke voetbal brengen’, zo beweerde De Miranda.
Tegenover de krant AD zei hij: ‘In de kluis bij de KNVB liggen nog altijd de licentie van FC Amsterdam en FC Wageningen. Als wij een goed businessplan kunnen overleggen en voldoende financiële steun hebben, moet het vreemd lopen willen we geen groen licht voor een nieuwe BVO (betaald voetbal organisatie) krijgen. Op dit moment worden er door ons marktonderzoeken gedaan voor sponsoring en een levensvatbare exploitatie. We willen dat de liquiditeit voor lange tijd is gewaarborgd.’

Het AD schreef echter ook, dat de stichting van De Miranda in de zomer van dat jaar negatief in het nieuws was gekomen, door een aanvaring met de organisatie achter de Suriprofs, die in de Rotterdamse Kuip een herdenkingswedstrijd wilden spelen tegen Feyenoord ter nagedachtenis aan de 176 slachtoffers van de vliegramp in Paramaribo in 1989. Als depothouder van de naam 'Kleurrijk' (in de relatie tot voetbal) tekende de Stichting bezwaar aan tegen het in Rotterdam expliciet herdenken van het kleurrijk elftal dat onder haar auspiciën de fatale vlucht naar Suriname maakte. Kleurrijk Mondiaal Voetbal 2000 zou het nagenoeg geheel omgekomen kleurrijk elftal zelf herdenken tijdens een toernooi in Den Bosch (met o.a. Ajax, FC Den Bosch en de kleurrijke profs).

Ook toen bleek De Miranda een soort alleenheerschappij naar zich toe te hebben getrokken over wie wel wanneer en hoe de SLM-vliegramp mag herdenken. Deze man lijkt echter te vergeten dat op de fatale vlucht niet alleen voetballers als passagiers zaten.....

Wat lucht dat op: fulimeren tegen andersdenkenden.....
Naast zijn arrogante houding als het gaat om herdenkingen van de SLM-vliegramp, maakt De Miranda er ook een sport van om via ingezonden stukken, die vooral en welhaast alleen gepubliceerd mogen worden op de vermeende Surinaamse nieuwswebsite GFC Nieuws, welke website De Miranda ongegeneerd een platform biedt, om andersdenkenden uit te schelden en te beledigen.

In een van zijn meest recente ingezonden stukken, 3 juni 2013, geeft Roy Raymond de Miranda er blijk van niet zo blij te zijn met bepaalde ‘groepen’ op Facebook, vooral niet met groepen waarin mensen vrijelijk kritisch kunnen zijn over de Surinaamse president, en hoofdverdachte in het 8 decemberstrafproces, en zijn partij de NDP. Zo schrijft De Miranda onder andere: ‘(...) Er bestaan uitgesproken anti en pro Suriname groepen waaronder die, expliciet anti de Regering Bouterse zijn, dan wel expliciet pro Regering Bouterse. (...) Binnen deze groepen hebben zich o.a. actievoerders (...) genesteld. Zij vormen een harde kern van debaters binnen de FB Discussiegroepen van politieke aard. Dat de discussies in die samenhang door een gebrek aan beschaving bij sommige debaters uitmonden in persoonlijke aanvallen waarbij smaad en laster niet ontbreken, is niet onbekend. Het regent derhalve tegen deze uitwassen, klachten bij Facebook maar inmiddels ook bij het Openbaar Ministerie van o.a. Nederland. (...)’, aldus de grootste onbeschaafde persoon.

In het ingezonden stuk op GFC Nieuws op 3 juni 2013, richt hij zijn gifpijlen vooral en met name op Romeo Hoost, volgens hem een Antilliaan en geen Surinamer – waaruit blijkt hoe slecht de in het Spaanse Ceuta wonende Surinamer is geïnformeerd.

Romeo Hoost
De Miranda: ‘Hoost wordt op Facebook beschermd door hogere machten in Nederland’
De Miranda: ‘(...) Het is reeds jaren bekend dat de in Nederland wonende zogenaamde mensenrechtenverdediger, de Antilliaan Romeo Hoost, een ieder waarvan hij denkt dat die aan de NDP c.q. de huidige president van de Republiek Suriname is gelieerd abject op de korrel neemt. Daarbij wordt er niet geschuwd leugens, smaad, laster, belaging, het schenden van portretrecht en intellectuele eigendommen te hanteren. (...)’
Volgens de Spaanse Surinamer wordt Hoost zelfs door Facebook beschermd ‘en dat in opdracht van hogere machten in Nederland. Deze machten die het tot een kerntaak hebben gemaakt, de huidige president van de Republiek Suriname te demoniseren, criminaliseren en internationaal niet aflatend te beschadigen. En dit lot treft ongetwijfeld ook de aanhangers van voornoemde autoriteit. Persoonlijk zelf slachtoffer van de handelingen zoals hierboven omschreven, deponeerde o.a. mijn persoon een strafklacht in bij het Amsterdamse Openbaar Ministerie tegen Romeo Hoost en zijn metgezel Esha Tewarie die zich net als haar partner in dezelfde zin niet onbetuigd laat. En aangezien de Facebook organisatie weigert in deze adequate en sanctionele maatregelen te treffen waar die feitelijk thuishoren, zie ook ik mij genoodzaakt wegens medeplichtigheid aan strafbare feiten, aanvullend, een klacht tegen Facebook in te dienen. In deze gaat het om een strijd die te vergelijken is met die van David tegen Goliath, maar ook in deze jungle zal er ordening dienen plaats te vinden. (...)’

Bij het lezen van deze absurde teksten zal iedereen met een dosis gezond verstand in de veronderstelling zijn, dat die teksten zijn geschreven door iemand vol haat en frustratie en door iemand die heilig gelooft in de meest absurde complottheorietjes. Deze man en zijn teksten kunnen niet serieus genomen worden, zoals ook blijkt uit teksten in een eerder door hem op GFC nieuws geplaatst ingezonden stuk waarin hij zich ook weer richt op de Surinamer Romeo Hoost. (De Miranda heeft overigens meerdere stukken gepubliceerd, maar ik beperk mij hier slechts tot stukken die op Hoost betrekking hebben, omdat die op een bedenkelijke en welhaast strafbare wijze op de persoon zijn gericht en niet op de inhoud.)

Onder de kop ‘De Dorpsgek’ begint De Miranda weer te fulimeren tegen Hoost. Enkel en alleen om te tonen hoe verwrongen De Miranda denkt en hoeveel frustratie er schuil gaat in zijn teksten, plaats ik hieronder grote delen uit zijn stuk ‘De Dorpsgek’:
‘Ware het niet dat de dorpsgek Romeo Hoost met zijn persoonlijke vendetta jegens de huidige president van de Republiek Suriname wereldwijd instanties en instituties alsook gezaghebbenden met smaadschriften bestokend de Surinaamse entiteit als geheel schade berokkent, dan zouden weldenkende mensen schouderophalend aan hem voorbij gaan. De niets betekenende Antilliaan Romeo Hoost die zicht- en merkbaar psychische stoornissen vertoont, wordt geprogrammeerd en in stand gehouden door mensen die meer verstand van zaken hebben en om verschillende redenen appeltjes hebben te schillen met het hoogste gezag van de Republiek Suriname. Zelfs pers- en media-instituten bombarderen de niet-journalist tot radioman, die in de uitoefening van dat werk schromelijk faalt. De dorpsgek zijn sterke kanten komen namelijk het beste tot hun recht in dansende karavanen zoals bijvoorbeeld carnavalstoeten en die van de Gayparade. (...)
Want als de dorpsgek werkelijk gezond verstand in de kop had, dan had die moeten weten dat alle regeringen en landen en/of instituties die hij aanschrijft hem ronduit als een nar wegzetten. En ook daarvan is er bewijs voorhanden!
Het kwalijke in dit verband echter is, dat de Surinaamse entiteit als geheel onterecht erdoor geblammeerd wordt. Het is te zot voor woorden dat een Antilliaanse charlatan zich op dergelijke wijze ongehinderd onder het mom van vrijheid van meningsuiting kan blijven vergrijpen aan de Staat Suriname. Romeo Hoost is paranoïde en schuwt de leugen om zijn krankzinnige doelen te bereiken in het geheel niet. (...)’

‘(...) In juli 2010 heeft de dorpsgek Hoost via de Wereld Omroep verhaald over een fysieke dreiging die hem rond die tijd bij een locale omroep in Amsterdam ten deel viel.’ (Klik hier voor dat artikel.)
De Miranda eindigt zijn stukje proza met de woorden:
‘Het Orakel van Amsterdam zal nog enige tijd fulmineren, maar door de tijd en de Wet van de Metafysica komt ook dat geblableer eens tot een einde en is Suriname verlost van een hinderlijke kuparie.’

De Gek van Ceuta bestrijden met zijn eigen gif
Roy Raymond de Miranda, ‘de Gek van Ceuta’, blijkt echter totaal voorbij te gaan aan zijn eigen wijze van fulimeren en beledigen. Zijn teksten zijn doorspekt van haat en frustratie. De man krijgt er een kick van om via allerlei krankzinnige ingezonden stukken, die gelukkig slechts hun weg vinden naar een of twee Surinaamse websites, zijn frustraties te richten op een Surinamer in Nederland die via democratische kanalen, in soms scherpe bewoordingen - maar dat mag -, zijn kritiek uit op de president van Suriname en zijn partij.
De heer Hoost blijft binnen de grenzen van de toepasbare wetten, maar de Spaanse Surinamer De Miranda heeft kennelijk lak aan die wetten en wordt verblind door de scherpe teksten van Hoost.
Als het om De Miranda gaat zouden die teksten van Hoost nog wel iets scherper mogen: je moet immers iemand bestrijden met zijn eigen gif.

Noot:
Lees ook dit ingezonden stuk in de Ware Tijd van vrijdag 6 juni 2014 van de hand van Henk Pinas in Amsterdam, een nabestaande......

6 oktober 2014: De Miranda te gast bij EenVandaag over de start van de rechtszaak tegen Dino Bouterse in Manhattan, New York:

Vandaag begint in de VS de rechtszaak tegen Dino Bouterse. Hoe wordt er in Suriname gedacht over het proces tegen zoon van de president? Het dagelijkse Nederlandse actualiteitenprogramma EenVandaag besteedt hier vandaag, maandag 6 oktober 2014, aandacht aan.

Dino Bouterse werd eind augustus 2013 opgepakt in Panama en uitgeleverd aan de VS. Hij wordt daar verdacht van drugs- en wapenhandel en van contacten met de Libanese terreurorganisatie Hezbollah. Hij zou een pakket van 10 kilo cocaïne naar de VS hebben laten sturen en in het bezit zijn geweest van wapens. Ook zou de zoon van president Bouterse betrokken zijn geweest bij plannen van Hezbollah om een trainingskamp op te zetten in Suriname.

Bouterse werd in de val gelokt: hij was in de veronderstelling zaken te doen met Mexicaanse drugsdealers en strijders van Hezbollah, maar in werkelijkheid waren het Amerikaanse agenten. Dino Bouterse kan in de VS 30 jaar cel krijgen. Inmiddels heeft hij in ruil voor strafvermindering een gedeeltelijke bekentenis afgelegd.

De rechtszaak kan, aldus EenVandaag, grote gevolgen hebben in Suriname. Volgend jaar mei zijn er verkiezingen en vader Desi Bouterse gaat voor een tweede termijn.

In EenVandaag een gesprek met journalist/columnist Iwan Brave, die werkt bij de Surinaamse krant De Ware Tijd. Ook een gesprek met Roy Raymond de Miranda, die door EenVandaag wordt omschreven als 'adviseur van president Bouterse', maar een man met een discutabele reputatie (het is dan ook onbegrijpelijk waarom EenVandaag ook gemeend heeft te moeten spreken met deze man die een complottheorie verzint waar je bij staat - de man verschijnt zelden tot nooit in het openbaar met commentaren en dergelijke, maar vooral actief is op het internet hetzij onder zijn eigen naam hetzij onder pseudoniemen), en met Chandrikapersad Santokhi, oud-minister van Justitie en oud-politiecommissaris en huidig voorzitter en parlementslid van de Verenigde Hervormings Partij, VHP.

sitestat

Overigens berichtte de zogenoemde nieuwswebsite GFC Nieuws, die werkelijk alle achterklap/roddels, geruchten en onzin die in de email in-box belanden publiceert, op 8 juni van dit jaar nog het volgende over die heer De Miranda:

'De bekende politicus Roy Raymond de Miranda wordt al sinds een week bedreigd. Een hooggeplaatste regeringsfunctionaris laat zondag aan GFC Nieuws weten dat om die reden de beveiliging van de Miranda is opgevoerd.

Ook via een ingezonden stuk dat vannacht naar GFC werd gemaild bevestigt de geplaagde politicus dat hij slachtoffer is van dreigtelefoontjes en verscheidene vormen van stalking. De Miranda heeft het vermoeden dat er door zowel de oppositie in Suriname als ook in Nederland een grootscheepse campagne tegen zijn persoon is opgezet.

“Tot slot moet ik op grond van al hetgeen ik de afgelopen week heb ervaren, anonieme dreigtelefoontjes, voor mijn woning stoppende motorvoertuigen die de verlichting in mijn tuin richten om vervolgens met gierende banden weg te rijden, smaad- en lastergeschriften in verschillende kranten en via de virtuele snelweg, dit alles duidt ontegenzeggelijk op paniek die er binnen de kring van de Surinaamse en Nederlandse oppositie is losgebroken."
“Het moet tot slot ook duidelijk zijn dat er inmiddels over mijn veiligheid wordt gewaakt en daarnaast angst noch vrees in mijn leven bestaat’, aldus de Miranda.'
 
Maar, De Miranda zou moeten weten, juist hij, dat wie de bal kaatst hem terug kan verwachten. Overigens is volstrekt onduidelijk waarom hij zou worden bedreigd, omdat de man zelden tot nooit in het openbaar commentaren en dergelijke levert. Slechts een paar zichzelf 'media' noemde nieuwswebsites, zoals GFC Nieuws en Suriname Herald plaatsen ingezonden stukken van De Miranda.
Maar, zodra hijzelf,iemand die zelf nooit een blad voor de mond neemt, wordt 'bedreigd' begint hij te jammeren.

UPDATE, woensdag 8 oktober 2014

8 oktober 2014
Roy Raymond de Miranda beschuldigt EenVandaag van manipulatie
Roy de Miranda, één van de adviseurs van president Desi Bouterse, vindt dat een groot deel van de Nederlandse media doet aan journalistieke manipulatie. EenVandaag heeft deze week een interview uitgezonden met De Miranda, Chandrikapersad Santokhi en de journalist Iwan Brave naar aanleiding van de aanhouding en voorgeleiding van Dino Bouterse.

De Miranda kan echter, hoe opmerkelijk, zich niet vinden in de productie, zo is woensdag 8 oktober, te lezen op die zogenoemde nieuwswebsite GFC Nieuws. 'Want hoewel ruim een half uur interview dat van mij werd afgenomen, uiteraard niet totaal kan worden meegenomen in een actualiteitenrubriek, is het wel wrang dat de meest essentiële uitspraken die Chan Santokhi zijn betoog volledig onderuit zouden halen, uit de uitzending zijn weggelaten', merkt de Miranda op.

Hij vindt Santokhi hypocriet, omdat die geheel ten onrechte suggereert dat president Bouterse moet aftreden. Roept hij ook om het aftreden van zijn collega Hesdy Pigot wiens zoon in de Verenigde Staten van Amerika met justitie en politie in aanraking is gekomen? Roept hij ook op om een vooraanstaande rechter zijn aftreden omdat diens zoon als politieman in aanraking is gekomen met justitie en politie? Heeft hij ook opgeroepen om het aftreden van vicepresident Ram Sardjoe wiens zoon ook als pistolen Paultje in aanraking kwam met justitie?

'Hebben dit soort hypocrieten ooit geroepen om het aftreden van Koningin Juliana wiens echtgenoot Prins Bernhard in de Lockheed-affaire wegens het aannemen van steekpenningen werd veroordeeld?'

De Miranda vindt dat er in de uitzending grof wordt gelogen. Dino Bouterse was volgens hem nooit hoofd van CTU en was ten tijde van zijn aanhouding in Panama, allang niet meer in die dienst. Het is voorts een grove leugen dat Dino met 10 kg cocaïne in zijn bezit werd gearresteerd. Ook zou Dino met een raketwerper zijn gearresteerd. Eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat De Miranda wat deze punten betreft wel gelijk heeft. Maar, vervolgens blijkt uit het bericht op GFC Nieuws dat de man het toch weer niet kan laten om met een uit de duim gezogen complottheorie te komen:

'Spoedig nadat het onlogische van dit verhaal bleek, werd de aanklacht gewijzigd in: het in het bezit hebben van een vuistvuurwapen, dus een pistool. In het interview heb ik haarfijn uit de doeken gedaan hoe de VS als land van de meest geavanceerde filmtechnieken, zaken fabriceert die in feite niet bestaan, maar na de montages zo echt lijken dat een ieder geloofd in de waarheid en authenticiteit daarvan. Dit zijn vitale onderdelen die in het interview ontbreken.'

De Miranda hekelt het dat de overige geïnterviewden ruimschoots aan het woord zijn gekomen. 'Wij zijn in ieder geval weer een ervaring rijker en noopt in voorkomende gevallen tot dieper nadenken aleer medewerking te verlenen aan dit soort Nederlandse producties.'

* De jammerkont De Miranda heeft zijn ware aard weer laten zien. Hij is ergens niet over tevreden en uit dat meteen in een ingezonden stuk, zodat hij zijn hart weer even heeft kunnen luchten. Maar, oh, hoe kleinzielig kan deze man zijn......

UPDATE: woensdag 15 oktober 2014: