vrijdag 25 december 2015

Den Blauwvinger: Regering laat slecht functionerende districtscommissaris te Brokopondo in haar zetel zitten

COLUMN: Ongeschikte districtscommissaris toont arrogant gedrag en loopt achter feiten aan – Dood door schuld?

Laatste incident is aanvaring met de bewindsvrouwe van Justitie en Politie

25-12-2015 Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het district Brokopondo zit sinds 9 december 2012 opgescheept met de eigengereide districtscommissaris Ivonne Pinas. Een vrouw die, zo blijkt in de praktijk, voor haar functie niet echt geschikt is. Van huis uit leerkracht, maar verruilde het onderwijs voor de politiek. Van 1996 tot 2000 was ze Assembleelid voor de Nationale Democratische Partij (NDP). Ze huppelt echter als districtscommissaris overal achteraan en lijkt niet daadkrachtig te willen optreden tegen een aantal problemen in haar district. Daarnaast lijkt ze niet de meest makkelijke in de omgang, heeft een arrogante attitude en denkt Jan en Alleman onder haar duim te kunnen houden. Ze schroomt ook niet om Assembleeleden en een minister tegen zich in het harnas te jagen. Al met al ongelooflijk dat ze nog steeds van de regering in haar zetel in het dorp Brokopondo mag blijven zitten.

Men was gewaarschuwd....
Let wel, al voor haar benoeming berichtte de Ware Tijd op 27 juli 2012, dat het onderzoek naar de achtergrond en competentie van kandidaat-districtscommissarissen beter moet. Daarbij moet de regering zich niet alleen verlaten op een justitieel antecedentenonderzoek, maar ook nagaan of betrokkene geen conflicterende belangen heeft in het bestuursgebied dat zal worden toegewezen. Zo werd destijds vernomen uit politieke kringen. Gesuggereerd werd bijvoorbeeld, dat de benoeming van ex-Assembleelid Ivonne Pinas als nieuwe districtscommissaris van Brokopondo geen juiste keuze was. Pinas zou zakelijke belangen hebben in het district en een conflict hebben met delen van de Brokopondo-gemeenschap. De regering had er beter aan gedaan haar in een ander district aan te stellen, zo schreef de Ware Tijd.

Met ongekende arrogantie een bewindsvrouwe durven uit te dagen.....
Deze week joeg ze minister Jennifer van Dijk-Silos van Justitie en Politie tegen zich in het harnas. Pinas sprak tegen, dat zij geweigerd heeft om mee te werken aan een onderzoek naar misbruik van kinderen in haar district en ze ontkende zelfs dat er sprake is misbruik van minderjarigen in haar district. Dat, van de weigering, had Van Dijk-Silos vrijdag 18 december medegedeeld in De Nationale Assemblee tijdens de begrotingsbehandeling. De districtscommissaris had vervolgens de brutaliteit de minister via de media uit te dagen om haar bewering te staven, omdat die niet op waarheid zou berusten. 'Waar ik weet van draag, is dat ik geweigerd heb de minister te ontvangen tijdens haar bezoek aan het district, vanwege het feit dat zij mij niet officieel op de hoogte heeft gesteld van haar komst. Ondanks dat heb ik haar niet belemmerd haar werkzaamheden te verrichten', aldus Pinas in een reactie in een van de lokale media. Overigens bevestigde het ABOP-Assembleelid Diana Pokie, afkomstig uit het Brokopondo-dorp Brownsweg, dat er wel degelijk sprake is van misbruik.

Pinas wil 't liefst met rust gelaten worden
– Pinas had overigens begin september 2013 een aanvaring met toenmalig BEP-Assembleelid Ronny Asabina, afkomstig uit het dorp Klaaskreek in Brokopondo. Hij constateerde zaken in zijn district die niet goed gingen. Het district was volgens hem te vaak negatief in het nieuws gekomen. Zo waren er, aldus Asabina, het incident te Nieuw Koffiekamp waarbij enkele boze porknokkers een auto van IAmGold/Rosebel vernielden, goudwinningsactiviteiten aan de voet van de hulpdammen, diverse berovingen in de goudwinningsgebieden en leefgemeenschappen met als dieptepunt de dood van een winkelier die bij een beroving levend werd verbrand. Asabina vond, dat het district in totaliteit een bijdrage moet leveren aan de ontwikkeling. Brokopondo is in zijn beleving niet alleen het district van energie, goud, hout en andere bouwmaterialen, maar herbergt ook een aantal bezienswaardige en sfeervolle plaatsen en toeristische oorden. ‘Ik denk hierbij aan het Stuwmeer, Tonka Eiland, Ston Eiland, Berg & Dal Eco Resort, Babunhol, Bena Strand en Ananiestrand. Zie daar het belang en de noodzaak voor garantie van veiligheid en een veiligheidsgevoel’, zei de BEP’er destijds.
Pinas voelde zich natuurlijk aangesproken en op haar lange tenen getrapt en reageerde met de opmerking, dat de partij van Asabina tien jaar lang de leiding had in het district Brokopondo. ‘Waarom is er toen niet gezorgd voor de ontwikkeling? Nu moet Asabina niet komen om politiek te bedrijven. In acht maanden heb ik heel wat kunnen realiseren. Laat Asabina mij met rust laten.’

Een maand eerder, 1 augustus 2013, berichtte het Nederlands/Surinaamse maandelijkse magazine Parbode, dat Pinas met geld van de belastingbetaler 'een aardig optrekje had gebouwd' in Atjoni. Het zou een opzichtig pand zijn, aan de rand van het plaatsje. Opmerkelijk, vinden ook de bewoners van Atjoni zelf, want Pinas laat haar gezicht zelden in het dorp zien, Ze verwachten ook niet dat ze de woning ooit zal betrekken. Een lokale bootsman: 'Van het geld wat het heeft gekost, hadden ze beter een paar eenvoudige huizen kunnen bouwen voor de bevolking. Honderden mensen zijn hier nog op zoek naar een dak boven hun hoofd.' –

Dat gedrag – zoals tegen Asabina en tegen minister van Justitie en Politie Van Dijk-Silos – typeert de persoon Ivonne Pinas. Ze bijt van zich af als ze zich aangevallen voelt, maar wanneer er zaken zijn waarbij optreden van haar wordt verwacht geeft ze niet thuis en als ze wel thuis geeft is haar reactie veelal passief en ook nog eens te laat. Daar zijn voorbeelden genoeg van.

Verre van objectief en met arrogante vooringenomenheid omgaan met conflict
Zo zijn er geluiden uit Kwakoegron, dat ze ruim twee jaren een geschil heeft gehad met de bestuursopzichtster van het aan de Saramaccarivier gelegen Matawaidorp. De bestuursopzichtster was op 6 juli 2012 benoemd. In dat geschil koos Pinas ongegeneerd de zijde van een groep lokale bewoonsters van dat dorp – die de goed werkende bestuursopzichtster, die zich met hart en ziel voor het verpauperde spookdorp inzette, om het weer aantrekkelijk te maken – ook en niet in de laatste plaats voor toeristen - niet lustte en een mannelijke bestuursopzichter wilde – die door allerlei intimidatiepraktijken het werk van de bestuursopzichtster onmogelijk maakte en onlangs zelfs feitelijk de in het dorp geboren bestuursopzichtster en haar gezin uit het dorp heeft verdreven en haar inboedel uit de woning boven haar kantoor heeft verwijderd. Pinas stond en staat dat allemaal vanuit haar zetel in Brokopondo toe. Een districtscommissaris onwaardig.

Dezelfde groep heeft er ook voor gezorgd, dat de afgelopen twee tot drie jaren diverse leerkrachten en schoolhoofden het dorp en de enige school (EBG) gedwongen hebben moeten verlaten vanwege het intimiderende en bedreigende gedrag van de groep vrouwen. De groep bemoeide zich met het inhoudelijk onderwijsproces en liepen onaangekondigd de school binnen. De districtscommissaris gaf niet thuis en liet zich niet zien in het dorp.

Pinas heeft in haar 'regeerperiode' vooral achter de feiten aangelopen. Problemen met illegale goudzoekers in bijvoorbeeld het Brownsberg Natuurpark en in de zogenoemde Roma Pit in het concessiegebied van de Canadese goudmijnmultinational IAmGold, moederbedrijf van Rosebel Gold Mines NV, of de aanwezigheid van de drijvende goudfabrieken ofwel goudpontons (scalians) op het stuwmeer, werden door haar vanaf een afstand gadegeslagen. Nimmer nam Pinas zelf het initiatief om tot welke vorm van 'actie' dan ook over te gaan. Proactief handelen kent deze districtscommissaris niet. Ook Pinas is mede schuldig aan de vernietiging, door de activiteiten van de vele honderden illegale goudzoekers, van het Brownsberg Natuurpark en de daar aanwezige unieke biodiversiteit. Immers, een districtscommissaris heeft optredende, handelende bevoegdheden, maar Pinas kennelijk niet.

Dood door schuld?
Dat werd ook pijnlijk duidelijk bij de verdrinkingsdood van het 12-jarige meisje Desahira Banai zondag 30 augustus 2015 op het recreatieoord Ston Eiland in het stuwmeer. Op de dag van dit tragisch voorval bleek meteen, dat de eigenaar van het oord zich niet had gehouden aan de gestelde (veiligheids-)voorschriften. Het recreatieoord werd per direct gesloten. Het oord ging in de tweede week van september weer open. Het gebied waar mensen mogen zwemmen werd afgebakend met een net en er waren palen in het water geplaatst waarop de waterdiepte staat vermeld.
Als het kalf verdronken is dempt men de put.
Pinas trad pas op na de dood van dat jonge meisje. Zo stelde ze een team samen om controle uit te voeren in de diverse toeristische trekpleisters in haar werkgebied. Haar collega John de la Fuente van het district Para bezocht daarentegen, verstandiger uiteraard, voor de grote vakantieperiode recreatieoorden om te controleren of ze aan alle veiligheidsvoorschriften voldeden. Pinas had dat achterwege gelaten. Dat kon, ongestraft. Pinas controleerde te laat, veel te laat. Met in de wetenschap een dood, verdronken meisje. Is er wellicht sprake van dood door schuld? Had het preventief, voor de vakantie, controleren van recreatieoorden in Brokopondo de dood van het meisje voorkomen? Heeft iemand zich die vraag gesteld?

Het district heeft verder te kampen met drugsgebruik en ook met de nodige zelfmoorden onder jongeren. Voor zover bekend is hierop nimmer door Pinas actief actie ondernomen.

De regering moet de ogen gaan openen in de richting van het district Brokopondo, waar een nogal inactieve districtscommissaris ongestoord haar scepter al een paar jaren kan zwaaien. Ze laat zich graag zien bij allerlei officiële gebeurtenissen en andere plichtplegingen en komt dan stuntelig over en zeker niet als een districtscommissaris met gezag, zoals een haar collega's in Paramaribo, Jerry Miranda, een man die wel handelt, een man die wel optreedt en een man die wel proactief is. Maar, Pinas laat zich zelden zien in de dorpen. De dorpen moeten bij haar komen.

Toe aan vervanging
Laat iemand met echte bestuurlijke vaardigheden en capaciteiten Pinas spoedig vervangen. Iemand die goed weet om te gaan met intermenselijke contacten, iemand die niet blijft zitten, maar die proactief handelt en optreedt en oog heeft voor de lokale bewoners, iemand die in conflictsituaties niet vooringenomen en niet objectief handelt. Niet, omdat ze uit NDP-geledingen afkomstig is moet ze vast in het pluche van haar zetel blijven plakken. Neen, het moet gaan om bestuurlijke en communicatieve vaardigheden en juist die twee zaken zijn bij Ivonne Pinas zeer ver te zoeken zo niet onvindbaar.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
25 december 2015
Amsterdam-Paamaribo