woensdag 4 april 2018

'Het is niet gezond de hele dag bezig te zijn met je huidskleur'

Rotterdamse Pamela Pinas (25) rekent af met ’klaagzucht’ en ’slachtofferschap’ van anti-racisme activisten

'Het ligt toch echt aan jezelf als je de hele tijd rondloopt met een etiket op je voorhoofd: ’Ik ben zwart’

 
Haar ’open brief’ aan Sylvana Simons werd op social media een hit. De Rotterdamse Pamela Pinas (25) rekent erin af met de ’klaagzucht’ en het ’slachtofferschap’ van anti-racisme activisten. 'Het is niet gezond de hele dag bezig te zijn met je huidskleur', zegt ze woensdag 4 april 2018 in De Telegraaf

'Ik heb veel mensen om mij heen die zo denken als ik', zegt Pamela Pinas. 'Maar, ze hebben geen zin in gedoe. In Nederland heb je al snel een probleem als je een tegendraadse mening hebt. Mensen gaan je aanvallen en als ze het niet kunnen winnen, gaan ze je woorden verdraaien en je reputatie schaden. Dat zien mijn vriendinnen niet zitten. Wij zijn nog jong en moeten onze carrières nog opbouwen.' 

Nora (’bijna 26’) is meegekomen: Surinaams-Hindoestaans, net als Pinas opgegroeid ’op Zuid’ en een echte Rotterdamse met een flink accent en een stevige mening. Nora wil wel praten, maar ze wil niet op de foto. Geen zin in gedoe. 'Ik ben het met Pamela eens dat het geen handicap is om een kleur te hebben. Ik ben hier geboren, heb alles van hier meegekregen. Natuurlijk ben ik wel gediscrimineerd, maar dat doet iedereen. Ook ikzelf. Maar het ligt toch echt aan jezelf als je de hele tijd rondloopt met een etiket op je voorhoofd: ’Ik ben zwart’. Dan zet je jezelf in een kast.'

Wat schreef Pamela Pinas, dochter van een Nederlandse moeder en een Surinaamse vader, aan opmerkelijks in die open brief op de opiniewebsite Opiniez? Dit bijvoorbeeld: ’Slachtofferschap is jullie tweede huid. Klagen over volksfeesten, standbeelden, straatnamen en instituties. Het zal en kan niets veranderen aan het koloniale verleden. Ook het tellen van de hoeveelheid ’witten’ en ’gekleurden’ op feesten en in organisaties heeft geen enkele meerwaarde.’ Die tekst bleek veel lezers uit het hart gegrepen. Op social media werd volop gereageerd. Teneur: gelukkig zijn er niet alleen maar ’haatstemmen’ in het racisme-debat.

Pinas, die media en communicatie studeerde aan de Rotterdamse Erasmus Universiteit: 'Ik wilde ook laten zien dat de gekleurde gemeenschap in Nederland heel divers is en dat niet iedereen met een donkere huid zo denkt als Sylvana en die anti-racisme activisten. Dat lijkt nu zo, omdat zij in het publieke domein hun mening kunnen spuien. Ik ergerde mij eraan, dat niemand een tegengeluid liet horen. Het is sowieso idioot om mensen te beoordelen op basis van hun huidskleur.'

Eén reactie staat Pinas vooral bij.'Iemand schreef: ’Voorheen zag ik mensen, nu moet ik een kleur zien’. Dat is voor mij de spijker op z’n kop. Natuurlijk bestaat discriminatie – hoewel ik er zelf nooit mee te maken heb gehad – maar die activisten slaan echt door. Het is niet gezond om je de hele tijd af te moeten vragen of je wit of zwart bent.' 

Misschien komt het doordat zij, net als Nora, zich opwerkte uit een Rotterdamse achterstandswijk – te midden van allerlei culturen en religies – dat Pamela Pinas zich niet als slachtoffer en niet als deel van een groep wenst te zien. Haar vader werkte in de haven en gaf kennelijk het goede voorbeeld: Pamela ging als eerste uit haar familie naar de universiteit en behaalde haar masterdiploma. ’Prestaties zijn belangrijker dan identiteit’, schrijft ze. 'Mijn vader kwam al vroeg naar Nederland en heeft best lelijke dingen meegemaakt, vertelde hij. Maar hij heeft zoiets van: je kunt de hele dag thuis zitten klagen, of je kunt de straat opgaan, een baan zoeken en iets van je leven maken.'

Behalve die polarisering tussen ’zwart’ en ’wit’ zien de twee meer in het algemeen dat de samenleving verhardt. Nora: 'Vroeger had je bij ons in de wijk nog die ouderwetse gemeenschapszin. Kwam de buurvrouw langs: ’Ga je mee couscous of tajine eten?’ Ik zeg wel eens: ik groeide veilig op in wat bekend stond als een onveilige omgeving. Maar die saamhorigheid is weg. Mensen zijn niet meer begaan met elkaar. Het is ieder voor zich.'

Misschien zou ze iets in de politiek willen doen, zegt Pinas. Met haar tegendraadse geluid is zij – zeker als donkere vrouw – een uitzondering, beseft ze. 'Ik heb die brief mede geschreven, omdat veel ’rechtse’ jongeren hun mening niet durven te geven. Omdat ze bang zijn voor hun docenten, of zelfs voor hun vrienden en kennissen. Dat vind ik niet goed. Wij vormen onder millennials misschien niet de meerderheid, maar we zijn er wel.'

Venezolaans model en Miss Venezuela 2015 Mariam Habach laat haar schoonheid zien op Instagram

22-Jarige Tocuyo-vrouw heeft een spectaculair lichaam en 'slecht humeur'



Mariam Habach - een Venezolaans model en beauty pageant-titelhouder die Miss Venezuela 2015 won en haar land vertegenwoordigde tijdens Miss Universe 2016 - is altijd beschuldigd van het hebben van een slecht humeur en ze geeft toe, dat ze bekend staat als een 'walgelijk meisje', maar dat alles is, omdat ze erg gedisciplineerd is. 

Wat niet kan worden ontkend bij de 22-jarige Tocuyo-vrouw is, dat ze een geweldige schoonheid en een spectaculair lichaam heeft.

De schoonheid van Mariam is nogmaals bewezen, dankzij deze sexy foto die ze op haar Instagram-account heeft geplaatst.



A post shared by Mariam Habach Santucci (@mariamhabach) on



Hoewel de Venezolaanse er niet in slaagde om Miss Universe te worden, begeeft ze zich steeds meer in de wereld van het model zijn.

Habach is een student tandheelkunde en groeide op in een familie van Syrische en Italiaanse afkomst samen met twee broers in het dorp El Tocuyo. Haar vader, Antonios, werd geboren in de stad Tartus, Syrië, en haar moeders familie kwam uit Fontanarosa en Agrigento, Italië, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Habach spreekt vier talen: Spaans, Engels, Arabisch en Italiaans.

A post shared by Mariam Habach Santucci (@mariamhabach) on

Twee Venezolaanse voetbaltalenten door hun club Zulia FC ontslagen na mishandeling kat

Met Venezuela haalden David Barreto en Eduin Quero in 2017 nog finale WK U20


De carrière van David Barreto en Eduin Quero heeft een onverwachte vrije val gemaakt. Het duo werd door Zulia FC ontslagen, nadat bedenkelijke beelden van kattenmishandeling waren opgedoken. 

Een jaar geleden vertoefden David Barreto en Eduin Quero nog in de zevende hemel toen ze met Venezuela de finale van het WK U20 haalden. Maar, nu zijn de twee niet alleen uit de zevende hemel gevallen, maar is ook nog eens de grond vanonder hun voeten weggetrokken.


Barreto en Quero hadden een filmpje gemaakt waarbij te zien is hoe de eerste een kat bij zijn kop en staart greep en vervolgens hard op de grond gooide. De kat leek in hevige pijn te verkeren. Op het internet circuleren verschillende foto's van het filmpje en die zijn ook bij Zulia FC beland.


Barreto en Quero mochten meteen vertrekken. 'Ze hebben gezondigd tegen het interne reglement en gingen in tegen de waarden van deze club.' 'Voetbal is mijn leven', jammert Quero. "'We hebben allemaal het recht om fouten te maken en op een tweede kans.'



(Suriname Mirror/Sporza.be/Cronica/Metro Jornal/Twitter/Instagram)

Twijfels over de deskundigheid bij tal van schoonheidssalons op Curaçao

Schoonheidssalons op Curaçao staan controle en toezicht te wachten


De Inspectie voor de Volksgezondheid kondigt vandaag, woensdag 4 april 2018, een beperkende maatregel aan: laseren mag niet meer. De Inspectie voor de Volksgezondheid heeft onlangs onderzoek gedaan naar laserbehandelingen op Curaçao. Op grond hiervan zegt inspecteur-generaal Jan Huurman vandaag inn het Antilliaans Dagblad twijfels te hebben over de deskundigheid bij tal van schoonheidssalons. 

'Om die reden willen we nu alle aanwezige apparatuur en de gebruikers daarvan in beeld hebben.'

Op grond van de landsbrede inventarisatie zullen voorschriften en kwaliteitseisen worden opgesteld voor de import van nieuwe laserapparatuur in de toekomst. Deze maatregelen zouden aansluiten bij het streven van de minister van Gezondheid, Milieu en Natuur om op Curaçao een wellnessindustrie te ontwikkelen volgens internationale maatstaven.

Laserbehandelingen worden als het aan de Inspectie ligt alleen nog uitgevoerd door artsen of HBO-gediplomeerde huidtherapeuten. Laseren wordt, net als het geven van een botox-injectie, aangemerkt als ‘voorbehouden handeling’. Dit is een medische ingreep die alleen door verpleegkundigen en artsen mag worden uitgevoerd, en dus niet door schoonheidsspecialisten die de behandelingen nu uitvoeren.

Wegen in Paramaribo weer eens veranderd in kolkende waterwegen

'Gebrek aan interesse van beleidsmakers in het moderniseren van de infrastructuur'


De Surinaamse wegen, voornamelijk in de binnenstad, waren in de afgelopen dagen weer eens veranderd in waterwegen. Zoals het alom bekend, staat het stadscentrum binnen een mum van tijd onder water. Dit is overigens jarenlang het geval vanwege een gebrek aan interesse van beleidsmakers in het moderniseren van de infrastructuur, aldus het Dagblad Suriname vandaag, woensdag 4 april 2018.

Zo waren tal van burgers, met of zonder een vervoersmiddel, genoodzaakt zich door de wateroverlast heen te slepen om hun werkplek, woning of andere bestemming, te bereiken.

Een gedeelte van de Willem Campagnestraat bijvoorbeeld was zondag moeilijk te onderscheiden van het wegdek en looppad, waardoor een burger midden op de weg zich heel voorzichtig te voet verplaatste

Ook in het ressort Mottonshoop was deze onderscheiding nauwelijks merkbaar. De Latourweg was eveneens in een tijdelijk kanaal omgetoverd. Waarover er wel met geluk gesproken mag worden, is dat de zon het enige reddingsmiddel is om de wateroverlast op de wegen te verhelpen. Zo is de situatie inmiddels beduidend hersteld.

Op de radio werd gisteren verkondigd, dat dezelfde natte weersomstandigheden in het komend weekend zich zullen herhalen. Volgens de Meteorologische Dienst is er sprake van een klimaatstoring die zich vanuit het oosten naar het westen begeeft. Daarbij zijn windstoten niet uitgesloten. De verwachting is dat tussen 3 april en 5 april 2018 de neerslag sterk zal afnemen.

Ondernemer overlijdt in ziekenhuis aan schotverwondingen

Schutter herkend als een bemanningslid van een vissersvaartuig

Visopkoper zou gedreigd hebben de woning van de ondernemer te zullen doorzeven


Een ondernemer, de 40-jarige Somnath Manohar, is in het ziekenhuis bezweken aan schotverwondingen. Dit meldt de Times of Suriname vandaag, woensdag 4 april 2018. Manohar, die actief was in de lokale visserij, stond met anderen te praten voor zijn woning aan de Kashmirstraat in Paramaribo. Op gegeven werd vanuit een voorbijrijdende auto geschoten op zowel de ondernemer als een arbeider, de 45-jarige V.P. Er werden ruim tien schoten gelost, volgens ooggetuigen. Slechts het duo werd geraakt. Beiden werd overgebracht naar het ziekenhuis. 

Volgens de krant is de schutter herkend als een bemanningslid van een vissersvaartuig. Het vaartuig pleegt aan te meren bij een steiger van een visopkoper tegen wie de beschoten ondernemer onlangs een klacht bij de politie indiende.

Volgens de ooggetuigen is de schutter herkend aan de tatoeages op zijn lichaam.

De ondernemer had bij de politie verklaard dat hij met de dood was bedreigd. De visopkoper zou gedreigd hebben de woning van de ondernemer te zullen doorzeven. Hijzelf zou worden doodgeschoten.

Enkele dagen later werd een overval gepleegd op een vissersboot van het slachtoffer. De boot van de overvallers werd aan het registratienummer herkend als bezit van de visopkoper.

Kwie-kwie-seizoen gesloten - Boete Srd100 per gevangen vis

Surinaamse visgronden worden al jaren door voornamelijk illegale vissers leeggevist


Het Dagblad Suriname meldt vandaag, woensdag 4 aprill 2018, dat het kwie-kwie-seizoen (Hoplosternum littorale) gesloten is van 1 april tot en met 15 juli. Een ieder die aangetroffen wordt met deze vissoort in deze periode zal een fikse boete worden opgelegd. De vastgestelde boete bij wet is rd 100 per kwie-kwie. 

De Surinaamse visgronden worden al jaren door voornamelijk illegale vissers leeggevist, waarbij gebruik gemaakt wordt van vangstmethoden die schade aan de visgronden toebrengen en waarmee de kraamkamers voor vis en garnalen vernietigd kunnen worden. Verscherpte controlemaatregelen zijn noodzakelijk om een gezonde ontwikkeling van de zeevisserij veilig te stellen.

Er is in dit kader een samenwerkingsverband tussen de ministeries van Landbouw, Veeteelt en Visserij, Defensie en Justitie en Politie om illegale vissers of visserij aan te houden en te minimaliseren. Maatregelen in dit kader moeten erop toezien dat men niet aan overbevissing doet. Een manier om dit te doen, is zich te houden aan de seizoenvoorschriften.

Kwie-kwie valt onder zwampvisserij net als anjoemara. Deze wordt bedreven in de zoetwatermoerassen, die voorkomen in de jonge en in de oude kustvlakte op zogenaamde visconcessies, die men van de overheid huurt voor een periode van een jaar met mogelijkheid van verlenging. Deze vorm van visserij is seizoengebonden en kan alleen in de droge tijd met succes beoefend worden. De visserij kan worden aangewend als een bron van inkomsten.

Suriname beschikt over een vlak continentaal plateau, dat rijk is aan voedingsstoffen en dus ook aan omvangrijk visbestand. Een kenmerk van de visserijsector is dat er bij het gebruik van deze hulpbron, in tegenstelling tot de niet-regenereerbare hulpbronnen, op lange termijn veel meer mensen een belang hebben. Genoemd worden de vissers werkzaam in de verschillende soorten visserij, de verwerkers, de verkopers, de exporteurs alsmede de consumenten.

Hoewel de visserij een regenereerbare hulpbron is, is duurzame exploitatie nodig ten behoeve van het regenereren. Wereldwijd kampt de visserijsector met een toenemend tekort aan voornamelijk traditioneel geconsumeerde vissoorten, dat het gevolg is van onder andere overbevissing, milieuvervuiling en internationale visserijbeperkingen vanwege het wereldwijd proclameren van 200-mijlzones.

Raghoebarsing: ‘Vraag aan bejaarden of bericht Standard & Poor’s hen eten geeft'

'Het zal niet slechter worden, het gaat ook niet beter worden'

'Laten wij eerst teruggaan van een pakketteneconomie naar een productie-economie'


Kredietbeoordelaar Standard & Poor’s (S&P) heeft deze week de vooruitzichten voor Suriname herzien van negatief naar stabiel. De verbeterde vooruitzichten worden gewaardeerd met ‘stabiel’ en niet langer ‘negatief’. Er zijn twee belangrijke zaken opgenoemd in de nieuwe beoordeling van het ratingbureau Standard & Poor’s. 

Econoom Stanley Raghoebarsing stelt vandaag, woensdag 4 april 2018, in het Dagblad Suriname dat de nadruk moet worden gelegd op het woordje ‘stabiel’. Er is geen ‘positieve’ beoordeling gegeven aan Suriname.

'Het zal niet slechter worden. Het gaat ook niet beter worden. Binnen de context van de regering is dit positief, aangezien de negatieve groei is gebalanceerd', stelt Raghoebarsing.

Daarnaast gaf de beoordelaar aan, dat met de stabilisatie van de goudprijzen en nieuwe mijnbouwproductie, Suriname een terugkeer naar economische groei doormaakt, waardoor de druk op de externe financiën en wisselkoersen vermindert, de fiscale resultaten verbeteren en de netto overheidsschuld afneemt. Raghoebarsing merkt hier op, dat deze beoordeling nog niets zegt over de kracht van de Surinaamse economie. Het zijn nog steeds externe schokken die Suriname incasseert, en dit keer toevallig positief uitpakken. Hij vindt dat Suriname er nog steeds geen invloed op heeft.

'Alle andere commentaren in het verleden, staan nog overeind. Het heeft geen zin om vooral nu hoera te roepen. Laten wij eerst teruggaan van een pakketteneconomie naar een productie-economie. Laten wij vooral terug koersen naar mensen in bestuurlijke functies die hun verantwoordelijkheid kennen, in plaats van mensen die aan verkiezingscampagnes denken. De mensen die dus nu blij zijn met het bericht van S&P, vraag hen om de bushouders en de mensen in de bejaardentehuizen te vragen wat zij vinden van dit bericht. Vraag aan de bejaarden of dit bericht hen eten geeft.'

Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën, die momenteel in Tunesië is voor de jaarvergadering van de Islamic Development Bank, zegt aan het Nationaal Informatie Instituut blij te zijn met de positieve beoordeling. Hij geeft aan, dat de erkenning over de opgaande economische trend, zoals de groei in de mijnbouwindustrie, maar ook de erkenning voor de positieve effecten van de genomen macro-economische en fiscale beleidsstappen, terecht zijn.

Een gunstige beoordeling van S&P’s is ook beter voor de onderhandelingspositie en dit zal de minister benutten tijdens zijn komende meetings met investeerders, crediteuren en donoren.

54e Avond Vierdaagse van start met ruim 4.500 deelnemers

Vanwege commerciële belangen heet AVD nu BVSS-Fernandes Surinaamse Avondvierdaagse...


De 54e editie van de Avond Vierdaagse (AVD) start vanmiddag, woensdag 4 april 2018, met ruim 4.500 wandelaars. Vanaf dit jaar heet de vierdaagse de ‘BVSS-Fernandes Surinaamse Avondvierdaagse’. 'We hebben ons land eraan gekoppeld om de origine ervan aan te geven', zegt Purcy Olivieira, voorzitter van BVSS (Bedrijven Vereniging Sport en Spel), op Starnieuws. 'De hele wereld kijkt ernaar. Het is om te benadrukken dat het een Surinaams product is en om ons nationaal gevoel te helpen bevorderen.'  

Oliveira geeft aan, dat volgens de voorlopige telling 15 juniorengroepen, 65 seniorengroepen en 1.000 individuele lopers zich hebben aangemeld. De grootste groep telt 900 wandelaars. Het voorlopige totaal ligt al ver boven het gemiddelde van 4.000 deelnemers per jaar, vat Olivieira samen.

Het thema voor dit jaar is 'Doe mee met de AVD, Fit zijn is oké'.

Het aantal individuele lopers is ten opzichte van het vorige jaar met 300 toegenomen. '1.000 Dit jaar, zoveel hebben we nog nooit gehad, maar we weten ondertussen hoe dat komt. Als individu is het goedkoper om mee te doen, in een groep moet men naast het inschrijfgeld van Srd 50 nog rond Srd 400 neertellen voor kleding en andere attributen. Een individuele loper betaalt 55 en doet met gewone kleren mee. Een ander aspect is de prijs. De deelnemers krijgen sowieso een medaille dat alleen van hen is.' Bij een groep verdwijnt de prijs in de kast van de leider of het clubhuis.

'Het laatste aspect is volgens onze analyse verkeertechnisch. Individuele lopers kunnen sneller vooruit bewegen ongeacht de verkeerssituatie en ze kunnen de groepen gewoon inhalen.' 

Het aantal groepen is stabiel gebleven. Olivieira drukt de deelnemers en de toeschouwers op het hart om de wegen langs de route schoon te houden. Op de eerste dag zal 8 kilometer afgelegd worden. De AVD begint om drie uur vanuit het BVSS-terrein.

President Desi Bouterse beëdigt vijf nieuwe ministers

'In deze tweede helft zijn andersoortige deskundigen vereist'

(Bron foto: Nationaal Informatie Instituut, NII)
  
Stephen Tsang (Handel, Industrie en Toerisme), Lekhram Soerdjan (Landbouw, Veeteelt en Visserij), Lilian Ferrier (Onderwijs, Wetenschap en Cultuur), Stuart Getrouw (Justitie en Politie) en Lalini Gopal (Sport- en Jeugdzaken) zijn vanmorgen, woensdag 4 april 2018, door president Desi Bouterse beëdigd tot minister. 

Antoine Elias zal op een later tijdstip worden beëdigd als minister van Volksgezondheid, omdat hij uitlandig is. Minister Patrick Pengel zal vanaf nu de scepter zwaaien op Openbare Werken, Transport en Communicatie.

President Bouterse zei in zijn toespraak, dat de regering de tweede helft van de regeerperiode is ingegaan.

Hij haalde aan, aldus Starnieuws, dat de regering het niet gemakkelijk heeft gehad in de afgelopen periode. Na de onafhankelijkheid is de recessie, door teruglopen van de exportopbrengsten, een van de grootste uitdagingen geweest. Het was vóór de onafhankelijkheid reeds bekend dat de economie van het land eenzijdig was en afhankelijk was van de minerale sector. Er is door opeenvolgende regeringen geen succesvolle transformatie geweest om de economie te transformeren. Het opvangen van de crisis heeft volgens de president onnoemelijk veel energie gekost van de bestuurders.

Het lenigen van de noden van het volk is niet naar volle tevredenheid gevoerd. Bouterse stond stil bij de sterke en zwakke punten in deze regeerperiode. In deze tweede helft zijn andersoortige deskundigen vereist. Daarom heeft de president besloten om ministers, Raden van Commissarissen, directeuren en andere te vervangen of hen op andere posities aan te stellen. Het gaat om de herschikking van deskundigen en kwalificaties. Het staatshoofd bedankte de gewezen ministers voor de bijdrage die zij hebben geleverd.

In een persconferentie na de beëdiging reageerde Bouterse op opmerkingen dat de NDP geen kader zou hebben en zoekt naar kader binnen andere partijen: 'Er zijn partijen die vol kader zitten, maar geen enkele parlementszetel hebben, wij hebben geen kader en hebben 26 zetels.'

Als wordt opgemerkt dat reshuffeeling geen verbetering is en ministers geen kans krijgen om beleid te maken, zei het staatshoofd 'Wij zijn klagers en weten het veel beter. Daarom mi lob’ a volk disi.'

'Vanaf de jaren '80 hebben we een progressieve lijn uitgezet en zijn leden van andere partijen op verschillende momenten ingezet voor het beleid. We werken onvoldoende mee aan het opbouwen van eenheid en trots. We zijn tot grote prestaties in staat als we samenwerken en dat zou ons moeten stimuleren.'

De herschikking van het kabinet zou alles te maken hebben met de uitvoering van projecten die nu, in de tweede helft van het kabinet, zijn beslag moet krijgen. Projecten zijn al voorbereid en uitgewerkt. De zogenaamde resource based industries, landbouw, toerisme en ict, moeten van de grond komen. Dat is een proces dat tijd vergt, aldus Bouterse. 'Maar, deze zaken moeten in een crisissituatie versneld worden aangepakt.'

Medisch specialisten staken werkzaamheden voor Defensiepersoneel

Medewerkers genoodzaakt om uit eigen zak de medische kosten te betalen


Door een nalatige betalingsdiscipline van het ministerie van Defensie hebben medisch specialisten de dienstverlening aan het personeel van het departement stopgezet. Daardoor waren de medewerkers genoodzaakt om uit eigen zak de medische kosten te betalen. 'Dit is niet iets van nu. Het was als het ware publiek geheim dat de specialisten dat besluit hadden genomen', zegt Ben Hewitt, voorzitter van de sectie specialisten binnen de Vereniging van Medici in Suriname, vandaag, woensdag 4 april 2018, in de Ware Tijd.

Het Nationaal  Informatie Instituut (NII) heeft zaterdag via een persbericht bekendgemaakt dat het ministerie de ziektekostenverzekering binnen twee maanden naar het Staatsziekenfonds zal overhevelen. Kolonel Mitchell Labadie, directeur bij Defensie, heeft tegen het instituut gezegd, dat het ministerie heeft uitgekeken naar een oplossingsmodel voor dit probleem. Het departement wil met de stap naar het SZF voorkomen. dat zijn personeel langer uit eigen zak betaalt.

Hewitt: 'Het is niet prettig als je weet dat je verzekerd bent door je werkgever, maar je moet toch betalen.' Hewitt zegt desgevraagd, dat er een aantal specialisten is dat nog geld tegoed heeft van het ministerie. Echter, hij kan niet specifiek zeggen hoe groot de achterstand is. 'Ik heb ook nog wat daar liggen.'

Hij zegt dat de situatie onhoudbaar was geworden. 'Je dient een factuur in en daarna is het wachten en wachten, maar op gegeven moment word je het wachten zat.'

Personeelsleden zijn in de eerste helft van maart geïnformeerd over de komende verandering, meldt het NII. Labadie heeft tegenover het informatie instituut verzekerd dat de overheveling naar het SZF geenszins nadelig zal uitvallen voor de personeelsleden.

Open brief aan Surinaamse Vereniging van Journalisten inzake ethiek in journalistiek

'Als het gaat om staatsveiligheid, openbare orde en privacy dient de journalist goede afwegingen te maken'


In Suriname is er weinig tot geen literatuur beschikbaar over rechten, plichten en ethiek voor journalisten. Internationaal zijn er wel algemene richtlijnen aangaande rechten en plichten overeengekomen in de Verklaring der plichten en rechten van de journalist die in 1971 zijn aanvaard in München en vervolgens benadrukt door de Internationale Federatie van Journalisten op het congres van Istanboel in 1972.

De taak is aan journalistenverenigingen in de verschillende landen om deze richtlijnen te hanteren om tot een eigen concept van ethische regels te komen die passen binnen de sociaal-maatschappelijke verhoudingen in de respectieve landen. Benadrukt dient wel te worden dat, als het gaat om de fundamentele regels, het degelijk een 'one size fits all-situatie' is, maar de kleur en het model verschillen van land tot land. Dit is het werk voor ter zake deskundigen in de landen om literatuur te produceren en onderzoek te doen. Juist vanwege de nalatigheid van kenners in Suriname is het moeilijk bepaalde fenomenen te toetsen op nationaal aanvaardbare richtlijnen en literatuur. Gelukkig zijn de internationale afspraken en literatuur uit landen waar Suriname een ‘binding’ mee heeft beschikbaar.

De kwestie ‘SLM stevent af op een grotere vliegramp dan in 1989’
Met verbazing heb ik enige weken terug kennis genomen van de inhoud van een verklaring die de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) de deur heeft doen uitgaan met betrekking tot een onderzoek dat de leiding van vliegmaatschappij SLM heeft gestart naar het lekken van informatie omtrent de vliegveiligheid bij de maatschappij. Indien de onafhankelijke pers in gevaar komt of journalisten beperkt worden in hun werk dan zal iedereen op zijn achterpoten moeten gaan staan, maar de vraag is in hoeverre de SVJ de omstandigheden die passen binnen ethiek, recht en wet en de internationale afspraken aangaande rechten en plichten van de journalist voldoende in acht heeft genomen alvorens met een verklaring te komen.

De verklaring is naar inziens van ondergetekende prematuur. Ten tweede is de vraag in hoeverre de zaak is voorgelegd aan de tuchtcommissie van de SVJ om te onderzoeken of de schrijver van het artikel, die als feit stelde dat de SLM afstevent op een vliegramp groter dan die van 1989, tactvol is geweest en de nodige afwegingen heeft gepleegd alvorens over te gaan tot publicatie. De tuchtcommissie zou eerst haar werk moeten doen en verslag hebben uitgebracht aan het hoofdbestuur die de bevindingen vervolgens voorlegt aan de algemene ledenvergadering om daarover te oordelen. Een verklaring kan, indien nodig, daarna de deur uitgaan waarin alle dimensies van het vraagstuk aan de orde komen en niet slechts het recht van vrije meningsuiting. Dit recht is niet onbegrensd. Het geeft wel toestemming om te zeggen wat je wilt, MAAR dan moet je ook instaan voor eventuele consequenties die binnen de staatsinrichting zijn geregeld.

In het artikel van 26 februari 2018 met als kop: ’SLM stevent af op ‘tweede grote vliegramp’ dat via een lokaal ochtendblad is gepubliceerd, stelt de schrijver in de openingszin: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen.' (Suriname Mirror: Het gaat in dezen om de Ware Tijd en Wilfred Leeuwin; Leeuwin die de afgelopen dagen in diverse tendentieuze artikelen slechts negatief wist te berichten over de SLM.)





Daarmee heeft de schrijver zichzelf in een moeilijke positie gebracht op vrijwel elk gebied. Om tot deze stelling te komen is meer nodig dan slechts de correspondenties tussen individuen werkzaam bij vliegmaatschappijen. De burgerluchtvaartautoriteit CASAS is bij uitstek de autoriteit in Suriname die hierover een uitspraak mag doen. Onderkend dient te worden dat dit artikel wel de aanzet is geweest voor de blootlegging van een reeks bedenkelijke financiële transacties en ‘verhoudingen’ bij de SLM die zeker geapprecieerd kunnen worden door ondergetekende aangezien die wel voldoen aan feitelijkheden die overeenkomen met wat nationaal en internationaal tot corruptie gerekend mogen worden.
Echter, de stelling: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' kan nog steeds niet onderbouwd worden hoewel ik de geest van de bezorgdheid kan begrijpen. Als journalist dien je enkele fundamentele afwegingen, die allemaal internationaal zijn vastgelegd, in acht te nemen alvorens over te gaan tot publicatie van een artikel met zeker de bovengenoemde formulering als stelling. De bedoeling kan nimmer zijn:

1- Bedrijven en instituten te schaden met alle gevolgen van dien
2- Personen of groepen te bekladden
3- De staatsveiligheid in gevaar te brengen
4- De openbare orde te verstoren
5- Opruiend bezig zijn

Om op alle punten uitgebreid in te gaan heb ik onvoldoende informatie om daar uitspraken over te doen, maar ik toets het gepubliceerde op buitenlandse literatuur van ter zake deskundigen (aangezien er weinig tot geen Surinaamse literatuur is).

Het recht op vrijheid van meningsuiting is verankerd in de grondwet van elk land. Maar, rechten zijn niet grenzeloos en zorgen al te vaak voor irritatie bij journalisten. De grens van het toelaatbare mag in ieder geval wel opgezocht worden maar als het gaat om staatsveiligheid, openbare orde en privacy dient de journalist goede afwegingen te maken.

De voor de samenleving emotioneel geladen stelling: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' rammelt van alle kanten en bevat zeker 3 punten die door de rechter gebruikt kunnen worden om het artikel van de schrijver te torpederen.
1: Waar is het concreet bewijs dat er inderdaad sprake is van het afstevenen op een vliegramp?
2: Zal het inderdaad gaan om een ramp gelijk of groter dan in 1989? Weet je zeker dat het niet kleiner zal zijn? 3: kun je hard maken dat inderdaad 169 passagiers en negen bemanningsleden of meer zullen omkomen?
Met de zinsnede ’zal zijn’ heeft de journalist de grens van wat toelaatbaar is overschreden. Dit lijken op kleinzerige zaken, maar de wet is zwart-wit.

Conclusie 1: De schrijver had voor een andere zinsconstructie moeten kiezen, want deze constatering kan niet hard gemaakt worden met feiten en is een onverantwoordelijke stelling op basis van correspondenties tussen werkers van diverse luchtvaartmaatschappijen. Er zal hard bewijs op tafel gelegd moeten worden om te onderbouwen dat een technisch mankement aan een vliegtuig, problemen bij de belading dan wel het cabinepersoneel met alle zekerheid ervoor zal zorgen dat de SLM afstevent op een vliegramp waarbij minimaal 169 passagiers en negen bemanningsleden zullen omkomen.

Een pietluttige zaak, maar gezien het gewicht van de constatering met alle gevolgen van dien voor de openbare orde, staatsveiligheid en commerciële en internationale belangen van de betrokken maatschappij zal er meer op tafel gelegd moeten worden dan slechts briefwisseling tussen mensen die niet ter zake bevoegd of deskundig zijn om daar een oordeel over te geven.

Intussen heeft onderzoek uitgewezen waar de bron ligt die de informatie naar de journalist heeft gelekt. De vraag die elke journalist moet stellen aan klokkenluiders die hen van informatie voorzien is: 'Waarom geef je mij deze informatie en wat denk je hiermee te bereiken?'

In het geval van de SLM en het gewicht van de zaak dient de journalist ook zichzelf enkele vragen te stellen zoals: 'Gezien de gevolgen voor de openbare orde en veiligheid en de schade die de SLM kan lijden vanwege huiverige passagiers zou ik graag wat meer informatie willen om deze stelling hard te maken.'
Gezien de onrust die kan ontstaan, zal bijvoorbeeld niet volstaan kunnen worden met 'CASAS was niet bereikbaar voor commentaar'. Dan moet je niet publiceren en wachten totdat je de reactie hebt. 'Ik wil daarop niet ingaan', is WEL een reactie.

Een reactie van CASAS zou het artikel meer gewicht geven en juridisch waterdicht timmeren. Met een reactie van de burgerluchtvaartautoriteit zou de stelling: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' nooit het pennenvrucht kunnen zijn van de schrijver, maar zou hij kiezen voor een andere formulering.

Conclusie 2: Er is sprake van onverantwoordelijke journalistieke nonchalance.
De stelling dat 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' mist elke juridische en journalistieke bescherming en hebben de SLM onterecht geschaad alsook de openbare orde verstoord.

Aanbeveling: de schrijver had liever voor een andere zinsconstructie moeten kiezen en tactvol zijn geweest met zijn woordkeuzen om zichzelf juridisch goed in te dekken en de openbare orde niet te verstoren zonder concreet bewijs op tafel te leggen.

B-cham Chandralall

Literatuur:
- Maarten van den Berg., Journalist en Recht, 1e druk., 2011
- Pieter Knapen., Journalistiek beroepsethiek en Raad voor de Journalistiek.,2017
- Verklaring der plichten en rechten van de journalist., Munchen.,1971.

Open brief aan Surinaamse Vereniging van Journalisten inzake ethiek in journalistiek

'Als het gaat om staatsveiligheid, openbare orde en privacy dient de journalist goede afwegingen te maken'


In Suriname is er weinig tot geen literatuur beschikbaar over rechten, plichten en ethiek voor journalisten. Internationaal zijn er wel algemene richtlijnen aangaande rechten en plichten overeengekomen in de Verklaring der plichten en rechten van de journalist die in 1971 zijn aanvaard in München en vervolgens benadrukt door de Internationale Federatie van Journalisten op het congres van Istanboel in 1972.

De taak is aan journalistenverenigingen in de verschillende landen om deze richtlijnen te hanteren om tot een eigen concept van ethische regels te komen die passen binnen de sociaal-maatschappelijke verhoudingen in de respectieve landen. Benadrukt dient wel te worden dat, als het gaat om de fundamentele regels, het degelijk een 'one size fits all-situatie' is, maar de kleur en het model verschillen van land tot land. Dit is het werk voor ter zake deskundigen in de landen om literatuur te produceren en onderzoek te doen. Juist vanwege de nalatigheid van kenners in Suriname is het moeilijk bepaalde fenomenen te toetsen op nationaal aanvaardbare richtlijnen en literatuur. Gelukkig zijn de internationale afspraken en literatuur uit landen waar Suriname een ‘binding’ mee heeft beschikbaar.

De kwestie ‘SLM stevent af op een grotere vliegramp dan in 1989’
Met verbazing heb ik enige weken terug kennis genomen van de inhoud van een verklaring die de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) de deur heeft doen uitgaan met betrekking tot een onderzoek dat de leiding van vliegmaatschappij SLM heeft gestart naar het lekken van informatie omtrent de vliegveiligheid bij de maatschappij. Indien de onafhankelijke pers in gevaar komt of journalisten beperkt worden in hun werk dan zal iedereen op zijn achterpoten moeten gaan staan, maar de vraag is in hoeverre de SVJ de omstandigheden die passen binnen ethiek, recht en wet en de internationale afspraken aangaande rechten en plichten van de journalist voldoende in acht heeft genomen alvorens met een verklaring te komen.

De verklaring is naar inziens van ondergetekende prematuur. Ten tweede is de vraag in hoeverre de zaak is voorgelegd aan de tuchtcommissie van de SVJ om te onderzoeken of de schrijver van het artikel, die als feit stelde dat de SLM afstevent op een vliegramp groter dan die van 1989, tactvol is geweest en de nodige afwegingen heeft gepleegd alvorens over te gaan tot publicatie. De tuchtcommissie zou eerst haar werk moeten doen en verslag hebben uitgebracht aan het hoofdbestuur die de bevindingen vervolgens voorlegt aan de algemene ledenvergadering om daarover te oordelen. Een verklaring kan, indien nodig, daarna de deur uitgaan waarin alle dimensies van het vraagstuk aan de orde komen en niet slechts het recht van vrije meningsuiting. Dit recht is niet onbegrensd. Het geeft wel toestemming om te zeggen wat je wilt, MAAR dan moet je ook instaan voor eventuele consequenties die binnen de staatsinrichting zijn geregeld.

In het artikel van 26 februari 2018 met als kop: ’SLM stevent af op ‘tweede grote vliegramp’ dat via een lokaal ochtendblad is gepubliceerd, stelt de schrijver in de openingszin: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen.' (Suriname Mirror: Het gaat in dezen om de Ware Tijd en Wilfred Leeuwin; Leeuwin die de afgelopen dagen in diverse tendentieuze artikelen slechts negatief wist te berichten over de SLM.)



Daarmee heeft de schrijver zichzelf in een moeilijke positie gebracht op vrijwel elk gebied. Om tot deze stelling te komen is meer nodig dan slechts de correspondenties tussen individuen werkzaam bij vliegmaatschappijen. De burgerluchtvaartautoriteit CASAS is bij uitstek de autoriteit in Suriname die hierover een uitspraak mag doen. Onderkend dient te worden dat dit artikel wel de aanzet is geweest voor de blootlegging van een reeks bedenkelijke financiële transacties en ‘verhoudingen’ bij de SLM die zeker geapprecieerd kunnen worden door ondergetekende aangezien die wel voldoen aan feitelijkheden die overeenkomen met wat nationaal en internationaal tot corruptie gerekend mogen worden.
Echter, de stelling: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' kan nog steeds niet onderbouwd worden hoewel ik de geest van de bezorgdheid kan begrijpen. Als journalist dien je enkele fundamentele afwegingen, die allemaal internationaal zijn vastgelegd, in acht te nemen alvorens over te gaan tot publicatie van een artikel met zeker de bovengenoemde formulering als stelling. De bedoeling kan nimmer zijn:

1- Bedrijven en instituten te schaden met alle gevolgen van dien
2- Personen of groepen te bekladden
3- De staatsveiligheid in gevaar te brengen
4- De openbare orde te verstoren
5- Opruiend bezig zijn

Om op alle punten uitgebreid in te gaan heb ik onvoldoende informatie om daar uitspraken over te doen, maar ik toets het gepubliceerde op buitenlandse literatuur van ter zake deskundigen (aangezien er weinig tot geen Surinaamse literatuur is).

Het recht op vrijheid van meningsuiting is verankerd in de grondwet van elk land. Maar, rechten zijn niet grenzeloos en zorgen al te vaak voor irritatie bij journalisten. De grens van het toelaatbare mag in ieder geval wel opgezocht worden maar als het gaat om staatsveiligheid, openbare orde en privacy dient de journalist goede afwegingen te maken.

De voor de samenleving emotioneel geladen stelling: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' rammelt van alle kanten en bevat zeker 3 punten die door de rechter gebruikt kunnen worden om het artikel van de schrijver te torpederen.
1: Waar is het concreet bewijs dat er inderdaad sprake is van het afstevenen op een vliegramp?
2: Zal het inderdaad gaan om een ramp gelijk of groter dan in 1989? Weet je zeker dat het niet kleiner zal zijn? 3: kun je hard maken dat inderdaad 169 passagiers en negen bemanningsleden of meer zullen omkomen?
Met de zinsnede ’zal zijn’ heeft de journalist de grens van wat toelaatbaar is overschreden. Dit lijken op kleinzerige zaken, maar de wet is zwart-wit.

Conclusie 1: De schrijver had voor een andere zinsconstructie moeten kiezen, want deze constatering kan niet hard gemaakt worden met feiten en is een onverantwoordelijke stelling op basis van correspondenties tussen werkers van diverse luchtvaartmaatschappijen. Er zal hard bewijs op tafel gelegd moeten worden om te onderbouwen dat een technisch mankement aan een vliegtuig, problemen bij de belading dan wel het cabinepersoneel met alle zekerheid ervoor zal zorgen dat de SLM afstevent op een vliegramp waarbij minimaal 169 passagiers en negen bemanningsleden zullen omkomen.

Een pietluttige zaak, maar gezien het gewicht van de constatering met alle gevolgen van dien voor de openbare orde, staatsveiligheid en commerciële en internationale belangen van de betrokken maatschappij zal er meer op tafel gelegd moeten worden dan slechts briefwisseling tussen mensen die niet ter zake bevoegd of deskundig zijn om daar een oordeel over te geven.

Intussen heeft onderzoek uitgewezen waar de bron ligt die de informatie naar de journalist heeft gelekt. De vraag die elke journalist moet stellen aan klokkenluiders die hen van informatie voorzien is: 'Waarom geef je mij deze informatie en wat denk je hiermee te bereiken?'

In het geval van de SLM en het gewicht van de zaak dient de journalist ook zichzelf enkele vragen te stellen zoals: 'Gezien de gevolgen voor de openbare orde en veiligheid en de schade die de SLM kan lijden vanwege huiverige passagiers zou ik graag wat meer informatie willen om deze stelling hard te maken.'
Gezien de onrust die kan ontstaan, zal bijvoorbeeld niet volstaan kunnen worden met 'CASAS was niet bereikbaar voor commentaar'. Dan moet je niet publiceren en wachten totdat je de reactie hebt. 'Ik wil daarop niet ingaan', is WEL een reactie.

Een reactie van CASAS zou het artikel meer gewicht geven en juridisch waterdicht timmeren. Met een reactie van de burgerluchtvaartautoriteit zou de stelling: 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' nooit het pennenvrucht kunnen zijn van de schrijver, maar zou hij kiezen voor een andere formulering.

Conclusie 2: Er is sprake van onverantwoordelijke journalistieke nonchalance.
De stelling dat 'De Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) en daarmee ook Suriname stevenen af op een tweede grote vliegramp, die gelijk of zelfs groter zal zijn dan die van 7 juni 1989, toen 169 passagiers en negen bemanningsleden omkwamen' mist elke juridische en journalistieke bescherming en hebben de SLM onterecht geschaad alsook de openbare orde verstoord.

Aanbeveling: de schrijver had liever voor een andere zinsconstructie moeten kiezen en tactvol zijn geweest met zijn woordkeuzen om zichzelf juridisch goed in te dekken en de openbare orde niet te verstoren zonder concreet bewijs op tafel te leggen.

B-cham Chandralall

Literatuur:
- Maarten van den Berg., Journalist en Recht, 1e druk., 2011
- Pieter Knapen., Journalistiek beroepsethiek en Raad voor de Journalistiek.,2017
- Verklaring der plichten en rechten van de journalist., Munchen.,1971.

Minister Ferdinand Welzijn neemt afscheid van zijn vele ambtenaren

'Hou er rekening mee, dat er elke dag iets onverwachts kan veranderen'


Minister Ferdinand Welzijn heeft gisteren afscheid genomen van het personeel van Handel, Industrie en Toerisme (HI&T). Hierbij waren ook directie en staf van Justitie en Politie aanwezig.  Dit meldt Starnieuws vandaag, woensdag 4 april 2018.

'In het leven staat niets vast, iedere dag staan wij voor nieuwe uitdagingen en hou er rekening mee, dat er elke dag iets onverwachts kan veranderen', aldus de scheidende minister bij zijn afscheidstoespraak.

Welzijn is zich ervan bewust, dat hij de afgelopen maanden het personeel op het ministerie van HI&T niet die aandacht heeft kunnen geven zoals hij zich bij aanvang van het ministerschap had voorgenomen. Hij heeft ruim tien maanden ook leiding moeten geven aan het ministerie van Justitie en Politie, welke ook zijn eigenaardigheden had.

De scheidende minister mocht van het personeel, dat speciaal voor deze gelegenheid met een grote opkomst in de trappenhal bijeengekomen was, enkele cadeautjes in ontvangst nemen. Hoewel er een hapje en drankje voor de aanwezigen was klaargezet, heerste er, aldus Starnieuws, een bedrukte sfeer.

Welzijn gaf de aanwezigen de boodschap mee om geloof te hebben in zichzelf en dan komt het zeker goed. Hij sprak veel lof uit over de medewerk(st)ers die hem zowel bij Justitie en Politie als HI&T volledig hebben ondersteund.Welzijn sprak de hoop uit, dat het personeel de nieuwe ministers ook dezelfde ondersteuning zal geven.

Inzamelingsactie voor Surinaamse horecaonderneemster Gilly Emanuels in Hilversum groot succes

(Bron foto:: NH Nieuws)
Ingezamelde gelden bestemd voor advocaatkosten nu Emanuels zelf door OM wordt vervolgd


De inzamelingsactie die een buurtbewoner vorige week opstartte voor de door jongeren geterroriseerde Surinaamse horecaonderneemster Gilly Emanuels is een groot succes. Met nog meer dan 87 dagen te gaan, is het beoogde doel van 5.000 euro binnen een week gehaald. Op doneeractie.nl staat de teller nu op 5.900 euro en dat dankzij een gift van 1.000 euro. Het geld komt op een rekening die bedoeld is voor de advocaatkosten. 

Vorig jaar augustus dook een video op social media op waarin te zien is hoe de eigenaresse van ijssalon ’t Perronnetje in Hilversum werd belaagd en uitgescholden door een groep hangjongeren. In deze video is te zien, dat zij zelf ook een slaande beweging maakte met een stok, terwijl ze onder meer de verwensingen ‘kankeraap’ en ‘kankernegerin’ naar haar hoofd geslingerd kreeg. Daarvoor was er al een ruit van haar zaak ingegooid, een Surinaamse vlag met poep besmeurd en een mandarijn tegen haar hoofd gegooid.

Vorige week werd bekend dat de belaagde Emanuels zelf door het Openbaar Ministerie (OM) wordt vervolgd voor mishandeling. Dit leidde tot een golf van verontwaardiging en het opstarten van een donatieactie om de kosten van de advocaat te betalen.

Het is nog niet duidelijk wanneer de zaak van de eigenaresse zal voorkomen. Ook weet Gilly Emanuels niet hoe hoog de proceskosten voor haar zullen zijn. Toch wil ze benadrukken, dat ze het opgehaalde geld niet voor andere doeleinden gaat gebruiken. 'Het komt op een rekening die bedoeld is voor de proceskosten. Als er geld overblijft dan zal het naar een goed doel gaan', benadrukt ze 31 maart tegen NH Nieuws.

(Suriname  Mirror/NH Nieuws/Waterkant.net/doneeractie.nl)

NV Luchthavenbeheer neemt nieuwe brandweer(blus)wagen officieel in gebruik

'Veiligheidsstandaard luchthaven wordt met nieuwe aanwinst, verbeterd naar naast hogere rang'


De NV Luchthavenbeheer heeft gisteren op feestelijke wijze haar nieuwe brandweerwagen officieel in gebruik genomen. De ingebruikname is onder grote publieke belangstelling geschiedt in de brandweerkazerne te Zanderij, aldus vandaag, woensdag 4 april 2018, de WareTijd. Het voertuig, een Oshkosh Striker T3000, is voor iets meer dan 744.000 Amerikaanse dollar, speciaal aangepast voor Suriname. 

De bluswagen behoort volgens Vijay Chotkan, directeur van NV Luchthavenbeheer, tot één van de meest moderne bluswagens. De brandweerwagen staat al sinds 7 februari op de Johan Adolf Pengelluchthaven, maar is door diverse omstandigheden nu pas in gebruik genomen. De brandweerlieden moesten eerst getraind worden in omgaan met deze specifieke brandweerwagen.


De bluswagen is de tweede die in een periode van ongeveer een jaar is aangekocht. Chotkan noemt de aanschaf van het nieuwe voertuig een duurzame investering. Hij stelt dat de luchthaven hiermee een mijlpaal heeft bereikt. 'We hebben niet geïnvesteerd voor vijf, maar voor twintig jaar en misschien zelfs langer, als wij er zuinig mee omgaan.'

Chotkan benadrukt, dat deze investering noodzakelijk was. Volgens hem wordt de veiligheidsstandaard van de luchthaven met deze nieuwe aanwinst, verbeterd naar een 'naast hogere rang'.

Minister Edgar Dikan van Regionale Ontwikkeling, die de regering vertegenwoordigde, was zeer lovend over de prestaties die de NV Luchthavenbeheer heeft neergezet in de afgelopen periode. De bewindsman meent, dat geloof in eigen kunnen een belangrijk gegeven is om deze doelen te bereiken. 'We geloven dat wij ook in moeilijke tijden grote doelen kunnen bereiken.'

Dikan stelt, dat er vanuit de regering alle ondersteuning zal komen om de Surinaamse luchtvaart naar een hoger niveau te trekken. Hij riep de medewerkers op om zeer zorgvuldig om te gaan met het voertuig.

Bisschop Karel Choennie zegent begraafplaats inheems dorp Hollandse Kamp

Choennie prijst daadkracht en leiderschap van kapitein Theo Jubitana


Bisschop Karel Choennie heeft de begraafplaats van het inheems dorp Hollandse Kamp op Paas-maandag gezegend. Hiermee is Hollandse Kamp steeds meer een volwaardig dorp aan het worden, zei de geestelijke, aldus Starnieuws vandaag, woensdag 4 april 2018.

Tot nog toe werd er gebruik gemaakt van de begraafplaats van Witsanti.

Kapitein Theo Jubitana, die zich heeft ingezet voor de begraafplaats, is erg trots dat dit doel is gerealiseerd. Hij wacht nog op de officiële documenten van de Staat om de naam van de begraafplaats bekend te maken.

Hollandse Kamp heeft onder leiding van kapitein Jubitana ambitieuze plannen, plannen, zei de bisschop. 'Hij zorgt voor een nieuw elan in het dorp en toont daadkracht en leiderschap.'

OM geeft padieveld van Radj Oedit in cocaïne Cessna-zaak deels vrij

Vliegtuigje zou nog niet van airstrip in Saramacca zijn verwijderd


Het padieveld van Radj Oedit is deels vrijgegeven. Het Openbaar Ministerie (OM) acht het niet langer nodig het veld gesloten te houden waar een Cessna vliegtuigje met cocaïne werd aangetroffen. Volgens de Times of Suriname van vandaag, woensdag 4 april 2018, is het toestel nog niet weggevoerd van het veld. Dat deel wordt nog bewaakt door politieagenten.

Oedit, die in Nederland is vanwege medische redenen, heeft eerder juridische stappen tegen de Staat aangekondigd. Behalve het aantasten van zijn goede naam en eer, wordt ook het gesloten houden van het veld als een aanranding ervaren. Volgens de ondernemer wordt hij zakelijk benadeeld, omdat de oogst voor de deur staat.

Oedit heeft gezegd binnenkort terug te keren naar huis. Hij ontkent elke betrokkenheid.

Enkele van zijn werknemers zitten nog in voorarrest.

In de zaak van de voor drugstransport ingezette duikboot heeft de verdachte J.P. een verzoek ingediend om voorlopig in vrijheid te worden gesteld. Eerder had zijn advocaat met succes opheffing bepleit van het contactverbod. Advocaat Raoul Lobo zegt nog steeds niet over het strafdossier te beschikken. Het Openbaar Ministerie had eerder toegezegd het dossier af te zullen geven. Lobo vindt het onbetamelijk.

John van Coblijn: ‘Alles wordt gestopt in zakken van een kleine top’

'Jammer dat alle vroeg bedankte bewindslieden riante uitkeringen naar huis meenemen'


'It’s a moment of madness.' Zo reageert politicus John van Coblijn dinsdag 3 april 2018 in het Dagblad Suriname op de reshuffling van zes ministers, die morgen zullen worden gepresenteerd. De overheid zal tot augustus 2020, de datum waarop de zittingstermijn van de huidige regering verstrijkt, in totaal meer dan Srd 5,7 miljoen extra nodig hebben om alleen de salarissen van alle dertien  bedankte ministers uit het kabinet Desi Bouterse-Ashwin Adhin te kunnen uitbetalen. 

Van Coblijn, trekker van de opkomende politieke beweging Unopo, vindt het jammer dat al deze vroeg bedankte bewindslieden riante uitkeringen naar huis meenemen, terwijl er geen geld is voor de Anton de Kom Universiteit van Suriname, accreditatie van opleidingen, veilig maken van schoolomgevingen, deksels te kopen voor afvoerputten, verhoging van de Algemene Oudedagsvoorziening (AOV), gezondheidszorg, schoolvervoer en elke andere normale loontrekker jaren moet werken om in zijn oude dagen een mager pensioen en AOV uitgekeerd te krijgen.

'Sommige ministers zijn zelfs met 27-jarige leeftijd geregeld (Faizal Abdoelgafoer). Als zij het lui leventje voortzetten, kunnen zij tot hun 60e blijven ontvangen. Alles bij mekaar kan het aardig oplopen. Het is veel geld dat in zakken van individuen zal verdwijnen. Alles wordt maar gestopt in de zakken van een kleine top, die miljoenen mogen pakken. Dat is slecht bestuur en een kwalijke zaak, want de president weet dat het land in ernstige problemen is en de perspectieven om de komende 5 jaren meer geld te verdienen, niet gunstig zijn. In feite maakt de regering hiermee het probleem bewust groter', aldus de politicus.

Jogi (VHP): ‘Chronische armoede oorzaak stijging vraag voedselpakketten’

Elke maand worden 10.000 voedselpakketten landelijk verstrekt...

'Deze armoede wordt bewust gecreëerd om zodoende kiezers afhankelijk te maken en te strikken bij de opkomende verkiezingen'


Het feit dat de vraag naar voedselpakketten bij het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (SoZaVo) met de dag toeneemt, is volgens VHP-Assembleelid Mahinder Jogi een teken dat de armoede in het land chronische vormen aanneemt. Elke maand worden 10.000 voedselpakketten landelijk verstrekt. Bij het afhalen van het pakket moet door de sociaal zwakkere een bedrag van Srd 50 worden betaald. Een voedselpakket heeft een waarde van Srd 225. In de districten is de waarde Srd 275, omdat de transportkosten erbij komen kijken. 

In zo'n pakket bevinden zich onder andere rijst, olie, zout, suiker, sardien, blom, aardappelen, thee, kip, toiletpapier en gele erwten.

Jogi zegt dinsdag 3 april 2018 in het Dagblad Suriname, dat deze armoede bewust gecreëerd is om zodoende kiezers, waarvan het grootste deel onder de armoedegrens leeft, afhankelijk te maken en zodoende te strikken bij de opkomende verkiezingen.

'Door de mensen afhankelijk te maken, aast men op de stemmen van deze mensen. Men gaat zeggen ik heb je twee tot drie jaren lang voedselpakketten gegeven, dus als je niet stemt en een NDP-vlag op je erf plaatst, krijg je geen pakket meer’. Er zullen dan zeker mensen zijn die zullen zwichten. Deze groep zal zeker worden gemanipuleerd en gechanteerd', aldus de politicus.

Volgens de VHP’er is het ook opvallend, dat regeringsautoriteiten overal in het land ‘pakketten als Sinterklaas verdelen’, terwijl niet duidelijk is wie voor deze kosten opdraait. 'Het is ook corruptiegevoelig. Er is informatie dat leveranciers, die betrokken waren bij het schandaal van Naschoolse Opvang, weer aangetrokken zijn om pakketten te leveren', aldus de politicus.

Van wie zijn de goedkope pakketten buiten? Jogi zegt nog steeds zijn wenkbrauwen te fronsen over sociale pakketten die door tot nog toe onbekende figuren buiten SoZaVo om aan de gemeenschap worden verkocht.

'Wie betaalt voor deze pakketten, want het is niet logisch dat een ondernemer producten duur inkoopt en deze vervolgens voor minder dan de helft van de prijs weggeeft. De minister van SoZaVo heeft ook steeds geweigerd antwoord op deze vraag te geven.'

Een al 80 dagen in Chili in hongerstaking zijnde Mapuche inheemse leider dreigt te overlijden

(Bron: Twitter)
Celestino Cordova werd in 2014 tot 18 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor dubbele moord


Een Chileense arts zei dinsdag 3 april 2018, dat een Mapuche inheemse leider, die tot de gevangenis is veroordeeld voor de brandstichting en moorden op een ouder echtpaar, nu het risico loopt om te sterven als gevolg van een langdurige hongerstaking.

Celestino Cordova werd in 2014 tot 18 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor de aanslag, die Werner Luchsinger en zijn vrouw Vivian MacKay een jaar eerder had gedood.



Het paar stierf terwijl ze hun eigendom probeerden te verdedigen tegen gemaskerde mannen. De misdaad leidde tot een nationaal debat over de strijd in Chili om gewelddadige geschillen over voorouderlijke inheemse gebieden.


Cordova is al 80 dagen in hongerstaking en eist tijdelijk uit de gevangenis te worden vrijgelaten om een religieus ritueel uit te voeren.


Zijn arts Nelson Reyes zei vandaag, dat Cordova nu een 'onmiddellijk vitaal risico' loopt.


(Suriname Mirror/Associated Press/Twitter/YouTube)