Anoniem gecriminaliseerd worden in absurdistisch artikel is zielig, lafhartig en misdadig Weblog zou aangepakt moeten worden wegens smaad en laster
27-08-2013 Door: Paul Kraaijer
Paramaribo – Je woont en werkt met plezier in Suriname en je schrijft met plezier en vol enthousiasme allerlei uiteenlopende artikelen, nu en dan kritisch, maar vaak met een knipoog en altijd objectief, onafhankelijk en - niet onbelangrijk - gebaseerd op feiten en niet op anonieme bronnen, verklaringen, en dergelijke waar Surinaamse media zo verzot op zijn. Maar, kennelijk is niet iedereen gediend van dat schrijven en kennelijk is iemand onlangs op zijn zere zieltje getrapt. Kennelijk hebben bepaalde laffe types moeite met kritisch schrijvende freelance schrijvers die niets meer en niets minder doen dan gebruik te maken van het grondwettelijk en democratisch recht om te schrijven en dat doen binnen de marges van de bestaande wetgeving. Nimmer zijn personen door mij bijvoorbeeld beledigd, belasterd of bedreigd, vooral en met name niet, omdat ik weet hoe 'Surinamers' kunnen zijn en hoe stompzinnig en kort door de bocht en ongenuanceerd velen kunnen reageren.
Maar, nu blijkt een anonieme laffe hond (een ander woord heb ik er niet voor) dusdanig op zijn zere zieltje te zijn getrapt, dat die afgelopen weekeinde heeft gemeend om mij - op een obscuur blog met slechts een handjevol absurde artikelen, ‘geschreven’ (meer kopieer en plak- en jatwerk overigens) door zieke geesten die achter aliassen schuil gaan, omdat ze te hufterig en te laf zijn om hun onzinnige, aantoonbaar leugenachtige en criminaliserende artikelen te publiceren onder hun echte namen - op een laag bij de grondse wijze te criminaliseren.
De inhoud van het artikel over mij is te ziek en te ongeloofwaardig voor woorden om er überhaupt inhoudelijk op in te gaan en woorden aan vuil te maken. Iemand heeft tevergeefs getracht om mijn persoon in een zeer kwaad daglicht te stellen met een zeer absurd artikel. De persoon heeft op een aantal fora van een ranzige website een link naar zijn artikel geplaatst om maar zoveel mogelijk domme soortgenoten te trekken, maar ik heb kunnen constateren dat op al die postings niet tot nauwelijks is gereageerd en de personen die gereageerd hebben plaatsen grote vraagtekens bij de bedoelingen achter het artikel over mij en prikken gelukkig dwars door het artikel heen.
Eén persoon weet te melden, dat grote delen van het artikel al in 2008 zijn opgedoken in een gepost bericht op die website. Dit is de tekst van die post:
‘De tekst uit dit artikel is gekopieerd uit een ... topic van 2008. Waar voor riooljournalist is .... wel niet als je tekst letterlijk van ... gaat kopieren voor zulke zware beschuldigingen, dan durft hij nog MBA achter zijn naam te zetten.’
Een ander persoon weet te melden dat het een publiek geheim is dat achter het blog van wordpress.com een zogenoemde ‘personal brander' zit. Een interessante suggestie, die zeker alle reden tot nadenken heeft.
Enig eigen research bracht aan het licht, dat het absurde blog een jaar geleden, in augustus 2012, een andere Nederlandse freelance schrijver die woonde en werkte in Suriname (de man is helaas begin dit jaar overleden), ook in een artikel heeft gecriminaliseerd op bijna exact dezelfde wijze als nu met mij is gebeurd. Dat artikel is overigens van het absurde blog verwijderd. Die schrijver had een zeer scherpe pen en plaatste zijn artikelen op een kritische Surinaamse website. Hij heeft ooit een kritisch artikel geschreven over de prof.dr.ir. 'personal brander', net als ik heb gedaan in maart van dit jaar.
Ik raakte op een moment geïntrigeerd door die professor, dokter, ingenieur al zijn schimmige websites, zijn zogenoemde ‘personal branding’ sprookjes en zijn vermeende opleidingen in Paramaribo, in twee Nederlandse steden en in Amerika. Diverse opleidingen blijken echter, na navraag her en der, niet echt te bestaan. Een fascinerende man, die zogenaamde 'personal brander'. De man, die met regelmaat curieuze ingezonden stukken als ‘columns’ plaatst op een Surinaamse nieuwswebsite. De inhoud ervan is vaak nauwelijks te begrijpen en je vraagt je af waarom die vermeende nieuwswebsite die onzinnige stukken tekst van die prof. dr. ing. plaatst. Het is pure reclame voor de man, die graag pronkt met zijn praktijken en met zijn ‘titels’.
Een ander persoon weet te melden dat het een publiek geheim is dat achter het blog van wordpress.com een zogenoemde ‘personal brander' zit. Een interessante suggestie, die zeker alle reden tot nadenken heeft.
Enig eigen research bracht aan het licht, dat het absurde blog een jaar geleden, in augustus 2012, een andere Nederlandse freelance schrijver die woonde en werkte in Suriname (de man is helaas begin dit jaar overleden), ook in een artikel heeft gecriminaliseerd op bijna exact dezelfde wijze als nu met mij is gebeurd. Dat artikel is overigens van het absurde blog verwijderd. Die schrijver had een zeer scherpe pen en plaatste zijn artikelen op een kritische Surinaamse website. Hij heeft ooit een kritisch artikel geschreven over de prof.dr.ir. 'personal brander', net als ik heb gedaan in maart van dit jaar.
Ik raakte op een moment geïntrigeerd door die professor, dokter, ingenieur al zijn schimmige websites, zijn zogenoemde ‘personal branding’ sprookjes en zijn vermeende opleidingen in Paramaribo, in twee Nederlandse steden en in Amerika. Diverse opleidingen blijken echter, na navraag her en der, niet echt te bestaan. Een fascinerende man, die zogenaamde 'personal brander'. De man, die met regelmaat curieuze ingezonden stukken als ‘columns’ plaatst op een Surinaamse nieuwswebsite. De inhoud ervan is vaak nauwelijks te begrijpen en je vraagt je af waarom die vermeende nieuwswebsite die onzinnige stukken tekst van die prof. dr. ing. plaatst. Het is pure reclame voor de man, die graag pronkt met zijn praktijken en met zijn ‘titels’.
Maar, opmerkelijk is het, dat het alleen die nieuwswebsite was die afgelopen weekeinde als enige nieuwswebsite of krant aandacht besteedde aan de onzin op dat absurde blog. Dat geeft te denken....
- Die nieuwswebsite biedt overigens met regelmaat mensen anoniem ruimte om via ingezonden stukken en brieven en dergelijke hun mening te ventileren en vaak is dat de grootst mogelijke nonsens. Soms bekruipt je het gevoel dat het webredacteuren van die website zelf zijn, die dergelijke stukken schrijfven. In veel artikelen worden anonieme bronnen of ‘coalitie toppers’ opgevoerd. Veel zou gewoon verzonnen kunnen zijn door de redactie, om een artikeltje wat meer lading te geven. Mij is bekend dat onlangs een Surinaams magazine het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling via een email wat vragen had gesteld over het project naschoolse opvang en dan met name over de gang van zaken rond het uitblijven van uitbetaling van salarissen van leerkrachten werkzaam in dat project. De letterlijke tekst van die email verscheen prompt als ingezonden brief, ondertekend met een fake naam, op die nieuwswebsite. De zogenoemde redactie plaatst gewoon domweg alles wat ze in handen krijgt, zonder even kritisch na te denken. -
Toen ik ontdekte dat die website over het artikel over mij iets had geschreven met nota bene een link ernaar toe en zonder mij eerst te hebben benaderd voor een reactie (en de redactie weet hoe ze mij kan bereiken), heb ik eerst de redactie een reactie gestuurd (welke meteen werd geplaatst) en vervolgens heb ik de redactie benaderd met het verzoek zowel het bericht als mijn reactie te verwijderen. Aan mijn verzoek werd zondagochtend gehoor gegeven.
Helaas blijkt het hier, in Suriname, niet ongebruikelijk te zijn door met het smijten van vuil - en dan het liefst anoniem - willens en wetens mensen in een kwaad daglicht te stellen of te zelfs te criminaliseren wanneer die mensen iets hebben gezegd, geschreven of gedaan waar anderen niet van gediend blijken te zijn. Helaas willen veel Surinamers alleen maar geprezen worden en kunnen zij totaal geen objectieve en gefundeerde kritiek verdragen.
Een en ander heeft weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt hoe eenvoudig het in Suriname is om anoniem, ongecontroleerd en ongefundeerd via publieke media met vuil te smijten en mensen op basis van niets (verzonnen informatie) te beschuldigen, met als doel die mensen figuurlijk het zwijgen op te leggen en of erger.
Ik heb via het absurde blog (als reactie onder het artikel, die natuurlijk niet werd geplaatst omdat het bezwarende informatie bevatte) en via een op dat blog vermeld emailadres verzocht het leugenachtige en criminaliserende artikel uiterlijk maandagmiddag 26 augustus van het blog te verwijderen, zo niet, dan zouden juridische stappen worden ondernemen. Het artikel is (nog) niet verwijderd, maar ik ga verder geen juridische stappen ondernemen. Het is het niet waard en zonde van mijn tijd en energie. Daarnaast heb ik er absoluut geen vertrouwen in, dat er werk gemaakt zou gaan worden van een klacht of aangifte. De andere freelance schrijver, die in augustus vorig jaar werd besmeurd door het absurde blog, deed aangifte, maar – zo is op de website te lezen waar hij voor schreef – ‘het rechtssysteem van Suriname was te zwak of te beroerd om deze goedgebekte Hollander te helpen.’ (...)
In dit artikel heb ik bewust niet de naam van het blog vermeld waarop het criminaliserende artikel over mij is verschenen (ik noem het hier het ‘absurde blog’) en ook niet de schuilnaam van de schrijver. Dat blog verdient geen enkele vorm van aandacht, hier niet en nergens niet. De lafaard die achter het blog schuil gaat zal vandaag of morgen ongetwijfeld een keer in zijn eigen artikelbraaksel stikken of geconfronteerd worden met een absurdistisch verhaal over zijn eigen persoon, immers in Suriname is alles mogelijk.
Ik zal blijven schrijven. Maar, ik moet er plezier in blijven hebben. Dat plezier was het afgelopen weekeinde even door een laffe hond de grond in geboord. Natuurlijk, ik weet - als geen ander - hoe ongelooflijk stupide mensen hier kunnen reageren op van alles en nog wat en hoe mensen hier te snel zonder enige kennis van zaken een mening hebben over iets of iemand en anderen op allerlei geniepige en achterbakse manieren proberen te breken.
Maar, om iemand geheel ten onrechte met een leugenachtig verhaal te criminaliseren op een zeer ernstige manier geeft te denken over de herseninhoud en het verstandelijk vermogen van de schrijver ervan. Een kennelijk zeer gefrustreerd persoon die mogelijk rijp is voor zelfreflectie en een kijkje in de spiegel en een bezoekje aan een psycholoog of psychiater. Een kennelijk zeer gefrustreerd persoon die kennelijk problemen heeft met op feiten gebaseerde en objectieve artikelen. Hoe diep kan iemand in de Surinaamse zwamp zinken? Waarschijnlijk heel diep en hij zal ongetwijfeld binnen afzienbare termijn de bodem in zicht krijgen en vervolgens onder zijn lange tenen voelen.....als drijfzand.
Maar, deze hele absurde 'kwestie' heeft mij - als de bekende druppel - tot denken gezet over mijn toekomstige schrijven...... Soms moet je, door omstandigheden gedwongen, vuur met vuur bestrijden.
- Die nieuwswebsite biedt overigens met regelmaat mensen anoniem ruimte om via ingezonden stukken en brieven en dergelijke hun mening te ventileren en vaak is dat de grootst mogelijke nonsens. Soms bekruipt je het gevoel dat het webredacteuren van die website zelf zijn, die dergelijke stukken schrijfven. In veel artikelen worden anonieme bronnen of ‘coalitie toppers’ opgevoerd. Veel zou gewoon verzonnen kunnen zijn door de redactie, om een artikeltje wat meer lading te geven. Mij is bekend dat onlangs een Surinaams magazine het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling via een email wat vragen had gesteld over het project naschoolse opvang en dan met name over de gang van zaken rond het uitblijven van uitbetaling van salarissen van leerkrachten werkzaam in dat project. De letterlijke tekst van die email verscheen prompt als ingezonden brief, ondertekend met een fake naam, op die nieuwswebsite. De zogenoemde redactie plaatst gewoon domweg alles wat ze in handen krijgt, zonder even kritisch na te denken. -
Toen ik ontdekte dat die website over het artikel over mij iets had geschreven met nota bene een link ernaar toe en zonder mij eerst te hebben benaderd voor een reactie (en de redactie weet hoe ze mij kan bereiken), heb ik eerst de redactie een reactie gestuurd (welke meteen werd geplaatst) en vervolgens heb ik de redactie benaderd met het verzoek zowel het bericht als mijn reactie te verwijderen. Aan mijn verzoek werd zondagochtend gehoor gegeven.
Helaas blijkt het hier, in Suriname, niet ongebruikelijk te zijn door met het smijten van vuil - en dan het liefst anoniem - willens en wetens mensen in een kwaad daglicht te stellen of te zelfs te criminaliseren wanneer die mensen iets hebben gezegd, geschreven of gedaan waar anderen niet van gediend blijken te zijn. Helaas willen veel Surinamers alleen maar geprezen worden en kunnen zij totaal geen objectieve en gefundeerde kritiek verdragen.
Een en ander heeft weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt hoe eenvoudig het in Suriname is om anoniem, ongecontroleerd en ongefundeerd via publieke media met vuil te smijten en mensen op basis van niets (verzonnen informatie) te beschuldigen, met als doel die mensen figuurlijk het zwijgen op te leggen en of erger.
Ik heb via het absurde blog (als reactie onder het artikel, die natuurlijk niet werd geplaatst omdat het bezwarende informatie bevatte) en via een op dat blog vermeld emailadres verzocht het leugenachtige en criminaliserende artikel uiterlijk maandagmiddag 26 augustus van het blog te verwijderen, zo niet, dan zouden juridische stappen worden ondernemen. Het artikel is (nog) niet verwijderd, maar ik ga verder geen juridische stappen ondernemen. Het is het niet waard en zonde van mijn tijd en energie. Daarnaast heb ik er absoluut geen vertrouwen in, dat er werk gemaakt zou gaan worden van een klacht of aangifte. De andere freelance schrijver, die in augustus vorig jaar werd besmeurd door het absurde blog, deed aangifte, maar – zo is op de website te lezen waar hij voor schreef – ‘het rechtssysteem van Suriname was te zwak of te beroerd om deze goedgebekte Hollander te helpen.’ (...)In dit artikel heb ik bewust niet de naam van het blog vermeld waarop het criminaliserende artikel over mij is verschenen (ik noem het hier het ‘absurde blog’) en ook niet de schuilnaam van de schrijver. Dat blog verdient geen enkele vorm van aandacht, hier niet en nergens niet. De lafaard die achter het blog schuil gaat zal vandaag of morgen ongetwijfeld een keer in zijn eigen artikelbraaksel stikken of geconfronteerd worden met een absurdistisch verhaal over zijn eigen persoon, immers in Suriname is alles mogelijk.
Ik zal blijven schrijven. Maar, ik moet er plezier in blijven hebben. Dat plezier was het afgelopen weekeinde even door een laffe hond de grond in geboord. Natuurlijk, ik weet - als geen ander - hoe ongelooflijk stupide mensen hier kunnen reageren op van alles en nog wat en hoe mensen hier te snel zonder enige kennis van zaken een mening hebben over iets of iemand en anderen op allerlei geniepige en achterbakse manieren proberen te breken.
Maar, om iemand geheel ten onrechte met een leugenachtig verhaal te criminaliseren op een zeer ernstige manier geeft te denken over de herseninhoud en het verstandelijk vermogen van de schrijver ervan. Een kennelijk zeer gefrustreerd persoon die mogelijk rijp is voor zelfreflectie en een kijkje in de spiegel en een bezoekje aan een psycholoog of psychiater. Een kennelijk zeer gefrustreerd persoon die kennelijk problemen heeft met op feiten gebaseerde en objectieve artikelen. Hoe diep kan iemand in de Surinaamse zwamp zinken? Waarschijnlijk heel diep en hij zal ongetwijfeld binnen afzienbare termijn de bodem in zicht krijgen en vervolgens onder zijn lange tenen voelen.....als drijfzand.
Maar, deze hele absurde 'kwestie' heeft mij - als de bekende druppel - tot denken gezet over mijn toekomstige schrijven...... Soms moet je, door omstandigheden gedwongen, vuur met vuur bestrijden.
