Asociale Surinaamse automobilisten negeren zebrapad

Opinie/Column: Voetgangers in Suriname zijn hun leven niet zeker op ‘veilig’ zebrapad


Tijd voor een commissie Ordening Verkeersgedrag en Infrastructuur

22-02-2012 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – Het zebrapad is in Suriname geen garantie voor voetgangers om veilig en zonder kleerscheuren een weg over te kunnen steken. Asociale automobilisten negeren simpelweg het zebrapad. Vaak zijn zij selectief blind, kijken stuurs recht vooruit en zien niet de wandelaar staan die het zebrapad op wil lopen om de weg over te steken. Let wel, een zebrapad in Suriname is het bij wet vastgestelde ‘domeingebied’ van de voetganger.

Maar, die wandelaar kent het gedrag van het merendeel van de Surinaamse weggebruikers. Die wandelaar weet dat negen van de tien automobilisten niet voor hem zal stoppen. Die wandelaar is bekend met de asociale wijze waarop vele automobilisten – èn niet te vergeten buschauffeurs – zich in het verkeer gedragen. Die wandelaar zal niet zo ‘brutaal’ zijn om ook maar één voet op een zebrapad te plaatsen, wanneer een auto van links of van rechts nadert. Maar, die wandelaar staat wettelijk in zijn recht om die ene voet op het veilige zebrapad te plaatsen. Die wandelaar weet over het algemeen heel goed dat, zodra hij ook maar één voet op een zebrapad plaatst of zelfs maar aanstalten maakt om dat te doen, een naderende auto of bus moet stoppen.

Veel automobilisten willen zebrapad niet zien
Als voetganger moet je echter wèl brutaal zijn en in zekere zin durf en lef hebben om een zebrapad op te lopen, want het zou anders lang kunnen duren voordat een automobilist met fatsoen voor je wil stoppen.

Je komt aangelopen bij een drukke weg, zoals de Kwattaweg of Indira Gandhiweg in Paramaribo en wilt naar de overzijde. Gelukkig, er is een zebrapad met zowaar verkeerslichten erbij. Maar ja, dan moeten die verkeerslichten wel werken. Je kijkt naar rechts en ziet veel verkeer naderen. Er wordt hard gereden. Ook van de andere zijde nadert druk verkeer. Toch moet je naar de overkant. De stoute schoenen maar even snel aantrekken om voorzichtig één voet op het zebrapad te plaatsen. De ene na de andere automobilist raast echter gewoon voorbij. Inmiddels staat je tweede voet ook op het duidelijk zichtbare zebrapad en nog steeds raast het verkeer je bijna uit je schoenen. Diverse automobilisten kijken je zelfs verwijtend en doordringend aan, alsof jìj ze hindert. Je loopt inmiddels op het veilig gewaande zebrapad, maar een automobiliste heeft toch de asociale brutaliteit om gewoon door te rijden. Ze ziet je niet eens. Omdat jìj wel bij je volle verstand bent, houd je in om een fatale klap tegen die auto te voorkomen; je wilt immers met twee bruikbare benen aan de overzijde van de weg komen en niet met twee benen met rammelende botten erin. Van de andere zijde nadert een fatsoenlijke automobilist met gepaste snelheid en stopt netjes voor je, zoals het hoort, zoals het moet.

Rijbesluit 1972 legt spelregels vast
Moet, omdat het ook in Suriname bij wet is geregeld hoe je als voetganger een voetgangersoversteekplaats als een zebrapad moet ‘nemen’ en hoe je je als automobilist moet gedragen wanneer een zebrapad wordt genaderd. Het zogenoemde Rijbesluit 1972 (in 2005 gewijzigd bij Staatsbesluit) omschrijft een zebrapad alsvolgt:
‘Een voetgangersoversteekplaats bestaat uit een dwars over de rijbaan aangebrachte strook van tenminste 4 m breed, samengesteld uit witte en donkere strepen. Op voetgangersoversteekplaatsen wordt aan voetgangers door bestuurders een zekere bescherming geboden ( art. 52 b lid 1 ). (...) Uit de verplichting voor bestuurders om voetgangers op een voetgangersoversteekplaats voor te laten gaan, vloeit voort dat zij de naar omstandigheden geboden voorzichtigheid in acht moeten nemen. Zij dienen de voetgangersoversteekplaatsen voorzichtig te naderen. (...) Hetzelfde geldt als zij kennelijk op het punt staan te gaan oversteken, bijv. als zij op het trottoir bij een voetgangersoversteekplaats staan te wachten.’

Wanneer een automobilist niet stopt bij een zebrapad om iemand veilig de weg over te laten steken, riskeert hij een boete van honderdvijftig Surinaamse dollars. De woordvoerder van het Korps Politie Suriname, John Jones, liet op 10 februari 2012 tegenover de krant De West weten dat er ‘onmiddellijk wordt opgetreden’ als een automobilist op heterdaad wordt betrapt op het doorrijden over een zebrapad terwijl iemand aan het oversteken is. Jones: ‘Op het moment dat iemand vòòr een voetgangersoversteekplaats een poging doet om over te steken, dient de bestuurder gelijk te stoppen. Wanneer hij het zebrapad nadert, moet hij op een afstand al vaart verminderen.’

Zelden agent bij zebrapad
Het zijn goedbedoelde woorden van de vertegenwoordiger van de Surinaamse politie. Maar, dat zijn het, woorden. De praktijk leert echter dat je zelden tot nooit een agent bij een zebrapad ziet staan. Mocht hij er wel staan, dan is de vraag hoe hij denkt op te kunnen treden tegen een asociale voorbij razende automobilist die geen oog had voor die ene aarzelende voetganger die het zebra nauwelijks op durfde te lopen.

Het Surinaamse verkeer is een waar risicogebied. Het ontbreekt veel Surinamers helaas aan fatsoen en ook aan verkeersinzicht. Velen blijken maling te hebben aan verkeersregels en verkeerswetgeving. In Suriname krijg je geen voorrang, maar neem je voorrang. Brutalen en asocialen hebben de halve wereld. Staat er ergens een file dan zie je met regelmaat buschauffeurs fietspaden op racen, een ander woord is er niet voor. Bermen worden kapot gereden. Soms belandt een bus mèt passagiers in een berm, vanwege het roekeloze rijgedrag ven de chauffeur. Je vraagt je wel eens af hoe het mogelijk is dat dergelijke buschauffeurs hun rijbewijs hebben kunnen behalen. Zij nemen grote risico’s in het verkeer en ‘vergeten’ daarbij dat zij mensen vervoeren. Buspassagiers moeten zich veilig kunnen voelen wanneer zij van plaats A naar plaats B worden vervoerd. In Suriname is een ritje in een bus een klein avontuur.

Een auto kan dodelijk wapen worden....door onbezonnen en onverantwoordelijk gedrag chauffeur

Het aantal ongelukken in Suriname is te hoog, het aantal (dodelijke) verkeersslachtoffers in Suriname is te hoog. Maar, zolang mensen hun gedrag als chauffeur/coureur niet veranderen, zal er weinig in het verkeersbeeld veranderen. Sinds december 2010 wordt de kleinschalige goudsector geordend door een presidentiële commissie. Het zou goed zijn wanneer er een presidentiële commissie Ordening Verkeersgedrag en Infrastructuur ingesteld zou worden. Veel verkeersleed in het land is simpelweg te voorkomen, wanneer weggebruikers hun verstand gaan gebruiken en beginnen te begrijpen dat hun voertuig eens een dodelijk wapen kan worden door hun eigen onbezonnen en onverantwoordelijke gedrag.

Noot Kraaijer:

Het artikel is volledig gepubliceerd op 22 februari 2012 op de Surinaamse nieuwswebsite NoSpang en op 24 februari 2012 op de Surinaamse nieuwswebsite GFC Nieuws.
De directeur van Sky Radio & Televisie reageerde via email persoonlijk op 22 februari 2012:
'Beste heer Kraaijer,
Het is een juiste constatering.!!!
Het lijkt alsof het de verantwoordelijkheid van alleen de politie is om in de gesignaleerde trend een ommekeer te brengen.
Ik denk dat wij als gemeenschap stelling moet nemen tegen het verfoeilijk en a-sociaal gedrag van bepaalde weggebruikers.Dan kan er iets veranderen aan het rijgedrag en mentaliteit van deze lieden.
Met vr groet
A.Lall Mohamed'