Suriname weer niet aanwezig bij vergadering Internationale Walviscommissie

Contributie nog steeds niet voldaan: stemrecht al sinds juli 2012 opgeschort

Starnieuws suggereert met artikel dat Suriname wel aanwezig was en stem uitbracht

22-09-2014 Door: Paul Kraaijer/Obsession Magazine

Paramaribo – De vierdaagse 65e bijeenkomst van lidlanden van de Internationale Walviscommissie (IWC, the International Whaling Commission) in Portoroz, Slovenië, werd op 18 september afgesloten. Maar, net als tijdens de 64e bijeenkomst in juli 2012 in Panama Stad, was ook deze keer Suriname niet vertegenwoordigd.

Dat laat het secretariaat van de IWC vandaag, maandag 22 september 2014, bij monde van Kate Wilson in een reactie weten. Ook blijkt Suriname nog steeds een betalingsachterstand van de contributie te hebben, waardoor het land geen stemrecht heeft (zie document IWC onderaan dit artikel). Volgens Kate Wilson heeft Suriname in vier jaar tijd een achterstand opgebouwd van 20.000 Britse pond ofwel rond de Srd 108.000. (vandaag: Srd 107.888,33)

Volgens de IWC-website wordt Suriname nog steeds vertegenwoordigd door mr. Muriel Wirjodirjo, werkzaam bij de afdeling Visserij van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij.

Suriname heeft al sinds 29 mei 2011 binnen de IWC geen stemrecht meer, omdat dat voor onbepaalde tijd is opgeschort vanwege de achterstand in contributiebetaling.

Sinds zijn toetreding tot de IWC in 2004 heeft Suriname steeds voor de walvisjacht gestemd, omdat volgens Suriname de walvis ‘een bron van eiwit is die aangewend moet worden in een wereld op zoek naar voedsel voor een groeiende bevolking’. Japan beweert echter al jaren, dat zij op walvissen jaagt voor wetenschappelijke doeleinden. Maar, het is wereldwijd bekend, dat de dieren voor hun vlees worden gevangen dat gretig aftrek vindt in de consumptiemarkt. Jaarlijks worden Japanse walvisjagers in een kat-en-muisspel op de voet gevolgd door schepen van de organisatie Sea Shepherd die letterlijk met hun schepen tussen de walvisjagers en de walvissen vaart om de vangst te verhinderen.

Maar, altijd hing rond het Surinaamse stemgedrag – en dat van andere kleine landen – in de IWC (International Whaling Commission) het gerucht van omkoping. Immers, de grootste walvisjager in de wereld, Japan, zou stemmen kopen binnen de commissie, vooral van kleine landen die geen enkele connectie met de walvis hebben. Er zouden zelfs kleine landen speciaal hiervoor lid van de IWC zijn geworden. Maar, in alle redelijkheid kun men zich afvragen wat de toegevoegde waarde is van het lidmaatschap van landen als Marokko, San Marino, Mongolië, Benin, Luxemburg, Oman en Suriname? Japan was de financier van een paar visserijcentra in Suriname.

De constante afwezigheid van Suriname in de IWC en het maar niet voldoen van de contributie lijkt duidelijk te maken, dat ‘de walvis’ voor Suriname niet interessant genoeg is. Suriname heeft eigenlijk bar weinig tot niets te zoeken binnen de IWC. Het land zou er beter aan doen te participeren met een groep Zuid-Amerikaanse landen die zich hard maken voor een beschermd gebied voor de walvis en voor het zogenoemde 'whale watching'.

Overigens lijkt het artikel ‘Suriname neemt ander standpunt walvisjacht in' van 19 september op Starnieuws, te suggereren, dat Suriname bij de IWC tegen de commerciële walvisjacht heeft gestemd. Dat is dus absoluut niet het geval, simpelweg omdat Suriname niet aanwezig was bij de laatste twee IWC-vergaderingen en al zou de vertegenwoordiger van Suriname wel aanwezig zijn geweest, het stemrecht is opgeschort vanwege de achterstand in contributiebetaling……

Suriname stond overigens binnen de IWC alleen als Latijns Amerikaans land met haar constante steun aan Japan in de IWC. De lidstaten Brazilië, Chili, Argentinië, Nicaragua, Panama en Belize zijn tegenstanders van de jacht op walvissen.

In december 2006 kwamen zelfs de IWC-landen Argentinië, Brazilië, Mexico, Peru, Chili en Panama bijeen in Buenos Aires, de zogenoemde 'Grupo Buenos Aires' om onder andere te praten over ‘whale watching’.

Bij deze bijeenkomst waren ook regeringsvertegenwoordigers aanwezig van Ecuador, Guatemala en de Dominicaanse Republiek en diplomaten van de ambassades van Colombia, Uruguay en Venezuela. ‘Whale watching’ toerisme is een belangrijke bron van inkomsten geworden. Deze vorm van toerisme moet volgens de ‘Buenos Aires Groep’ worden gestimuleerd. Verder blijven zij fel gekant tegen de hervatting van commerciële walvisvangst en pleiten zij voor beschermde gebieden voor walvissen in de zuidelijke Atlantische Oceaan en het zuidelijke deel van de Stille/Grote Oceaan. Chili was de gastheer voor de 60e jaarlijkse vergadering van de IWC in 2008.

Suriname is geen lid van de Buenos Aires Groep en als land gelegen aan de oceaan is dat opmerkelijk te noemen. Immers, ook voor de Surinaamse kust duiken walvissoorten op en wie weet is ook in Suriname 'whale watching' mogelijk.....

Nederlandse onderneming beweert binnen zes maanden vuilverwerkingsbedrijf in Suriname te kunnen opzetten

De zoveelste opgeworpen luchtballon in de Ware Tijd....

Geen spoor van Ludwich Cleantech op internet

22-09-2014 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Berichtte de Nederlandse correspondent Eric Mahabier van de Ware Tijd eerder (mei) over het plan van ene Raj Doerga voor een nieuwe luchtvaartmaatschappij Suriname Air Quo Vadis (waarvan hij zelfs de naam niet goed heeft vermeld) en een maand later over het windmolenplan voor de kust van Suriname van roti-bakker, ondernemer en industrieel Max Ghazi, wonend in het Nederlandse Aalsmeer, vandaag schrijft Mahabier over het plan van de Nederlandse onderneming Ludwig Cleantech om binnen zes maanden een vuilverwerkingsbedrijf in Suriname op te zetten. Van die plannen is nooit meer iets vernomen.... Is het de zoveelste luchtballon?

Volgens Mahabier kan het Nederlandse bedrijf Ludwig Cleantech binnen zes maanden een vuilverwerkingsbedrijf in Suriname opzetten dat vijftien megawatt extra stroom levert. 'Voor minimaal drieduizend huishoudens elektriciteit uit afval, waarmee direct een probleem voor de volksgezondheid en het milieu is opgelost', aldus de krant.

Naast de al genoemde voordelen, biedt een dergelijke onderneming ook werkgelegenheid aan negentig personen, die allemaal lokaal aangetrokken zullen worden. Een investering van enkele tientallen miljoen euro’s, zeggen Jack Beckers en Hans van der Plas van Ludwig Cleantech in gesprek met de correspondent van de krant in Nederland. Waarom de heren niet wat preciezer kunnen zijn voor wat betreft de kosten voor een dergelijk vuilverwerkingsbedrijf is vreemd, immers Mahabier schrijft toch ook, dat het bedrijf haar plannen 'uitvoerig gepresenteerd' heeft aan de Surinaamse regering, waaronder minister Rabin Parmessar van Openbare Werken (OW) en aan diens voorganger Ramon Abrahams. Indien dat werkelijk zou zijn gedaan, dan zou in die plannen toch ook een kostenraming moeten zijn opgenomen die wat preciezer is dan 'enkele tientallen miljoenen euro's?

'Alle afvalstoffen die dagelijks ontstaan in Paramaribo en omgeving en alle afvalstoffen die in het verleden zijn gestort op de vuilnisbelt in Ornamibo zullen verwerkt worden tot groene energie door de bouw van een milieuvriendelijke afvalverwerkingscentrale', schrijft de altijd zeer oppervlakkige Mahabier.

In april 2014 heeft OW voor de verwerking van het nieuwe afval een aanbesteding uitgeschreven, waarvoor elf bedrijven zijn genodigd. Ludwig Cleantech heeft, aldus de krant en dus aldus Mahabier, met vier partijen ingeschreven. Wie die partijen zijn vermeldt de correspondent niet. Ook is volstrekt onduidelijk wat bedoeld wordt met 'het nieuwe afval'......

Komt de besluitvorming voor 1 oktober, dan kan rond 1 april 2015 (een grap?) de centrale in gebruik worden genomen. Het wachten is nu op de uitkomsten van de door OW aangestelde externe deskundige die onderzoek doet naar de meest duurzame verwerkingstechniek van afvalstoffen voor Suriname. Hoe realistisch het is om binnen een periode van zes maanden in Suriname een compleet vuilverwerkingsbedrijf op te zetten zal de toekomst uitwijzen.

Maar, wie of wat is Ludwig Cleantech? Onderzoek naar dit bedrijf, een besloten vennootschap, levert bar weinig op en dat is veelzeggend.

Ludwig Cleantech BV is gevestigd in het Brabantse Budel aan de Meemortel 26 (een bedrijfspand met verschillende ondernemingen) en is een volle dochter van Ludwig Holding Company BV, ook gevestigd te Budel. Directeur van Ludwig Holding Company BV is Jan Beckers. Beide BV’s beschikken niet over een eigen website en zijn ook niet op zogenoemde social media te vinden, maar op diverse bedrijvenwebsites wordt als website bebra.com vermeld. Die website staat echter te koop: ‘The domain Bebra.com is for sale.' Ludwig Holding Company staat her en der vermeld als ‘financiële instelling‘ in de branche ‘vermogensbeheer’.

Dat een Nederlands bedrijf niet eens beschikt over een eigen website en dus kennelijk weinig moeite lijkt te doen om bereikbaar te zijn roept op z'n minst vraagtekens op en vooral enige terughoudendheid. Hoe serieus is zo'n bedrijf en wie zijn de mensen er achter?

Maar, dat heeft Mahabier er niet van weerhouden om het bedrijf en het plan wat ruimte te geven in de Ware Tijd met een wazig en typisch oppervlakkig Mahabier-artikeltje. Geen enkele kritische vraag, zoals waarom is jullie bedrijf nergens op het net te vinden, hoe denken jullie binnen zes maanden een vuilverwerkingsbedrijf in Suriname op te kunnen zetten, wat zijn de werkelijke kosten, heeft het ministerie van Openbare Werken gereageerd en zo ja, hoe, hebben jullie al ergens een dergelijk bedrijf uit de grond gestampt, enzovoorts, enzovoorts. Neen, zo denkt en werkt de correspondent van de Ware Tijd in Nederland niet. Hij brandt niet graag zijn vingers en blijft daarom het liefst zo oppervlakkig mogelijk en gaat kritische vragen uit de weg.
Maar, Nederlanders en Surinamers in Nederland met leuke in Suriname op te zetten luchtballonnetjes weten kennelijk de weg te vinden naar Eric Mahabier of andersom......