Tijd voor een daadkrachtig optreden Justitie en vervolging voor dood door schuld – De Ware Tijd geeft moeder 1-jarig verdronken jongetje ruimte om te jammeren
17-09-2016 Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant
Het was weer eens raak in het weekeinde van 10 en 11 september 2016. Een bootongeluk waarbij dodelijke slachtoffers te betreuren zijn, die geen zwemvest droegen. In dit geval waren het twee kinderen van slechts een en zes jaar jong die verdronken in de Cotticarivier in het district Marowijne. Nog steeds zijn boothouders en anderen nalatig en bieden hun passagiers geen zwemvesten aan. Dit soort mensen toont geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel en biedt passagiers geen enkel gevoel van veiligheid. Daarenboven zijn er mensen die met regelmaat gebruik moeten maken van bootvervoer en weigeren te 'investeren' in de aanschaf van een eigen zwemvest.....
De politie van Moengo kreeg zondag 11 september van lokale bewoners een telefonisch melding dat er een bootongeluk had plaatsgevonden op de Cotticarivier tussen de dorpen Lantiwei en Pinatjarimi. Twee kinderen, één van 1 jaar en één van 6 jaar, werden vermist, zo werd maandag de 12e september bekendgemaakt door de afdeling Public Relations van het Korps Politie.
Volgens verklaringen van bewoners waren zij bezig passagiers per boot te vervoeren van het ene dorp naar het andere. Op een bepaald moment merkte een bootsman van een andere boot op, dat er te veel passagiers zaten in de ene boot waar de buitenboordmotor was uitgevallen. Deze bootsman snelde zich voor hulp naar bedoelde boot met inzittenden toe om enkele passagiers over te laten stappen in zijn boot. De hulpverlener naderde de andere boot echter met een hoge snelheid, waardoor er hoge golven ontstonden. De passagiers van de getroffen boot raakten in paniek. Er ontstond een woelige situatie, waardoor de boot omkantelde. De vijf volwassenen en acht kinderen die in de boot zaten kwamen in het water terecht. De twee minderjarige kinderen verdwenen echter in de rivier. Zij, en de andere opvarenden, droegen geen zwemvest.
Een in en in trieste gebeurtenis, vooral omdat de verdrinkingsdood van de twee jonge kinderen voorkomen had kunnen worden. Feitelijk moet geconcludeerd worden dat de boothouder en de volwassenen aan boord van zijn boot, waaronder de moeder van het eenjarig jongetje, schuldig zijn aan de dood van de kinderen.
Moeder 1-jarig verdronken jongetje door de Ware Tijd neergezet als 'slachtoffer', niet als schuldige
Die moeder kreeg nota bene een paar dagen later, donderdag 14 september, gelegenheid van de Ware Tijd om te jammeren over de dood van haar kindje, waar ze zelf schuldig aan is. Het is onbegrijpelijk dat de hoofdredactie van de Ware Tijd deze vrouw de ruimte heeft geboden om te jammeren en haar niet te confronteren met feit, dat zij zelf verantwoordelijk is voor de verdrinkingsdood van haar zoontje en haar niet vraagt waarom zij en haar kindje geen zwemvest droegen.
'Ik hoopte echt dat mijn baby toch even naar bovenkwam om hem te grijpen, maar ik zag mijn zoontje helaas niet meer. Ik voelde me machteloos en wist meteen dat ik mijn kind voor eeuwig heb verloren', jammert de moeder, Cynthia Pinas, in de Ware Tijd. Pinas vertelt verder dat toen ze in het water terechtkwam, zij haar kindje had vastgeklampt met haar ene hand, terwijl ze met de andere hand naar de oppervlakte probeerde te zwemmen. 'Maar op een gegeven moment snakte ik naar adem en toen ik net boven water was, is de boot, die ons kwam helpen, tegen mijn hand aangekomen, waarmee ik mijn baby vasthield. Hij is toen uit mijn handen gegleden en in de diepte verdwenen.'
De Ware Tijd schrijft vervolgens, met gevoel voor drama, maar niet voor (serieuze) journalistiek: 'Aangemoedigd door het moederinstinct heeft ze nog geprobeerd het kindje te zoeken, helaas zonder het gehoopte resultaat. Nog gaf ze niet op, want toen ze boven water kwam en door anderen werd geholpen, wilde ze weer in het water springen, maar ze werd tegengehouden. "Het kindje leefde nog toen we in de diepte waren en als de baby boven het water zou komen, weet ik zeker dat mijn kind het zou redden. Dit maakt me vreselijk droevig', snikt Pinas. '
Ongelooflijk, de wijze van berichtgeving van de Ware Tijd. Geen enkele diepgang, geen enkele kritische vraag. Dit riekt naar sensatie-journalistiek en een ziekelijke vorm van 'leedvermaak' over het ruggetje van een verdronken jongetje van slechts een jaar jong. En een jammerende moeder die door de redactie van de Ware Tijd wordt neergezet als een triest slachtoffer en niet als schuldige.....
Waarom opent OM geen strafzaak tegen boothouder en in boot aanwezige ouder(s) verdronken jonge kinderen?
Het is overigens nog steeds onbegrijpelijk, dat boothouders hun passagiers niet verplichten om een zwemvest te dragen, mits die aanwezig zijn uiteraard. Daarenboven is het onverantwoord dat volwassenen minderjarige kinderen aan boord meenemen terwijl er geen zwemvesten aanwezig zijn. De volwassenen en de betrokken boothouders zouden hierop door de autoriteiten moeten worden aangesproken en/of beboet worden. Immers, door hun onverantwoordelijk gedrag hebben zeer twee kinderen van een en zes jaar jong hun leven verloren en kan gesproken worden van dood door schuld en dus een strafbaar feit.....
Het zou goed zijn als het Openbaar Ministerie eens een sterk signaal afgeeft en overgaat tot vervolging van verantwoordelijken. Mogelijk kan een vonnis boothouders en anderen tot andere gedachten brengen, zodat gaan zorgen voor de aanwezigheid van zwemvesten aan boord van boten.
Hoogachtend,
'Ik hoopte echt dat mijn baby toch even naar bovenkwam om hem te grijpen, maar ik zag mijn zoontje helaas niet meer. Ik voelde me machteloos en wist meteen dat ik mijn kind voor eeuwig heb verloren', jammert de moeder, Cynthia Pinas, in de Ware Tijd. Pinas vertelt verder dat toen ze in het water terechtkwam, zij haar kindje had vastgeklampt met haar ene hand, terwijl ze met de andere hand naar de oppervlakte probeerde te zwemmen. 'Maar op een gegeven moment snakte ik naar adem en toen ik net boven water was, is de boot, die ons kwam helpen, tegen mijn hand aangekomen, waarmee ik mijn baby vasthield. Hij is toen uit mijn handen gegleden en in de diepte verdwenen.'
De Ware Tijd schrijft vervolgens, met gevoel voor drama, maar niet voor (serieuze) journalistiek: 'Aangemoedigd door het moederinstinct heeft ze nog geprobeerd het kindje te zoeken, helaas zonder het gehoopte resultaat. Nog gaf ze niet op, want toen ze boven water kwam en door anderen werd geholpen, wilde ze weer in het water springen, maar ze werd tegengehouden. "Het kindje leefde nog toen we in de diepte waren en als de baby boven het water zou komen, weet ik zeker dat mijn kind het zou redden. Dit maakt me vreselijk droevig', snikt Pinas. '
Ongelooflijk, de wijze van berichtgeving van de Ware Tijd. Geen enkele diepgang, geen enkele kritische vraag. Dit riekt naar sensatie-journalistiek en een ziekelijke vorm van 'leedvermaak' over het ruggetje van een verdronken jongetje van slechts een jaar jong. En een jammerende moeder die door de redactie van de Ware Tijd wordt neergezet als een triest slachtoffer en niet als schuldige.....
Waarom opent OM geen strafzaak tegen boothouder en in boot aanwezige ouder(s) verdronken jonge kinderen?
Het is overigens nog steeds onbegrijpelijk, dat boothouders hun passagiers niet verplichten om een zwemvest te dragen, mits die aanwezig zijn uiteraard. Daarenboven is het onverantwoord dat volwassenen minderjarige kinderen aan boord meenemen terwijl er geen zwemvesten aanwezig zijn. De volwassenen en de betrokken boothouders zouden hierop door de autoriteiten moeten worden aangesproken en/of beboet worden. Immers, door hun onverantwoordelijk gedrag hebben zeer twee kinderen van een en zes jaar jong hun leven verloren en kan gesproken worden van dood door schuld en dus een strafbaar feit.....
Het zou goed zijn als het Openbaar Ministerie eens een sterk signaal afgeeft en overgaat tot vervolging van verantwoordelijken. Mogelijk kan een vonnis boothouders en anderen tot andere gedachten brengen, zodat gaan zorgen voor de aanwezigheid van zwemvesten aan boord van boten.
Hoogachtend,
Den Blauwvinger
16 september 2016
Amsterdam-Paramaribo