zondag 20 maart 2016

Den Blauwvinger: Duur reisje Surinaamse parlementaire delegatie naar Zambia valt deels in 't water

COLUMN: Onder druk publieke verontwaardiging zien twee politici alsnog schoorvoetend af van reis

En iedereen heeft plotseling een mening over de delegatie naar IPU-vergadering in Lusaka

20-03-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Dat een parlementaire delegatie naar een vergadering van de Interparlementaire Unie – van 19 tot 23 maart - in de Zambiaanse hoofdstad Lusaka, voordat die goed en wel was vertrokken, zou leiden tot de nodige ophef had waarschijnlijk niemand onder de vijf naïeve delegatieleden zien aankomen. Toen bekend werd, dat de NDP-Assembleeleden Melvin Bouva en Rossellie Cotino en Dinotha Vorswijk van de ABOP op 13 maart waren vertrokken richting Zambia en dat een paar dagen later hun collega's van de VHP, Asiskumar Gajadien, en DOE, Carl Breeveld zouden volgen, brak een storm met orkaankracht aan protesten los.

De protesten waren natuurlijk te voorzien geweest. Immers, het gaat om een duur reisje. Een vliegticket zou per persoon rond de 5.500 Amerikaanse dollar kosten en daarbij komen natuurlijk nog onder andere verblijfskosten. En dat, terwijl Suriname leidt onder een ernstig financieel-economische crisis en veel burgers moeten pinaren en hosselen om het hoofd boven water te kunnen houden. En die burgers vernemen van een duur uitstapje van een paar Assembleeleden en vragen zich af of die politici er niet verstandiger aan zouden hebben gedaan om thuis te blijven en daar hun werk te doen, in plaats van in Zambia. Daarenboven vraagt men zich af wat het nut is van de aanwezigheid van vijf parlementsleden bij die vergadering.

Hakken over de sloot onder druk publieke opinie
Onder druk van de publieke opinie besloot Gajadien op 15 maart om niet meer af te reizen naar Lusaka, Zambia. De politicus beweerde plotseling, dat een oplossing van de economische crisis belangrijker voor hem was. Volgens Gajadien was hij vooraf niet op de hoogte, dat hij zou gaan en dat het de coalitie was die de samenstelling van de delegatie had bepaald. Hij beweerde ook niet te weten waarom er voor vijf parlementariërs was gekozen. 'Bij andere vergaderingen zoals de ACP-EU en WTO zijn steeds drie personen afgevaardigd.'

Overigens volgde na een nachtje slapen op 16 maart weer een excuus-reactie van Gajadien. Hij zei te vinden, dat het parlementaire werk er niet onder mag lijden, terwijl er sprake is van crisis in het land.

'In zo'n situatie moet in alle geledingen worden bezuinigd. Daarom heb ik begrip voor de positieve verontwaardiging die is ontstaan. Ik heb diep nagedacht en uiteindelijk daarom mijn keuze gemaakt voor een crisisvergadering hier in Suriname. Wij willen oplossingen hiervoor hebben, omdat het gehele land gebukt gaat onder deze situatie. Ook sta ik als volksvertegenwoordiger altijd open voor positieve kritiek vanuit de samenleving.'  

Maar, dit had hij zich ook allemaal kunnen realiseren voordat hij werd aangewezen als delegatielid. De opgevoerde excuses zijn dan ook niet erg geloofwaardig. Vermeldenswaard is nog, dat het Gajadien was die - voordat hij zijn reis naar Zambia had afgezegd - op 13 maart tegenover het Dagblad Suriname had gezegd, er niet over te spreken zijn, dat Assembleevoorzitter Jennifer-Geerlings-Simons en vicepresident Ashwin Adhin naar respectievelijk Canada en India/Nederland waren afgereisd, terwijl De Nationale Assemblee (DNA), maar geen informatie van minister Gillmore Hoefdraad van Financiën ontving over komende valutaveilingen door de Centrale Bank van Suriname en de op hol geslagen valutakoers.

In eerste instantie was het besluit van de VHP'er voor Breeveld – die bekend staat als het braafste jongetje in het parlement – geen reden om ook af te zien van het uitje naar Lusaka. 'Het was een parlementair besluit en het was reeds lang genomen. En, het parlementaire werk bestaat niet alleen uit vergaderen in eigen land', was zijn rechtvaardiging om aan de delegatie deel te nemen.

Maar, tot ieders verrassing volgde nog dezelfde dag de bekendmaking, dat Breeveld toch van de reis afzag. Hij kwam met de volgende politiek correcte verklaring voor zijn 180 graden ommezwaai:

‘De deelname aan de vergadering van de Inter Parliamentary Union (IPU) is een parlementair besluit van ongeveer een maand geleden. Als lid van het parlement sta ik dan ook achter dit besluit. Het gehele parlement is van dit besluit op de hoogte en het lijkt me vreemd wanneer er leden zijn die aangeven dat zij hiervan niet wisten. Suriname kent 51 parlementariërs die met hun volle verstand weten wat wel en wat er niet besloten is. Oorspronkelijk werd door de voorzitter voorgesteld dat de delegatie uit drie personen zou bestaan. Het geachte lid Santokhi zei toen, dat het om een grote vergadering gaat en dat een delegatie bestaande uit vijf leden gangbaar was. Er is toen besloten om het aantal leden op te trekken naar dat aantal. Na ampele overwegingen heb ik echter besloten niet meer af te reizen naar Zambia. De ontwikkelingen in ons land, die ook mij bezighouden, waarbij ik mij vanuit de DOE-fractie voor verbetering blijf inzetten, hebben tot dit besluit bijgedragen.'

Wollige woorden van de man die altijd zo correct en fatsoenlijk mogelijk voor de dag wil komen, terwijl iedereen natuurlijk begreep, dat het besluit van Carl Breeveld voortkwam uit de maatschappelijke verontwaardiging over en kritieken op de dure reis naar Zambia. Breeveld heeft een politieke blunder begaan.

Na het terugtrekken van Gajadien en Breeveld vonden diverse van hun collega's het nodig om via de media te reageren op de hele gang van zaken.

'Kosten reis zijn in overweging genomen'
André Misiekaba, fractieleider van regeringspartij Nationale Democratische Partij (NDP) in De Nationale Assemblee (DNA), was de eerste die het journaille opzocht. Hij liet woensdag 16 maart weten, dat alle DNA-leden op de hoogte waren van de samenstelling van de afvaardiging naar de vergadering in Lusaka. 'Hoewel het om een dure reis gaat, is het belangrijk dat Suriname deelneemt aan de vergadering', sprak Misiekaba. Hij beweerde verder, dat de kosten van de reis in overweging zijn genomen.
Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons wilde drie leden afvaardigen, maar vanuit de oppositie (ABOP en VHP) werd echter aangegeven, dat er veel activiteiten zouden zijn tijdens de IPU-vergadering, waardoor voorgesteld werd voor een delegatie van vijf, aldus Misiekaba. 'Ik sta er nog steeds achter dat De Nationale Assemblee participeert in de IPU-vergadering. Deze vergadering is belangrijk voor Suriname, waarin alle parlementen ter wereld vertegenwoordigd zijn.'

Het ABOP-Assembleelid Marinus Bee zei 16 maart in een reactie: 'Nu probeert iedereen de verantwoordelijkheid van zich af te schuiven over deelname aan de vergadering van de IPU in Zambia. De coalitie had ook kunnen besluiten om gezien de precaire economische situatie voorlopig geen buitenlandse reizen te ondernemen.' 
Maar, volgens Misiekaba was het juist Bee die had gepleit voor een grotere delegatie.
'Ik vind het kinderachtig dat mensen nu een schuldige willen zoeken voor de participatie aan een vergadering in het buitenland. Het parlement neemt een beslissing en het is de coalitie die de richting bepaalt of er geparticipeerd wordt of niet. Ik ben niet in de leiding van De Nationale Assemblee en ben ook geen IPU-vertegenwoordiger. In de crisissituatie waarin het land verkeert, moet het goede voorbeeld worden gegeven. Besloten had moeten worden om af te zien van deelname aan de vergadering', aldus Bee.

'Hij liegt alsof het gedrukt staat'
VHP-fractieleider Chandrikapersad Santokhi was 'not amused', door de argumentatie van Breeveld om op het laatste moment af te zien van deelname aan de delegatie. 'Hij liegt alsof het gedrukt staat. De oppositie beslist niet de grootte en de samenstelling van de delegatie naar Zambia, maar de coalitie', aldus Santokhi 16 maart 2016. 'Breeveld was voorgedragen door de NDP en hij moet durven verantwoordelijkheden te accepteren en niet het land uit willen gaan als er problemen zijn, net zoals bij de behandeling van de Amnestiewet verdween hij met de noorderzon. Hij is in mijn ogen nog verder in achting gedaald. En het is heel jammer dat hij die 'a no mie cultuur' ook overgenomen heeft en hij zijn niet afreizen in de schoenen van anderen probeert te schuiven.'

'Onnodig, onsmakelijk en onvolwassen en zeker gênant'
Een van de laatsten die zijn mening over het gedoe rond de Zambia-delegatie via de pers wilde spuien was het voorzover bekend formeel nog steeds Pertjajah Luhur-Assembleelid Raymond Sapoen. Zijn reactie was donderdag 17 maart: 'Onnodig, onsmakelijk en onvolwassen en zeker gênant naar de delegatieleden toe. Zo typeer ik de wijze waarop Assembleeleden de afgelopen dagen in het openbaar de dienstreis van collega-parlementariërs naar Lusaka, Zambia, op de korrel hebben genomen. Dit heeft beslist geen goed gedaan aan het gezag en het vertrouwen dat het hoogste college van de Staat behoort uit te stralen. Ik juich de kritische houding van de samenleving toe wanneer het gaat om het rendement van dienstreizen van regeringsautoriteiten en zeker tegen de achtergrond van de huidige sociaal economische situatie. Deze afweging wordt ook in huishoudelijk verband in het parlement aan de orde gesteld. Maar, als land dienen wij ervoor te waken dat wij ons internationaal in een isolement manoeuvreren.'

Bevolking wordt zelden door een uit buitenland teruggekeerde delegatie geïnformeerd
Overigens is het de vraag wat de samenleving na terugkeer van de delegatie uit Zambia van ze te horen gaat krijgen. Immers, veelal wordt na terugkeer van een delegatie nimmer verantwoording afgelegd, door de bevolking te informeren over de inbreng van Surinaamse delegatieleden in een of andere buitenlandse vergadering of conferentie. Burgers blijven steeds in het ongewisse over het rendement van deelname van een Surinaamse delegatie.

De lachende derde
Natuurlijk zeggen Assembleeleden en ministers, dat het goed is om als Suriname je gezicht te laten zien in het buitenland. Lobbywerk en contacten leggen kunnen werkelijk hun vruchten gaan afwerpen. Deelname aan vergaderingen, conferenties en dergelijke in het buitenland kunnen dan ook nuttig en zinvol zijn voor Suriname, maar voor vertrek dienen delegatieleden zich af te vragen of deelname verstandig is, met het oog op een actuele politiek of financieel-economische situatie in eigen land, Suriname. Met de Zambia-delegatie werd dat door de leden uit het oog verloren. Maar, op het moment dat überhaupt bekend werd, dat een delegatie naar de IPU-bijeenkomst in Zambia zou gaan, waren Bouva, Cotino en Vorswijk al vertrokken. Zij zijn deze dagen in de Zambiaanse hoofdstad Lusaka de lachende derde.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
20 maart 2016
Amsterdam-Paramaribo