Facebookgroep 'Actieve journalisten' neemt plaats in van passieve journalistenvereniging........maar, wat kan een Surinaamse 'journalist' nu van een collega leren die het vak zelf niet beheerst?
30-07-2016 Door: Paul Kraaijer
Het behoeft geen betoog, dat het droevig is gesteld met de journalistieke kwaliteiten en capaciteiten van het Surinaamse zogenaamde journaille. De vraag is echter of dat journaille zich daarvan bewust is. Neen dus en dat wordt feitelijk door hun zelf bevestigd. Immers, een aantal van die vermeend journalisten hebben voor zaterdagavond 30 juli een zogenaamde discussieavond georganiseerd met als thema 'Integriteit van journalisten'.....
Luchtigheid....'Dit onderwerp is gekozen nadat wij via onze 'Facebook-groep Actieve Journalisten', vakgenoten in de gelegenheid hebben gesteld een onderwerp in te sturen. Het onderwerp van Xaviera Arnhem kreeg de meeste 'likes' van de leden en is daarom gekozen', aldus de zogenoemde initiatiefgroep in een persbericht.
Volgens de organisatoren, waaronder Milton Hubard en Naomi Hoever (vandaag de dag journaliste bij de Ware Tijd) wordt het een 'luchtige' avond. Luchtig? Het initiatief voor de avond zou zijn voortgekomen uit het feit dat er weinig activiteiten zijn waar journalisten samen komen om elkaar 'aan te scherpen' in het vakgebied.
De discussieavond wordt ingeleid door Giwani Zeggen die enkele jaren heeft gewerkt op de nieuwsdienst van Radio 10 en ook bij de redactie van de Ware Tijd en de laatste tijd door het leven gaat als columnist. Verder is een panel samengesteld bestaande uit Zeggen en de voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ), Wilfred Leeuwin, die overal en nergens heeft gewerkt.
SVJ al twee jaren niet actief
Volgens de organisatoren, waaronder Milton Hubard en Naomi Hoever (vandaag de dag journaliste bij de Ware Tijd) wordt het een 'luchtige' avond. Luchtig? Het initiatief voor de avond zou zijn voortgekomen uit het feit dat er weinig activiteiten zijn waar journalisten samen komen om elkaar 'aan te scherpen' in het vakgebied.
De discussieavond wordt ingeleid door Giwani Zeggen die enkele jaren heeft gewerkt op de nieuwsdienst van Radio 10 en ook bij de redactie van de Ware Tijd en de laatste tijd door het leven gaat als columnist. Verder is een panel samengesteld bestaande uit Zeggen en de voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ), Wilfred Leeuwin, die overal en nergens heeft gewerkt.
SVJ al twee jaren niet actief
Overigens zou je verwachten, dat een dergelijke discussieavond zou zijn georganiseerd door de SVJ. Maar, de SVJ lijkt een vereniging in ruste. Niets wordt georganiseerd en Leeuwin zwijgt als er reden is voor de SVJ om haar stem te laten horen. Neen, de SVJ en Leeuwin zijn zwijgenden en dat is misschien maar goed ook, gelet op de kwaliteiten van het bestuur ervan.
Overigens heeft Leeuwin 28 juli naar aanleiding van de discussieavond tegenover de Suriname Herald gezegd, dat er de afgelopen twee jaar niets is gedaan vanuit de vereniging. 'Er kan geen bestuursvergadering worden gehouden. Het bestuur is onvolledig. De statutaire hoeveelheid aan bestuursleden ontbreekt en de overige bestuursleden participeren niet. Op dit moment kan je zeggen dat het bestuur alleen uit één persoon bestaat. Misschien twee en dat is niet werkbaar, waardoor er ook geen vergaderingen gehouden kunnen worden.' Leeuwin, maar wat doe je eraan om de situatie te veranderen? Zijn reactie is net zo passief als hijzelf is.
De initiatiefnemers van de avond beweren te hopen, dat deze activiteit de band tussen journalisten versterkt en ervoor zorg draagt dat vakgenoten van elkaar leren. Daarnaast moet de bijeenkomst ook een belangrijk ingrediënt vormen voor een professionele beroepsuitoefening. Pffff, professionele beroepsuitoefening?
Surinaams journaille staat niet open voor deskundigheid van buiten hun eigen clubje
De initiatiefnemers van de avond beweren te hopen, dat deze activiteit de band tussen journalisten versterkt en ervoor zorg draagt dat vakgenoten van elkaar leren. Daarnaast moet de bijeenkomst ook een belangrijk ingrediënt vormen voor een professionele beroepsuitoefening. Pffff, professionele beroepsuitoefening?
Surinaams journaille staat niet open voor deskundigheid van buiten hun eigen clubje
Maar, het zou verstandiger zijn om eens een avond te organiseren over de inhoudelijke kwaliteiten van het journaille en de geproduceerde artikelen. Negen van de tien gepubliceerde artikelen hebben amper iets van doen met journalistiek. Het zijn geen journalistieke producties, maar meer opstellen op lbo-niveau. Een scholiere uit de hoogste klas van het basisonderwijs zou niet onder doen als zij een stukje zou moeten schrijven.
Wanneer gaan het journaille en de SVJ eens serieus aandacht besteden aan hun eigen inhoudelijke kwaliteiten? Nodig eens iemand uit die het journalistieke metier wel in de vingers heeft en organiseer twee, drie of vier informatieve avonden en dan niet alleen voor SVJ-leden of voor leden van de besloten Facebookgroep 'Actieve Journalisten'.....besloten? Wat heeft het Surinaamse journaille te verbergen? Organiseer avonden die voor iedereen toegankelijk zijn, zodat het metier eens breder tegen het licht kan worden gehouden en niet slechts weer beperkt blijft tot dat welhaast incestueuze groepje Surinaams journaille.
In zichzelf gekeerde onnozelen
In zichzelf gekeerde onnozelen Overigens spreekt die Hoever zich tegen, zoals blijkt uit deze opmerkingen van haar in de Suriname Herald van 28 juli: 'Daar de SVJ niets doet, hebben wij gezegd dat wij het gaan doen. En het is ook gebleken, dat de SVJ alleen activiteiten organiseert voor leden die aangesloten zijn bij de vereniging. Heel veel andere collega’s en ik hebben geen toegang. Dus daarom hebben wij het initiatief genomen', zegt Hoever.
Maar, de mede door haar georganiseerde discussieavond heeft een besloten karakter en is alleen toegankelijk voor actieve journalisten, die aan een Surinaams medium verbonden zijn..... Tja.... en zo blijf je dat in zichzelf gekeerde onnozelen die niet open lijken te staan voor deskundigheid van buiten het Surinaamse journaille-swampgebied.
UPDATE-I: Dit bericht het Dagblad Suriname 15 augustus over het Surinaams journaille en een bevestiging van hetgeen ik al zo vaak heb geschreven:
'(...) Een levensgroot probleem in Suriname nu is de ongeschoolde bevolking die nauwelijks kan lezen en schrijven. Deze onderontwikkeling is te zien bij de overheid en ook bij de media. De kwaliteit van de mediawerkers in Suriname is heel laag. Men maakt het heel gemakkelijk voor regeringsleden en laat zich allerlei flutpraatjes aanpraten die men ijverig optekent. De media zijn medeplichtig in de handhaving van corruptie. Dat de media zwak zijn, blijkt uit het feit dat de mediawerkersvereniging nooit serieus een punt heeft gemaakt van een Wet op Openbaarheid van Bestuur, waardoor men inzage krijgt in alle overheidsstukken met uitzonderingen van die welke betrekking hebben op de staatsveiligheid, militaire strategieën etc.. Men eist geen WOB, omdat men geen behoefte heeft/aanvoelt om kritische inhoudelijke artikelen te schrijven tegen de regering die ongeacht politieke partij smijt met belastinggelden. Het bestuur van de mediavereniging is zwak en heeft geen gebalanceerde kijk op het vakgebied waaronder valt de journalistiek. Het journalistieke vak kan in Suriname niet vrij worden uitgeoefend, omdat met name deze regering heel fel uithaalt naar de vrije pers die durft kritisch te zijn. Een deel van de media slijmt met regeringen. Deze vereniging en haar bestuur komen niet op voor meer ruimte om onbevreesd het mediawerk te doen.
Men lijkt juist op een verlengstuk van de regering. Er is een aantal mediawerkers dat allang blij is als men een goede band heeft met een minister, de vp of de president. En daarna is men heel mild en gepacificeerd. Zwakke en timide media zijn medeplichtig aan corruptie. Voor een gunst (waartoe ook behoort informatie) is men mild tegenover de regering. Alhoewel de media schuldig en medeplichtig zijn aan wanbestuur en corruptie in Suriname, met ook een voorname rol voor de mediavereniging en haar bestuur, heeft het voor een deel ook te maken met een onvermogen qua scholing en maatschappelijke vorming. Het is algemeen bekend dat de Surinaamse bevolking vanwege gebrekkige scholing niet in staat is enkele basisstukken te lezen en identiteitsgegevens op te schrijven. Dat is ook te merken in de media. Men kan overheidsstukken niet lezen, men kan eenvoudige wetten niet lezen, men kan beschikkingen niet lezen, men heeft vanwege de ongeletterdheid geen aandacht voor officiële overheidsstukken zoals begrotingen, de regeringsverklaring en nu bijvoorbeeld het zogenaamde stabilisatieplan. Men heeft ook geen interesse in deze stukken.(...)'
UPDATE-II: Na de bijeenkomst is daar verder geen ruchtbaarheid aan gegeven. De vraagt rijst dan ook of de bijeenkomst een succes is geweest. Het waarschijnlijke antwoord: neen.
De Ware Tijd bericht dinsdag 16 augustus (zie hieronder) over een tweede bijeenkomst, weer alleen toegankelijk voor journalisten werkzaam voor een mediabedrijf en geluid- en beeldopnames mogen niet worden gemaakt en ook mag geen verslag van de bijeenkomst geschreven worden. Te bizar voor woorden. Waarom wordt de bijeenkomst dan via de Ware Tijd bekend gemaakt? De bijeenkomst riekt naar de Ware Tijd en haar pennenlikkers en die willen liever niet dat het journalistiek falen in Suriname aan de grote klok wordt gehangen. Het is de bevestiging dat we hier te maken met het incestueuze Surinaams journaille, dat graag interessant wil doen en wil doen laten voorkomen alsof het een of ander select elitair groepje is. Hoe plaats je jezelf als zogenoemde vakgroep buiten de samenleving??
Lees meer: Tweede journalistenbijeenkomst in aantocht - DWTonline.com http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2016/08/16/tweede-journalistenbijeenkomst-in-aantocht/#ixzz4HXA3zL5P
Maar, de mede door haar georganiseerde discussieavond heeft een besloten karakter en is alleen toegankelijk voor actieve journalisten, die aan een Surinaams medium verbonden zijn..... Tja.... en zo blijf je dat in zichzelf gekeerde onnozelen die niet open lijken te staan voor deskundigheid van buiten het Surinaamse journaille-swampgebied.
UPDATE-I: Dit bericht het Dagblad Suriname 15 augustus over het Surinaams journaille en een bevestiging van hetgeen ik al zo vaak heb geschreven:
'(...) Een levensgroot probleem in Suriname nu is de ongeschoolde bevolking die nauwelijks kan lezen en schrijven. Deze onderontwikkeling is te zien bij de overheid en ook bij de media. De kwaliteit van de mediawerkers in Suriname is heel laag. Men maakt het heel gemakkelijk voor regeringsleden en laat zich allerlei flutpraatjes aanpraten die men ijverig optekent. De media zijn medeplichtig in de handhaving van corruptie. Dat de media zwak zijn, blijkt uit het feit dat de mediawerkersvereniging nooit serieus een punt heeft gemaakt van een Wet op Openbaarheid van Bestuur, waardoor men inzage krijgt in alle overheidsstukken met uitzonderingen van die welke betrekking hebben op de staatsveiligheid, militaire strategieën etc.. Men eist geen WOB, omdat men geen behoefte heeft/aanvoelt om kritische inhoudelijke artikelen te schrijven tegen de regering die ongeacht politieke partij smijt met belastinggelden. Het bestuur van de mediavereniging is zwak en heeft geen gebalanceerde kijk op het vakgebied waaronder valt de journalistiek. Het journalistieke vak kan in Suriname niet vrij worden uitgeoefend, omdat met name deze regering heel fel uithaalt naar de vrije pers die durft kritisch te zijn. Een deel van de media slijmt met regeringen. Deze vereniging en haar bestuur komen niet op voor meer ruimte om onbevreesd het mediawerk te doen.
Men lijkt juist op een verlengstuk van de regering. Er is een aantal mediawerkers dat allang blij is als men een goede band heeft met een minister, de vp of de president. En daarna is men heel mild en gepacificeerd. Zwakke en timide media zijn medeplichtig aan corruptie. Voor een gunst (waartoe ook behoort informatie) is men mild tegenover de regering. Alhoewel de media schuldig en medeplichtig zijn aan wanbestuur en corruptie in Suriname, met ook een voorname rol voor de mediavereniging en haar bestuur, heeft het voor een deel ook te maken met een onvermogen qua scholing en maatschappelijke vorming. Het is algemeen bekend dat de Surinaamse bevolking vanwege gebrekkige scholing niet in staat is enkele basisstukken te lezen en identiteitsgegevens op te schrijven. Dat is ook te merken in de media. Men kan overheidsstukken niet lezen, men kan eenvoudige wetten niet lezen, men kan beschikkingen niet lezen, men heeft vanwege de ongeletterdheid geen aandacht voor officiële overheidsstukken zoals begrotingen, de regeringsverklaring en nu bijvoorbeeld het zogenaamde stabilisatieplan. Men heeft ook geen interesse in deze stukken.(...)'
UPDATE-II: Na de bijeenkomst is daar verder geen ruchtbaarheid aan gegeven. De vraagt rijst dan ook of de bijeenkomst een succes is geweest. Het waarschijnlijke antwoord: neen.
De Ware Tijd bericht dinsdag 16 augustus (zie hieronder) over een tweede bijeenkomst, weer alleen toegankelijk voor journalisten werkzaam voor een mediabedrijf en geluid- en beeldopnames mogen niet worden gemaakt en ook mag geen verslag van de bijeenkomst geschreven worden. Te bizar voor woorden. Waarom wordt de bijeenkomst dan via de Ware Tijd bekend gemaakt? De bijeenkomst riekt naar de Ware Tijd en haar pennenlikkers en die willen liever niet dat het journalistiek falen in Suriname aan de grote klok wordt gehangen. Het is de bevestiging dat we hier te maken met het incestueuze Surinaams journaille, dat graag interessant wil doen en wil doen laten voorkomen alsof het een of ander select elitair groepje is. Hoe plaats je jezelf als zogenoemde vakgroep buiten de samenleving??
TWEEDE JOURNALISTENBIJEENKOMST IN AANTOCHT
16/08/2016 17:18 - Van onze redactie
PARAMARIBO - De kracht van de journalistieke pen of microfoon wordt vaak genoeg onderschat. Hoe vaker er over een bepaald onderwerp wordt gesproken, hoe meer het beleid hierdoor beïnvloed kan worden. De geschiedenis liegt er niet om, de invloed van de media heeft in sommige gevallen verstrekkende consequenties gehad. De media kunnen grote macht uitoefenen in de politieke besluitvorming en worden volgens politicoloog en gewezen regeringsadviseur Glenn Truideman zelfs de 'Vijfde Macht' genoemd. Wij vragen ons mede gezien in het licht van de rechtsstaat af of onze media voldoende gebruik maken van hun mogelijkheden.
Vandaar dat het onderwerp voor de tweede journalistenbijeenkomst luidt: 'De invloed van de journalistiek op de politiek'. De inleiding zal verzorgd worden door Truideman, terwijl het panel daarnaast zal bestaan uit twee seniorjournalisten, te weten Ivan Cairo met 25 jaar journalistieke ervaring en Bcham Chandralall met iets meer dan vijftien jaar ervaring op media gebied. De discussieleider is de gewezen journalist met ruime media-ervaring, Gregorry Rijssen.
De bijeenkomst wordt gehouden op zaterdag 20 augustus 2016 in 'Tori Oso' aan de Fred Derby straat van acht tot negen uur 's avonds.
Zowel de initiatiefnemers als de participanten van de eerste bijeenkomst die op 30 juli in 'Ons Huis' gehouden is, hebben onderstreept dat er behoefte is aan meer van dergelijke ontmoetingen. Redenen die ter onderbouwing hiervan aangehaald kunnen worden zijn dat journalisten elkaar door middel van discussie scherp houden, dat vakgenoten op dit forum de knelpunten van het vak met elkaar kunnen bespreken om oplossingen daarvoor te bedenken en daarbovenop kan regelmatige gedachtewisseling onder de groep leiden tot het verhogen van het gevoel voor democratie.
De bijeenkomst heeft een besloten karakter en zal daarom alleen toegankelijk zijn voor journalisten, die aan een medium verbonden zijn. Ook zal het niet toegestaan zijn voor publicatie bestemde video- of geluidsopnames te maken tijdens de bijeenkomst of verslag te doen van de discussie.
Lees meer: Tweede journalistenbijeenkomst in aantocht - DWTonline.com http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2016/08/16/tweede-journalistenbijeenkomst-in-aantocht/#ixzz4HXA3zL5P
