Vermeend opiniepeilingdeskundige Menke volhardend in kritiek op opiniepeiling Maurice de Hond/LC Media

Spook van 'wetenschappelijk kolonialisme' doemt op in visie Menke

'We moeten niet slaafs kennis imiteren die niet is getoetst op de bruikbaarheid in ons land'

28-04-2015  Door: Paul Kraaijer/De Surinaamse Krant


Hoogleraar, socioloog en nu ook vermeend opiniepeilingdeskundige Jack Menke lijkt zich te willen doen gelden en gaat onverminderd door met zijn kritieken op de deze maand gehouden opiniepeiling van de bekende en betrouwbaar geachte Nederlandse opiniepeiler Maurice de Hond in samenwerking met het bureau LC Media in Paramaribo. Menke gaat vandaag, dinsdag 28 april 2015, zelfs zo ver, op Starnieuws, dat hij zogenoemd 'wetenschappelijk kolonialisme' erbij sleept die hij ziet als basis van de door De Hond en LC Media uitgevoerde peiling.

'Dekolonisatie van kennis moet de hoogste prioriteit krijgen binnen het wetenschaps- en technologiebeleid in Suriname. We moeten in Suriname en de Zuid-Amerikaanse regio ervoor waken dat het wetenschappelijk kolonialisme zich nestelt in sectoren waar we goed op weg zijn bevrijdende kennis te produceren om onze eigen werkelijkheid te analyseren en oplossingen aan te dragen', aldus Menke op Starnieuws in weer een reactie op de gewraakte opiniepeiling van de Nederlander in samenwerking met een lokaal, Surinaams, bureau.

Menke geeft een recent voorbeeld van de pretentie om het Nederlandse bureau van Maurice de Hond als 'partner' een onderzoek te laten doen in de hoop 'dat Suriname zou afkomen van de eeuwige discussie over de objectiviteit van Surinaamse opiniepeilingen'. Met het aantrekken van De Hond werd verwacht dat niemand in Suriname zou twijfelen aan de objectiviteit en juistheid van zijn onderzoek.

'In tegenstelling tot wat werd gehoopt is er terecht een discussie losgebrand over de werkwijze en resultaten van de peiling. Wat we hieruit kunnen leren, is dat westerse kennis en methoden niet algemeen geldig zijn en gebonden zijn aan omstandigheid en plaats', stelt Menke.

'Dit betekent, dat geïmporteerde benaderingen, methoden en onderzoeksresultaten altijd eerst moeten worden getoetst op de bruikbaarheid in ons land. Dus degenen die zich beijveren dat de langzaam opgebouwde kennis over onze opiniepeilingen door het westen moet worden erkend, in dit geval Nederland, zijn bedrogen uitgekomen. Er zijn in Suriname lokale instituten (SWI, IDOS, NIKOS) die creatieve en originele kennis hebben ontwikkeld over opiniepeilingen, welke door discussie en toetsing op hun bruikbaarheid zijn afgestemd op de Surinaamse werkelijkheid', beweert de hoogleraar.

Maar, deze heer Menke gaat er kennelijk aan voorbij dat de door De Hond en LC Media gehanteerde werkwijze niet uniek is en daarom ook zeker toepasbaar is in Suriname. Of je mensen nu thuis in Suriname, in Nederland, in Colombia, in Indonesië of waar dan ter wereld ook aan de hand van een vragenlijst vragen stelt, die op basis van anonimiteit mogen worden beantwoord, het is een geaccepteerde wijze van het houden van een peiling. Maar, niet geaccepteerd door een Surinaamse hoogleraar.

Dat Menke nu 'wetenschappelijk kolonialisme' - welk begrip hij verder niet inhoudelijk omschrijft - erbij haalt, lijkt er meer op te duiden, dat kennelijk een door een Nederlander in Suriname, in samenwerking met een Surinaams bureau, uitgevoerde peiling niet door Menke en een handjevol anderen (waaronder de bekende criticus/publicist/schrijver Julian With) kan worden geaccepteerd als zijnde een net zo betrouwbare opiniepeiling, zo niet betrouwbaarder, als die van lokale bureaus als NIKOS en IDOS. Maurice de Hond staat verre van zogenoemd 'wetenschappelijk kolonialisme'. Hij is een smetteloos gerenommeerd opiniepeiler met 40 jaren ervaring in Nederland die feitelijk door Menke wordt weggezet als een soort koloniaal die 'Suriname' even komt vertellen hoe je een betrouwbare opiniepeiling uitvoert.

Zijn alle bemoeienissen van Nederlandse bedrijven en bureaus met de Surinaamse maatschappij, de economie, het onderwijs, te omschrijven als vormen van hernieuwd kolonialisme? Het aantal Nederlanders ('bakra's), Nederlandse bedrijven en organisaties en instellingen dat actief is in Suriname is welhaast ontelbaar. Menig grote onderneming wordt door een Nederlander geleid. Daar is geen hoogleraar of wetenschapper over te horen. Die bemoeienissen worden zonder slag of stoot geaccepteerd.

Dekolonisatie van kennis is een must voor opinieonderzoek, maar is ook noodzakelijk voor andere kennisgebieden in de technologie, economie, gezondheid en de sociale sfeer waar een koloniale mindset domineert, aldus Menke.

'Wetenschappelijk kolonialisme verwijst naar de manier waarop westerse instituten in Europa/VS kennis produceren, verwerken en analyseren binnen een scheve internationale arbeidsverdeling. Hierbij komen sommige instituten en academici in onze samenleving in een positie om toonaangevende benaderingen en methoden uit het ‘westen’ die in een andere context zijn voortgebracht, zonder toetsing over te nemen', beweert Menke. Dit heeft volgens hem veel gelijkenis met de productie en verspreiding van kennis tussen de vroegere koloniale mogendheid en de kolonie.

De volgende aspecten zijn, althans in de beleving van de hoogleraar, typerend voor het wetenschappelijk kolonialisme:
i) Westerse instituten ontwikkelen voor kernproblemen benaderingen en analysemodellen, terwijl de randproblemen - de kluifjes - worden overgelaten aan instituten in Suriname.
ii) Het imiteren en kopiëren van benaderingen in onderwijs en wetenschap uit het Westen.

'Het wetenschappelijk kolonialisme vindt een voedingsbodem in zwakke lokale kennisinstituten in ons land. Deze fungeren als waterdrager van ruwe gegevens voor westerse instituten, en richten zich veelal op randproblemen waarmee niet wordt bijgedragen aan bevrijdende kennis. We moeten daarom de wetenschappelijke afhankelijkheid in diverse sectoren in ons land doorbreken en onze kennisinstituten versterken. Door kennis te dekoloniseren kan worden voorkomen dat we voor erkenning steeds naar instituten in het westen verwijzen en slaafs kennis imiteren die niet is getoetst op de bruikbaarheid in ons land', aldus Menke.

Hij schoffert hiermee kennelijk ook nog eens LC Media door dit bureau, weliswaar indirect en zonder bij naam te noemen, te kwalificeren als een 'zwak lokaal kennisinstituut'.

Het is overigens volstrekt onduidelijk waar nu precies bij Menke de schoen wringt. Maar, het lijkt er verdacht veel op, gelet op al zijn anti-koloniale opmerkingen, dat hij een diepgewortelde aversie heeft tegen welke 'wetenschappelijke' inbreng in Suriname dan ook, hoe betrouwbaar en professioneel en ondersteunend die inbreng ook moge zijn, zoals het geval is geweest met de opiniepeiling van Maurice de Hond en LC Media. Het wordt tijd dat hoogleraren als Menke met hun benen in de 21e eeuw gaan staan en de realiteit van vandaag de dag onder ogen gaan zien....

Ter info een door Maurice de Hond op 29 april geschreven terugblik op zijn tijd in Suriname en de door hem en LC Media uitgevoerde opiniepeiling, gevolgd door een lek en kritieken van vermeend deskundigen:

Opiniepeiler De Hond: 'Zaken zijn door anderen in gelekt rapport gestopt om onderzoek in diskrediet te brengen'

'Ik geef mijn naam niet aan iets wat niet goed is en onbetrouwbaar'

Opiniepeiler met 40 jaren ervaring en goede, betrouwbare naam in Nederland

27-04-2015  Door: Paul Kraaijer/De Surinaamse Krant


De Nederlandse opiniepeiler Maurice de Hond kijkt met voldoening terug op zijn korte verblijf in april in Suriname, waar hij was op uitnodiging van het Surinaamse bedrijf LC Media van directeur Carlos Durham. De Hond heeft met LC Media een opiniepeiling gehouden met het oog op de komende verkiezingen van 25 mei. Maar, minder blij is De Hond met allerlei kritieken van vermeende opiniepeilingdeskundigen op uitgelekte uitkomsten van het onderzoek en ook minder blij met ongefundeerde insinuaties, dat hij door een politieke partij zou zijn uitgenodigd voor de peiling.

'Ik leen mij absoluut niet voor de politiek, ik sta in voor onafhankelijkheid onderzoek, sta daar om bekend in Nederland en heb daar dan ook een goede naam als betrouwbare opiniepeiler weten op te bouwen. Maar, kennelijk hebben bepaalde mensen in Suriname er belang bij om het onderzoek te koppelen aan een politieke partij', zei de opiniepeiler gisteravond, zondag 26 april 2015, in het programma 'Welgeinformeerd' van de Amsterdamse zender Radio Tamara.

'Je wilt niet weten hoeveel e-mails ik heb ontvangen over LC Media en Durham. De ene afzender beweert dat hij een aanhanger is van de NDP, terwijl een ander in een e-mail juist beweert dat hij een aanhanger van V7 is. Het onderzoek is zo neutraal mogelijk uitgevoerd. Anderen hebben echter zaken in het uitgelekte rapport gestopt om het onderzoek in diskrediet te brengen. Er is dus kritiek gespuid op grond van slechts een deel van het uitgelekte en dus niet van het definitieve eindrapport', aldus De Hond in gesprek met 'Welgeinformeerd'.

'Ik ben al ruim 40 jaar met peilingen bezig in Nederland. Ik ben naar Suriname gegaan, heb het onderzoek voorbereid en de enquêteurs geïnstrueerd. Het onderzoek in Suriname was qua kwaliteit zelfs beter dan in Nederland. Ik zou juist trots zijn, hoe wij daar met dertig mensen het onderzoek hebben uitgevoerd. Ik geef mijn naam niet aan iets wat niet goed is en onbetrouwbaar.'

Het onderzoek werd bij mensen thuis uitgevoerd. Daartoe werd de zogenoemde random-walk methode gehanteerd. Zo'n 1.700 mensen in zes districten, waar 86% van alle inwoners van het land woont, werden bezocht door 30 enquêteurs met een tablet en vragenlijst. De Hond: 'Het overgrote deel van de mensen die wij benaderen werkte mee. Men was zelfs heel open, juist omdat ons onderzoek gebaseerd is op volledige anonimiteit en dan zijn mensen eerder bereid mee te werken. Niemand weet wie door ons is benaderd.'

Ondanks die kritieken laat hij weten het in de toekomst zo weer te doen. 'Ja hoor, als ik daar een week van het land kan genieten en de samenleving beter kan leren kennen, dan zou ik dat zeker doen. Ik heb trouwens ook wat scholen bezocht en het zou verstandig zijn als Suriname onderwijs als speerpunt zou nemen in belang van het land.'

Naast zijn opiniepeilingen is De Hond ook al enige tijd bezig met het opzetten van wat wordt genoemd Steve Jobscholen/iPadscholen. 'Ook vanuit Suriname is interesse getoond voor dit concept', aldus De Hond eerder tegenover De Surinaamse Krant op 31 maart.

'Dit scholenproject is een groot succes en vanuit de hele wereld is er belangstelling voor.  Ik spreek ook graag nog met anderen in Suriname over deze aanpak die kinderen, zoals mijn dochter van 5, anno 2015 echt voorbereiden op de toekomst in plaats van op het verleden, zoals nog steeds in scholen over de hele wereld gebeurt.'

'Ik vind het een interessant, prachtig land en ik zal zeker de aanloop naar de verkiezingen volgen en de uitslagen. Het was een interessante ervaring om daar te zijn.' Zeker is, dat de Nederlandse opiniepeiler Maurice de Hond naam heeft gemaakt in Suriname en heeft laten zien op welke wijze ook opinie gepeild kan worden.

Dorps'journalistiek' bij 'Mmanten Taki' van staatszender STVS

Winston Echteld, Lloyd Groenewoud en Carlos Lindveld

Ongegeneerd collega's voor camera feliciteren en muziekclips collega's uitzenden

'Mmanten Taki' is gewoon een 'ochtend-gewauwel-geklets-non-nieuws-mislukte ontbijtshow'

22-04-2015 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – 'Mmanten Taki', het zogenaamde actualiteitenprogramma van de Surinaamse staatszender STVS, dat iedere ochtend vanaf acht uur wordt uitgezonden en wisselend gepresenteerd wordt door Winston Echteld, Lloyd Groenewoud en Carlos Lindveld, vertoont in haar uitzendingen ongegeneerd videoclips van medewerkers van dit programma. Maar, net zo erg, zo niet erger, is het dat een presentator een collega uitgebreid in een live uitzending, voor de camera dus, feliciteert met zijn verjaardag......

Twee videoclips werden gisterochtend uitgezonden van de jarige presentator Winston Echteld, die ook nog eens uitgebreid door zijn collega Lloyd Groenewoud werd gefeliciteerd. Waarom? Waarom dat geslijm in de uitzending? Kunnen ze hun medewerkers niet gewoon in privé feliciteren? Neen, omdat Suriname dus echt een dorp is en op dat niveau wordt tv gemaakt. Het hele dorp mag delen in de vreugde van Groenewoud en de wetenschap dat Echteld jarig is.

Ik kan me niet voorstellen, dat een presentator of presentatrice van bijvoorbeeld het Nederlandse actualiteitenprogramma 'Nieuwsuur' of '1Vandaag' uitgebreid een jarige collega voor volk en vaderland gaat feliciteren.....kijkers zouden dat verwerpelijk, bespottelijk en a-journalistiek vinden.

Het was vanochtend weer raak, toen een videoclip werd uitgezonden van een medewerker die op de achtergrond van het programma werkzaam is (technicus) vertoond en die ook als zodanig, als een collega, werd aangekondigd.

'Mmanten Taki' is een dorpsprogramma, dat gewoon gratis reclame maakt voor de muziek/videoclips van eigen medewerkers en een scala heeft aan vaste gasten, die vaak geen nieuws te melden hebben, maar ogenschijnlijk gewoon voor de gezelligheid worden uitgenodigd. Veel gelach, gegiechel, jij'en en jou'en en stompzinnig geklets met ook nog eens veel dus'en eh's en ok's.

Al eerder op dit blog is over dit programma bericht. De wijze waarop het programma inhoudelijk wordt samengesteld en de wijze waarop het wordt gepresenteerd tonen feitelijk aan, hoe het in Suriname is gesteld met de kwaliteit van nieuwsverstrekking en met het informeren van de bevolking.

Presentatoren nodigen met regelmaat vriendjes uit en die worden dan ook als zodanig aangekondigd, zonder enige schroom. Suriname is een dorp met inwoners met een dorpsmentaliteit en die mentaliteit is overal in het media terug te vinden.
Vaak hebben issues en gasten werkelijk niets met actueel nieuws te maken. Het zijn over het algemeen onderwerpen die geschikt zouden kunnen zijn voor een zogenoemde ochtend-gewauwel-geklets-non-nieuws-mislukte ontbijtshow, zoals die op de Nederlandse televisie te zien zijn.

Den Blauwvinger: Het is toch niet altijd zo vader zo zoon....?

COLUMN: Walter, zoon van Dino, gekozen als VN MDG-ambassadeur voor Suriname

Beoordeel jonge Walter op zijn daden en niet op die van zijn pa

22-04-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Walter Bouterse... Natuurlijk, er gaat meteen een belletje rinkelen. Bouterse? Zal wel familie zijn van.... en dat is ook zo. Een van de twee nieuwe jeugdambassadeurs voor de VN 'Millennium Development Goals' (MDG), gekozen op zaterdag 11 april door het Nationaal Jeugdparlement. De jonge Bouterse telg zal de zogenoemde millennium ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties moeten gaan promoten en realiseren met strategische programma's en activiteiten.

In 2000 hebben regeringsleiders van 189 landen afgesproken om vóór 2015 de belangrijkste wereldproblemen aan te pakken. Er zijn acht concrete doelstellingen vastgelegd: de millenniumdoelen.

Dit zijn ze in het kort:

1. De armoede halveren en minder mensen met honger

2. Elk kind naar school

3. Mannen en vrouwen gelijkwaardig

4. Minder kindersterfte

5. Verbetering van de gezondheid van moeders

6. Bestrijding van hiv/aids, malaria en andere dodelijke ziektes

7. Bescherming van het milieu, iedereen schoon drinkwater en minder mensen in sloppenwijken

8. Toegang tot betaalbare medicijnen, een eerlijk handelssysteem, minder schulden voor ontwikkelingslanden

Walter na zijn benoeming (Bron foto: Monalisa GM Liguorie/NJP)

Het belletje rinkelt. Walter is de zoon van Dino, die op dit moment in een gevangeniscel in New York (VS), een straf uitzit van 16 jaar en 3 maanden voor wapen- en drugshandel en voor vermeende contacten met de Libanese terreurorganisatie Hezbollah. Het was te verwachten, dat anti-NDP'ers en anti-Bouterse-adepten meteen zouden reageren op de benoeming van Walter als VN MDG-ambassadeur. 'Walter zal wel net zo slecht zijn als zijn pa.' 'Zo vader zo zoon, toch?' Want daar is men goed in in Suriname, snel oordelen, zonder enige kennis van zaken, bevoorordeeld en slechts kunnen denken in twee kampen: je bent voor of je bent tegen iemand, een partij of iets.

De lokale bekende bestuurskundige August Boldewijn liet heel nuchter weten, dat de veroordeling van pa Bouterse in de VS geen invloed mag hebben op de benoeming van zoon Walter: 'Je mag de levenswijze van de ene man niet gebruiken als criterium voor de levenswijze van de ander.' Bouterse jr. zei, terecht, dat hij en zijn vader 'twee verschillende personen zijn'. 'Ik geef het negatieve altijd een plaats en zal datgene doen waarvoor ik ben gekozen.' 'Mijn werk voor de gemeenschap plaats ik boven mijn politieke kleur. Ik sta open voor eenieder. Ik had op het MULO zelfs als beste maatje de kleinzoon van oud-president Venetiaan. Wij jongeren moeten dat verschil gaan uitmaken en dat oude politiek denken achterwege laten.'

Boldewijn stelde verder, dat karakter en vaardigheden bepalend moeten zijn om iemand een bepaalde functie toe te wijzen. In dit geval zouden volgens hem de voorwaarden waaraan een gegadigde voor de MDG-ambassadeursfunctie moet voldoen medebepalend moeten zijn.

Boldewijn heeft absoluut gelijk. Het behoeft toch geen betoog, dat het niet altijd 'zo vader zo zoon' hoeft te zijn.

Walter en zijn opa Desi

De jonge Walter komt gedreven en serieus over en weet zich goed te verwoorden. Je ziet geen crimineel, maar een enthousiaste knaap die qua uiterlijk wel veel lijkt op zijn vader en opa. Maar, daar houdt waarschijnlijk welke vergelijking dan ook mee op. Walter is brandschoon. Natuurlijk, mensen in het anti-Bouterse en anti-NDP kamp zullen hier ongetwijfeld anders over denken en redeneren dat wat niet is nog komen kan. Die opponenten redeneren en denken te bekrompen en te bevooroordeeld, verblind door abjecte aversie, en niet in staat om objectief te oordelen.

Uit allerlei internationale wetenschappelijke onderzoeken zou wel blijken, dat kinderen van criminele vaders meer kans hebben zelf ook het verkeerde pad op te gaan. Toch komt het grootste deel van de kinderen van criminelen níet in aanraking met Justitie en politie, aldus de wetenschappers. En bij de grootste deel kan ongetwijfeld ook Walter worden gerekend, toch?

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

22 april 2015

Amsterdam-Paramaribo

Voor geïnteresseerden:

* Lees ook dit artikel: Misdaad van vader op zoon? 21 augustus 2013 Crimelink.nl

* 'Zo vader, zo zoon? De intergenerationele overdracht van crimineel gedrag'

Rakt, M. V. D., Nieuwbeerta, P. & Graaf, N. D. D. 2006 In : Tijdschrift voor Criminologie. 48, 4, p. 345 1 p.:

Eindredacteur......!!

 

Het wordt nu toch echt de hoogste tijd voor een kwalitatief goede eindredacteur bij de Ware Tijd en voor een cursusje Nederlands voor de redactie..... Behaald?????? Pffffffffff....en de inhoud van het artikeltje??? Tel de journalistieke- en taalfouten. Geen woord aan vuil maken maar.
Oh, een paar minuten na publicatie van het artikel online was er plotseling deze gewijzigde versie:

Rechtbankverslaggeving vak apart, maar niet in Suriname

Kwaliteit artikelen over rechtszaken beneden peil

Kranten, papieren en online, moeten gaan investeren in kwaliteit en niet in 'kleutergekrabbel'


16-04-2015 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - Rechtbankverslaggeving is een vak apart. Het is niet voor niets dat in, bijvoorbeeld, Nederland media werken met speciale rechtbankverslaggevers. Maar, niet in Suriname. In Suriname zijn over het algemeen artikelen over rechtszaken (strafzaken) abominabel geschreven.

Bar en boos en duidelijk geschreven door zogenoemde journalisten of webredacteuren die geen flauw idee hebben hoe ze een rechtszaak goed moeten verslaan, laat staan dat ze een dagvaarding goed kunnen lezen en begrijpen, en dus de vele justitiële termen. Dat blijkt ook uit het feit dat in artikelen vaak justitieel vakjargon wordt vermeld, dat het merendeel van de lezers niet zal begrijpen en ook de schrijvers zelf niet en dat is kwalijk.

Onderstaand een voorbeeld van een inhoudelijk zeer slecht artikel over een strafzaak, van vandaag, en dat op de oh zo opgehemelde nieuwswebsite Starnieuws. Om te janken, zooooo slecht, bagger. Het gaat te ver om alle fouten en dergelijke in dit artikel hier te bespreken. De goede lezer weet ze allemaal uit het artikel te pikken.

Daarnaast worden ook met regelmaat gewoon in artikelen de volledige namen vermeld van verdachten/veroordeelden, zoals gisteren in dit artikel in de Ware Tijd:

Ook hier zullen we het maar niet over de inhoud (en kop!) hebben....

Laat media in Suriname eens gaan investeren in kwaliteit, ook en vooral in de (eind-)redacties. Laat 'journalisten' en webredacteuren scholen in rechtbankverslaggeving en sta eindelijk als hoofdredacteur of directeur eens garant voor inhoudelijk kwalitatief goede journalistiek en niet voor amateuristich 'kleutergekrabbel'.....

Den Blauwvinger: Elektriciteitsnet Paramaribo niet bestand tegen 'sliertjes'

COLUMN: 'Sliertjes' oorzaak grote stroomstoring in Paramaribo 

Bovengrondse stroomkabels hangen vol rotzooi – Tijd voor algehele ondergrondse bekabeling

15-04-2015 Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het Surinaamse elektriciteitsnet blijkt niet te zijn bestand tegen sliertjes confetti. Dat bleek zaterdagavond 11 april toen een flink deel van Paramaribo plotseling zonder stroom kwam te zitten, tot schrik van de organisatie van de Avondvierdaagse (AVD) die haar laatste dag beleefde en waarvan zaterdagavond de laatste wandelaars binnen druppelden.

In eerste instantie berichtten media, dat de stroomuitval was veroorzaakt door blikseminslag waardoor verschillende lijnen zouden zijn uitgevallen vanuit het zogenoemde onderstation Menkendam in de stad. 'Wij doen er alles aan om de situatie zo snel mogelijk te herstellen', liet technisch directeur Marcel Eyndhoven van de NV Energiebedrijven Suriname, EBS, 's avonds iets over half tien weten. Rond elf uur 's avonds was de stroomvoorziening weer op gang gebracht.

De 'sliertjes' (Bron foto: EBS)

Maar, blikseminslag had de storing niet veroorzaakt. De volgende dag werd bekend, dat resten van afgeschoten vuurwerk of slierten confetti op een elektriciteitskabel in de Willem Campagnestraat de oorzaak waren geweest van de grote stroomstoring. Het waren glimmende sliertjes, aldus de EBS die 'hingen aan de 33.000 Volt geleiders van de transmissielijnen'.

Volgens het elektriciteitsbedrijf moet het vuurwerk/confetti onder die transmissielijn zijn afgeschoten. 'Deze sliertjes zijn van elektrisch geleidend materiaal vervaardigd en hebben kortsluiting veroorzaakt.'

Sliertjes die kortsluiting veroorzaken met als gevolg een grote stroomstoring in een deel van Paramaribo. Je gelooft het niet, maar dat was echt het geval, sliertjes.

Maar, toch is het opmerkelijk.

Elektriciteitskabels in de stad hangen immers vol slierten, draden, restanten van vliegers en andere rotzooi. Toch hebben die nauwelijks tot geen stroomstoringen veroorzaakt en ook onder al die rotzooi zit ongetwijfeld elektrisch geleidend materiaal. En niemand, ook niet van de EBS, komt in actie om overal die rotzooi van de kabels te verwijderen. Sommige vliegerrestanten hangen al vele jaren op dezelfde plaats aan elektriciteitsleidingen. Geen stroomstoring.

Het Surinaamse elektriciteitsnetwerk is sterk verouderd. Wie door de stad of door de omgeving rijdt ziet overal krakkemikkige houten elektriciteitspalen, die ook nog eens met regelmaat omver worden gereden door even krakkemikkige automobilisten, en elektriciteitskabels met vertakkingen naar allerlei percelen. Alles dus nog ouderwets bovengronds. Geld om het complete elektriciteitsnetwerk onder de grond 'te stoppen' is er niet en geïnvesteerd in onderhoud van het huidige 'palen- en stroomkabelnetwerk' wordt er niet, met alle risico's van dien, zoals met regelmaat her en der in buurten in de stad en elders stroomonderbrekingen.

Suriname maakt zich deze dagen op voor de verkiezingen van 25 mei. Partijen roepen om het hardst wat zij allemaal willen gaan doen als zij de kans krijgen een regering te vormen. Maar, geen enkele partij is luid te horen over de staat waarin het huidige elektriciteitsnetwerk verkeert en wat zij denken te kunnen gaan doen om daar verandering in te brengen.

(Bron foto: eigen foto Den Blauwvinger)

Laat een volgende regering fors gaan investeren in een ondergronds elektriciteitsnetwerk in geheel Paramaribo en voor een continu stroomlevering door de EBS aan haar cliënten. Bij iedere stroomonderbreking leidt Suriname verlies, op vele terreinen. In een stad als Paramaribo zou geen enkele elektriciteitspaal meer te zien moeten zijn in de nabije toekomst. Het zal een lieve Surinaamse dollarcent kosten, maar soms moet je als overheid durven te investeren in de toekomst. Laat de nieuwe regering beginnen met het installeren van een presidentiële Commissie Ordening Energiesector en werken aan vernieuwing in plaats van blijven hangen aan bovengrondse kabels, vol sliertjes en andere rotzooi.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

15 april 2015

Amsterdam-Paramaribo

'Donder op, de president komt'

'Mensen werden letterlijk de kant op gesmeten, kinderen werden niet ontzien'

President Bouterse, minister Adhin en NDP-kopstuk Abrahams op hun hotspot. (Bron foto: NDP)

Wandelaars zouden onheus zijn bejegend door 'veiligheidsmensen' president Bouterse laatste dag Avondvierdaagse

13-04-2015  Door: Paul Kraaijer (De Surinaamse Krant)


De 51e editie van de Avondvierdaagse (AVD) zit er weer op. Ruim 8.000 wandelaars hebben deelgenomen en het was weer een kleurrijk gezicht. Diverse politieke partijen zagen de vierdaagse als een mooie gelegenheid om prominent op te nemen in hun verkiezingscampagnes en liepen dan ook met grote groepen mee. De AVD leek dit jaar dan ook een groot uithangbord voor de verkiezingscampagnes van de politieke partijen en te zijn geworden. 

De laatste wandeldag, afgelopen zaterdag, eindigde letterlijk in het donker door een plotselinge grote stroomonderbreking in Paramaribo veroorzaakt door confettisliertjes op een elektriciteitskabel die voor kortsluiting wisten te zorgen en de nodige stress bij de NV Energiebedrijven Suriname. Een tegenslag voor de organisatie, de Bedrijvenvereniging Sport en Spel (BVVS). Voor anderen werd de laatste dag verpest door de voorzitter van de Nationale Democratische Partij (NDP), president Desi Bouterse, die korte tijd meeliep, maar vooral door zijn omlijsting, zijn beveiligerscorps.

Bouterse, zijn echtgenote Ingrid Bouterse-Waldring en enkele kopstukken uit zijn partij zoals minister Ashwin Adhin van Onderwijs en Volksontwikkeling en Ramon Abrahams, doken tot verrassing van Jan en Alleman plotseling op in de Avondvierdaagse en namen plaats op de hotspot, op het podium, van het ministerie van Binnenlandse Zaken in Paramaribo, aan de Domineestraat. Volgens de nieuwswebsite Starnieuws die dag, zorgde de aanwezigheid van de president en zijn gevolg niet voor een opstopping en konden wandelaars 'toch vlot' doorlopen.

Echter, een dag later kwamen geheel andere berichten naar buiten over de aanwezigheid van Bouterse in de altijd gezellige wandelvierdaagse. Zo zou hij omringd zijn gewest door vele gewapende mannen in burger en reden er acht donkere auto's en een ambulance achter hem mee.

Een wandelaar blikt met gemengde gevoelens terug op de aanwezigheid van de vermeende volkspresident in de vierdaagse. Bouterse had eerder had laten weten onder andere niet te kunnen zijn op de 'Summit of the Americas' van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) in Panama op 10 en 11 april vanwege zijn drukke agenda in verband met de komende verkiezingen.... Maar, wel tijd was er om 'binnen te dringen' in de Avondvierdaagse, welke activiteit kennelijk viel onder zijn persoonlijke drukke verkiezingscampagne-agenda.

'Ik dacht het wordt een show van jewelste. Jongemannen renden al schreeuwend met stokken langs het publiek. Toen verstond ik wat ze schreeuwden: 'Aan de kant, nu!' Ik merkte, dat mensen letterlijk de kant op werden gesmeten, waarbij kinderen niet werden ontzien. Voordat ik wat kon zeggen werd ook ik weggeduwd. Ik pikte dat niet en vroeg of ze wel goed bij hun hoofd waren en gaf aan, door mijn startnummer te tonen, dat ik een loper was. Voor ik het door had, stonden voor mij een korte Javaanse heer in een blauw truitje en een beer van een gast gewapend tot aan de tanden met een bivakmuts over z'n tronie. Geen uniform, geen insigne, nada.'

'Donder op de president komt, werd me toegebeten – dat is blijkbaar algemeen beschaafd Nederlands voor 'we zijn beveiliging'. Ik begreep de grimmigheid van de situatie pas toen mijn medeloper voor me ging staan en zei, meneer we zijn lopers, waar moeten we dan lopen? Toen kwam het, iedereen achter ons stoof uiteen. Moeders grepen kinderen, mensen vielen over elkaar, totale chaos en paniek bij het volk... Ik zag dat de korte een stap achteruit deed en de reus z'n vuistvuurwapen vasthield.'

De wandelaar vervolgt zijn opmerkelijke relaas: 'Ik bleek als, natuurlijk ongewapende, niets vermoedende, loper een gevaar voor de volkspresident. Goddank, dat er zoveel volk was, want de korte had in de gaten dat ze veel aandacht trokken en zei 'shit, lib a man'.'

De verbaasde loper stelt naar aanleiding van het optreden van beveiligers van president Bouterse dat die zouden moeten worden doorgelicht. Ook ziet hij graag dat de president een betere definitie van het begrip volkspresident bedenkt en dat een betere herkenbaarheid van zijn beveilingsgevolg niet slecht zou zijn.

'En neen, onbeschaafdheid en gebrek aan tact horen geen kernwaarden te zijn. Herkenbaarheid daarentegen wel.'

Den Blauwvinger: Het onbegrijpelijke en asociale afvaldumpgedrag van Surinamers

COLUMN: Suriname pronkt groenste land ter wereld te zijn, maar overal dumpen bewoners hun afval, ook in groen regenwoud

Naast dumpen wordt afval ook verbrand: misdadig

10-04-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Enkele dagen geleden, 1 april, berichtte de lokale krant Times of Suriname over het asociale dumpgedrag van bewoners in de omgeving van de Nieuw Weergevondenweg in Paramaribo. Die mensen hebben maling aan hun leefomgeving, het milieu, de volksgezondheid en de algemene hygiëne. Bewoners dumpen daar op hoeken van straten hun vuil terwijl nota bene vier keren in de week een vuilniswagen door de buurt rijdt om afval op te halen.

Een medewerker van de afdeling Vuilophaal van het ministerie van Openbare Werken zei dat het dweilen met de kraan open is. Er wordt volgens hem overal allerlei afval gedumpt waaronder zelfs dierlijke kadavers, etensresten en grofvuil.

Tropisch regenwoud wordt ook vol gedumpt met afval

Wat is dat toch met Surinamers en hun vuil en afval? Overval dumpen ze hun eigen troep, maar het liefst niet in de eigen straat of buurt. Zelfs het mooie groene binnenland is doelwit van de dumpers. Ook langs bauxiet- en zandwegen in het binnenland wordt vuil, waaronder kapotte koel- en vrieskisten, wasmachines en tv's, gedumpt.

Zelfs kunnen her en der overwoekerde autowrakken gespot worden in het Surinaamse tropische regenwoud, met welk groene woud de regering zo loopt te pronken in buitenlandse contacten.

Achteloos en hersenloos

Terwijl mensen weten dat in hun straat op vaste dagen in de week het vuil door een vuilniswagen wordt opgehaald, gaat men toch gewoon door met het dumpen of zelfs verbranden van hun troep. Maar, ook op kleiner niveau zijn vele Surinamers asociale vuildumpers. Hoeveel trenzen zijn niet volgegooid met lege petflessen? Hoeveel percelen lopen daardoor niet met regelmaat onder water, omdat tijdens hevige regenbuien het water in de trenzen niet door kan stromen door verstopte duikers? En dan gaan de bewoners klagen en jammeren op de overheid, omdat die de trenzen niet zou opschonen, terwijl zij, die dumpende bewoners dus, zelf de veroorzakers van de wateroverlast zijn.

Achteloos en vooral hersenloos wordt afval door mensen gedumpt. Wat de gevolgen van dat dumpgedrag kunnen zijn interesseert ze helemaal niet. Ze denken niet na, het lijkt erop dat ze niet kunnen denken, zo ongelooflijk dom en asociaal is dat dumpgedrag. Want, dat is het, dom en asociaal.

Vuilverbranders zijn psychisch gestoorde misdadigers

Dat geldt overigens en vooral en met name ook voor het verbranden van afval. Nog erger, nog gevaarlijker voor de volksgezondheid en het milieu in algemene zin. Want, alles wordt verbrand, omdat men simpelweg te lui is om afval in vuilniszakken te stoppen en die zakken vervolgens aan de straat te plaatsen voor de vuilnismannen.

Ook bij het verbranden van afval blijken mensen niet te beschikken over een herseninhoud. Immers, iemand die het in zijn hoofd haalt om op zijn of haar erf, tussen andere woningen in een woonbuurt, afval, waaronder plastic materialen, te verbranden is misdadig bezig. De persoon die afval verbrandt is een milieucrimineel.

Niemand treedt op

Maar, niemand lijkt tegen dergelijke psychisch gestoorde criminelen op te treden. De buren denken daar niet aan, die willen geen ruzie met die buurman, veelal een marron. Het lijkt allemaal te kunnen en te mogen.

Je buurman verbrandt 's avonds op zijn perceel zijn afval, en jij moet de ramen en deuren sluiten, kunt niet buiten zitten, omdat het vuur en de vuursnippers je kant uitwaaien.

Op nog geen twee meter afstand van je woning komen vlammen boven de stenen muur/omheining van je perceel heen, met alle risico's van dien.

Je wordt door je psychisch gestoorde buurman gedwongen om ongezonde lucht, met het kankerverwekkende dioxine erin afkomstig van plastic materialen, in te ademen.

Je buurman verbrandt zijn afval niet voor niets 's avonds, zo stiekem mogelijk, want hij weet dondersgoed dat het niet mag.

Je buurman verbrandt zijn afval ook op een moment dat de wind de goede kant opwaait, jouw kant.

Je buurman gaat gewoon de volgende ochtend, de hele dag, door met zijn misdadig gedrag.

Het interesseert die psychisch gestoorde buurman namelijk helemaal niet, dat anderen hinder ondervinden van zijn crimineel gedrag. En het vuur smeult lang, heel lang, te lang na.

Wet- en regelgeving in Suriname zinloos als inwoners anarchistisch asociaal verdrag vertonen

Het probleem van de psychisch gestoorde afvalverbranders en van de asociale vuildumpers zal nimmer kunnen veranderen, zolang niemand, ook omwonenden, daadkrachtig tegen deze criminelen gaat optreden. Het verbranden en dumpen van afval lijkt door Jan en Allemaal en dus ook door de regering gedoogd en welhaast geaccepteerd te worden. Je gaat je afvragen wat wet- en regelgeving in Suriname nog voor nut en zin hebben als inwoners anarchistisch asociaal gedrag vertonen.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

10 april 2015

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Je bent je leven niet zeker op terrein TBL Cinemas/Hermitage Mall in Paramaribo

COLUMN: Tweede dodelijke steekpartij binnen acht maanden 

Roep om meer beveiliging lijkt gericht aan dovemansoren zowel bij eigenaren als overheid

06-04-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


De 17-jarige Damian Pinas werd zaterdagavond 4 april 2015 rond tien uur dodelijk neergestoken op het parkeerterrein achter TBL Cinemas, gelegen pal naast het winkelcentrum Hermitage Mall in Paramaribo. De jongen maakte deel uit van een klein groepje jongens dat opmerkingen maakte in de richting van een groepje meisjes. Een tweede groep jongens, die op bromfietsen waren gearriveerd, bleek daar echter niet van gediend. Er ontstond een woordenwisseling, een ruzie, waarop een van de bromfietsende knapen een scherp voorwerp trok en Pinas doodstak en een andere jongen, ook 17 jaren jong, verwondde. 

Damian werd slechts 17 jaren.....

Het was de tweede dodelijke steekpartij op dat terrein in acht maanden tijd. De 53-jarige Renato Steward werd op 8 september 2014 door een 15-jarige knaap na een woordenwisseling doodgestoken.

Na die dodelijke steekpartij liet TBL Cinemas weten, dat zij graag een politiesteunpost op het terrein wilde zien. ‘Het voorstel is langer dan een jaar geleden gedaan, maar de leiding van het Korps Politie Suriname verleende geen toestemming’, zei Hugo Lachman, hoofd van de beveiligingsdienst van TBL Cinemas en de Hermitage Mall woensdag 24 september 2014. Anno april 2015 is nog steeds geen sprake van welke politiepost dan ook op het terrein van het winkelcentrum en bioscoop.

Overigens werd op donderdag 19 september 2013 ook al een 16-jarige jongen, na een woordenwisseling met enkele leeftijdsgenoten, in de Hermitage Mall in zijn halsstreek gestoken met een schaar. De jongen werd met spoed vervoerd naar het Academisch Ziekenhuis Paramaribo en moest daar worden verpleegd op de afdeling intensive care. De dader zou nimmer in de kraag zijn gevat.

Terrein rond Mall en bioscoop bron van ergernis

Het terrein rond de Mall en de bioscoop is een bron van ergernis geworden bij bezoekers van het winkelcentrum en van de bioscoop. Zij voelen zich niet veilig. Vooral niet door de veelvuldige aanwezigheid van zogenoemde zich stierlijk vervelende hangjongeren die hun verveling lijken te botvieren op bezoekers. ‘Om een uur 's middags in de felle zon zijn hangjongeren hier al bezig. Dan spreken we ze aan als beveiliging en dan vragen ze wie jij bent. Het is niet alleen voor TBL Cinemas en Hermitage Mall. Het is voor de hele omgeving, de hele omgeving heeft er last van', aldus  Lachman.

In diezelfde maand hadden via het Dagblad Suriname bezorgde ouders laten weten, dat zij hun kinderen vanwege die hangjongeren, geen toestemming om die plaats te bezoeken. 'Die jongeren gaan niet eens naar de film en hangen na sluitingstijd van de mall nog urenlang daar rond, zonder dat iemand ze verwijdert.’

Vóór het fatale steekincident op 8 september waren er enkele diefstallen geweest en ook vechtpartijen. Eerder werden jongeren aangehouden voor diefstal van onder andere bromfietsen.

De Hermitage Mall, waar men gezellig kan winkelen, overdag....

'Criminele haard' van jongeren met steekwapens op zak

Toen al, in september 2014, werd gezegd dat het complex een criminele haard aan het worden was, waarbij vooral de parkeerplaats een centrale plaats inneemt. Bezoekers moeten betalen om te parkeren, maar er wordt nauwelijks gekeken naar de veiligheid van de bezoekers en de auto’s. Jongeren met fietsen zijn tot ver na middernacht op de parkeerplaatsen aanwezig en hinderen personen om weg te rijden. De parkeerwachters kijken totaal niet om naar de auto’s en spreken deze hangjongeren ook niet aan. Ook worden ze niet gecontroleerd op de aanwezigheid van messen, scharen en andere steekvoorwerpen, want kennelijk lopen heel wat jongeren hiermee rond op straat en is daar geen enkele toezicht op, ook niet in de thuissituatie.

De minister van Justitie en Politie, Edward Belfort, liet destijds weten, dat de overlast veroorzakende jongeren niet zonder enige reden van die plek verwijderd kunnen worden. ‘Pas als de openbare orde en veiligheid in gevaar komen, kan de politie optreden’, aldus Belfort.

Uit die uitspraken van de bewindsman kon al geconcludeerd worden, dat niet gerekend hoefde te worden op enige beveiligingsondersteuning vanuit de overheid.

Maanden eerder, in de eerste week van januari 2014, berichtte De West ook al over het gevoel van onveiligheid onder bezoekers van de Hermitage Mall. Jongeren zouden, aldus deze krant toen, wachten op bezoekers die op het punt van vertrek staan. Ze grissen dan snel een mobiele telefoon, een damestas of een portemonnee weg. Maar, soms zetten ze hun zinnen ook op grotere buit. In de vooravond van Nieuwjaarsdag 2014 was het weer raak. Enkele jongens, vermoedelijk leden van de bende, stalen enkele fietsen die bij het winkelcentrum waren gestald. Ook toen lieten beveiligingsmedewerkers al weten, dat meer bewakers nodig zijn op het terrein van het winkelcentrum om die locatie veiliger te maken.

Nauwelijks beveiliging

De parkeerplaatsen zijn niet voorzien van bewakers, terwijl juist de parkeerplaatsen tot de favoriete jachtterreinen van de hangjongeren behoren. Er worden op onregelmatige basis agenten bij de Mall gestationeerd om de zaak te controleren. Frappant genoeg is het dan juist op die dagen rustig in het winkelcentrum en blijven allerlei incidenten uit. ‘Die jongens weten vaak precies wie een politieman is, ook al is die in burgerkleding. Zodra de agenten weg zijn beginnen ze weer’, aldus een beveiligingsman in De West.

Inmiddels is het april 2015 en het dramatisch voorval van zaterdagavond lijkt erop te duiden, dat het nog steeds schort aan de beveiliging van het terrein rond het winkelcentrum en de bioscoop. Kennelijk kunnen groepen jongeren nog steeds ongehinderd op parkeerterreinen rondhangen. Natuurlijk zijn niet alle rondhangende jongeren irritant, vervelend of bedreigend.

Maar, feit is dat bezoekers zich door hun aanwezigheid niet veilig voelen.

Maar, feit is dat er toch ook steeds groepen jongeren zijn die wel irritant, vervelend of bedreigend zijn.

Maar, feit is dat gisteravond weer iemand werd doodgestoken.

Maar, feit is dat jongeren niet gecontroleerd worden op de aanwezigheid van steekwapens.

Wanneer komt besef bij eigenaren winkelcentrum en bioscoop: zij zijn verantwoordelijk

Hopelijk komen de eigenaren van zowel de Hermitage Mall en TBL Cinemas tot het besef, dat hun terreinen meer beveiliging behoeven. Zij zijn het immers die verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor de veiligheid in en rond hun gebouwen. Dat is niet alleen een taak van de overheid, maar zeker ook een taak van hun, de eigenaren. Door de beveiliging niet op te voeren, op welke wijze dan ook, blijven incidenten als die van gisteravond niet uitgesloten en blijven ook bezoekers zich onveilig voelen. De meest recente dodelijke steekpartij is een zoveelste smet op het beeld dat het winkelcentrum en de bioscoop graag van zichzelf willen neerzitten in de samenleving: gezellige ontmoetingspunten en plaatsen voor vertier, ontspanning en uitgaan.

Nu hangt er echter weer een gitzwarte wolk boven TBL Cinemas en de Hermitage Mall.

Hopelijk leidt die wolk ertoe, dat de eigenaren met spoed overgaan tot het nemen van actie om de veiligheid van hun bezoekers, waar zij aan verdienen, te garanderen en dat zij niet passief blijven wachten op een overheid die niet komt en voorkomen dat de samenleving niet geconfronteerd wordt met weer een dodelijke steekpartij of ander ernstig incident. Investeer in veiligheid en snel. Voorkom de aanwezigheid van groepjes hangjongeren en het door hen gecreëerde gevoel van onveiligheid onder bezoekers.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

06 april 2015

Amsterdam-Paramaribo

Voorlichtingsamateurisme bij Surinaamse ministeries en Assembleeleden

Het onvermogen en asociale onfatsoen om niet op e-mails te reageren

Professionele voorlichters zijn binnen overheid en politiek niet te vinden

06-04-2015 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Wanneer krijgen alle Surinaamse ministeries en presidentiële commissies eindelijk eens een professionele afdeling Voorlichting? Een afdeling die wel zo fatsoenlijk is om de moeite te nemen op via e-mail gestelde vragen te reageren.

Of je een ministerie nu via e-mail benaderd of via een speciaal daarvoor bestemd formulier op de websites van ministeries, werkelijk nooit krijg je antwoord. Met een beetje geluk ontvang je een standaard ontvangstbevestiging waarin staat dat je binnen een bepaald aantal werkdagen een inhoudelijke reactie krijgt. Maar, hoeveel reacties moet ik nog ontvangen?

Wat is dat toch met die ministeries?

Voorlichtingsamateurisme?

E-mailvrees?

Gewoon geen zin om te reageren?

Standaard ingebakken asociaal onfatsoen?

Of gaan ministeries willens en wetens vragen uit de weg?

Maar, geen reactie, geen antwoord is ook een reactie, een antwoord! Ministeries schijnen zich niet te beseffen dat zij zichzelf in de vingers snijden door niet te willen reageren op vragen. Ze maken zichzelf en hun beleid ongeloofwaardig.

Overigens geldt dat ook voor negen van de tien Assembleeleden die nota bene ministeries verwijten niet op door hun gestelde vragen te reageren. Ze hebben, naast eventuele persoonlijke e-mailadressen, allemaal een speciaal e-mailadres van De Nationale Assemblee. Maar, ook het merendeel van de Assembleeleden, zelfs van die paar van wie je dat niet zou verwachten, blijken te lui of te onfatsoenlijk om te reageren.

Ze zijn gekozen door het volk, maar luisteren naar dat volk is er nauwelijks bij en ook gewoon vragen gesteld in e-mails beantwoorden is er nauwelijks bij. Ze zitten ter eigen glorie, eer en room en vele maandelijks te incaseren Srd's op het pluche van de Assemblee.

Als ik 25 mei bij de verkiezingen zou mogen stemmen, dan zou mijn stem absoluut naar dat ene Assembleelid gaan dat wel, soms, af en toe, netjes reageert..... via Facebook, dat wel....

'Heh Piet, Jan.....'

'Heh Humbert, Iwan, Desiré....'

03-04-2015 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Het was weer eens zo ver.... Loop ik gisteravond, donderdag 2 april, aardedonker buiten, even door de buurt, een volkswijk in Paramaribo – turend naar de bestrating, omdat werkelijk geen enkele steen in de straat recht ligt – hoor ik plotseling vanuit de donkere avond twee volwassen mannen, die wat op straat staan te hangen bij een auto, 'Heh Piet, Jan.....' naar me roepen. Dat maakt me zo kwaad. Waarom?

Ik roep toch ook niet naar iedere Srananman hier op straat 'Heh Iwan, Humbert, Desiré.....' Dat deed ik in Zwolle of in Amsterdam of in Almere ook niet toch, als ik een Surinamer zag lopen, en die zag ik veel: stadscreolen, marrons, hindoestanen. Van alles loopt rond aan 'de Noordzee'. Van alles uit Suriname heeft, om uiteenlopende redenen, zijn of haar heil in Nederland gezocht en kan ongestoord overal en nergens over straat lopen.
Maar, een witte man kan niet ongestoord over straat lopen in Paramaribo zonder minstens te worden 'aangesproken' door minimaal een 'zwarte' Surinamer, want Javanen, Hindoestanen en Chinezen storen je nooit en spreken je ook nooit aan. Die laten je gewoon met rust.

Maar hier, heb je altijd van die domme, kortzichtige, figuren die denken leuk te zijn. Ik reageer wijselijk op geen enkele wijze op dergelijke stupide opmerkingen, maar van binnen borrelt het. Reageer je namelijk wel, dan loop je ook nog eens het risico klappen te krijgen of nog erger.

Het was ook niet de eerste keer. Kennelijk vinden, vooral, mannen het hier leuk om blanke mannen op die wijze 'aan te spreken'. Daarbij zijn ze ook nog eens zo bevooroordeeld, dat ze er maar gemakshalve vanuit gaan, dat iedere witte man die ze in de stad, Paramaribo, zien lopen een Nederlander is. Alsof de hele witte wereld bestaat uit 'bakra's', uit Nederlanders.

Dat Surinaamse mannen een Nederlandse man, die ook nog eens gewoon ingezetene is van Suriname, 'aanspreken' met 'Heh, Piet, Jan....' zegt veel over het intelligentieniveau van die schreeuwers. Te simpel voor woorden, te simpel om op te reageren. Het niveauverschil is daarvoor net iets te groot.....

Den Blauwvinger: Jokkebrokken in Surinaamse politiek

COLUMN: De willens en wetens leugentjes van Tjin-A-Tsoi en Santokhi ten tijde van politieke oorlogsvoering....

02-04-2015  Den Blauwvinger (De Surinaamse Krant)


Iedereen weet het: er wordt wat 'afgejokt' in de, Surinaamse, politiek. Een leugentje voor bestwil hier, een leugentje voor bestwil daar. Een enkele keer een onbewust, per ongeluk of een beetje dom leugentje. Een enkele keer wordt een leugentje politiek uitgebuit en misbruikt, vooral op weg naar verkiezingen. Een parlementslid kan na een bewust of onbewust, willens en wetens, per ongeluk uit de mond gerold leugentje meteen door opponenten voor een jokkebrok worden uitgemaakt. Leugens en jokken zijn bijna tot dagelijkse realiteit geworden in de Surinaamse politieke arena.

Neem nu het Assembleelid Arthur Tjin-A-Tsoi van de Nationale Partij Suriname (NPS) op maandag 30 maart 2015 tijdens de behandeling van de begroting 2015 in De Nationale Assemblee (DNA).

Hij beschuldigde de minister van Natuurlijke Hulpbronnen Jim Hok van jokken. Maar, jokte Tjin-A-Tsoi ook niet? Volgens hem had Hok een overeenkomst ondertekend met het bedrijf Kaloti uit Dubai voor de bouw van een goudraffinaderij in het district Para, een 'minthouse'. Hok bevestigde het bestaan van een overeenkomst, maar zei er meteen achteraan, dat het een aangelegenheid is van zijn collega, minister Andy Rusland van Financiën. Dat leidde bij de NPS-politicus tot de uitspraak dat Hok jokte. De bewindsman, geheel terecht, begreep werkelijk niet waarom er zo'n commotie moest worden gecreëerd rond de overeenkomst. Wie dat wel begrijpt......

(Met dank aan Starnieuws)

De volgende dag kwam het gejok weer ter tafel in het parlement. Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons had een transcript laten maken van wat er een dag eerder was gezegd door Tjin-A-Tsoi en Hok. Zij las de tekst voor en kon niet anders dan tot de conclusie komen, dat de minister niet had gelogen. Hij had immers niet gezegd, de overeenkomst met Kaloti niet te hebben getekend laat staan dat er geen overeenkomst zou bestaan. Assembleelid André Misiekaba (NDP) , die wel vaker probeert het leukste jongetje van de klas te zijn, reageerde weer eens als haantje de voorste, door te zeggen 'het lid Tjin-A-Tsoi jokt'.

In het Apintie televisieprogramma 'To the Point' van maandagavond 30 maart bleek een jokkebrok te gast te zijn. Zelfs een partijvoorzitter wil wel eens een leugentje voor bestwil doen en dat deed Chandrikapersad Santokhi (Vooruitstrevende Hervormings Partij) dan ook met een brede glimlach. Hij ging onder andere in op opiniepeilingen: 'Opiniepeilingen hebben pro's en con's. Laten we goede voordelen eruit halen. Maar, we zitten ook niet stil. We hebben ook onze deskundigen uit het buitenland ingehuurd. We hebben ook een persoon die heel bekend is in Nederland, die daar de politieke barometer doet, Maurice de Hond, die gaan we ook inzetten.'

Ja, ja, dat mocht-ie willen, Maurice de Hond voor zijn politieke VHP-karretje spannen. Maar, die politieke vlieger gaat dus niet op, zoals bleek uit de reactie van Maurice de Hond de volgende ochtend. Hij zei geen enkele affiniteit te hebben te hebben met de Surinaamse politiek. Hij is sinds zaterdag 28 maart in Suriname op uitnodiging van het bedrijf LC Media, dat garant wil staan voor objectieve en eerlijke politieke peilingen en daarom een beroep heeft gedaan op het Nederlandse opiniepeiling-icoon Maurice de Hond. De Hond is dus niet in Suriname op uitnodiging van de VHP of van haar leider Santokhi, zoals feitelijk door de partijvoorzitter wel werd gesuggereerd in 'To the Point'.

De Hond: 'Ik heb wel begrepen, dat ook V7 en de VHP reikhalzend uitkijken naar het resultaat van de peilingen welke wij op dit moment verrichten in Suriname. Maar, er is in elk geval geen sprake van dat wij in opdracht van de VHP peilingen in Suriname uitvoeren.' 

Hetgeen Santokhi in 'To The Point' heeft beweerd kan hier worden bekeken en beluisterd. Zijn woorden over Maurice de Hond zijn te beluisteren vanaf minuut 49.30. De woorden van Santokhi staan dus haaks op hetgeen Maurice de Hond zegt en kunnen met een korrel zout worden genomen.

De VHP-voorzitter heeft in zijn politieke oorlogsvoering en –retoriek interessant willen doen, door te beweren dat zijn partij Maurice de Hond gaat inzetten. Daar is absoluut geen sprake van. Juist opiniepeiler De Hond staat bekend om zijn politieke onafhankelijkheid en die politieke onafhankelijkheid geldt ook en juist vooral in Suriname, waar van de lokale opiniepeilers van alles gezegd kan worden, maar niet dat zij politiek onafhankelijk zijn.....

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

02 april 2015

Amsterdam-Paramaribo