zaterdag 27 augustus 2011

Ministerie ROGB wil fok (beschermde) diersoorten stimuleren....

Fokkers (beschermde) diersoorten moeten vergunning aanvragen

27-08-2011  Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – De directeur van het Ministerie van Ruimtelijke Ordening, Grond en Bosbeheer (RGB) roept in advertenties in De Ware Tijd en de Times of Suriname fokkers van (beschermde) diersoorten uit het wild op, om tussen 22 augustus en 15 november 2011 een vergunning aan te vragen.

Volgens RGB is het krachtens de Jachtwet 1954 en het Jachtbesluit 2002 verboden om beschermde dieren te vangen, te doden, pogen te vangen, pogen te doden, onder zich te hebben, te koop aan te bieden, te verkopen, te kopen, te verhandelen, ten geschenke te geven, af te leveren, te vervoeren, in te voeren of uit te voeren. Maar, dit alles mag iemand wel doen wanneer hij of zij in het bezit is van een geldige vergunning van de directeur van het Ministerie van Ruimtelijke Ordening, Grond en Bosbeheer of het hoofd van de Dienst ’s Lands Bosbeheer.

Het ministerie wil het fokken en/of het uitbroeden in gevangenschap (‘captive breeding’) van (beschermde) diersoorten uit het wild stimuleren en roept daarom personen die (beschermde) diersoorten fokken op om een vergunning aan te vragen.

Onduidelijk is echter waarom het ministerie de fok van (beschermde) diersoorten wil stimuleren....

De vergunningen kunnen op werkdagen van acht uur ’s morgens tot een uur ’s middags worden aangevraagd bij de Dienst ’s Lands Bosbeheer, afdeling Natuurbeheer/Sectie Vergunningen aan de Cornelis Jongbawstraat 10-14.

maandag 22 augustus 2011

Veel bromfietsers onder dodelijke verkeersslachtoffers

Bromfietsrijbewijs 16-jarigen laat al twee jaar op zich wachten
22-08-2011 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Het is vandaag, 22 augustus 2011, precies twee jaar geleden dat bekend werd gemaakt dat zestienjarigen die bromfiets rijden vanaf 2010 op rijles zouden moeten om een bromfietsrijbewijs te halen. Het voornemen van de regering werd middels een Staatsbesluit goedgekeurd en is erop gericht om de samenleving bewuster te maken van een veilig verkeer. Inmiddels is het 22 augustus 2011 en nog steeds is het bromfietsrijbewijs niet ingevoerd en overlijden er bromfietsers door eigen gedrag of door het gedrag van anderen in het verkeer.

Het afgelopen weekeinde is de zoveelste bromfietser dodelijk verongelukt. De 66-jarige Krishna Janki week zaterdag 20 augustus op de Sophia’s Lustweg uit voor verzakkingen in het wegdek. Helaas kon een achter de bromfietser rijdende auto hem niet meer ontwijken. Een paar uur na de aanrijding overleed Janki aan zijn verwondingen. De man werd hiermee het negentiende dodelijke bromfietsslachtoffer en de 52e verkeersdode van 2011.

Opvallend
Het aantal dodelijke verkeersslachtoffers onder bromfietsers is opvallend te noemen. Maar, is er een logische verklaring voor aan te wijzen? Neen. De oorzaak van het hoge aantal verongelukte bromfieters ligt niet altijd bij hun eigen rijgedrag, maar ook bij dat van anderen.

Toch zijn er wel degelijk kritische kanttekeningen te plaatsen bij het rijgedrag van vele, vooral jonge, bromfietsers. In november van het vorig jaar liet politie-inspecteur Agnes Valies tegenover De Ware Tijd weten dat bromfietsers vaak alleen maar het stopbord kennen, maar dat dat bord zelfs door hun roekeloze rijgedrag wordt genegeerd. Maar, wie eens om zich heen kijkt en let op bromfietsers in het verkeer, kan er niet om heen te constateren dat het niet alleen gaat om kennis van verkeersborden en verkeersregels. Veel bromfietsers zijn jong, rijden te hard op hun opgevoerde knallende en knetterende racemonsters en dragen helmen van inferieure kwaliteit die ook veelal niet goed onder de kin worden vastgemaakt en dus los zitten. Stoere jongens voeren hun bromfiets op om harder te kunnen racen dan wettelijk is toegestaan. Echter, bij het opvoeren wordt vergeten om ook de remmen af te stellen. Die remmen zijn namelijk niet ingesteld op de nieuw ingestelde te hoge snelheid.

Jongeren vooral gedragen zich onverantwoordelijk in het verkeer op hun populaire Chinese Dayang- of Japanse Yamaha-tweewielers. Vele tientallen van dit merk bromfietsen worden wekelijks aangeboden in de Surinaamse advertentiekrant Via2000 en op haar online-editie via2000.net voor bedragen tussen rond de duizend en achttienhonderd Surinaamse dollar.

Santokhi in februari 2010: ‘Bromfietsrijbewijs per 1 maart 2010’
In februari 2010 deelde toenmalig minister van Justitie en Politie, Chandrikapersad Santokhi, aan de leden van de Nationale Assemblee mee, dat Suriname 35.000 geregistreerde bromfietsen heeft. Hij sprak over de gebrekkige rijvaardigheid van vele bromfieters. De politiek sprak haar bezorgdheid uit over het aantal ongelukken in het verkeer waarbij bromfietsers zijn betrokken. De minister zei toen dat een bromfietser zonder rijbewijs niet aan het verkeer mag deelnemen en hij sprak de verwachting uit een jaar nodig te hebben om iedereen te voorzien van een speciaal bromfietsrijbewijs. Volgens Santohki zou het project Bromfietscertificaat van zijn ministerie per 1 maart 2010 starten.
Een paar maanden later, juni, werd via de media bekendgemaakt dat bromfietsers zonder rijbewijs zich moesten gaan inschrijven bij een rijschool voor het volgen van lessen. Maar, als je als bromfietser beschikt over een rijbewijs voor het besturen van andere voertuigen, dan is een speciaal bromfietsrijbewijs niet nodig..... Vreemd en onbegrijpelijk, omdat het besturen van een auto of vrachtwagen of bus toch totaal iets anders is dan het besture van een bromfiets.

Naar aanleiding van een dodelijk bromfietsongeluk in september 2010 liet politie-inspecteur Humphrey Naarden tegenover journalisten weten te pleiten voor een bromfietsrijbewijs, ‘waarbij alle bromfietsers worden onderworpen aan een rijtest ten aanzien van verkeersregels.’ Naarden: ‘Het wordt tijd dat bromfietsers onderricht krijgen hoe ze zich moeten gedragen in het verkeer.’

Maar, afgaande op diverse geluiden uit het ministerie van Justitie en Politie in de media heeft het nog in te voeren bromfietsrijbewijs alleen betrekking op zestienjarigen. Kennelijk hoeven, om welke redenen dan ook, ouderen geen rijbewijs voor een bromfiets te hebben.

Bromfietsrijbewijs voor alle bromfietsers van 16 jaar èn ouder
Het is bijna september 2011 en nog steeds is er geen bromfietsrijbewijs ingevoerd. Wanneer er weer eens een bromfietser is betrokken bij een ernstig ongeluk, dan zijn politiefunctionarissen en zogenaamde verkeersdeskundigen en soms ook Assembleeleden er snel bij om te pleiten voor een bromfietsrijbewijs. Het bromfietsrijbewijs lijkt vooralsnog echter ergens te zijn gestrand. Er zullen mogelijk eerst nog een paar dodelijke bromfietsslachtoffers bij moeten komen om de regering van de ernst te laten doordringen, dat een bromfietsrijbewijs werkelijk levensreddend zou kunnen zijn. Let wel, zou kunnen zijn! Immers, uit een overzicht van ongelukken waarbij bromfietsers het leven lieten wordt duidelijk dat het aantal jonge slachtoffers, onder de 20 jaar, zeer beperkt is. Het zou dan ook toe te juichen zijn om een bromfietsrijbewijs in het leven te roepen voor iedereen die zestien jaar en ouder is en op een bromfiets aan het verkeer wil deelnemen.

Een zo volledig mogelijk overzicht van ongelukken in 2011 waarbij bromfietsers het leven lieten:

7 januari
De 58-jarige Harold Blom knalt op de Groot Henarpolderweg (Nickerie) op een andere bromfietser en overlijdt ter plaatse. Om onverklaarbare redenen week hij uit naar de andere weghelft.

12 februari
Door uit te wijken voor zwaar materieel langs de kant van de Skroerkieweg in Nickerie, rijdt de 40-jarige Sandjai Algoe met zijn bromfiets tegen een bord en belandt in een kanaal. Hij voerde geen verlichting op de bromfiets. Algoe overlijdt ter plaatse.

21 februari
Een bestelbus rijdt bromfietser Oemesh Singh op de G.G. Maynardstraat te Nickerie aan. De man overlijdt een dag later aan de opgelopen verwondingen in het Streek Ziekenhuis Nickerie. Hij zou op de rijhelft van de bestelbus zijn gekomen.

20 maart
De 41-jarige Jeffrey Wagimin Sandikrama overlijdt rond half zes ’s morgens na op zijn bromfiets te zijn aangereden door een auto op de Tawajarie Polderweg te Wanica. De veroorzaker is na de aanrijding doorgereden en liet het slachtoffer in hulpeloze toestand achter.

1 april
Op de Martin Luther Kingweg wordt de 35-jarige bromfietser Montgomery Kuisch dodelijk aangereden door een personenauto. Kuisch wilde de weg oversteken en werd geschept door de vermoedelijk met hoge snelheid rijdende auto. Nog voordat een ambulance is gearriveerd overlijdt het slachtoffer.

3 april
Een bromfietser en zijn passagier komen om het leven in de buurt van het commissariaat te Para. Ze worden door een auto aangereden en enkele meters meegesleurd. Medische hulp mocht niet meer baten.

17 april
Door geen voorrang te verleden aan een tegemoetkomende bromfietser overlijdt de 40- jarige bromfietser Sieuwpersad S. Het ongeluk vond plaats op de Nieuw Weergevondenweg. Beide bromfietsers hebben met hoge snelheid gereden. Media berichtten dan ook dat het verongelukte slachtoffer zich de dood heeft ingereden.

13 mei
Bromfietser Anandkoemar Mahabier (44) wordt op de Pandit Paltan Tewarieweg te Livorno aangereden door een auto en is op slag dood. De automobilist zou geen voorrang hebben verleend. Door de klap wordt Mahabier de lucht ingeslingerd waarna hij op de verharde weg belandt.

4 juni
Te Commewijne, op de Pandiet Moerlieweg, wordt de 23-jarige bromfietser Valentino Karijosentono op 3 juni aangereden door een pick-up. Volgens de bestuurder van de pick-up trok zijn wagen plotseling tijdens het remmen naar de rechterrijhelft van de weg. Hierop kwam hij in botsing met de bromfietser. De jongeman raakte zwaargewond en overleed een dag later.

5 juni
Een onder invloed van alcohol verkerende automobilist reed 4 juni de 38-jarige bromfietser Kishorekoemar Ramsamoed aan op de Commissaris Weytingweg. De automobilist kwam op de verkeerde rijhelft en reed Ramsamoed aan. De bromfietser overlijdt een dag later op de intensive care van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo.

2 juli
De vrouwelijke passagier van een bromfietser overlijdt na te zijn geschept door een bus op de hoek van de Nieuw Weergevondenweg en Mawakaboweg. De bus, die met hoge snelheid reed, sleurde de slachtoffers ruim driehonderd meter mee.

28 juli
De 26-jarige Alima Saman wordt op haar brommer, met als passagiere haar achtjarige dochtertje, op een kruising te Morgenstond door een auto aangereden. De auto reed waarschijnlijk met zeer hoge snelheid. Saman wordt meters meegesleurd en overlijdt een dag later in het ziekenhuis aan de opgelopen verwondingen.

29 juli
Op de Bonistraat wordt een bromfietser aangereden door een auto die aan het inhalen was en op de weghelft van de bromfietser terecht kwam. De bromfietsbestuurder overlijdt ter plekke.

30 juli
De 45-jarige Johan Faer rijdt op de Zonnebloemstraat tegen een vuilniswagen aan tijdens het inhalen. De man overleed direct na de aanrijding. In eerste instantie was er enige onduidelijkheid over de doodsoorzaak. Er waren berichten dat de man een beroerte zou hebben gehad, maar die berichten bleken niet juist te zijn.

14 augustus
Een met hoge snelheid rijdende auto rijdt op de Anton Dragtenweg de 19-jarige bromfietser Gavin Fatoe om drie uur in de ochtend dood. De auto belandde op de weghelft van Fatoe en zijn duorijder. Beide jongeren worden enkele tientallen meters meegesleurd. Fatoe overlijdt ter plaatse.

19 augustus
Op de Indira Ghandiweg rijdt de slechts 15-jarige bromfietser Severino Parana zich om vier uur ’s morgens dood tegen een pick-up die op de middenstrook van de weg stond geparkeerd. Hij overlijdt enkele uren na aankomst op de intensive care van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. De jongen mocht uiteraard niet op een bromfiets rijden.

Noot Kraaijer:
Het artikel is op 25 augustus volledig geplaatst op de Surinaamse nieuwswebsite NoSpang.

donderdag 4 augustus 2011

Suriname wil deal sluiten met Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont - Bedrijf met bedenkelijke reputatie

Newmont in opspraak in Ghana

 


Bedrijf toont nauwelijks respect voor cultuur lokale bewoners
                                                      
04-08-2011  Paul Kraaijer


De Surinaamse regering staat op het punt om via onderhandelingen een contract te ondertekenen met het Amerikaanse goudmijnbedrijf Newmont Mining Corporation, gevestigd in Denver (Colorado). De onderneming wil goud gaan mijnen in het Nassaugebied. Newmont heeft echter een bedenkelijke reputatie als het gaat om schendingen van rechten van inheemsen en het aanbrengen van milieuschade. Een niet onbelangrijk aspect van dit bedrijf dat in Suriname onderbelicht is. (In juli 2006 bleek Newmont overigens al ‘illegaal’ aan het werk te zijn in Suriname. Het bedrijf was samen met Suralco ‘economisch rendabele bomen’ in het Nassaugebied aan het kappen. Dat gebeurde in het kader van onderzoek naar goudvoorkomens. Newmont was niet in contact getreden met de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht om de houtkap te melden.)

Koninklijk Mausoleum
Ghanese media berichten deze dagen uitgebreid over de wijze waarop de Amerikaanse goudmijnmultinational Newmont omgaat met de inwoners van de gemeenschap Yayaso in het Birim Noord District in de Oostelijke Regio. In commentaren wordt zware kritiek geleverd op het bedrijf. Newmont Gold Ghana Limited wil een koninklijk mausoleum en diverse heilige graven van dorpshoofden en andere hoogwaardigheidsbekleders ruimen om plaats te maken voor een locatie waar het bedrijf haar afval kan dumpen afkomstig van het Akyem (goudmijn) Project (deze mijn moet in 2013 operationeel zijn). Dat afval zou bestaan uit zo’n 396 miljoen ton gesteente en 116 miljoen ton ijzer dat uit de mijn komt in een periode van vijftien jaar. Het Amerikaanse bedrijf wil de graven, maar ook de bewoners, verplaatsen naar de gemeenschap Adausena een paar kilometer verwijderd van Yayaso. 

‘Newmont Ghana verrijkt buitenlandse witte belangen ten koste van de degradatie van de grond van lokale bewoners, waarbij zelfs de doden niet worden gespaard’, zo luidt een commentaar in de krant The Ghanaian Chronicle op 3 augustus 2011. In de Akan gemeenschappen zijn de doden heel belangrijk. Begraafplaatsen worden gezien als heilige locaties. Een koninklijk mausoleum, zoals in Yayaso, is zo’n gewijde locatie en in iedere Akan gemeente is het zelfs voor de lokale bewoners verboden om er ook maar één voet binnen te zetten. Iedere poging van buitenlanders om zo’n heilige grond te vernielen wordt gezien als een oorlogsverklaring. De bewoners van Yayaso stellen dan ook alles in het werk om Newmont te beletten de graven te ruimen. Het gebruik van geweld door de lokale bevolking wordt niet uitgesloten. Bewoners bewaken het mausoleum en de graven. 
Zij hebben ondertussen steun gekregen van het ‘Centre for Social Impact Studies’ (CeSIS), een onderzoeks- en juridische non-gouvernementele organisatie die gemarginaliseerde gemeenschappen steunt. In een op 1 augustus 2011 uitgegeven verklaring stelt CeSIS dat zij het verachtelijk en afschuwelijk vindt dat een buitenlands multinationaal goudmijnbedrijf het durft om een van Ghana’s meest heilige symbolen van haar tradities en gebruiken, een begraafplaats, te schenden. ‘Met een dergelijke onverantwoordelijke daad, heeft Newmont alle grenzen van fatsoen overtreden door onze tradities en gebruiken te beledigen. Hoe kan zo’n mijnbouwmultinational naar ons land komen en het Koninklijk Mausoleum in een gemeenschap vernietigen?’ De organisatie heeft ook grote moeite met de wijze waarop de politie een demonstratie van inwoners van Yayaso uit elkaar heeft geslagen : ‘De wijze waarop zwaar tot de tanden bewapende politie een kleine gemeenschap heeft bestormd en ongewapende vreedzame inwoners heeft geterroriseerd, geeft reden tot zorg en brengt afschrikwekkende beelden naar boven van Newmont’s staat van dienst als het gaat om mensenrechtenschendingen in andere delen van de wereld. In Peru en Indonesië, waar Newmont ook goudmijnen operationeel heeft, is het bedrijf beschuldigd van de ontvoering en dood van activisten die tegen de mijnbouwactiviteiten waren.’

Peru en Indonesië
In september 2006 werd Newmont in Peru geconfronteerd met hevige protesten van bewoners uit Cajamarca bij de Carachuga goudmijn in het Andesgebergte. De mijn werd zelfs geblokkeerd door bewoners. Watervoorraden van de indianen werden door de mijn gebruikt en ook ernstig vervuild. Ook de Yanacocha mijn in het noorden van Peru werd geblokkeerd.
In Indonesië exploiteerde Newmont sinds halverwege de jaren 1990 een goudmijn te Buyat Bay op Sulawesi. Bewoners van Buyat Bay kregen ernstige gezondheidsproblemen (huidziekten, tumoren), veroorzaakt door het dumpen door Newmont van chemicaliën, waaronder kwik, cadmium en koper in de baai. Ook nam het aantal vissen in de baai drastisch af sinds het storten van mijnafval. De directeur van de Indonesische milieuorganisatie WALHI (Milieudefensie Indonesië), Longgena Ginting, verklaarde in augustus 2004: ‘De Buyat Bay milieuramp laat zien dat mijnbouw gemeenschappen en volksgezondheid vernietigt in plaats van dat de activiteit ten goede komt aan de arme leefgemeenschappen.’ De New York Times berichtte op 5 augustus 2005 onder andere dat Newmont dagelijks 2,000 ton afval (‘tailings’) in de baai dumpte. Overigens bleek, aldus de New York Times, in 2001 uit een eigen intern onderzoek binnen Newmont, dat tussen 1997 en 2001 managers van de mijn toestonden dat 33 ton kwik kon ontsnappen en in de lucht en in de baai terecht kwam.
Begin augustus 2011 heeft een coalitie van milieuorganisaties weer een klacht ingediend bij het Ministerie van Milieu, omdat de vergunning voor het jaarlijks dumpen van 51 miljoen ton afval uit de Batu Hijau goud- en kopermijn op het eiland Sumbawa in de oceaan, op 5 mei is verlengd. Dat afval zou zeer schadelijke gevolgen hebben voor het leven in de oceaan. Newmont heeft op 3 augustus haar Nusa Tenggara’s Batu Hijau goud- en stilgelegd, nadat boze afgewezen sollicitanten de toegang tot de mijn hadden geblokkeerd. Zij zijn het niet eens met de door Newmont gehanteerde sollicitatieprocedure. Ruim 5.500 mensen haddden gesolliciteerd, maar niet meer dan zo’n 230 zijn aangenomen.

Newmont respecteert bevolkingscultuur....
In een redactioneel commentaar in The Ghanaian Chronicle wordt begin augustus 2011 de vraag gesteld of het verstrekken van grote concessies aan bedrijven als Newmont niet moet worden heroverwogen. ‘Goud heeft Ghana bekendheid bezorgd in het verleden, maar het land heeft weinig terug ontvangen om zichzelf te kunnen ontwikkelen. Het land is gedurende vele jaren opgebouwd door arme cacaoboeren. Hun boederijen zijn echter vernietigd, waarna multinationals de natuurlijke hulpbronnen konden plunderen en het milieu vernietigen.’
Volgens Newmont woordvoerder Adiki Ofeibea Ayitevie voert het bedrijf nog gesprekken met leiders van Yayaso en wordt gehoopt op een voor beide partijen acceptable regeling. ‘We erkennen de gevoeligheid van dit issue en we respecteren de cultuur van de bevolking. Niemand zal verplaatst worden, voordat de zaak naar tevredenheid van allen is opgelost.’
Newmont verwacht overigens de bewoners in het voorjaar van 2012 te kunnen verplaatsen en er gaan tweehonderddertig woningen voor hen gebouwd worden. Daarnaast gaat het bedrijf scholen, gemeenschapscentra, onderkomens voor leerkrachten, kerken en een marktplaats bouwen en boeren van wie land door Newmont wordt afgenomen worden met contante betalingen gecompenseerd.

Geraadpleegde bronnen o.a.:
http://www.ngdir.ir/geoportalinfo/SubjectInfoDetail.asp?PID=454&index=176

(Het artikel is op 8 augustus 2011 volledig gepubliceerd op de Amerikaans/Surinaamse nieuwswebsite NoSpang.)