donderdag 1 september 2016

Ethiek in de Surinaamse journalistiek?

'Journalisten/presentatoren' nodigen vriendjes uit om te interviewen en laten zich maar wat graag hoereren voor reclamedoeleinden

01-09-2016  Door: Paul Kraaijer


Deze week uitte de voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) Wilfred Leeuwin kritiek op Assembleevoorzitster Jennifer Geerlings-Simons die zich kritisch had uitgesproken over de wijze van berichtgeving door journalisten, ook door Leeuwin. Terechte kritiek, maar tegen het zere en jammerende beentje van Leeuwin, die dus niet tegen kritiek kan. 

Maar, die SVJ-voorzitter uit zich nooit eens inhoudelijk kritisch over zijn eigen achterban, het Surinaams journaille, over het dagelijks schenden van de journalistieke ethiek. Onafhankelijk en objectief op feiten gebaseerd verslag doen.

Maar, hier zijn journalisten/presentatoren die te amicaal zijn met hun gasten in nieuwsprogramma's en in interviews voor nieuwsartikelen. Er is veelal geen afstand tussen journalist/presentator en geïnterviewde. Teveel ge-je en ge-jij. Niet geschroomd wordt om vriendjes of vriendinnetjes uit te nodigen voor een interview en om een eigen sportclub of geschreven boek te promoten of te laten promoten door de omroep of krant.


Maar, hier zijn journalisten/presentatoren die zich maar wat graag laten hoereren voor reclamedoeleinden. Natuurlijk, het is hun goed recht om te geilen op aandacht en Srd's en om rond te huppelen in een shirt van Fernandes en reclame te maken voor hun Goudse kaas (zie foto - Bron: Fernandes Agenturen/Facebook), maar het schopt een deuk in hun journalistieke betrouwbaarheid en objectiviteit.

Suriname is eigenlijk een groot dorp en daar weet het journaille zich geen raad mee. Ze weten geen afstand te bewaren tussen het professionele werk en hun persoonlijk leven.

Ethiek is ver te zoeken in het Surinaamse journalistieke veld. Daar zou de SVJ-voorzitter zijn achterban eens meer over moeten aanspreken en wellicht wat bijeenkomsten over moeten organiseren met sprekers e.d. van buiten het eigen incrowd ons-kent-ons incestueuze journalistiekje wereldje in dit dorp.