zondag 8 december 2013

De zinloze ‘acties’ van het comité GMAP

Realiteitsgehalte inhoud ‘acties’ zet geen zoden aan de dijk

Het GMAP wekt meer en meer irritatie op

08-12-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – De wereld reageerde toch nog geschokt op het overlijden donderdag 5 december op 95-jarige leeftijd van de Zuid-Afrikaanse vrijheidsstrijder en oud-president Nelson Mandela. Er kwam een einde aan een langdurig ziekbed. Het wereldnieuws werd even bepaald door het bekende gelaat van Mandela op vele, vele voorpagina’s en homepages.

Een van de vele regeringsleiders die naar Zuid-Afrika afreist om afscheid te nemen van Mandela is de Surinaamse president Desi Bouterse. Hij vertrekt vandaag met een delegatie via buurland Brazilië naar Zuid-Afrika. Natuurlijk is zo’n vliegreis koren op de molen voor een handjevol fervente tegenstanders van Bouterse en ook van het Nederlandse journaille. Nederlandse media staan vooral stil bij dat vluchtschema van de president, die kennelijk, aldus de Nederlandse pers, Nederland weer wil omzeilen uit vrees om opgepakt te worden. Hij heeft immers daar nog een celstraf van elf jaar uit te zitten wegens vermeende drugshandel – een vonnis waarbij vraagtekens te plaatsen zijn. Het presidentschap heeft hem echter immuniteit opgeleverd, maar zelfs dat gegeven blijkt het staatshoofd toch onzeker te maken.

Eén van de meest fanatieke opponenten van Desi Bouterse is absoluut het kleine Amsterdamse comiteetje Geen Moordenaar als President (GMAP), dat geleid lijkt te worden door enkel en alleen één heer, Romeo Hoost. Iedere gelegenheid, waarbij de Surinaamse president min of meer in opspraak komt, wordt door dit clubje aangegrepen om de president ‘aan te vallen’. Dat aanvallen gebeurt vooral met persberichten en openbare brandbrieven en met steeds repeterende teksten op social media als Facebook waarin steeds maar weer wordt vermeld dat Desi Bouterse een moordenaar is, tot vervelends toe. Op den duur zal zo’n actiegroepje niet meer serieus worden genomen.

De reis van Bouterse naar Zuid-Afrika is uiteraard ook voer voor het comité GMAP. Voorzitter Romeo Hoost heeft in een persbericht laten weten dat Bouterse op weg naar het afscheid van Mandela gearresteerd zou moeten worden.
‘We reageren niet op onzin’, was de reactie van perschef Cliff Limburg van het Kabinet van de President. Hij wil tegenover het journaille niet meer kwijt dan te stellen niet te reageren op het onzinnige van de GMAP.

Klein comiteetje denkt inhoud te hebben
Wie denkt het comiteetje dat ze is? Denkt ze werkelijk, dat er ook maar iemand in de wereld serieus luistert naar- of de woorden leest? Tot nu toe zijn alle GMAP- 'acties' zinloos en vruchteloos gebleken en gebleven. De inhoud van de zogenoemde acties zijn dan ook verre van haalbaar en realistisch te noemen, helaas. Met een beetje meer verstand en wat minder emotie zou wellicht wat meer te bereiken zijn (geweest).....dan eigen naamsbekendheid en 'roem'...

In het verleden zijn er met regelmaat teksten van het Amsterdamse comiteetje opgedoken (persberichten) om op de president van Suriname te vuren. Telkenmale werd het doel gemist. Telkenmale werd er niet tot nauwelijks op die teksten gereageerd. Veel activiteiten van Hoost zijn niet haalbaar, verre van realistisch en welhaast stompzinnig te noemen. Natuurlijk staat het iedereen vrij om iemand kritisch te bejegenen, maar de activiteiten van het Amsterdamse GMAP beginnen ziekelijke vormen aan te nemen. Misschien wordt het tijd voor wat zelfreflectie bij de patiënt.

Hieronder een chronologisch, terugblikkend, overzichtje van enkele totaal mislukte en in het drijfzand verdwenen activiteiten (persberichten, niets meer en niets minder) van het comité Geen Moordenaar Als President, dat voorbij gaat aan het feit dat het Surinaamse volk die president, die vermeende moordenaar, als haar staatshoofd in 2010 heeft gekozen. Maar, kennelijk is ‘democratie’ niet in het GMAP-woordenboekje te vinden.

4 september 2013
Het GMAP komt met het persbericht ‘Maduro één van de twee presidenten die Bouterse juridische steun biedt’. Volgens het comiteetje zou een van de twee UNASUR-presidenten, die volgens Bouterse juridische steun aangeboden heeft in de zaak van zijn zoon Dino (Dino werd eind augustus in Panama gearresteerd en nog dezelfde dag uitgeleverd aan de VS waar hij is aangeklaagd voor drugshandel, wapenhandel en steun aan de Libanese terreurorganisatie Hezbollah), de Venezolaanse president Nicolas Maduro zijn.

Een open deur natuurlijk van Hoost: immers, het is publiek geheim dat de Surinaamse president goed bevriend is met zijn Venezolaanse collega en ook dat Dino Venezuela wel eens bezocht. Maar, wat wilde het GMAP met het bericht bereiken?

Volgens het comité bezocht Dino Bouterse vaker Venezuela en was hij bevriend met Maduro. ‘De Venezolaanse krant El Nacional maakte onlangs melding van betrokkenheid van Dino Bouterse bij wapens voor drugsruil met de FARC in het diepe zuiden van Venezuela, dat aan FARC-gebieden in Colombia grenst’, aldus het GMAP.
Dino bezocht in april van dit jaar de campagneorganisatie van de Venezolaanse president Nicolas Maduro in Caracas in aanloop naar de presidentsverkiezingen. Volgens Bouterse junior was het doel van dat bezoek om ‘first hand’ geïnformeerd te worden omtrent de aanpak van zijn succesvolle verkiezingscampagne.

Volgens het GMAP ‘heeft het Chavez-regime in 2005 de banden met de drugsbestrijdingsdienst DEA van de Verenigde Staten verbroken’. Amerika heeft de Venezolaanse minister van Defensie Henry Rangel Silva van drugshandel beschuldigd. Het Colombiaanse weekblad Revista Semana rapporteerde dat het hoofd van de militaire inlichtingendienst van Venezuela de FARC hielp, ook met haar cocaïnesmokkel.

Het Nederlandse comité beweert tot slot ‘dat het meest opmerkelijke bij de zelf verschonende uitlatingen van de president over zijn, voor drugs- en illegale wapenhandel, gearresteerde zoon is, dat hij zelf niet heeft gedacht aan het onmiddellijk instellen van een Surinaams onderzoek naar de mogelijke misdrijven van Dino Bouterse.’

10 juli 2013
Het GMAP richt zich schriftelijk tot de internationale boyscout organisatie in Genève, Zwitserland, om te voorkomen dat president Bouterse chief-scout wordt.

Bij monde van voorzitter Romeo Hoost wijst het GMAP erop, dat Bouterse in Nederland tot elf jaar cel is veroordeeld voor de handel in drugs en voor het lidmaatschap van een ‘criminele drugsorganisatie’ en dat hij verdachte is in het 8 decemberstrafproces. ‘De Surinaamse Boy Scouts onder leiding van Humphrey Schurman heeft tijdens een persconferentie in Suriname bevestigd, dat zij de Surinaamse president, de heer Desiré Delano Bouterse, heeft benaderd om patroon te worden van de Surinaamse Boy Scouts’, aldus het GMAP. Volgens de Nederlandse organisatie is echter het belangrijkste doel van de padvinderij, jongeren morele waarden bij te brengen en onafhankelijk te worden. ‘Met president Bouterse als patroon van de Surinaamse Boy Scouts krijgen de Surinaamse padvinders, gelet op het verleden van hem, het slechts mogelijke voorbeeld.’

‘Als Wereld Organisatie van de Padvinderij, doet GMAP een dringend beroep op u, om de Surinaamse padvindersorganisatie te bewegen de criminele president van Suriname niet te benoemen als patroon’, zo schrijft Hoost. ‘Bouterse als patroon installeren van de Surinaamse padvinderij zal een zeer negatief beeld creëren van de padvinderij wereldwijd en de Surinaamse padvinderij in het bijzonder. Daarnaast zal het de Surinaamse jeugd om een immorele wijze beïnvloeden.’
Bouterse werd gewoon benoemd tot chief scout en het GMAP zweeg nadien, zoals te doen gebruikelijk als een activiteit niet leidt tot enige vorm van succes of welslagen.

22 november 2012
In een verklaring heeft het GMAP de officiële reden dat president Bouterse naar Cuba ging om solidariteit te tonen nadat het eiland werd getroffen door orkaan Sandy, naar het rijk der fabelen verwezen. Het comité wijst met betrekking tot rampen in andere landen erop, dat in het gebruikelijke diplomatieke verkeer een telefoontje of brief van solidariteit volstaat. Het comité acht het dan ook plausibeler, dat Bouterse de FARC is gaan ontmoeten. GMAP maakt voorts duidelijk, dat een Braziliaanse parlementaire onderzoekscommissie Dino Bouterse heeft aangewezen als schakel in een wapens-voor-drugs handel.

Ook deze verklaring van Romeo Hoost in casu het GMAP heeft verder tot geen enkele actie of onderzoek geleid.

21 november 2012
President Bouterse mag niet, zoals gebruikelijk bij andere staatshoofden, aanwezig zijn op de zogenoemde ACP-EU Joint Parlementary Assembly - een bijeenkomst van parlementsleden uit Afrikaanse, Caribische en Pacifische landen en de Europese Unie - die eind november in Paramaribo wordt gehouden.


Dat schrijft het GMAP, samen met het Comité Herdenking Slachtoffers Suriname en het Comité 1982 Amnestie Nee, in een brief aan de co-presidenten Musikari Kombo (Kenya) en Luis Michel (België) van het Bureau van de ACP-EU Joint Parliamentary Assembly. Zij schrijven onder andere, dat ‘een officiële hoofdverdachte van politieke massamoord op democratische voormannen van Suriname en auteur van een zelfamnestiewet niet thuishoort op een internationaal democratisch platform dat zich verdragsmatig heeft verbonden aan de fundamentele rechten en vrijheden van de mens’. Voorts wijzen zij erop dat ‘president Bouterse al op de morele onhoudbaarheid van zijn aanwezigheid op de ACP/EU-top heeft geanticipeerd door het onafhankelijkheidsdefilé van 25 november naar het meest westelijke district te verplaatsen, zodat hij zijn afwezigheid in de ogen van de bevolking kan maskeren’.

Zoals bekend, heeft Bouterse de internationale politieke bijeenkomst geopend en toegesproken. De brief van onder andere het GMAP heeft dan ook, zoals te verwachten, weinig tot geen indruk gemaakt.

22 maart 2012
Het GMAP heeft in een brandbrief aan Freedom House in het Amerikaanse Washington gevraagd bij eventuele aanname van de initiatief Amnestiewet tegen het 8 decemberstrafproces, ‘Suriname te schrappen als vrij land’.
Freedom House is een gezaghebbende internationale organisatie die precies bijhoudt hoe het is gesteld met de vrijheid in de wereld. Afhankelijk van criteria als democratie, rechtsstaat, vrije pers en mensenrechten worden landen ingedeeld als vrij, of als semi-vrij of onvrij.
Suriname dankt haar vrije status aan de democratisering, persvrijheid en het opgang komen van het proces de straffeloosheid te stoppen. Het 8 decemberstrafproces was daarin een belangrijke positieve factor. Volgens het GMAP is ‘met de anticonstitutionele parlementaire aanslag van de president-hoofdverdachte en zijn handlangers op de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht een eind gekomen aan de rechtsstaat in Suriname. Vrijheid is dan een illusie.’
Volgens het comiteetje kan vrijheid niet bestaan zonder de ‘rule of law’. Het GMAP typeert het huidige bewind als ‘een crimineel regime dat internationaal geïsoleerd moet worden’. Zij betoogt ‘dat de parlementaire medeplichtigen van de decembermoordenaars ook met geschreeuw van aanhangers hun bedrog en leugens niet aan het publieke oog kunnen onttrekken. Ze zijn verraders van de meest fundamentele nationale en menselijke waarden. Hoe kunnen zij nog hun eigen volkslied – ‘recht en waarheid maken vrij’ –zingen?!’

Het GMAP betoogt, dat de haast achter de Amnestiewet een bevestiging is van de schuld van de hoofdverdachte c.s.

Je kunt je afvragen of het Freedom House onder de indruk is geweest van een zogenoemde brandbrief van een onbeduidend en geen enkele invloed hebbend comiteetje in Amsterdam. Het antwoord laat zich raden.... het Freedom House heeft op geen enkele wijze gereageerd.

14 maart 2012
Het GMAP heeft naar aanleiding van belastende verklaringen van oud-militair Ruben Rozendaal in het 8 decemberstrafproces, Desi Bouterse in een open brief opgeroepen ‘onmiddellijk af te treden als president van de Republiek Suriname’.

‘Nu ook een lid van uw groep van 16, een medeverdachte en ooggetuige, onomwonden heeft verklaard dat u wel degelijk aanwezig was in het Fort Zeelandia tijdens de decembermoorden en dat u operationeel de lakens uitdeelde, is een schuldigverklaring aan meervoudige moord onvermijdelijk.
Binnen afzienbare tijd kunt u dat vonnis verwachten. Voor een ieder is duidelijk: u hebt ook uw eigen partijgenoten en aanhangers voorgelogen. Wij doen namens vele Surinamers en vrienden van Suriname een dringend beroep op u te voorkómen, dat het presidentschap van de republiek nog ernstiger wordt beschadigd. U zou uw eigen belang ondergeschikt moeten maken aan de waardigheid van het presidentschap van de Republiek Suriname.

U kunt door onmiddellijk aftreden voorkomen, dat voor het eerst in de Surinaamse geschiedenis een president wordt veroordeeld voor massamoord. Die nationale en internationale discreditering van zo een belangrijk constitutioneel instituut kunt u met uw onmiddellijke aftreden voorkómen. Doet u dat niet, dan zal dat u generatieslang worden nagedragen.’

Hoe serieus moet deze oproep worden gelezen en geïnterpreteerd? Denkt het GMAP nu werkelijk, dat een Surinaamse president aftreedt naar aanleiding van een kort, inhoudelijk slecht onderbouwd, verzoek om af te treden van een groepje mensen in Nederland dat een diepgewortelde aversie tegen hem heeft? De oproep moet dan ook vooral gezien worden in het licht van zelfprofilering van het GMAP en haar voorzitter.

28 februari 2012
Het GMAP noemt in een persbericht de aankondiging van president Bouterse, dat de regering alles in het werk zal stellen de stoffelijke resten van Anton de Kom terug te halen naar Suriname ‘een schoolvoorbeeld van lijkenpikkerij’. GMAP spreekt van ‘gebrek aan beschaving’ van het staatshoofd ‘omdat een fatsoenlijk president nooit zonder expliciete instemming van familie de Kom aan zijn regering zo een opdracht zou geven’. Het comité verwijt Bouterse ‘gebrek aan historisch besef en dom nationalisme omdat Anton de Kom zowel een vrijheidsheld is van Suriname als van Nederland.’ ‘De Kom vocht in het Nederlandse ondergrondse verzet tegen de Duitse bezetter en vond de dood in als gevangen verzetsman in het concentratiekamp Sandbostel. Hij ligt in Nederland met instemming van zijn familie begraven op een erebegraafplaats voor oorlogsslachtoffers en verzetsstrijders. Wat een arrogant gebrek aan voeling met de wereldwijde anti-fascistische strijd en wat een respectloosheid voor de familie van De Kom, om het stoffelijk overschot daar weg te willen halen!’
Het comité is van mening ‘dat Bouterse schaamteloos de ‘bonjo’ van De Kom als politieke propaganda wil inzetten, maar niets met De Kom gemeen heeft. Bouterse gaf het voorbeeld van gewelddadigheid, dictatuur en mensenrechtenschendingen, De Kom stond voor vrede, democratie en rechtvaardigheid. De Kom heeft nooit een mens vermoord, laat staan zijn eigen landgenoten.’

Veel zwaar aangezet taalgebruik van Hoost en een totaal zinloze vergelijking van Bouterse met De Kom. Wat voor belang heeft het GMAP erbij om zich met deze kwestie te bemoeien? Geen enkel. Tja, alleen weer respectloos de Surinaamse president aanvallen en eigen profilering.

16 september 2011
Het GMAP heeft in een open brief aan de Surinaamse minister van Buitenlandse Zaken Winston Lackin (NDP) aangedrongen op ‘een gewijzigd beleidsinzicht inzake transparantie ten aanzien van de vermeende drugsconnecties van de persoon, die nu president is.’ De bekende klokkenluiderswebsite WikiLeaks heeft zogenoemde cables van de Amerikaanse ambassade in Paramaribo onthuld, waarin is opgenomen, dat Desiré Bouterse, toen NDP-leider en parlementslid, intensieve contacten onderhield met de ‘Pablo Escobar van Guyana’, Roger Khan, en de beruchte Zuid-Amerikaanse drugsbaron Eduardo Beltran.
Khan, die ook connecties zou hebben gehad met de partij van president Jagdeo, zit, na uit Suriname te zijn gewezen, een lange vrijheidsstraf uit in de Verenigde Staten. Bertran zou vanuit Caracas maandelijks Bouterse hebben bezocht. In de cables zou ook melding zijn gemaakt van moordplannen op democratische ministers en rechtshandhavers in Suriname, waarbij Khan door Bouterse ingeschakeld zou worden.

Minister Lackin is van mening, dat de WikiLeaks-onthullingen geen aanleiding zijn voor de president om opening van zaken te geven. Het zou een probleem zijn van het ‘informatiesysteem’ van de Amerikaanse ambassade. Het GMAP spreekt over ‘een Lackiniaanse drogredenering, omdat het hier niet om een technisch, maar om een ernstig politiek-ethisch en strafrechtelijk vraagstuk gaat, waarin de persoon, die nu president is van Suriname, een hoofdrol vervult’.
GMAP: ‘Het feit dat Bouterse in Nederland al is veroordeeld voor drugssmokkel noopt de regering des te meer transparant te zijn. Het opheffen van de non-transparantie is noodzakelijk, omdat het gaat om de waardigheid en geloofwaardigheid van Suriname, geen land kan in deze tijd kredietwaardigheid genieten met een drugsbaron als president. Als de onthullingen kloppen rest niets anders dan het onmiddellijke aftreden van de president.’
Het GMAP wijst minister Lackin ook op het aanstaande Suriname-voorzitterschap van de CARICOM.
‘Hoe kan Suriname het de kwetsbare Caribische naties aandoen om een figuur als voorzitter af te vaardigen, die internationaal systematisch in verband wordt gebracht met drugshandel en georganiseerde criminaliteit?! Hoe kan Suriname een hoofdverdachte van de december-moorden afvaardigen als voorzitter?!’ Zoals bekend had het GMAP eerder ervoor gepleit vice-president Robert Ameerali in plaats van de drugsveroordeelde Desiré Bouterse af te vaardigen als Suriname’s hoogste representant in de CARICOM.

1 maart 2011
Het GMAP heeft in een brandbrief de nationale en regionale sportorganisaties van de CARICOM-landen opgeroepen geen medewerking te verlenen aan de oprichting van een ‘regionale sportacademie’ in Suriname onder auspiciën van president Bouterse. Een brief ging ook uit naar voorzitter Jack Warner van de Caribbean Football Union. Bouterse kondigde de oprichting van een ‘regionale sportacademie’ in Suriname aan tijdens de 22e vergadering van CARICOM-staatshoofden in Grenada.

Het GMAP zegt een non-politieke Caribische sportacademie in Suriname, die uitgaat van de Surinaamse en Caribische sportwereld toe te juichen, maar een ‘regionale sportacademie’ als propaganda-instrument van een notoire mensenrechtenschender met klem af te wijzen. ‘Desi Bouterse is volgens betrouwbare en gezaghebbende ooggetuigen als vakbondsleider Fred Derby, de moordenaar van André Kamperveen (27-9-1924 – 8 december 1982). Hij is hoofdverdachte in het 8 decemberstrafproces. Hij is bovendien in Nederland tot bij de Hoge Raad tot 11 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor cocaïnehandel.’
Volgens het comité is Kamperveen, één van de vijftien slachtoffers van de decembermoorden, één van de meest vooraanstaande figuren uit de Surinaamse en Caribische sportgeschiedenis. ‘André Kamperveen, bij zijn vrienden en de bevolking bekend als ‘Ampie’, was één van de eerste academisch opgeleide sporters van Suriname.
Hij voetbalde uitstekend en was zeer verdienstelijk in judo, jiujitsu, boksen en basketbal. Hij was één van de oprichters van de legendarische sportclub Spes Patriae. Hij was de gevreesde midvoor en captain van het Surinaams voetbalelftal. In 1957 was het zijn team, dat het Oostenrijkse Rapid Wien met 3-1 versloeg.
Kamperveen was, spelend voor HFC Haarlem, de eerste Surinamer die in de Nederlandse eredivisie voetbalde.
Hij was ook als speler van Paysandu Sport Club van Belém één van de eerste Caribische voetballers in de Braziliaanse professionele competitie. Kamperveen was behalve als sporter ook op sportjournalistiek en bestuurlijk vlak actief. Hij is een pionier van de sportjournalistiek in Suriname. Hij werd bestuurder en voorzitter van de Surinaamse Voetbal Bond. Het nationaal voetbalstadion is nu naar hem vernoemd. Hij was de oprichter en eerste voorzitter van de Caribbean Football Union. Maar ook internationaal kreeg hij waardering en erkenning, André Kamperveen schopte het als Caribische vertegenwoordiger tot vice-voorzitter van de wereldvoetbalfederatie FIFA. De toenmalige FIFA-voorzitter Joao Havelange noemde hem ‘the one and only Mister FIFA’. Na de Boutersecoup van 25 februari 1980 werd hij minister van Jeugd, Sport en Cultuur onder de burgerpresident Henk Chin A Sen. Maar toen Kamperveen zich kritisch opstelde tegenover het steeds dictorialer wordende militaire gezag van Bouterse, werd hij nietsontziend en mensonterend gestraft. In hetzelfde jaar dat hij als FIFA-bestuurder in Madrid ook rond de middenstip stond toen koning Juan Carlos van Spanje het wereldkampioenschap voetbal in Spanje officieel met een aftrap opende.’

De GMAP-brandbrief vermeldt, dat ‘de persoonlijke betrokkenheid van Bouterse bij de onmenselijke behandeling, vernedering en mishandeling van en moord op deze grote Surinaamse en Caribische sportheld onomstotelijk is bewezen’.

Het GMAP motiveert die stelling aan de Caribische sportorganisaties met een verslag uit het 8 decemberstrafproces: ‘In het 8 decemberstrafproces werden in de rechtszaal video-opnames vertoond, met beelden gemaakt op 8 december 1982 in het Fort Zeelandia. Op de beelden was Kamperveen in aanwezigheid van een intimiderend kijkende Bouterse te zien als een aangeslagen, terneergeslagen en gebroken man. Hij las een valse zelfbeschuldiging voor als zou hij betrokken zijn in een poging tot staatsgreep. Anders dan in het geval van lotgenoot journalist Jozef Slagveer, werden de valse zelfbeschuldigingen niet op de televisie vertoond, maar was het te horen op de radio. Kamperveen was te zeer toegetakeld om hem te tonen op de televisie. Alleen op de radio was zijn monotone, gebroken stem te horen. Hij werd zonder vorm van proces geëxecuteerd. Zijn stoffelijk overschot toonde verwondingen in de kaakregio, fracturen van het dijbeen en 18 kogelinslagen in de borst. Maar Bouterse, de toenmalige bevelhebber en zogenaamde Leider van de Revolutie, hield op 9 december 1982 op de televisie de bevolking voor, dat Kamperveen en zijn lotgenoten “op de vlucht zijn neergeschoten” Ook Radio ABC, het radiostation van André Kamperveen, was in opdracht van Bouterse met militair geschut in brand geschoten. De brandweer werd verboden het te blussen. Op 24 februari j.l. gaf Bouterse als president, volstrekt in strijd met de democratische geest van de grondwet, ter viering van zijn gewelddadige en anti-democratische staatsgreep van 25 februari 1980, hoge staatsonderscheidingen aan zijn medecoupplegers, waarvan de meesten ook verdachten zijn in het 8 decemberstrafproces.’
Het GMAP wijst in de brandbrief er ook op, dat naar het Charter van het Internationaal Olympisch Comité ‘deelname aan sport een mensenrecht is’. ‘Mensenrechten vormen een integraal geheel van normen en waarden, die te herleiden zijn tot absoluut respect voor de menselijke waardigheid. Het recht op deelname aan sport is daarom verbonden aan het recht op leven en een menswaardige behandeling. Zowel vanuit het mensenrechtengezichtspunt als bezien vanuit Ampie’s sportieve prestaties voor Suriname en het Caribisch gebied, zou de André Kamperveen Caribbean Sports Academy jonge sporters zowel in sportief als humaan opzicht professioneel kunnen onderrichten en inspireren.’, aldus de brandbrief.

Dit is weer een voorbeeld van een brief aan internationale organisaties die tot niets heeft geleid. De regionale sportacademie is een feit. Niemand heeft ‘geluisterd’ naar dat kleine comiteetje ofwel naar die ene heer, Rome Hoost, in Amsterdam. Ondanks het, terecht, mooi opgetekende verhaal over sporter en mediaman André Kamperveen.

Diepgewortelde haat tegen 'Bouterse'
De hiervoor aangehaalde voorbeelden van ‘activiteiten’ van het GMAP laten een diep gewortelde haat zien tegen iemand die door een deel van de Surinaamse bevolking op democratische wijze, en door geen enkel land bekritiseerd, tot president is gekozen, tegen iemand die verdachte – en geen veroordeelde dader – is in het zogenoemde 8 decemberstrafproces en tegen iemand die in Nederland is veroordeeld tot elf jaar celstraf waarbij de rechtbank haar vonnis vooral heeft gebaseerd op de twijfelachtig verklaring van een getuige....