dinsdag 24 september 2013

De slapende of volledig afwezige eindredactie....

Slaapt de eindredactie van de Ware Tijd of is er helemaal geen eindredactie bij die krant?

24-09-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - Journalisten en webredacteuren bij de Ware Tijd (Online)denken tijdens het schrijven van hun pennenvruchten niet aan hun lezers. Natuurlijk niet. 'Ik schrijf gewoon nu even wat ik wil en heb totaal geen zin en energie om me iets meer in te spannen om daarmee mijn lezers volledig te informeren.' Dat is in Suriname een normale attitude bij menig journalist en webredacteur. De dagelijkse praktijk biedt legio voorbeelden en vandaag is er weer eentje: 


Dit zijn slechts de eerste twee alinea's van het artikel zoals vanmiddag gepubliceerd op de website van de Ware Tijd.

Ik wil hierbij slechts twee punten eruit lichten:
1) 'Hij deelt het werk met Verene Sheppard van Jamaica en Jomo Thomas van St. Vincent & the Grenadines' - Het is Verene Shepherd! Waarom vermeldt de redactie niet even wie deze twee personen zijn? Lezers vragen zich nu: wie zijn die 'Sheppard' en 'Thomas' in vredesnaam?
2) 'Volgens Zunder is tijdens de conferentie gevraagd naar (...)'. Plotseling is er 'de conferentie'. De conferentie?? Welke conferentie?? Zou wel zo netjes zijn geweest om de lezers even te informeren dat het hier gaat om de zogenoemde regionale reparatie conferentie die op 15, 16 en 17 september werd gehouden op het eiland St. Vincent......
3) 'Hilary Beckles van Barbados leidt (...)' Ook hier vermeldt de krant niet wie Beckles is.

Het moet een kleine Google-moeite zijn voor de webredacteur om even te achterhalen wie de personen zijn die hij in zijn artikel noemt. Maar, er zijn helaas Surinaamse webredacteuren en journalisten die hun werk niet verstaan en liever lui zijn dan moe.....

Laat ik het verder maar niet over de volledige inhoud van het artikel hebben. In ieder geval wordt weer eens duidelijk, dat artikelen bij deze krant, voordat zij geplaatst of gepubliceerd worden, niet onder de ogen van een eindredacteur komen. Zou dat wel het geval zijn geweest, dan kan men ernstig twijfelen aan de eindredactionele vaardigheden van die persoon....

maandag 23 september 2013

De onzorgvuldige Surinaamse nieuwswebsites

(Bron foto: El Mundo – Ángel Medina G. / Efe)
Waterkant.net in de mist met berichtgeving...

gedwee en zonder na te denken gevolgd door.....Starnieuws

23-09-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Twee bekende Surinaamse nieuwswebsites zijn vandaag flink de mist in gegaan met hun berichtgeving over de onderschepping bij de Canarische Eilanden van een onder Surinaamse vlag varend schip met een boord een paar honderd kilo cocaïne. De redacties van beide nieuwswebsites tonen overduidelijk aan slecht te lezen en nauwelijks aan eigen research te doen. De nieuwswebsite Obsession Magazine bracht meteen vanochtend het juiste nieuws.

Hieronder eerst het artikel vandaag op Waterkant.net gevolgd door een artikel over hetzelfde onderwerp korte tijd later op Starnieuws:



Maar, er is helemaal geen schip genaamd 'El Petrel' onderschept. Spaanse media, waaronder de krant El Mundo en de nieuwswebsite teinteresa.es, berichten toch heel duidelijk dat het onder Surinaamse vlag varende vissersschip 'Miss Emaila' is onderschept. En door wie is dit schip onderschept? Door 'Petrel I' van de Spaanse autoriteiten.....en Waterkant.net plaatst bij het bericht een foto van de 'Petrel I', alsof dat het schip is met aan boord de paar honderd kilo cocaïne. 

Verder is 'Miss Emaila' niet vandaag onderschept, maar al op 7 september!

Korte tijd na plaatsing van het artikel op Starnieuws heeft de webredactie 'El Petrel' vervangen door 'Miss Emaila', maar heeft wel laten staan dat het schip vanochtend is onderschept.......Dat werd pas tegen vier uur 's middags door de inmiddels wakker geschudde redactie gewijzigd.Overigens bericht Starnieuws in een tweede bericht vandaag niet over het 'enteren' van het vissersschip, maar over het 'enterneren'.....


Zowel Waterkant.net als Starnieuws laten hiermee weer eens duidelijk blijken hoe slordig Surinaamse mediawerkers werken en ook niet echt nadenken. Het is een kwalijke wijze van 'journalistiek' bedrijven die tot de vraag leidt, hoe betrouwbaar zijn Surinaamse media......

zaterdag 21 september 2013

Krant laat zich voor incassokar spannen

De Ware Tijd op randje van roddelblaadje

21-09-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - De Ware Tijd blijkt zich vandaag in zekere zin voor de incasso- en pr-kar te hebben gespannen van een grafisch bedrijf, dat een vordering heeft op een consultancy bureau. Journaliste Naomi Hoever van de krant ontdekte een advertentie in haar eigen krant die haar aandacht trok.

Hoever zag in die advertentie een smeuiig artikel schuil gaan en besloot dan ook meteen om er op de haar bekende, ongenuanceerde, wijze gebruik van te maken door er een roddelachtig artikel over te schrijven.



Als lezer vraag je je af waarom de journaliste zich hiervoor leent of zelfs laat gebruiken.
Als lezer vraag je je af waarom dit nieuws is, immers dagelijks hebben bedrijven vorderingen uitstaan.
Als lezer vraag je je ook af waarom de journaliste kennelijk, althans dat blijkt niet duidelijk uit het artikel, heeft nagelaten, niet het journalistieke fatsoen heeft gehad, zo gemakzuchtig is geweest, om de persoon die in het artikel wordt neergezet als een notoire wanbetaler voor een uitgebreide inhoudelijke reactie te benaderen. Het enige dat in het artikel wordt vermeld is, dat de directeur van het bureau vindt dat haar naam ten onrechte door het slijk wordt gehaald.......
Als lezer vraag je je af waarom het bedrijf niet de normale incassoweg heeft gekozen door een deurwaarders- of incassokantoor in te schakelen in plaats van het plaatsen van een advertentie. Maar, die vraag heeft de vermeend journaliste het bedrijf kennelijk niet gesteld.
Als lezer vraag je je verder af, of de krant willens en wetens, bewust, meewerkt aan het zwart maken van het consultancy bureau en haar directeur...... Immers, wat is de nieuwswaarde van dit artikel?

Veel lezers reageren onder het artikel op de website van de krant verontwaardigd en met verbazing op het artikel.

Met dit artikel laat de Ware Tijd zien dat geen serieuze journalistiek wordt bedreven. Deze vorm van berichtgeving hoort thuis in zogenoemde roddelbladen.....

vrijdag 20 september 2013

Green Heritage Fund: ‘Er is nog heel weinig bekend over de Surinaamse dolfijn’

De in februari gevonden dode dolfijn. (Bron foto: Beta Debidien/de Ware Tijd)
In laatste week september autopsie op 15 augustus gevonden dode dolfijn 

20-09-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Het Green Heritage Fund Suriname laat pas komende week autopsie verrichten op een op 15 augustus bij Mariënburg gevonden dode dolfijn. Monique Pool van de organisatie laat vandaag, vrijdag 20 september 2013, weten, dat de autopsie nu pas kan plaatsvinden, ‘omdat onze dierenarts die hierin is gespecialiseerd op vakantie was en het niet meer kon voordat zij vertrok, omdat het dier was ingevroren door Natuurbeheer.’

 

In totaal zijn dit jaar vier dode dolfijnen gevonden. Een visser vond zaterdagochtend 9 februari een dode dolfijn op het Corantijnstrand in Nickerie. Bij Corneliskondre werd op 12 april een dode dolfijn gevonden in de Marowijnerivier. De voorlopige laatste dode dolfijn werd op 25 augustus gevonden. Deze dolfijn vertoonde afdrukken van visnetten. Het op 15 augustus gevonden dier was verdronken in een visnet: er waren duidelijke markeringen op het lichaam en iemand had ook nog deels de staartvin afgesneden.

De vondst van de dode dolfijnen leidde tot bezorgdheid bij het Green Heritage Fund Suriname. Maar, Pool ziet geen verband met de sinds begin juli van dit jaar 357 dode of stervende dolfijnen, tuimelaars, die zijn aangespoeld op de kust van New York tot North Carolina (VS). Volgens wetenschappers zijn die dieren overleden of ziek geworden door een virus. De oorzaak van de dood van de dolfijnen wordt vooral gezocht in het zogenoemde morbillivirus, dat in ieder geval is aangetroffen in 32 van 33 onderzochte dode dolfijnen. Inmiddels is het hoge aantal dood aangespoelde dolfijnen in Amerika wereldwijd nieuws en voer voor wetenschappers.

Pool: ‘Morbillivirus lijkt niet waarschijnlijk, omdat de dieren dan in veel grotere aantallen zouden aanspoelen.’

Het Green Heritage Fund Suriname startte in 2005, feitelijk meteen na de oprichting in oktober van dat jaar, met het verzamelen van basisdata, door vrijwilligers, over de Surinaamse dolfijn, ofwel de Sotalia guianensis. Maar, op de vraag hoe het nu is gesteld met deze dolfijnsoort in Surinaamse wateren en wat er aan data is verzameld, kan Monique Pool geen duidelijk antwoord geven.
Pool: ‘Dat weten we niet. We hebben net een plan afgerond om dat te onderzoeken en dat ligt nu ter beoordeling bij een financier. Het bedrag dat hiermee gemoeid gaat ligt rond de 500.000 Amerikaanse dollar voor uitvoering in de komende vier jaar.’

Verder laat ze weten dat nu gewerkt wordt aan ‘de analyse en verwerking van de data van de afgelopen jaren’. ‘Dit doen we in samenwerking met een Colombiaanse marine bioloog. We weten nog maar heel weinig over deze dolfijnsoort en dat is de reden dat het dier is gekozen als belangrijke soort binnen het Marine Mammal Conservation Corridor for Northern South America project (MaMa CoCo Sea project) waarvan wij de tweede regionale workshop hebben verzorgd in maart van dit jaar.’

Op dit moment is volgens Pool alleen bekend over de dolfijnen in Suriname, dat hun gedrag hier ‘exeptioneel’ is ‘en dat wordt bevestigd door mijn collega’s uit het buitenland. De dolfijnen hier gedragen zich niet als verlegen dieren, want dat is hoe zij bekend staan in het buitenland. Zie ook ons filmpje.’

dinsdag 10 september 2013

‘Top commenters’: heerlijk (veelal) anoniem provocatief reageren

Hoe een Bouterse/NDP-adept zijn ‘master’ adoreert en ‘opponenten’ onbeschaamd schoffeert

Zogenoemde ‘drs.ing.’ hanteert platvloers lbo-taalgebruik om frustraties vrije loop te laten

Hoe een Bouterse/NDP-opponent op ziekelijke, ‘kapitale’, wijze reageert onder welk artikel dan ook

10-09-2013 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – Wie ‘kent’ ze niet? De mensen die dagelijks reageren op artikelen op online media of beter gezegd de vermeende (fake) namen van mensen die dagelijks reageren onder artikelen in bijvoorbeeld de interneteditie van de Ware Tijd of onder artikelen op de bekende ‘alles en nog wat’ Surinaamse website Waterkant.net. Onder die mensen is een aantal ‘die hards’ dat denkt overal een mening over te moeten hebben en ook maar wat graag reageert op reacties van collega ‘die hards’.

Reageren op LBO- en lager niveau
Enkele van die ‘reageerders’ zijn grote opponenten van elkaar en die vegen dan in niet mis te verstane vaak platvloerse bewoordingen ook de vloer aan met elkaar. Vaak provocatief. Veelal gaat het om Bouterse-/NDP-sympathisanten en tegenstanders van de huidige president van Suriname en zijn Nationaal Democratische Partij. Scheldpartijen en beledigende laag bij de grondse opmerkingen zijn hen niet vreemd. Of een artikel nu gaat over het nieuwe zorgstelsel, een verkeersongeluk, een ernstig misdrijf of welk issue op de agenda van De Nationale Assemblee dan ook, overal hebben zij een politiek gekleurde mening over. Veelal zeer ongenuanceerd, subjectief, kort door de bocht en gespeend van werkelijk enige kennis van zaken en van enig niveau.
Het is een select gezelschapje beroeps ‘reageerders’ dat er plezier in schijnt te hebben om elkaar bijna dagelijks via reacties onder artikelen in de haren te vliegen. Het nut van dergelijke reacties? Slechts het spuien van de eigen persoonlijke frustraties en veelal op LBO-niveau, gelet op met name het gehanteerde taalgebruik en de ontelbare taalfouten.

Veilig schoppen vanuit ‘de Noordzee’
Namen noemen van dergelijke zogenoemde ‘top commenters’ is niet relevant. Iedereen die dagelijks de Surinaamse media volgt, weet wie hier vooral bedoeld worden. Het zijn ‘top commenters’ die zowel in Suriname als in Nederland wonen. Vanuit Nederland lekker overal tegenaan schoppen en dan ook nog vaak anoniem is veilig, toch? Ver weg, daar aan de Noordzee, van de adem van Desi Bouterse en van de Surinaamse ‘top commenters’. Er is zelfs een ‘top commenter’, in onder andere de Ware Tijd Online, die het heel interessant vindt om consequent drs. ing. voor zijn naam te plaatsen bij de ondertekening van zijn ‘commentaar’, alsof die twee zogenaamde titels extra gewicht in de schaal zouden leggen. Integendeel. Het taalgebruik van deze drs. ing. is dat van een LBO-scholier. De man is duidelijk een fan van alles wat naar de NDP of Bouterse riekt. Dat mag, natuurlijk, maar overdrijf niet te veel. Wanneer hij de namen van de Surinaamse minister van Buitenlandse Zaken of die van president Bouterse in een reactie vermeldt, doet hij dat altijd als ‘de briljante Surinaamse Minister van Buitenlandse Zaken Z.E. Winston Lackin en de President van Suriname Z.E. DD Bouterse’. In een andere reactie schrijft de drs. ing. ‘Nederland heeft wat Suriname betreft op talloze punten op diplomatiek nivo verloren van onze briljante minister van Buitenlandse Zaken Winston Lackin. (...)’ Briljant, is dat niet net iets te veel slijmen, te overdreven?

De tijdelijk Nederlands zaakgelastigde op de Nederlandse ambassade in Paramaribo, Ernst Noorman, is voor deze zogenaamde drs. ing. ‘een luidruchtige megafoondiplomaat' die ‘platte propaganda’ voert. Dat deze ‘top commenter’ een groot sympathisant is van de Surinaamse president blijkt uit deze zinsnede in een van zijn reacties: ‘(...) de zg 'veroordeling' van de President van Suriname door corrupte Nederlandse rechters moet van tafel en er moet een einde komen aan het criminaliseren van Suriname en haar President.‘
De duidelijk gefrustreerde ‘top commenter’ heeft duidelijk ook een grote aversie tegen het land waarin hij woonachtig is, Nederland, zo blijkt uit dit tekstdeel in een van zijn vele reacties: ‘(...) Toen de slavernij was afgeschaft hebben ze Suriname met hun "Ontwikkelingshulp" talloze malen vernederd. Ze hebben Suriname en hun gekozen President Bouterse talloze malen respectloos afgeschilderd als een heroine-land en de president als een drugscrimineel.Ze hebben de gevoelens van Surinamers belachelijk gemaakt en geminacht. Hun superioriteitsgevoelens tov Suriname kent geen grenzen. Surinamers werden en worden afgeschilkderd als minderwaardige individuenen die ook nog dom zijn door voor Bouterse te kiezen als President. Lees hun kranten (Telegraaf, Volkskrant ea) maar op na. (...)’

Heerlijk generaliserend, kort door de bocht, ongenuanceerd en dat van een drs. ing...... Een echte 'top commenter' dus.....

Ook dit stukje proza (8 april 2012, Wereldomroep) is afkomstig van de drs. ing. die zich ook nog eens politiek analist durft te noemen:

‘NEDERLANDERS WILLEN ONRUST/OORLOG IN SURINAME
Coalitie van bedriegers en oorlogshitsers en anti-Surinamers:warhoofd Ferrier, debiele en 'viespeuk' Spong(zie proces Wilders), Islamhater en meldpuntkampioen Wilders, leugenaar en 'rekenwonder'Rutte, PVV brievenbuspissers en pornobaronnen, VVD witte boorden gespuis gebroederlijk samen tegen Surinaamse rechtsgang (geheim houden NL dossiers uit decembergebeurtenissen jaren '80) gevolg onrust en misschien oorlog in Suriname. EU, Brazil,Rusland,India China, Zuid-Afrika (BRICS economische grootmachten)willen Verzoening en Samenwerking 80% Surinamers, woonachtig in Suriname willen dat ook.’

Alle teksten zijn hier letterlijk overgenomen, inclusief alle (taal-)fouten. Hebben we hier werkelijk te maken met een politiek analist en een prof. ing.?

Daarnaast heb je ‘top commenters’ uit het andere politieke spectrum die in staat zijn om net zo ongenuanceerd en stompzinnig te reageren op allerlei mediaberichten, maar vooral op al geplaatste reacties van collega ‘top commenters’. Ze wachten gewoon op elkaar. Het lijkt een spel.... Dat blijkt overduidelijk vandaag uit deze reactie onder een artikel op de Ware Tijd Online:

‘Waar is ...., de 'Limbo' van het geschreven woord? Ik wil graag zijn commentaar!’

Ziekelijk
Eén van de meest fanatieke anti-Bouterse ‘top commenters’ vermeldt bijna in iedere reactie, in kapitalen, ‘de MOORDENAAR/ DRUGSCRIMINEEL/STAATSVIJAND NR 1/LANDVERRADER/ COLABORATEUR DDB.’ Deze ‘commenter’ lijkt bij ieder artikel Desi Bouterse er aan de haren bij te slepen, waar een artikel ook over moge gaan. Tot vervelends toe.
Waarom?
Is het de eigen frustratie van de man?
Iedereen kent het verleden van de Surinaamse president en om dat iedere keer in een reactie onder welk artikel en waar dan ook zo expliciet met een paar ongenuanceerde bewoordingen nog eens aan te stippen, lijkt welhaast ziekelijk te zijn en weinig productief.

Maak einde aan ‘reactie’-mogelijkheid
De redactie van onder andere de Ware Tijd Online zou eens bij zichzelf te rade moeten gaan en de vraag moeten stellen wat het nut is om lezers van artikelen de mogelijkheid te bieden om op die artikelen te reageren door het plaatsen van een reactie. Ze zetten geen zoden aan de dijk, integendeel. Binnen de kortste keren wijken ‘commenters’ af van de inhoud van een artikel en wordt het een over en weer politiek en ander vuil smijten. Zelfs racistisch taalgebruik wordt niet geschuwd. De geplaatste reacties worden waarschijnlijk door niemand bij de krant vòòr plaatsing inhoudelijk gecontroleerd. De krant werkt soms simpelweg mee aan het aanzetten tot haat en het verspreiden van racisme.
Natuurlijk, reageren onder artikelen op nieuwswebsites kan zeer goed, opbouwend, informatief en productief zijn. Maar, zodra het reageren op (onder) een artikel vervalt in ordinair gescheld, het uiten van beledigingen, racistisch taalgebruik, met vuil smijten en in onzinnig taalgebruik, zonder dat een reactie nog betrekking heeft op de inhoud van het artikel, dan dient bijvoorbeeld een beheerder van een website of een webredacteur in te grijpen en dergelijke reacties niet te accepteren voor plaatsing. Helaas, gebeurt dat niet bij onder andere de Ware Tijd.

Laat de geobsedeerde ‘die hard’ ‘commenters’ hun heil zoeken op een ‘Surinaamse’ website waar met vuil smijten de normaalste dagelijkse gang van zaken is......en nog heerlijk anoniem ook. Lekker schelden, met vuil smijten en Jan en Allemaal zwart maken, beledigen en criminaliseren. Wat kan internet toch lekker zijn om alle frustraties op los te laten. Geweldig....geweldig triest en zielig.

vrijdag 6 september 2013

Uitgever Caribbean Media Group verwikkeld in vier juridische zaken


Maandblad Parbode door oud-minister, nabestaanden architect Van Ommeren en een beledigde notaris voor rechter gedaagd

De Ware Tijd daagt uitgever reisgids ‘Buitenkansjes’ voor rechter vanwege te kritisch stukje over Surinaamse media

05-10-2013 Door Paul Kraaijer


Paramaribo – Suriname heeft moeite met een kritische pen. Dat is publiek geheim. In Suriname houdt men over het algemeen niet zo van een kritische pen. In Suriname is men niet zo gediend van een kritische pen. Daar wordt deze dagen uitgeverij Caribbean Media Group, van de Nederlander Jaap Hoogendam, mee geconfronteerd. In twee verschillende zaken wordt deze kleine uitgeverij geconfronteerd met een rechtsgang, maar dat laten zowel Hoogendam als de hoofdredacteur van het door de Caribbean Media Group uitgegeven maandblad Parbode, Armand Snijders, niet over hun kant gaan, en terecht niet, alhoewel er in beide zaken een paar kleine kanttekeningen geplaatst kunnen worden.


Parbode is door oud-minister Ramon Abrahams van het ministerie van Openbare Werken voor de rechter gedaagd. Het blad heeft in haar augustusnummer een artikel geschreven door hoofdredacteur Armand Snijders opgenomen, met de kop ‘De affaire Abrahams; Stelen in de politiek loont’ waarin wordt beweerd, aan de hand van verklaringen van diverse anonieme bronnen, dat Abrahams zich tijdens zijn ministerschap zou hebben verrijkt.

Zo beweren anonieme bronnen in het artikel, dat ze geld in een enveloppe moesten afgeven om onderhands werk gegund te krijgen. Dit is een tekstdeel uit het artikel dat handelt over een aannemer die 80.000 Surinaamse dollar aan een ambtenaar moest geven:

‘(...) Parbode ging daarom op onderzoek uit en sprak met tientallen mensen, zoals aannemers, architecten, politici en partijgenoten van Abrahams. Ze komen allemaal tot dezelfde conclusie: tientallen miljoenen srd’s zijn verdwenen of over de balk gegooid. Over hoe Abrahams, die vorige maand zijn zestigste verjaardag vierde, met enkele vertrouwelingen op zijn ministerie te werk ging, doen verschillende aannemers een boekje open. Anoniem, want tegen de benen schoppen van de NDP zou ze in de toekomst wel eens nieuwe opdrachten kunnen kosten. Dat vrijwel alle opdrachten onderhands werden gegund, is inmiddels publiek geheim. ‘Als aannemer kon je niet inschrijven op een project, je werd gevraagd’, vertelt een bouwer. Hij haalt het voorbeeld aan voor het leveren en plaatsen van enkele duikers in de buurt van Lelydorp. ‘Mij werd gevraagd een offerte uit te brengen, die was vierhonderdduizend srd. Op het ministerie werd gezegd dat ik dit bedrag moest verhogen naar 480.000 srd en alvast tachtigduizend srd cash in een gesloten enveloppe moest afleveren bij een ambtenaar. Dan zou ik de opdracht krijgen. Dat heb ik toen gedaan. Natuurlijk wist ik dat dit niet de juiste procedure was, maar ik heb liever een gevulde orderportefeuille dan dat ik mensen op straat moet zetten. Bij vorige regeringen moest je ambtenaar ook wel eens wat toeschuiven om in een goed blaadje te komen. Dat gebeurde echter heimelijk. De opzichtigheid van nu verbaasde mij.’ ‘Ik heb die tachtigduizend srd gebracht en kreeg het werk toebedeeld, heb het uitgevoerd en naar tevredenheid opgeleverd. Het erge is dat ik nu, ruim een jaar later, pas vijftigduizend srd heb ontvangen van het ministerie. Ik loop daar de deur plat om de rest ook te krijgen, maar word van het kastje naar de muur gestuurd.’(...)’

Handig
Natuurlijk kun je de vraag stellen of het wel ‘handig’ was van Parbode om met bronnen te werken die niet met naam en toenaam genoemd wilden worden. Het gaat immers om forse beschuldigingen in de richting van een oud-minister. Hoe betrouwbaar zijn die bronnen en hoe heeft Parbode de eventuele betrouwbaarheid geverifieerd? Het is een gegeven dat mensen in Suriname graag anoniem met vuil smijten om iemand willens en wetens te bekladden ofwel te criminaliseren, zwart te maken. Alleen al met het oog hierop, had de Parbode tot drie moeten tellen alvorens tot publicatie over te gaan. Maar, het blad kennende, neem ik aan dat wel tot drie is geteld en dat men de beweringen van de bronnen als dusdanig onthullend en relevant heeft beoordeeld, dat tot plaatsing is besloten. Uit het artikel wordt niet duidelijk of Snijders Abrahams voor een reactie heeft benaderd.

Abrahams heeft via zijn advocaat Irvin Kanhai van Parbode een rectificatie geëist. Het blad heeft niet gerectificeerd, waardoor Abrahams nu via de rechter vraagt dat Parbode zijn verontschuldiging publiekelijk aanbiedt. Er is ook een schadevergoeding van 1 miljoen Surinaamse dollar geëist.

Testcase
Hoofdredacteur en schrijver van het gewraakte artikel Armand Snijders zegt 5 september op Starnieuws, dat de corruptie in de politiek aan de kaak is gesteld. ‘Wij hebben veel anonieme bronnen gebruikt. Mensen durven niet te praten uit represaille. We kunnen onze bronnen ook niet prijsgeven. Voor ons is het een testcase hoe de rechter ermee om zal gaan. Het gaat om klokkenluiders’, beweert Snijders.

Kanhai stelt, dat in het artikel met stelligheid beweringen worden gedaan die schadelijk zijn voor zijn cliënt. De advocaat betoogt dat zonder bewijzen het blad ernstige beschuldigingen heeft geuit. ‘Op deze manier kan je je niet beroepen op het bedrijven van journalistiek. Ik heb een tien pagina’s tellend rekest ingediend en heb precies aangegeven in welke bewoordingen wij de correctie willen hebben’, zegt Kanhai.

‘Buitenkansjes’
Een andere kwestie die deze dagen speelt rond de Caribbean Media Group heeft te maken met één haar weinige uitgaven, de reisgids ‘Buitenkansjes’. De uitgever heeft eind augustus een deurwaarder op bezoek gehad en een brief van een advocaat van de krant de Ware Tijd ontvangen, waarin die krant en hoofdredacteur Meredith Helstone verzoeken dat die reisgids uit de handel wordt genomen en dat een rechtszaak zal worden aangespannen.

In een rondschrijven aan zijn zakelijke contacten stelt de eigenaar van de uitgeverij, Jaap Hoogendam:
‘Zeer opmerkelijk dat een krant de vrijheid van drukpers wil aantasten. Wat is er aan de hand? In de pas verschenen derde druk van de reisgids voor Suriname ‘Buitenkansjes’ schreef ik op pagina 22 het volgende stukje over Surinaamse kranten:

‘Er zijn vier kranten, namelijk de drie ochtendbladen Times of Suriname, de Ware Tijd en Dagblad Suriname en de avondkrant De West. Er is persvrijheid, maar die wordt niet optimaal gebruikt. De Times is van een Surinaamse Berlusconi, die de krant gebruikt als kruiwagen voor zijn bedrijven. Hij steunt de NDP van Bouterse omdat hij daar voordeel van heeft. De Ware Tijd is ook een Bouterse blaadje. Als hoofdredacteur Meredith Helstone de president ontmoet begint ze spontaan te kwispelen, zoals bleek uit haar grote interview met hem. De West is wat onafhankelijkheid betreft de beste krant van Suriname. Ze nemen het trouwens geen van allen nauw met copyright, want er wordt schaamteloos gejat van journalisten, wereldwijd. Dat Surinaamse journalisten het niet voor hun collega’s opnemen! Platleggen die bladen. Sinds Bouterse wordt veel geld besteed aan Overheidsvoorlichting, redactioneel opgenomen in de Times en de Ware Tijd, duidelijker kan het toch niet?’
 


De waarheid kan soms vervelend, neen, confronterend overkomen.

In een reactie aan de advocaat van de krant schrijft Hoogendam onder andere:
‘Het interview van Helstone met Bouterse (als bestand bijgevoegd) vond ik eenzijdig en naïef. Er was gezien het verleden meer aan hem te vragen. Ik heb het woord ‘kruiperig’ (want dat was het) overwogen, maar vond dat te negatief en koos voor ‘kwispelen’, een niet beledigende omschrijving, die valt onder de noemer ‘vrijheid van meningsuiting’, goed verankerd in de Surinaamse grondwet. Als een ondergeschikte van de Ware Tijd dit interview had gepubliceerd, was ik er minder over gevallen. Een hoofdredacteur zet de koers uit.

‘Bouterse blaadje’? Ik wijs op het katern de Overheid in dWT. Zoiets hoort niet in een onafhankelijke krant thuis. Het is staatspropaganda, leest u de reisgids op pagina’s 22 en 23 (als bestand bijgevoegd) over de ernstige gevolgen. Het katern zal voor de krant lucratief zijn en wellicht opgedrongen door de eigenaar te Canada, maar de redactie had haar poot stijf moeten houden. Journalisten met een beetje zelfrespect dulden geen overheidspropaganda in hun krant. Als het er nou uitzag als een Blokker reclameblaadje (ook dat kan niet, maar het onderscheid is tenminste duidelijk). Niet dus, het is in dezelfde stijl als de krant en het is redactioneel ingevoegd. Zie de edities waarin op de voorpagina verwezen wordt naar artikelen in de Overheid. Ten tweede staan medewerkers van het katern bij dWT op de loonlijst en ten derde wijs ik op de zinsnede in het colofon van de Overheid: “Deze uitgave maakt deel uit van de verschillende media die de regering inzet ….”. DWT wordt dus door de regering ingezet? Lees ik dat goed? Hoe ontluisterend ! Daarom noem ik het een ‘Bouterse blaadje’, en ik handhaaf die tekst.

Ik schreef over het ‘schaamteloos jatten van journalisten’. Ook die tekst handhaaf ik, want over het schenden van copyright door dWT hebben we mails van woedende journalisten. Het gaat over artikelen die van het internet gekopieerd worden. Over dat de naam van de journalist wordt weggelaten, in de hoop dat ze het niet opmerken. Over dat e-mails van de betreffende journalisten door dWT niet beantwoord worden en facturen niet betaald. Maar ook over dat er weinig aan te doen is, gezien de trage rechtsgang in Suriname en dat dWT daarom ongestraft door gaat.’

Tot slot geeft Hoogendam nog een paar ongevraagde, maar zeer begrijpelijke, adviezen aan de Ware Tijd en Helstone:

‘Volgens mij

……is het beter dat dWT de band met de Overheid doorsnijdt. Men moet zich niet laten ‘inzetten’ door Bouterse, ook niet door toekomstige regeringen. Het kan principieel niet, iedereen weet dat. (...)
…...is het beter dat u stopt met de vele advertorials en gesponsorde pagina’s. Ook lucratief, maar u kunt over hen niet meer vrijuit schrijven.
…...is het beter te stoppen met het kopiëren van artikelen. Het is diefstal en het belemmert de ontwikkeling van de Surinaamse journalistiek.’

Overigens laat Hoogendam ook nog weten dat hij, ‘ter voorbereiding op de rechtszaak’ ‘de topman van een grote Persgroep in Vlaanderen en Nederland, waarvan u wekelijks ongeveer 25 artikelen kopieert, om commentaar. Volgens de uitgever was dit de reactie van die topman: ‘Over het gebruik van onze journalistiek in De Ware Tijd kan ik een kort en krachtig antwoord geven: van toestemming om onze artikelen en foto's te gebruiken is geen enkele sprake. Sterker, we zijn juist bezig onze auteursrechten te beschermen door dergelijke praktijken op te sporen.’

Gelijk
De teksten van Hoogendam laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Hij heeft absoluut het gelijk aan zijn zijde. Er is geen speld tussen te krijgen. De kwaliteit van het Surinaamse journaille is nu eenmaal niet om over naar huis te schrijven en het is een vaststaand feit, dat kranten levendig plagiaat bedrijven, althans zeer vaak verzuimen bronnen van verkregen nieuws te vermelden, ook en wellicht vooral de Ware Tijd.

Er is slechts één kritische kanttekening bij deze zaak te plaatsen: waarom op een wijze zoals Hoogendam heeft gedaan, in een reisgids, een kritisch stuk tekst over de media in Suriname opnemen? De link met reizen is zoek, maar aan de andere kant moet gezegd worden, dat juist dat soort teksten de charme is van ‘Buitenkansjes’ en dat dit reisgidsje alleen al daarom een unieke plaats inneemt tussen de meer gangbare reisgidsen.

Noot:
Update > Behalve de voornoemde twee zaken blijkt vandaag, 6 september 2013, ook nog eens dat nabestaanden van de vermoordde architect Harold van Ommeren Parbode voor de rechter sleept vanwege het artikel 'Wie vermoordde Harold van Ommeren' in het septembernummer van het blad. Dat is 6 september bekendgemaakt door de Ware Tijd Online.
Het bewuste artikel handelt over de vergiftiging van Harold van Ommeren en is bij zijn weduwe, Wilma van Ommeren-Poeran, en dochter Helga niet in goede aarde gevallen.
Journaliste Tanya Wijngaarde, uitgever Jaap Hoogendaam en hoofdredacteur Armand Snijders hebben vrijdagmorgen 6 september een schrijven, via de deurwaarder, ontvangen dat zij voor de rechter moeten verschijnen. 'Wij hebben uitstel gevraagd', aldus Hoogendam in gesprek met de Ware Tijd. Hoogendam zegt de zaak in volle vertrouwen tegemoet te gaan. 'Wij hebben meer dan twintig bronnen gebruikt, waaronder familieleden.' Wijngaarde, die het artikel heeft geschreven, zegt op het idee te zijn gekomen na een advertentie in de Ware Tijd. Het was volgens de uitgever een 'In Memoriam' voor de vergiftigde meneer van Ommeren. 'Ik zag het artikel en ging op onderzoek uit', vertelt Wijngaarde. 'Ik denk dat wij in het recht staan.'
Misschien denkt ze iets teveel en zag ze ze zelfs vliegen tijdens het schrijven van het artikel. Immers, ze is initiatiefneemster en coördinatrice van MUST-UFO Meldpunt Suriname.....

UPDATE: Parbode heeft vrijdag 13 september 2013 het door de familie Van Ommeren aangespannen Kort Geding verloren. De uitgever moet het septembernummer uiterlijk zaterdag 14 september 13.00 uur uit de handel halen.

De familie Van Ommeren maakte bezwaar tegen een reportage, waarin de onopgeloste moord op de bekende architect Harold van Ommeren in 1976 werd gereconstrueerd. Daarbij werden ‘mogelijke scenario’s’ uit de doeken gedaan, waaronder de mogelijke betrokkenheid van de familie.
Met name weduwe Mangaldee van Ommeren-Poeran en dochter Helsa van Ommeren vonden het artikel beledigend en de publicatie ervan onrechtmatig, omdat ze er geen toestemming voor hebben verleend. De rechter stelde hen vandaag in het gelijk.
De uitgever, de Caribbean Media Group van de Nederlander Jaap Hoogendam, en redactie beweerden echter, dat ‘zeer zorgvuldig te werk is gegaan en 43 verschillende bronnen zijn geraadpleegd, inclusief andere familieleden van de heer Van Ommeren’. Maar de rechter oordeelde dat  ‘àlle familieleden toestemming hadden moeten verlenen’, voordat tot publicatie mocht worden overgegaan.
In Nederland, Curaçao en in andere landen blijft het blad wel te koop, aangezien de rechter zich niet bevoegd achtte om een uitspraak te doen over gebieden buiten Suriname.

Journaliste en UFO-speurneus Tanya Wijngaarde liet zondagavond 15 september 2013 via de webeditie van de Ware Tijd weten te overwogen in hoger beroep te gaan tegen het vonnis van de kantonrechter. Uitgever Jaap Hoogendam zei in hetzelfde artikel in de webeditie van de Ware Tijd dat liever niet te doen, omdat hij door wil gaan met zijn werk.

De rechter oordeelde, dat Wijngaarde onwaarheden heeft vermeld in het artikel 'Wie vermoordde Harold van Ommeren'. Het blad moet van de rechter in de volgende editie een rectificatie plaatsen waarin wordt aangegeven, dat er onwaarheden in het artikel zijn geschreven.

Wijngaarde heeft echter moeite met het woord 'onwaarheden', aangezien haar artikel zou bestaan uit drie scenario's die zijn opgebouwd uit archiefonderzoek en interviews met onder andere familie van de overledene. Daarenboven zou de oktobereditie van het blad al zijn gedrukt. 'Wij respecteren het vonnis, maar ik overweeg in hoger beroep te gaan.' 

UPDATE: 
Zaterdag 5 oktober 2013 werd bekend dat Jaap Hoogendam een vierde rechtszaak aan de broek heeft gekregen. Notaris Dipak Chitoe eist in een Kort Geding via zijn advocaat Stanley Marica een correctie van de uitgever van het Nederlands/Surinaams maandblad Parbode. Chitoe voelt zich beledigd en aangetast in zijn goede naam en eer, aldus schrijft Starnieuws vandaag, zaterdag 5 oktober 2013.

Parbode heeft in het septembernummer gepubliceerd, dat Chitoe als kandidaat-notaris teksten in documenten zou veranderen, wanneer deze al getekend waren. Chitoe zou een van minstens drie notarissen zijn waar vraagtekens bij geplaatst kunnen worden, volgens het blad.

In de editie is een artikel opgenomen over de verkoop van het monumentale pand aan de Watermolenstraat 16 aan de notaris, die het pand liet slopen.

In Parbode wordt een niet bij naam genoemde notaris geciteerd, die, aldus Starnieuws, ‘geen fraaie dingen’ over Chitoe zegt. ‘Als kandidaat-notaris ging hij al de fout in. Hij veranderde na ondertekening teksten, wat een doodzonde is. Desondanks is hij uiteindelijk notaris geworden, maar je verandert de aard van het beestje niet. Van de twintig notarissen is het gros in orde, maar bij minstens drie kan je vraagtekens zetten. Het gaat vaak om witwassen. Dat wildvreemden met gigantische contante bedragen aan komen zetten. Chitoe heeft een Porsche en een BMW uit de 6-serie, dan weet je het wel. Hij is een alleseter. Ze nemen alles aan waaraan ze kunnen verdienen. Of hij geschorst is geweest of een berisping heeft gehad? Zou goed kunnen.’

Chitoe vraagt aan de rechter dat Hoogendam in de eerstvolgende editie van Parbode een correctie plaatst. Hij moet aangeven dat de uitlatingen in strijd zijn met de waarheid en werkelijkheid. Het gaat om uitingen die beledigend en onnodig krenkend zijn voor de notaris. Hij moet ook zijn verontschuldigingen aanbieden.

Het lijkt er veel op dat ook voor dit artikel verzuimd is hoor en wederhoor toe te passen. Althans, het is niet duidelijk of Parbode Chitoe voor een reactie heeft benaderd.

Parbode heeft nog nooit zoveel publicitaire aandacht gekregen, maar of Jaap Hoogendam en eindredacteur Armand Snijders daar nu blij mee zijn....... Worden deze aangespannen rechtszaken de ondergang van het blad???