Het is stil rond de Commissie Ordening Goudsector

Voorzitter en spreekbuis commissie Dompig in alle stilte eruit gezet door president 

Illegale goudzoekers gaan gewoon ongestoord door met vernietiging Brownsberg Natuurpark

Asabina (BEP): 'Commissie meermalen door politiek tegengehouden om orde op zaken te stellen in het Brownsberggebied'

28-01-2016  Door: Paul Kraaijer

Het is de laatste tijd opmerkelijk stil rond de presidentiële Commissie Ordening Goudsector. De vraag rijst dan ook of er nog wel iets op de goudvelden in het binnenland wordt geordend. Maar ook de vraag hoe het is gesteld met de registratie van goudzoekers en hun verplichtingen tegenover de Belastingdienst, worden er wel belastinggelden geïnd en zo ja, hoeveel?

Inmiddels werd de voorzitter van het Managementteam en spreekbuis van de commissie, Gerold Dompig, medio december vorig jaar door president Desi Bouterse uit zijn functie ontheven. Zijn plaats wordt nu ingenomen door Stanley Benschop, gewezen gewestelijk politiecommandant van het district Nickerie. Vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd verliet hij het Korps Politie Suriname. Hij werd lid van het Managementteam van de in december 2010 opgezette presidentiële Commissie Ordening Goudsector. ‘Ik wil mijn bijdrage leveren aan deze uitdaging, iets nieuws, iets anders. Ik zal een andere rol nu vervullen binnen het korps’, zei Benschop destijds.

Commissie en Kabinet van de President doen er het zwijgen toe
Onduidelijk is echter waarom de heer Dompig plaats heeft moeten maken voor iemand anders en waarom gekozen is voor Benschop als zijn vervanger en niet een deskundige op het terrein van kleinschalige goudwinning. Op vragen hieromtrent door de redactie van De Surinaamse Krant aan het Kabinet van de President en aan de commissie werd niet gereageerd, ondanks verzonden herinneringsverzoeken. Het stilzwijgen is veelzeggend en een bevestiging van de wijze waarop de commissie sinds haar start heeft gefunctioneerd. Een orgaan, dat via Gerold Dompig slechts reageerde op anderen via de media, dat zelden met eigen persberichten naar buiten trad, dat voor zover bekend de afgelopen jaren geen inhoudelijke- en financiële jaarverslagen heeft uitgebracht om daarmee verantwoording af te leggen aan de samenleving, aan de belastingbetaler. De commissie ontving immers jaarlijkse forse subsidiebedragen van de regering die in de miljoenen Surinaamse dollars bedroegen.

Daarenboven wordt op de ‘website’ van de commissie sinds eind 2010 bijzonder weinig gepubliceerd over haar activiteiten. Er wordt weinig informatie verstrekt (aan de burger) en de informatie die wordt verstrekt kwam vooral van de heer Dompig op momenten, dat hij het nodig vond om te reageren op anderen – bijvoorbeeld Assembleeleden - en/of mediaberichten over de ordening van de goudsector in het binnenland.

Het is op dit moment volstrekt onduidelijk wat bijvoorbeeld de plannen zijn ten aanzien de bescherming van het al deels, door activiteiten van honderden illegale goudzoekers, vernietigde Brownsberg Natuurpark, waar, naar het schijnt, nog steeds een paar honderd porknokkers actief zijn.Van enige bescherming van het natuurgebied is absoluut geen sprake. Natuurbeschermingsorganisaties en autoriteiten kijken naar elkaar en niemand neemt de verantwoordelijk om een in de wereld uniek stukje biodiversiteit te beschermen.

'Ik tast in belangrijke mate in het duister'
Het oud-Assembleelid Ronny Asabina (BEP, Broederschap en Eenheid in de Politiek) - die zich in de periode dat hij in het parlement zat altijd kritisch uitliet over de ordening van de goudsector en over de aanwezigheid van scalians op het stuwmeer, tegenwoordig in Sarakreek - zegt in een reactie ook 'in belangrijke mate in het duister te tasten voor wat betreft de ontwikkelingen aangaande de Commissie Ordening Goudsector. Heel veel informatie moet ik ook via de media vernemen.' Zijn oud-fractiegenote (BEP) en tegenwoordig deel uitmakend van de ABOP-fractie in het parlement, Diana Pokie (afkomstig van Brownsweg in het district Brokopondo), weigerde overigens op vragen te reageren.

Op de vraag of hij weet of de commissie ooit jaarverslagen heeft gepubliceerd zegt Asabina: 'Ik was een keertje bij commissie en tot mijn verbazing zag ik mooie verslagen, met mooie layout en veel fotomateriaal. Bij mijn weten heeft De Nationale Assemblee nooit schriftelijke verslagen, rapporten en of plannen ontvangen, ondanks het feit dat die tot vervelends toe zijn aangevraagd.'

Over activiteiten van de commissie in het Brownsberg Natuurpark zegt het oud-parlementslid, dat de commissie 'meermalen door de politiek is tegengehouden om orde op zaken te stellen in het Brownsberggebied. Dompig gaf aan dat de commissie paraat stond om in te grijpen, om tot ontruiming over te gaan, maar dat de ondersteuning vanuit de politiek op cruciale momenten uitbleef.'

Stand van zaken Brownsberg Natuurpark
Ook is het nog volstrekt onduidelijk wat de stand van zaken is met betrekking tot het een paar jaar geleden door de Commissie Ordening Goudsector gelanceerde plan om een aantal hectares van het Brownsberg Natuurpark in handen te stellen, legaal dus, van de illegale goudzoekers in het gebied. Een omstreden plan, omdat het riekt naar het belonen van goudzoekers die ervoor hebben gezorgd dat grote delen van het niet beschermde natuurgebied zijn vernietigd. Als goedmakertje zou dan elders een paar hectare grond worden toegevoegd aan het natuurgebied.

De goudsector in het binnenland is nog verre van geordend en het is op dit moment nog maar de vraag of met het aantreden van Benschop als het nieuwe gezicht van de commissie, er een nieuw ordeningsbeleid wordt ingezet of dat de commissie op de oude voet blijft voortmodderen.

(Red. De Surinaamse Krant, donderdag 28 januari 2016)

Den Blauwvinger: Paranoia en achterdocht in de ziel van Suriname gegraveerd - Het achterdochtvirus

COLUMN: President Bouterse beweert weer eens last te hebben van 'buitenlandse krachten'

'Buitenlandse krachten' ordinair verzonnen afleidingsmanoeuvre van Bouterse

25-01-2016 Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Zo nu en dan duiken ze plotseling uit het niets op, die vermeende 'buitenlandse krachten', in visioenen, droom- en waanbeelden alleen van de Surinaamse president Desi Bouterse. De man lijkt welhaast paranoia en volgegoten te zijn met het Surinaamse hallucinerende achterdochtvirus. Dat bleek vrijdag 22 januari 2016 weer eens tijdens een door hem belegde persconferentie waarvan iedereen dacht dat die zou gaan over de perikelen rond de minister van Financiën, maar die slechts bedoeld leek te zijn om weer eens waanbeelden te spuien over vermeende buitenlandse krachten in het land. Die krachten zouden, in samenwerking met de rechterlijke macht, ervoor gezorgd hebben dat het 8 decemberstrafproces – waarin Bouterse hoofdverdachte is – weer op de rails staat.

Het was weer die in de ziel van Suriname gegraveerde achterdocht en paranoia die hoogtij viert in een land waar niemand elkaar lijkt te kunnen vertrouwen en waar moddergooien naar elkaar tot een kunstvorm is verheven. En Bouterse doet daar, als een van de grootste onruststokers en vuilsmijters van het land, vrolijk aan mee. Zijn boute uitspraken tijdens zijn persconferentie werden op geen enkele wijze met bewijzen gestaafd. Neen, hij gooide slechts weer eens een ballonnetje in de lucht om verwarring te zaaien en de aandacht af te wenden van waar het om ging, de perikelen rond minister van Financiën Gillmore Hoefdraad.

Bouterse: 'Ik ben er heilig van overtuigd, omdat de mensen van de rechterlijke macht niet achterlijk zijn. Die weten natuurlijk dat er wet- en regelgeving is. Het rekest wordt buiten geschreven. Het requisitoir wordt buiten geschreven, overigens zij die het gaan schrijven, zijn al hier. November, december hadden wij al tien man gespot, die zich met dit soort onoorbare praktijken bezighouden. Zij zijn terug en ze zijn zwaar bezig. Of het nou gaat om mensen uit Libië, Nederland of de Verenigde Staten, dat is niet belangrijk. Men moet weten dat ze professionals zijn en ze zijn momenteel weer in het land.' 

Hij beweerde niet bezig te zijn met sensatieverhalen om de aandacht af te leiden. Als men hem daarvan wilde betichten, zo zei zij, 'dan kan ik er niets aan doen'. Hij zei niet dieper op de zaak in te kunnen gaan, 'maar de instanties zijn ermee bezig'.

Bouterse deed dus weer waar hij denkt goed in te zijn: met waarschijnlijk uit de duim gezogen verhalen op de proppen komen over (vermeende) buitenlandse inmenging (lees: Nederlandse inmenging, maar dat specifiek benoemen gaat hem kennelijk net iets te ver) en vervolgens met allerlei vage opmerkingen komen en niet met concrete feiten en namen. Laf en een president onwaardig. Zijn mensen zouden 'tien mensen' hebben gespot.... Als dat werkelijk zo was, waarom dan geen actie ondernomen in de richting van die zogenaamde tien personen en/of hun vertegenwoordigende ambassade in Paramaribo, die van Nederland waarschijnlijk?

Laat hij meteen zijn onbezonnen uitspraken staven met bewijzen, maar Bouterse liet iedereen na de persconferentie met vragen zitten. Geen enkele aanwezige zogenoemde journalist durfde het aan overigens om hem over die uitspraken kritische vragen te stellen. Het Surinaamse journaille lijkt alles best te vinden. Het Surinaamse journaille registreert alleen. Het Surinaamse journaille is over het algemeen passief, gemakzuchtig, bang. Het merendeel van dat clubje Surinaams journaille lijkt braaf en slaafs uit de hand van de president te eten.

Natuurlijk heeft het Openbaar Ministerie meteen na de persconferentie een verklaring uitgebracht en de uitlatingen van de beroeps onruststoker terecht naar het rijk der fabelen verwezen. Een reactie daarop vanuit het Kabinet van de President bleef natuurlijk uit.

Overigens liet minister Jennifer van Dijk-Silos van Justitie en Politie vandaag weten met Bouterse over zijn uitspraken te hebben gesproken. En natuurlijk, het was weer eens een misverstand. 'In het gesprek heb ik de president uitgelegd dat het requisitoir door het Openbaar Ministerie wordt geschreven. Door dit te noemen is het Openbaar Ministerie in diskrediet gebracht. De president stond er niet bij stil dat de termen zo'n reikwijdte hadden. Als de president geen vertrouwen had in de waarnemend procureur-generaal, zou hij zijn benoeming niet tekenen. In februari wordt hij beëdigd. Ik betreur het misverstand dat ontstaan is', aldus de moeder van Justitie en Politie tegenover de nieuwswebsite Starnieuws.

Uiteraard, had Bouterse zelf ondertussen naar buiten moeten treden om zijn vermeende 'misverstand' uit te leggen. Maar, neen, hij laat dat aan, hij verschuilt zich achter, een ander over. Laf.

Op dit moment heerst in Suriname het onderhand geruchtmakende zikavirus, maar het gevaarlijker Surinaamse achterdochtvirus, dat ook president Bouterse al langere tijd onder de leden heeft, zorgt voor meer schade in het land. Het wordt tijd dat dat virus eens uitgeroeid wordt en Suriname eindelijk een echt schoon land kan worden, de parel van het tropisch Amazone regenwoud, vrij van achterdocht, paranoia en moddergooien en vuilsmijterij.

Suriname kan echter pas vrij zijn en weer door iedereen in de wereld geaccepteerd en gewaardeerd worden als een democratische natie die de mensenrechten respecteert, wanneer de veroorzaker en verspreider van het achterdochtvirus, die ook nog eens de ontkennende hoofdverdachte is in een vijftienvoudige gruwelijke moord gepleegd in de nacht van 7 op 8 december 1982 in Paramaribo, van het toneel der achterdocht en paranoia verdwijnt.... uiteraard en vanzelfsprekend buiten toedoen van die door hemzelf ten tonele opgevoerde spook-buitenlandse krachten.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

25 januari 2016

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Suriname lapt internationale regelgeving inzake vuurwapengeweld agenten aan haar laars

COLUMN: Ieder schietincident met lid gewapende macht zou onafhankelijk onderzocht moeten worden

In Suriname keurt de slager echter steeds zijn eigen vlees

20-01-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Waarom gebeurt het nogal eens, dat iemand van de zogenoemde gewapende machten in Suriname op een vluchtende verdachte van een 'klein' misdrijf als auto- en zelfs fietsendiefstal schiet, waarbij het is gebeurd dat zo'n 'gevaarlijke' verdachte dodelijk door een of meerdere 'gericht' afgevuurde kogels werd getroffen? Verdachten zijn zelfs in de rug geschoten. Ongewapende verdachten zijn, zittend in een auto, om zeep geholpen door agenten. Zijn agenten van het Korps Politie Suriname, militairen van het Nationale Leger en leden van de Centrale Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (CIVD) slecht getraind in het hanteren van een vuurwapen, in het gericht vuren, is het de spanning van het moment, de adrenalinestoot die door het lichaam van de schutter stroomt of is het gewoon een kwestie van macht tonen, stoerdoenerij wellicht?

Voer voor psychologen en de leidinggevenden van genoemde gewapende machten zouden er wellicht goed aan doen om eens onderzoek te laten verrichten naar het gebruikte vuurwapengeweld door haar personeel en om nationale- en internationale wet- en regelgeving inzake dat geweld nog eens goed, maar waarschijnlijk voor het eerst, na te lezen.

Suriname lapt internationale regelgeving aan de laars

Internationale deskundigen op dit terrein zijn het er over eens: Suriname houdt zich niet aan internationale standaarden en wet- en regelgeving als het gaat om toepassing van vuurwapengeweld door leden van gewapende machten in de jacht op (vluchtende )verdachten. Maar, zelfs eigen, Surinaamse wet- en regelgeving – het 'Politiehandvest' uit 1971 – schrijft voor, in art. 12 lid 2 sub c, dat vuurwapengeweld mag worden gebruikt ter aanhouding van personen die van een ernstig misdrijf worden verdacht.

Maar, is het stelen van een auto of een fiets, en vervolgens ermee op de vlucht slaan, een ernstig misdrijf? Het Surinaams Wetboek van Strafrecht kent geen specifieke bepaling als het gaat om diefstal van een voertuig of fiets. In algemene zin vermeldt dit wetboek onder Titel XII, artikel 370 inzake diefstal het volgende: 'Hij die enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, wordt, als schuldig aan diefstal, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van ten hoogste zestig gulden. (...)'

Proportioneel

Vuurwapengeweld mag, volgens normen onder internationaal recht, alleen worden toegepast teneinde een legitiem politie-doel te bereiken en het moet proportioneel worden toegepast. Volgens de deskundigen is het dan ook uit den boze om te vuren op een fietsendief die weg fietst, maar zeker geen gevaar oplevert en geen dreiging uit en ook nog eens onbewapend is. Dit is in strijd met de internationale standaarden. En een verdachte op de vlucht of onder andere omstandigheden in de rug schieten is helemaal taboe.
Toch gebeurt dat in Suriname, zoals in augustus 2011 toen een fietsendief door een agent in Paramaribo dodelijk in zijn rug werd geschoten. De dief had de fiets bij de agent thuis gestolen... Een verdachte van autodiefstal werd 3 januari van dit jaar in zijn rug geschoten door een agent. De man overleeft. Zo'n jaar eerder werd de 16-jarige autodief Domino Hiwat door een agent in de rug geschoten. Hiwat overleed. Hij had met drie vrienden een auto gestolen. Ze waren ongewapend.

In veel zaken waarbij door een lid van een gewapende macht vuurwapengeweld is gebruikt tegen een – vluchtende – verdachte is niet bekend of er een onderzoek is verricht naar de toedracht van het 'incident', laat staan of een schutter voor het door hem uitgeoefende vuurwapengeweld is bestraft.

De slager keurt zijn eigen vlees

Internationaal moet de politie verantwoording afleggen voor haar geweldsgebruik en waar dat van toepassing is moet onnodig vuurwapengeweld arbitrair leiden tot nader onderzoek. Daarenboven is het algemene beginsel, dat iedere dode als gevolg van politieoptreden moet worden onderzocht.

Doordat de politieorganisatie waar de schutter toe behoort vaak zelf het onderzoek doet naar dit soort voorvallen, worden de regels opgerekt of niet of niet goed toegepast in de toetsing, beoordeling en afwikkeling. Daarom is het goed, dat het bevoegd gezag (het Openbaar Ministerie, het bestuur eventueel met een gecontroleerd mandaat naar de korpsleiding) door een geschikte en onpartijdige dienst het onderzoek laat doen en door deskundige anderen de beoordeling.

In Suriname is het de afdeling Onderzoek Politionele Zaken, OPZ, binnen het Korps Politie Suriname, die een dergelijk onderzoek uitvoert. Er is dan ook geen enkele sprake van een objectief en onafhankelijk onderzoek. Neen, in Suriname keurt de slager zijn eigen vlees en daardoor is het aannemelijk dat zaken in de doofpot verdwijnen en er nauwelijks tot geen agenten worden bestraft voor ten onrechte toegepast vuurwapengeweld.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

20 januari 2016

Amsterdam – Paramaribo 

Den Blauwvinger: Directeur staatszender SRS ontvangt jaar lang dubbel salaris en houdt zijn mond

COLUMN: Altijd schreeuwende Guno speelt de grote onschuld in eigen slecht geregisseerd toneelstukje

'Het is toch niet mijn fout? En nu wordt dit politiek tegen mij gebruikt'

17-01-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Wie kent hem niet? Neen, beter gezegd, wie hoort hem niet? De altijd schreeuwerige Guno Ravenberg. Schreeuwt hij niet op de radio in allerlei aankondigende commercials voor evenementen, dan schreeuwt hij wel in zijn eigen programma's op zijn eigen staatszender SRS, waar hij directeur mag spelen en waar hij iedere dag op opvallend slijmerige toon zijn baas, president Bouterse, de hielen likt.

Maar, plotseling dimt de schreeuwerige muil van Guno, plotseling kruipt hij weg in een hoekje en dat zou hij moeten doen, uit schaamte. Maar, nee hoor. Schaamte kent de schreeuwer niet. Maar, hij kent wel de kunst van het verzwijgen, de kunst van doen of je neus bloedt. Verzwijgen dat je een jaar lang een dubbel salaris op je bankrekening gestort kreeg en dubbel vakantiegeld. En niets zeggen....

Het was Starnieuws die vorige week bekend maakte, dat Ravenberg Srd 54.380 aan ten onrechte ontvangen salaris en Srd 5.220 aan vakantiegeld moet terugstorten. Zijn reactie was onthutsend.

'Ik ben niet de enige persoon die een dubbel salaris ontvangt. Dit is niet mijn fout.' 

Neen, het is niet zijn fout, maar het is wel zijn fout dat hij erover heeft gezwegen. Waarom heeft de grote mond Ravenberg niet zelf aan de bel getrokken toen hij ontdekte, dat hij twee salarissen ontving? Nu zeggen, dat het niet zijn fout is, is heel gemakkelijk en niet erg handig. Hij moet een eigen verantwoordelijkheid hebben en tonen. En dan ook nog beweren, zonder te staven, dat er ook anderen zijn die een dubbel salaris ontvangen, is benedenmaats, laag bij de grond en bedoeld als ordinaire afleidingsmanoeuvre.

Daarenboven gaat hij zelfs zo ver te suggereren, dat door het uitlekken van de informatie over zijn dubbel ontvangen salaris, mensen deze zaak politiek tegen hem willen gebruiken, terwijl er volgens hem niks aan de hand is. Hij lijkt op een paranoïde wijze krampachtig excuses te zoeken voor zijn eigen falen, door de dubbele betalingen te verzwijgen en dus niet te melden... Hij is het zelf die zijn eigen 'criminele' gedrag in politieke sferen trekt, als afleidingsmanoeuvre.

De grote muil Guno durft echter niet publiekelijk te verklaren waarom hij eind januari vorig jaar niets heeft gezegd, toen hij zag dat er twee salarissen waren overgemaakt. Neen, de grote muil is plotseling stil geworden. Hij weet, dat hij fout zit, maar tracht de fout bij anderen neer te leggen. De grote muil Guno vertoont zwakte en probeert het schaamrood op zijn kaken te verhullen door zich te verschuilen achter allerlei flauwekul excuses.

Wordt het niet eens tijd voor Bouterse om zich te ontdoen van slijmerige hielen likkende media schreeuwers in zijn directe omgeving en een team van echte mediadeskundigen, met dus kennis van zaken, aan te stellen?

Overigens, wordt het ook niet eens tijd, dat de samenleving te horen krijgt hoe het doorlichtingsonderzoek bij staatsmedia, waaronder de radiozender SRS van de schreeuwer Ravenberg, door oud-NOS Journaal hoofdredacteur Nico Haasbroek, is verlopen? Of mag de burger niet weten hoe slecht het is gesteld bij met name de SRS?

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

17 januari 2016

Amsterdam – Paramaribo

Den Blauwvinger: Schop Barcelona en Madrid van de Surinaamse buis en zendt lokale topwedstrijden uit

COLUMN: Surinaamse omroepen moeten gaan investeren in techniek, apparatuur en kennis

OPROEP: ABC, STVS, Apintie, maak live uitzendingen van Surinaamse topwedstrijden mogelijk, zoek grote adverteerders

16-01-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Wat is dat toch met Surinaamse televisiezenders en voetbal? Je wordt als onschuldige televisiekijker 'dood gegooid' met rechtstreekse beelden - 'afgetapt' van andere buitenlandse zenders - op onder andere ABC, STVS en Apintie van vooral Spaanse en Engelse wedstrijden.

Maar, nooit wordt een eigen, Surinaamse, topwedstrijd live uitgezonden.

Waarom niet? Schamen de zenders zich er voor om beelden uit te zenden van die wedstrijden in krakkemikkige stadions, met nauwelijks toeschouwers en/of heeft men simpelweg de techniek en knowhow en voldoende camera's niet in huis? Het is waarschijnlijk van alles wat.

Investeer in je omroep en zend wekelijks minstens twee lokale topwedstrijden uit. Maak afspraken met grote adverteerders die rond de velden willen adverteren en gebaat zijn bij rechtstreekse uitzendingen..... creëer als omroep een win-win-situatie.

Geef het Surinaamse voetbal de belangstelling die het verdient - en vertoon niet steeds ver-van-mijn-bed wedstrijden met veelal onverstaanbaar schreeuwerig Braziliaans/Portugees commentaar. Waar is de SVB (Surinaamse Voetbalbond) in dezen?

Overigens is het in Suriname zo bizar, dat het kan gebeuren dat een wedstrijd van Barcelona of Real Madrid door drie of zelfs vier zenders tegelijk wordt uitgezonden........ Van enige onderlinge zenderafstemming is geen sprake.

Wordt Suriname zo langzamerhand er niet moe van om de rappe Messi en de arrogante ijdeltuit Ronaldo wekelijks wel een of twee keer op de beeldbuis te zien in plaats van mooie lokale toppers die waarschijnlijk niemand kent, omdat ze zelden tot nooit in beeld zijn en helemaal niet live?
Jammer en zeur dan ook niet langer over het 'natio' ofwel het nationaal voetbalelftal en de dubbele nationaliteit en de ver verwijderde deelname aan een wereldkampioenschap, als kennelijk zeer weinigen in het Surinaamse voetbal willen investeren en er nauwelijks iemand op tribunes te vinden is rond de 'groene' velden tijdens competitiewedstrijden.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

16 januari 2016

Amsterdam – Paramaribo

Den Blauwvinger: Tijd voor onderzoek naar werkdruk onder leerkrachten in Suriname

COLUMN: Nederlands onderzoek wijst uit dat leerkrachten werkdruk onacceptabel vinden

Surinaamse leerkrachten zouden ook lijden onder werkdruk en andere verwerpelijke zaken

10-01-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Veel Nederlandse leerkrachten in het basisonderwijs vinden dat het met de drukte op hun werk steeds meer de spuigaten uitloopt. Inmiddels noemt ruim de helft (56 procent) de werkdruk niet acceptabel. Dat is flink meer dan in 2012, toen dat nog 41 procent was, zo berichten zondag 10 januari 2016 diverse media in Nederland.

Dit blijkt uit representatief onderzoek onder 861 leerkrachten in het basisonderwijs door onafhankelijk onderzoeksbureau DUO Onderwijsonderzoek. Dat werd samen gedaan met het tv-programma De Monitor (KRO-NCRV).

Veel genoemde oorzaken van de hoge werkdruk zijn de leerlingen in een klas die extra aandacht nodig hebben, de administratieve rompslomp en de grote klassen.

Tijd voor onderzoek in Suriname
Een dergelijk onderzoek zou ook geïnitieerd moeten worden in Suriname, door bijvoorbeeld de Bond van Leraren. Immers, het mag als algemeen bekend worden verondersteld, dat leerkrachten in het basisonderwijs in Suriname het ook niet makkelijk hebben. Neen, zij hebben het zwaar. Daarenboven hebben zij ook nog eens te maken met een minister (Robert Peneux van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur) die zich nauwelijks lijkt te bekommeren om het welzijn van leerkrachten en hun erbarmelijke werkomstandigheden, maar wel om bijvoorbeeld hoe zij gekleed staan voor de klas. Een bewindsman die zich wil laten gelden. 'Powerplay' en vele plannen, luchtballonnetjes, arrogantie op en top en amper aandacht voor de leerkracht, die staat aan de basis van de toekomst van Suriname.

Zware werkomstandigheden
Surinaamse leerkrachten moeten onder zware omstandigheden en tegen een verhoudingsgewijs laag salaris werken (veel leerkrachten moeten zelfs na schooltijd ' gedwongen hosselen', hebben een tweede baan, om financieel de eindjes aan elkaar te kunnen knopen). Klaslokalen zonder welke vorm van airco dan ook, klassen met dertig of meer leerlingen zijn niet ongewoon, oud en krakkemikkig schoolmeubilair (schoolbankjes en stoelen), oude en bijna vergane lesboeken, leerlingen met een zeer moeilijke attitude in de klas en op het schoolplein, leerlingen die er niet voor terugdeinzen om een leerkracht in de klas te mishandelen, leerlingen met grote leerachterstanden die extra aandacht behoeven - maar, dat nauwelijks kunnen krijgen, omdat de tijd ontbreekt -, enzovoorts, enzovoorts. Allemaal zaken waarmee de doorsnee leerkracht dagelijks geconfronteerd wordt.

Daarenboven houdt het werk na de reguliere schooltijd, van acht uur 's morgens tot een uur 's middags, niet op. Leerkrachten moeten thuis onder andere lesroosters opstellen, de lesvoorbereidingen maken, repetities samenstellen en nadat ze door de leerlingen zijn gemaakt nakijken en corrigeren en een zogenoemde foutenanalyse maken van taal- en rekenrepetities, de werkweek inhoudelijk voorbereiden en rapporten opmaken en contacten met ouders van leerlingen. Het zijn slechts voorbeelden.

De leerkrachten kennen hun verantwoordelijkheid
De Surinaamse leerkracht heeft het zwaar.
Leerkrachten haken af, voelen zich niet gewaardeerd. Sommigen moeten dagelijks in de klas 'schreeuwen' om brutale en opstandige leerlingen, die thuis kennelijk wel alles mogen, in toom proberen te houden en ze letterlijk bij de les te houden. Dat vergt niet alleen extra tijd, maar ook veel - mentale - energie van de leerkracht.

En minister Peneux maakt zich druk om de kleding van de leerkracht en de kleurrijke kraaltjes- en rasta-haardracht van de leerling.

Komt nog bij, dat leerkrachten nauwelijks hun stem laten horen richting het ministerie en De Nationale Assemblee. Nee, de leerkrachten kennen hun verantwoordelijkheid en die ligt bij hun leerlingen.

Passieve 'polderende' onderwijsbonden waar de leerkracht niets aan heeft
Daarenboven tonen de onderwijsbonden (Bond van Leraren, BvL, en de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname, FOLS) ook nauwelijks daadkracht. De voorzitters lijken gedwee de minister te volgen en jammeren slechts, dat de leerkracht meer gewaardeerd moet worden en dat dat terug te vinden moet zijn in een adequate aanpassing van het salaris. Oproepen tot een grootse landelijke stakingsdag of -week - om druk uit te oefenen - is er niet bij. De onderwijsbonden lijken slechts te 'polderen, uit te zijn op compromissen, zonder daadwerkelijk op te komen voor- en hun handen in het vuur te steken voor de hard werkende, zwoegende en lijdende leerkracht.

Kortom, er zou een onderzoek moeten komen naar de werkdruk en werkomstandigheden van de leerkracht. Maar, de vraag is of iemand daartoe in Suriname het initiatief wil of durft te nemen.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
10 januari 2016
Amsterdam-Paramaribo

Surinaamse agenten schieten weer een autodief in de rug......

Vraagtekens bij rechtmatigheid politie om te vuren op een verdachte van autodiefstal

Deskundig universitair docent drs. Jaap Timmer gaat in op vuurwapengebruik agenten

04-01-2016  De Surinaamse Krant/Paul Kraaijer


Een of meerdere agenten hebben in de nacht van zaterdag op zondag (2 op 3 januari 2016) tijdens een achtervolging in de Wilhelminastraat in Paramaribo een verdachte van autodiefstal in zijn rug geschoten. De verdachte werd onder politiebewaking naar het Academisch Ziekenhuis Paramaribo vervoerd. Mediaberichten vermelden echter niet onder welke omstandigheden de man is neergeschoten en de afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname heeft nog steeds geen persbericht over het voorval uitgebracht.

Waren autodieven in het bezit van (vuur-)wapens?
Een van de lokale kranten schrijft wel, dat er verschillende waarschuwings- schoten zijn gelost, maar dat die de verdachte, achter het stuur van de auto, niet tot andere gedachten konden brengen. Gespecialiseerde eenheden van het Korps Politie Suriname zouden zich vervolgens genoodzaakt hebben gezien om gericht te schieten. Maar, hoe gericht 'gericht' is is onduidelijk, nu de verdachte in zijn rug werd geraakt.
 
Het is overigens niet de eerste keer dat een vluchtende autodief in de rug is geschoten door een of meerdere agenten. De 16-jarige Dominio Hiwat werd op de avond van 16 januari vorig jaar bij een beschieting door een speciale politie-eenheid in de Ruthlaan te Uitvlugt, Paramaribo, dodelijk in zijn rug getroffen door een politiekogel, terwijl een tweede verdachte, de 20-jarige Lorenzo M., in een ziekenhuis moest worden opgenomen met een schotwond in zijn been. De jongens hadden, met nog een derde vriend, een auto gestolen, waarop agenten na een achtervolging het vuur openden.
Voor zover bekend waren in beide gevallen de verdachten niet in het bezit van vuurwapens.

Toegestaan? Geoorloofd?
De vragen die gesteld kunnen worden zijn of het is toegestaan voor agenten om het vuur te openen op een, vluchtende, autodief en of het geoorloofd is om een verdachte in de rug te schieten.

Het ‘Politiehandvest’ Suriname uit 1971 (dus opgesteld onder Nederlands toezicht en nog steeds geldig) vermeldt het onderstaande in art. 12 lid 2 sub c, dat geweld mag worden gebruikt ter aanhouding van personen die van een ernstig misdrijf worden verdacht:

'(...) Artikel 12

(...)

2. De politie mag van geweld slechts gebruik maken:

a. tot noodzakelijke verdediging van eigen of eens anders lijf, eerbaarheid of goed tegen ogenblikkelijke wederrechtelijke aanranding;

b. tot het uiteendrijven van volksoplopen of samenscholingen, dan wel tot het breken van gewelddadig verzet of andere ernstige tegenstand, zulks nadat vruchteloos overeenkomstig het bepaalde in het eerste lid is gehandeld;

c. ter aanhouding van ontvluchte veroordeelden of van personen die van ernstig misdrijf worden verdacht. (...)'

Maar, is het stelen van een auto, en vervolgens ermee op de vlucht slaan, een ernstig misdrijf? Het Wetboek van Strafrecht kent geen specifieke bepaling als het gaat om diefstal van een voertuig. In algemene zin vermeldt dit wetboek onder Titel XII, artikel 370 inzake diefstal het volgende:

'(...) Artikel 370

Hij die enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, wordt, als schuldig aan diefstal, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van ten hoogste zestig gulden. (...)'

Gelet op enkele Surinaamse vonnissen in autodiefstalzaken zou geconcludeerd kunnen worden, dat het feit autodiefstal niet een ernstig misdrijf betreft, kijkend naar de opgelegde straffen. 
In de eerste week van december 2012 werden drie mannen elk veroordeeld tot een jaar celstraf voor het stelen van een auto van een politieman. De auto van de politieman werd 23 april dat jaar gestolen waarna er onderdelen van af gesloopt zijn. Mogelijk was het feit, dat het ging om de auto van een agent een strafverzwarende omstandigheid.
De rechter veroordeelde op 12 juni 2015 iemand die op 28 december 2014 een auto had gestolen. Hij werd veroordeeld tot een celstraf van twaalf maanden waarvan zes maanden voorwaardelijk met aftrek van de tijd in voorarrest doorgebracht.

Een 'interessante' kwestie
Drs. Jaap Timmer, universiteit hoofddocent verbonden aan faculteit der sociale wetenschappen (afdeling bestuurswetenschap en politicologie) van de Vrije Universiteit Amsterdam laat in een reactie aan de redactie van De Surinaamse Krant weten, het een 'interessante' kwestie te vinden en de vraag over de rechtmatigheid van het in de rug schieten van een vluchtende verdachte van autodiefstal 'relevant'. Hij benadrukt, dat het niet zijn rol als wetenschapper is om een oordeel te vellen over concrete voorvallen van geweldgebruik. 'Voor Nederland schets ik u hoe het wettelijk en beoordelingskader er uit ziet.' 

'Ik ben niet bekend met de Surinaamse wetgeving, politie, politiepraktijk en maatschappelijke omstandigheden. De relevante wet- en regelgeving in Nederland voor dit soort vraagstukken is de Politiewet 2012 , vooral de artikelen 3 en 7, wat betreft de politietaak, de geweldbevoegdheid en de randvoorwaarden daarvoor, en de Ambtsinstructie 1994 , vooral de artikelen 1 en 7, wat betreft de definitie van geweld en de bevoegdheid tot het gebruik van het vuurwapen.'

'Diefstal van auto komt in beginsel niet voor vuurwapengeweld in aanmerking'
'Om meteen tot uw centrale punt te komen. Volgens de Nederlandse wet- en regelgeving is de politie bevoegd om te schieten ter aanhouding van verdachten van- of veroordeelden voor misdrijven waar vier jaar of meer gevangenisstraf op staat, mits het gaat om misdrijven waarbij de lichamelijke integriteit van personen is geschaad en/of die een bedreiging vormen voor de samenleving - dus kort en goed, geweldmisdrijven inclusief seksuele misdrijven - plus nog enkele voorwaarden en ter aanhouding van vuurwapengevaarlijke verdachten. Inbraak in een bedrijfspand of diefstal van een auto komen daar in beginsel inderdaad niet voor in aanmerking, tenzij er verzwarende, gevaarzettende omstandigheden zijn bijvoorbeeld door aanwijzingen dat de verdachten ook geweldmisdrijven hebben gepleegd of gewapend zijn.'

'Schieten ter aanhouding op onderlichaam dan wel bovenbenen verdachte'
Volgens Timmer leren agenten in Nederland om ter aanhouding te schieten op het onderlichaam dan wel de bovenbenen van een verdachte. 'Schieten op het bovenlichaam brengt een groot risico op dodelijk letsel met zich mee. Aanhouding heeft tot doel dat de verdachte kan worden vervolgd. Dat is onmogelijk als hij is overleden.'

Een gepensioneerd politiefunctionaris van het Korps Politie Suriname zegt in een reactie, dat wat betreft het gebruik van een vuurwapen door de politie er inderdaad regels zijn. 'Alleen bij ernstige misdrijven waarop een gevangenisstraf staat van vier jaar mag de politie vuurwapengeweld gebruiken op een vluchtende verdachte. Er staat nergens in de wet geschreven, dat je mag schieten op de benen van de verdachte. De instructies worden wel gegeven, maar in de praktijk werkt het anders. Je zou kunnen mikken op de benen en door omstandigheden buiten de wil van de politieman wordt de verdachte in de rug of het hoofd geraakt. De agent is niet strafbaar. Hij wilde alleen het vluchten voorkomen.'

Timmer wijst overigens ook op internationale afspraken waaraan Suriname gehouden is. 'Voor Suriname zijn denk ik ook de VN-afsprakenrond vuurwapengebruik in rechtshandhaving van belang. Ook kan ik mij voorstellen dat de Unie van Amerikaanse Staten afspraken, in petto, heeft op dit vlak.'

In een reactie laat onafhankelijk consultante Anneke Osse, werkzaam op het terrein van Politie en mensenrechten, weten dat het internationaal recht duidelijk is, dat vuurwapens alleen gebruikt mogen worden ter bescherming van leven, met andere woorden in levensbedreigende situaties. 

'Het simpele gegeven is, dat leven alleen genomen mag worden om leven te beschermen. Dit principe is ook opgenomen in het Handbook on Use of Force and Firearms in Law Enforcement dat binnenkort zal worden gepubliceerd door de VN.' 

Osse: 'De Basic Principles zijn ‘soft law’, maar wordt wel degelijk als algemeen geldend beschouwd - landen mogen hun eigen wetgeving niet oprekken om daarmee gedrag te legitimeren wat onder internationaal recht als onwettig wordt beschouwd.' 

Het Korps Politie Suriname en minister Jennifer van Dijk-Silos van Justitie en Politie waren niet bereid om te reageren.

Ter informatie:

Minister Van Dijk-Silos geeft eigen afdelingen Voorlichting terecht dikke onvoldoende

PR-afdeling Korps Politie Suriname bestaat uit amateurs die niet in staat zijn politieberichten te schrijven

Kwaliteit ver beneden maats en een afdeling Voorlichting en Public Relations onwaardig

02-01-2016 Door: Paul Kraaijer

Minister Jennifer van Dijk-Silos van Justitie en Politie heeft zondag 27 december 2015 in het televisieprogramma Door de Bank van presentator Sammy Doerga op Sangeetmala gezegd, dat haar eigen afdeling Voorlichting niet functioneert. Zij zei absoluut niet tevreden te zijn over deze afdeling. De medewerk(st)ers mogen van haar naar huis. Ook over de afdeling Public Relations van het Korps Politie Suriname blijkt de bewindsvrouwe verre van tevreden. Heerlijk! Eindelijk een minister die zich kritisch durft te uiten over haar eigen afdelingen Voorlichting en ze heeft absoluut gelijk, het is dramatisch gesteld met die afdelingen, waar mensen werkzaam zijn die totaal niet begrijpen wat 'voorlichting' inhoud, laat staan in staat zijn om in goed Nederlands en correct inhoudelijk opgebouwd een persbericht te schrijven.

De bewindsvrouwe zei, dat iedereen via de televisie mag horen dat zij weg mogen. Zij zei sowieso van plan te zijn een ander deze maand aan te pakken, maar op een vraag van Doerga had zij echter meteen maar haar niet malse en oprechte en terechte mening gegeven. Want zo is deze dame, eerlijk, oprecht en geen blad voor haar mond.

Over de afdeling Public Relations van de politie zei de bewindsvrouwe, dat er weinig transparantie is. Berichten worden ook niet goed gevolgd. De samenleving moet beter geïnformeerd worden, vindt de bewindsvrouwe.

De minister heeft absoluut een punt. Voor wat betreft de afdeling Public Relations van de politie: daar werkenmensen die in ieder geval niet in staat zijn om goede politieberichten te schrijven. De inhoudelijke kwaliteit ervan is helaas dusdanig erbarmelijk, dat in ieder geval de redactie van De Surinaamse Krant - in tegenstelling tot alle andere Surinaamse media - er niet tot nauwelijks iets mee kan/doet, omdat die redactie de lezers goed en volledig wil informeren en niet 'half bakken'. De leiding van het korps zou er goed aan doen om ervaren pr-medewerk(st)ers aan te stellen die in ieder geval de Nederlandse taal goed beheersen en in staat zijn om persberichten te schrijven.

Bezoek eens de afdeling 'Politieberichten' op de website van het Korps Politie en zie met eigen ogen hoe bar en boos die berichten zijn geschreven. De meesten zijn simpelweg te slecht om ook maar iets mee te kunnen doen en zijn totaal niet voor de gewone burgers geschreven.

Daarenboven reageert de afdeling Public Relations – die niet eens beschikt over een eigen e-mailadres, althans die is niet te vinden op de website van de politie - negen van de tien keer te laat, te traag, met het publiceren van haar persberichten - soms dagen na een gebeurtenis. Een bevestiging, dat de medewerk(st)ers niets van hun werk begrijpen.Vaak hebben bijvoorbeeld de nieuwswebsite Starnieuws en de webeditie van de krant de Ware Tijd – vooral om maar te kunnen scoren met een primeur – veel eerder dan de afdeling Public Relations een bericht over een ongeluk, brand, misdrijf, enzovoorts. Maar, de inhoud van die artikelen is echter nauwelijks betrouwbaar, eveneens inhoudelijk van geen enkele journalistiek verantwoorde kwaliteit, en veelal worden ze nog dezelfde dag opgevolgd door een zogenoemde 'update'. De webredactie van genoemde websites nemen overigens klakkeloos, zonder na te denken, politieberichten over, inclusief alle onvolkomenheden, taal- en andere fouten en onjuistheden.

De afdeling Public Relations van de politie moet burgers over gebeurtenissen niet in het ongewisse laten, maar ze snel en inhoudelijk correct, volledig en in goed en begrijpelijk Nederlands informeren via persberichten om te voorkomen dat media eerder berichten. Vermeldt in berichten waarin sprake is van een verdachte alleen de initialen van de voor- en achternaam van de persoon en nimmer voornamen. Maak op foto's bij persberichten van verkeersongelukken kentekenplaten van betrokken voertuigen onzichtbaar (te vaak zijn die zichtbaar op foto's en dat kan zeer confronterend zijn voor naasten van inzittenden, waaronder de chauffeur/eigenaar die via een bericht over een ongeluk van een naaste moeten vernemen). Overigens geldt dit ook voor de webredactie van de hierboven genoemde websites.

Minister Van Dijk-Silos sluit niet haar ogen voor de inhoudelijk, kwalitatief, nog minder dan op lbo-niveau, functionerende medewerk(st)ers van haar afdelingen Voorlichting. Hopelijk voegt ze inderdaad deze maand de daad bij het woord en haalt ze een stevige bezem door die afdelingen. Dat is nodig, broodnodig, want de kwaliteit van het geleverde werk is ver beneden maats en een afdeling Voorlichting en Public Relations onwaardig.

Den Blauwvinger: Het onbegrijpelijke pagara-fenomeen - 'Time for Change'

COLUMN: Honderden mensen vergapen zich jaarlijks met oordopjes in en mondkapjes voor aan knallend 'giftig' rookfestijn

Tijd om rokerig pagara-feestje te veranderen in mooi siervuurwerkfestijn tijdens jaarwisseling- Geef de jaarwisseling haar glans terug....

01-01-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het was weer zover. Het centrum van Paramaribo werd gisteren overdag, zoals ieder jaar op oudjaarsdag, bezet door een mensenmassa. Het was weer zover. De zogenoemde pagara-estafette, dit jaar omgetoverd tot een pagara-festijn en weer georganiseerd door een aantal winkelbedrijven. Rechtstreeks uitgezonden door de staatszender STVS en van commentaar voorzien door een presentatrice en presentator die vooral zichzelf heel leuk leken te vinden en onschuldige bezoekers aanklampten om ze lastig te vallen met de meest onnozele vragen.

Vingers in de oren en op afstand gehouden worden door mannen en vrouwen in uniform

Een vuurwerkfeest dat om onbegrijpelijke redenen ieder jaar weer vele bezoekers uit binnen- en buitenland (lees: Nederland) trekt. Onbegrijpelijk, immers wat is er de lol van om met oordopjes (duizenden werden gratis uitgedeeld door een organisatie) of met een aantal van je vingers in je oren en een mondkapje of lapje stof voor je mond, je te vergapen aan met een hels kabaal uit elkaar spattende strengen pagara's? Daarbij ook nog een op zo'n twee meter afstand gehouden door leden van de korpsen politie en brandweer van Suriname, om maar extra aan te geven hoe 'leuk' het feestje is.

Honderden fotocamera's, I-Phones, tablets, videocamera's en mobiele telefoons werden omhoog gehouden om toch maar vooral spannende beelden vast te leggen: uit elkaar knallende pagara's en rook, vooral veel giftig en dus ongezonde rook. Onbegrijpelijk. Maar, het is ook een feest van om gezien en gezien te worden en om te drinken. Vele blikjes bier en veel reclame van de lokale bierproducent Parbo. Hier en daar wat podia met schreeuwerige muziekgroepjes. Een Surinaams feestje van de gekte, dat nu en dan toch in het recente verleden goed bleek voor een beetje video-aandacht van een internationale nieuwszender als CNN.

En dit alles dus overdag, rond het middaguur, op de laatste dag van 2015. Overdag, en dus niet tijdens de jaarwisseling.

Pagara's, maak plaats voor siervuurwerk

Waarom investeren die organiserende winkelbedrijven niet eens in een mooi siervuurwerkfestijn tijdens de jaarwisseling, dus om middernacht, en laten ze de herrie en de giftige dampen van de traditionele pagara's niet eens voor wat ze zijn, ongezond en onaantrekkelijk? Time for change? Valt er niet meer te genieten van een mooi siervuurwerkspektakel dan van op de grond uit elkaar spattende pagara's? De antwoorden lijken duidelijk.

Bij deze dan ook een oproep aan de organisatie van het pagara-festijn om in 2016 over te stappen op een mooier en meer verantwoord siervuurwerkspektakel in het centrum van de stad, op bijvoorbeeld het Onafhankelijkheidsplein, in plaats van weer een oorverdovend en rokerig ongezond pagara-feestje overdag.

Kort termijn vuurwerkverkoop en afschieten vuurwerk in

Overigens, krijg je in Paramaribo wel eens het gevoel, dat de jaarwisseling al dagen van te voren wordt 'gevierd'. Vanaf de dag dat vuurwerk mag worden verkocht, 28 december, wordt er zinloos geknald en dat gaat door tot en met morgen, 2 januari. Het afschieten van vuurwerk tijdens de echte jaarwisselingsnacht lijkt dan ook geen enkele zin meer te hebben, aan kracht te hebben ingeboet, er is immers nauwelijks verschil te horen en te zien met de nachten en dagen er voor.Suriname kent een paar jaarwisselingen....

Een tweede oproep, maar nu gericht aan de regering, is dan ook om dit jaar de vuurwerkverkoop te laten plaatsvinden vanaf bijvoorbeeld oudjaarsdag, 31 december, tien uur in de ochtend tot zes uur 's avonds en het afschieten van vuurwerk toe te staan tussen oudjaarsdag 31 december tien uur 's morgens en nieuwjaarsdag 1 januari vier uur 's morgens. Mogelijk krijgt daardoor de jaarwisseling in Suriname weer echte glans en kracht. Geef de jaarwisseling weer haar traditionele intenties en gevoelens en kleuren aan de hemel terug.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

1 januari 2016

Amsterdam-Paramaribo