dinsdag 24 december 2013

De ‘terreur’ van de Matawai - Maar, de wil van de Matawai-marrons is geen wet

Onderwijsproces Kwakoegron ernstig verstoord door groep Matawai

Matawai brengen lokaal lageronderwijs naar afgrond

24-12-2013 Opinie Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Een groepje bewoners van de aan de Saramaccarivier gelegen Matawai-dorpen Kommissaris Kondre en Kwakoegron, verstoort al sinds de aanvang van het schooljaar het onderwijsproces binnen de EBG Christiaan King School in Kwakoegron. De groep is het vooral niet eens met het besluit van de EBG om een leerkracht over te plaatsen naar een andere school elders in het binnenland. Men heeft zelfs getracht de verhuizing van die leerkracht te voorkomen. 

Enkele lokalen van de Christiaan King school
De Matawai met name uit Kommissaris Kondre zien het nieuwe schoolhoofd als oorzaak van die overplaatsing. Het is echter de EBG in Paramaribo die dergelijke beslissingen neemt, om voor haar moverende redenen, en niet een individueel schoolhoofd. In de zomervakantie hadden al vier leerkrachten, inclusief het schoolhoofd, zelf overplaatsing gevraagd en gekregen. Tegen die overplaatsingen werd op geen enkele wijze geageerd. Niemand van de Matawai vraagt zich kennelijk af waarom die leerkrachten overplaatsing hadden aangevraagd. Was er iets mis op school of waren er problemen met bewoners? Waren de leerkrachten de lokale marrons beu?

‘Wegjagen en aftakelen’
Het nieuwe schoolhoofd – met ruim 20 jaren onderwijservaring en afkomstig uit Paramaribo - blijkt sinds haar aanstelling te worden geïntimideerd en bedreigd. De Matawai, onder aanvoering van ‘de bootsvrouw’, de voorzitter van de ressortraad Kwakoegron, Robby Pinas – die op persoonlijke titel zou handelen, maar zich steeds voorstelt als ressortraadsvoorzitter – en een oudere heer, Tweeling, die zich nog steeds graag oud-‘b.o.’ (bestuursopzichter) laat noemen en – voor alle duidelijkheid geen kinderen op de school heeft - allen uit Kommissaris Kondre -, schromen er niet voor terug om het schoolhoofd, die tevens leerkracht is van de klassen 4, 5 en 6, te hinderen bij de uitvoering van haar werkzaamheden. Geruchten doen de ronde dat men het schoolhoofd wil ‘wegjagen’ en ‘aftakelen’. De Matawai hebben echter geen goed onderbouwde argumenten die hun intimiderende acties zouden kunnen rechtvaardigen, integendeel. Ze zijn vooral gepikeerd, dat een leerkracht – die overigens beschikte over niets meer en niets minder dan de zogenoemde ‘Boslandakte’ is overgeplaatst die voor hun vooral een informatiebron was om geïnformeerd te worden over het reilen en zeilen binnen de school, daarbij niet ervoor terugdeinzend om allerlei onzin over de school en het schoolhoofd te verspreiden.
In de eerste weken van haar werkzaamheden gingen Matawai met vragen niet naar het schoolhoofd, maar naar die leerkracht en passeerden hiermee het schoolhoofd.

Bemoeienis gaat te ver
De Matawai willen zich teveel bemoeien met de interne gang van zaken binnen een EBG-school, in plaats van dat ze zich richten op echte problemen in hun dorpen. Zij hebben niets te zoeken op het schoolterrein. Met regelmaat komen Matawai naar de school om het schoolhoofd tijdens haar drukke werk, als leerkracht èn als schoolleider, lastig te vallen. Een normale fatsoenlijke afspraak maken is er niet bij.

Er zijn daarentegen legio issue’s in Kwakoegron, een dorp met zo’n honderd inwoners op ongeveer twee uur rijden van Paramaribo, die aandacht verdienen, in plaats van een goed draaiende EBG-school. Zo vervoert die bootsvrouw dagelijks jonge leerlingen van Kommissaris Kondre naar Kwakoegron en terug in een korjaal terwijl zij geen zwemvesten dragen (onlangs hebben drie jonge kinderen hun leven verloren op de Marowijne- en Saramaccarivier toen de boten waarin ze vervoerd werden omsloegen, omdat ze geen zwemvesten droegen.). Die vrouw overtreedt dagelijks willens en wetens de wet en stelt jonge levens in de waagschaal. Hoe verantwoordelijk en geloofwaardig is zo’n vrouw? Niet onvermeld mag worden, dat de lokale politiepost te Kwakoegron uitziet op de zogenoemde waterkant in het dorp. Agenten zien dagelijks de boot met leerlingen zonder zwemvesten aanmeren en weer vertrekken......opgetreden tegen de bootsvrouw wordt er niet. Nee, uit verveling kan een agent al vissend aan de waterkant worden aangetroffen.

Geen mooie aanblik.....
Veel problemen
Het dorp Kwakoegron beschikt niet over 24 uur per dag elektriciteit, het dorp heeft geen vuilophaaldienst (afval wordt in de natuur en op een paar locaties in het dorp gedumpt en hoopt zich op met alle onhygiënische consequenties vandien) en heeft geen leidingwater, men is afhankelijk van regenwater en voor de lokale politiepost, de school en de onderwijzerswoningen wordt nu en dan drinkwater aangevoerd door een tankwagen van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen. Een lichtmotor voorziet het dorp in de avonduren van stroom, maar met regelmaat zit het dorp enkele dagen ’s avonds in het donker, omdat er onduidelijke problemen zijn met de brandstofvoorziening. Bewoners zijn overgeleverd aan de grillen en grollen van de twee bewoners die voor de stroomvoorziening moeten zorgen. Bewoners worden door deze mannen, die bijna de hele dag in een aftandse rood (door het bauxiet) gekleurde - want dat is stoer toch, laten zien in bijvoorbeeld de stad dat je van het binnenland bent - 4 wheel drive rondhangen en naar muziek luisteren aan de oever van de rivier, niet geïnformeerd over wanneer er wel en geen stroom is en als er stroom is van hoelaat tot hoelaat. De ene dag is er ’s avonds stroom, de volgende avond niet met alle consequenties van dien. De hele maand oktober was er nauwelijks elektriciteit..... En dan is er nog de op schandelijke wijze vervallen oude houten witte kerk. Het dorp oogt doods, het dorp ruikt doods..... Het leven speelt zich vooral af aan de waterkant, van waar korjalen vertrekken volgeladen met vooral brandstofvaten voor dorpen verderop aan de rivier en voor goudvelden.

Leerlingen kennen nauwelijks ‘de tafels’
Bij haar aanstelling werd het schoolhoofd geconfronteerd met te weinig leerkrachten en met leerlingen met grote leerachterstanden. Leerlingen uit de klassen 4, 5 en 6 zouden nauwelijks de tafels onder tien kennen. In klas 2 blijkt zelfs een leerling van 12 jaar te zitten. In alle redelijkheid kan men zich afvragen op welke wijze die leerlingen de afgelopen jaren les hebben gekregen, onder andere van die ene gemuteerde leerkracht.
Werd begonnen met drie leerkrachten, na de overplaatsing van een leerkracht bleef alleen het schoolhoofd met een leerkracht over. Inmiddels is een derde leerkracht, jong en onervaren en met de ‘Boslandakte’ vers op zak, aangesteld en eind december volgt nog een vierde, laatste, leerkracht. Ondanks dat tekort werd de school en dus het onderwijs draaiende gehouden - en de naschoolse opvang - , daarbij echter tegengewerkt door de acties van enkele bewoners uit vooral Kommissaris Kondre, een kwartier varen van Kwakoegron. Die mensen negeren het feit, dat het voor het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling en de EBG zeer moeilijk is om sowieso leerkrachten en schoolleiders te vinden die bereid zijn om in het binnenland te werken. Ze zouden blij moeten zijn met leerkrachten uit de stad, ook al zijn het stadscreolen. Het is algemeen bekend dat marrons ‘het niet zo hebben’ met de meer gestudeerde stadscreolen.

Nul op rekest
Op allerlei manieren hebben de Matawai inmiddels tevergeefs getracht het schoolhoofd te verwijderen. Een groep bewoners trachtte dat - zonder enig succes - te bereiken door een gesprek in Paramaribo in het EBG-kantoor met leidinggevenden van de EBG, vervolgens een gesprek met een dominee van de EBG, er werd contact gezocht met de districtscommissaris van Brokopondo, die zich echter niet bemoeit met het interne EBG onderwijsproces, en in de eerste week van oktober zocht de voorzitter van de ressortraad al de publiciteit door via de Times of Suriname te klagen over het tekort aan leerkrachten in Kwakoegron, terwijl de aanwezige leerkrachten gewoon dagelijks alle leerlingen les gaven. Dit alles gebeurt zonder dat er ook maar op welke wijze dan ook contact wordt gezocht met het schoolhoofd. In de tweede week van december kwam zelfs een groepje NDP-Jongeren te Kommissaris Kondre bijeen om onder andere te spreken over het schoolhoofd. Met allerlei verzonnen verhalen, onwaarheden en dus leugens, wordt gepoogd het schoolhoofd in een negatief daglicht te stellen. Daarenboven hebben de Matawai ook steun aan het hoofd van de schoonmaaksters van de school die zich ook graag lijkt te bemoeien met interne onderwijsaangelegenheden, maar daarover nooit het schoolhoofd aanspreekt.

Lessen verstoren door gif te spuiten en te werken met motorkettingzaag
Zo liet zij 12 december ’s morgens enkele oudere heren op het schoolterrein aan het werk met het spuiten van een giftig onkruidbestrijdingsmiddel, terwijl er gewoon les werd gegeven aan leerlingen.... Vervolgens liet ze enkele oudere mannen werken aan het 'kerkklokhuisje' met een luide motorkettingzaag..... Ze had hiervoor niet vooraf toestemming gevraagd aan het schoolhoofd.

Tot nu toe is het gelukkig bij intimideren en bedreigen gebleven.

Ziekelijke vormen
Ondanks alle tegenwerking, die ziekelijke vormen en welhaast misdadige vormen begint aan te nemen (stalken, laster, bedreiging), blijft het schoolhoofd zo goed en zo kwaad als het gaat haar werkzaamheden verrichten zowel als leerkracht en als schoolleider. Voor haar staat voorop dat de leerlingen goed en kundig onderwijs krijgen en dat alle leerlingen aan het einde van het schooljaar overgaan en slagen. Dat gegeven, dat er goed en kundig onderwijs wordt gegeven, blijkt voor de Matawai ondergeschikt te zijn aan de blinde wijze van het voeren van intimiderende en bedreigende acties om het schoolhoofd weg te jagen enkel en alleen, omdat een leerkracht door de EBG werd overgeplaatst en zij zich daar niet bij willen neerleggen. De Matawai zijn hun ‘postduif’ kwijt en dreigen hun ‘invloed’ in het lokale onderwijsproces te verliezen, een invloed die ze nimmer hadden mogen hebben.

‘Blinde’ en ‘doofstomme’ Matawai richten lokaal onderwijs te gronde
Mocht uiteindelijk het schoolhoofd toch besluiten om het Matawai-wespennest te verlaten, dan zal de lokale gemeenschap ook nog eens geconfronteerd dreigen te worden met het volledig wegvallen van het onderwijs voor leerlingen uit Kwakoegron en Kommissaris Kondre. Het einde van het onderwijs komt dan snel in zicht voor de Matawai, dankzij hun eigen verwerpelijke gedrag. Maar, daar lijken de marrons niet over nagedacht te hebben. De wil van de Matawai is geen wet en dat is ze de afgelopen paar maanden wel duidelijk gemaakt. Maar, of het ook tot ze is doorgedrongen blijft een vraag.....

UPDATE dinsdag 7 januari 2014, met dank aan Obsession Magazine:



Het nieuwe schoolhoofd van de EBG Christiaan King School in Kwakoegron (Brokopondo), heeft na drie maanden van intimidaties en bedreigingen door een groep bewoners uit het dorp, en uit Kommissaris Kondre, de school en het dorp verlaten. De Times of Suriname bericht vandaag, 7 januari 2014, dat nu ruim zestig kinderen verstoken zijn van onderwijs en dat het schoolhoofd de sleutels zou hebben meegenomen. De school telt echter ruim veertig kinderen en het schoolhoofd heeft alleen de sleutel van haar kantoor bij de EBG in Paramaribo ingeleverd, hetgeen een standaardwerkwijze is.

De school en dus ook en vooral alle lokalen zijn echter gewoon toegankelijk, daar er iemand in het dorp is die over een sleutel van het schoolhoofdkantoor in de school beschikt. Er is een leerkracht aanwezig en volgens berichten zouden vandaag of morgen nog twee leerkrachten arriveren.

Volgens de krant zou een gebrek aan leerkrachten vanwege overplaatsing en ‘onderling gekijf van leerkrachten en het schoolhoofd de oorzaak zijn van het vertrek van het hoofd. Dat is echter niet juist. De schoolleider is vertrokken, omdat zij de intimidaties en bedreigingen door een groep bewoners, aangevoerd door de in de Times aangehaalde Martha King (‘coördinator van de oudercommissie’) en de ressortraadsvoorzitter Robby Pinas (beiden woonachtig te Kommissaris Kondre), beu was.

Die begonnen vooral nadat de EBG had besloten om een leerkracht naar Pokigron over te plaatsen. De bewoners zien echter ten onrechte in het schoolhoofd de aanleiding voor die overplaatsing. Betrokken leerkracht fungeerde, vooral voor Martha King, als een informatiebron over alles wat zich in en rond de school afspeelde. Het schoolhoofd werd zelfs door bewoners gepasseerd die rechtstreeks naar die leerkracht liepen met vragen en dergelijke. Met het vertrek van deze leerkracht, vertrok ook de informatiebron. Die leerkracht is dan ook niet, zoals de Times of Suriname kennelijk is verteld, op eigen verzoek vertrokken, maar op aandringen van de EBG in Paramaribo. Er was geen sprake van ‘onderling gekijf’ van leerkrachten en de schoolleider. Niet onvermeld kan blijven, dat in de grote vakantie al vier leerkrachten, inclusief het schoolhoofd, waren vertrokken. Tegen dat massale verstrek werd door niemand geageerd.

King was op de hoogte van het vertrek van de leerkracht naar Pokigron, alhoewel zij met de uitspraak ‘ik heb begrepen dat die ene weg is’  in de krant doet voorkomen alsof zij niets wist. Zij heeft zelfs van haar afscheid genomen en uitgezwaaid, terwijl men eerst nog trachtte het vertrek fysiek te verhinderen.
Het is opmerkelijk, dat juist Martha King nu de publiciteit heeft gezocht en alleen via de Times en jammert over het vertrek van het schoolhoofd, terwijl zij met anderen nota bene de directe aanleiding zijn geweest voor dat vertrek en bewust het risico hebben genomen dat het onderwijs in het dorp door hun acties in gevaar zou komen. In het dorp ging zelfs rond, dat het schoolhoofd zou worden weggejaagd en zelfs afgetakeld.

Het schoolhoofd werd vaak tijdens haar werkzaamheden als hoofd en als leerkracht van de klassen 4, 5 en 6 met regelmaat lastiggevallen door King en anderen, zonder dat die vooraf een afspraak hadden gemaakt. Het onderwijsproces werd vanaf de komst van het nieuwe schoolhoofd begin oktober door bewoners, uit vooral Kommissaris Kondre – een kwartier varen van Kwakoegron aan de Saramaccarivier – , ernstig gefrustreerd. Overigens worden leerlingen uit Kommissaris Kondre dagelijks naar en van Kwakoegron met een korjaal door King, bootsvrouw, vervoerd zonder dat de kinderen zwemvesten dragen. Het is de wettelijke verantwoordelijkheid van de bootsman of -vrouw om voor zwemvesten voor passagiers te zorgen.

Zelfs het hoofd van de schoonmaaksters bemoeide zich met interne schoolaangelegenheden. Vlak voor vertrek van het schoolhoofd liet zij nog, ongevraagd, enkele mannen een onkruitverdelgingsmiddel op het schoolterrein spuiten terwijl er lessen werden verzorgd.

Essentie van het ‘probleem’ rond de Christiaan King School is, dat inwoners van vooral Kommissaris Kondre te veel invloed willen hebben in het onderwijsproces. Het nieuwe schoolhoofd hanteerde echter EBG-regels en daar was men niet van gediend.

Uit het artikel in de Times van vandaag blijkt, dat de redactie geen contact heeft gezocht met het schoolhoofd in het kader van fatsoenlijk journalistiek hoor en wederhoor.

(Red. Obsession Magazine)

UPDATE woensdag 15 januari 2014:
De Times of Suriname bericht weer onjuist in haar editie van 15 januari over de feitelijke stand van zaken met betrekking tot de Christiaan King School in Kwakoegron. Het schoolhoofd had slechts een (1) sleutel - van haar kantoor - meegenomen en 7 januari afgegeven bij het EBG-kantoor in Paramaribo, zoals dat gebruikelijk is. Overigens heeft het BEP-Assembleelid Asabina geen contact gehad/gezocht met het schoolhoofd om haar kant van 'het verhaal' te horen. Ook de krant heeft weer verzuimd om op een correcte journalistieke manier een artikel te publiceren: hoor en wederhoor is weer niet toegepast. Verder staat het artikel, net als het eerdere artikel in deze krant, weer vol onjuistheden/ onwaarheden:


UPDATE maandag 20 januari 2014:
De Times of Suriname bericht weer onjuist in haar editie van 20 januari over de gang van zaken met betrekking tot de Christiaan King School in Kwakoegron.
Weer schrijft de krant over strubbelingen tussen het schoolhoofd en leerkrachten. Strubbelingen die er echter nimmer zijn geweest. De enige persoon die heeft gezorgd voor onrust en verstoring van het onderwijsproces is de steeds door de krant aangehaalde Martha King, de bootsvrouw, die dagelijks jonge leerlingen van Kommissaris Kondre naar Kwakoegron en terug in een korjaal vervoert zonder dat zij zwemvesten dragen.

En weer hebben zowel de redactie van de krant als het BEP-Assembleelid geen contact gezocht met het vertrokken schoolhoofd om haar verhaal eens aan te horen. Een kwalijke zaak. Martha King heeft een vriend gevonden in de Times om haar indianenverhalen op de mouw te spelden van een gewillig en dom journalistenoor. Niet vermeld wordt door King en de krant, dat nadat het schoolhoofd vertrok ook een leerkracht is vertrokken voor wie het allemaal teveel was geworden. Slechts een jonge leerkracht, zonder enige werkervaring, bleef achter. Inmiddels heeft zij echter gezelschap gekregen van twee vrouwelijke collega's. Dus, er zijn nu meer leraren, dan er in de hele periode van begin oktober tot medio december zijn geweest geweest....een periode waarin het vertrokken schoolhoofd ook nog eens les moest geven aan de klassen 4, 5 en 6 en de naschoolse opvang verzorgde. Die informatie wordt door King bewust achtergehouden.

Alle problemen in en rond de school zijn veroorzaakt en getrokken door Martha King en enkele volgelingen uit haar dorp. Maar, dat zegt ze uiteraard niet in gesprek met de Times en de niet-kritische krant tekent simpelweg het verhaal van die vrouw op. Een vrouw die aan de basis stond van het feit, dat kinderen te Kwakoegron gedurende twee weken geen lessen konden volgen, omdat er slechts een jonge onervaren leerkracht rondhuppelde en niet omdat het vertrokken schoolhoofd netjes de sleutel van haar kantoor bij de EBG in Paramaribo had ingeleverd. Een vrouw, Martha King, die de toegang tot het EBG-terrein te Kwakoegron ontzegd zou moeten worden door de onderwijsinspectie.......en dat zou ook moeten gelden voor het hoofd van de schoonmaaksters, de voorzitter van de ressortraad van Kwakoegron, Robby Pinas, en de oud-bestuursopzichter (een heer Tweeling), de twee laatstgenoemden evenals Martha King woonachtig te Kommissaris Kondre.


Update maandag 29 september 2014:
De problemen binnen het lokale onderwijs in Kwakoegron zijn nog steeds niet opgelost. Van alle leerkrachten is aan het einde van het schoolseizoen 2013-2014 slechts een leerkracht over. Alle overige leerkrachten en het hoofd van de school hebben de school verlaten ofwel hebben mutatie aangevraagd en gekregen. Wordt het niet eens tijd dat het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling en niet in de laatste plaats de EBGS gaat ingrijpen? Immers, teveel leerkrachten en schoolleidsters hebben sinds vorig jaar de school en Kwakoegron de rug toegekeerd. Er is iets structureels mis in het dorp en dat is bekend bij de EBGS, maar vooralsnog wordt er niet adequaat ingegrepen. Nog steeds zouden bepaalde bewoonsters van Kwakoegron en Kommissaris Kondre het onderwijsproces danig verzieken, waardoor leerkrachten en schoolleidster zich weer genoodzaakt hebben gezien te vertrekken.

Het ziet er naar uit dat komende week, wanneer de scholen op mandag 6 oktober hun deuren openen voor het nieuwe schooljaar, de EBG-school te Kwakoegron weer met een tekort aan leerkrachten kampt. Deze gang van zaken heeft natuurlijk geen positieve invloed op de leerprestaties van de leerlingen, die al zo lang geconfronteerd zijn geweest met verstoring van de lessen.