maandag 6 augustus 2018

Mexicaanse nonnen kweken met uitsterven bedreigde salamanders uit meer van Pátzcuaro

Nonnen hielden de salamanders in eerste instantie om 'jarabe' medicijn van hun huid te maken

(Bron foto: Shutterstock)

Mexicaanse nonnen die met uitsterven bedreigde salamanders kweken om ze in een hoestdrank te veranderen, kunnen soorten behoeden voor uitsterven. Het klooster van de nonnen hield oorspronkelijk amfibieën om 'jarabe' medicijn van hun huid te maken, maar helpt nu het aantal soorten te verhogen nadat het leefgebied van de dieren begon te verslechteren.

(Bron foto: Adriana Zehbrauskas/The New York Times)
Boven op de hoogste heuvel in Pátzcuaro aan het Meer van Pátzcuaro bevindt zich de Basílica de Nuestra Señora de la Salud, gebouwd in de jaren 1500 met witgekalkte muren en rode stenen zuilen. Achter is een klooster, de thuisbasis van twee dozijn nonnen van de Dominicaanse Orde. Maar, het klooster herbergt ook een nog groter aantal zeer onverwachte bewoners: een bloeiende kolonie van bedreigde salamanders.

Wetenschappers noemen ze Ambystoma dumerilii, maar de nonnen en iedereen in Pátzcuaro noemen ze achoques. Zorgvuldig verzorgd door de nonnen, leven er ongeveer 300 achoques in glazen aquaria en wit geëmailleerde badkuipen langs de wanden van een lange gang en twee aangrenzende kamers in het klooster. De nonnen ondersteunen zichzelf gedeeltelijk door het verkopen van een hoestsiroop, jarabe genoemd, gemaakt van de huid van de salamanders.


(Bron foto: Adriana Zehbrauskas/The New York Times)
Maar. de achoques van de basiliek worden om een andere reden steeds waardevoller. Ze zijn alleen te vinden in het Meer van Pátzcuaro, en buiten het klooster daalt hun populatie snel in aantal. Er zijn kleinere kolonies in gevangenschap elders in Pátzcuaro, maar niet zo groot als die in de basiliek. Het kan van cruciaal belang zijn voor de vooruitzichten van de salamanders in het wild.


'Daarom denken we, dat de nonnen in de toekomst heel belangrijk zullen zijn', zei Gerardo Garcia, een curator en expert op het gebied van bedreigde diersoorten in de Chester Zoo in Engeland. Hun tanks zijn brandschoon, elk met een bubbelende beluchter gemaakt van de helft van een plastic frisdrankfles gevuld met stenen en opgerolde stof. In een glazen kist boven de tanks, houdt een als arts gekleed kind Jezus in de gaten.


De zusters maakten hun siroop met salamanders verzameld uit het meer. Toen ze begonnen te verdwijnen, vestigden de nonnen de kolonie van het klooster, omdat ze zich zorgen maakten over het verlies van de jarabe-activiteiten. 'Wat zouden we doen - geen siroop maken?', zei zuster Ofelia in het Spaans. Maar, uiteindelijk zagen zij en de andere nonnen ook in hun werk een noodzaak tot instandhouding van de soort.
'Het gaat over het beschermen van een soort uit de natuur', zei ze. 'Als we niet werken om ervoor te zorgen, om het te beschermen, zal het verdwijnen van de schepping.'

Maar, het aantal achoques begon in de jaren '80 wild te fluctueren en stortte neer in 1989. In 1985 suggereerde een monnik dat de nonnen hun eigen kolonie zouden beginnen, omdat het meer verslechterde, volgens Sister Ofelia. Pas in 2000 hadden de zusters hun eigen bloeiende gemeenschap van salamanders in het klooster. De nonnen koken al bijna een eeuw jarabe.

Lees hier het gehele artikel.



(Suriname Mirror/The Independent/YouTube/The New York Times/Azimuth World)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten