vrijdag 5 juni 2020

Wetenschappers ontdekken drie nieuwe vogelsoorten in Peru

Jalca tapaculo, Ampay tapaculo en witvleugel tapaculo endemisch voor Peru

Nieuwe Scytalopus-soorten uit de Peruaanse Andes: (linksboven) volwassen mannetjes en vrouwtjes van de Jalca tapaculo (Scytalopus frankeae); (rechtsboven) mannelijke Jalca tapaculo uit Junin; (linksonder) volwassen mannetjes van de Ampay tapaculo (Scytalopus whitneyi), links van Apurimac, rechts van Ayacucho; (rechtsonder) volwassen mannetje (boven) en vrouwtje (onder) van de witvleugelige tapaculo (Scytalopus krabbei). (Afbeelding: Jon Fjeldsa)

Onlangs is het een team van ornithologen uit verschillende landen gelukt om drie nieuwe soorten van de vogelsoort Scytalopus uit de Peruaanse Andes te identificeren. In een nieuwe studie heeft een team van internationale ornithologen onder leiding van Dr. Niels Krabbe, een ornitholoog van het Natural History Museum of Denmark aan de Universiteit van Kopenhagen, de taxonomie van Scytalopus tapaculos, een vogelfamilie uit de Peruaanse Andes, herzien. 

'We gebruiken een geïntegreerd raamwerk met een combinatie van vocale informatie, mitochondriale DNA-sequenties en uiterlijk, verzameld uit ons eigen veldwerk in de afgelopen 40 jaar en aangevuld met door de gemeenschap gedeelde vogelgezangarchieven en museumspecimens', legden ze uit.

Hierdoor konden de onderzoekers drie soorten identificeren die voorheen onbekend waren, genaamd de Jalca tapaculo, de Ampay tapaculo en, ten slotte, de witvleugelige tapaculo, die allemaal endemisch zijn voor het land Peru.

Volgens het team is de Jalca tapaculo bekend van twee geografisch gescheiden populaties, met de noordelijke bevolking in drie gebieden in Huanuco en Pasco, terwijl de zuidelijke bevolking Junin bewoont.

'De typelocatie van deze soort bevindt zich op de bovenste hellingen van een semi-geïsoleerde uitloper van de vochtige oostelijke Andes boven een belemmerd boomgrensbos van 5-9 meter hoog. Boven de boomgrens, waar de Jalca tapaculo veel voorkwam, kwamen dicht struisgras en verspreide struiken voor op steile rotsachtige hellingen; vlakkere gebieden werden zwaar begraasd door vee en schapen en waren bezaaid met rotsblokken', aldus de onderzoekers.

De Ampay-tapaculo daarentegen is te vinden in het oosten van Ayacucho en in Apurimac, tussen de Rio Apurimac en Rio Pampas.

Ten slotte is de tapaculo met witte vleugels te vinden op vijf plaatsen in drie verafgelegen gebieden in de centrale Andes in het noorden van centraal Peru.

Een geslacht van kleine zangvogels die afkomstig zijn van de familie Rhinocryptidae (tapaculos), de Scytalopus bewoont meestal de bergen en uitlopers van zowel Midden-Amerika als het Atlantische Woud. Ze zijn echter het meest divers in de Andes. Alle soorten zijn ook slechte vliegers en daarom als zodanig vaak in dichte begroeiing en aarzelend bij het oversteken van grote leefgebieden. Ze geven ook de voorkeur aan struikachtige alpine en bosachtige ondergroei, waardoor ze een ongewoon arme soort zijn als het gaat om het wijd verspreiden van hun populatie.

(Suriname Mirror/Medical Daily/sci-news.com)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten