woensdag 25 maart 2020

Trinidadianen in Suriname voelen zich door eigen regering 'in de steek gelaten'

Trinida- diaanse overheid zou zich niet inspannen om inwoners terug te halen


'We voelen ons in de steek gelaten', zegt Lawrence Balkran, één van de dertig gestrande Trinidadianen in Suriname, vandaag, woensdag 25 maart 2020, in de Ware Tijd. Hij zit met drie landgenoten in een appartement te Hanna’slust. Zij behoren tot de meer dan dertig inwoners van het eiland die niet naar huis kunnen terugkeren. 

'We zijn al ongeveer een week bezig met onze overheid, maar merken weinig beweging', zegt Balkran die voor werk naar Suriname kwam. 'Aanvankelijk zou ik ongeveer twee maanden moeten werken voor Staatsolie die mij en collega's als professional olie- en gasveiligheid heeft laten overkomen, maar door het coronavirus is de samenwerking vroegtijdig beëindigd. Financieel ziet het er ook niet goed uit, want geen werk betekent geen inkomsten.'

Er is tot eind van de maand onderdak geregeld en met de weinige middelen die zij hebben proberen ze uit te komen. 'We proberen elkaar te helpen, maar ons geld raakt ook op en wat doen we dan?', vraagt Balkran zich af. De groep is teleurgesteld over het feit, dat de Trinidadiaanse overheid zich niet inspant om haar mensen terug te halen.

'We hebben tot nu toe alle medewerking, ondersteuning en hulp gekregen van Surinaamse organisaties. De SLM was zelfs bereid om ons te vervoeren aangezien ze Surinamers op Trinidad zou ophalen, maar we kregen geen toestemming vanuit Trinidad.'

Zakenman Rishi Ramkissoon had op 14 maart moeten vertrekken, maar omdat de luchthaven is gesloten en Caribbean Airlines dus niet vliegt, is hij nog steeds in Suriname. 'Ik word opgevangen door vriendelijke en gastvrije Surinamers, maar ik zou graag liever thuis zijn bij mijn gezin. We zijn niet hier voor vertier, maar voor werk. Ik kan maar niet begrijpen dat we geen toezegging of hulp krijgen van onze overheid.'

Toen op 13 maart werd bekendgemaakt dat de luchthaven zou sluiten, was er niet genoeg tijd om nog een vlucht te halen naar huis. 'We zouden dan in een hele korte tijd snel moeten reageren, maar dat is ons helaas niet gelukt. We kregen daarna wel toestemming om met de SLM terug te gaan, maar die vlucht werd achteraf gecanceld. Daarna hebben we actie noch reactie van onze overheid gehad over een SLM-vlucht van Suriname naar Trinidad en Tobago. We hebben echt van alles geprobeerd om naar huis te kunnen gaan. Caribbean Airlines zei dat ze niet kon vliegen, omdat de luchthaven is gesloten, maar we horen dat andere maatschappijen zoals KLM en TUI wel landen om hun gestrande passagiers op te halen. Waarom kan dat niet voor ons?'



Een bericht waarin de Trinidadiaanse minister van Nationale Veiligheid zegt, dat de ingezetenen moeten blijven waar ze zijn is voor zowel Ramkissoon als Balkran ongehoord. 'Ik vind het niet erg om hier te blijven, maar dan moet er ten minste gekeken worden of wij op de een of andere manier ondersteund kunnen worden', zegt Balkran.

Volgens Ramkissoon heeft de overheid niet eens de moeite genomen om te vragen naar het welzijn van haar gestrande landgenoten en 'ik vind het oneerlijk dat men verwacht dat Suriname ons moet bijstaan. Onze overheid hoort dat te doen.'

De honoraire consul van Trinidad en Tobago, Rudy Tjong A Hung, is ook aan handen en voeten gebonden. 'We hebben de nodige documenten van de mensen doorgestuurd naar hun ministerie van Buitenlandse Zaken en wachten nu op instructies. Zolang we die niet hebben kunnen wij niet handelen.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten