maandag 30 juli 2018

Vrouwen in Pusugrunugebied alleen nog naar kostgrond onder begeleiding van man met jachtgeweer

Dood 2-jarige Merinio na aanval door puma laat diepe sporen na in dorp

'Mijn kleinkind is doodgebeten en ik mag niets doen, want volgens de overheid behoort de puma tot de beschermde dieren'


Sabora Gadden (23) heeft een trauma door de dood van haar tweejarig zoontje Merinio na een aanval van een puma eerder deze maand. Ze is teruggetrokken, praat weinig en kan ‘s avonds moeilijk slapen, aldus vandaag, maandag 30 juli 2018, de Ware Tijd.

'Ik kan nu moeilijk leven in een bosrijk gebied. Ik wil weg uit het dorpsleven. Door het drama met de puma ben ik nu heel erg bang en de gedachte laat me maar niet los. Ik hield van mijn zoon, maar nu heeft het kwaad hem afgepakt van mij. Ik mis hem heel erg.'

Ook haar levenspartner Marilijo Anipa kan het moeilijk verwerken. Wat hem vooral pijn doet is dat hij er niet bij was om zijn zoon te redden.

Vrouwen in het Pusugrunugebied mogen alleen nog het bos in, of naar hun kostgrond gaan, onder begeleiding van een man met een jachtgeweer. Dit hebben de mannen van tien dorpen besloten tijdens een krutu te Bethel. Vooral, omdat de padie overal oogstrijp is moeten de vrouwen naar de kostgronden.

De overheid heeft gelijk na het drama militairen gedirigeerd naar het gebied om op de puma te jagen, maar die zijn onverrichter zake teruggekeerd. De bewoners zien geen enkele andere beweging van de overheid na het drama.

De vijfjarige Björn gaat na enkele dagen weer naar school. Toen de puma zijn broertje aanviel heeft hij zijn moeder geroepen, die niet ver van hen bezig was peper te oogsten. Sabora: 'Toen hij mij riep had ik niet eens goed verstaan wat hij bedoelde. Ik keerde me om en liep zijn richting op zonder het geringste vermoeden te hebben wat er gaande was. Maar, plotseling zag ik een bruin beest het bos in rennen. Toen ik bij mijn zoon aankwam was hij al lelijk verwond. Mijn houwer lag op een afstand.'

Volgens de moeder praat Björn voortdurend over het drama.

Hoofdkapitein Theo Gadden, vader van Sabora, ziet dagelijks het verdriet van zijn dochter. 'Ze is nu bijna weer als een kind afhankelijk geworden van mij en haar moeder.' Volgens hem is het gebied rond Pusugrunu rijk aan katachtigen, waaronder de meest agressieve, de puman.

'Mijn kleinkind is doodgebeten en ik mag niets doen, want volgens de overheid behoort de puma tot de beschermde dieren. En dat beest loopt nog hier in het bos rond. Maar, wat gaat de overheid, die dit verbiedt, voor mijn dochter doen die nu zwaar te lijden heeft?'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten