maandag 23 juli 2018

Brazilië: Politiemoorden op zwarte jongeren gaan door, 25 jaar na Candelária-bloedbad

'Ambtenaren werden beloond op basis van het aantal 'criminelen' dat ze hadden gedood'

(Bron foto: Black Women of Brazil)


Het gevecht om zwarte Braziliaanse jongeren te beschermen tegen politiegeweld en gerechtigheid te brengen voor de slachtoffers van het verleden, blijft even vitaal en relevant als altijd, aldus Amnesty International over de 25e herdenking van het bloedbad in Candelária, waarbij acht jonge jongens werden vermoord door agenten buiten dienst in Rio de Janeiro. 

De moord op de jongens, die op 23 juli 1993 sliepen bij de Candelária-kerk in de stad, leidde tot internationale verontwaardiging.



Toch vormen de Braziliaanse politie en andere agenten van de overheid nog steeds 'uitroeiings'-groepen die een van de belangrijkste drijvende krachten achter geweld in Rio blijven vormen.

'Politiegeweld in Rio de Janeiro is gestimuleerd door het eigen beleid van de staat in de jaren negentig, waarbij ambtenaren werden beloond op basis van het aantal 'criminelen' dat ze hadden gedood', zei Jurema Werneck, uitvoerend directeur van Amnesty International Brazilië

'De repercussies van deze inhumane aanpak worden tot op de dag van vandaag gevoeld. In plaats van de politie te begeleiden om het leven te beschermen en te behouden, heeft de staat het idee versterkt dat het de taak van de politie is om te doden.'

Na de moordpartijen in Candelária hekelde Amnesty International overtredingen door de politie en sloot zich aan bij de beweging van de familieslachtoffers voor gerechtigheid, waarheid en eerherstel. De organisatie deed hetzelfde toen, slechts een maand later, een 'uitroeiingsgroep' gevormd door politieagenten nog eens 21 mensen - voornamelijk jonge zwarte mannen - in Rio's Vigário Geral favela doodde.
De gewelddadige aanpak van de politie in de jaren negentig ontstond door overheidsinitiatieven zoals het 'Western Gratification'-beleid, een financiële beloning voor 'moed', gemeten aan de hand van het aantal doden, en door officiële regeringsverklaringen ter ondersteuning van de executies.

Tegenwoordig nemen sommige leden van de politie-'uitroeiings'groepen prominente posities in het staatsapparaat in, waardoor straffeloosheid nog verder wordt versterkt.

Als reactie op ongecontroleerd geweld van politie en andere agenten van de staat, is een beweging van moeders van slachtoffers tot bloei gekomen. Georganiseerd tijdens de rouwperiode en de strijd voor gerechtigheid na de gruwelijke moorden in de jaren negentig, hebben de groepen sindsdien hun steun- en solidariteitsnetwerken uitgebreid en meer bekendheid verworven. De gedetailleerde opvolging van zaken door de moeders en de onophoudelijke eisen voor rechtvaardigheid hebben hen tot hoofdrolspelers gemaakt in de campagne om veiligheidstroepen verantwoordelijk te houden voor mensenrechtenschendingen. Ze hebben het endemische racisme binnen de veiligheidstroepen aan de kaak gesteld, dat de moorden op jongeren heeft aangewakkerd, met name zwarte mensen uit favela's en andere arme voorsteden.

Het uiteindelijke doel van de moeders is te voorkomen, dat het politiegeweld dat het leven van hun kinderen tot gevolg had, voor andere gezinnen wordt herhaald.

'De moeders hebben zichtbaarheid gegeven aan kwesties die eerder met onverschilligheid werden behandeld op de nationale publieke agenda, en hun strijd is van vitaal belang om de Braziliaanse autoriteiten onder druk te zetten om een ​​nieuw beleid voor openbare veiligheid te creëren dat het leven waardeert', zei Jurema Werneck.

'De rest van de Braziliaanse samenleving moet nu mobiliseren naast de families van slachtoffers van politiegeweld en breken met de logica van oorlog die het openbare veiligheidsbeleid beheerst en leidt tot de moorden op Braziliaanse zwarte jongeren.'

In het rapport van 2003, 'Candelária en Vigário Geral 10 jaar later' waarschuwde Amnesty International voor het toenemende aantal moorden door politieagenten op voornamelijk zwarte mensen en mensen uit favela's:




In 1990 keurde Brazilië het Estatuto da Criança e do Adolescente (ECA) goed, een van de belangrijkste stappen om jonge mensen die op straat leven te beschermen. Bijna drie decennia later slaagt de staat er echter nog steeds niet in om het goed uit te voeren....

(Suriname Mirror/Amnesty International/YouTube/Scribd Suriname Mirror)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten