woensdag 18 juli 2018

Granman van Kawemhakan trekt zich terug uit South Suriname Conservation Corridor-project

Onvrede over houding CI-Suriname en ACT tegenover lokale bewoners

'De ngo's zijn de nieuwe kolonisten, zij nemen langzaam inheemse leefgebieden over'


De South Suriname Conservation Corridor (SSCC), opgericht in maart 2015 door met name de non-gouvernementele organisaties (ngo's) Conservation International Suriname (CIS) en het Amazon Conservation Team, ACT, moet de unieke ecosystemen en de lokale gemeenschappen in het ongerepte zuiden van Suriname helpen beschermen. De dorpen in Zuid-Suriname die onder het SSCC vallen, zijn Alalapadu, Apetina, Amotopo, Kwamalasamutu, Palumeu, Sipaliwini, Tepu en Kawemhakan.

Het zuidelijke deel van Suriname heeft een aanzienlijke hoeveelheid natuurlijke rijkdom in termen van primair bo, biodiversiteit, zoetwatervoorraden en cultureel erfgoed. Een groot deel van het zuiden is onontgonnen en geïsoleerd. Dit isolement zou volgens CIS steeds meer bedreigd worden door onder meer goudwinning en houtkap, zegt CIS.


Het koppelen van de SSCC met het Centraal Suriname Natuurreservaat (CSNR) moet zorgen voor de bescherming van twee derde van Surinames hoofdwateren en een aantal van de meest ongerepte rivieren op aarde. Het grootste deel van het water in de rivieren van Suriname is afgeleid van deze brongebieden.
Bescherming van dit gebied zou moeten zorgen voor continuïteit in de aanvoer van schoon water en belangrijke voordelen voor het gebruik van water stroomafwaarts, met inbegrip van hernieuwbare energie, landbouw, toerisme, en drinkwatervoorzieningen. De bescherming van het zuiden van Suriname zal het tegengaan van klimaatverandering ondersteunen, zo beweerde CIS bij aanvang van het project.

Daarbij betrekken ze de lokale inheemsen. 'Alleen niet om echt hun mening te horen, maar vooral leuk op de foto zodat ze aan de wereld kunnen vertellen dat ze goed bezig zijn', aldus het kritisch geluid rond het Wayana-dorp Kawemhakan (Anapaike).
Maar, zijn de lokale bewoners niet van oorsprong en vandaag de dag de beste beschermers van het ongerepte regenwoud in het zuiden van Suriname?

De granman van Kawemhakan, Ipomadi Pelenapin, heeft onlangs zelfs CIS en ACT een brief geschreven waarin hij acht punten opsomt waarom hij niet meer wil meewerken aan het SSCC-programma. Dat heeft ertoe geleid, dat CIS en ACT direct een vliegtuig hebben gepakt en de 'granman hebben staan intimideren dat hij de brief moet intrekken', omdat als een dorp zich terugtrekt, het SSCC-programma niet kan doorgaan en dat betekent, dat de ngo's miljoenen gaan missen. De granman was niet bereikbaar voor een toelichting.



De attitude van organisaties als CIS en ACT zit sommige inheemsen rond in ieder geval Kawemhakan erg dwars. Een gezonde dosis wantrouwen en achterdocht komt aan de oppervlakte drijven. Dat blijkt onder andere op de volgende tekst, geplaatst op 26 juni op Facebook:

'De ngo's zijn de nieuwe kolonisten. Al jaren zijn ze actief in Suriname, met als motto, wij komen u en het bos beschermen, nemen zij langzaam inheemse leefgebieden over. Nieuwe regels en manieren van leven worden geïntroduceerd en soms opgelegd. Zij komen ons vertellen hoe we moeten leven en het bos moeten beschermen. Ngo's met hun roots in Amerika en Europa komen ons vertellen hoe we ons bos moeten beschermen. Zijn dat niet juist gebieden waar veel bos verdwenen is? En zij komen ons vertellen hoe wij ermee moeten omgaan. Iets klopt niet hoor! En dan proberen ze de inheemsen in het zuiden ook nog eens in een kapitalistisch systeem te drukken. Waar vroeger ruilhandel de norm was, draait nu alles opeens om geld. Zoals bij de ngo's ook alles om geld draait. De indianen/inheemsen moet gaan produceren, er moet geld gecreëerd worden door ze. En zij maar van alles beloven, beloftes die ze zelden nakomen. Nee het is duidelijk de nieuwe kolonisten zijn druk bezig ons opnieuw te overheersen. En wederom willen ze aan ons verdienen, veel geld aan ons verdienen...... '


'Los van het feit dat het SSCC geen goede oplossing is voor het zuiden, hebben we onderling FPIC afspraken gemaakt over hoe er gecommuniceerd moet worden met de dorpen en de deelnemers. Deze zijn niet nageleefd.'

– FPIC (Free, Prior and Informed Consent) is een specifiek recht dat betrekking heeft op inheemse volkeren en wordt erkend in de Verklaring van de Verenigde Naties over de rechten van inheemse volkeren (UNDRIP, United Nations Declaration on the Rights of Indigenous Peoples ). Hiermee kunnen ze toestemming geven of weigeren aan een project dat van invloed kan zijn op hen of hun territoria. Zodra ze hun toestemming hebben gegeven, kunnen ze het op elk moment intrekken. Bovendien stelt FPIC hen in staat te onderhandelen over de voorwaarden waaronder het project zal worden ontworpen, geïmplementeerd, gecontroleerd en geëvalueerd. Dit is ook ingebed in het universele recht op zelfbeschikking. –

'Bedreigingen en intimidaties hebben er plaatsgevonden en vooral veel disrespect ten opzichte van het traditioneel gezag. Het project heeft miljoenen gekost tot nu toe en er is niets bereikt voor de indianen', aldus iemand die zich op social media roert over de klaarblijkelijk verzuurde relatie tussen Kawemhakan en Conservation International Suriname en het Amazon Conservation Team.

De bewoners van Kawemhakan vinden de uitwerking van de SSCC dramatisch. Het programma zou vooral rekening houden met het beschermen van de natuur. 'De indianen/inheemsen krijgen beperkingen opgelegd en ontvangen nog steeds niet de vooraf beloofde ontwikkelingen. En we blijven het zeggen, tot dat iedereen de onzinnigheid er van gaat begrijpen: het gaat maar om slecht 3.500 mensen in een gebied bijna tweemaal zo groot als Nederland! Laat ze hun gang gaan, en help ze alleen met ontwikkelingen die zij willen.'

De tweede reden waarom het SSCC-project gaat mislukken, is dat de manier waarop men denkt de dorpen in het gebied te gaan managen. 'Een top-down mechanisme wat niet gaat werken. Vanuit het SSCC-project wordt een stichting opgericht, Stichting Trijana, met uit elk van alle negen dorpen in het zuiden één vertegenwoordiger. Maar, die vertegenwoordigers van de dorpen zijn niet geselecteerd op basis van kennis en kunde. Een aantal van de vertegenwoordigers zijn kinderen of kleinkinderen van kapiteins, die dan een klein inkomen hebben en gratis naar de stad (lees: Paramaribo) kunnen vliegen om hun zaken daar te regelen. De vertegenwoordigers van Trijana hebben geen enkele autoriteit binnen hun dorpen. Maar, van hun gaat wel verwacht worden dat ze in onderling overleg met elkaar gaan bepalen welke projecten in welke dorpen gaan plaatsvinden. Kijk naar de problemen die het traditioneel gezag nu al heeft binnen hun dorpen, laat staan dat er een groep mensen is die zich met negen dorpen gaat bemoeien, probleem.'

'Kawemhakan verzoekt de mensen van het SSCC-project hun opzet te veranderen en ervoor te zorgen dat Trijana een denktank wordt waar ideeën en projecten worden bedacht. En dat daarna de dorpen zelf, door middel van hun traditioneel gezag, of door stichtingen die werken in opdracht van het traditioneel gezag, beslissen welke projecten ze wel of niet willen voor hun dorp.'

Conservation International Suriname en het Amazon Conservation Team hebben, ondanks herhaalde verzoeken van Suriname Mirror, niet gereageerd op het terugtrekken van Kawemhakan uit hun South Suriname Conservation Corridor (SSCC)-project.

(Suriname Mirror, met dank aan 'Kruyara Orakel' - 18 juli 2018)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten