Voor baby's van Venezolanen die naar Brazilië zijn gevlucht, zijn de eerste levensdagen zwaar'

'Ik kwam, omdat ik mijn baby niet in Venezuela kon krijgen, het wordt erger en erger'

Dayana Rodriguez, 17, en haar dochtertje Sofia, Roraima, Brazilië, 26 februari 2018 (Bron foto: AFP)

Hun ouders ontsnapten aan armoede en chaos, maar voor baby's van Venezolanen die naar buurland Brazilië zijn gevlucht, zijn de eerste levensdagen nog steeds zwaar. In Boa Vista, hoofdstad van de deelstaat Roraima, stegen de geboorten van Venezolaanse migranten in de enige openbare kraamkliniek van de stad van 288 in 2016 tot 572 vorig jaar, wat de nieuwste maatstaf is voor de groeiende humanitaire uitdaging aan de Braziliaanse grens. 

Alleen al in januari werden er 74 Venezolaanse baby's geboren in het ziekenhuis, het dubbele aantal dat in januari vorig jaar ter wereld kwam en ambtenaren verwachten dat er tegen eind 2018 ongeveer 700 zullen zijn.

Met moeders die vreselijke armoede en vaak onhygiënische levensomstandigheden doorstaan, zijn veel van de geboorten gecompliceerd. 'Dit is nooit het soort patiënten dat hier slechts een dag of twee doorbrengt. Velen hebben premature baby's of zijn moeders met diabetes', zegt Luiz Gustavo Araujo, technisch directeur van het ziekenhuis Nossa Senhora de Nazare.

Maar, alles is beter dan de economische ineenstorting en politieke instabiliteit onder president Nicolas Maduro, zeggen Venezolaanse moeders. 'Ik kwam, omdat ik mijn baby niet in Venezuela kon krijgen. Het wordt erger en erger', zegt Dayana Rodriguez, die afgelopen november in Brazilië aankwam. 'Er waren complicaties met de zwangerschap, dus we waren beiden gestorven als ik achterbleef.'

De 17-jarige leed aan stuiptrekkingen toen ze in de bevalling ging en na de bevalling met keizersnede van dochter Sofia twee weken in Nossa Senhora de Nazare moest doorbrengen.  Tegenwoordig wonen ze samen met een familielid in Boa Vista en Rodriguez ziet geen weg terug. Sofia 'zou daar vrijwel geen toekomst hebben', zegt ze.

De kraamafdeling heeft schone, ruime kamers met maximaal vijf bedden, vaak met familieleden van de aanwezige vrouwen. Yulianny Vazquez, ook net 17, zegt dat ze geen medische controle had gehad van haar zwangerschap totdat ze haar huis in El Tigre, westelijk Venezuela, vier maanden geleden verliet. 'Ik kwam vanwege de situatie in Venezuela. Ik was bang om daar te blijven, omdat er geen manier is om een ​​baby groot te brengen. We hebben daar geen eten of medicijnen.'

Araujo stelt, dat de afbraak van het gezondheidszorgsysteem in het olierijke Venezuela achter de vele problematische geboorten zit, met aandoeningen zoals hoge bloeddruk en diabetes die vaak niet gediagnosticeerd of onbehandeld werden. Veertig procent van de geboorten onder Venezolanen vorig jaar in Boa Vista werd als een hoog risico beschouwd. 'Van de zes doden die we vorig jaar tijdens de bevalling hebben geregistreerd, waren er twee van Venezolanen die hier in een ernstige toestand waren', aldus de directeur van het ziekenhuis. 'Ze komen door een gebrek aan medicijnen in hun eigen land, maar dat leidt tot hogere kosten voor ons, omdat we niet zijn ingesteld om met dit type bevolking om te gaan', voegde hij eraan toe.

Ongeveer 40.000 Venezolanen zijn naar schatting in Boa Vista gevlucht en de toestroom nam toe het afgelopen jaar. Velen leven in onhygiënische onderkomens. Waar vroeger migranten van net over de grens kwamen, registreren ambtenaren nu mensen die van zo ver weg komen als Caracas, 1.500 kilometer verderop.

Eurimar Perez, 36, had haar eerste drie kinderen in Santa Elena de Uairen, een stad aan de Venezolaanse kant van de grens. Voor haar vierde besloot ze echter naar Boa Vista te gaan. 'Dingen zijn veranderd. Alles is erger geworden. Er is niets meer in het ziekenhuis waar ik mijn andere kinderen had. Er zijn geen artsen, geen medicijnen. Ik zou het niet riskeren om mijn baby daar te hebben', zegt ze.

In een aangrenzende kamer zorgt Rodriguez voor haar pasgeboren Sofia. Welke toekomst zou ze denken, dat het meisje gaat hebben? Rodriguez snikt en zegt: 'Of het nu in Brazilië of Venezuela is, ik wil haar gewoon zien opgroeien en ervoor zorgen dat ze heeft wat ik nooit heb gehad: een moeder.'

(Suriname  Mirror/The Malay Mail/AFP)