'Ik las dat de acties gestopt zijn, niets is minder waar'
De regering heeft meteen na kennis genomen te hebben van de situatie waarbij vissers het slachtoffer zijn geworden van zeepiraten, stappen ondernomen. Dit zegt de minister van Justitie en Politie, Stuart Getrouw, aldus dinsdagavond 1 mei 2018 het Nationaal Informatie Instituut (NII).
In samenwerking met het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbestrijding (NCCR), het Nationaal Leger en het ministerie van Landbouw Veeteelt en Visserij (LVV) is er een diepgaand onderzoek ingesteld.
De minister stelt, dat de nodige acties niet uit zijn gebleven. 'Er zijn meteen zoekacties op touw gezet, wij zijn nog steeds bezig', verzekert de minister. 'Ik las dat de acties gestopt zijn geworden, niets is minder waar.'
In tegenstelling tot het Visserscollectief, aldus het NII
(Het Visserscollectief heeft dinsdag een helikopter ingezet voor de zoektocht naar de vermiste zestien vissers! Er is ook een nieuwe groep vissers uitgevaren om te zoeken naar hun collega’s die vrijdag zijn aangevallen door zeepiraten, aldus Starnieuws. De woorden 'In tegenstelling tot het Visserscollectief' van het NII zijn dan ook misplaatst. Het Visserscollectief heeft dus nièt de moed opgegeven!),
hebben de verschillende autoriteiten de moed niet opgegeven en duren de zoekacties voort. De Kustwacht, de militairen en het Korps Politie Suriname zijn nog steeds aan het zoeken met ondersteuning vanuit Frans-Guyana. Het staat volgens de bewindsman vast dat de zoekacties tot het uiterste zullen worden uitgevoerd. Hij noemt verder ook het inzetten van een vliegtuig als onderdeel van de zoektocht.
De minister wijst erop, dat de zoekactie van enorm belang is voor de familieleden van de vissers. 'Ik praat bewust niet over nabestaanden want het bewijs daartoe is nog niet geleverd.'
De minister leeft mee met de families en zegt dat die mogen rekenen op elke mogelijke ondersteuning om het leed te verzachten.
De bewindsman garandeert de nodige stappen, die ertoe moeten leiden dat vissers in het vervolg veiliger zijn. In dit kader noemt hij onder meer het plaatsen van een GPS-systeem en het in het leven roepen van 'speciale organisaties'. Dit zal in nauw overleg geschieden met het Visserscollectief.
(Suriname Mirror/NII)
Dagelijkse selectie Surinaams nieuws en relevant nieuws uit Latijns-Amerika en Caribisch gebied - Verrassend, actueel, informatief, met oog voor haar lezers!
dinsdag 1 mei 2018
Colombiaanse slingeraap Pepi in Apenheul, Apeldoorn, viert 50e verjaardag
(Bron foto: Apenheul) |
In Oost-Panama en West-Colombia wordt hun voortbestaan zeer bedreigd: waarschijnlijk leven er nog maar een paar honderd in het wild
Apenheul in Apeldoorn viert vandaag, dinsdag 1 mei 2018, een bijzondere mijlpaal: de 50ste verjaardag van slingeraap Pepi. En bijzonder is het, want slingerapen worden in het wild maximaal zo’n 24 jaar oud. Bovendien is Pepi niet zomaar een inwoonster van het apenpark: van alle apen in Apenheul woont zij er het langst.
Bezooekers kunnen Pepi een symbolisch cadeau geven door een speciale button te maken. De opbrengst ervan gaat naar het Apenheul Natuurbehoudfonds om Pepi’s bedreigde soortgenoten in het wild te beschermen. Hiervan zijn er nog slechts een paar honderd.
Hieperdepiep! Vandaag werd slingeraap Pepi in het zonnetje gezet. Ze is 50 jaar! Haar traktatie: een taart van groente en fruit, met meelwormen én gekookte eitjes, want daar is Pepi dol op! In het filmpje herken je haar aan het kale plekje op haar hoofd. https://t.co/IutjRGREQi— Apenheul (@Apenheul) May 1, 2018
Pepi is een bijzondere inwoner van Apenheul én Apeldoorn. Ze behoorde tot één van de zes allereerste slingerapen die een jaar na de oprichting van Apenheul naar het apenpark verhuisden. Van dit groepje is alleen Pepi nog over. Daarmee is zij de enige aap die alles in Apenheul van begin af aan heeft meegemaakt. Ze overleefde zelfs de brand in het park in 1981.
Pepi maakt het nog steeds goed, hoewel ze inmiddels de nodige ouderdomsverschijnselen vertoont. Ze loopt wat wiebelig en krommer dan de rest van de groep. Ook is haar zicht verminderd en heeft ze een kaal plekje op haar hoofd.
Colombiaanse slingerapen (wetenschappelijke naam Ateles fusciceps rufiventris) komen in het wild vooral voor in Oost-Panama en West-Colombia. Daar wordt hun voortbestaan zeer bedreigd: waarschijnlijk leven er nog een paar honderd in het wild. Het is dan ook één van de meest bedreigde apensoorten die in Apenheul leeft.
Apenheul is al zo’n 25 jaar onderdeel van een internationaal fokprogramma voor Colombiaanse slingerapen. Door samen te werken met andere Europese dierentuinen, houdt Apenheul met succes een reservepopulatie Colombiaanse slingerapen in stand.
(Suriname Mirror/Apenheul/Twitter/YouTube)
Eerbetoon aan 24 jaar geleden overleden F1-coureur Ayrton Senna
De Braziliaanse coureur verongelukte tijdens de Grand Prix van San Marino in 1994
Het is vandaag, dinsdag 1 mei 2018, exact 24 jaar geleden dat Formule 1-legende Ayrton Senna om het leven kwam. De Braziliaanse coureur verongelukte tijdens de Grand Prix van San Marino in 1994.
Senna was misschien wel de grootste en bekendste coureur uit de geschiedenis van de koningsklasse van de autosport. Senna werd op 21 maart 1960 geboren in Sao Paulo, Brazilië.
Hij kwam tijdens zijn loopbaan uit voor onder meer McLaren en Williams, en kwam tot drie wereldtitels. Senna stond maar liefst 80 keer op het podium, waarvan hij 41 keer op de hoogste trede van het ereschavot mocht staan.
De Braziliaan reed 161 keer een Grand Prix en scoorde 614 WK-punten. 65 keer stond hij op poleposition en 19 keer reed hij de snelste raceronde.
In 1994 werd er abrupt een einde gemaakt aan zijn leven. Een crash tijdens de Grand Prix van San Marino werd hem fataal. Sindsdien is de Formule 1 flink op de schop gegaan en zijn er behoorlijk wat extra veiligheidsmaatregelen ingevoerd.
(Suriname Mirror/GPfans/Clarin/YouTube/Twitter)
Het is vandaag, dinsdag 1 mei 2018, exact 24 jaar geleden dat Formule 1-legende Ayrton Senna om het leven kwam. De Braziliaanse coureur verongelukte tijdens de Grand Prix van San Marino in 1994.
Senna was misschien wel de grootste en bekendste coureur uit de geschiedenis van de koningsklasse van de autosport. Senna werd op 21 maart 1960 geboren in Sao Paulo, Brazilië.
I will always remember this day! 24 years ago I can’t believe. pic.twitter.com/r4kpPNPAsD— Alain Prost (@Prost_official) May 1, 2018
— Formula 1 (@F1) May 1, 2018
Hij kwam tijdens zijn loopbaan uit voor onder meer McLaren en Williams, en kwam tot drie wereldtitels. Senna stond maar liefst 80 keer op het podium, waarvan hij 41 keer op de hoogste trede van het ereschavot mocht staan.
24 years ago we lost a racing icon, champion and friend. Always remembered, forever in our hearts. #SempreSenna 🇧🇷 pic.twitter.com/hf4TLUJG4j— McLaren (@McLarenF1) May 1, 2018
Few have the power to inspire the way Ayrton did.— Mercedes-AMG F1 (@MercedesAMGF1) May 1, 2018
Too few got to witness the talent Roland possessed.
Many of us are where we are today because of the light they shone.
Forever heroes in their own right. Forever in our hearts.#SennaSempre #Ratzenberger pic.twitter.com/yWjJh6roRP
De Braziliaan reed 161 keer een Grand Prix en scoorde 614 WK-punten. 65 keer stond hij op poleposition en 19 keer reed hij de snelste raceronde.
In 1994 werd er abrupt een einde gemaakt aan zijn leven. Een crash tijdens de Grand Prix van San Marino werd hem fataal. Sindsdien is de Formule 1 flink op de schop gegaan en zijn er behoorlijk wat extra veiligheidsmaatregelen ingevoerd.
(Suriname Mirror/GPfans/Clarin/YouTube/Twitter)
Oud-president van Peru Ollanta Humala en zijn vrouw Nadine Heredia verlaten gevangenis
Het echtpaar zat sinds juli 2017 in voorlopige hechtenis na beschuldigingen van corruptie
In Peru hebben vandaag, dinsdag 1 mei 2018, de voormalige president Ollanta Humala en zijn vrouw Nadine Heredia de gevangenis verlaten. Ze werden begroet door tientallen aanhangers. Het echtpaar zat sinds juli 2017 in voorlopige hechtenis na beschuldigingen van corruptie.
Humala, aan de macht van 2011 tot 2016, en zijn vrouw worden door het openbaar ministerie beschuldigd van witwassen van geld en het aanvaarden van 3 miljoen dollar aan steekpenningen van de Braziliaanse bouwreus Odebrecht in de aanloop naar de verkiezingen in 2011.
Ruim negen maanden zaten ze vast, terwijl de speurders bewijzen verzamelden.
De oud-president stapte echter met een verzoek van 'habeas corpus' naar het Hooggerechtshof, waardoor hij op vrije voeten zou kunnen blijven tot hij alle beroepsmiddelen heeft uitgeput. Het verzoek werd vorige donderdag aanvaard en de rechter beval de vrijlating van het stel.
Het Odebrecht-schandaal dreigt ondertussen alle democratisch verkozen staatshoofden van Peru sinds het einde van het tijdperk de autoritaire president Alberto Fujimori (1990-2000) in de problemen te brengen.
Humala's opvolger Pedro Pablo Kuczynski trad op 23 maart van dit jaar af in de nasleep van corruptiebeschuldigingen. Tegen Alejandro Toledo (2001-2006) loopt een aanhoudingsbevel. En ook naar Alan García (2006-2011) loopt een onderzoek.
(Suriname Mirror/De Morgen/El Comercio/Peru21/Twitter/YouTube)
(Bron foto: El Comercio) |
In Peru hebben vandaag, dinsdag 1 mei 2018, de voormalige president Ollanta Humala en zijn vrouw Nadine Heredia de gevangenis verlaten. Ze werden begroet door tientallen aanhangers. Het echtpaar zat sinds juli 2017 in voorlopige hechtenis na beschuldigingen van corruptie.
Humala, aan de macht van 2011 tot 2016, en zijn vrouw worden door het openbaar ministerie beschuldigd van witwassen van geld en het aanvaarden van 3 miljoen dollar aan steekpenningen van de Braziliaanse bouwreus Odebrecht in de aanloop naar de verkiezingen in 2011.
Ruim negen maanden zaten ze vast, terwijl de speurders bewijzen verzamelden.
Un fuerte abrazo a todos los hombres y mujeres del Perú que con su trabajo en el hogar, en el campo y en las diferentes áreas productivas de nuestro país, se convierten en el motor fundamental del crecimiento y el desarrollo nacional #FelizDiaDelTrabajador— Ollanta Humala Tasso (@Ollanta_HumalaT) May 1, 2018
A partir de este día, pasamos de una prisión preventiva arbitraria a una ilegal privación de nuestra libertad. Hoy debíamos estar ya con nuestros hijos. Las sentencias sobre Habeas Corpus son de cumplimiento inmediato no después de cuatro días.— Ollanta Humala Tasso (@Ollanta_HumalaT) April 28, 2018
De oud-president stapte echter met een verzoek van 'habeas corpus' naar het Hooggerechtshof, waardoor hij op vrije voeten zou kunnen blijven tot hij alle beroepsmiddelen heeft uitgeput. Het verzoek werd vorige donderdag aanvaard en de rechter beval de vrijlating van het stel.
#AHORA 47° Juzgado Penal de @CSJdeLima notificó al #INPE el oficio que ordena la inmediata libertad de Ollanta Humala y Nadine Heredia, de acuerdo a lo resuelto por el #TC pic.twitter.com/6KbY4iPhsK— CSJ de Lima (@CSJdeLima) April 30, 2018
Het Odebrecht-schandaal dreigt ondertussen alle democratisch verkozen staatshoofden van Peru sinds het einde van het tijdperk de autoritaire president Alberto Fujimori (1990-2000) in de problemen te brengen.
Humala's opvolger Pedro Pablo Kuczynski trad op 23 maart van dit jaar af in de nasleep van corruptiebeschuldigingen. Tegen Alejandro Toledo (2001-2006) loopt een aanhoudingsbevel. En ook naar Alan García (2006-2011) loopt een onderzoek.
(Suriname Mirror/De Morgen/El Comercio/Peru21/Twitter/YouTube)
Kustwacht Caribisch Gebied onderschept twee verdachte vaartuigen voor kust Fuikbaai, Curaçao
(Bron foto: Kustwacht Caribisch Gebied) |
De Kustwacht Caribisch Gebied (KWCARIB) detecteerde gisteravond, tijdens een patrouille, twee verdachte vaartuigen, type yola, op ongeveer een halve mijl uit de kust van Fuikbaai. Er waren veel materialen aan boord, zo meldt de Kustwacht vandaag, dinsdag 1 mei 2018.
Omdat de zes opvarenden, allen met Venezolaanse nationaliteit geen geldige papieren konden tonen, werden de vaartuigen begeleidt naar het kustwachtsteunpunt te Parera. Aldaar werden de zes opvarenden overgedragen aan de Politie.
De goederen zijn door de Douane in beslag genomen. De zaak is verder in onderzoek.
Flatgebouw volledig ingestort na een hevige brand in de Braziliaanse stad São Paulo
Er zouden zeker één dodelijk slachtoffer en vier vermisten zijn
Laatste jaren had het gebouw - een voormalig politiebureau - geen bestemming meer en woonden er zo'n vijftig families die het hadden gekraakt
In de Braziliaanse stad São Paulo is vandaag, dinsdag 1 mei 2018, een flatgebouw volledig ingestort na een hevige brand. De brandweer kan nog niets zeggen over het aantal slachtoffers, maar volgens lokale media zouden er zeker één dodelijk slachtoffer en vier vermisten zijn.
De laatste jaren had het gebouw - een voormalig politiebureau - geen bestemming meer en woonden er zo'n vijftig families die het hadden gekraakt. De brandweer verwacht meer slachtoffers te zullen vinden, maar het is nog de vraag hoeveel.
In São Paulo zijn nog zo'n 150 van dit soort gekraakte gebouwen, schat de brandweer. Ook dit gebouw was onveilig, waarschuwde de brandweer al eens. Naast de plek waar het gebouw stond, staan twee hotels. Alle mensen zijn daaruit geëvacueerd, net als uit een ander gebouw ernaast dat ook in brand heeft gestaan. Een beroemd kerkje dat er pal voor staat, is beschadigd.
De brandweer doet er alles aan om mensen van onder het puin te halen. Ook het leger en de civiele bescherming zijn ingezet om nog zoveel mogelijk levens te redden. Getuigen vertellen hoe mensen vanop de bovenverdieping nog riepen om hulp voor het gebouw instortte.
'De straten liepen vol wanhopige mensen', vertelt een receptioniste van een nabijgelegen hotel. De brand zou ontstaan zijn op de tweede of derde verdieping, waarna het vuur zich snel over het hele appartementsgebouw verspreidde.
De oorzaak van de brand is voorlopig onbekend en ook de dodental is momenteel onduidelijk. Het is niet bekend hoeveel mensen er aanwezig waren in het gebouw, maar volgens lokale media woonden er veel daklozen.
Het mediabedrijf O'Globo bericht dat de brand is ontstaan door een vechtend stel tijdens koken met alcohol.Onnauwkeurige kookmethodes worden in toenemende mate gebruikt, volgens de lokale media, na de recente stijging van de prijzen van gasflessen.
(Suriname Mirror/Het Laatste Nieuws/Folha de S. Paulo/Em/NOS/Globo)
(Bron foto: Twitter) |
In de Braziliaanse stad São Paulo is vandaag, dinsdag 1 mei 2018, een flatgebouw volledig ingestort na een hevige brand. De brandweer kan nog niets zeggen over het aantal slachtoffers, maar volgens lokale media zouden er zeker één dodelijk slachtoffer en vier vermisten zijn.
De laatste jaren had het gebouw - een voormalig politiebureau - geen bestemming meer en woonden er zo'n vijftig families die het hadden gekraakt. De brandweer verwacht meer slachtoffers te zullen vinden, maar het is nog de vraag hoeveel.
In São Paulo zijn nog zo'n 150 van dit soort gekraakte gebouwen, schat de brandweer. Ook dit gebouw was onveilig, waarschuwde de brandweer al eens. Naast de plek waar het gebouw stond, staan twee hotels. Alle mensen zijn daaruit geëvacueerd, net als uit een ander gebouw ernaast dat ook in brand heeft gestaan. Een beroemd kerkje dat er pal voor staat, is beschadigd.
De brandweer doet er alles aan om mensen van onder het puin te halen. Ook het leger en de civiele bescherming zijn ingezet om nog zoveel mogelijk levens te redden. Getuigen vertellen hoe mensen vanop de bovenverdieping nog riepen om hulp voor het gebouw instortte.
Brazil's @JornalOGlobo reports that a couple fighting while cooking with alcohol likely started the São Paulo building fire. Precarious cooking methods increasingly used, according to local media, following recent increase in bottled gas prices https://t.co/u5EmQYzRb2— Sam Cowie (@SamCowie84) May 1, 2018
Situação mega tensa aqui no Centro de São Paulo. Ainda não há informações sobre vítimas. pic.twitter.com/EIriHKpZOE— Rodrigo Rodrigues (@r_rrodrigues) May 1, 2018
'De straten liepen vol wanhopige mensen', vertelt een receptioniste van een nabijgelegen hotel. De brand zou ontstaan zijn op de tweede of derde verdieping, waarna het vuur zich snel over het hele appartementsgebouw verspreidde.
AO VIVO: após desabamento de prédio em São Paulo, quatro pessoas estão desaparecidas, diz Corpo de Bombeiros https://t.co/0IDIEXrjjd pic.twitter.com/fD4MK9789C— Estadão (@Estadao) May 1, 2018
De oorzaak van de brand is voorlopig onbekend en ook de dodental is momenteel onduidelijk. Het is niet bekend hoeveel mensen er aanwezig waren in het gebouw, maar volgens lokale media woonden er veel daklozen.
Het mediabedrijf O'Globo bericht dat de brand is ontstaan door een vechtend stel tijdens koken met alcohol.Onnauwkeurige kookmethodes worden in toenemende mate gebruikt, volgens de lokale media, na de recente stijging van de prijzen van gasflessen.
Equipes do Corpo de Bombeiros, do SAMU, da Defesa Civil, da CET e da Assistência Social estão no Largo do Paissandu, onde um prédio desabou depois de ser atingido por um incêndio no Centro de São Paulo. pic.twitter.com/MopNVoZpH4— Rádio BandNews FM (@radiobandnewsfm) May 1, 2018
(Suriname Mirror/Het Laatste Nieuws/Folha de S. Paulo/Em/NOS/Globo)
In Chili zijn tieners verliefd op K-Pop uit Zuid-Korea
'Ik heb zes jaar gewacht op Kim Hyun-joong om naar Chili te komen'
K-pop manie begon echt in 2012 in Chili na het explosieve succes van 'Gangnam Style', een hit die de rapper / zanger Psy tot een internationale sensatie maakte. In Chili zijn parken en culturele centra tot leven gekomen met de aanstekelijke melodieën van K-pop terwijl tieners deze wild populaire Zuid-Koreaanse mix van vrolijke elektronische muziek en hoogspanningschoreografie omarmen.
Aangezien ambassades rond de wereld competities houden voorafgaand aan het 2018 K-Pop World Festival, hebben duizenden tieners hun bewegingen geoefend, in de hoop deel te mogen gaan nemen aan de finale in Zuid-Korea.
'We komen samen om enkele dagen per week te repeteren', zegt Alicia, 17. 'Alles wat we willen doen is dansen.'
Toen Kim Hyun-joong, voormalig leadzanger van K-pop boyband SS510, een concert in februari in Santiago aankondigde, werden de tickets snel opgepikt door zo'n 3.000 fanatieke jonge fans. 'Ik heb zes jaar gewacht op Kim Hyun-joong om naar Chili te komen', vertelde de 16-jarige Cristal Escobar aan AFP, die 550 kilometer aflegde om bij het concert bij te wonen.
'Ik hou echt van hoe hij zingt, hoe hij danst, zijn liedjes en daarom wilde ik hem komen opzoeken.' Vorig jaar, toen een andere enorm populaire boyband genaamd BTS naar Chili kwam, werden binnen twee uur 12.000 tickets verkocht. '
K-pop manie begon echt in 2012 in Chili na het explosieve succes van 'Gangnam Style', een maffe hit die de rapper / zanger Psy tot een internationale sensatie maakte.
Het genre, dat het land stormenderhand veroverde, inspireerde tot de oprichting van lokale bands zoals 'Rough Bunnies', die in 2014 ontstond nadat de K-pop boyband BAP (Best Absolute Perfect) een concert afgelast had.
'We begonnen onszelf BTP (het Spaanse acroniem voor Babes: Perfect Tribute) te noemen, maar we waren niet helemaal overtuigd en het klonk een beetje belachelijk', vertelde bandleider Tamara aan AFP. 'We gingen op zoek naar een nieuwe naam en kwamen met 'Rough Bunnies', omdat het beter in het Engels klonk dan in het Spaans.'
En ze zijn goed ontvangen, met hun nummers gespeeld op lokale radiostations en succes zowel op YouTube als op sociale netwerken.
Maar, de echte K-pop domineert nog steeds de ethergolven en verleidt jonge fans met elektronische ritmes, zorgvuldig gechoreografeerde dansroutines en onberispelijk geklede zangers, uitgedost in extravagante outfits.
(Suriname Mirror/Channel News Asia/ AFP/YouTube)
K-pop manie begon echt in 2012 in Chili na het explosieve succes van 'Gangnam Style', een hit die de rapper / zanger Psy tot een internationale sensatie maakte. In Chili zijn parken en culturele centra tot leven gekomen met de aanstekelijke melodieën van K-pop terwijl tieners deze wild populaire Zuid-Koreaanse mix van vrolijke elektronische muziek en hoogspanningschoreografie omarmen.
Aangezien ambassades rond de wereld competities houden voorafgaand aan het 2018 K-Pop World Festival, hebben duizenden tieners hun bewegingen geoefend, in de hoop deel te mogen gaan nemen aan de finale in Zuid-Korea.
'We komen samen om enkele dagen per week te repeteren', zegt Alicia, 17. 'Alles wat we willen doen is dansen.'
Toen Kim Hyun-joong, voormalig leadzanger van K-pop boyband SS510, een concert in februari in Santiago aankondigde, werden de tickets snel opgepikt door zo'n 3.000 fanatieke jonge fans. 'Ik heb zes jaar gewacht op Kim Hyun-joong om naar Chili te komen', vertelde de 16-jarige Cristal Escobar aan AFP, die 550 kilometer aflegde om bij het concert bij te wonen.
'Ik hou echt van hoe hij zingt, hoe hij danst, zijn liedjes en daarom wilde ik hem komen opzoeken.' Vorig jaar, toen een andere enorm populaire boyband genaamd BTS naar Chili kwam, werden binnen twee uur 12.000 tickets verkocht. '
K-pop manie begon echt in 2012 in Chili na het explosieve succes van 'Gangnam Style', een maffe hit die de rapper / zanger Psy tot een internationale sensatie maakte.
Het genre, dat het land stormenderhand veroverde, inspireerde tot de oprichting van lokale bands zoals 'Rough Bunnies', die in 2014 ontstond nadat de K-pop boyband BAP (Best Absolute Perfect) een concert afgelast had.
'We begonnen onszelf BTP (het Spaanse acroniem voor Babes: Perfect Tribute) te noemen, maar we waren niet helemaal overtuigd en het klonk een beetje belachelijk', vertelde bandleider Tamara aan AFP. 'We gingen op zoek naar een nieuwe naam en kwamen met 'Rough Bunnies', omdat het beter in het Engels klonk dan in het Spaans.'
En ze zijn goed ontvangen, met hun nummers gespeeld op lokale radiostations en succes zowel op YouTube als op sociale netwerken.
Maar, de echte K-pop domineert nog steeds de ethergolven en verleidt jonge fans met elektronische ritmes, zorgvuldig gechoreografeerde dansroutines en onberispelijk geklede zangers, uitgedost in extravagante outfits.
(Suriname Mirror/Channel News Asia/ AFP/YouTube)
Dissidente FARC-factie van 'Guacho' eist staakt-het-vuren vanuit Ecuador om vermoorde journalisten te repatriëren
'Guacho' wil dat president Moreno 'humanitaire corridor' aan grens creëert waar internationale organisaties de
lichamen van de journalisten kunnen halen
Een dissidente factie van de Colombiaanse voormalige FARC-guerrillagroep (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia) eiste maandag 30 april 2018 een staakt-het-vuren vanuit Ecuador om vermoorde gijzelaars te repatriëren. Het hoofd van de splintergroep, ook wel 'Guacho' genoemd, is verantwoordelijk voor de ontvoering en moord op drie leden van een Ecuadoraans nieuwsteam.
De rebellenleider bracht een verklaring uit waarin hij de president van Ecuador, Lenin Moreno, aanspoort om een 'humanitaire corridor' langs de Ecuadoraanse grens te creëren die internationale organisaties in staat zou stellen de lichamen van de journalisten op te pikken:.
De kerk bood ook aan om te
helpen met het repatriëringsproces, aldus Caracol Radio.
De rebellenleider waarschuwde, dat als Quito niet instemt met het staakt-het-vuren, 'je meer Ecuadoraanse staatsburgers in gevaar brengt', inclusief 'twee leden van de Ecuadoraanse intelligentia', die de groep beweert 15 dagen geleden gevangen te hebben genomen. Lokale nieuwsmedia hebben gemeld dat de groep een burgerpaar gijzelt.
De drie vermoorde Ecuadoranen - een journalist, een cameraman en hun chauffeur - zouden verslag doen van de escalerende, door drugs gevoede, spanningen in het grensgebied.
Guacho, die ex-commandant van de FARC is, zou de leiding hebben over 500 dissidente strijders in de gemeente Tumaco in Nariño in Colombia en de naburige provincie Esmeraldas in Ecuador.
Volgens studies produceert Tumaco bijna 15% van de coca, het basisingrediënt voor cocaïne. De drugs worden vanuit havens in Colombia en Ecuador naar Midden-Amerika verscheept. Volgens procureur-generaal Nestor Humberto Martinez zou Guacho's groep tot $ 25 miljoen aan inkomsten per week kunnen genereren.
Nog maar een paar dagen geleden protesteerden de inwoners van Tumaco tegen de inefficiëntie van de staat om geweld in de regio in te dammen dat al lang werd overspoeld door illegale gewapende groepen en drugshandelaren.
Een dissidente factie van de Colombiaanse voormalige FARC-guerrillagroep (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia) eiste maandag 30 april 2018 een staakt-het-vuren vanuit Ecuador om vermoorde gijzelaars te repatriëren. Het hoofd van de splintergroep, ook wel 'Guacho' genoemd, is verantwoordelijk voor de ontvoering en moord op drie leden van een Ecuadoraans nieuwsteam.
De rebellenleider bracht een verklaring uit waarin hij de president van Ecuador, Lenin Moreno, aanspoort om een 'humanitaire corridor' langs de Ecuadoraanse grens te creëren die internationale organisaties in staat zou stellen de lichamen van de journalisten op te pikken:.
(Bron: Twitter/@anniecanizares) |
De rebellenleider waarschuwde, dat als Quito niet instemt met het staakt-het-vuren, 'je meer Ecuadoraanse staatsburgers in gevaar brengt', inclusief 'twee leden van de Ecuadoraanse intelligentia', die de groep beweert 15 dagen geleden gevangen te hebben genomen. Lokale nieuwsmedia hebben gemeld dat de groep een burgerpaar gijzelt.
De drie vermoorde Ecuadoranen - een journalist, een cameraman en hun chauffeur - zouden verslag doen van de escalerende, door drugs gevoede, spanningen in het grensgebied.
Guacho, die ex-commandant van de FARC is, zou de leiding hebben over 500 dissidente strijders in de gemeente Tumaco in Nariño in Colombia en de naburige provincie Esmeraldas in Ecuador.
Volgens studies produceert Tumaco bijna 15% van de coca, het basisingrediënt voor cocaïne. De drugs worden vanuit havens in Colombia en Ecuador naar Midden-Amerika verscheept. Volgens procureur-generaal Nestor Humberto Martinez zou Guacho's groep tot $ 25 miljoen aan inkomsten per week kunnen genereren.
Nog maar een paar dagen geleden protesteerden de inwoners van Tumaco tegen de inefficiëntie van de staat om geweld in de regio in te dammen dat al lang werd overspoeld door illegale gewapende groepen en drugshandelaren.
Gemiddeld wordt in Bolivia om de twee dagen een vrouw vermoord....
Van januari tot en met maart van dit jaar zijn 37 moorden op vrouwen geregistreerd
Gemiddeld wordt in Bolivia om de twee dagen een vrouw omdat ze vrouw is vermoord, volgens gegevens uit het eerste kwartaal van 2018 van het Parket van het Openbaar Ministerie, waaruit blijkt dat van januari tot en met maart van dit jaar 37 moorden op vrouwen zijn geregistreerd.
Tot 6 maart waren er 28 vrouwen vermoord, wat het macabere gemiddelde aantoont dat elke 56 uur een nieuw slachtoffer werd geregistreerd, vanwege een vrouw zijn, die haar leven verloor (volgens statistieken) in de handen van haar ex of huidige partner of persoon uit de gezinsomgeving.
Volgens de gegevens zijn de departementen (regio's) met de meeste slachtoffers La Paz en Santa Cruz, elk met 9 moorden. Ze worden gevolgd door Oruro en Cochabamba, elk met 5 moorden op vrouwen, Tarija met 4, Potosí met 3 en twee in Chuquisaca. Tot maart waren er alleen in Pando en Beni geen vrouwen gedood.
Een van de eerste macabere feiten was de moord op Carla Bellot, die op 1 januari werd vermoord door de broers León Fernández, die na het vermoorden van haar partner Jesús Cañisaire, haar vervolgens verkrachtte en haar met slagen doodde om de lichamen gooiden in de bedding van de Orvojahuira, in het San Simón-gebied van La Paz.
Ook tijdens de lange carnavalsvakantie werden drie andere gevallen geregistreerd in de stad El Alto, waar de Fuerza Especial de Lucha Contra la Violencia (FELCV) de dood van een 41-jarige vrouw door schotwonden registreerde. De dader wordt verondersteld haar echtgenoot te zijn terwijl de vrouw in haar bed lag.
Een ander geval deed zich voor in een huis in het gebied van San Sebastián, waar de slachtoffers twee 17-jarige en 15-jarige zussen waren, die stierven nadat ze waren mishandeld door een familielid dat dronken was, met meer dan 10 steekwonden.
(Suriname Mirror/Eju/El Diario/Twitter)
Gemiddeld wordt in Bolivia om de twee dagen een vrouw omdat ze vrouw is vermoord, volgens gegevens uit het eerste kwartaal van 2018 van het Parket van het Openbaar Ministerie, waaruit blijkt dat van januari tot en met maart van dit jaar 37 moorden op vrouwen zijn geregistreerd.
Tot 6 maart waren er 28 vrouwen vermoord, wat het macabere gemiddelde aantoont dat elke 56 uur een nieuw slachtoffer werd geregistreerd, vanwege een vrouw zijn, die haar leven verloor (volgens statistieken) in de handen van haar ex of huidige partner of persoon uit de gezinsomgeving.
Volgens de gegevens zijn de departementen (regio's) met de meeste slachtoffers La Paz en Santa Cruz, elk met 9 moorden. Ze worden gevolgd door Oruro en Cochabamba, elk met 5 moorden op vrouwen, Tarija met 4, Potosí met 3 en twee in Chuquisaca. Tot maart waren er alleen in Pando en Beni geen vrouwen gedood.
Een van de eerste macabere feiten was de moord op Carla Bellot, die op 1 januari werd vermoord door de broers León Fernández, die na het vermoorden van haar partner Jesús Cañisaire, haar vervolgens verkrachtte en haar met slagen doodde om de lichamen gooiden in de bedding van de Orvojahuira, in het San Simón-gebied van La Paz.
#LaPaz, Bolivia🇧🇴 ||— Noticias Bolivia (@BoliviaMundNews) January 23, 2018
The #Bolivian #police CONTINUES IN THE #SEARCH OF #FUJITIVE ELIOT ISMAEL LEON FERNANDEZ FOR THE #BRUTAL #Murder OF #COUPLE #CarlaBellot AND #JesusCañisaire.
The #murderer is #hidden in #Brazil 🇧🇷
[#Wanted #SeBusca #Urgent #Criminal #Interpol] pic.twitter.com/qp1B37oywG
#deÚltimo #ElAlto— Armin Copa Monzón (@ArminCopa) January 26, 2018
Así llegó #EliotLeón presunto asesino de #JesúsCañisaire y #CarlaBellot pic.twitter.com/j5tpQs5NZY
Ook tijdens de lange carnavalsvakantie werden drie andere gevallen geregistreerd in de stad El Alto, waar de Fuerza Especial de Lucha Contra la Violencia (FELCV) de dood van een 41-jarige vrouw door schotwonden registreerde. De dader wordt verondersteld haar echtgenoot te zijn terwijl de vrouw in haar bed lag.
Een ander geval deed zich voor in een huis in het gebied van San Sebastián, waar de slachtoffers twee 17-jarige en 15-jarige zussen waren, die stierven nadat ze waren mishandeld door een familielid dat dronken was, met meer dan 10 steekwonden.
(Suriname Mirror/Eju/El Diario/Twitter)
IJs smelt minder snel door toevoegen vezels bananenplant
IJs met bananenvezels minder gevoelig voor temperatuurschommeling
Uit onderzoek van de Universiteit van Medellín in Colombia blijkt, dat ijs minder snel smelt als er nanovezels van de bananenplant aan toegevoegd worden. Dat meldt Eos Wetenschap.
Na de bananenoogst haalden onderzoekers nanovezels van cellulose uit de stam van de bananenplant. Deze vezels zijn zeer klein, namelijk duizendmaal smaller dan een mensenhaar. De onderzoekers testten het effect op ijs door deze vezels in verschillende concentraties (tot 0,3 gram per 100 gram ijs) met consumptie-ijs te vermengen. Ze constateerden dat het ijs door de toevoeging van de vezels minder snel smolt.
Daarnaast stelden ze vast dat het ijs met de bananenvezels minder gevoelig voor temperatuurschommeling. Ook had de toevoeging een positief effect op de textuur van vetarm ijs.
Volgens de onderzoekers betekent dit, dat de vezels van de bananenplant vetten kunnen vervangen waardoor het ijs minder calorieën bevat.
(Suriname Mirror/Vakbladijs)
Uit onderzoek van de Universiteit van Medellín in Colombia blijkt, dat ijs minder snel smelt als er nanovezels van de bananenplant aan toegevoegd worden. Dat meldt Eos Wetenschap.
Na de bananenoogst haalden onderzoekers nanovezels van cellulose uit de stam van de bananenplant. Deze vezels zijn zeer klein, namelijk duizendmaal smaller dan een mensenhaar. De onderzoekers testten het effect op ijs door deze vezels in verschillende concentraties (tot 0,3 gram per 100 gram ijs) met consumptie-ijs te vermengen. Ze constateerden dat het ijs door de toevoeging van de vezels minder snel smolt.
Daarnaast stelden ze vast dat het ijs met de bananenvezels minder gevoelig voor temperatuurschommeling. Ook had de toevoeging een positief effect op de textuur van vetarm ijs.
Volgens de onderzoekers betekent dit, dat de vezels van de bananenplant vetten kunnen vervangen waardoor het ijs minder calorieën bevat.
(Suriname Mirror/Vakbladijs)
Dissidente guerrilla's van EPL in Colombia beëindigt economische shutdown in Catatumbo-regio
Zwaar gewapende onherkenbare guerrilla's maken besluit in een video bekend
'Het centrale bevel van de EPL staat open voor dialoog om een oplossing te vinden tussen de twee guerrilla-organisaties'
De EPL (Ejército Popular de Liberación), een dissidente guerrillafractie uit het noordoosten van Colombia, kondigde maandag 30 april 2018 aan, dat ze de door haar opgelegde economische shutdown in de Catatumbo-regio, waar ze in oorlog zijn met ELN-rebellen (Ejército de Liberación Nacional), zal beëindigen.
De groep maakte de aankondiging in een video vrijgegeven via social media met geüniformeerde strijders gewapend met automatische wapens. 'We willen aan de regio Catatumbo uitdrukken, dat vanaf 30 april om zes uur 's ochtends de economische shutdown zal worden opgeheven', zei een EPL-guerrilla onder minstens acht anderen, allemaal met hun gezichten bedekt.
De 'gewapende staking' die door de EPL van kracht werd, duurde 13 dagen en sloot alle educatieve en commerciële activiteiten in de regio af, waardoor de lokale economie volledig werd stilgelegd.
De EPL herhaalde zijn bereidheid om na bijna twee maanden van gevechten gesprekken met het ELN te openen. 'Het centrale bevel van de EPL staat open voor dialoog om een oplossing te vinden tussen de twee guerrilla-organisaties', zei de guerrilla..
De staatssecretaris van Norte de Santander, Edgar Payares, zei dat terwijl de aankondiging 'bemoedigend' is, hij ook zijn 'voorbehoud' maakt, dat de video 'niet overeen zou komen met de waarheid'.
De ELN, de grootste van de twee guerrillafracties, heeft oorlog gevoerd met de EPL over de toegang tot cocaplantages, olievelden en de belangrijkste drugssmokkelroutes in de regio. Ondanks de poging van de staat om het geweld met inzet van 2.000 soldaten in te tomen in de wetteloze regio, blijft de oorlog woeden, waardoor ongeveer 9.500 mensen ontheemd zijn over de 11 gemeenten in de regio.
Op zaterdag liet het ministerie van Binnenlandse Zaken weten, dat 27 ton humanitaire hulp al in het gebied is ingezet, met verdere hulp die deze week naar getroffen zones wordt verspreid.
Toch heeft de systemische mislukking van de staat om te zorgen voor burgers in de regio, criminele groepen de mogelijkheid gegeven om naar binnen te stromen, wat bijna alle tot nu toe 150.000 inwoners van Catatumbo heeft getroffen.
(Suriname Mirror/Colombia Reports/YouTube/Twitter)
'Het centrale bevel van de EPL staat open voor dialoog om een oplossing te vinden tussen de twee guerrilla-organisaties'
De EPL (Ejército Popular de Liberación), een dissidente guerrillafractie uit het noordoosten van Colombia, kondigde maandag 30 april 2018 aan, dat ze de door haar opgelegde economische shutdown in de Catatumbo-regio, waar ze in oorlog zijn met ELN-rebellen (Ejército de Liberación Nacional), zal beëindigen.
De groep maakte de aankondiging in een video vrijgegeven via social media met geüniformeerde strijders gewapend met automatische wapens. 'We willen aan de regio Catatumbo uitdrukken, dat vanaf 30 april om zes uur 's ochtends de economische shutdown zal worden opgeheven', zei een EPL-guerrilla onder minstens acht anderen, allemaal met hun gezichten bedekt.
De 'gewapende staking' die door de EPL van kracht werd, duurde 13 dagen en sloot alle educatieve en commerciële activiteiten in de regio af, waardoor de lokale economie volledig werd stilgelegd.
De EPL herhaalde zijn bereidheid om na bijna twee maanden van gevechten gesprekken met het ELN te openen. 'Het centrale bevel van de EPL staat open voor dialoog om een oplossing te vinden tussen de twee guerrilla-organisaties', zei de guerrilla..
EPL has made a statement on Mon. April 30th, that they are ending their imposed economic shutdown in the #Catatumbo region of #Colombia. Shutdown lasted for 13 days, and shut down all educational and commercial activities. @IntellFusion #LatinAmerica Incidents in Colombia in 2018 pic.twitter.com/dz2iQK8ypE— Intelligence Fusion- Americas (@IFamericas) April 30, 2018
De staatssecretaris van Norte de Santander, Edgar Payares, zei dat terwijl de aankondiging 'bemoedigend' is, hij ook zijn 'voorbehoud' maakt, dat de video 'niet overeen zou komen met de waarheid'.
De ELN, de grootste van de twee guerrillafracties, heeft oorlog gevoerd met de EPL over de toegang tot cocaplantages, olievelden en de belangrijkste drugssmokkelroutes in de regio. Ondanks de poging van de staat om het geweld met inzet van 2.000 soldaten in te tomen in de wetteloze regio, blijft de oorlog woeden, waardoor ongeveer 9.500 mensen ontheemd zijn over de 11 gemeenten in de regio.
Op zaterdag liet het ministerie van Binnenlandse Zaken weten, dat 27 ton humanitaire hulp al in het gebied is ingezet, met verdere hulp die deze week naar getroffen zones wordt verspreid.
Toch heeft de systemische mislukking van de staat om te zorgen voor burgers in de regio, criminele groepen de mogelijkheid gegeven om naar binnen te stromen, wat bijna alle tot nu toe 150.000 inwoners van Catatumbo heeft getroffen.
#Colombia Over 4,600 people displaced since 14 March in #Catatumbo #NortedeSantander due to confrontations between EPL and ELN. Needs include protection and shelter. Read more in our crisis analysis: https://t.co/nOuwPK7wNv pic.twitter.com/0i8b3pFczA— ACAPS (@ACAPSproject) April 24, 2018
(Suriname Mirror/Colombia Reports/YouTube/Twitter)
Oud-lid doodseskader van ex-president Uribe wil getuigen tegen Uribe voor Colombiaans Tribunaal voor Oorlogsmisdaden
Juan Monsalve een van de laatst levende belangrijke getuigen
Uribe beschuldigd in de jaren '90 de Bloque Metro paramilitaire groep te hebben gevormd, verantwoordelijk voor duizenden doden in zijn thuisprovincie Antioquia
Een van de laatste levende sleutelgetuigen tegen ex-president Alvaro Uribe heeft het Colombiaanse Tribunaal voor Oorlogsmisdaden (JEP, Jurisdicción Especial para la Paz) gevraagd zijn getuigenis te horen over de vermeende banden van de politicus met een doodseskader.
Juan Monsalve vroeg om opgenomen te worden in het Colombiaanse tribunaal voor oorlogsmisdaden, dat eerder dit jaar de strijd aanbond met het enorme aantal mensenrechtenschendingen tijdens het gewapende conflict van het land.
Volgens Monsalve groeide hij op in een van de ranches van de familie Uribe en sloot hij zich aan bij een wreed doodseskader van Uribe en zijn buren in de provincie Antioquia. Volgens zijn advocaat heeft de gedemobiliseerde paramilitaire jager 'sinds zijn twaalfde kennis van de acties van de zelfverdedigingsgroep in de Guacharacas-ranch' van de controversiële Uribe-familie.
De getuige is de zoon van Oscar Monsalve, een voormalig bestuurder van de ranch, en heeft bescherming gekregen na het overleven van twee moordpogingen.
Ten minste negen voormalige getuigen en potentiële getuigen tegen de meest controversiële voormalige president van Colombia zijn al vermoord sinds er verhalen ontstonden over de vermeende banden van Uribe met het Medellin-kartel en paramilitaire groepen. Eén getuige is recentelijk vermoord, net als eerder deze maand, nadat het Hooggerechtshof opdracht had gegeven om Uribe te onderzoeken op beweringen dat hij mogelijk heeft meegewerkt aan getuige-fraude en intimidatie.
Human Rights Watch riep de regering op om het proces te versnellen en het recht op leven van getuigen te garanderen in de zaken tegen Uribe, de meest luidruchtige tegenstander van het vredesproces waarvan het tribunaal voor oorlogsmisdaden deel uitmaakt.
'Misschien wordt de waarheid misschien nooit ontdekt als de overheid geen maximale bescherming voor getuigen garandeert', zei de Latijns-Amerikaanse directeur van HRW, Jose Vivanco.
Monsalve wil 'de waarheid vertellen over de acties waaraan hij heeft deelgenomen, zich onderwerpen, zijn slachtoffers herstellen en geen herhaling garanderen', aldus zijn advocaat.
Uribe wordt ervan beschuldigd in de jaren negentig de Bloque Metro paramilitaire groep te hebben gevormd, die verantwoordelijk was voor duizenden doden in zijn thuisprovincie Antioquia terwijl hij gouverneur was. De voormalige president heeft zijn vriendschappelijke banden met de familie Ochoa toegegeven, maar ontkent dat hij de wet heeft overtreden bij het bevorderen van de vorming van paramilitaire groepen als gouverneur van Antioquia in de late jaren negentig.
Hoewel betwistbaar de machtigste, is Uribe slechts een van de tientallen politici die problremeen hebben met de wet voor het gebruik van illegale gewapende groeperingen om hun persoonlijke belangen te bevorderen.
Meer dan 60 Congresleden, waaronder de neef van Uribe, zijn in de gevangenis beland vanwege hun allianties met doodseskaders.
(Suriname Mirror/Colombia Reports/EL Expediente/Twitter)
Uribe beschuldigd in de jaren '90 de Bloque Metro paramilitaire groep te hebben gevormd, verantwoordelijk voor duizenden doden in zijn thuisprovincie Antioquia
Een van de laatste levende sleutelgetuigen tegen ex-president Alvaro Uribe heeft het Colombiaanse Tribunaal voor Oorlogsmisdaden (JEP, Jurisdicción Especial para la Paz) gevraagd zijn getuigenis te horen over de vermeende banden van de politicus met een doodseskader.
Juan Monsalve vroeg om opgenomen te worden in het Colombiaanse tribunaal voor oorlogsmisdaden, dat eerder dit jaar de strijd aanbond met het enorme aantal mensenrechtenschendingen tijdens het gewapende conflict van het land.
Volgens Monsalve groeide hij op in een van de ranches van de familie Uribe en sloot hij zich aan bij een wreed doodseskader van Uribe en zijn buren in de provincie Antioquia. Volgens zijn advocaat heeft de gedemobiliseerde paramilitaire jager 'sinds zijn twaalfde kennis van de acties van de zelfverdedigingsgroep in de Guacharacas-ranch' van de controversiële Uribe-familie.
Hemos recibido información creíble sobre que familiares de Juan Monsalve (uno de los testigos vinculados a la investigación contra Uribe por manipulación de testigos) han sido victimas de actos de acoso y vigilancia.— José Miguel Vivanco (@JMVivancoHRW) April 30, 2018
Pido a @UNPColombia que refuercen su protección.
De getuige is de zoon van Oscar Monsalve, een voormalig bestuurder van de ranch, en heeft bescherming gekregen na het overleven van twee moordpogingen.
Ten minste negen voormalige getuigen en potentiële getuigen tegen de meest controversiële voormalige president van Colombia zijn al vermoord sinds er verhalen ontstonden over de vermeende banden van Uribe met het Medellin-kartel en paramilitaire groepen. Eén getuige is recentelijk vermoord, net als eerder deze maand, nadat het Hooggerechtshof opdracht had gegeven om Uribe te onderzoeken op beweringen dat hij mogelijk heeft meegewerkt aan getuige-fraude en intimidatie.
Human Rights Watch riep de regering op om het proces te versnellen en het recht op leven van getuigen te garanderen in de zaken tegen Uribe, de meest luidruchtige tegenstander van het vredesproces waarvan het tribunaal voor oorlogsmisdaden deel uitmaakt.
'Misschien wordt de waarheid misschien nooit ontdekt als de overheid geen maximale bescherming voor getuigen garandeert', zei de Latijns-Amerikaanse directeur van HRW, Jose Vivanco.
Monsalve wil 'de waarheid vertellen over de acties waaraan hij heeft deelgenomen, zich onderwerpen, zijn slachtoffers herstellen en geen herhaling garanderen', aldus zijn advocaat.
Uribe wordt ervan beschuldigd in de jaren negentig de Bloque Metro paramilitaire groep te hebben gevormd, die verantwoordelijk was voor duizenden doden in zijn thuisprovincie Antioquia terwijl hij gouverneur was. De voormalige president heeft zijn vriendschappelijke banden met de familie Ochoa toegegeven, maar ontkent dat hij de wet heeft overtreden bij het bevorderen van de vorming van paramilitaire groepen als gouverneur van Antioquia in de late jaren negentig.
Hoewel betwistbaar de machtigste, is Uribe slechts een van de tientallen politici die problremeen hebben met de wet voor het gebruik van illegale gewapende groeperingen om hun persoonlijke belangen te bevorderen.
Meer dan 60 Congresleden, waaronder de neef van Uribe, zijn in de gevangenis beland vanwege hun allianties met doodseskaders.
(Suriname Mirror/Colombia Reports/EL Expediente/Twitter)
Brazilië gaat 1.46 miljard Amerikaanse dollar investeren in projecten in Iran
'We zien de Iraanse markt als een potentiële markt voor onze aanwezigheid'
De Braziliaanse ambassadeur in Teheran (Iran), Rodrigo de Azeredo Santos, zegt dat zijn land 1.46 miljard Amerikaanse dollar gaat investeren in projecten in Iran, meldt de Tehran Times zondag 29 april 2018.
Santos maakte de opmerkingen zaterdag tijdens een ontmoeting met leden van de Kamer van Koophandel van Abadan, een stad in het zuidwesten van Iran. 'Een akkoord over de bancaire banden en valutakwesties is vereist voor de bevordering van bilaterale handel', stelde hij.
Eerder zei de Braziliaanse viceminister van Landbouw, Veeteelt en Voedselvoorziening Eumar Roberto Novacki, dat bankproblemen de belangrijkste belemmering vormen voor de uitbreiding van de handel tussen beide landen.
'Als we het probleem met het bankieren kunnen oplossen, zal dat voor beide partijen zeker veel voordelen hebben', zei Novacki tegen de Tehran Times. 'We zien de Iraanse markt als een potentiële markt voor onze aanwezigheid en ik geloof dat we onze relaties kunnen verbeteren', zei hij, eraan toevoegend, dat de aanwezigheid van Braziliaanse delegaties in Iran duidt op vastberadenheid om de banden te verbeteren.
De gouverneur van de Centrale Bank van Iran (CBI), Valiollah Seif, zei dat Amerikaanse standpunten tegen Iran, Iran de economische voordelen hebben ontnomen van de internationale nucleaire deal, meldde het persbureau Tasnim zondag.
(Suriname Mirror/Xinhua/Tehran Times)
(Bron foto: Tehran Times) |
De Braziliaanse ambassadeur in Teheran (Iran), Rodrigo de Azeredo Santos, zegt dat zijn land 1.46 miljard Amerikaanse dollar gaat investeren in projecten in Iran, meldt de Tehran Times zondag 29 april 2018.
Santos maakte de opmerkingen zaterdag tijdens een ontmoeting met leden van de Kamer van Koophandel van Abadan, een stad in het zuidwesten van Iran. 'Een akkoord over de bancaire banden en valutakwesties is vereist voor de bevordering van bilaterale handel', stelde hij.
Eerder zei de Braziliaanse viceminister van Landbouw, Veeteelt en Voedselvoorziening Eumar Roberto Novacki, dat bankproblemen de belangrijkste belemmering vormen voor de uitbreiding van de handel tussen beide landen.
'Als we het probleem met het bankieren kunnen oplossen, zal dat voor beide partijen zeker veel voordelen hebben', zei Novacki tegen de Tehran Times. 'We zien de Iraanse markt als een potentiële markt voor onze aanwezigheid en ik geloof dat we onze relaties kunnen verbeteren', zei hij, eraan toevoegend, dat de aanwezigheid van Braziliaanse delegaties in Iran duidt op vastberadenheid om de banden te verbeteren.
De gouverneur van de Centrale Bank van Iran (CBI), Valiollah Seif, zei dat Amerikaanse standpunten tegen Iran, Iran de economische voordelen hebben ontnomen van de internationale nucleaire deal, meldde het persbureau Tasnim zondag.
(Suriname Mirror/Xinhua/Tehran Times)
Zoektocht naar 16 slachtoffers van vier door zeepiraten overvallen vissersboten al stopgezet...
'De kans op overlevenden is zeer klein'
Twee boten zijn binnengebracht, één is meegenomen door de piraten en één is tot zinken gebracht
De zoektocht naar de slachtoffers van de vier vissersboten die zijn overvallen door zeepiraten is gisteravond stopgezet. De vier boten met 20 bemanningsleden zijn vrijdagavond in Surinaamse wateren in de omgeving van de Wia Wia bank overvallen door zeepiraten. Slechts vier van de bemanningsleden, onder wie een kapitein van een van de boten, zijn terecht.
Sinds het nieuws van de aanval bekend is, is de steiger aan de Anton Dragtenweg, waar deze boten aanmeren, het toneel van wanhopige familieleden, aldus vandaag, dinsdag 1 mei 2018, Starnieuws.
Ze vinden dat de autoriteiten te traag hebben gehandeld. De Maritieme Autoriteit Suriname, de Kustwacht en leden van het Visserscollectief zijn zondag naar het gebied vertrokken in de hoop overlevenden te vinden.
Mark Lall, voorzitter van het Visserscollectief, zegt dat het vierde vaartuig tot zinken is gebracht door de kapers. Twee van de overvallen boten zijn binnengebracht, één hebben de kapers meegenomen en één is tot zinken gebracht.
Al langer klagen de vissers over de zeepiraten waar zij steeds vaker het slachtoffer van worden.
De piraten hebben de vissers zware kapverwondingen toegebracht. De vissers zijn overboord gegooid of moesten zelf in het water springen. Van zeker een van de bemanningsleden is bekend, dat hij niet kon zwemmen en in de diepte is verdwenen. Van een ander zijn de handen vastgebonden en is een autoaccu aan zijn voeten bevestigd, waarna hij overboord is gegooid.
Het is niet de eerste keer dat er doden te betreuren zijn bij zeepiraterij. Nu wordt er vanuit gegaan dat de zestien vermisten hoogstwaarschijnlijk zijn omgekomen. 'De kans op overlevenden is zeer klein', zegt Lall.
De kapitein die de aanval heeft overleefd, heeft verteld dat hij zag hoe de kapers de bemanningsleden die al gewond waren en in het water waren, met bamboestokken op het hoofd sloegen.
Onder de vermisten zijn jongens van 20 en 21 jaar. De families weten niet bij wie ze terecht moeten. Ze vinden dat de vissers aan hun lot worden overgelaten. Hoop om hun naasten nog levend terug te zien is vervlogen.
Twee boten zijn binnengebracht, één is meegenomen door de piraten en één is tot zinken gebracht
De zoektocht naar de slachtoffers van de vier vissersboten die zijn overvallen door zeepiraten is gisteravond stopgezet. De vier boten met 20 bemanningsleden zijn vrijdagavond in Surinaamse wateren in de omgeving van de Wia Wia bank overvallen door zeepiraten. Slechts vier van de bemanningsleden, onder wie een kapitein van een van de boten, zijn terecht.
Sinds het nieuws van de aanval bekend is, is de steiger aan de Anton Dragtenweg, waar deze boten aanmeren, het toneel van wanhopige familieleden, aldus vandaag, dinsdag 1 mei 2018, Starnieuws.
Ze vinden dat de autoriteiten te traag hebben gehandeld. De Maritieme Autoriteit Suriname, de Kustwacht en leden van het Visserscollectief zijn zondag naar het gebied vertrokken in de hoop overlevenden te vinden.
Mark Lall, voorzitter van het Visserscollectief, zegt dat het vierde vaartuig tot zinken is gebracht door de kapers. Twee van de overvallen boten zijn binnengebracht, één hebben de kapers meegenomen en één is tot zinken gebracht.
Al langer klagen de vissers over de zeepiraten waar zij steeds vaker het slachtoffer van worden.
De piraten hebben de vissers zware kapverwondingen toegebracht. De vissers zijn overboord gegooid of moesten zelf in het water springen. Van zeker een van de bemanningsleden is bekend, dat hij niet kon zwemmen en in de diepte is verdwenen. Van een ander zijn de handen vastgebonden en is een autoaccu aan zijn voeten bevestigd, waarna hij overboord is gegooid.
Het is niet de eerste keer dat er doden te betreuren zijn bij zeepiraterij. Nu wordt er vanuit gegaan dat de zestien vermisten hoogstwaarschijnlijk zijn omgekomen. 'De kans op overlevenden is zeer klein', zegt Lall.
De kapitein die de aanval heeft overleefd, heeft verteld dat hij zag hoe de kapers de bemanningsleden die al gewond waren en in het water waren, met bamboestokken op het hoofd sloegen.
Onder de vermisten zijn jongens van 20 en 21 jaar. De families weten niet bij wie ze terecht moeten. Ze vinden dat de vissers aan hun lot worden overgelaten. Hoop om hun naasten nog levend terug te zien is vervlogen.
NDP geeft lesje geschiedenis over Dag van de Arbeid en over eigen bijdrage aan welzijn arbeiders...
'Het is NDP ernst met de rechten, plichten en omstandigheden van de arbeidende klasse'
'Onder regeringen met NDP-signatuur en vanaf jaren '80 onder legerleider Desi Bouterse zijn verschillende arbeidswetten tot stand gekomen of zijn in behandeling in DNA'
'Verankerd in het socialistisch-communistisch denken, heeft de viering van de Dag van de Arbeid een lange wordingsgeschiedenis, welke teruggaat tot de 15e eeuw en vanaf toen tot het einde van de negentiende eeuw. Voor het eerst gevierd in 1890 in de VS, wordt deze dag thans alom gevierd.
De definitie van de arbeider is door de jaren heen (van de 19e tot de 21e eeuw) aan enige verandering onderhevig geweest. In België bijvoorbeeld maakt men een onderscheid tussen arbeider en bediende. In het Belgisch arbeidsrecht wordt dit onderscheid vastgeknoopt aan het verschil in soort werk dat beiden verrichten. In de ogen van de wetgever verricht een arbeider hoofdzakelijk handenarbeid, terwijl een bediende voornamelijk hoofdarbeid verricht. In het verre verleden was dit onderscheid in soorten werk quasi visueel vast te stellen.
Onder impuls van de ongelofelijke opmars van de technologie en computers is het vandaag moeilijk geworden om te bepalen of iemand voornamelijk fysieke of geestelijke inspanningen verricht. aldus Belgische deskundigen ter zake.
De Dag van de Arbeid vindt haar oorsprong in de strijd van de arbeidende klasse in Engeland in de 15e eeuw waar men vocht voor de 8-urige werkdag (toen golden nog 15- en 16-urige werkdagen). De overwinning kwam pas in 1856 en waaide over naar Amerika waar vanaf 1885 de eis van vakbonden voor de invoering van een 8-urige werkdag hoorbaar was en pas in 1890 voor het eerst de Dag van de Arbeid werd gevierd als een dag waarop de strijd van de arbeidende klasse voor betere arbeidsomstandigheden en andere aanverwante zaken werd herdacht.
Deze dag is in vele landen een vrije dag. In Nederland bijvoorbeeld is de dag geen vrije dag, omdat naar de mening van enkele deskundigen er geen heftige confrontaties zijn geweest tussen werkgevers en werknemers en met name het gehanteerde poldermodel bloederige taferelen tussen werkgevers en werknemers heeft voorkomen. Pas na ruim 40 jaren laaide de strijd van arbeiders voor een menswaardig bestaan in Suriname op. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 bleven de koloniale werkgevers heer en meester over de werkende klasse en werden alle opstanden in de kiem gesmoord door de koloniale regeerders. Er was sprake van zwaar repressief optreden zijdens de bestuurders tegen elke vorm van verzet en protest van de werkende klasse. Tegenspraak van arbeiders werd zwaar afgestraft. Als voorbeeld kan genoemd worden de opstand te Mariënburg van 2 juli 1892 van contractarbeiders op de suikerplantage. De contractarbeiders protesteerden tegen de onmenselijke arbeidsomstandigheden. Plantage directeur James Mavor werd vermoord. Hierop volgde een zeer bloedige reactie van het koloniaal bestuur waarbij een detachement van het koloniaal leger het vuur opende op de verhitte arbeiders. Een massagraf was het resultaat van dit bloedig treffen. Er vielen 17 doden en 39 gewonden. Van de gewonden bezweken er later nog zeven. Enkele van de woedende arbeiders werden opgesloten.
In het kader van de strijd van de arbeidende klasse kan ook genoemd worden die van Janey Tetary die als jonge vrouwelijke contractarbeider vocht voor een menswaardig bestaan voor de contractanten tegen de oppermachtige koloniale heerser. Janey Tetary moest het met haar leven bekopen. Een zeer laffe kogel die haar van achteren ten deel viel.
Alhoewel de werkende klasse behoorlijk mondig was geworden rond de jaren dertig (1930-1940) en er zonder vrees werd geprotesteerd tegen het koloniaal bestuur onder leiding van de strenge gouverneurs Bram Rutgers en Johannes Kielstra. In februari 1932 werd de Surinaamse Algemene Werknemers Organisatie (SAWO) opgericht onder leiding van Theo Sanders. Deze vakorganisatie deed opruiende uitspraken tegen het bestuur Kielstra en werd haar daardoor verboden activiteiten te ontplooien.
De volgende vakorganisatie die werd opgericht was de Surinaamse mijnwerkers unie (SMU) in 1942. Een vakorganisatie waar wel rekening mee werd gehouden.
Het zou toch tot 1970 duren voor de Dag van de Arbeid ingang zou vinden in Suriname. Premier Jules Sedney proclameerde deze dag voor Suriname. De viering van de arbeidersdag in Suriname is dus een politieke verworvenheid. Het ministerie van Arbeid werd ingesteld op 27 januari 1970 en op 1 mei 1970 werd de eerste Dag van de Arbeid gevierd.
Heden ten dage zijn vakverenigingsrechten verankerd in onze Grondwet en opereert een aantal vakbonden zeer vrijelijk. Voorts zijn onder regeringen met een NDP-signatuur en vanaf de jaren '80 onder het regime van legerleider Desi Bouterse, thans president van het land, verschillende arbeidswetten tot stand gekomen of zijn in behandeling in DNA (De Nationale Assemblee). Deze wetten geven duidelijk aan, dat het de NDP ernst is met de rechten, plichten en omstandigheden van de arbeidende klasse.
Hieronder volgt een overzicht van de verworvenheden voor de arbeidende klasse.
1. wijziging van het Decreet Arbeidsinspectie (Decreet Arbeidsinspectie S.B. 1983 no. 42).
2. Wet houdende bepalingen met betrekking tot waarborging der fundamentele rechten en vaststelling der plichten van vakvereniging en het functioneren van vakverenigingen (Wet Vrijheid Vakverenigingen).
3. Wet houdende bepalingen tot regeling van de Collectieve Arbeidsovereenkomst (Wet op de Collectieve Arbeidsovereenkomst)
4. Wet houdende bepalingen met betrekking tot het ter beschikking stellen van arbeidskrachten door intermediairs (Wet Terbeschikkingstelling Arbeidskrachten door Intermediairs)
5. Wet houdende wijziging van het Decreet Arbeidsadviescollege (Decreet Arbeidsadviescollege S.B. 1984 no. 105)
6. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de Arbeidsbemiddeling (Arbeidsbemiddelingswet 2016
7. Wet Houdende regels inzake het tegengaan van kinderarbeid en het verrichten van arbeíd door jeugdíge personen (Wet Arbeid Kinderen en Jeugdige Personen)
8. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de conversie van de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd naar de arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd (Wet Conversie Arbeidsovereenkomst voor Bepaalde Tijd naar Arbeidsovereenkomst Onbepaalde Tijd)
9. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de beëindiging van de dienstbetrekking door werkgevers (Ontslagwet 2017)
10. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de bescherming van het moederschap (Wet Bescherming Moederschap). Geen specifieke arbeidswet, maar heeft wel invloed op het werk van de moeder (ook de vader)
Verdragen:
1. houdende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de Convention concerning Minimum Age for Admission to Employment, 1973, (Minimum Age Convention no. 138, Geneva, 06 juni 1973
2. houdende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de Convention concerning Discrimination in Respect of Employment and Occupation (Discrimination of Employment and Occupation Convention, 1958 no. 111, Geneva, 25 juni 1958)
3. houdende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de Convention concerning Equal Remuneration for Men and Women Workers of Equal Value (Equal Remuneration Convention 1951 no. 100, Geneva, 01 juni 1951
Het voorgaande geeft duidelijk de intentie van de NDP voor de arbeidende klasse weer. Het grote deel van de NDP aanhang bestaat dan ook uit de arbeidende klasse van wie wij beseffen dat die het thans moeilijk heeft.
De Nationale Democratische Partij spreekt op deze dag dan ook haar solidariteit uit met de arbeidersklasse in Suriname en over de gehele wereld. Zij onderschrijft het recht van arbeiders op redelijke arbeidsvoorwaarden, menswaardige arbeidsomstandigheden, een waardig inkomen, et cetera.
Op deze dag gedenken wij ook onze helden die strijd hebben geleverd voor een menswaardig arbeidersbestaan
De Nationale Democratische Partij roept dan ook de regering op er alles aan te doen om zich te blijven inzetten voor de rechten van de arbeidersklasse en het ingezette traject verder te vervolgen. De NDP wenst de Surinaamse samenleving een fijne arbeidersdag toe.'
'Onder regeringen met NDP-signatuur en vanaf jaren '80 onder legerleider Desi Bouterse zijn verschillende arbeidswetten tot stand gekomen of zijn in behandeling in DNA'
'Verankerd in het socialistisch-communistisch denken, heeft de viering van de Dag van de Arbeid een lange wordingsgeschiedenis, welke teruggaat tot de 15e eeuw en vanaf toen tot het einde van de negentiende eeuw. Voor het eerst gevierd in 1890 in de VS, wordt deze dag thans alom gevierd.
De definitie van de arbeider is door de jaren heen (van de 19e tot de 21e eeuw) aan enige verandering onderhevig geweest. In België bijvoorbeeld maakt men een onderscheid tussen arbeider en bediende. In het Belgisch arbeidsrecht wordt dit onderscheid vastgeknoopt aan het verschil in soort werk dat beiden verrichten. In de ogen van de wetgever verricht een arbeider hoofdzakelijk handenarbeid, terwijl een bediende voornamelijk hoofdarbeid verricht. In het verre verleden was dit onderscheid in soorten werk quasi visueel vast te stellen.
Onder impuls van de ongelofelijke opmars van de technologie en computers is het vandaag moeilijk geworden om te bepalen of iemand voornamelijk fysieke of geestelijke inspanningen verricht. aldus Belgische deskundigen ter zake.
De Dag van de Arbeid vindt haar oorsprong in de strijd van de arbeidende klasse in Engeland in de 15e eeuw waar men vocht voor de 8-urige werkdag (toen golden nog 15- en 16-urige werkdagen). De overwinning kwam pas in 1856 en waaide over naar Amerika waar vanaf 1885 de eis van vakbonden voor de invoering van een 8-urige werkdag hoorbaar was en pas in 1890 voor het eerst de Dag van de Arbeid werd gevierd als een dag waarop de strijd van de arbeidende klasse voor betere arbeidsomstandigheden en andere aanverwante zaken werd herdacht.
Deze dag is in vele landen een vrije dag. In Nederland bijvoorbeeld is de dag geen vrije dag, omdat naar de mening van enkele deskundigen er geen heftige confrontaties zijn geweest tussen werkgevers en werknemers en met name het gehanteerde poldermodel bloederige taferelen tussen werkgevers en werknemers heeft voorkomen. Pas na ruim 40 jaren laaide de strijd van arbeiders voor een menswaardig bestaan in Suriname op. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 bleven de koloniale werkgevers heer en meester over de werkende klasse en werden alle opstanden in de kiem gesmoord door de koloniale regeerders. Er was sprake van zwaar repressief optreden zijdens de bestuurders tegen elke vorm van verzet en protest van de werkende klasse. Tegenspraak van arbeiders werd zwaar afgestraft. Als voorbeeld kan genoemd worden de opstand te Mariënburg van 2 juli 1892 van contractarbeiders op de suikerplantage. De contractarbeiders protesteerden tegen de onmenselijke arbeidsomstandigheden. Plantage directeur James Mavor werd vermoord. Hierop volgde een zeer bloedige reactie van het koloniaal bestuur waarbij een detachement van het koloniaal leger het vuur opende op de verhitte arbeiders. Een massagraf was het resultaat van dit bloedig treffen. Er vielen 17 doden en 39 gewonden. Van de gewonden bezweken er later nog zeven. Enkele van de woedende arbeiders werden opgesloten.
In het kader van de strijd van de arbeidende klasse kan ook genoemd worden die van Janey Tetary die als jonge vrouwelijke contractarbeider vocht voor een menswaardig bestaan voor de contractanten tegen de oppermachtige koloniale heerser. Janey Tetary moest het met haar leven bekopen. Een zeer laffe kogel die haar van achteren ten deel viel.
Alhoewel de werkende klasse behoorlijk mondig was geworden rond de jaren dertig (1930-1940) en er zonder vrees werd geprotesteerd tegen het koloniaal bestuur onder leiding van de strenge gouverneurs Bram Rutgers en Johannes Kielstra. In februari 1932 werd de Surinaamse Algemene Werknemers Organisatie (SAWO) opgericht onder leiding van Theo Sanders. Deze vakorganisatie deed opruiende uitspraken tegen het bestuur Kielstra en werd haar daardoor verboden activiteiten te ontplooien.
De volgende vakorganisatie die werd opgericht was de Surinaamse mijnwerkers unie (SMU) in 1942. Een vakorganisatie waar wel rekening mee werd gehouden.
Het zou toch tot 1970 duren voor de Dag van de Arbeid ingang zou vinden in Suriname. Premier Jules Sedney proclameerde deze dag voor Suriname. De viering van de arbeidersdag in Suriname is dus een politieke verworvenheid. Het ministerie van Arbeid werd ingesteld op 27 januari 1970 en op 1 mei 1970 werd de eerste Dag van de Arbeid gevierd.
Heden ten dage zijn vakverenigingsrechten verankerd in onze Grondwet en opereert een aantal vakbonden zeer vrijelijk. Voorts zijn onder regeringen met een NDP-signatuur en vanaf de jaren '80 onder het regime van legerleider Desi Bouterse, thans president van het land, verschillende arbeidswetten tot stand gekomen of zijn in behandeling in DNA (De Nationale Assemblee). Deze wetten geven duidelijk aan, dat het de NDP ernst is met de rechten, plichten en omstandigheden van de arbeidende klasse.
Hieronder volgt een overzicht van de verworvenheden voor de arbeidende klasse.
1. wijziging van het Decreet Arbeidsinspectie (Decreet Arbeidsinspectie S.B. 1983 no. 42).
2. Wet houdende bepalingen met betrekking tot waarborging der fundamentele rechten en vaststelling der plichten van vakvereniging en het functioneren van vakverenigingen (Wet Vrijheid Vakverenigingen).
3. Wet houdende bepalingen tot regeling van de Collectieve Arbeidsovereenkomst (Wet op de Collectieve Arbeidsovereenkomst)
4. Wet houdende bepalingen met betrekking tot het ter beschikking stellen van arbeidskrachten door intermediairs (Wet Terbeschikkingstelling Arbeidskrachten door Intermediairs)
5. Wet houdende wijziging van het Decreet Arbeidsadviescollege (Decreet Arbeidsadviescollege S.B. 1984 no. 105)
6. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de Arbeidsbemiddeling (Arbeidsbemiddelingswet 2016
7. Wet Houdende regels inzake het tegengaan van kinderarbeid en het verrichten van arbeíd door jeugdíge personen (Wet Arbeid Kinderen en Jeugdige Personen)
8. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de conversie van de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd naar de arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd (Wet Conversie Arbeidsovereenkomst voor Bepaalde Tijd naar Arbeidsovereenkomst Onbepaalde Tijd)
9. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de beëindiging van de dienstbetrekking door werkgevers (Ontslagwet 2017)
10. Wet houdende bepalingen met betrekking tot de bescherming van het moederschap (Wet Bescherming Moederschap). Geen specifieke arbeidswet, maar heeft wel invloed op het werk van de moeder (ook de vader)
Verdragen:
1. houdende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de Convention concerning Minimum Age for Admission to Employment, 1973, (Minimum Age Convention no. 138, Geneva, 06 juni 1973
2. houdende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de Convention concerning Discrimination in Respect of Employment and Occupation (Discrimination of Employment and Occupation Convention, 1958 no. 111, Geneva, 25 juni 1958)
3. houdende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de Convention concerning Equal Remuneration for Men and Women Workers of Equal Value (Equal Remuneration Convention 1951 no. 100, Geneva, 01 juni 1951
Het voorgaande geeft duidelijk de intentie van de NDP voor de arbeidende klasse weer. Het grote deel van de NDP aanhang bestaat dan ook uit de arbeidende klasse van wie wij beseffen dat die het thans moeilijk heeft.
De Nationale Democratische Partij spreekt op deze dag dan ook haar solidariteit uit met de arbeidersklasse in Suriname en over de gehele wereld. Zij onderschrijft het recht van arbeiders op redelijke arbeidsvoorwaarden, menswaardige arbeidsomstandigheden, een waardig inkomen, et cetera.
Op deze dag gedenken wij ook onze helden die strijd hebben geleverd voor een menswaardig arbeidersbestaan
De Nationale Democratische Partij roept dan ook de regering op er alles aan te doen om zich te blijven inzetten voor de rechten van de arbeidersklasse en het ingezette traject verder te vervolgen. De NDP wenst de Surinaamse samenleving een fijne arbeidersdag toe.'
'Beroving opvarenden vissersboten waarbij slachtoffers vermist worden is onbeschrijfelijk wreed'
Carl Breeveld (DOE): 'Het complete visserijsysteem moet transparant gemaakt worden'
'Naar aanleiding van het drama dat zich vrijdag voltrok voor onze kust bij de Wia Wia bank, wil ik speciale aandacht vragen voor deze sector. De beroving waarbij slachtoffers vermist worden, is onbeschrijfelijk wreed. Ik spreek mijn afkeuring uit over deze zeepiraterij en vind dat alles in het werk gesteld moet worden om de vermisten te vinden.
Tegelijk waardeer ik de inspanningen van de Maritieme Politie, de Kustwacht en leden van het Visserscollectief die naar de slachtoffers zoeken, evenals NCCR (Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing) die onder meer traumahulpverlening aanbiedt. Er zal ook alles in het werk gesteld moeten worden om ook de daders die verantwoordelijk zijn, te vinden en te vervolgen.
Naast al deze overheidsdiensten die zich in het kader van deze case inzetten, is het op zijn plaats dat van regeringswege hierop een duidelijke reactie komt. Het gaat hier om kostbare mensenlevens en daar hoort een officieel standpunt bij. Ik leef van harte mee met de families van de slachtoffers nu zo een drama, juist aan de vooravond van wrokoman dey, zich heeft voltrokken. Uit onderzoek is gebleken, dat het niet eenvoudig is dit probleem structureel aan te pakken. De meeste vissers zijn Guyanezen, van wie velen illegaal in Suriname verblijven. Over het algemeen zijn Surinamers niet bereid dit werk te doen. Hier zal vanuit de ministeries van LVV (Landbouw, Veeteelt en Visserij) en Onderwijs serieus naar gekeken moeten worden. Surinaamse jongeren mogen veel meer gestimuleerd worden om ook deze optie tot een duurzaam inkomen te overwegen.
Evenals bij delen van de concessies die in het binnenland verstrekt worden, heerst ook in deze sector een huurcultuur. Surinaamse vergunninghouders stellen tegen aanzienlijke bedragen hun vergunning beschikbaar aan Guyanese booteigenaren. Deze Guyanese of Surinaamse booteigenaren hebben meestal een mondelinge overeenkomst met een kapitein die de boot voor hen naar zee brengt om te vissen. De kapitein op zijn beurt, zoekt naar vissers om het werk op zee te doen. Ook hier gaat het vaak om mondelinge afspraken. Op zee blijkt er vaak geen naleving van richtlijnen en bestaande wettelijke bepalingen inzake rechten van de arbeider.
Ik ben van mening, dat het complete visserijsysteem transparant gemaakt moet worden. Een actieve rol is hierbij weggelegd voor het ministerie van LVV. Het is en blijft voor ons land van belang dat het vispotentieel op transparante wijze wordt geëxploiteerd ten behoeve van voedsel voor ons volk, inkomen zowel lokaal als via de export voor de vergunninghouders en de overheid en het scheppen van werkgelegenheid. Op dit moment ontbreekt de genoemde transparantie en hebben criminelen hierdoor vrij spel.
De zeerovers zijn zeer waarschijnlijk vissers of ex-vissers die opereren onder het mom van bezig zijn met visserij werkzaamheden. Volgens sommige vissers heerst er onder delen van de beroepsgroep vrees, omdat ze met de dood bedreigd worden indien zij informatie over misstanden zouden doorspelen. Wellicht worden ook tips doorgegeven aan criminelen over welke boten op zee zijn en de eventuele patrouilles van de kustwacht. DOE pleit daarom voor intelligence winning en intensieve samenwerking met de buurlanden op dit gebied.
Ik wil door middel van enkele voorstellen bijdragen aan een duurzame aanpak van deze problematiek.
Het is van groot belang dat de volgende systemen tot stand worden gebracht.
- Operationaliseren van een Vessel Monitoring System voor alle boten in de kustvisserij. Er bestaat bij dit volgsysteem een panic-button, waardoor er bij calamiteiten sneller en accurater gereageerd kan worden. In een later stadium kan dit systeem uitgebreid worden met communicatie mogelijkheden zodat de kustwacht van meer accurate info voorzien kan worden bij onverwachte negatieve gebeurtenissen.
- Evenals bij vliegtuigen -ook op onze binnenlandse vluchten- vóór vertrek registratie van de bemanning normaal is, moet dat ook in deze sector een vereiste zijn. De desbetreffende instanties moeten in principe steeds over actuele informatie beschikken met betrekking tot vaartuigen en personen die zich in de visserijzones bevinden.
- Instellen van een structureel registratie- en informatiesysteem over vissers die vanaf Surinaams grondgebied opereren. De informatie over de vissers en hun achtergronden is van groot belang om onder meer de vrije beweging van eventuele vissers met een criminele achtergrond in te dammen. - Het weren van malafide- en stimuleren van bonafide vissers op basis van een profiel en arbeidsvoorwaarden.
- De veiligheids- en uitrukmogelijkheden zullen vergroot moeten worden door het inzetten van een helikopter. Verzekeringsmaatschappijen kunnen wellicht hierop inspelen, maar eerder genoemde zaken moeten door de overheid eerst in orde worden gemaakt.
Ik zie deze wrokoman dey als een geschikt moment om alle actoren die betrokken zijn bij deze sector, de handen ineen te slaan om te komen tot meer veiligheid en ordening.
Paramaribo, 1 mei 2018
Carl Breeveld
Lid van De Nationale Assemblee'
'Naar aanleiding van het drama dat zich vrijdag voltrok voor onze kust bij de Wia Wia bank, wil ik speciale aandacht vragen voor deze sector. De beroving waarbij slachtoffers vermist worden, is onbeschrijfelijk wreed. Ik spreek mijn afkeuring uit over deze zeepiraterij en vind dat alles in het werk gesteld moet worden om de vermisten te vinden.
Tegelijk waardeer ik de inspanningen van de Maritieme Politie, de Kustwacht en leden van het Visserscollectief die naar de slachtoffers zoeken, evenals NCCR (Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing) die onder meer traumahulpverlening aanbiedt. Er zal ook alles in het werk gesteld moeten worden om ook de daders die verantwoordelijk zijn, te vinden en te vervolgen.
Naast al deze overheidsdiensten die zich in het kader van deze case inzetten, is het op zijn plaats dat van regeringswege hierop een duidelijke reactie komt. Het gaat hier om kostbare mensenlevens en daar hoort een officieel standpunt bij. Ik leef van harte mee met de families van de slachtoffers nu zo een drama, juist aan de vooravond van wrokoman dey, zich heeft voltrokken. Uit onderzoek is gebleken, dat het niet eenvoudig is dit probleem structureel aan te pakken. De meeste vissers zijn Guyanezen, van wie velen illegaal in Suriname verblijven. Over het algemeen zijn Surinamers niet bereid dit werk te doen. Hier zal vanuit de ministeries van LVV (Landbouw, Veeteelt en Visserij) en Onderwijs serieus naar gekeken moeten worden. Surinaamse jongeren mogen veel meer gestimuleerd worden om ook deze optie tot een duurzaam inkomen te overwegen.
Evenals bij delen van de concessies die in het binnenland verstrekt worden, heerst ook in deze sector een huurcultuur. Surinaamse vergunninghouders stellen tegen aanzienlijke bedragen hun vergunning beschikbaar aan Guyanese booteigenaren. Deze Guyanese of Surinaamse booteigenaren hebben meestal een mondelinge overeenkomst met een kapitein die de boot voor hen naar zee brengt om te vissen. De kapitein op zijn beurt, zoekt naar vissers om het werk op zee te doen. Ook hier gaat het vaak om mondelinge afspraken. Op zee blijkt er vaak geen naleving van richtlijnen en bestaande wettelijke bepalingen inzake rechten van de arbeider.
Ik ben van mening, dat het complete visserijsysteem transparant gemaakt moet worden. Een actieve rol is hierbij weggelegd voor het ministerie van LVV. Het is en blijft voor ons land van belang dat het vispotentieel op transparante wijze wordt geëxploiteerd ten behoeve van voedsel voor ons volk, inkomen zowel lokaal als via de export voor de vergunninghouders en de overheid en het scheppen van werkgelegenheid. Op dit moment ontbreekt de genoemde transparantie en hebben criminelen hierdoor vrij spel.
De zeerovers zijn zeer waarschijnlijk vissers of ex-vissers die opereren onder het mom van bezig zijn met visserij werkzaamheden. Volgens sommige vissers heerst er onder delen van de beroepsgroep vrees, omdat ze met de dood bedreigd worden indien zij informatie over misstanden zouden doorspelen. Wellicht worden ook tips doorgegeven aan criminelen over welke boten op zee zijn en de eventuele patrouilles van de kustwacht. DOE pleit daarom voor intelligence winning en intensieve samenwerking met de buurlanden op dit gebied.
Ik wil door middel van enkele voorstellen bijdragen aan een duurzame aanpak van deze problematiek.
Het is van groot belang dat de volgende systemen tot stand worden gebracht.
- Operationaliseren van een Vessel Monitoring System voor alle boten in de kustvisserij. Er bestaat bij dit volgsysteem een panic-button, waardoor er bij calamiteiten sneller en accurater gereageerd kan worden. In een later stadium kan dit systeem uitgebreid worden met communicatie mogelijkheden zodat de kustwacht van meer accurate info voorzien kan worden bij onverwachte negatieve gebeurtenissen.
- Evenals bij vliegtuigen -ook op onze binnenlandse vluchten- vóór vertrek registratie van de bemanning normaal is, moet dat ook in deze sector een vereiste zijn. De desbetreffende instanties moeten in principe steeds over actuele informatie beschikken met betrekking tot vaartuigen en personen die zich in de visserijzones bevinden.
- Instellen van een structureel registratie- en informatiesysteem over vissers die vanaf Surinaams grondgebied opereren. De informatie over de vissers en hun achtergronden is van groot belang om onder meer de vrije beweging van eventuele vissers met een criminele achtergrond in te dammen. - Het weren van malafide- en stimuleren van bonafide vissers op basis van een profiel en arbeidsvoorwaarden.
- De veiligheids- en uitrukmogelijkheden zullen vergroot moeten worden door het inzetten van een helikopter. Verzekeringsmaatschappijen kunnen wellicht hierop inspelen, maar eerder genoemde zaken moeten door de overheid eerst in orde worden gemaakt.
Ik zie deze wrokoman dey als een geschikt moment om alle actoren die betrokken zijn bij deze sector, de handen ineen te slaan om te komen tot meer veiligheid en ordening.
Paramaribo, 1 mei 2018
Carl Breeveld
Lid van De Nationale Assemblee'
Minister Dodson onaangenaam verrast door beweringen bond bij GMD - 'Het is stemmingmakerij'
'Ik daag C-47 uit om een naam van een loyalist te noemen, ik
schenk mijn maandsalaris aan C-47 indien ze dit hard kan maken'
Minister Regilio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) is onaangenaam verrast met beweringen van de bond bij de Geologische Mijnbouwkundige Dienst (GMD). 'Deze kloppen niet', zegt de bewindsman vandaag, dinsdag 1 mei 2018, op Starnieuws.
Het is volgens hem stemmingmakerij dat het mensen die op posten worden geplaatst ontbreekt aan ervaring om het werk naar behoren te kunnen doen. Ook zouden volgens het C-47 bulletin deskundigen bij de GMD plaats moeten maken voor loyalisten.
'Ik daag de mensen uit om een naam van die persoon te noemen. Ik schenk mijn maand salaris aan C-47 indien ze dit hard kan maken', stelt de minister.
Het is volgens de bewindvoerder onjuist dat er frequent mutaties zijn naar NH. 'De GMD staat niet los van NH en is een integraal deel van het ministerie. Het is geen dependance of buitenbeentje dus verplaatsen naar een andere afdeling of een andere sectie van NH binnen dezelfde taakstelling is geen probleem', stelt Dodson.
De bewindsman ontkent, dat de procedure van overplaatsing niet via een beschikking wordt afgewikkeld. 'Het ministerie van NH gaat thans als proef ministerie door het traject op weg naar een excellente overheid, waarbij wij in gemeenschappelijk overleg het personeel hebben aangegeven dat wij de diverse onderdelen zullen herstructureren en zaken anders zullen doen. Dit zal betekenen dat mensen uit hun comfortzone gehaald zullen worden en dat er meer inzet op de werkvloer verwacht wordt. Bij elke verandering in de organisatie worden de mensen conform de procedures opgeroepen voor een gesprek waarbij de verandering besproken wordt. De veranderingen zijn vaak horizontaal waarbij samen met de afdeling interne controle de processen opnieuw beschreven en veranderd worden. Dit gebeurt integraal bij NH dus ook bij de GMD.'
De minister zegt dat hij, vooral gezien zijn affiniteit met de vakbeweging, nooit werknemers waar dan ook, het recht zal ontnemen of verhinderen zich te bundelen en te verenigen. 'Blijkbaar is C-47 misleid en heeft men in zijn enthousiasme verzuimd de beweringen na te trekken waardoor deze uitspraken gedaan zijn of in het bulletin zijn opgenomen, hetgeen ik betreur.'
Minister Regilio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) is onaangenaam verrast met beweringen van de bond bij de Geologische Mijnbouwkundige Dienst (GMD). 'Deze kloppen niet', zegt de bewindsman vandaag, dinsdag 1 mei 2018, op Starnieuws.
Het is volgens hem stemmingmakerij dat het mensen die op posten worden geplaatst ontbreekt aan ervaring om het werk naar behoren te kunnen doen. Ook zouden volgens het C-47 bulletin deskundigen bij de GMD plaats moeten maken voor loyalisten.
'Ik daag de mensen uit om een naam van die persoon te noemen. Ik schenk mijn maand salaris aan C-47 indien ze dit hard kan maken', stelt de minister.
Het is volgens de bewindvoerder onjuist dat er frequent mutaties zijn naar NH. 'De GMD staat niet los van NH en is een integraal deel van het ministerie. Het is geen dependance of buitenbeentje dus verplaatsen naar een andere afdeling of een andere sectie van NH binnen dezelfde taakstelling is geen probleem', stelt Dodson.
De bewindsman ontkent, dat de procedure van overplaatsing niet via een beschikking wordt afgewikkeld. 'Het ministerie van NH gaat thans als proef ministerie door het traject op weg naar een excellente overheid, waarbij wij in gemeenschappelijk overleg het personeel hebben aangegeven dat wij de diverse onderdelen zullen herstructureren en zaken anders zullen doen. Dit zal betekenen dat mensen uit hun comfortzone gehaald zullen worden en dat er meer inzet op de werkvloer verwacht wordt. Bij elke verandering in de organisatie worden de mensen conform de procedures opgeroepen voor een gesprek waarbij de verandering besproken wordt. De veranderingen zijn vaak horizontaal waarbij samen met de afdeling interne controle de processen opnieuw beschreven en veranderd worden. Dit gebeurt integraal bij NH dus ook bij de GMD.'
De minister zegt dat hij, vooral gezien zijn affiniteit met de vakbeweging, nooit werknemers waar dan ook, het recht zal ontnemen of verhinderen zich te bundelen en te verenigen. 'Blijkbaar is C-47 misleid en heeft men in zijn enthousiasme verzuimd de beweringen na te trekken waardoor deze uitspraken gedaan zijn of in het bulletin zijn opgenomen, hetgeen ik betreur.'
DA'91: 'Vandaag is de situatie van de Surinaamse arbeidende klasse zeer zorgwekkend'
'DA’91 streeft naar duurzame ontwikkeling voor elke burger van ons land'
De Dag van de Arbeid is wereldwijd een dag waarop wordt stilgestaan bij de positie en de rol van de arbeidende klasse in de samenleving. In Suriname werd de maximaal 8.5-urige werkdag vastgelegd in de Arbeidswet van 1964. De Dag van de Arbeid werd in 1970 tot een nationale vrije dag verklaard. In hetzelfde jaar werd ook het ministerie van Arbeid ingesteld. Jules Sedney van de PNP was de waarnemend minister op het ministerie en was ook premier van ons land. Volgens Jules Sedney kwam het besef van de belangrijke plaats die de arbeidende klasse innam en inneemt in onze samenleving voort uit de bijzondere rol die zij gespeeld had in acties van 1969 met als resultaat dat de regering-Pengel naar huis ging.
Vandaag is de situatie van de Surinaamse arbeidende klasse zeer zorgwekkend.
Het structureel verarmingsbeleid gevoerd door de twee opeenvolgende regeringen Bouterse treft de arbeidende klasse het zwaarst. Het enige wat hen te doen staat is dagelijks hun levensstandaard te verlagen, met desastreuze lange termijn consequenties voor hun en hun gezin. De cyclus van armoede wordt niet doorbroken, integendeel wordt die versterkt en verdiept. Dit wordt bevestigd door het hoge werkloosheidscijfer, 8.1% volgens de ILO statistieken voor 2017, voor onze bevolking. De grootste slachtoffers zijn vrouwen en jongeren. Het hebben van een goede en passende baan is ontzettend belangrijk voor het beleven van economische, maatschappelijke en sociale vrijheid.
DA’91 streeft naar duurzame ontwikkeling voor elke burger van ons land. Dit zal in hoge mate bepaald worden door de positie en vooruitzichten van onze arbeidende burgers. Goed beleid op het vlak van arbeid is essentieel.
In de visie van DA’91 behelst dit beleid onder andere de volgende aspecten:
• Waardige banen voor duurzame groei
Om een duurzame groei van onze samenleving vorm te geven zijn waardige banen een noodzaak, zoals wij ook zien in goal 8 van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Het beleid door een verantwoordelijke regering gevoerd moet erin resulteren dat er jaarlijks voldoende passende banen geschapen worden voor o.a. de schoolverlaters en anderen die de arbeidsmarkt betreden.
• Continue verbetering van vaardigheden
Ook het continu verbeteren van de vaardigheden van de arbeidende klasse behoort tot een noodzakelijke actie teneinde te garanderen dat de potentie voor het verhogen van het inkomen continu aanwezig is.
• Het Midden- en Kleinbedrijf
In deze zien wij een bijzondere rol voor het midden en klein bedrijf. Deze vorm van onderneming moet structureel gestimuleerd worden middels beleid dat jonge en nieuwe ondernemers ondersteunt. Hierbij is ook een bijzondere rol voor o.a. het bankwezen en het grondtoewijzingsbeleid weggelegd.
• Micro-kredieten
Het aspect van micro-kredieten wordt veelal ook gezien als een belangrijk aspect voor het creëren van banen. DA’91 vindt echter dat de ondernemingen die door micro-kredieten vorm krijgen de potentie moeten hebben om meer dan slechts een minimum bestaansniveau te garanderen. Vandaar het belang voor de micro-ondernemer om ook de vaardigheden en kennis te vergroten. Micro-ondernemers moeten de armoede kunnen doorbreken.
• Bescherming van de arbeidende mens en hun rechten
Instituten die moeten toezien op de naleving van de standaarden voor een waardige baan en de rechten van de burger daar voor op te komen moeten versterkt worden en onafhankelijk hun werk doen. Hierbij is er bijzondere aandacht voor vrouwen en jongeren (nieuwe intreders op de arbeidsmarkt).
De toekomst van arbeid
In onze oriëntatie op de omstandigheden van de arbeidende klasse richten wij ons niet alleen op vandaag meer meer nog op de toekomst. De toekomstige ontwikkelingen op de arbeidsmarkt moeten nu in ogenschouw genomen worden om een duurzame en gegarandeerde voortzetting van passende arbeidsplaatsen te garanderen. Het is duidelijk, dat het karakter van arbeid snel aan het veranderen is, vooral in het licht van de snelheid van technologische ontwikkelingen. Deze veranderingen hebben ook effect op de mate en wijze van beschikbare arbeidsplaatsen. Een heldere, realistische en onbevreesde kijk op de toekomst is hierbij van essentieel belang.
Koerswijziging noodzaak
Het huidige beleid voldoet aan geen van deze essentiële voorwaarden. Daar moet in het belang van de totale Surinaamse samenleving, maar in het bijzonder de arbeidende klasse, zo snel mogelijk verandering in komen. Die verandering zal alleen succesvol zijn als werkende burgers daar actief hun bijdrage aan willen en kunnen leveren.
DA’91 roept de burgers op onbevreesd en in solidariteit met elkaar te staan voor een beleid dat een duurzame toekomst van groei en verbetering voor de arbeidende klasse garandeert.
De Dag van de Arbeid is wereldwijd een dag waarop wordt stilgestaan bij de positie en de rol van de arbeidende klasse in de samenleving. In Suriname werd de maximaal 8.5-urige werkdag vastgelegd in de Arbeidswet van 1964. De Dag van de Arbeid werd in 1970 tot een nationale vrije dag verklaard. In hetzelfde jaar werd ook het ministerie van Arbeid ingesteld. Jules Sedney van de PNP was de waarnemend minister op het ministerie en was ook premier van ons land. Volgens Jules Sedney kwam het besef van de belangrijke plaats die de arbeidende klasse innam en inneemt in onze samenleving voort uit de bijzondere rol die zij gespeeld had in acties van 1969 met als resultaat dat de regering-Pengel naar huis ging.
Vandaag is de situatie van de Surinaamse arbeidende klasse zeer zorgwekkend.
Het structureel verarmingsbeleid gevoerd door de twee opeenvolgende regeringen Bouterse treft de arbeidende klasse het zwaarst. Het enige wat hen te doen staat is dagelijks hun levensstandaard te verlagen, met desastreuze lange termijn consequenties voor hun en hun gezin. De cyclus van armoede wordt niet doorbroken, integendeel wordt die versterkt en verdiept. Dit wordt bevestigd door het hoge werkloosheidscijfer, 8.1% volgens de ILO statistieken voor 2017, voor onze bevolking. De grootste slachtoffers zijn vrouwen en jongeren. Het hebben van een goede en passende baan is ontzettend belangrijk voor het beleven van economische, maatschappelijke en sociale vrijheid.
DA’91 streeft naar duurzame ontwikkeling voor elke burger van ons land. Dit zal in hoge mate bepaald worden door de positie en vooruitzichten van onze arbeidende burgers. Goed beleid op het vlak van arbeid is essentieel.
In de visie van DA’91 behelst dit beleid onder andere de volgende aspecten:
• Waardige banen voor duurzame groei
Om een duurzame groei van onze samenleving vorm te geven zijn waardige banen een noodzaak, zoals wij ook zien in goal 8 van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Het beleid door een verantwoordelijke regering gevoerd moet erin resulteren dat er jaarlijks voldoende passende banen geschapen worden voor o.a. de schoolverlaters en anderen die de arbeidsmarkt betreden.
• Continue verbetering van vaardigheden
Ook het continu verbeteren van de vaardigheden van de arbeidende klasse behoort tot een noodzakelijke actie teneinde te garanderen dat de potentie voor het verhogen van het inkomen continu aanwezig is.
• Het Midden- en Kleinbedrijf
In deze zien wij een bijzondere rol voor het midden en klein bedrijf. Deze vorm van onderneming moet structureel gestimuleerd worden middels beleid dat jonge en nieuwe ondernemers ondersteunt. Hierbij is ook een bijzondere rol voor o.a. het bankwezen en het grondtoewijzingsbeleid weggelegd.
• Micro-kredieten
Het aspect van micro-kredieten wordt veelal ook gezien als een belangrijk aspect voor het creëren van banen. DA’91 vindt echter dat de ondernemingen die door micro-kredieten vorm krijgen de potentie moeten hebben om meer dan slechts een minimum bestaansniveau te garanderen. Vandaar het belang voor de micro-ondernemer om ook de vaardigheden en kennis te vergroten. Micro-ondernemers moeten de armoede kunnen doorbreken.
• Bescherming van de arbeidende mens en hun rechten
Instituten die moeten toezien op de naleving van de standaarden voor een waardige baan en de rechten van de burger daar voor op te komen moeten versterkt worden en onafhankelijk hun werk doen. Hierbij is er bijzondere aandacht voor vrouwen en jongeren (nieuwe intreders op de arbeidsmarkt).
De toekomst van arbeid
In onze oriëntatie op de omstandigheden van de arbeidende klasse richten wij ons niet alleen op vandaag meer meer nog op de toekomst. De toekomstige ontwikkelingen op de arbeidsmarkt moeten nu in ogenschouw genomen worden om een duurzame en gegarandeerde voortzetting van passende arbeidsplaatsen te garanderen. Het is duidelijk, dat het karakter van arbeid snel aan het veranderen is, vooral in het licht van de snelheid van technologische ontwikkelingen. Deze veranderingen hebben ook effect op de mate en wijze van beschikbare arbeidsplaatsen. Een heldere, realistische en onbevreesde kijk op de toekomst is hierbij van essentieel belang.
Koerswijziging noodzaak
Het huidige beleid voldoet aan geen van deze essentiële voorwaarden. Daar moet in het belang van de totale Surinaamse samenleving, maar in het bijzonder de arbeidende klasse, zo snel mogelijk verandering in komen. Die verandering zal alleen succesvol zijn als werkende burgers daar actief hun bijdrage aan willen en kunnen leveren.
DA’91 roept de burgers op onbevreesd en in solidariteit met elkaar te staan voor een beleid dat een duurzame toekomst van groei en verbetering voor de arbeidende klasse garandeert.
Tekst toespraak minister van Arbeid Moestadja in kader van Wrokoman Dey
'Elke economische vooruitgang, hoe bescheiden ook, heeft positieve impact op vertrouwen van werknemer'
In het kader van de Dag van de Arbeid, Wrokoman Dey, richt minister van Arbeid Soewarto Moestadja zich tot de werknemers. Hij geeft onder meer aan, dat de beleidsmaatregelen die vanwege de regering getroffen worden een positieve impact zullen hebben op de kwaliteit van bestaan van werknemers. Hieronder de tekst van de toespraak van de bewindsman:
'Arbeiders,
Deze dag staat in het teken van strijd, lotsverbondenheid en solidariteit met de werkende klasse. Bij deze gelegenheid wens ik de bescheiden successen die de regering, met medewerking van de sociale partners en maatschappelijke organisaties, heeft geboekt op het economisch vlak, tegen het licht te houden.
Elke economische vooruitgang, hoe bescheiden dan ook, heeft een positieve impact op het vertrouwen van u als werknemer en versterkt het geloof in een betere toekomst.
Ik geef toe, dat de werkende klasse de afgelopen jaren een moeilijke tijd heeft doorgemaakt, maar het stemt goed om te constateren dat langzamerhand verbetering begint op te treden. Wij kunnen ons dus nu focussen op verbetering van de kwaliteit van het bestaan van de werkende klasse. Ondanks dat wij de hoge inflatie en de negatieve koersontwikkeling van de afgelopen jaren achter de rug hebben, zijn de effecten hiervan nog enigszins voelbaar voor werkers.
Ik kan u geruststellen, want de regering heeft intussen al enige beleidsmaatregelen genomen om de negatieve effecten te pareren.
Het verwachte positieve effect van de bedoelde maatregelen is in proces:
De inflatiebeteugeling herstelt het koopkrachtverlies van de werkenden;
Door overleg en wetgeving zal de verstoring van de inkomensverhoudingen worden gecorrigeerd
De sociale wetten worden gerepareerd.
De voorzieningen van het sociaal zekerheidsstelsel die onder druk kwamen te staan als gevolg van de inflatie, hebben gezorgd voor enige ongemakken bij werkenden en hun gezinnen, vooral met betrekking tot de gezondheidszorg. De wet die de basiszorg moet garanderen voor onder andere particuliere werkenden en hun gezinnen wordt daarom herzien.
De Wet Minimumuurloon wordt volledig vernieuwd. Door de inflatie loopt het minimumloon achter op het proces van herstel van de macro-economie. De vernieuwing van de wet geschiedt eveneens in het kader van de in reparatie zijnde sociale wetten van 2014. De verwachting is dat dit jaar nog deze beleidsmaatregelen een positieve impact zullen hebben op de kwaliteit van bestaan van de werkende klasse.
Arbeiders,
de voorwaarde voor verbetering van de kwaliteit van het leven van u en uw gezin is zonder meer een beter functionerende economie. Ik zal dat blijven benadrukken. De basisregel is, dat als het goed gaat met onze economie, het navenant ook beter zal gaan met u als loontrekker en met werkzoekenden. Tegen deze achtergrond zal factor arbeid meer dan ooit afgestemd dienen te worden op de economische doelen van het land. Intussen zijn de arbeidswetten die sinds 2015 zijn goedgekeurd, ontwikkeld in lijn met deze gedachtegang. Uiteraard is er rekening gehouden met de beginselen van decent work.
Het concept dat arbeid afgestemd dient te worden op de nationale economische doelen, biedt zeker ook mogelijkheden aan de werknemer om arbeid af te stemmen op zijn persoonlijke economische doelen. Het monopolie van de werkgever om arbeid in te zetten als productiemiddel, zal met de toekomstige mogelijkheid voor flexibele werktijden, de werknemer in een positie brengen waarbij hij meer armslag zal krijgen om zichzelf in sociaal- en economisch opzicht te ontplooien.
Arbeiders,
verbetering van de kwaliteit van uw leven is niet slechts een aangelegenheid van het ministerie van Arbeid. Dit streven vergt een brede aanpak van zowel de publieke als private sector. In deze benadering doel ik ook op de vakbeweging die als uw vertegenwoordiger in beide sectoren actief is.
Wij hebben als ministerie in de afgelopen drie jaren alvast de aanzet gegeven met de productie van arbeidswetten. Afgezien van de goedgekeurde arbeidswetten en de ontwerpwetten die op stapel staan, zijn er ook maatregelen genomen door andere delen van de regering die een niet te onderschatten positieve impact zullen hebben op het bestaan van de werkende klasse. Ik noem in willekeurige volgorde enkele acties die door de regering met redelijk succes zijn ondernomen in het belang van de koopkracht van de werkende klasse:
de opbouw van de monetaire reserves en de inflatiebeteugeling,
het intomen van het overheidstekort, en het geven van koopkrachtversterking en sociale verlichting aan grote delen van de samenleving, waaronder arbeidsgezinnen.
Arbeiders,
het werkgelegenheidsvraagstuk vereist een integrale aanpak. Hiertoe is de realisatie van het Ontwikkelingsplan en de jaarplannen van het bedrijfsleven van groot belang. Ook de inspanningen van het Instituut ter bevordering van investeringen (InvestSur) voor het aantrekken en faciliteren van investeerders moeten gaan zorgen voor duurzame menswaardige banen. Het ministerie zal alvast inspelen op de verwachte werkgelegenheid door omscholing, bijscholing en herscholing van personen die hun baan zijn kwijt geraakt en hen in de gelegenheid te stellen om terug te keren op de arbeidsmarkt.
Het instrument van coöperaties zal worden toegepast onder werkzoekenden om klein-ondernemerschap en creatieve werkgelegenheid te stimuleren in sectoren met economische potentie. De particuliere arbeidsbemiddeling zal worden gestimuleerd om een bijdrage te leveren aan invulling van werkgelegenheid. Zelf zal het ministerie met medewerking van het bedrijfsleven, zijn arbeidsbemiddelingsinstrument inzetten om openstaande arbeidsplaatsen te registreren voor werkzoekenden. Intussen gaat het ministerie na hoe geïdentificeerde alternatieve werkgelegenheid ontwikkelt en gepresenteerd kan worden aan de beroepsbevolking.
Arbeiders,
het is ons aller verantwoordelijkheid om de economische -en monetaire stabiliteit die er nu is te verbreden. Laten wij samen onze economie duurzaam voort stuwen met de bedoeling het leefklimaat voor werkenden, gezond en steeds aangenamer te maken. Het ministerie kan het niet alleen.
Ik wens u een bezinningsvolle Wrokoman Dey toe,
God zij met ons Suriname.
Ik dank u.'
In het kader van de Dag van de Arbeid, Wrokoman Dey, richt minister van Arbeid Soewarto Moestadja zich tot de werknemers. Hij geeft onder meer aan, dat de beleidsmaatregelen die vanwege de regering getroffen worden een positieve impact zullen hebben op de kwaliteit van bestaan van werknemers. Hieronder de tekst van de toespraak van de bewindsman:
'Arbeiders,
Deze dag staat in het teken van strijd, lotsverbondenheid en solidariteit met de werkende klasse. Bij deze gelegenheid wens ik de bescheiden successen die de regering, met medewerking van de sociale partners en maatschappelijke organisaties, heeft geboekt op het economisch vlak, tegen het licht te houden.
Elke economische vooruitgang, hoe bescheiden dan ook, heeft een positieve impact op het vertrouwen van u als werknemer en versterkt het geloof in een betere toekomst.
Ik geef toe, dat de werkende klasse de afgelopen jaren een moeilijke tijd heeft doorgemaakt, maar het stemt goed om te constateren dat langzamerhand verbetering begint op te treden. Wij kunnen ons dus nu focussen op verbetering van de kwaliteit van het bestaan van de werkende klasse. Ondanks dat wij de hoge inflatie en de negatieve koersontwikkeling van de afgelopen jaren achter de rug hebben, zijn de effecten hiervan nog enigszins voelbaar voor werkers.
Ik kan u geruststellen, want de regering heeft intussen al enige beleidsmaatregelen genomen om de negatieve effecten te pareren.
Het verwachte positieve effect van de bedoelde maatregelen is in proces:
De inflatiebeteugeling herstelt het koopkrachtverlies van de werkenden;
Door overleg en wetgeving zal de verstoring van de inkomensverhoudingen worden gecorrigeerd
De sociale wetten worden gerepareerd.
De voorzieningen van het sociaal zekerheidsstelsel die onder druk kwamen te staan als gevolg van de inflatie, hebben gezorgd voor enige ongemakken bij werkenden en hun gezinnen, vooral met betrekking tot de gezondheidszorg. De wet die de basiszorg moet garanderen voor onder andere particuliere werkenden en hun gezinnen wordt daarom herzien.
De Wet Minimumuurloon wordt volledig vernieuwd. Door de inflatie loopt het minimumloon achter op het proces van herstel van de macro-economie. De vernieuwing van de wet geschiedt eveneens in het kader van de in reparatie zijnde sociale wetten van 2014. De verwachting is dat dit jaar nog deze beleidsmaatregelen een positieve impact zullen hebben op de kwaliteit van bestaan van de werkende klasse.
Arbeiders,
de voorwaarde voor verbetering van de kwaliteit van het leven van u en uw gezin is zonder meer een beter functionerende economie. Ik zal dat blijven benadrukken. De basisregel is, dat als het goed gaat met onze economie, het navenant ook beter zal gaan met u als loontrekker en met werkzoekenden. Tegen deze achtergrond zal factor arbeid meer dan ooit afgestemd dienen te worden op de economische doelen van het land. Intussen zijn de arbeidswetten die sinds 2015 zijn goedgekeurd, ontwikkeld in lijn met deze gedachtegang. Uiteraard is er rekening gehouden met de beginselen van decent work.
Het concept dat arbeid afgestemd dient te worden op de nationale economische doelen, biedt zeker ook mogelijkheden aan de werknemer om arbeid af te stemmen op zijn persoonlijke economische doelen. Het monopolie van de werkgever om arbeid in te zetten als productiemiddel, zal met de toekomstige mogelijkheid voor flexibele werktijden, de werknemer in een positie brengen waarbij hij meer armslag zal krijgen om zichzelf in sociaal- en economisch opzicht te ontplooien.
Arbeiders,
verbetering van de kwaliteit van uw leven is niet slechts een aangelegenheid van het ministerie van Arbeid. Dit streven vergt een brede aanpak van zowel de publieke als private sector. In deze benadering doel ik ook op de vakbeweging die als uw vertegenwoordiger in beide sectoren actief is.
Wij hebben als ministerie in de afgelopen drie jaren alvast de aanzet gegeven met de productie van arbeidswetten. Afgezien van de goedgekeurde arbeidswetten en de ontwerpwetten die op stapel staan, zijn er ook maatregelen genomen door andere delen van de regering die een niet te onderschatten positieve impact zullen hebben op het bestaan van de werkende klasse. Ik noem in willekeurige volgorde enkele acties die door de regering met redelijk succes zijn ondernomen in het belang van de koopkracht van de werkende klasse:
de opbouw van de monetaire reserves en de inflatiebeteugeling,
het intomen van het overheidstekort, en het geven van koopkrachtversterking en sociale verlichting aan grote delen van de samenleving, waaronder arbeidsgezinnen.
Arbeiders,
het werkgelegenheidsvraagstuk vereist een integrale aanpak. Hiertoe is de realisatie van het Ontwikkelingsplan en de jaarplannen van het bedrijfsleven van groot belang. Ook de inspanningen van het Instituut ter bevordering van investeringen (InvestSur) voor het aantrekken en faciliteren van investeerders moeten gaan zorgen voor duurzame menswaardige banen. Het ministerie zal alvast inspelen op de verwachte werkgelegenheid door omscholing, bijscholing en herscholing van personen die hun baan zijn kwijt geraakt en hen in de gelegenheid te stellen om terug te keren op de arbeidsmarkt.
Het instrument van coöperaties zal worden toegepast onder werkzoekenden om klein-ondernemerschap en creatieve werkgelegenheid te stimuleren in sectoren met economische potentie. De particuliere arbeidsbemiddeling zal worden gestimuleerd om een bijdrage te leveren aan invulling van werkgelegenheid. Zelf zal het ministerie met medewerking van het bedrijfsleven, zijn arbeidsbemiddelingsinstrument inzetten om openstaande arbeidsplaatsen te registreren voor werkzoekenden. Intussen gaat het ministerie na hoe geïdentificeerde alternatieve werkgelegenheid ontwikkelt en gepresenteerd kan worden aan de beroepsbevolking.
Arbeiders,
het is ons aller verantwoordelijkheid om de economische -en monetaire stabiliteit die er nu is te verbreden. Laten wij samen onze economie duurzaam voort stuwen met de bedoeling het leefklimaat voor werkenden, gezond en steeds aangenamer te maken. Het ministerie kan het niet alleen.
Ik wens u een bezinningsvolle Wrokoman Dey toe,
God zij met ons Suriname.
Ik dank u.'
Abonneren op:
Posts (Atom)