zaterdag 7 maart 2020

Brief VHP aan Oppenheimer in VS - Partij vraagt Oppenheimer af te zien van leningen verstrekken aan regering Suriname

op Geen opmerkingen:

Frida Guerrera telt de vermoorde vrouwen van Mexico: ‘Dit jaar zijn het er al meer dan 300’

(Bron foto: contramuro.com)
Vrouwen van Mexico staken 9 maart om de macho-neus op de feiten te drukken: 'jullie vermoorden ons en wij zijn het zat'

'Meeste daders zijn jong, jochies van 15 die hun vriendinnetje vermoorden, omdat ze ‘nee’ zegt'


Geen vrouw te zien op straat, op kantoor, op school, in trein of bus, in restaurant of café – dat is de bedoeling. Activiste Frida Guerrera juicht de staking toe, maar maakt zich ook zorgen. Ze vreest voor de reactie van de Mexicaanse man. 'De mannen zijn boos.' En de 49-jarige Guerrera kan het weten. Al vier jaar telt ze in de sensatiebladen de vrouwen die vermoord werden, omdat ze vrouw zijn: meer dan 7.000 sinds 2016.

Feminicidio is de Spaanse term. Vrouwen die werden misbruikt, verminkt, gedood. Feminicidio is al jaren een gegeven in Mexico, maar vorige maand werd het plots een emotie, een collectief gevoel van afschuw en woede dat opborrelde en overliep.


De 25-jarige Ingrid Escimilla en de 7-jarige Fatima, kort na elkaar vermoord in de hoofdstad, groeiden uit tot symbolen van alle vermoorde vrouwen en meisjes. 'Zo hevig heb ik het debat niet eerder meegemaakt', zegt Guerrera. 'Als kwestie is vrouwenmoord nog nooit zo relevant geweest.' 

9 Maart, de maandag na Internationale Vrouwendag, werd door een feministische groep uitgeroepen tot #UnDiaSinNosotras (een dag zonder ons) en ging viraal op social media. Zó viraal, dat de overheid en een groeiende groep bedrijven de staking omarmen - volgens Guerrera een poging de angel uit het protest te halen.
Maar, Guerrera maakt zich vooral zorgen. Terwijl geharde feministen de afgelopen weken op het centrale plein van Mexico-Stad protesteerden tegen het patriarchaat, vulde zij haar blog met nieuwe slachtoffers.

Frida Guerrera is de nom de guerre van journaliste Verónica Villalvazo. Toen ze in 2006 in deelstaat Oaxaca schreef over de sociale strijd van de lokale bevolking en werd bedreigd, ging ze de naam Frida gebruiken. Het is een eerbetoon aan Mexico’s getormenteerde mascotte, kunstenares Frida Kahlo. Een collega noemde haar Guerrera, Krijger. Ze was altijd al begaan met het lot van vrouwen en kinderen; begin 2016 werd het haar fulltime baan.

Tijdens een ziekenhuisverblijf was ze door haar lectuur heen en besloot op internet te zoeken naar vrouwenmoorden. De term feminicidio leverde weinig op, andere zoekwoorden wel: ‘Verbrande vrouw, vermoorde vrouw, vrouw gevonden bij vuilstort.’ Ze vond 193 vrouwenmoorden in de eerste twee maanden van dat jaar. 'Het alarmeerde me, dat deze vrouwen onzichtbaar bleven, dat ze slechts te vinden waren als sensatie in de tabloids.' Ze gaf de vrouwen een postuum podium op haar blog, maar het archiveren voelde al snel als onvoldoende. Na enkele maanden zocht ze contact met een van de families.

'Mijn eerste verhaal schreef ik samen met de moeder van Diana, een meisje van 11 dat werd doodgestoken door een jongen van 13. Sindsdien ben ik niet meer gestopt met schrijven.' Haar verhalen verschenen op Mexicaanse nieuwssites, waaronder de Mexicaanse versie van Vice. Sommige zaken werden door internationale media opgepikt: zoals die van Lupita in 2017, het meisje van 7 met ‘de rode sokjes’ dat onherkenbaar was verminkt. Acht maanden vroeg Guerrera aandacht voor Lupita totdat iemand zich meldde die het meisje kende. Haar ouders bleken de daders te zijn, ze zitten inmiddels vast. Sindsdien wist Guerrera meerdere daders te achterhalen. 'Gisteren nog is een man veroordeeld die zijn buurmeisje van 9 heeft vermoord. Door druk te blijven uitoefenen op Justitie is het ons uiteindelijk gelukt.' 



Dit jaar telde Guerrera meer dan 300 moorden. Het geweld tegen vrouwen neemt toe, maakt ze op uit eigen waarneming. Ook de officiële cijfers laten een stijging zien van het aantal feminicidios in de afgelopen vijf jaar, al is het moeilijk die cijfers te duiden. Het onderscheid tussen moord op vrouwen en vrouwenmoord (wanneer een vrouw wordt vermoord omdat ze vrouw is) geeft extra gewicht aan die tweede categorie, maar vertroebelt tegelijkertijd de statistieken. Jaarlijks worden ruim 3.000 vrouwen vermoord, volgens de cijfers van de overheid. Het aantal officiële vrouwenmoorden steeg sinds 2015 van ruim 400 naar bijna 1.000 vorig jaar. Guerrera telde er aanzienlijk meer.

Meerdere factoren grijpen in elkaar, zegt de activiste. Het machismo, de diepgewortelde Latijns-Amerikaanse mannelijke trots, is een factor, zegt ze. Mexico kent bovendien een lange traditie van geweld en straffeloosheid, de meeste vrouwenmoorden blijven ongestraft. Autoriteiten kijken de andere kant op en geven zo de boodschap af: 'Verbrand haar, vermoord haar, ontvoer haar, begraaf haar. We doen er toch geen onderzoek naar.'

Maar, volgens Guerrera speelt er meer. Ze spreekt over generaties jongeren die ‘alleen’ opgroeien. 'Jongeren lopen tegen een grens aan, ze zijn bang om relaties aan te gaan. De meerderheid van de daders is jong. Het zijn jochies van 15 die hun vriendinnetje vermoorden, omdat ze ‘nee’ zegt, jongens van 17, 18, 20 die hun kinderen misbruiken en doden.'

Ze zegt dat de tijden veranderd zijn. 'Vroeger kende iedereen elkaar. Je wist wie er op de hoek woonde en wie in het huis naast het jouwe. Als je benaderd werd door een vreemde man had de buurt dat in de gaten. Die saamhorigheid is verdwenen. De ouders laten de opvoeding over aan de school en in iedere slaapkamer staat een televisie ook al kijken we naar dezelfde programma’s.' Ergens in de afgelopen dertig jaar zijn generaties elkaar kwijtgeraakt, meent ze. Oma’s en moeders leven nog naar de klassieke rolverdeling waarin de man het voor het zeggen heeft, jongeren botsen in de zoektocht naar een nieuw evenwicht.

'De mannen zijn gefrustreerd, omdat de vrouwen hun eigen gang gaan. Mannen moeten leren begrijpen dat wij niet meer dezelfde zijn, dat we ze niet toebehoren.' Maar, ook vrouwen moeten het machismo-denken afleren, zegt ze. 'We moeten op zoek naar gelijkheid, daadwerkelijke gelijkheid, geen revanchisme.'

Ondanks haar zorgen, put ze hoop uit de aandacht die de feminicidios plotseling krijgen. Ze ziet een kans voor Mexico. 'Wij, de samenleving, moeten de empathie terugbrengen in ons hart. En de regering moet begrijpen dat dit het moment is om aan de slag te gaan. Iemand moet het roer pakken. Anders worden we verzwolgen door de golven en gaan we met z’n allen naar de klote.'


(Suriname Mirror/De Morgen/Twitter/YouTube)
op Geen opmerkingen:
Labels:

Eerste geval van coronavirus in Colombia bevestigd

(Bron foto: El Tiempo)
President Ivan Duque: 'Laat u niet meeslepen door paranoia'


De minister van Volksgezondheid van Colombia bevestigde vrijdag 6 maart 2020 het eerste bevestigde geval van coronavirus dat zich over de hele wereld heeft verspreid. 

Tijdens een persconferentie zei minister van Volksgezondheid Fernando Ruiz, dat het virus wordt gedragen door een 19-jarige vrouw uit Italië. Zestien mensen waarmee de vrouw in contact is geweest, zijn geobserveerd als onderdeel van een rampenplan dat werd geactiveerd nadat het eerste geval was bevestigd.


President Ivan Duque drong kalm aan en 'laat u niet meeslepen door paranoia'.

'Het is een wereldwijde noodsituatie, maar we moeten het aangaan met een streven naar preventie en niet worden aangedreven door paranoia, wanhoop en nog minder door nepnieuws. Die elementen zijn belangrijk en we hebben gehandeld als een land met zeer strikte criteria.'

President Ivan Duque


Kort na de aankondiging door de onlangs benoemde minister van Volksgezondheid Fernando Ruiz ging hij de ether in om op te roepen tot kalmte. 'Er is geen reden tot paniek; we zijn voorbereid', zei dr. Ruiz.

Maar, een tweet van de burgemeester van Bogota, Claudia López, was nauwelijks geruststellend: de patiënt was in feite enkele dagen geleden vanuit Italië in het land aangekomen en ging op 2 maart met hoestachtige symptomen naar de Hospital Fundación Santa Fe, vóór de positieve test vandaag, en wordt momenteel 'thuis geïsoleerd'.


De regering heeft dagenlang gewaarschuwd dat de komst van het virus een kwestie van tijd was. Gezondheids- en migratie-autoriteiten hebben protocollen ontwikkeld om te voorkomen dat het virus zich zo veel mogelijk verspreidt, dat nu op de proef wordt gesteld.

Colombia neemt reizigers onder de loep terwijl het coronavirus-risiconiveau naar hoog is gestegen.Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie hebben wereldwijd ongeveer 100.000 mensen het virus opgelopen. 3.000 van deze patiënten zijn gestorven, voornamelijk in China, meldde de BBC vrijdag.

(Suriname Mirror/Colombia Reports/Twitter/El Tiempo/YouTube)
op Geen opmerkingen:
Labels:

Braziliaanse vrouw veroordeeld tot 12 jaar cel wegens moord op Nederlandse vriend (73)

(Bron foto: Facebook)
Hans van Denderen (73) eind 2018 met steekwonden en diepe snee in nek gevonden langs weg deelstaat São Paulo


De vriendin van een op wrede wijze vermoorde Nederlander in Brazilië is vrijdag 6 maart 2020 veroordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf jaar. Een volksjury achtte Simone de Aquino (52) schuldig aan de moord. 

Het lichaam van Zeistenaar Hans van Denderen (73) werd eind 2018 met zeven steekwonden en een diepe snee in de nek gevonden langs de kant van een weg in de deelstaat São Paulo. Van Denderen werd na de ontdekking van zijn lichaam begraven in een anoniem graf,omdat zijn identiteit niet vastgesteld kon worden.


In de zakken van het slachtoffer zat niets met een verwijzing naar zijn naam, woonplaats of herkomst en vingerafdrukken leverden evenmin een aanwijzing op. Pas nadat een vriend van hem de Nederlander als vermist had opgegeven, kwam de zaak aan het rollen.

Zijn 52-jarige vriendin Simone de Aquino ontkende aanvankelijk elke betrokkenheid bij de moord, maar bekende nadat de politie bij haar het mobieltje van Van Denderen had gevonden. Door in zijn naam Ehatsapp-berichten te versturen naar kennissen en te doen alsof hij in Nederland was, probeerde ze de verdwijning en moord te verhullen. Een van die kennissen rook onraad door het gebrekkige Engels waarin de appjes waren opgesteld terwijl Van Denderen nota bene Engelse les gaf. De kennis nam contact op met Van Denderens familie, die vertelde dat Hans helemaal niet in Nederland was. Daarop stapte de kennis naar de politie, die een onderzoek startte. Dat leidt begin november 2018 tot de arrestatie van de Braziliaanse vrouw.

Ze bekende Van Denderen te hebben vermoord, omdat hij na zes maanden een punt achter hun relatie wilde zetten om de draad weer op te pakken met zijn vorige vriendin.

Tegenover de rechtbank verklaarde ze de Nederlander met medicijnen te hebben verdoofd nadat hij te veel had gedronken, hem met hulp van een vriend in zijn auto zette 'zodat ik hem naar het ziekenhuis kon brengen’, maar onderweg van gedachten veranderde en hem vermoorde. 'Ik sleepte hem uit de auto en stak hem in zijn nek. Hij voelde niks, hij sliep. Ik ging door, want hij had beloofd dat we gelukkig zouden zijn. Ik bedekte zijn hoofd met een handdoek en stak hem opnieuw. Toch voelde ik spijt, het was niet wat ik wilde. Uiteindelijk liet ik zijn lichaam achter langs de weg.'

Van Denderen woonde al bijna twintig jaar in Brazilië.

(Suriname Mirror/AD/NOS/Twitter)
op Geen opmerkingen:
Labels:

Nieuw boek: ‘Naar het eind van de Amazone’

Latijns-Amerika specialist Pitou van Dijck neemt lezer mee op enerverende tocht dwars door Amazone- gebied, van Bolivia tot Suriname


Pitou van Dijck neemt u mee op zijn enerverende tocht dwars door het Amazonegebied. Op overtuigende en spannende wijze laat hij de lezer zien hoe het grootste woud ter wereld dreigt te verdwijnen. Samen met een Braziliaanse biologe reist de Nederlandse econoom vanaf het Andesgebergte in Bolivia en Peru naar de miljoenenstad Manaus in het hart van het Braziliaanse regenwoud en verder naar Suriname. Gaandeweg wordt de aantasting van het bos steeds duidelijker. De vraag rijst of de ontwikkelingen in dit gebied, waar corruptie en wetteloosheid overheersen, nog te keren zijn of dat het al te laat is om de laatste grote wildernis op aarde te redden.

Voor vertrek

Nooit is het verhaal over de wildernis van de Amazone verteld door de wegen te volgen die erdoorheen leiden. Vroeger waren dat modderpaden waarover je, met veel geduld en uithoudingsvermogen, langzaam vooruitkwam.
Maar de nieuwe wegen zijn breed en verhard en dringen vele honderden kilometers, soms meer dan duizend, het woud in. Dit is geen reisverhaal, ik heb de wegen verkend om te kunnen achterhalen wat daar gaande is. Het is een relaas over de zoektocht naar de drijvende krachten achter de openlegging van de grootste wildernis op aarde. Ik wil ontdekken wat de rol is van overheden, banken en grote bedrijven. Vooral wil ik blootleggen wat wegen doen met het bos en zijn bewoners en welke ontwikkelingen er in gang worden gezet. Is het wel mogelijk om de gevolgen van wegaanleg en alle ontwikkelingen die daardoor worden gestimuleerd van tevoren te doorgronden en te beheersen? Wat zijn de opvattingen en keuzes van de bewoners van het bos of tellen die niet eens mee? En dan zijn er nog de intriges, de corruptie en de goede bedoelingen waarmee grote projecten altijd gepaard gaan. Aan het eind wacht geen simpel antwoord, wel inzicht en vooral de noodzaak van een weloverwogen keuze.

Landing in de jungle

Op ruim drieduizend meter hoogte schuift onze Landcruiser trillend en grommend langs de kale bergwanden, langzaam dalend in de richting van het oerwoud. Stapvoets, veel sneller gaat het niet. Door het vuil en de krassen op de voorruit kijk ik naar een beangstigend mooi landschap. Hoog boven ons steken witte toppen af tegen een strakblauwe lucht. De versteende wereld lijkt tijdloos en verlaten. De sneeuwvelden zijn onbetreden. De enige natuurlijke bescherming tegen kou en brandende zon zijn richels van op elkaar gedrukte stenen, bergkloven en ravijnen.

Sinds we vanmorgen voor zonsopkomst zijn vertrokken uit Cuzco, hoog in de Peruaanse Andes, zijn we een paar keer gestopt om het koelwater bij te vullen. In de ijle lucht raakt de motor snel oververhit. Witte stoomwolken ontsnappen bij het openen van de motorkap. Passerende bussen en trucks remmen af en komen traag langszij, chauffeurs leunen naar buiten en vragen of we hulp nodig hebben. Onder het rijden zie ik uit mijn ooghoek dat Cristina vanachter haar zonnebril wat gespannen naar de brokkelige rand van het wegdek kijkt.

De oude roestbruine Toyota heb ik niet lang geleden in Cuzco op de kop getikt. Hij stond in een garage aan de rand van de stad, niet ver van de populaire wijk San Blas. Ik heb laten vervangen wat niet meer te herstellen was, repareren wat nog mogelijk was en nog het een en ander laten oppoetsen, voor de schijn en voor mijn gevoel. Er zijn nieuwe banden met goed profiel opgezet, de versnellingsplaten zijn vervangen en een lek in de olietank is gedicht. Een extra krik leek me wel handig en de ladder om bij het bagagerek op het dak te komen is opnieuw gelast. Ook was er een nieuw hoedje nodig op de verticale uitlaatpijp van de motor die voor de cabine is geplaatst.

Het kostte alles bij elkaar veel tijd en geld. In een boekhandel bij de Plaza de Armas, het grote plein in het historische centrum van de stad, had ik nog snel een Engels­-Spaans woordenboek gekocht om te kunnen raadplegen bij het gesprek in de garage. Veel van die technische termen heb ik in het Spaans niet paraat, ik ken ze soms zelfs niet in het Engels. Ik schafte er ook een gedetailleerde wegenkaart van het gebied aan en een schetsblok met een set pennen met punten van oplopende dikte. Foto’s maken heeft me nooit zo kunnen boeien. Videofilms opnemen met mijn handycam is heel wat aardiger, maar het leukste is nog om schetsjes te maken. Alleen komt het er vaak niet van.

Uiteindelijk was alles klaar. Dit was dan ons huis voor de komende tijd. Zo’n twee meter breed, vier meter lang en hoog genoeg om gebukt te kunnen staan in de achterbak. Hij moet wel tegen wat spanning bestand zijn, had ik me al bedacht voor de koop werd gesloten. Sinds de eerste rit noem ik hem ‘de tank’. Hij is bijna twintig jaar oud, oogt massief en is puur mechanisch. Elektronica komt er niet aan te pas. Om te wennen aan de tank en ook aan elkaar, hadden Cristina en ik er vooraf in de omgeving van Cuzco wat tochten mee gemaakt.

‘Ja, dat lijkt me een fantastisch idee,’ was zo ongeveer haar antwoord toen ik voorstelde samen naar Manaus te rijden, zo’n kleine 2400 kilometer verderop in het oerwoud. Het is de stad waar ze is geboren en opgegroeid. Toch is ook voor haar het tracé vanaf de voormalige Inca-hoofdstad Cuzco tot aan de oude havenstad Porto Velho aan de Madeira-rivier in het westen van Brazilië onbekend terrein. In het bos dat zich vanaf het Andesgebergte uitstrekt, is ze nog nooit geweest. Het eerste stuk door de bergen is de weg geasfalteerd en goed berijdbaar, daarna is hij deels onverhard. Hoe de conditie is, weten we niet. Het plan is om aan het eind van deze weg door de westelijke Amazone, de Landcruiser in Porto Velho op een schip te zetten dat naar Manaus vaart. Het lijkt me fascinerend met Cristina door dat bos te rijden en daarna nog een tijdje in Manaus te blijven voor ik mijn reis voortzet over de wegen die ik thuis in Amsterdam achter mijn bureau op een internetkaart heb ontdekt. Met brede kleurige penseelstreken waren ze over dit deel van het continent uitgesmeerd. Wegen die voor mij een raadsel waren, bestonden ze echt of waren het alleen maar plannen? En vooral: waarom wegen in dit lege gebied? Om daarachter te komen, ben ik hier.

Ik kan niet zeggen dat ik Cristina goed ken. We hebben elkaar nog maar kortgeleden ontmoet in de Boliviaanse hoofdstad La Paz, waar ze betrokken was bij de afronding van een groot project van de Inter­ Amerikaanse Ontwikkelingsbank. De regering van, toen nog, president Morales wil met leningen van de bank een weg aanleggen vanuit La Paz, hoog in de Andes, naar het regenwoud aan de grens van Brazilië. Als biologe was het Cristina’s taak te analyseren wat de mogelijke gevolgen van deze weg kunnen zijn voor bestaande ecosystemen. Ze ‘inventariseert en modelleert de toekomstige schade die wegen aanbrengen aan het bos,’ zoals ze het zelf tijdens ons kennismakingsgesprek sarcastisch verwoordde. Inmiddels ben ik een beetje gewend geraakt aan haar scherpe toon en felle opmerkingen, die ze soms afsluit met een venijnig kort lachje. De Braziliaanse uitspraak van de Engelse woorden doet het allemaal wat zachter klinken dan haar bedoeling is, vermoed ik.

Dat ik niks van het leven in het oerwoud weet, was haar meteen bij die eerste ontmoeting al duidelijk geworden. Ze had van een econoom ook niet anders verwacht. Voor mij gaat het op deze reis in de eerste plaats om uit te vinden wat de voortgang is van al die wegenplannen waarover gerept wordt in bankpublicaties en overheidsdocumenten die ik op het internet ben tegengekomen. Ik wil erachter komen waarom er honderden miljoenen dollars worden geïnvesteerd in de aanleg van wegen door goeddeels lege gebieden in het hart van Zuid­-Amerika. Wat is de achterliggende agenda en welke belangen worden ermee gediend? Na vele maanden surfen en lezen op het internet ben ik uiteindelijk op het vliegtuig gestapt en hierheen gekomen. Het leek me het beste om mijn zoektocht ter plekke voort te zetten.

Pitou van Dijck was als econoom verbonden aan het CEDLA, het onderzoeksinstituut voor Latijns-Amerika aan de Universiteit van Amsterdam. Hij deed ruim tien jaar onderzoek naar ontwikkelingen in de Amazone en maakte een groot aantal reizen door het gebied.

Boekgegevens
Pitou van Dijck – Naar het eind van de Amazone | LM Publishers | ISBN 9789460225314 | paperback, 216 pagina’s | verkoopprijs € 24,50

Het boek is mede mogelijk gemaakt door IUCN National Committee of the Netherlands (IUCN NL).

(Suriname Mirror/La Chispa)
op Geen opmerkingen:
Labels: , ,

VHP staat stil bij Internationale Dag van de Vrouw 2020

'We moeten de vrouwen in hun levensonderhoud en vrijheid bijstaan'


'Het is 2020 en de Verenigde Naties constateert, dat geen enkel land ter wereld gendergelijkheid heeft bereikt. Dit jaar wordt de Internationale Dag van de Vrouw herdacht in navolging van de 25e verjaardag van de Verklaring en het Actieplatform van Beijing. Dit Platform kan gezien worden als de "meest visionaire agenda voor de rechten van vrouwen en helpen versterken op elk terrein". 

Evaluatie van de Verklaring van Beijing stelt vast, dat een "belangrijke vooruitgang" is geboekt op het gebied van onderwijs en gezondheid, terwijl andere sectoren "stagnatie en omkeringen" hebben ondervonden.

Het VN thema voor 2020 is “Generation Equality: Realizing Women's Rights" (Generatie Gelijkheid: Realiseren van Vrouwenrechten). Mensen van elk geslacht, leeftijd, etniciteit, ras, religie en land zullen samen acties moeten stimuleren die de gendergelijke wereld creëren en die we allemaal verdienen. De rechten van vrouwen en gendergelijkheid staan ​​centraal in 2020. Individueel zijn we allemaal verantwoordelijk voor onze eigen gedachten en acties - de hele dag, elke dag.

De VHP gaat voor het actief kiezen om stereotypen uit te dagen, om vooringenomenheid te bestrijden, om percepties te verbreden, om situaties te verbeteren en de prestaties van vrouwen te vieren.

De VHP stelt dat we allemaal samen kunnen bijdragen aan het creëren van een wereld die gelijk is aan gender. Aandacht hebben voor genderongelijkheid is geen vrouwenkwestie, maar een economische kwestie, omdat gendergelijkheid essentieel is voor economieën en gemeenschappen om te vooruit te komen. Voor de VHP is een gender-gelijke wereld, een gezondere, rijkere en harmonischere wereld.

We zijn al goed op weg met het nieuwe zwangerschaps- en bevallingsverlof in juni vorig jaar aangenomen. Helaas is er voorlopig nog geen sprake van doorbetaald verlof. Vergoeding van het verlof zal pas een feit zijn als het Fonds Voorzieningen Ouderschapsverlof operationeel zal zijn. Vorig jaar is ook de Wet Arbeidsbescherming Gezin aangenomen. De aanvankelijke naam van de wet was: ‘Bescherming Moederschap’ gericht op vooral betaald zwangerschaps- en bevallingsverlof voor werkneemsters in de private sector. Door een ruimere definitie werd de naam van de wet veranderd in ‘Arbeidsbescherming Gezin’. Beide wetten werken ondersteunend naar de vrouw toe.

We kennen de financieel-economische crisis, waarin wij momenteel vertoeven. We kunnen vele wetten maken, we kunnen prachtige beleidsmaatregelen bedenken, zonder geld gaat de realisatie moeilijk gaan.

We moeten de vrouwen, vooral in deze zeer moeilijke financiële crisis, in hun levensonderhoud en vrijheid bijstaan.
Vrouwen verdienen respect en waardering voor hun werkzaamheid, doorzettingsvermogen en voor hun strijd tegen erbarmelijke omstandigheden. Vrouwen cijferen zichzelf weg ten gunste van hun dierbaren. Zij nemen hun verantwoordelijkheid waar anderen falen dat te doen. Deze vrouwen zijn helden. De focus hierbij is, het opheffen van maatschappelijke ongelijkheden.

Vrouwen zelf moeten ook gemotiveerd zijn om bepaalde posities te aanvaarden en zich waarmaken.

De VHP wil samen met de vrouwen werken aan de ontwikkeling van ons geliefd Suriname. Wij hebben eenieder nodig, dus ook de vrouwen.

De VHP wenst de totale Surinaamse gemeenschap, maar in het bijzonder de vrouw, een bezinningsvolle Internationale Dag van de Vrouw toe.

VHP'
op Geen opmerkingen:

Jongen (19) doodgeschoten bij onlusten in Guyana na verkiezingen

(Bron foto: Twitter)
Meisje zwaargewond in ziekenhuis, ook drie agenten gewond


In Guyana is een 19-jarige jongen doodgeschoten bij onlusten die ontstonden na de verkiezingsuitslag. Een meisje ligt zwaar gewond in het ziekenhuis. Ook drie politieagenten raakten gewond.

Volgens bewoners liep hij een schotwond op toen de politie het vuur opende op demonstranten. De politie deed dit, nadat zij bekogeld werd met glazen flessen en werd aangevallen door demonstranten.


De jongen werd met spoed naar het New Amsterdam Public Hospital gebracht waar hij bezweek aan de verwondingen.


In Guyana is het momenteel erg onrustig. Aanhangers van oppositiepartij PPP/C gingen uit protest de straat op, omdat ze vinden dat de regering wil frauderen met de uitslag van de verkiezingen die maandag zijn gehouden.


Gisteren waren er protesten naar aanleiding van de uitslagen van de verkiezingen. Demonstranten blokkeerden de weg en staken banden in brand. Ze zongen 'Granger moet weg' en verklaarden ook dat ze geloven dat de verkiezingen oneerlijk waren verlopen.


De protesten komen nadat diplomaten en buitenlandse waarnemers donderdag de voorlopige resultaten van de presidentsverkiezingen van Suriname’s buurland Guyana in twijfel getrokken, terwijl president David Granger de overwinning claimde.
Diplomaten uit de Verenigde Staten, de Europese Unie, Groot-Brittannië en Canada zeiden, dat de resultaten die de verkiezingsraad voor Region 4 had vrijgegeven, niet geloofwaardig waren.


(Suriname Mirror/Waterkant.net/Twitter/Facebook/YouTube)
op Geen opmerkingen:
Labels:

Stephano ‘Pakittow’ Biervliet gaat in april voor zijn hattrick, een derde protestmanifestatie - Maar, wie gelooft dat dat nog zoden aan de dijk zet??

(Bron foto: Facebook)
'We gaan alles lamleggen, alle scholen en winkels zullen gesloten zijn'

Hoe zinvol is een derde protest zo vlak voor de verkiezingen van 25 mei?...😮😲


Stephano ‘Pakittow’ Biervliet gaat in april voor een derde protestmanifestatie bij het gebouw van De Nationale Assemblee. Een datum is nog niet bekend. 'We gaan alles lamleggen, alle scholen en winkels zullen gesloten zijn', zegt hij vandaag, zaterdag 7 maart 2020, in de Ware Tijd. De voorbereidingen beginnen nu, terwijl de mobilisatie vanaf begin april wordt ingezet. Je kunt je afvragen of een derde protestactie nog zinvol is. Immers de volgende maand zijn er verkiezingen, 25 mei, een uitgelezen kans voor mensen die tegen het regeringsbeleid zijn, om dàn hun stem te laten horen in een stembureau...

Hoewel de opkomst op het Kerkplein vergeleken met de bijeenkomst van 17 februari matig was, is de activist niet ontevreden. Ofschoon de focus gericht was op schoolgaande jongeren en senioren, was hij toch verrast door de aanwezigheid van jongeren. 'Omdat jongeren tegenwoordig niet meer willen protesteren. Dat ze tóch zijn gekomen, had ik niet verwacht.' Naast de scholieren waren ook vertegenwoordigers van politieke partijen, zoals DA'91 en PRO, aanwezig. Het bedrijfsleven was in mindere mate vertegenwoordigd.

Het was de bedoeling ,dat enkele studenten van de Anton de Kom Universiteit van Suriname na afloop van het protest een petitie bij De Nationale Assemblee zouden indienen, maar dat is niet doorgegaan. De studenten waren er niet. Biervliet tast in het duister over de reden van hun afwezigheid. Ook dit zal hij verder onderzoeken. Een leerling van het IMEAO-I zegt, dat de directie de leerlingen niet heeft tegengehouden om te protesteren, maar hen ook geen groen licht heeft gegeven.

Ook afwezig was het actiecomité van ontevreden leden van BBGO, de organisatie voor gepensioneerde ambtenaren, dat volgens Biervliet ondersteuning had toegezegd. Comitévoorzitter Hugo Pinas zegt, dat hij zich wel solidair voelt met de actievoerders, maar nimmer zijn ondersteuning heeft toegezegd. Hij vond het niet raadzaam om de aanwezigen vanaf het podium toe te spreken, zoals hem door Biervliet zou zijn gevraagd. 'Ik ben actief lid van de NPS in Para, en men zou kunnen zeggen dat ik politiek bedrijf met de gepensioneerden. Ik sympathiseer met alle acties maar deelname is wat anders.' 
op Geen opmerkingen:

Pater Esteban Kross op luchthaven Tel Aviv, Israël, in quarantaine geplaatst vanwege coronavirus

(Bron foto: Ahmad Gharabli/AFP)
Kross met groep Surinamers naar Israël voor pelgrimstocht naar Bethlehem


Volgens Waterkant.net vandaag, zaterdag 7 maart 2020, is een groep van zo'n veertig Surinamers die is afgereisd naar Israël voor een pelgrimstocht naar Bethlehem gisteren vlak na aankomst op de luchthaven van Tel Aviv in quarantaine geplaatst. 

De groep vertoeft nu in een hotel op de luchthaven en mag er niet uit.

Onder de groep bevinden zich paters Esteban Kross en Martin Noordermeer. De gezondheidstoestand van de Surinamers is niet bekend.

Vanwege de uitbraak van het nieuwe coronavirus (Covid-19) gelden er strengere regels voor reizigers in het land. Reizigers uit verschillende landen zijn helemaal niet meer welkom in Israël.

Israël had tot en met vanochtend 21 bevestigde gevallen van Covid-19 geregistreerd. De stad Bethlehem op de bezette Westelijke Jordaanoever is inmiddels een gesloten zone nadat de eerste Palestijnse gevallen van het nieuwe coronavirus daar werden ontdekt en de autoriteiten een noodtoestand aankondigden.

De Surinaamse bedevaartgangers  maken het goed, laat pater Esteban Kross weten. Tot nu toe is niemand van de groep besmet met het coronavirus. De bedevaart moest worden afgebroken, bevestigt bisschop Karel Choennie. De Surinamers zijn in een hotel ondergebracht en zullen maandagavond terugvliegen naar Nederland.

De geestelijke meldt via het bisdom: 

'Woensdagavond zijn we in Israël aangekomen en naar ons hotel gegaan in Bethlehem. Daar begonnen we de volgende dag met onze bedevaart, maar hoorden al in de vroege middag dat enkele Griekse pelgrims ziek waren met het coronavirus en enkele werkers van het hotel te Bethlehem waar ze aan het einde van hun bedevaart hadden gelogeerd, besmet hadden. Ze waren echter tevoren op alle belangrijke plaatsen in Israël geweest zoals Jeruzalem, Nazareth, Kana, Jericho en plaatsen rond het Meer van Galilea. 

Dit bracht de regeringen van Israël en Palestina in groot alarm. 

Gistermiddag zijn we teruggebracht naar het hotel te Bethlehem waar we tevoren waren. Wij zijn de enige groep in het hotel, de andere groepen zijn gisteren gelijk vertrokken. We moeten in het hotel blijven tot onze vlucht naar Nederland maandagavond. 

De verzorging in het hotel is heel goed. Bij ons in de groep en bij het personeel van het hotel hier is er geen coronavirus en er is niemand ziek. Met ons gaat het naar omstandigheden goed. Bedankt voor alle gebeden en tekens van meeleven.

Met hartelijke groeten, 
pater Kross'

Vooralsnog zijn er geen positieve Covid-19 gevallen gemeld in Suriname.

(Suriname Mirror/Waterkant.net/Al Jazeera/Times of Israel)
op Geen opmerkingen:

Deelname van vrouwen op Arubaanse arbeidsmarkt blijft groeien

Meeste vrouwen werkzaam in bedrijfssector ‘Logies-, maaltijd- en drankverstrekking'


De participatie van vrouwen op de Arubaanse arbeidsmarkt blijft groeien. In het kader van de Internationale Dag van de Vrouw, morgen, geeft Directie Arbeid en Onderzoek een beeld in cijfers van vrouwen op de Arubaanse arbeidsmarkt, zo schrijft vandaag, zaterdag 7 maart 2020, het Antilliaans Dagblad. 

Per november 2018 vormen vrouwen iets meer dan de helft (54 procent) van de populatie van Aruba. Meer dan de helft van de populatie is werkend (56,6 procent). Iets meer dan een derde van de populatie is inactief. Er is nauwelijks verschil tussen mannen en vrouwen bij de werkenden en werklozen. Er zijn wel meer vrouwen inactief, vergeleken met de mannen. Deze data zijn afkomstig van het Arbeidskrachtenonderzoek 2018 uitgevoerd door de Directie Arbeid en Onderzoek, het Centraal Bureau voor de Statistiek en de Centrale Bank van Aruba.


De resultaten laten zien, dat de meeste werkende vrouwen het secundair onderwijs hebben afgerond, terwijl zestien procent een tertiaire opleiding heeft. Van de werkende vrouwen heeft twintig procent primair onderwijs of lager. De bedrijfssector waar de meeste vrouwen werkzaam zijn is ‘Logies-, maaltijd- en drankverstrekking’ (vroeger genoemd Hotels en Restaurants). Deze sector is ook de grootste sector voor werkgelegenheid op de Arubaanse arbeidsmarkt.

De participatiegraad van de vrouwen was in de laatste zeven jaren lager dan die van de mannen. In het jaar 2018 was er een daling in de deelname van de vrouwen op de arbeidsmarkt in vergelijking met 2017. De hoogste participatiegraad van vrouwen was 64,6 in 2012. De laagste participatiegraad van vrouwen is te zien in het jaar 2018 met 56,9.

De participatiegraad van Aruba is hoger dan van Curaçao, Costa Rica en Belize maar lager dan in Nederland, Bolivia en Engeland.
op Geen opmerkingen:
Labels:

Directie Bonaire International Airport (BIA) laat onderzoek doen naar toekomst Flamingo Airport

Bedrijf Naco gaat het bestaande masterplan  actualiseren


De directie van Bonaire International Airport (BIA) laat onderzoek doen naar hoe Flamingo Airport zich het beste kan ontwikkelen om ook in de toekomst de cruciale rol als motor van de Bonairiaanse economie te kunnen blijven vervullen. Dit bericht het Antilliaans Dagblad vandaag, zaterdag 7 maart 2020.

De directie van BIA heeft bedrijf Naco in Den Haag opdracht gegeven het bestaande masterplan te actualiseren. Het bedrijf is gespecialiseerd in het ontwerpen van luchthavens en is in 1949 opgericht door Albert Plesman, die voorzag dat er gespecialiseerde kennis nodig was bij het ontwikkelen van vliegvelden over de hele wereld. Tegenwoordig werken er 5.000 professionals in 35 landen om 600 vliegvelden toekomstbestendig te maken.

In de opdracht van het Bestuurscollege staat, dat er in het masterplan rekening moet worden gehouden met het Strategisch Toerismeplan, het Blue Destination-concept, de groei van de bevolking en het aantal bedrijven en met de ambitie van het Bestuurscollege (BC) om de economie duurzaam te ontwikkelen met behoud van natuur en cultuur.

De komende maanden verkent Naco drie varianten: Een verplaatsing van de luchthaven naar het gebied nabij de huidige verkeerstoren en brandweerkazerne, het uitbouwen van de bestaande luchthaven met een nieuwe terminal voor het internationale verkeer en ten derde de bestaande luchthaven handhaven voor intereilandelijke verkeer en een nieuwe terminal met platformen voor alleen internationaal verkeer.

De uitkomsten worden in juli aan het BC gepresenteerd, waarna meteen na de zomer een uitgebreide inspraakronde volgt, waarbij niet alleen direct betrokken partijen worden gehoord, maar ook de bevolking en de maatschappelijke organisaties worden uitgenodigd om tijdens inloopbijeenkomsten hun mening te geven en mee te denken over de plannen.

Het is de bedoeling dat voor het einde van het jaar een definitieve keuze wordt gemaakt voor één van de varianten. Daarna wordt het plan verder uitgewerkt, waarbij ook onderzoek wordt gedaan naar de milieuaspecten. Na de aanbesteding en de uitvoering kan de nieuwe luchthaven naar verwachting in de loop van 2026 in gebruik worden genomen.
op Geen opmerkingen:
Labels:

Rekenkamer Curaçao: 'Oud-minister van Justitie en regering in 2016 onzorgvuldig bij uitbesteding politieopleiding ‘Bachelor in Policing’ aan ICUC Int. van Carl Camelia

ARC keurt proces ‘Bachelor in Policing’ af 


De Algemene Rekenkamer Curaçao (ARC) concludeert, dat de toenmalige minister van Justitie (Nelson Navarro) en de regering in 2016 onzorgvuldig gehandeld hebben bij de uitbesteding van de politieopleiding ‘Bachelor in Policing’ aan ICUC Int. van Carl Camelia (niet te verwarren met de Inter-Continental University of the Caribbean, ICUC), zo schrijft vandaag, zaterdag 7 maart 2020, het Antilliaans Dagblad.


Vooral de financiële kant van de politieopleiding doet de wenkbrauwen fronsen. Zo beargumenteerde de toenmalige minister, dat het eerste jaar van de opleiding gefinancierd kon worden met gelden van de zaak ‘Bientu’ (de zaak die draaide om loterijbaas Robbie dos Santos en zijn bedrijven) die in het Criminaliteitsbestrijdingsfonds gestort zouden worden.

ARC: 'Deze gelden zijn echter niet gestort. Door geen rekening te houden met de mogelijkheid dat de gelden afkomstig uit de zaak ‘Bientu’ niet even snel als verwacht in het fonds zouden worden gestort en dat geen kosten ten behoeve van de opleiding op de begroting van het Land zouden worden opgevoerd, zijn geen maatregelen genomen om de financiering van de opleiding te garanderen.'

Daar komt bij dat de Commissie Criminaliteitsbestrijdingsfonds negatief adviseerde. De toenmalige minister heeft ongemotiveerd afgeweken van dit onderbouwde advies, waarin uitgelegd werd dat het fonds niet over de financiële middelen beschikte. Daar gaat nog aan vooraf dat de toenmalige minister geen overeenkomst liet afsluiten voorafgegaan door een landsbesluit, ter dekking van de gehele vijfjarige duur van de opleiding zoals opgenomen in het opleidingsplan. Ook is geen analyse gemaakt van het risico dat gedurende de uitvoering van de opleiding meer kosten zouden kunnen ontstaan.
op Geen opmerkingen:

Steeds meer appartementen in stadsdeel Punda, Curaçao

(Bron foto: Suriname Mirror)
Wonen in stadscentrum biedt veel voordelen 


Er komen steeds meer appartementen in stadsdeel Punda. In de komende maanden worden er tussen de 20 en 25 appartementen opgeleverd, zo leert een korte rondgang door het Antilliaans Dagblad, aldus het dagblad vandaag, zaterdag 7 maart 2020. Daarnaast zal naar verwachting binnen één tot twee jaar gestart worden met de bouw van nog eens 30 tot 35 extra appartementen. 

'Het wonen boven winkels wordt steeds normaler in Punda', zegt Carine Ghazzi, directrice van Downtown Management Organization (DMO). 'En dat is goed voor de levendigheid en economie van Punda.'

Gesproken wordt over een ‘bijna verdubbeling’ qua vierkante meters als het gaat om appartementswoningen, terwijl dit nog relatief nieuwe ontwikkeling is. In de afgelopen periode zijn er al 23 appartementen bijgekomen of gerenoveerd. In 2017 was er nog maar 8.600 vierkante meter aan woningen in Punda. De komende paar jaar tot 2022 zal er naar verwachting minimaal 8.000 m2 bij komen.
op Geen opmerkingen:

Minister Giselle Mc William (MAN), Curaçao, maakt weer plaats voor partijgenoot Steven Martina

(Bron foto: Facebook)
'Veel mensen dachten dat het niks zou worden, omdat ik geen economische achtergrond heb'


Giselle Mc William (MAN) gaat ervan uit, dat dinsdag haar laatste dag is als minister van Economische Ontwikkeling (MEO). Partijgenoot Steven Martina keert de dag daarna terug op zijn post bij het ministerie. Mc William had gisteren nog niet haar ontslag ingediend als minister bij gouverneur Lucille George-Wout. Eerst moet Yves Schoop, die zo lang de plek in de Staten heeft ingenomen, ‘ruimte maken’ door af te treden als Statenlid van de MAN

Mc William heeft er alle vertrouwen in dat alles op tijd geregeld is om Martina woensdag te kunnen beëdigen, zo zegt ze in het Antilliaans Dagblad vandaag, zaterdag 7 maart 20020. Daarmee neemt zij na ruim een half jaar te hebben waargenomen als minister, weer plaats in de bankjes van de Staten.

'Veel mensen dachten dat het niks zou worden, omdat ik geen economische achtergrond heb', zegt Mc William. 'Maar, ik denk dat ik het tegendeel heb bewezen. Het was een hele uitdaging, vooral omdat onduidelijk was wanneer Steven Martina terug zou keren.'

Mocht de partij weer een beroep op haar doen dan kan men opnieuw op haar rekenen. Net zoals bij MEO zal zij werken vanuit voor haar belangrijke principes, zoals integriteit, transparantie, gelijkheid en inclusie. 'Politiek zit in mijn DNA verweven en niet alleen vanwege mijn achternaam. Als ik word gevraagd, dan zal ik er zijn.'

Steven Martina trad af als minister toen het Openbaar Ministerie (OM) in februari 2019 een onderzoek naar hem begon na aangifte door politieke partij Kòrsou di Nos Tur KdNT). Martina werd ervan verdacht de wet Integriteit (kandidaat-ministers) te hebben geschonden.

Zijn portefeuille werd eerst overgenomen door minister van Financiën Kenneth Gijsbertha (MAN) en op 27 augustus trad partijgenoot en Statenlid Giselle Mc William aan als MEO-minister. Het onderzoek tegen Martina werd eind mei door het OM onder bepaalde voorwaarden geseponeerd en in oktober werd een poging van KdNT alsnog onderzoek af te dwingen door het Hof afgewezen. Martina werd daarop door zijn partij opnieuw voorgedragen als minister.
op Geen opmerkingen:

Sportjournalist en -presentator Ivan Summerville (37) nieuwe directeur staatszender Radio Boskopu

(Bron foto: Facebook)
Voornaamste taak Summerville is radiostation verder te verzelfstandigen

'We moeten financieel niet meer gaan leunen op het ministerie'


Sportjournalist en -presentator Ivan Summerville (37) is de nieuwe en eerste directeur van staatszender Radio Boskopu. Hij is gisteren in die functie aangesteld door minister Edgar Dikan van Regionale Ontwikkeling in de vergaderzaal van het departement. Dit bericht de Ware Tijd vandaag, zaterdag 7 maart 2020.

Zijn voornaamste taak is om het radiostation verder te verzelfstandigen en de staatszender gereedmaken haar eigen geld te verdienen.

'De media valt en staat met advertenties en andere projecten die uitgevoerd kunnen worden. We gaan hard aan de slag om adverteerders aan te trekken met programma's waarnaar vele mensen luisteren', zei Summerville.

Er is volgens hem een aantal programma's bij het radiostation, maar er zijn geen advertenties hieraan gekoppeld. Boskopu is intussen een stichting bij RO, terwijl eerder het station een afdeling was van het ministerie. 'We moeten financieel niet meer gaan leunen op het ministerie', zei de directeur.

Dikan gaf aan dat het de bedoeling is om het radiostation onder andere te moderniseren. 'Wij hebben Radio Boskopu de mogelijkheid gegeven om zich beter te ontwikkelen. namelijk zich beter te ontplooien en te groeien. De radio moet zich beter kunnen bewegen anno 2020, in de tijd van de digitale en sociale media', zei de minister.

Hij zei blij te zijn dat het ministerie iemand heeft gevonden waarin het zijn vertrouwen heeft kunnen stellen. 'De energie die hij uitstraalt en zijn drive, heeft ons overtuigd om te kiezen voor Summerville. Hij is geen onbekende in de journalistiek en presentator van sportprogramma's en zijn creativiteit en inventiviteit zal een wezenlijke bijdrage leveren aan de verheffing van Radio Boskopu.'

Het radiostation zal geleidelijk de ruimte krijgen om op eigen benen te staan. Het ministerie zal voorlopig de staatszender blijven ondersteunen met materieel, personeel en financiële middelen. 'Maar, de bedoeling is dat het station op een bepaald moment haar eigen boontjes zal doppen, hoewel het altijd nog voor raad en daad kan aankloppen bij het ministerie', sprak Dikan
op Geen opmerkingen:

Hakrinbank: 'Nog geen 10% van euro 625.000 betaald aan Belgisch bedrijf Clairfield'

'625.000 Euro is enorm bedrag en de werkzaamheden stonden niet in verhouding hiermee'


De Hakrinbank heeft voor het consultancy werk nog geen 10% van het bedrag van euro 625.000 betaald aan het Belgische bedrijf Clairfield. In een bericht op Starnieuws gisteren over verlenging van de inverzekeringstelling van de gewezen governor van de Centrale Bank van Suriname, Robert van Trikt, beweerde advocaat Irvin Kanhai dat Clairfield Orion, het bedrijf van Van Trikt, 625.000 euro heeft betaald voor consultancywerk bij de Hakrinbank. 

In deze zaak is ook de directeur van Orion, Ashween Angnoe, in verzekering gesteld.

Algemeen directeur van Hakrinbank, Rafiek Sheoraj Panday, zegt vandaag, zaterdag 7 maart 2020, op Starnieuws dat zonder cliëntenrelaties te bespreken, dat voor de consultancy werkzaamheden helemaal niet zo'n hoog bedrag is overeengekomen. De overeenkomst is gesloten met Clairfield en Orion en tot nu toe is slechts een beperkt deel van het bedrag betaald voor verrichte werkzaamheden.

Hij vindt het nodig om dit te verduidelijken, want 625.000 euro is een enorm bedrag en de werkzaamheden stonden niet in verhouding hiermee.

Bij het rechercheteam dat bezig is met het onderzoek, heeft de bankier ook stukken overgelegd waaruit blijkt hoeveel er betaald is aan Clairfield. De politie had hem ook voorgehouden of het ging om 625.000 euro. Uit de documenten blijkt dat dit niet het geval is.

Om te voorkomen dat het bericht een eigen leven gaat leiden, is het noodzakelijk om deze kwestie recht te zetten, zegt Sheoradj Panday.
op Geen opmerkingen:

Boodschap van First Lady Ingrid Bouterse-Waldring in verband met Internationale Dag van de Vrouw

(Bron foto: Nationaal Informatie Instituut)
Generation Equality: Ongelijk doch gelijkwaardig 


Al tig jaren zijn vrouwen- organisaties en feministen bezig de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen te bepleiten. Geen gelijkheid doch gelijkwaardigheid. Het is dan op zijn plaats op deze dag hulde te brengen aan de durf en inzet van deze vrouwen. Wij zijn hen enorm dankbaar voor de bereikte successen ook al zijn we nog lang niet waar we wezen moeten. 

Morgen, 8 maart 2020, staan we niet alleen stil bij de strijd van de vele heldinnen die ons zijn voorgegaan, doch dienen we meer nog stil te staan bij de toekomstige heldinnen die de strijd voor gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen zullen voortzetten. Wij dienen de komende generatie te vormen tot de gelijkwaardigheids generatie. 

Met het thema “I am generation equality: realising Women’s rights” propageert de United Nations Women dit jaar de multi generational aanpak genaamd Generation Equality. Deze aanpak is van eminent belang om de broodnodige gelijkwaardigheid vorm en inhoud te geven. De strijd voor gelijkwaardigheid kan zich niet beperken tot de huidige generatie vrouwen (en evt. mannen) doch dient een strijd te zijn van elke vrouw, van ons allen zowel individueel als collectief. Sinds de aanname van “the Beijing declaration and platform for action” zijn er verschillende acties wereldwijd ondernomen om vrouwenrechten op vele gebieden te realiseren. Wereldwijd zijn er successen geboekt. Ook voor Suriname zijn er successen geboekt zoals onzer toetreding tot het vrouwenrechten verdrag. 

Het zaad welke door vrouwenorganisaties in 1975 werd geplant, is vanuit de revolutionaire ideologie in de regeringsverklaring van 1980 van het Militair regime opgenomen, de resolutie van 1978 ter zake de handelingsonbekwaamheid van de vrouw. Op 16 april 1981 werd per Decreet de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw opgeheven. Voorwaar een enorme mijlpaal en baanbrekend werk om te geraken tot de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. Vóór die tijd was het vrouwen niet toegestaan financiële, juridische en andersoortige handelingen uit te voeren. Het zelfstandig openen van een bankrekening bijvoorbeeld was niet mogelijk, omdat daarvoor eerst goedkeuring van de man nodig was. Vanaf de opheffing van de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw heeft de strijd voor vrouwenrechten verder gestalte gekregen en zijn zeker ook onder de huidige regering stappen gezet in de richting van meer gender gelijkwaardigheid. 

De vele vrouwen in het bestuurlijke en onze hoogste college van Staat zijn een uitvloeisel van de campagne voor vrouwenrechten. Alhoewel we vele successen hebben geboekt, is het van belang samen met de United Nations vast te stellen, dat wij nog een heel lange weg hebben te gaan. We zijn het er samen over eens, dat voor het gros van de vrouwen wereldwijd de daadwerkelijke veranderingen achterwege zijn gebleven danwel zeer moeizaam tot stand zijn gekomen. 

Volgens de UN kan geen enkel land zeggen dat ze gender equality hebben gerealiseerd. Het blijft een feit dat ook in Suriname nog verschillende obstakels in de weg staan van de gelijkwaardigheidsgedachte. Niet alleen wetgeving gerelateerde obstakels doch ook cultuur gerelateerde obstakels zoals het denken, de normen en waarden die de plaats van de vrouwen bepalen onafhankelijk van haar eigen denken en weinig ruimte bieden voor onafhankelijk denken van de vrouw. Ook bijvoorbeeld het combineren van arbeid en zorg of huiselijk geweld en femicide, vragen onze dringende aandacht. 

Gender equality heeft betrekking op juridische gelijkheid en op gelijke toegang tot materiële en niet-materiële hulpbronnen. Zolang deze zaken niet aangepakt zijn kunnen we niet praten over gelijkwaardigheid. 

Volgens de UN wordt 2020 een belangrijk jaar waarin relevante stakeholders betrokken zullen worden om te komen tot versnelde doorvoering van veranderingen ten faveure van de vrouw. Ook Suriname sluit zich aan bij de oproep van de United Nations om harder te trekken aan het werk. Wij zijn voorstander van inclusieve leiderschap. Het betrekken van vrouwen uit alle lagen van de samenleving zal een must blijken te zijn in deze strijd voor gelijkwaardige behandeling. In dit digitale tijdperk kunt ook u, individueel een bijdrage leveren aan een gender gelijkwaardige wereld. 

Onder de noemer “each for equal” is de International Womens Day Community op social media een campagne gestart die door elk een van ons kan worden ondersteund. Maakt u in de each for equal pose, een foto en post u die via uw Facebook, Instagram of Twitter. Daarmee levert ook u op deze bijzondere dag een individuele bijdrage aan de strijd voor gelijke rechten voor vrouwen. Zet uw armen in de “Each for Equal POSE” om anderen te motiveren en de Internationale vrouwendag tot uw dag te maken. 

Doe wat u kunt doen vanuit welke plaats of positie dan ook (van minister tot marktvrouw en vuilophaalster) om daadwerkelijk een positief verschil te maken voor alle vrouwen overal. 

Wij feliciteren de totale gemeenschap met de Internationale dag van de vrouw en vragen eenieder ongeacht etniciteit, religie, cultuur en afkomst, te bezinnen op de plaats die we aan de vrouw, de moeder, de dochter, de echtgenote geven en of wij samen bereid zijn de obstakels weg te werken die de gelijkwaardigheid in de weg staan. 

Wij vragen u, te bezinnen op de socialisatie van uw zonen en dochters opdat de gelijkwaardigheidsgedachte vanaf de geboorte gestalte kan krijgen en wij uiteindelijk daadwerkelijk kunnen spreken van een Generation Equality. 

GRANTANGI!
op Geen opmerkingen:

Chinese winkelier aan Commissaris Weytinghweg wapent zich tegen coronavirus - Situatie in Albina lijkt alweer terug bij het oude

Rondom kassa vanaf het plafond tot aan de vloer plastic geplaatst


Situatie in Albina: 'Alle winkels, de bank en de scholen zijn weer open, de boten varen weer heen en weer'


In Suriname zit de schrik er goed in na de ontdekking van vijf besmettingen met het coronavirus in de grensplaats Saint Laurent du Maroni, althans volgens Waterkant.net vandaag, zaterdag 7 maart 2020. 

In Albina bleven veel winkels de afgelopen dagen dicht.

In Paramaribo is deze winkel aan de Commissaris Weytinghweg wel open, maar de Chinese winkelier neemt het zekere voor het onzekere. Rondom zijn kassa heeft hij vanaf het plafond tot aan de vloer plastic geplaatst en zich hiermee afgeschermd van de mensen die de winkel binnen komen.

Achter dit plastic staat ook zijn kassa waarmee hij afrekent met zijn klanten, waarschijnlijk in de hoop dat ze het virus niet aan hem overdragen. Of de man hiermee volledig veilig is, is niet te zeggen. Het coronavirus zou namelijk ‘enige tijd’ op een bankbiljet kunnen overleven dus moet hij ook voorzichtig zijn met het aannemen van geld.


De dagelijkse activiteiten in Albina zijn volgens oud-de Ware Tijd-journalist Hugo den Boer sinds gistermorgen weer opgepakt. Van de normale drukte aan de waterkant was donderdag niets te merken vanwege de vrees voor besmetting van het coronavirus.

'Alle winkels, de bank en de scholen zijn weer open. De boten varen weer heen en weer op de rivier en de mensen stappen in en uit', zegt Den Boer in zijn oude krant. Dat zal volgens hem een groot debet zijn als er personen zijn die besmet zijn met het virus.

Districtscommissaris Freddy Daniel zegt, dat sinds donderdag de mensen worden gecontroleerd. De autoriteiten patrouilleren op de Marowijnerivier en moeten ervoor zorgen dat de boten aanmeren bij de douanepost. 'Alle in- en uitstap geschiedt tot nu toe bij de douane en dat werkt.' Die informatie klopt volgens Den Boer niet. Hij heeft zich georiënteerd bij de douanepost in Albina. 'Er loopt daar niemand. Misschien controleren ze wel de mensen die daar binnenkomen, maar dat is een farce, want aan de waterkant komen mensen gewoon het land binnen.'

Hij heeft wel gezien, dat de autoriteiten bij het Marwina Ziekenhuis op de Oost-Westverbinding een roadblock en controlepost hebben ingesteld om passagiers die vanuit Albina komen te screenen. Deze post is bemenst door militairen, politieagenten en port health officers. 'De temperatuur van iedereen die Albina uitgaat wordt daar gemeten. Dat is wel een manier om de ziekte uit Paramaribo te houden, maar niet de ziekte uit het land te houden', vindt Den Boer.

De eigenaresse van een grote winkel en woordvoerder van de Chinezen die afkomstig zijn uit het district Futian in China, bevestigt dat alle winkels hun deuren weer hebben geopend. 'Als we gesloten blijven gaan de mensen geen voedingsmiddelen kunnen krijgen en hoe gaan ze dan eten?', vraagt ze zich af. Er komen volgens haar niet veel klanten vanuit Frans-Guyana.
op Geen opmerkingen:

Regering en VN bespreken financieringsmogelijkheden VN voor 35 extra projectideeën

(Bron foto: NII)
Tweede Consultatie- ronde Suriname en VS over Landelijk Implementatie Programma 2019-2020


De regering en vertegenwoordigers van de Verenigde Naties (VN) kwamen dinsdag in de Banquet Hall van Hotel Torarica bijeen voor de 2de consultatieronde om te vergaderen over de implementatie van het programma van samenwerking, vervat in het Country Implementation Plan (CIP) 2019-2020. De consultatieronde werd voorgezeten door ambassadeur Luziano Truideman,ddirecteur van het ministerie van Buitenlandse Zaken, en Marina Walter van de VN, zo schrijft het Nationaal Informatie Instituut, NII, vrijdag 6 maart 2020. 

Binnen het kader van de United Nations Multi-Country Sustainable Development Framework 2017-2021 (UNMSDF) is het CIP 2019-2020 ondertekend op 28 augustus 2019. Bij de ondertekening stonden 35 extra projectideeën op de lijst, waarover tijdens deze 2de consultatieronde besprekingen zijn gevoerd aangaande financieringsmogelijkheden van de VN en het uitvoeringstraject van de projecten door de betreffende ministeries.

Deze consultatievergadering had ook ten doel te bewerkstelligen, dat de implementatie en monitoring van het CIP op een integrale en coherente wijze plaatsvindt. De ministeries zijn aangemoedigd om hun project uitwerking en implementatie een vlot verloop te doen hebben.

Er is ook afgesproken, dat er een aanvang zal worden gemaakt met de voorbereidingen voor het volgend cyclus van het CIP 2021-2022 alsook de volgende cyclus van het UNMSDF 2022-2026.

Voorts was er een presentatie van het stappenplan inzake de Vrijwillige Nationale Rapportage van Suriname met betrekking tot de Duurzame Ontwikkelingsdoelen 2030 (SDG 2030 Agenda). Het ligt in de bedoeling dat Suriname haar SDG rapportage in juli 2021 presenteert tijdens het 'High Level Political Forum' (HLPF) bij de VN in New York.
op Geen opmerkingen:

Brandweer voorkomt erger bij grasbrand nabij olie leidingen SOL te Beekhuizen

Grote grasbrand vlakbij oliepijpleidingen van SOL omgeving Mangrovestraat


Waterkant.net bericht vandaag, zaterdag 7 maart 2020, dat het Command Center gistermiddag rond vijf uur meldingen ontving van een rookwolk niet ver van de Wijdenboschbrug. 

Toen de brandweer ter plaatse kwam, bleek het te gaan om een enorme grasbrand vlakbij de oliepijpleidingen van SOL omgeving Mangrovestraat.


In bovenstaand filmpje is te zien, dat er een enorme rookontwikkeling was, niet ver van de pijpleidingen.

Na veel inspanning hadden brandweerlieden van het Korps Brandweer Suriname het vuur na enige tijd volledig onder controle.

Het vermoeden bestaat dat het vuur is aangestoken en zich daarna heeft verspreidt. De politie heeft de zaak in onderzoek.

op Geen opmerkingen:

Robby Berenstein, voorzitter C47, geschorst als coördinator en woordvoerder RaVakSur

Vakcentrales: 'Door kwaadaardige verzinsels Berenstein geen benoeming Zunder als governor CBvS'

Berenstein: 'Nu wordt door hebzucht de vakbeweging verder verdeeld'


De vakcentrales CLO (Centrale van Landsdienaren Organisaties), Moederbond, OSAV (Organisatie van Samenwerkende Autonome Vakbonden) en PWO (Progressieve Werknemers Organisatie) - leden van het presidium van de Raad van Vakcentrales in Suriname (RaVakSur) - hebben Robby Berenstein, voorzitter van C47, geschorst. Hij is geen coördinator en woordvoerder meer van RaVakSur. Dit bericht Starnieuws vandaag, zaterdag 7 februari 2020.

De directe aanleiding is, dat Berenstein tegen de benoeming was van Armand Zunder, voorzitter van de PWO, tot governor van de Centrale Bank van Suriname, CBvS. De vakcentrales verwijten Berenstein dat door zijn 'kwaadaardige verzinsels' de benoeming niet doorgegaan is.

'Onze organisaties zijn de stellige mening toegedaan, dat met de benoeming van de heer Zunder, de vakbeweging in een unieke positie had kunnen komen te verkeren om direct mede invloed uit te oefenen op het huidige complexe financieel-economisch gebeuren van ons land, in het bijzonder op de toekomstige maatschappelijke ontwikkelingen', schrijven de voorzitters Ronald Hooghart (CLO), Errol Snijders (Moederbond), Sonny Chotkan, (OSAV) en Armand Zunder (PWO). Zij houden maandag een persconferentie in het gebouw van De Moederbond.

Berenstein zegt, dat Zunder en de andere vakbondsleiders op hem proberen af te wentelen dat de benoeming niet is doorgegaan. Berenstein merkt op, dat de beschuldigingen aan zijn adres onterecht zijn. 'Nu wordt door hebzucht de vakbeweging verder verdeeld', stelt hij. De vakbondsleider zal de brief met al de aantijgingen, nog beantwoorden.

De vakbondsleiders vinden, dat door de benoeming van Zunder 'in het belang van de natie mede sturing kon worden gegeven aan de sociale, fiscale, financiële en economische ontwikkelingen van het land zoals neergelegd in de Grondwet van de Republiek Suriname onder de zesde afdeling A van artikel 31. Hiernaast zouden ook ideeën en concepten uit de vakbeweging als de ontwikkeling van ‘Worker’s Capital’ een goede kans krijgen.'

'De benoeming van Zunder tot governor van de Centrale Bank van Suriname zou zowel individueel als collectief dan ook de meest ingrijpende maatschappelijke transformatie zijn sinds het ontstaan van de Surinaamse vakbeweging. En uitgerekend u heer Berenstein, heeft deze zeer belangrijke transformatie van onze samenleving doelbewust tegengewerkt. Onbegrijpelijk overigens', vinden de vakbondsleiders.

De vier lidorganisaties van het presidium van RaVakSur hebben de 'zeer dubieuze en volstrekt verwerpelijke rol in deze kwestie uiteraard niet op prijs gesteld en deze dan ook ten strengste afgekeurd. Uw attitude in de onderhavige kwestie wordt door ons dan ook als verraad van de arbeidersklasse van Suriname gekwalificeerd.'

Op grond hiervan is op een vergadering besloten, Berenstein te ontheffen als woordvoerder en coördinator. Met ingang van 4 maart vertegenwoordigen de drie voorzitters Hooghart, Snijders en Zunder, RaVakSur in en buiten rechten. Het secretariaat van RaVakSur zal worden ondergebracht in het centrum van de CLO aan de Gemenelandsweg 74.
op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)