Refineria Isla kan op eigen kracht nog twee tot vier maanden salarissen betalen. Het antwoord op de vraag wat er gebeurt met de voorraad van 360.000 vaten fuel oil (stookolie), die een waarde vertegenwoordigt van 32 miljoen gulden, bepaalt of hier nog twee maanden bij kunnen worden opgeteld. Bepalend is ook of moedermaatschappij PdVSA toestemming gevraagd wordt en zij die vervolgens geeft om de 400.000 vaten ruwe olie die opgeslagen liggen in de tanks bij Bullenbaai gebruikt kunnen worden om er eveneens fuel oil van te raffineren.
In het gunstigste scenario, als het allebei mogelijk blijkt, geeft dit de exploitant van de Isla-raffinaderij iets meer lucht, hoewel het - gezien de huidige zeer ongunstige omstandigheden - feitelijk slechts uitstel van executie is.
'We kopen hiermee tijd om het iets langer uit te zingen', zegt Isla-woordvoerder Earl Balborda in een toelichting in het Antilliaans Dagblad vandaag, dinsdag 26 maart 2019.
Isla kampt met vier min of meer structurele factoren:
vanaf 2016 is sprake van teruglopende toelevering van ruwe olie vanuit Venezuela tot nihil anno 2019;
de CRU-centrale (Curaçao Refinery Utilities) functioneerde lange tijd niet optimaal;
moederbedrijf PdVSA wordt geconfronteerd met gigantische schulden (ten aanzien van ConocoPhillips alleen al zo’n 11 miljard dollar);
en de sancties van de Verenigde Staten tegen Venezuela/PdVSA van president Nicolás Maduro.
Deze vier factoren zijn een vast gegeven, ofwel harde feiten, waarmee de lokale raffinaderij te maken heeft en er ook niet onderuit kan.
'Wij kunnen hoog of laag springen, maar dit hebben wij hier niet in eigen hand', zegt Balborda. Intussen droogt de cashflow op en komen langzaamaan de uitgaven, waaronder de salarissen, in gevaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten