Uruguay, lid van Mercosur, groot in rundvlees

Bijna de helft Uruguayaanse handel met Mercosur-leden Argentinië, Brazilië en Paraguay


Uruguay is een van de vier landen die deel uitmaken van Mercosur, de nieuwe handelspartner van de EU. Uruguay vormt met Argentinië, Brazilië en Paraguay dit handelsblok. Uruguay is vooral een land van runderen en schapen. Het bruto nationaal product (bnp) van Uruguay is € 19 miljard. De grootste sector van de nationale economie is de tertiaire sector, zoals restaurants, hotels en transport. Ook het banksysteem zorgt voor veel inkomsten. Het is ongeveer hetzelfde georganiseerd als in Zwitserland, dus met een streng bankgeheim.  

De industrie produceert veel chemische producten (verf, cement, kunstmest) en schoenen. De productie van textiel, chemische producten, elektrische apparaten en de metaalverwerkende industrie wordt extra gestimuleerd. Van alle mineralen die in Uruguay gevonden worden, wordt eigenlijk alleen kalksteen gebruikt en wel voor de cementindustrie. Bijna de helft van de Uruguayaanse handel vindt plaats met Mercosur-leden.

Van oudsher is Uruguay vooral een land van runderen en schapen. Er grazen 12 miljoen stuks rundvee en 8 miljoen schapen op 13 miljoen hectare grasland. Het aantal schapen was in het verleden hoger, maar door lage prijzen voor wol is dit aantal flink gedaald. De productie en verwerking van vlees is al sinds lang een belangrijke industriële activiteit. Van de totale landoppervlakte wordt zo´n 16 miljoen hectare gebruikt voor de veeteelt en de landbouw. In het westen en het zuiden worden tarwe, gerst, soja, bonen, uien, groenten, fruit en druiven verbouwd. De grote landbouwbedrijven overheersen en zijn sterk gemechaniseerd. Alleen in het zuidwestelijke kustgebied komt intensieve landbouw voor. Uruguay heeft een bosareaal van 1 miljoen hectare, deels natuurlijk en deels aangeplant.

Uruguay is een federale republiek en een van de vier landen van de Mercosur (Mercado Comum del Sur). Het land heeft een oppervlakte van 176.215 km2 en is daarmee 4 keer zo groot als Nederland. Uruguay is na Suriname en Frans-Guyana het kleinste land van het Zuid-Amerikaanse continent. Het land heeft een uitgestrekt vruchtbaar laagland richting de kust met veel grasland dat ideaal is voor veeteelt.

Uruguay is vernoemd naar de gelijknamige rivier die de westgrens van het land met Argentinië vormt. Het klimaat is gematigd, met temperaturen die gemiddeld hoger liggen dan in Nederland. Het land telt ruim 3 miljoen inwoners waarvan de helft in de hoofdstad Montevideo woont. De stad ligt op de noordoever van de rivier ‘Río de la Plata’, die daar 200 kilometer breed is.

In 1825 werd de onafhankelijkheid van Spanje uitgeroepen, maar pas in 1828 was Uruguay daadwerkelijk vrij. Daarop volgden een reeks burgeroorlogen tussen de conservatieven en de liberalen. In 1870 maakte het leger een einde aan de burgeroorlog, maar in 1903 brak deze opnieuw uit. De gekozen president José Batlle y Ordóñez wist de vrede te herstellen. Vanaf toen groeide een democratie die een voorbeeld was voor het hele continent. Er werd daadwerkelijk een sociaal systeem opgebouwd om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen. Begin jaren ‘70 was het opnieuw onrustig in Uruguay vooral door het optreden van een stadsguerrillagroep de ‘Tupamaros’. Vanaf 1981 kwam weer een voorzichtige democratisering op gang. Het land is in veel opzichten vooruitstrevend: alle lagere schoolkinderen hebben een laptop, het land erkende als eerste in Zuid-Amerika homohuwelijken en het gebruik van marihuana is gelegaliseerd.

Soja is het belangrijkste akkerbouwgewas en dit jaar wordt er naar verwachting 1 miljoen hectare mee ingezaaid Voor de tweede inzaai zal dat ongeveer 360 duizend hectare worden. Voor de droge granen wordt meer dan 400.000 hectare ingezaaid. Tarwe is, met een areaal van bijna 200.000 hectare, het belangrijkst. Vorig jaar bedroeg de productie 727.600 ton met een gemiddelde opbrengst van 3.667 kg per hectare. Gerst wordt op ongeveer 170.000 hectare geteeld en heeft een opbrengst van 3813 kg per hectare. Mais is, met iets meer dan 100.000 hectare, een goede derde. Ook wordt er nog 26.000 hectare haver en 55.000 hectare koolzaad verbouwd.

Veel van het geproduceerde vlees wordt door de Uruguayanen zelf geconsumeerd: 61 kilo per persoon per jaar. Alle runderen worden verplicht opgenomen in het identificatie en registratie systeem SIG (Sistema Nacional de Informacion Ganadeira). Dankzij dit systeem kan Uruguay vlees exporteren naar landen met hoge eisen aan traceerbaarheid.

In 2018 werd er 469.000 ton rundvlees geëxporteerd met een waarde van ruim € 1,8 miljard (INAC, Instituto Nacional de Carnes). China is met een aandeel van 50% de grootste afzetmarkt. Naar Nederland ging voor € 150 miljoen (OEC). Vleesverwerking is de basis geweest van de industrie in het land: slacht- en koelhuizen en vleesconservenfabrieken. De bekendste daarvan is de rundvleesextractfabriek opgericht door de Duitser Justus von Liebig. Die fabriek, in Fray Bentos, produceerde onder de naam ‘Oxo’. Door de productie van ingeblikt cornedbeef werd het bedrijf wereldberoemd.

De Uruguayaanse vleessector verwacht door de overeenkomst een grotere export van rundvlees naar de EU. Voor rundvlees hanteert de EU nu een verlaagd importtarief voor 65.000 ton het zogenaamde ‘Hilton quotum’, voor hoge kwaliteit rundvlees van geweid rundvee dat gegarandeerd geen veevoer heeft gegeten. Daarvan mag Uruguay 20.400 ton leveren. Het intra-tarief van 20% gaat naar nul bij de inwerkingtreding van de overeenkomst. Via het ‘Quotum 481’ mag, zonder extra invoerrechten, rundvlees naar de EU van dieren uit vetmesterijen die minimaal 100 dagen met graan gevoerd zijn. In de periode 2017-2018 exporteerde Uruguay 15.000 ton binnen het quotum.

(Suriname Mirror/Boerderij.nl)