Personeel Esther Stichting heeft het gehad met slecht communicerende directie

(Bron foto: Somo/Facebook)

'We werken met tegenzin en willen dat de situatie verandert' - Personeel staakt

Directrice Somo stoort zich aan het feit, dat er onwaarheden worden verteld


'We hebben genoeg van deze behandeling. We werken met tegenzin en willen dat de situatie verandert', zegt Jacintha Adel, secretaris van de bond bij Esther Stichting, vandaag, zaterdag 14 december 2019, in de Ware Tijd.

Het personeel is niet te spreken over het reilen en zeilen binnen het centrum en staakt sinds gisteren. Onder meer de slechte communicatie met de directie onder leiding van Liefda Somo stoort de medewerkers. 'Wij zouden haar back-up moeten zijn. Ze zou dus met ons moeten praten, maar dat wordt hier niet gedaan. Ze gaat ervan uit dat wat ze zegt wet is. Dat kan niet want je hebt ons nodig. De directeur heeft nooit een vergadering uitgeschreven om te praten over de problemen waarover we al heel lang klagen.' 

De bewoners van de stichting, ex-Hansen patiënten, worden nu voor een belangrijk deel door stagiaires geholpen.

Naast de slechte communicatie wil het personeel ook betere betaling. Adel stel dat er al geruime tijd sprake is van onderbezetting, maar de directie maakt geen haast om personeel aan te trekken. 'We krijgen geen middag-, wacht-, risico- en vervoerstoelage. Er zijn zusters hier die een extra baan hebben omdat ze niet uitkomen met het salaris. Maar, wanneer we met de directeur willen praten, snauwt ze ons af.' 

Ook de cliënten zijn niet te spreken over hoe het er aan toe gaat. Het eten bevalt niet en medicamenten laten lang op zich wachten. 'Niets komt op tijd. Elke dag moet ik kip eten terwijl ik als een oude man vitamine nodig heb. Ik zie de directeur bijna nooit en ook al klagen we, er komt geen verandering. Na libi libi den wani kiri mi dya', klaagt een bewoner. 'De keuken heeft geen cassave en bananen, hoe ga ik als suikerpatiënt dit overleven?', vraagt een andere zich af.

Directrice Somo zegt, dat er onnodig ophef wordt gecreëerd. Ze erkent het personeelstekort, maar volgens haar is de situatie niet zo erg als de bond dat wil doen geloven. Somo heeft er geen moeite mee dat de werknemers opkomen voor hun recht. Ze stoort zich wel aan het feit, dat er onwaarheden worden verteld en toont daarbij aantekeningen van vergaderingen die ze belegd zou hebben met het personeel. Daarnaast vindt ze het ook erg, dat privézaken van bewoners in de media worden besproken door de werknemers.

'Ik kom niet aan hun recht, maar laten de mensen de samenleving niet zomaar voor de gek houden. Problemen zijn er overal, maar we moeten volwassenheid tonen om er over te praten. Ik zou de verantwoordelijkheid niet nemen over een instelling waar een onmenselijke situatie heerst. Dan was ik ook niet meer hier, want ik zou mezelf dat niet kunnen vergeven.'

Ze is bereid te praten met het bondsbestuur als ze die opdracht krijgt van de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting.