‘Antilliaanse Chopin’ laat veel composities achter De bekende Curaçaose pianist en componist Wim Statius Muller (geboren op 26 januari 1930) is gistermiddag op 89-jarige leeftijd overleden. Dit bericht het Antilliaans Dagblad vandaag, maandag 2 september 2019.
Statius Muller, ook bekend als de ‘Antilliaanse Chopin’ om zijn vele typische eigen composities zoals door Chopin geïnspireerde mazurka’s en walsen, werkte voorheen in Den Haag en Brussel voor onder meer inlichtingendiensten en de NAVO. Op Curaçao stond hij mede aan de wieg van de Veiligheidsdienst Nederlandse Antillen (VNA) en adviseerde ook op latere leeftijd over de Veiligheidsdienst Curaçao (VDC).
Na zijn pensionering medio jaren '90 keerde Statius Muller met wijlen zijn echtgenote Sally terug naar zijn geboorte-eiland, waar hij in Otrobanda was geboren. Toen had hij weer meer tijd voor muziek, zijn passie. Statius studeerde aan de Juilliard School of Music in New York, maar had in zijn jongere jaren les gekregen van de bekende Curaçaose pianist Jacobo Palm.
Hij werd muziekdocent aan de Ohio State University. Statius Muller, die diverse cd’s opnam en aan wie de documentaire ‘Nostalgia’ werd opgedragen door Alaric Smeets, was een graag geziene pianist die behalve op Curaçao ook vaak in optrad in Amerika en vooral Europa. Zo trad hij op voor VPRO Vrije Geluiden.
De op de eilanden zeer gevierde componist en pianist werd in 2012 onderscheiden met de Zilveren Anjer van het Prins Bernhard Cultuurfonds. Hij ontving de prijs in het Koninklijk Paleis op de Dam in Amsterdam uit handen van koningin Beatrix. 'Zijn lichtvoetige pianowerken kunnen worden omschreven als salonachtige muziek geïnspireerd door Frédéric Chopin en Louis Moreau Gottschalk', aldus muziekzaak Bruno Klassiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten