Hardeo Ramadhin: ‘We zijn allemaal bedelaars geworden in 2017’

‘We hebben zoveel potentie en mogelijkheden, maar er wordt niets gedaan, er wordt geen werkgelegenheid gecreëerd’


Wanneer de politiek-analist, oud-districtscommissaris en docent Hardeo Ramadhin de balans opmaakt voor het jaar 2017, komt hij tot één constatering. ‘We zijn armer geworden, we zijn allemaal bedelaars geworden.’ Dit zegt hij donderdag 28 december 2017 in het Dagblad Suriname.

Dat de economie meer de verloedering is ingegaan, hoeft volgens hem geen betoog. ‘De koers is omhoog gegaan. We zijn een importeconomie. Gaat de koers omhoog dan gaan de prijzen van alle goederen stijgen.’

De doorsnee burger kon eind 2016 relatief meer spullen uit de winkel kopen dan eind 2017 met dezelfde salariëring. De politiek-analist meent, dat op alle fronten er achteruitgang en armoede is opgetreden, vooral de volksgezondheidszorg. Waar de patiënt een jaar geleden nog een beetje extra zorg kreeg, is dit eind 2017 helemaal komen weg te vallen. ‘Dus ook de kwaliteit van mensenlevens is achteruitgegaan.’

Volgens Ramadhin moet niet lichtzinnig omgegaan worden met het feit dat heel veel burgers niet over een ziektekostenverzekering beschikken. ‘Ze kunnen het niet betalen.

Ook moet niet vergeten worden de vele winkeliers die genoodzaakt waren om hun deuren te sluiten. Voor hen restte geen andere keus dan het sluiten van de deuren. De steeds stijgende valutakoers is de oorzaak hiervan.

De kwestie van de verhoging van de grondhuurbelasting die tegen het eind van 2017 is geïntroduceerd is een galg voor vooral de rijstboeren. ‘In alle landen in de wereld krijgen boeren incentives van hun overheid om het boerenbestand te behouden. Alleen in Suriname worden ze steeds gedrukt door de overheid.’ Hier brengt Ramadhin in herinnering, dat president Desi Bouterse bij zijn aantreden goedkope diesel en ureum aan de rijstboeren had beloofd. Dit is slechts bij een belofte gebleven. ‘We hebben zoveel potentie en mogelijkheden maar er wordt niets gedaan. Er wordt geen werkgelegenheid gecreëerd’, zegt Ramadhin.

Hij voegt er aan toe, dat zich reeds geruime tijd een andere ontwikkeling merkbaar is. ‘En dat is het verkopen van de houtblokken van de bomen die Suriname rijk is.’ Drie dagen geleden bevond Ramadhin zich nog in Nickerie. Toen hij op de Nickeriaanse haven was voor vertier, viel hij bijna achterover van de aanblik van de vele houtblokken die gereed stonden om uit Suriname verscheept te worden.