Onderzoek van de New University of Otago in Nieuw-Zeeland werpt licht op de domesticatie van cavia's en hoe en waarom de kleine, harige dieren over de hele wereld zijn verspreid.
Net gepubliceerd in het internationale wetenschappelijke tijdschrift, Scientific Reports, gebruiken de onderzoekers oud DNA van archeologische cavia-overblijfselen die de overgang onthullen van de dieren die 10.000 jaar geleden als een wilde voedselbron werden gebruikt, naar hun domesticatie en later hun rol als geliefde huisdieren en medisch diermodel.
Het bouwt voort op eerder onderzoek van vele jaren door hoogleraar biologische antropologie Lisa Matisoo-Smith, waarbij het DNA van planten en dieren die kolonisten uit de Stille Oceaan in hun kano's vervoerden, werd opgespoord en gebruikt als een proxy om de oorsprong van de menselijke bevolking te identificeren en hun bewegingen rond de Grote Oceaan. Als onderdeel van haar Otago Master thesis onderzoek in het laboratorium van professor Matisoo-Smith, Edana Lord, nu aan de Universiteit van Stockholm, Zweden, en dr. Catherine Collins van de afdeling Anatomie van Otago en andere internationale onderzoekers, ging ze na waar de cavia's die werden geïntroduceerd op de eilanden van de Caraïben vandaan kwamen.
Professor Matisoo-Smith legt uit, dat algemeen wordt aangenomen dat moderne cavia's werden gedomesticeerd in de Andes-regio van wat nu Peru is. Als belangrijk voedselproduct, dat ook in religieuze ceremonies werd opgenomen, werden ze vervoerd en verhandeld in Zuid-Amerika. Rond 500 na Christus werden cavia's via ten minste een van de gevestigde handelsnetwerken naar de eilanden van het Caribisch gebied gebracht.
De genetische informatie, samen met archeologische contexten, laat ook zien hoe de cavia's in de loop van de tijd verschillende rollen speelden. 'Ze waren en zijn nog steeds een belangrijk voedselproduct in veel delen van Zuid-Amerika en culturen die afkomstig zijn uit Zuid-Amerika - mensen namen ze levend mee om kennis te maken met nieuwe eilanden waar ze niet inheems waren of ze ruilden ze voor andere goederen', aldus professor Matisoo-Smith.
De cavia werd eind 1500 of begin 1600 door de Spanjaarden naar Europa gebracht en begin 1800 naar Noord-Amerika als onderdeel van de exotische huisdierenhandel. In de 18e eeuw begonnen cavia's door medische onderzoekers te worden gebruikt als laboratoriumdieren, omdat ze veel biologische overeenkomsten vertonen met mensen, vandaar de oorsprong van de uitdrukking 'cavia zijn' in onderzoek.
'Alle cavia's tegenwoordig - huisdieren, dieren die in Zuid-Amerika en Puerto Rico voor vlees worden verkocht, en die in medisch onderzoek - zijn afgeleid van de Peruaanse gedomesticeerde cavia's.'
Waarom de cavia in sommige culturen als huisdier werd beschouwd en in andere culturen als voedselbron kan worden toegeschreven aan al lang gevestigde culturele opvattingen over wat acceptabel is als voedsel. Professor Matisoo-Smith zegt, dat het onderzoek aantoont, dat de geschiedenis van cavia's complexer is dan voorheen bekend en gevolgen heeft voor andere studies met betrekking tot domesticatie, translocatie en distributie van zoogdieren.
'De overblijfselen van cavia's uit het Caribisch gebied helpen ons te begrijpen hoe de menselijke handelsnetwerken in de regio zich de afgelopen 1000 jaar hebben verplaatst. Door deze analyse van oud cavia-DNA begrijpen we de geschiedenis van menselijke sociale interacties over duizenden jaren en over drie continenten beter. Het biedt ook een kritisch historisch perspectief op de genetische diversiteit bij cavia's en de relatie die mensen hiermee hebben gehad belangrijke huisdieren.'
(Suriname Mirror/Science Daily/Phys.org/University of Otago)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten