Mathoera (VHP): 'Triest, dat politici als Abdoel en Misiekaba openlijk pleiten voor grove mensenrechtenschendingen'

'Ze misleiden en zwepen grote delen samenleving op hun voorbeeld te volgen'

'Zelfs nu het vonnis openbaar is, blijven ze pleiten voor straffeloosheid, dit is de inborst van mensen die rechten van de mensen aan hun laars lappen'


'Het is triest, dat we anno 2019 politici als Amzad Abdoel en André Misiekaba hebben, die openlijk pleiten voor grove mensenrechtenschendingen van moord, marteling en opsluiting en - die ook in strijd zijn met internationale verdragen - actie ondernemen om straffeloosheid van daders te bevorderen. Ergo, ze misleiden en zwepen grote delen van de samenleving op om hun voorbeeld op te volgen. Het 8 december vonnis heeft onomstotelijk vastgelegd, dat de gebeurtenissen kunnen worden geclassificeerd als misdrijven tegen de menselijkheid, die in strijd zijn met de Universele Rechten van de Mens, welke bestaat sedert 1948. Het is ook in strijd met het BUPO-verdrag (Internationaal Verdrag Inzake Burgerrechten en Politieke Rechten - IVBPR, International Covenant on Civil and Political Rights, ICCPR, ook wel BUPO genoemd) dat door Suriname is geratificeerd op 28 december 1976.' Dit stelt Assembleelid Krishna Mathoera (VHP) vandaag, donderdag 12 december 2019 Starnieuws. 

De VHP-politica benadrukt dat de moorden van 8 december 1982 in strijd zijn met de volgende artikelen:

Artikel 3 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens: eenieder heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van persoon. Ze zijn ook in strijd met het BUPO-verdrag (Burger en Politieke Rechten). Mathoera verwijst naar de artikelen:
6: recht op leven
7: verbod op foltering en wrede onmenselijke behandeling
9: recht op vrijheid en veiligheid, verbod willekeurige arrestatie
10: gelijkheid om voor de rechter te verschijnen
19: vrije meningsuiting.

'Deze verdragen zijn juist tot stand gekomen om macht van politieke alleenheersers aan banden te leggen en te voorkomen dat die heersers met ondersteuning van hun handlangers als Misiekaba en Abdoel, wetten, waarden en normen opzij schuiven, macht vergroten, misstanden voortzetten en straffeloosheid promoten, zoals met de aanname van de Amnestiewet van 2012. De Amnestiewet van het Front van 1989, heeft in artikel 2 duidelijk geregeld, dat de amnestie niet geldt voor misdrijven tegen de menselijkheid en zoals die worden aangemerkt volgens de internationale verdragen. In de Amnestiewet van 2012 heeft men expliciet de gebeurtenissen van 7, 8 of 9 december genoemd en ook de verdachten, die in de zaak zijn gedagvaard. Een duidelijk verschil, waarbij de vorige NDP-fractieleider Misiekaba en Abdoel en hun hele fractie aan voorbij gaan. Zij willen niet alleen staan boven de nationale wetgeving, maar zelfs boven internationale verdragen. En zelfs nu het vonnis openbaar is, blijven ze pleiten voor straffeloosheid. Dit is de inborst van mensen, die rechten van de mensen aan hun laars lappen en misbruik van macht voorstaan. Ik vraag mij af of de gruwelijkheden van de slavernij en contractarbeid aan hen voorbij zijn gegaan. Ook vraag ik mij af, wat ze leren van de vele buitenlandse reizen, die juist deze twee, het meest maken', voert Mathoera aan.

'In een brein van dictatuur en machtsconcentratie past natuurlijk geen overleg, communicatie en samenwerking', stelt het Assembleelid.

'Ook niet als de persoon, die het ambt van president vervult, niet past in de moreel ethische normen, die onze grondwet voorschrijven. Een Grondwet, waarvoor we trouw zweren, bij de aanvaarding van ons ambt. Dat de veroordeelde niet inziet, dat hij verkeerd heeft gehandeld is erg, maar dat zijn hele omgeving hem in zijn denken versterkt, is onvoorstelbaar. Stelt u zich voor wat voor samenleving wij zullen hebben, als alle andere veroordeelden van misdrijven, hetzelfde gedrag vertonen en zij versterkt worden in hun denken door familie, vrienden, et cetera. Het wordt een onleefbare, ongeordende samenleving, waarin de macht van de sterkste zal gelden. Een tijd, die we allang achter ons hebben gelaten en waar het denken van Misiekaba en Abdoel niet in passen.'
 
'Het hedendaagse leiderschap wordt gekenmerkt door hoge ethische normen, door meer luisteren, door consequenties verbinden aan fouten en door tegensprekers. Tegensprekers, die een leider kunnen behoeden voor fouten en de immense consequenties, die hij zelf niet kan inzien, maar die wel gezien worden door zijn team. Suriname heeft nu te lang geleden onder deze mensenrechtenschending en mijn hoop en wens blijft dat die leiders inzien, dat arrogantie en hoogmoed het niet zullen oplossen. Leiders moeten wet en recht respecteren, dienstbaarheid en opoffering voor het volk demonstreren', stelt Mathoera.