Activisme is overleving voor Braziliaanse transvrouwen - Elke 19 uur wordt een LGBTQ + Braziliaan vermoord

Braziliaanse transvrouwen (Bron: YouTube)

'De angst voor ons is niet nieuw, we zijn altijd bang geweest'


Sinds de campagne en de daaropvolgende presidentsverkiezingen van Jair Bolsonaro, die al lang bekend stond om het uiten van haatdragende taal tegen gemarginaliseerde gemeenschappen in zijn poging voor het Braziliaanse presidentschap, is geweld tegen LGBTQ-mensen explicieter en sociaal aanvaardbaarder geworden. Maar, in veel opzichten is het dagelijkse leven van transvrouwen in Brazilië niet veranderd sinds hij aantrad. 

'De angst voor ons is niet nieuw', zegt Robeyonce Lima, de eerste transvrouw die advocaat werd in de noordelijke staat Pernambuco. 'We zijn altijd bang geweest.'

Tussen 1 januari 2009 en 20 september 2018 zijn 2.982 transgenders wereldwijd vermoord, volgens de website Trans Murder Monitoring. 2.350 Van die moorden vonden plaats in Midden- en Zuid-Amerika. Brazilië heeft sinds 2009 elk jaar het hoogste aantal transmoorden.

In 2018 vond in Brazilië een alarmerende 41 procent van alle gedocumenteerde moorden op transgenders plaats. Meer dan 60 procent van de slachtoffers was tussen de 17 en 29 jaar oud, 82 procent was zwart en 97,5 procent was transvrouw. Elke 19 uur wordt een LGBTQ + Braziliaan vermoord; vaker wel dan niet, worden ze vermoord door meerdere kogels of steken.

Dossie Dos Assassinatos e Violencia Contra Pessoas Trans Em 2018 by Suriname Mirror on Scribd

'Ik heb zelf nog nooit fysiek geweld ervaren, maar ik heb meerdere vrienden, waaronder enkele die zijn vermoord', vertelt Olga Rodrigues, een prijswinnende gamer uit São Paulo. 'Ik probeer niet te denken dat dit mij zal gebeuren op een dag, maar het is zeldzaam voor mij om uit te gaan en geen blikken, verbale intimidatie of bedreigingen te ervaren.'

Maar, ondanks dergelijke discriminatie en geweld vechten Braziliaanse transvrouwen elke dag voor hun gemeenschap. Door de openbare ruimte in te nemen, verwerpen transvrouwen de anti-LGBTQ-ideologie van de overheid. De inauguratietoespraak van de Braziliaanse minister van Mensenrechten Damares Alves weerspiegelde hun weerstand: 'Het is een nieuw tijdperk in Brazilië', verklaarde Alves. 'Jongens dragen blauw en meisjes dragen roze.'

'Denk aan een zwarte LGBT-persoon die ruimtes, zoals een rechtenstudie van een federale openbare universiteit bezet', zegt Lima. 'Het feit dat u in die ruimte aanwezig bent - u bent politiek. Activisme begint met je aanwezig zijn in die historische gebouwen, meer dan 100 jaar geleden gebouwd, gebouwd door je tot slaaf gemaakte voorouders. Dan keer je terug naar die ruimte om geen muren te bouwen, maar om deel te nemen aan een andere activiteit.'

(Bron foto: MS Magazine)

Lima benadrukte het belang van studentenactivisme in de strijd voor LGBTQ-gelijkheid - omdat 'na het afstuderen het activisme de universiteitspoorten verlaat.' Na het voltooien rechtenopleiding, begon Lima juridische diensten te verlenen aan LGBTQ + -mensen en werd een gekozen ambtenaar van haar staat.

Maar, Lima werd ook niet afgewezen door haar familie en werd niet uit haar huis geschopt, wat haar een uitzondering maakt in haar gemeenschap.

Rodrigues' ervaring resoneert meer met de norm: ze worstelt financieel en werd gedwongen het huis van haar familie te verlaten; voor een tijdje verdiende ze de kost door te jongleren bij stoplichten in de straten van São Paulo. Desalniettemin houdt ze vol - door ruimte in te nemen als gamer en door te gaan met creatief werk in de gemeenschap. 'Ik weersta door relaties aan te gaan met mensen die vergelijkbare ervaringen hebben', aldus Rodrigues. 'Om te weten dat ik een ondersteuningssysteem heb, is de grootste weerstand voor mij.'

(Suriname Mirror/msmagazine.com/Scribd Suriname Mirror)