Studenten gedwongen om hun studie af te breken en leraren verlaten
het land
'Vijftien professoren hebben mijn faculteit verlaten en de auto van mijn
leraar is kapot en ze kan het niet laten repareren'
Docenten die niet in staat zijn om het buskaartje te betalen om naar
de klas te gaan, studenten die vastzitten in lange rijen voor supermarkten op
zoek naar betaalbaar voedsel: de academici van Venezuela zeggen, dat de
diepe economische crisis de universiteiten van het land verlamt.
De universiteiten van Venezuela staan al geruime tijd bekend als de
beste van Latijns-Amerika. Maar, de acute economische en politieke crisis
heeft studenten gedwongen om hun studie af te breken en leraren verlaten
het land.
Vorige maand kortte de
Universiteit van Zulia (LUZ) in de noordwestelijke
stad Maracaibo cursussen in tot drie dagen per week om te proberen de
problemen die studenten, professoren en werknemers ondervinden elke dag
weer op te lossen. '
We werken elke dag, maar we organiseren onszelf zodat elke leraar,
student of medewerker drie keer per week komt', zei Judith Aular, de
rector van het LUZ.
Colleges en studiemateriaal worden de rest van
de tijd op internet verspreid.
Het is een poging om de groeiende braindrain van Venezuela te
beteugelen, omdat leraren en studenten proberen het door crises
verscheurde land te verlaten, zei Aular.
'We laten leraren toe om op zoek te gaan naar een andere bron van inkomsten: met wat ze
verdienen, kunnen ze hun gezinnen niet ondersteunen.'
Universiteiten in het gehele olie-rijke Latijns-Amerikaanse land staan voor
hetzelfde probleem.
Sinds 2016, toen de crisis, aangewakkerd door de daling van de
olieprijs, zich verdiepte, pakte 25% van het onderwijzend personeel, en 40%
van de studenten aan de
Universidad Oriente in de oostelijke stad Cumana
hun koffers en zijn geëmigreerd, volgens universiteitsdirecteur
Milena Bravo.
De meest ervaren professoren van het land, die voltijds werken,
verdienen 3,9 miljoen bolivars per maand, wat overeenkomt met 10 Amerikaanse dollar (RM 38,90) op de zwarte markt - net genoeg tegen de huidige tarieven om
vijf kilo vlees te kopen.
Danilo Fuenmayor, die net zijn economische studies
aan de LUZ heeft voltooid, zegt dat hij opgelucht was dat hij tijdens zijn laatste maand
maar drie dagen per week hoefde op te dagen voor lessen.
'Ik moest drie
kilometer lopen, omdat ik geen geld had voor de bus', zei hij. '
Vijftien professoren hebben mijn faculteit verlaten en de auto van mijn
leraar is kapot en ze kan het niet laten repareren. Het vervoer werkt
niet', vertelde de 23-jarige tegen persbureau AFP.
Caracas bouwkunde studente Daniela Garcia zegt, dat ze vaak klassen mist,
omdat ze zich bij haar moeder moet voegen om uren in de rij te staan om
essentiële levensmiddelen in de supermarkt te kopen.
Leraren worstelen ook, zegt Amalio Belmonte, hoofd van de
Universidad Central de Venezuela (UCV). '
Voor een leraar kan rondrijden een Odyssee zijn, omdat hij zijn auto
niet kan repareren of al zijn inkomsten aan voedsel besteedt.'
UCV, dat bijna 300 jaar oud is en 43.000 studenten heeft, is ook van
plan om lessen terug te brengen tot drie dagen per week, volgens
Belmonte. Zijn grootste probleem is een enorm tekort op de begroting
nadat de UCV slechts een derde ontving van wat hij vroeg voor het
academisch jaar.
'Het meeste gaat op aan lonen, geld voor onderzoek is ongeveer genoeg om
vijf banden te kopen.'
Belmonte zegt, dat hij elke week zo'n 3.000 certificaten ondertekent voor
afgestudeerden die het land verlaten, in tegenstelling tot ongeveer 100
per week gemiddeld in voorgaande jaren.
Geweld op de campus neemt toe, een weerspiegeling van de
toenemende wetteloosheid van het land. Bij UCV zijn er geen werknemers
zichtbaar tegen het einde van de middag uit angst om te worden
aangevallen.
'Mensen rennen weg voor het vallen van de avond, er is geen verlichting
en ze kunnen worden overvallen', zegt professor Gabriela Rojas.
Toegevoegd aan dit is een gebrek aan benzine en in sommige staten elektriciteitsrantsoenering.
Danilo Fuenmayor zei, dat hij genoeg heeft gehad en maar aan één
ding denkt, emigratie. 'Ik ben verschillende keren overvallen op de universiteit, ik verdien
het minimumloon en dat is net genoeg om een kilo kaas te kopen.'
(Suriname Mirror/AFP)
Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Peru en Paraguay stappen uit UNASUR
