maandag 3 december 2018

Naarendorp vindt gang van zaken rond zijn dagvaarding in 8 decemberproces niet in de haak

Starnieuws biedt oud-bewindsman kritiekloos ruimte zich vrij te pleiten....

Verdachte Naarendorp jammert: 'Ik moest koste-wat-het-kost maatschappelijk en politiek worden beschadigd'


Harvey Naarendorp, die minister was op 8 december 1982, is door het Openbaar Ministerie voor 10 december gedagvaard in het 8 decemberstrafproces. Hij staat samen met John Hardjoprajitno terecht. Badresein Sital, die ook op de verdachtenlijst staat, is overleden. De zaak van de ex-ministers wordt niet door Krijgsraad, maar door de gewone rechter behandeld. 

Naarendorp vindt de gang van zaken niet in de haak. Hij geeft zijn relaas vandaag, maandag 3 december 2018, aan Starnieuws, zonder ook maar een kritische vraag of opmerking van Starnieuws, die Naarendorp simpelweg ruimte biedt zich in een woordenstroom vrij te pleiten.....

'In juli 2017, heb ik in een televisie interview duidelijk aangegeven dat, wij vanaf de start te maken hebben met een politiek bevlekt juridisch proces. Dat men mij, na elf (11) jaren dagvaardt, in het proces dat op 30 november 2007 is gestart, en het gerechtelijk vooronderzoek vier jaar daarvoor werd afgesloten, spreekt boekdelen over het politiek karakter van het geheel. Hoe kan men politieke tegenstanders zolang mogelijk maatschappelijk schaden, schijnt de bedoeling te zijn.

Zoals de meeste regeringssystemen die hun oorsprong vinden in de westerse wereld, kent ook Suriname de 'trias politica' (leer van de drie machten). In dit politiek bestuurlijk systeem ligt, in principe de uitvoerende macht in de handen van de regering. De wetgevende macht wordt, in principe, geleid door De Nationale Assemblee, terwijl de rechterlijke macht door onze Grondwet is gegeven aan het Hof van Justitie en zijn structuren respectievelijk het Openbaar Ministerie en zijn structuren. Deze drie machten treden onderscheiden op. Dit systeem staat of valt met een mechanisme van machtsuitoefening binnen de grens van ons rechtssysteem, en de controle daarop, de zogenaamde 'checks and balances'. De regering en DNA worden na de nationale verkiezingsronde, gedurende vijf jaar, wat haar beslissingen en handelen betreft, voortdurend getoetst in het parlement, in de pers, sociale media en de georganiseerde burgerij. Om de vijf jaar komt er een wisseling van de wacht. 

De leden rechterlijke macht worden voor het leven benoemd en worden door geen enkele instantie getoetst wat betreft hun doen en laten. Dit is een ernstig manco in ons politiek bestuurlijk systeem. 

Ongecontroleerde macht is een gevaarlijke vorm van macht. Kan iemand zich het Koninkrijk der Nederlanden voorstellen zonder de Hoge Raad, of de Verenigde Staten van Amerika zonder de 'Supreme Court'? Dit geeft reden tot bezorgdheid. 

Als getuige optredend in het 8-december proces in het jaar 2008 wordt een verklaring voorgelezen welke ik zou hebben afgelegd ten overstaan van de rechter commissaris. Op de vraag van de rechter of ik het eens ben met de verklaring, antwoordde ik, dat dit pertinent niet het geval was. Haar reactie was dat het haar bevreemde, aangezien ik de verklaring zou hebben geparafeerd. Op mijn verzoek het paraaf te mogen zien reageerde zij positief. De griffier gaf mij inzage en ik zag onmiddellijk dat het om een vervalst paraaf ging. Vervolgens wordt mij gevraagd om op een blanco vel, mijn paraaf drie maal (3x) te maken. Dat gebeurt. De rechter vergelijkt en concludeert dat de twee versies niet overeenkomen. Zij geeft de auditeur-militair de opdracht om binnen twee weken klaarheid te brengen in deze ernstige kwestie van materiële valsheid in geschrifte door een gerechtelijke instantie! Tot op heden heb ik nooit meer iets vernomen. De twee weken zijn inmiddels meer dan tien jaren geworden! Ik kan bij niemand terecht voor een klacht. Mijn persoonlijke ervaring met ongecontroleerde macht. 

De burgers zijn om politieke redenen bij het proces betrokken. Tegen de achtergrond van de ernstige scheuring binnen het toenmalige militair bestel werd het betrekken van burgers in het optreden op of omstreeks 8 december 1982, als zeer onwenselijk ervaren. Dit is mij achteraf duidelijk gemaakt door de militaire leiding. Ik heb dit in alle toonaarden kenbaar gemaakt zonder het gewenste resultaat. 

Ik moest koste-wat-het-kost maatschappelijk en politiek worden beschadigd. De rechterlijke macht gebruiken als politiek wapen moet absoluut uit ons systeem. Onze gezamenlijke uitdaging is en blijft: de koloniale machtsstaat Suriname, ombouwen tot een vrije, democratische rechtstaat.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten