Stille tocht The Next Generation Suriname trekt vooral Guyanezen

(Bron foto:  Facebook)

Tragedie in visserij legt protestgroep van Xaviera Jessurun geen windeieren

- The Next Generation Suriname trekt voor het eerst paar honderd deelnemers
- 'Samenleving heeft kans niet aangegrepen om zelf fysieke steun te betuigen aan de families van de getroffen vissers'


Een paar honderd personen hebben gisteren, aldus Starnieuws zaterdag 5 mei 2018 deelgenomen aan de stille mars tegen de toenemende criminaliteit, een activiteit van The Next Generation Suriname. Het overgrote deel van de deelnemers bestond uit Guyanezen; vrienden, families en collega's van de meer dan 20 slachtoffers van de brute overval op zee. Tot nog toe hebben vijf het overleefd en zijn drie lijken geborgen. De andere vissers worden nog vermist.

Hoewel de activiteit volgens Starnieuws een succes was, is Xaviera Jessurun van The Next Generation Suriname erg teleurgesteld. De samenleving heeft, ondanks haar zware kritiek op de regering, omdat die laconiek en langzaam met hulp zou zijn geweest in de tragedie, de kans niet aangegrepen om zelf fysieke steun te betuigen aan de families van de getroffen vissers, en om zich uit te spreken tegen de verruwde criminaliteit in het algemeen.

Voordat de loop begon hebben een pandita, een imam en een dominee de aanwezigen bemoedigd. . Vooraan de Surinaamse vlag, omhoog gehouden door een Guyanese vrouw. 'I love Suriname. Me work here, me live here, me got family here. But now me vex', zegt Keith, een oudere visser die meeloopt. 'Mi vex, the man they kill, they too much young. This is too much. We have to fight against it.' 

Een andere visser:  Fisherman dead, and nobody do nothin’. Justice don't do nothin’.'

Jermain, een jonge visser, wil gerechtigheid: 'Justice me want. Justice for the fisherman. We work so hard, dan den man kon tek un’ sani en kir’ unu. A fout toch. They were not just my friends, also my brothers' Hij hoopt dat de regering de vissers tegemoet komt.

Manisha heeft haar oom verloren. De regering doet niet genoeg, zegt ze. 'Veel mensen hebben familie verloren. Dit is triest. De regering moet iets doen, het lijkt alsof ze niets doen.'

Enkele booteigenaren hebben ook meegelopen. Een booteigenares deelt mee, dat van haar bemanningsleden slechts één man terug is. Drie werkers en een kapitein ontbreken nog. Haar boot is ze ook kwijt, maar de kosten blijven doorlopen. Ze vreest dat de bank ongenadig zal zijn. Ze hoopt dat de mannen nog gevonden worden en de overheid de families van de slachtoffers en de booteigenaren tegemoet komt.

Rashida roept de regering op om de mannen die nog op zee zijn te beschermen, om de veiligheid te garanderen. Ze deelt mee dat de boten niet te lang aangemeerd kunnen blijven bij de steigers. De schulden pauzeren niet, deelt ze mee.

Jessurun heeft namens de organisatie voor de houding van de landgenoten en de overheid, verontschuldigingen aangeboden aan de Guyanezen.