'Misschien zijn we hiermee enigszins wakker geschud'Met de kwestie van de vissers die op een brute wijze zijn overvallen en beroofd, worden we er opnieuw mee geconfronteerd hoe slecht regeerbeleid en wanbeheer kan leiden tot niet alleen grote schade aan onze nationale economie maar ook tot de dood van werkers in een bepaalde sector. Ons medeleven gaat uit naar alle getroffenen.
En misschien zijn we hiermee enigszins wakker geschud, maar belangrijk is dat we met z’n allen de harde lessen die hieruit voortkomen ook leren.
Op de eerste plaats zullen we met zijn allen moeten beseffen dat ook voor de bescherming van de kustwateren een samenhangend, lange termijn beleid vereist is. Dit beleid zal een zo breed mogelijk politiek-maatschappelijk draagvlak moeten hebben om zo door opeenvolgende regeringen te kunnen worden uitgevoerd en voortgezet. We hebben tot nog toe te veel een ‘trial and error’ beleid van opeenvolgende regeringen gehad zonder zicht te hebben waar we op de lange termijn willen zijn met onze kustwateren.
Chetak helikopters
Zo is mogelijk iedereen vergeten, de kwestie van de Indiase Chetak helikopters die in 2009 door de regering-Venetiaan zijn besteld voor een bedrag van 16 miljoen US$ en die in 2015 in gebruik zijn genomen. Was het aanvankelijk niet de bedoeling dat die via het Nationaal Leger zouden worden ingezet bij de beveiliging van onze kustwateren? Waarom gebeurt dat niet? Zou het dan toch waar zijn, zoals overste Linscheer beweerde, dat de aanschaf van de Chetak heli’s een miskoop was en dat ze voor de meeste taken eigenlijk ongeschikt zijn?
Kustwacht en patrouilleboten
Maar, wat te zeggen ook van de kwestie van de Kustwacht, die in 2013 is ingesteld met als specifieke missie het voorkomen van illegale visserij en het beschermen van de natuurlijke hulpmiddelen in de Surinaamse wateren. Door de oprichting van de Kustwacht zou de veiligheidssituatie aan de kust van Suriname verbeterd zijn, waarmee ook het gevoel van veiligheid onder vissers zou zijn toegenomen. Voor de Kustwacht zijn drie patrouilleboten bij de Fransen aangeschaft voor een bedrag van 15 miljoen euro in 2012. Nu 6 jaren later, wordt er alleen maar gesproken over NCCR (Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing) als hulpverlenende instantie. Wat is er met de boten gebeurd? Wordt het geen tijd om toch maar eens naar de taakstelling van de verschillende instanties te gaan kijken?
Vessel monitoring
Er zou ook een ‘Vessel Monitoring System’ (VMS) worden geïnstalleerd op alle vissersboten, inclusief de introductie van de Panic Button. Met dit systeem zouden de autoriteiten op elk moment op de hoogte zijn van de plaats van alle vissersboten voor onze kust en zou men in geval van nood ook snel kunnen ingrijpen. Waar heeft het dan aan gelegen dat zo een systeem niet allang is ingevoerd? Zouden de buurlanden niet ook moeten worden betrokken bij de invoering van een dergelijk systeem?
Grote belangen
Onlangs werd door het ministerie van LVV (Landbouw, Veeteelt en Visserij) een ingrijpende actie gestart om het bestand van vergunninghouders te saneren. Na een aanvankelijke rel over vergunningen die ten onrechte zouden zijn uitgegeven hebben we daar niets meer over gehoord. Met de brute overvallen komt ook in het nieuws als zouden enorme belangen in de lucratieve visserijsector van Suriname een rol hebben gespeeld. Zou het dan toch waar zijn dat de minister onder politieke druk is gezet om ‘geen gekke dingen’ te doen?
Consequent beleid
We zullen het moeten hebben van veilige kustwateren, en dat is een kwestie van consequent beleid door opeenvolgende regeringen. Een gezonde visserijsector is evenmin een kwestie van een persoon, een enkele maatregel of een toevallige politieke partij die het voor het zeggen heeft.
Opnieuw blijkt dat indien je als regering inderdaad uit bent op maatregelen die de hele samenleving of zelfs maar een sector ten goede komen, dat er sprake moet zijn van samenhangend beleid dat politiek en maatschappelijk ook breed gedragen wordt. Meerdere spelers, diverse maatregelen, alles afgestemd op elkaar om een gericht nationaal doel te bereiken. Helaas blijkt dat de manier van regeren die tot nog toe wordt gehanteerd niet tot duurzame resultaten kan leiden. Het is daarom meer dan tijd om het roer om te gooien.
PALU
Secretariaat voor Communicatie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten