Stichting 10 Oktober 1760 presenteert Wetboek van de Aucaners

'Deng Weti Fu a Twalufu Lo Gaanmang Meke Tien Na Dii Fu Okanisi'

'Het is de eerste keer in de geschiedenis van de marrons, dat een groep een wetboek heeft gemaakt


'Deng Weti Fu a Twalufu Lo Gaanmang Meke Tien Na Dii Fu Okanisi', zo heet het Wetboek van de Aucaners, dat zondag werd gepresenteerd door de stichting 10 Oktober 1760. In het Wetboek zijn de traditionele regels, ordehandhavingen, culturele wetten en straffen vastgelegd waar de 12 Aucaanse stammen zich 350 jaar lang aan hebben gehouden om te overleven en de orde in hun gemeenschappen te handhaven. 

Voor de totale Marrongemeenschap een 'unicum', voor de stichting is er nóg een mijlpaal bereikt en is er een wapenfeit toegevoegd aan de lijst van verworvenheden van de stichting, zei voorzitter Leo Atomang, aldus Starnieuws vandaag, dinsdag 10 oktober 2017.

Bestuurslid John Lesina, die ook jurist en kapitein is, is direct betrokken geweest bij het schrijven van het Wetboek. 'Er zijn altijd al regels geweest bij de verschillende stammen om de orde te handhaven. Hoe anders zijn de binnenlandbewoners erin geslaagd om 350 jaar lang zonder politie, zonder de centrale overheid, veiligheid en orde te garanderen? We zijn allemaal trots op, omdat het de eerste keer in de geschiedenis van de marrons is dat een groep een wetboek heeft gemaakt.'

De volgende stap is om het Aucaanse Wetboek in lijn te brengen met het centraal rechtssysteem, aldus Lesina. 'Er zitten bepaalde artikelen in die we met de centrale overheid moeten matchen. Er zijn bepaalde wetten die we traditioneel willen uitvoeren en van anderen denken we, dit is iets voor de centrale overheid.'

Het Wetboek is een paar weken geleden al aangenomen en symbolisch overhandigd aan minister Edgar Dikan van Regionale Ontwikkeling. De datum om het te presenteren aan de centrale overheid moet nog bepaald worden.

'Veel van de wetten hebben door de eeuwen heen een intense sociale controle gestimuleerd en in stand gehouden. Stel dat een kind een ogri heeft uitgehaald. De oom van het kind werd ter verantwoording geroepen. Hij moest midden in het dorp naakt plaatsnemen op de grond. Hij werd vernederd. Dit maakte dat de familie van de schuldige streng erop ging toezien dat het kwaad zich niet herhaalde. Toekomstige misstanden werden hiermee al in de kiem gesmoord daar men wist dat er vernedering op stond. Dit is een heel goed systeem, en dit hebben we gehandhaafd 350 jaren lang', sprak Lesina.