 |
| Rachel Smith op Brownsberg (Bron foto's: Andrew Short) |
Het zou opvallend zijn voor een doorgewinterde entomoloog met tientallen jaren veldwerk om zo'n groot aantal onbekende soorten te ontdekken. Maar, voor Rachel Smith, studente aan de Universiteit van Kansas (VS), een bachelor in ecologie en evolutionaire biologie, is de vondst buitengewoon. Smith publiceerde onlangs een beschrijving van 18 nieuwe soorten waterkevers van het geslacht Chasmogenus in het peer-reviewed tijdschrift ZooKeys.
'De gemiddelde grootte van deze kevers, zou ik zeggen, is ongeveer de grootte van een hoofdletter 'O' in een 12-punts lettertype', zei Smith over de verzameling van nieuwe soorten. 'Ze brengen veel van hun leven door in beekjes en poelen in het bos. Ze zijn in het water, dus het zijn allemaal geweldige zwemmers - en ze kunnen vliegen.'
Het onderzoek betrof reizen van Smith naar Suriname om veldwerk uit te voeren en talloze uren door te brengen in het laboratorium van Andrew Short, universitair hoofddocent ecologie en evolutionaire biologie en associate curator bij KU's Biodiversity Institute, die het nieuwe artikel mede schreef.
Smith zei, dat veel van de aquatische keversoorten vrijwel niet te onderscheiden zijn door er gewoon naar te kijken, zelfs onder een microscoop. 'Iets unieks en fascinerends aan dit geslacht, vooral degene waar ik aan heb gewerkt, is dat velen er bijna precies hetzelfde uitzien', zei ze. 'Zelfs voor mijn geoefende oog is het moeilijk om ze van elkaar te onderscheiden, alleen op basis van externe morfologie. Hun uniekheid zit erin, maar is een beetje verborgen in deze zeer uniforme externe morfologie.'
Om de nieuwe soort te identificeren, vergeleek Smith DNA-bewijs van de waterkevers met enkele externe morfologische verschillen die konden worden waargenomen. Maar, dit was niet genoeg: veel van Smiths werk stond ook in het teken van het ontleden van deze kleine exemplaren die in het noordoosten van Zuid-Amerika waren verzameld om de belangrijkste verschillen in hun interne anatomie te ontdekken. 'Omdat het moeilijk is om ze te onderscheiden van externe morfologie, moet je naar binnen gaan', zei ze. 'Uiteindelijk heb ik meer dan 100 ontledingen van deze kevers gedaan om de mannelijke geslachtsorganen te extraheren en onder een microscoop te bekijken. Dat was echt de juiste manier om ze van elkaar te onderscheiden.'
De aquatische kevers die in het nieuwe document worden beschreven, zijn verzameld tijdens meerdere reizen naar Venezuela, Suriname en Guyana. Smith nam zelf deel aan een expeditie naar Suriname om specimens te verzamelen. 'In Suriname ging het bijna elke dag om een boottocht over een rivier of kajakken naar een locatie', zei ze. 'En er zou een korte of een lange wandeling zijn geweest. De ene dag was het een hele berg, een andere dag was het maar een korte kleine wandeling langs een rivierpad. Nou, niet per se een pad, omdat er geen paden zijn in het regenwoud. We zouden een gebied vinden met een paar kleine, langzaam bewegende of stilstaande poelen. De beste zijn meestal nog steeds en hebben dode bladeren en modder en afval - daar worden veel van deze kevers gevonden. Je moet absoluut vies worden om dit werk te doen, maar het geeft veel voldoening.'
Inderdaad, een van de kevers die Smith en haar collega-onderzoekers ontdekten in het Surinaamse regenwoud, was uiteindelijk onbekend voor de wetenschap. 'Ik maakte deel uit van een groep die een van de kevers verzamelde die in dit document worden genoemd', zei ze. 'Dus ik was betrokken bij het hele proces van het benoemen van een soort - naar het regenwoud gaan, het verzamelen, terugbrengen naar het laboratorium, het een naam geven en het beschrijven. Het was zo leuk om deel uit te maken van het hele proces van ontdekken een nieuwe soort.'
Co-auteur en faculteitsmentor van Smith zei, dat haar paper twee jaar werk weerspiegelt en een opmerkelijke prestatie is voor elke wetenschapper, laat staan een niet-gegradueerde student. 'Hoewel nieuwe soorten voor mij veel voorkomen, is dit nogal veel voor één paper en een enorm hoeveelheid voor een student om te beschrijven', zei hij. 'Rachel heeft geweldig werk geleverd. Een student die 18 soorten beschrijft, is buitengewoon - het is zelfs zeldzaam voor ervaren wetenschappers. Ik heb veel nieuwe soorten beschreven, maar nooit zoveel als 18 tegelijk. Dit werk laat zien hoe weinig we weten over hoeveel soorten er zijn in Zuid-Amerika.'
Smith zei dat ze na haar afstuderen aan de KU in december een carrière in veldwerk en onderzoek wil ontwikkelen, om verborgen biodiversiteit te ontdekken, in de hoop dat het de instandhoudingsinspanningen in bedreigde gebieden kan versterken. 'Ik heb altijd mijn zinnen gezet op een groter geheel en natuurbehoud is echt mijn uiteindelijke doel', zei ze.
'Je moet van onderaf beginnen, met taxonomie. Je kunt de effectiviteit van elke vorm van instandhoudingsinspanning niet echt kennen zonder te weten wat je beschermt of enig idee te hebben van hoeveel soorten er zijn. Zoals ik in dit artikel heb beschreven, meer dan de helft van deze soorten is micro-endemisch, wat betekent dat ze slechts in één specifieke plaats voorkomen. Dus, roept de vraag op - is er iets unieks in dat gebied waar deze kevers zich op specialiseren, en wat voor soort niches of rollen spelen ze in dat ecosysteem? Hopelijk leidt het tot een groter gesprek over het ondernemen van actie om bepaalde gebieden te beschermen.'
Smith zei dat vernietiging van dergelijke habitats zou kunnen leiden tot een onberekenbaar verlies van biodiversiteit, maar taxonomen zouden de debatten kunnen informeren over het behoud van soorten tegen economische voordelen die voortkomen uit de winning van natuurlijke hulpbronnen. 'Er is ontbossing en houtkap en veel goudwinning in dit specifieke gebied waar ik in Suriname was', zei ze. 'Maar, ik denk dat de boodschap van dit artikel echt is, dat biodiversiteit zelfs in de kleinste plassen in Zuid-Amerika voorkomt.'
(Suriname Mirror/Phys.org)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten