vrijdag 3 april 2020

'Lockdown in Colombia heeft gevolgen voor het recht op abortus'

(Bron foto: Mario Baos / BLU Radio)
Wat gebeurt er als een vrouw zwangerschap moet beëindigen tijdens lockdown?


Hoewel noodzakelijk voor de gezondheidsbescherming van burgers, kunnen maatregelen van de Colombiaanse regering om de Covid-19-infectie in te dammen, inclusief de nationale lockdown en het sluiten van de grenzen, de toegang bemoeilijken van Colombiaanse en Venezolaanse vrouwen tot diensten die essentieel zijn voor hun seksuele en reproductieve gezondheid. 

'In tijden van pandemie hebben vrouwen nog steeds de diensten nodig die nodig zijn voor toegang tot veilige abortussen, noodanticonceptie en bescherming tegen seksueel geweld en misbruik', vertelde Selene Soto, een advocate van de organisatie Women´s Link Worldwide in Bogota, aan Global Voices.


In Colombia is abortus legaal op drie gronden: een ernstige foetale misvorming, een risico voor het leven en de gezondheid van de moeder en verkrachting. Ondanks eerdere rechterlijke uitspraken van dit recht, is er nog steeds een gebrek aan toegang tot informatie, evenals sociale en economische belemmeringen, die voorkomen dat vrouwen en meisjes, vooral in arme en afgelegen regio's, hun zwangerschap veilig beëindigen. Als abortus plaatsvindt buiten deze drie uitzonderingen, is het illegaal en strafbaar met een gevangenisstraf van maximaal drie jaar.

Met de lockdown zouden veel vrouwen, vooral de armste en vrouwen in plattelandsgebieden, het vermijden van juridische en medische begeleiding bij hun zwangerschap zoeken en onnodig onveilige abortussen ondergaan thuis. Soto: 'Als het gezondheidsbeleid en de noodbesluiten niet zijn ontworpen binnen een mensenrechtenkader of vanuit een genderperspectief, lopen veel vrouwen risico en zijn ze onbeschermd.'


Colombia is tot 13 april nationaal in volledige lockdown en dit kan worden verlengd. Op het moment dat dit artikel werd geschreven, waren er 798 bevestigde Covid-19-gevallen en het aantal stijgt.

De overheid staat alleen het verkeer van mensen toe in uitzonderlijke omstandigheden, waaronder het inslaan van voedsel en het gaan naar gezondheidsvoorzieningen, maar het recht op seksuele en reproductieve gezondheid wordt niet genoemd. Degenen die niet voldoen aan deze verplichte afsluitingsisolatiemaatregelen kunnen gestraft worden met boetes of tot 8 jaar gevangenisstraf. 'Deze uitzonderingen moeten expliciet diensten omvatten die het mogelijk maken om toegang tot seksuele en reproductieve gezondheid te behouden en te garanderen', zegt Selene Soto. 'En niet alleen toegang tot abortus, maar ook tot noodanticonceptie en toegang tot gezondheid voor vrouwen die het slachtoffer zijn van seksueel geweld.'

Soto zegt bijvoorbeeld dat als een vrouw in een afgelegen regio een abortus nodig heeft en ze moet worden overgebracht naar een zorgcentrum in een andere stad, dat administratieve procedures en veilige gedragspassen zijn die mogelijk niet op tijd worden geregeld. Deze situatie heeft een directe impact op de mogelijkheid om ongewenste zwangerschappen op tijd te beëindigen en kan vrouwen ertoe dwingen onveilige abortussen te ondergaan, waardoor hun risico op overlijden toeneemt.

Hoewel de cijfers niet duidelijk zijn gespecificeerd, wordt geschat dat elk jaar gemiddeld 400.000 vrouwen in Colombia onveilige abortussen ondergaan en dat 70 vrouwen sterven als gevolg van deze procedures. 'In deze tijd van humanitaire noodsituaties moet de continuïteit van [het recht op abortus onder de drie voorwaarden] worden gegarandeerd', zegt Soto.

Ondanks het sluiten van de grens, steken Venezolaanse migranten die wanhopig zijn over de extreme armoede en de ineenstorting van de volksgezondheid in hun land, nog steeds te voet, via illegale wegen en paden de grens over. Deze situatie overweldigt de autoriteiten, waardoor migrerende vrouwen en meisjes een groter kwetsbaar risico lopen slachtoffer te worden van mensenhandel en seksueel geweld.

'Met een grotere kwetsbaarheid, een groter infectierisico en zonder dat gezondheidsautoriteiten de grenssituatie controleren, lopen vrouwen [migranten] een groter risico en zullen ze veel moeilijker toegang krijgen tot gezondheidsdiensten', zegt Soto. Deze kwetsbaarheid omvat zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.

Zelfs vóór deze pandemie, met de aanwezigheid van bijna 2 miljoen migranten in Colombia, werden al beperkingen op het gebied van seksuele en reproductieve gezondheidsdiensten gezien als antwoord op de behoeften van migrantenvrouwen. Velen van hen kennen hun rechten en wettelijke bescherming niet en worden soms geconfronteerd met belemmeringen en mishandeling door zorgverleners.

(De Surinaamse Courant/Global Voices/Twitter)
op
Labels: ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)