'Ministers kunnen geen propaganda maken voor hun partij, het wordt een bacovenwinkel, het is onjuist'Bestuurskundige August Boldewijn vindt, dat ministersactiviteiten en partijactiviteiten niet met elkaar verweven mogen zijn. Onlangs hebben ministers zich tijdens hun partijactiviteiten bezig gehouden met staatszaken en in weer andere gevallen zijn overheidsplechtigheden gemengd met partijpropaganda-activiteiten. Dit was onder andere te zien bij de oplevering van de Mangolaan, aldus de Ware Tijd vandaag, zondag 8 september 2019. Er was versierd met Surinaamse vlaggen en NDP-partijvlaggen.
Bij een recent partijbezoek in de Wijk Goede Verwachting van de coördinator van de NDP in Latour was het beeld niet anders. De coördinator is tevens de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting.
'De twee zaken moeten uit elkaar gehouden worden. Anders kan een ambtenaar die op basis van zijn kennis en kunde in een bepaalde job is benoemd dat ook doen. Ministers willen doen geloven dat wat wordt gedaan een partijaangelegenheid is.'
Boldewijn stelt, dat een paspoort en een rijbewijs op een normale manier worden verstrekt, maar als het aankomt op uitgifte van percelen is een minister met zijn hele partij aanwezig. 'Een bewindspersoon heeft een opdracht om te dienen. Dat staat in de taakomschrijving van een minister.'
Hij legt uit, dat het ministersambt tot het politiek bestuurlijke behoort en een ambtelijke tot het administratief bestuur. Een minister moet samen met de president beleid maken. Bewindslieden zijn samen met de president verantwoording verschuldigd aan het volk. Boldewijn wijst naar het semi-presidentieel systeem dat Suriname kent, waarbij de president niet rechtstreeks door het volk gekozen wordt. De bestuurskundige omschrijft ministers als secretarissen van de president die niet door het volk gekozen zijn, maar door de politiek zijn voorgedragen. Hun taken en bevoegdheden zijn vastgelegd in het staatsbesluit voor departementen, dat getekend is door de president.
'In de uitvoering van taken moet het onderscheid gemaakt worden of het namens de staat gebeurt of namens de partij.' Vandaar dat hij erop hamert dat zij geen propaganda kunnen maken voor hun partij. 'Het wordt een bacovenwinkel. Het is onjuist. U zit daar namens het volk en niet namens een politieke partij.'
De bestuurskundige geeft aan dat het duidelijk moet zijn in welke hoedanigheid bewindslieden optreden. 'Als een minister in opdracht van de staat problemen aanhoort past het niet dat er tegelijkertijd propaganda wordt gevoerd. Is de minister op dat moment een propagandist of staatsman?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten