Minister Elias: 'Afgelopen 15 tot 20 jaar is hand gelicht met het beleid, waardoor artsen zich niet verplicht voelden naar districten of binnenland te gaan'
De regering verwacht van artsen meer humaniteit jegens bewoners van verafgelegen gebieden, zoals het binnenland. Omdat er weinig lokale artsen zijn die naar verre plaatsen willen gaan om daar te gaan werken is als tijdelijke oplossing voor het tekort gekozen voor artsen uit Cuba. Er dient evenwel een structurele aanpak te komen om het tekort op te lossen, zei president Desi Bouterse gisteren tijdens een persconferentie, aldus vandaag, woensdag 3 juli 2019, de Ware Tijd.
Kijk en luister vanaf 5:00
Hij merkte daarbij op, dat het nog vele jaren zal duren voordat Suriname de standaarden van de WHO (World Health Organization) en PAHO (Pan-American Health Organization) zal hebben bereikt wat betreft de dekkingsgraad van artsen per tienduizend inwoners. Bouterse zei meer betrokkenheid en de drang om op verre plaatsen te werken te hebben geconstateerd bij beursalen die zijn teruggekeerd uit onder andere Cuba en Georgië. Als het aan hem lag waren, veel meer artsen uit Cuba gehaald dan de vijftig medici die onlangs zijn aangekomen, maar de faciliteiten om grote groepen te accommoderen zijn er nog niet.
Omtrent de komst van de Cubaanse artsen zijn, aldus minister Antoine Elias van Volksgezondheid, harde afspraken gemaakt. Zij zullen worden ingezet op plaatsen waar er geen lokale artsen zijn. Maar zodra een Surinaamse arts te kennen geeft op die plek te willen gaan werken, dan wordt de buitenlander daar weggehaald.
Intussen is het ministerie van Volksgezondheid bezig het detacheringsbeleid omtrent artsen te herintroduceren. Elias legde uit, dat de afgelopen vijftien tot twintig jaar de hand is gelicht met dit beleid, waardoor artsen zich niet verplicht voelden naar de districten of het binnenland te gaan. Daar komt verandering in. Wie als arts beëdigd wil worden zal eerst op detachering moeten gaan.
De bewindsman zei ook, dat het besluit om Cubaanse artsen aan te trekken niet zomaar is genomen. Eerst zijn de statistieken geraadpleegd, maar zijn ook praktijksituaties bestudeerd. Tijdens bezoeken aan het binnenland is hij vaak geconfronteerd met gebieden waar geen arts aanwezig is. Uit cijfers van de PAHO blijkt, dat met 0.8 artsen per tienduizend inwoners Suriname het slechtst presteert op dit stuk.
Op basis van een bestaande mantelovereenkomst met Cuba is besloten een beroep te doen op Havana om een aantal medici af te staan. Havana brengt vanwege de goede en vriendschappelijke band met Paramaribo een veel lager tarief in rekening dan gevraagd wordt aan andere landen, aldus Elias. De Cubaanse medici zullen Srd 6.000 per maand als loon ontvangen. Suriname betaalt daarnaast een bepaald bedrag aan de Cubaanse overheid. Het totaalbedrag dat een arts de Staat zal kosten zal, aldus de bewindsman, inclusief het loon, ongeveer Srd 15.000 per maand bedragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten