zondag 31 maart 2019

Gevaar blijft twee jaar na de Colombiaanse dodelijke Mocoa-aardverschuiving bestaan

Hervestiging tienduizenden mensen uit risicogebied verloopt traag door amper vrijkomen fondsen



Twee jaar na een aardverschuiving die meer dan 300 mensen in het Colombiaanse regenwoudstadje Mocoa heeft gedood, worstelen de lokale autoriteiten met de fondsen om tienduizenden inwoners te herhuisvesten die wonen in gebieden met overstromingsgevaar. Stortregens op 31 maart 2017 veroorzaakten een dodelijke stortvloed van modder, puin en stenen en zorgden ervoor dat rivieren hun oevers braken en hele buurten wegspoelden. Ten minste 300 mensen zijn om het leven gekomen en honderden mensen zijn vermist, waaronder veel kinderen, in de ergste ramp die Colombia de afgelopen decennia heeft getroffen. 

Lokale gemeenschapsleiders stellen de gecombineerde tol van doden en vermisten vast op ongeveer 1.000 mensen. Als onderdeel van de wederopbouwinspanningen zijn er tot nu toe 300 nieuwe huizen gebouwd voor eigenaren van onroerend goed die de hunne verloren hebben tijdens de ramp.


Maar, ongeveer 25.000 inwoners van Mocoa, de regenachtige en vochtige hoofdstad van de zuidelijke provincie Putumayo in het Amazonebekken, wonen in gebieden die het risico lopen te overstromen en modderstromen vertonen, aldus Jose Antonio Castro, de burgemeester van de stad


'Het is het meest aan te raden om een ​​hervestigingsplan te maken', vertelde Castro aan de Thomson Reuters Foundation. Maar, de fondsen die de nationale regering nodig heeft om het land te kopen voor de herhuisvesting van mensen en om nieuwe huizen te bouwen, zijn nog niet gedefinieerd of beveiligd, aldus de burgemeester. De hervestiging van tienduizenden mensen zou in totaal ongeveer 20 jaar duren en in fasen worden uitgevoerd, te beginnen met gemeenschappen die langs rivieroevers wonen en die het meest kwetsbaar zijn, zei hij.


'Het is een zeer complexe taak, het is heel moeilijk om te doen, omdat je mensen psychosociale zorg moet geven zodat mensen het initiatief nemen om te vertrekken, omdat de historische traditie hier is om langs de rivieren te leven', zei Castro.

Communautaire leidster Eugenia Torres en haar dochter wonen in een berooid deel van Mocoa, langs een rivier waarvan ze weet dat ze een hoog risico loopt om te overstromen. Maar, Torres, die ternauwernood ontsnapte aan de dodelijke aardverschuiving, zegt dat ze geen andere keuze heeft dan te blijven waar ze is, omdat ze het zich niet kan veroorloven om hogere huur te betalen in een veiliger deel van de stad. 'We leven in permanent gevaar', zei Torres. 'Ik woon hier uit noodzaak, niet omdat ik wil of niet wil vertrekken.'


Volgens de burgemeester zal binnenkort worden begonnen met de bouw van nog eens 1.150 nieuwe huizen in en rond Mocoa, meestal voor huiseigenaren die hun eigendommen verloren bij de ramp. 'Er zijn heel veel huizen om te bouwen', zei Castro.

Omringd door bergachtig regenwoud en met zes rivieren die door en rond Mocoa lopen, maakt de topografie en de locatie van de stad het mogelijk modderstromen en plotselinge overstromingen. Toch zijn er twee jaar na de ramp, afgezien van een handvol gerepareerde wegen en bruggen, bijna geen bestaande maatregelen voor overstromingsbeheersing, zoals retentiemuren langs rivieroevers.


'We zijn net klaar met herstellen en dus is de reconstructie van de stad, de reconstructie van het sociale weefsel, nog maar net begonnen', zei Castro. De eerste van de 56 geplande infrastructuurprojecten om overstromingen en rivieren die hun banken laten barsten te helpen starten binnen enkele dagen, aldus de burgemeester. 'Dit zijn openbare werken om de impact van rampen te verminderen, zodat sommige gebieden gaan van gebieden met een hoog risico naar gebieden met een gemiddeld risico', zei Castro.

(Suriname Mirror/Channel News Asia/Reuters/Twitter)
op
Labels:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)